Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IC 406/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2022 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny, w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Robert Pabin

po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2022 roku w Sieradzu na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. N. i W. N.

przeciwko Skarbowi Państwa – (...) Zarządowi (...) w B.

o odszkodowanie

1.  zasądza od Skarbu Państwa - (...) Zarządu (...) w B. na rzecz J. N. i W. N. solidarnie 106.680 zł (sto sześć tysięcy sześćset osiemdziesiąt złotych) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie naliczanymi od kwoty:

- 55.000 zł (pięćdziesiąt pięć tysięcy złotych) od dnia 26 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty;

- 51.680 zł (pięćdziesiąt jeden tysięcy sześćset osiemdziesiąt złotych od dnia 18 września 2018r. do dnia zapłaty;

2.  zasądza od Skarbu Państwa - (...) Zarządu (...) w B. na rzecz J. N. i W. N. solidarnie 9.026 zł (dziewięć tysięcy dwadzieścia sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym 3.600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

3.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu tytułem zwrotu kosztów sądowych tymczasowo pokrytych z sum budżetowych od Skarbu Państwa - (...) Zarządu (...) w B. 7.238,60 zł (siedem tysięcy dwieście trzydzieści osiem złotych sześćdziesiąt groszy).

Sygn. akt IC 406/21

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 10 marca 2017 roku wniesionym pierwotnie do Sądu Rejonowego w Łasku J. N. i W. N. reprezentowani przez adw. Z. H. wnieśli o zasądzenie od pozwanego Skarbu Państwa – Szefa (...) Zarządu (...) w B. na swoją rzecz kwoty 11.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 26 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty, wraz z kosztami postępowania według norm przepisanych. Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa wskazała, że dochodzona kwota stanowi w odszkodowanie za ograniczenie sposobu korzystania i zmniejszenie wartości nieruchomości powoda składającej się z zabudowanej działki gruntu nr (...) położonych w obrębie miejscowości G. i M. znajdujących się na terenie podobszaru A ograniczonego użytkowania dla lotniska wojskowego Ł. wprowadzonego uchwałą Sejmiku Województwa (...) z dnia 25 października 2016r. nr (...) opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) z dnia 22 listopada 2016r. poz. 4929. Zdaniem powodów ich nieruchomość znalazła się w strefie A obszaru wyznaczonego uchwałą w wyniku czego jej wartość uległa obniżeniu.

W odpowiedzi na pozew pozwany reprezentowany przez r.pr. M. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jego rzecz od przeciwnika zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany przyznał fakt utworzenia dla lotniska wojskowego w Ł. obszaru ograniczonego użytkowania. Potwierdził również fakt, że nieruchomość powoda położona jest w podobszarze A. Tym nie mniej zdaniem pozwanego, po jego stronie nie istnieje obowiązek zapłaty odszkodowania albowiem sam fakt utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania nie spowodował zmniejszenia wartości znajdującej się na nim działki.

Pismem z 15 grudnia 2017 roku powodowie rozszerzyli powództwo wnosząc o zasądzenie od pozwanego kwoty 42.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 26 tycznia 2017 roku do dnia zapłaty.

Pismem z dnia 10 lipca 2020 roku strona powodowa ponownie rozszerzyła powództwo i zażądała od pozwanego kwoty 44.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 26 tycznia 2017 roku do dnia zapłaty.

Pismem z dnia 21 września 2021 roku strona powodowa ponownie rozszerzyła powództwo wnosząc o zasądzenie solidarnie od pozwanego na rzecz powodów kwoty 106.680 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 55.000 zł od 26 stycznia 2017 r. do dnia zapłaty, od kwoty 51.680 zł do 18 września 2018 r. do dnia zapłaty.

W związku ze zmianą wartości przedmiotu sporu, sprawa została przekazana do Sądu Okręgowego w Sieradzu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Uchwałą Sejmiku Województwa (...) z 25 października 2016 roku nr (...) opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa (...) z dnia 22 listopada 2016r. poz. 4929 dla lotniska wojskowego w Ł. utworzono obszar ograniczonego użytkowania ( (...)). Obszar ten został podzielony na dwa podobszary tj. podobszar A ( (...)) którego wewnętrzną granicę wyznacza granica terenu lotniska, natomiast zewnętrzną granicę izolinia równoważnego poziomu dźwięku wynoszącego w porze dziennej 60dB a w porze nocnej 50 dB, oraz podobszar B ( (...)) którego wewnętrzną granicę wyznacza zewnętrzna granica podobszaru A, natomiast granicę zewnętrzną izolinia równoważnego poziomu dźwięku wynoszącego w porze dziennej 55dB a w porze nocnej 45 dB. W obszarze ograniczonego użytkowania dla podobszaru A wprowadzone zostały ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu, sposobie korzystania z terenu oraz wymagania techniczne dotyczące budynków tj. m.in. zakaz przeznaczenia terenu pod zabudowę mieszkaniową jedno i wielorodzinną, zakaz tworzenia terenów rekreacyjno – wypoczynkowych, zakaz tworzenia stref ochronnych A uzdrowisk, zakaz przeznaczenia terenu pod budowę szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży; zakaz budowy budynków jedno i wielorodzinnych oraz zamieszkania zbiorowego, szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży; zakaz zmiany sposobu użytkowania istniejących obiektów budowlanych na budynki mieszkalne jedno i wielorodzinne, zamieszkania zbiorowego, szpitale domy opieki społecznej, obiekty związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży oraz obowiązek zapewnienia w w/w obiektach właściwego klimatu akustycznego poprzez zastosowanie w istniejących budynkach zabezpieczenia zapewniającego izolacyjność ścian zewnętrznych, dachów i stropodachów zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi izolacyjności przegród w budynkach oraz izolacyjności akustycznej elementów budowlanych. W obszarze ograniczonego użytkowania dla podobszaru B wprowadzone zostały ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu, sposobie korzystania z terenu oraz wymagania techniczne dotyczące budynków tj. zakaz tworzenia stref ochronnych A uzdrowisk, zakaz przeznaczenia terenu pod budowę szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży; zakaz budowy szpitali, domów opieki społecznej, obiektów związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży; zakaz zmiany sposobu użytkowania istniejących obiektów budowlanych na szpitale domy opieki społecznej, obiekty związane ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży oraz obowiązek zapewnienia w w/w obiektach właściwego klimatu akustycznego.

bezsporne

W dacie wejścia w życie uchwały J. N. i W. N. byli na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej właścicielami zabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości G. oznaczonych w rejestrze gruntów Starosty Ł. nr 209 dla której Sąd Rejonowy w Łasku prowadzi księgę wieczystą (...). Dla obszaru w którym położona jest działka nie obowiązuje miejscowy planu zagospodarowania przestrzennego tym nie mniej zgodnie ze „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Ł.” zatwierdzonego uchwałą nr (...) Rady Miejskiej w Ł. z 30 czerwca 2017r. działki znajdują się na terenach zabudowy mieszkaniowo – usługowej o niskiej intensywności.

Dowód: odpis księgi wieczystej (k. 7-9), wypis z rejestru gruntów i budynków z mapą (k. 10-14); opinia biegłego K. N. (k.214)

Na obszarze gminy, w którym położona jest przedmiotowa działka nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie natomiast z obowiązującym Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy miasta Ł., zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej w Ł. nr (...) z dnia 30 czerwca 2017 roku teren na którym znajduje się działka powodów posiada przeznaczenie mieszkaniowo – usługowe.

Dowód: odpis księgi wieczystej (k. 7-9), wypis z rejestru gruntów i budynków z mapą (k. 10-14); opinia biegłego J. O. (k. 140-148)

W dacie wejście w życie uchwały Sejmiku na nieruchomości powodów stanowiącej działkę gruntu oznaczoną nr 209 znajdował się jednorodzinny, wolnostojący, parterowy budynek mieszkalny z poddaszem mieszkalnym, wybudowany w 2009 roku. Jego ówczesny stan techniczny i konstrukcja gwarantował spełnienie wymogów w zakresie izolacyjności akustycznej obowiązujących przed wprowadzeniem (...). Utworzenie obszaru, a co za tym idzie podwyższenie dopuszczalnych norm hałasu w środowisku w porze nocnej i dziennej spowodowało konieczność przeprowadzenia w domu powoda prac budowalnych w celu zapewnienia w nim właściwego klimatu akustycznego zgodnego z normą PN-B-02151-02:1987 oraz izolacyjności akustycznej przegród zewnętrznych zgodnie z normą PN-B-02151-3:2015-10. Powyższe prace, przy minimalnym ich nakładzie powinny objąć zakup i wymianę okien na okna o zwiększonej izolacyjności akustycznej oraz zakup i montaż dziesięciu wentylatorów sufitowych w celu skompensowania braku możliwości otwierania okien podczas występowania hałasu lotniczego. Łączny, szacowany koszt prac budowlanych to 63.100 zł. W następstwie objęcia działki strony powodowej podstrefą A obszaru ograniczonego użytkowania jej wartość uległa obniżeniu o 43.580 zł.

Dowód: opinia biegłego J. O. (k. 140-148), opinia uzupełniająca biegłego J. O. (k. 191-192), opinia biegłego K. N. (k.214)

Działki stanowiące współwłasność J. N. i W. N. położone w G. znalazły się w na terenie podobszaru A ( (...)).

bezsporne

W następstwie objęcia działek powodów podstrefą A obszaru ograniczonego użytkowania ich wartość uległa obniżeniu o 43.580 zł.

Dowód: opinia biegłego K. N. (k. 221)

Po zaistniałym zdarzeniu powodowie za pośrednictwem adw. K. H. zgłosili szkodę pozwanemu, żądając zapłaty 63.100 zł z tytułu kosztów rewitalizacji akustycznej oraz zapłaty kwoty 43.580 zł z tytułu odszkodowania za obniżenie wartości nieruchomości w G.. W piśmie z dnia 24 września 2018 r. pozwany odmówił uznania zgłoszonych roszczeń.

Dowód: pismo powodów rozszerzające powództwo (k. 220-221); pismo pozwanego (k. 192); pismo pozwanego (k. 16)

Powyższy stan faktyczny, został ustalony w oparciu o zgromadzony w aktach sprawy nieosobowy materiał dowodowy. Sąd w całości uznał za wiarygodne dokumenty urzędowe oraz prywatne zgromadzone w toku postępowania w tym akta szkodowe pozwanego wobec braku jakichkolwiek dowodów przeciwnych.

Jako w pełni prawidłowe sąd uznał opinie instytutu, biegłego z zakresu budownictwa oraz z zakresu szacowania nieruchomości. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem orzecznictwa, Sąd dokonując oceny opinii biegłego w świetle art. 233 k.p.c. nie ocenia jej wiarygodności (albowiem w tym zakresie nie posiada wiadomości specjalnych) lecz prawidłowość rozumowania biegłego zawartą w jej uzasadnieniu, przyjmując jako kryterium zasady logiki i doświadczenia życiowego. Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że biegli w wydanych przez siebie opiniach w sposób logiczny i zgodny z doświadczeniem życiowym uzasadnili prezentowane stanowisko. Opinie są kompletne, jednoznaczne i konsekwentne. Ich prawidłowość nie budzi zdaniem sądu żadnych wątpliwości, tym bardziej że wszelkie wątpliwości zostały przez biegłych wyjaśnione w opiniach uzupełniających.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne i podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z treścią art. 129 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U.2018.799 tj.) właściciel nieruchomości może żądać odszkodowania za szkodę poniesioną w związku z ograniczeniem sposobu korzystania z tej nieruchomości. Przy czym szkoda obejmuje również zmniejszenie wartości nieruchomości. W razie ograniczenia sposobu korzystania ze środowiska w wyniku ustanowienia obszaru ograniczonego użytkowania obowiązany do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości jest ten, którego działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania (art. 136 ust. 1 i 2 ustawy).

Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych nieruchomość strony powodowej została uchwałą Sejmiku Województwa (...) z dnia 25 października 2016 r. nr (...) włączona do obszaru ograniczonego użytkowania utworzonego dla lotniska Ł. i znalazła się w podobszarze A. W następstwie tego ograniczony został dotychczasowy sposób korzystania z gruntu, podwyższeniu uległy dopuszczalne normy hałasu a wartość nieruchomości uległa obniżeniu. W przypadku nieruchomości stanowiącej współwłasność małżeńską powodów wartość ta uległa zmniejszeniu o 43.580 zł, zaś koszt rewitalizacji akustycznej nieruchomości wynosi 63.100 zł.

Zgodnie z treścią art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej - umożliwiającej przywrócenie stanu poprzedniego. Biorąc pod uwagę treść opinii biegłego Sąd uznał, że naprawienie szkody powinno nastąpić poprzez zapłatę J. N. i W. N. solidarnie przez pozwanego – właściciela lotniska wojskowego w Ł. kwoty 106.680 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie naliczanymi od kwoty: 55.000 zł od dnia 26 stycznia 2017 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 51.680 zł od dnia 18 września 2018 r. do dnia zapłaty. W ocenie sądu pozwany co najmniej od tych daty pozostaje w myśl art. 481 k.c. w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Zgodnie bowiem z treścią art. 455 k.c. normującego kwestię terminu wykonania wszelkich zobowiązań, w tym także zobowiązań z czynów niedozwolonych, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Bez wątpienia, zobowiązanie strony pozwanej mające charakter odszkodowania pieniężnego, jest świadczeniem bezterminowym, płatnym na wezwanie wierzyciela. Charakteru tego zobowiązania nie zmienia okoliczność, że ostateczne potwierdzenie i konkretyzacja jego wysokości następuje w wyroku sądowym. Wyrok ten nie ma bowiem charakteru prawo-kształtującego tj. kreującego nowe, nieistniejące wcześniej zobowiązanie, lecz charakter deklaratoryjny – potwierdzający stan rzeczy wynikający z prawa materialnego. W tym stanie rzeczy opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego dochodzonego niniejszym pozwem powstało po stronie pozwanego następnego po wezwaniu go do zapłaty, a nie w dniu wydania wyroku rozstrzygającego spór między stronami.

Mając powyższe na względzie sąd orzekł jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach postępowania Sąd rozstrzygnął w oparciu o art. 98 k.p.c. uznając, że pozwany który przegrał spór w 100 % zobowiązany jest zwrócić w całości stronie powodowej poniesione przez nią koszty procesu: tj. 9.026 zł (opłata od pozwu – 5.334 zł, opłata od pełnomocnictw – 34 zł, koszt dojazdu pełnomocnika do sądu – 58 zł oraz koszty zastępstwa prawnego obliczone od pierwotnie wskazanej wartości przedmiotu sporu – 3.600 zł). O kosztach należnych Skarbowi Państwa Sąd orzekł stosując zasadę odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając pozwanego kwotą 7.238,60 zł. tytułem zwrotu kosztów opinii biegłego.

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak w pkt. 2 i 3 wyroku.