Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 399/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lutego 2022 roku

Sąd Rejonowy w Kaliszu II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Anna Zawiślak

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Sylwia Franka

Prokurator ----

po rozpoznaniu w dniach 8.03.2021r., 6.09.2021r. i 9.02.2022r.

sprawy przeciwko:

A. C. zd. P. córki P. i G. zd. T., ur. (...) w G.

oskarżonej o to, że:

w dniu 10 grudnia 2019 roku w K. przy ul. (...), z terenu Galerii (...) dwukrotnie dokonał w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności następujące wykroczenie na łączną kwotę 745,95 zł i tak:

- w dniu 10 grudnia 2019 roku w K. z terenu sklepu (...).L. działając w krótkich odstępach czasu, wykorzystując tę samą sposobność oraz chwilę nieuwagi personelu i klientów, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia z półek sklepowych artykułów spożywczych na łączną kwotę 480,12 zł, czym działała na szkodę (...) Sp. z o.o. z/s w P.

- w dniu 10 grudnia 2019 roku w K. z terenu sklepu (...) działając w krótkich odstępach czasu, wykorzystując tę samą sposobność oraz chwilę nieuwagi personelu i klientów, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia z półek sklepowych artykułów biżuteryjnych i kosmetycznych na łączną kwotę 265,83 zł, czym działała na szkodę sieci sklepów (...) z/s w Ł.

tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 2 k.k.

1.  uznaje obwinioną A. C. w miejsce zarzucanego jej czynu za winną tego, że w dniu 10 grudnia 2019 roku w K. z terenu sklepu (...) dokonała kradzieży z półek sklepowych artykułów biżuteryjnych i kosmetycznych na łączną kwotę 265,83 zł, czym działała na szkodę (...) sp. o.o. z/s w Ł. tj. czynu wypełniającego dyspozycję art. 119 §1 kw i za to na podstawie powołanego przepisu wymierza jej karę 300 (trzysta) złotych grzywny,

2.  na podstawie art. 82 §3 kpw na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza obwinionej okres zatrzymania od 10.12.2019 r. godz. 18.00 do dnia 11.12.2019 r. godz. 14.02 (równoważny grzywnie w wysokości 200 zł),

3.  zasądza od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130 (sto trzydzieści) złotych tytułem kosztów sądowych, zwalniając od ich ponoszenia w pozostałym zakresie.

sędzia Anna Zawiślak

Sygn. akt II K 399/20

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2019r. A. C. udała się do galerii handlowej (...) w K.. Dokonała zakupów spożywczych w sklepie (...), zapłaciła za nie, wyszła ze sklepu. Następnie cofnęła się do omawianego sklepu i dodatkowo kupiła jeszcze kilka produktów spożywczych. Wśród zakupionych w tym dniu towarów znajdowała się m.in. butelka wódki. Następnie obwiniona spożyła znaczną część zakupionego alkoholu.

Po tym udała się do sklepu (...). Wcześniej tym dniu obwiniona przyjęła leki psychotropowe i uspokajające. W sklepie (...) rozerwała kilka opakowań, w których znajdowała się biżuteria, zabrała biżuterię oraz wyroby drogeryjne o łącznej wartości 265,83 zł i bez regulowania należności przeszła przez linię kas. Po tym została zatrzymana przez ochronę sklepu (...). Ponieważ obwiniona znajdowała się pod wyraźnym wpływem alkoholu, a kontakt z nią był ograniczony czy wręcz niemożliwy, pracownicy sklepu (...) przeszukali torbę obwinionej, ujawnili w niej produkty znajdujące się w asortymencie sklepu (...). Po tym wraz z obwinioną udali się do sklepu (...). Wówczas już kontakt z obwinioną był znikomy, nie była ona w stanie odpowiadać na pytania, w pewnym momencie na pytanie jednego z pracowników ochrony powiedziała „tak, ukradłam”. Nie wskazała jednak co, gdzie i kiedy miało zostać przez nią ukradzione. Pracownicy firmy (...) nie stwierdzili faktu kradzieży, nie ujawniono go także na nagraniach z monitoringu. Przeprowadzone u obwinionej po zatrzymaniu przez policję badanie stanu trzeźwości wyniosło 0,79 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Obwiniona nie jest chora psychicznie, ani upośledzona umysłowo, w chwili popełnienia zarzucanego jej czynu posiadała w pełni zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynu i pokierowania postępowaniem. Jest ona w stabilnych stanie psychicznym i może brać udział w postępowaniu karnym. U ww. stwierdzono zaburzenia depresyjno-lękowe mieszane oraz szkodliwe używanie alkoholu. Obecnie A. C. pozostaje pod opieką poradni – uczestniczy w zajęciach terapeutycznych.

(dowód: wyjaśnienia obwinionej k. 96-97, protokół zatrzymania k. 3, protokół badania stanu trzeźwości k.5, protokół przeszukania k. 6-8, nagrania monitoringu k. 17, 37, pismo k. 36, protokół oględzin k. 47-50, dokumentacja zdjęciowa k. 52-54, opinia sądowo-psychiatryczna k. 55-56, zaświadczenia k. 94-95, zeznania świadka I. N. k. 99, 11-12, M. B. k. 100, 15-16)

Obwiniona nie była dotychczas karana, ma wyższe wykształcenie, jest matką trójki dzieci w wieku 7-13 lat, zatrudniona jest w szkole podstawowej jako nauczyciel z dochodami 2500 zł netto.

(dowód: dane o niekaralności k. 98, wyjaśnienia obwinionej k. 96-97).

Obwiniona w trakcie postępowania przygotowawczego podała, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego jej czynu ( czynu ciągłego obejmującego dwie kradzieże) i odmówiła składania wyjaśnień. Na rozprawie przyznała się w całej rozciągłości do kradzieży w sklepie (...), zaprzeczyła natomiast kategorycznie by kradła artykuły spożywcze ze sklepu (...) . Opisała okoliczności zgodne z wskazanym powyżej stanem faktycznym. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionej albowiem pokrywają się one z dokumentami dołączonymi do akt sprawy, notatkami urzędowymi, pismami procesowymi oraz zeznaniami świadków. Zauważyć należy, iż z pism pokrzywdzonego (...) sp. z o.o. (hipermarket ELeclerc) w sposób niebudzący wątpliwości wynika, iż kamery nie zarejestrowały faktu kradzieży, nie stwierdzono także w inny sposób by do niej doszło. Dołączone do akt sprawy nagrania monitoringu wskazują jedynie, iż po zdarzeniu obwiniona powróciła do marketu w obecności funkcjonariuszy policji. Wersję wydarzeń przedstawioną przez obwinioną potwierdzają zeznania świadków, w szczególności I. N. i M. B.. Wynika z nich w sposób niezbity, że w dniu zdarzenia na terenie marketu ELeclerc nie ujawniono faktu kradzieży, a jedynie na skutek braku kontaktu z obwinioną założono błędnie, że do takiej kradzieży doszło. A. C. bowiem na miejscu zdarzenia na zadawane jej pytania odpowiedziała, że ukradła, nie wskazała natomiast w jakich okolicznościach miało do tej kradzieży dojść. M. B. w swoich zeznaniach również potwierdził powyższe okoliczności. Wyraźnie zaznaczając, że obwiniona jedynie dysponowała przedmiotami ze sklepu (...), natomiast nie jest w stanie wskazać jakiegokolwiek materiału dowodowego na potwierdzenie tego, że przedmiotowe przedmioty zostały faktycznie uzyskane w wyniku czynu zabronionego. Słuchani w sprawie świadkowie w sposób niejednoznaczny wskazali, że obwiniona była pod znacznym wpływem alkoholu, przy czym np. I. N. zeznała, iż „była taka pijana, że nie było z nią kontaktu”. Dodatkowo zauważyć należy, iż podjęte na skutek interwencji sądu dodatkowe działania przez prokuratora nie wykazały, a nawet nie uprawdopodobniły w symbolicznym zakresie, że obwiniona w dniu zdarzenia dokonała kradzieży produktów spożywczych na terenie sklepu (...).

Sąd uznał za wiarygodne zeznania słuchanych w sprawie świadków albowiem wzajemnie się one uzupełniają, znajdują odzwierciedlenie w protokołach zatrzymania, badaniach stanu trzeźwości, przeszukania, nagraniach monitoringu. Świadkowie są osobami postronnymi, niezwiązanymi z A. C., nie mają interesu w przedstawieniu okoliczności zdarzeń w sposób odmienny od rzeczywistości.

Za wiarygodne uznano również dokumenty dołączone do akt sprawy albowiem ich wiarygodność nie była w toku przewodu kwestionowana. Zostały one wystawione przez uprawnione podmioty w ramach przysługujących im kompetencji.

Reasumując uznać należy, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, iż w dniu 10 grudnia 2019r. A. C. dokonała kradzieży artykułów spożywczych na kwotę 480,12 zł na szkodę (...) sp. z o.o. z/s w P.. W konsekwencji przyjmując, zgodnie z twierdzeniami obwinionej oraz materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, że obwiniona dokonała jedynie kradzieży artykułów biżuteryjnych i kosmetycznych na kwotę 265,83 zł na terenie sklepu (...), uznać należy, iż czyn jej wypełnia znamiona wykroczenia z art. 119 §1 kw.

Wymierzając obwinionej karę sąd miał na uwadze jej dotychczasową niekaralność, którą potraktował jako okoliczność łagodzącą. Za taką również uznał fakt, iż ww. złożyła wyjaśnienia i przyznała się do zarzucanego jej czynu. Wymierzona obwinionej kara uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu, bierze pod uwagę cele w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma kara osiągnąć w stosunku do ukaranej. Mając na uwadze okoliczności sprawy wskazane przez obwinioną sąd stanął na stanowisku, iż zachowanie obwinionej miało charakter incydentalny. Obwiniona nie wymaga surowej represji, ale uświadomienia sobie naganności postępowania.

Obowiązkiem sądu było zaliczenie okresu zatrzymania na poczet orzeczonej kary grzywny- zgodnie z dyrektywami art. 82§ 3 kpw i w sposób wskazany w omawianym przepisie ( jeden dzień zatrzymania - równoważny grzywnie 200 zł, z zaokrągleniem w górę).

O kosztach sądowych sąd orzekł na podstawie z art. 119 kpw. Na koszty te złożyły się: ryczałt - 100 zł za postępowanie zwyczajne – wynikający z § 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawie o wykroczenia oraz opłata za skazanie - 30 zł. - wymierzona na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983r., Nr 49, poz. 223 ze zm.). W pozostałym zakresie (obejmującym należności biegłych) sąd zwolnił obwinioną od ponoszenia kosztów sądowych z uwagi na jej sytuację majątkową.

SSR Anna Zawiślak