Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 682/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. B.

Występek z art. 226 § 1 KK polegający na tym, że w dniu 30 lipca 2021 roku o godz. 09.55 w miejscowości S. na ul. (...), woj. (...), w trakcie przeprowadzania kontroli drogowej znieważył umundurowanego funkcjonariusza Policji sierż. szt. M. M. (1) słowami powszechnie uważanymi za obelżywe, tj. " wypierdalaj stąd pajacu jebany", przy czym zachowania tego dopuścił się podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych przez w/w funkcjonariusza.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 30 lipca 2021 roku funkcjonariusze Wydziału Ruchu Drogowego Komendy Powiatowej Policji w B. sierż. sztab. M. M. (1) i sierż. D. C. pełnili służbę w patrolu zmotoryzowanym, radiowozem oznakowanym. Około godz. 9.45 funkcjonariusze znajdowali się na posterunku stacjonarnym w miejscowości S. na ul. (...), gdzie dokonywali pomiaru prędkości pojazdów poruszających się tą ulicą. D. C. z odległości ponad 200 metrów. zmierzyła prędkość pojazdu osobowego marki S. nr rej. (...), którego kierująca okazała się później K. B.. Policjantka postanowiła zatrzymać pojazd do kontroli, albowiem kierująca przekroczyła dopuszczalną w tym miejscu prędkość maksymalną. Jednakże kierująca (...), nie dojeżdżając do stojącego radiowozu, skręciła na podjazd posesji przy ul. (...), zatrzymała się na wprost bramy, a następnie wysiadła i udała się na teren posesji (stanowiącej własność jej ojca). Policjanci podjechali radiowozem, który zaparkowali częściowo na trawniku, częściowo na podjeździe na posesję (bez mała prostopadle do osi jezdni, pod lekkim skosem) obok samochodu K. B.. Następnie K. B. z terenu posesji została cofnięta przez funkcjonariuszy do swojego samochodu. Tam przedstawiono jej powód zatrzymania, okazano pomiar prędkości i przeprowadzono czynności zmierzające do ukarania jej mandatem karnym za przekroczenie prędkości. K. B. przyjęła zaproponowany jej mandat.

zeznania świadka M. M. (1)

6 - 7, 70 v. - 71

zeznania świadka D. C.

zeznania świadka K. B.

81 - 82

notatka urzędowa

zdjęcia

W czasie trwania kontroli K. B. weszła do wnętrza budynku, który jest wynajmowany przez oskarżonego M. B.. Oskarżony stwierdził, iż musi wyjechać z posesji i poprosił K. B., aby odblokowała mu wjazd. Ta oświadczyła mu, iż musi poczekać na koniec kontroli.

zeznania świadka K. B.

81 - 82

wyjaśnienia oskarżonego M. B.

9 - 10, 70 v.

Oskarżony podszedł do ogrodzenia posesji. Zwrócił się wówczas do siedzącego w radiowozie na siedzeniu pasażera M. M. (1) słowami " wypierdalaj stąd pajacu jebany'. Następnie wyjął telefon komórkowy, zadzwonił na numer alarmowy zgłaszając konieczność interwencji, gdyż "przebierańcy" blokują mu wyjazd z posesji. Przy pomocy telefonu nagrywał czynności funkcjonariuszy Policji. Zażądał on M. M. (1) podania jego danych personalnych i okazania legitymacji, na co policjant oświadczył, iż nie jest on stroną kontroli i nie uzyska tychże danych. Przez cały czas rozmowy M. B. był pobudzony, zachowywał się agresywnie, wielokrotnie każąc policjantom " wypierdalać". Funkcjonariusze Policji wezwali na pomoc patrol z posterunku Policji w R..

zeznania świadka M. M. (1)

6 - 7, 70 v. - 71

zeznania świadka D. C.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. B.

9 - 10, 70 v.

notatka urzędowa

M. M. (1) i D. C. nie mieli na mundurach naszywek z imieniem i nazwiskiem. Poza tym byli w pełni umundurowani. W trakcie kontroli drogowej pojazdu K. B. czapki służbowe policjantów zostały odłożone na podszybiu, za przednią szybą radiowozu.

zdjęcia

Na miejsce zdarzenia przybył skierowany przez dyżurnego KPP w B. partol Policji z Posterunku Policji w R. w składzie sierż, sztab, A. M. i asp. S. M.. Po przybyciu na miejsce funkcjonariusze z R. zastali radiowóz policyjny zaparkowany pod kątem 90 stopni w stosunku do osi jezdni, przodem do posesji. W ich ocenie radiowóz nie utrudniał wyjazdu z posesji, a nawet wyjścia przez furtkę. Oskarżony M. B. był w tym czasie wewnątrz budynku. Funkcjonariusze z "drogówki" poinformowali kolegów z R., iż zamierzają zatrzymać oskarżonego z powodu znieważenia ich w czasie służby, Nie przedstawili, na czym to znieważenie miało polegać. A. M. i S. M. udali się do budynku, W tym czasie oskarżony wyszedł na schody. Pomimo, iż znał oboje funkcjonariuszy z racji licznych wcześniejszych interwencji z jego udziałem, zażądał przedstawienia się, co A. M. uczyniła. Oświadczyła ona oskarżonemu, iż w jej ocenie wezwanie Policji do rzekomo zastawiającego wyjazd z posesji radiowozu było bezpodstawne, w związku z czym podjęte zostaną stosowne kroki prawne.

zeznania świadka A. M.

78 - 79

zeznania świadka S. M.

79 - 80

zeznania świadka M. M. (1)

6 - 7, 70 v. - 71

zeznania świadka D. C.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. B.

9 - 10, 70 v.

notatka urzędowa

1, 2

Po przeprowadzeniu czynności przez funkcjonariuszy Policji w R. oskarżony został zatrzymany przez funkcjonariuszy z Wydziału Ruchu Drogowego. Podczas tej czynności zachowywał się spokojnie.

zeznania świadka M. M. (1)

6 - 7, 70 v. - 71

zeznania świadka D. C.

protokół zatrzymania

Oskarżony M. B. nie był dotychczas karany.

dane o karalności

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

notatka urzędowa

Niekwestionowane w toku postępowania. Pochodzące od podmiotów uprawnionych do ich sporządzenia.

protokół zatrzymania

Niekwestionowany w toku postępowania. Sporządzony przez podmiot do tego uprawniony.

zdjęcia

Niekwestionowane w toku postępowania

dane o karalności

Niekwestionowane w toku postępowania. Sporządzone przez podmiot do tego uprawniony.

zeznania świadka M. M. (1)

Zeznania spójne, logiczne i konsekwentne w toku całego postępowania. W swojej treści korespondujące z zeznaniami świadka D. C., co do przebiegu całego zdarzenia i wzajemnie z tymi zeznaniami uzupełniające się w szczegółach.

Zeznania te korespondują również z zeznaniami świadków A. M. i S. M. dotyczącymi przebiegu zdarzeń, które miały miejsce po przybyciu funkcjonariuszy Posterunku Policji z R.. W tym zakresie zeznania wszystkich funkcjonariuszy są spójne, logiczne i wzajemnie ze sobą korespondują. Sąd oczywiście zauważa pewne rozbieżności, jednakże rozbieżności te dotyczą kwestii nie mających istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie (kwestia, czy funkcjonariusze (...) mieli imienniki na mundurach, jak dokładnie był usytuowany ich radiowóz itp). Rozbieżności te Sąd kładzie na karb dynamiki zdarzenia, podenerwowania związanego z jego przebiegiem, a także na karb upływu czasu, zaś w przypadku A. M. i S. M. także na karb wielości interwencji z udziałem oskarżonego.

Zeznania M. M. (1) korespondują również z zeznaniami świadka K. B., co do okoliczności związanych z podjęciem wobec niej interwencji w związku z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości oraz przebiegu tejże interwencji.

Wreszcie zeznania M. M. (1) korespondują z rzeczowym materiałem dowodowym w postaci treści notatek urzędowych oraz protokołu zatrzymania oskarżonego.

zeznania świadka D. C.

Zeznania spójne, logiczne i konsekwentne w toku całego postępowania. W swojej treści korespondujące z zeznaniami świadka M. M. (1), co do przebiegu całego zdarzenia i wzajemnie z tymi zeznaniami uzupełniające się w szczegółach.

Zeznania D. C. korespondują również z zeznaniami świadka K. B., co do okoliczności związanych z podjęciem wobec niej interwencji w związku z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości oraz przebiegu tejże interwencji.

Wreszcie zeznania D. C. korespondują z rzeczowym materiałem dowodowym w postaci treści notatek urzędowych oraz protokołu zatrzymania oskarżonego.

zeznania świadka A. M.

Dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie zeznania świadka mają w zasadzie charakter drugorzędny. Świadek pojawiła się bowiem na miejscu zdarzenia już po zaistniałym incydencie, na wezwanie oskarżonego dotyczącego rzekomego blokowania wjazdu na posesję. Relacja świadka dotycząca przebiegu interwencji w tym zakresie koresponduje z zeznaniami świadka S. M., a także z zeznaniami świadków M. M. (1) i D. C.. Jak w przypadku wskazanych wyżej świadków drobne rozbieżności drobne rozbieżności w zeznaniach Sąd kładzie na karb dynamiki zdarzenia, upływu czasu i wielości interwencji przeprowadzonych przez świadka z udziałem oskarżonego (Sądowi bowiem z urzędu wiadomym jest, iż równolegle toczą się dwa inne postępowania karne przeciwko oskarżonemu i w sumie kilkanaście postępowań wykroczeniowych, będących w większości pokłosiem konfliktu oskarżonego i jego byłej partnerki E. K. w kwestii opieki na dzieckiem i kontaktów z dzieckiem).

zeznania świadka S. M.

Dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie zeznania świadka mają w zasadzie charakter drugorzędny. Świadek pojawił się bowiem na miejscu zdarzenia już po zaistniałym incydencie, na wezwanie oskarżonego dotyczącego rzekomego blokowania wjazdu na posesję. Relacja świadka dotycząca przebiegu interwencji w tym zakresie koresponduje z zeznaniami świadka A. M., a także z zeznaniami świadków M. M. (1) i D. C.. Jak w przypadku wskazanych wyżej świadków drobne rozbieżności drobne rozbieżności w zeznaniach Sąd kładzie na karb dynamiki zdarzenia, upływu czasu i wielości interwencji przeprowadzonych przez świadka z udziałem oskarżonego (Sądowi bowiem z urzędu wiadomym jest, iż równolegle toczą się dwa inne postępowania karne przeciwko oskarżonemu i w sumie kilkanaście postępowań wykroczeniowych, będących w większości pokłosiem konfliktu oskarżonego i jego byłej partnerki E. K. w kwestii opieki na dzieckiem i kontaktów z dzieckiem). Kwestia, czy funkcjonariusze z (...) w B. mieli na mundurach imienniki, czy też nie rozwiana jest ostatecznie przez treść zdjęć załączonych przez oskarżonego do akt sprawy

zeznania świadka K. B.

Zeznania te w kwestii dotyczącej przebiegu interwencji funkcjonariuszy (...) w B. związanej z przekroczeniem przez świadka prędkości nie budzą jakichkolwiek wątpliwości. Zeznania te w swojej treści korespondują bowiem z zeznaniami świadków M. M. (1) i D. C.. Za istotne dla rozstrzygnięcia uznać należy wskazania świadka, iż w chwili, gdy radiowóz podjechał do jej auta, to jej pojazd zaparkowany był na wjeździe na posesję (radiowóz stanął obok na trawniku, prostopadle do osi jezdni) oraz wskazanie, iż nie miała żadnych wątpliwości, że interweniujące osoby są funkcjonariuszami Policji i poddała się kontroli, a następnie postępowaniu mandatowemu.

O niewinności oskarżonego nie może przesądzać wskazanie świadka, że w jej obecności M. B. nie używał słów wulgarnych, czy obraźliwych pod adresem policjantów. Po pierwsze wskazać bowiem należy, iż świadek nie była do końca pewna słów wypowiadanych przez oskarżonego (choć potwierdziła użycie przez niego sformułowania "pajacu" pod adresem policjantów). Poza tym K. B. nie była obecna podczas całego przedmiotowego zdarzenia, bowiem po otrzymaniu mandatu odjechała z miejsca zdarzenia. Mogła zatem nie słyszeć epitetów wówczas wypowiadanych przez oskarżonego.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. B.

Za wiarygodne Sąd uznał jedynie te wyjaśnienia oskarżonego, które znalazły potwierdzenie w zeznaniach funkcjonariuszy Policji oraz w zeznaniach K. B.. Dotyczy to w zasadzie jedynie kwestii związanych z obecnością oskarżonego na miejscu zdarzenia, faktu, iż doszło pomiędzy nim, a M. M. (1) do wymiany zdań oraz przebiegu interwencji funkcjonariuszy z Posterunku Policji w R..

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. B.

Za niewiarygodne Sąd uznał wskazanie oskarżonego, iż powodem jego zachowania był fakt, że radiowóz Policyjny uniemożliwiał mu wyjazd z terenu posesji. Pomijając już fakt, iż przeczą temu zgodne zeznania czwórki funkcjonariuszy Policji, którzy byli obecni na miejscu zdarzenia, to wskazać należy, iż wersji oskarżonego przeciwstawiają się zeznania świadka K. B.. Świadek bowiem wskazał, iż to jej pojazd stał bezpośrednio przed bramą, zaś radiowóz zatrzymał się obok na trawniku. Co prawda utrudniał jej późniejszy wyjazd, ale przyjąć należy, że spowodowane to było faktem, że K. B. wyjeżdżała tyłem na drogę, a radiowóz utrudniał jej widoczność (na marginesie świadek wskazała, że policjanci pomogli jej w bezpiecznym wykonaniu tego manewru). Oskarżony, gdyby faktycznie chciał wyjechać z terenu posesji, wyjeżdżając przodem pojazdu nie miał by zapewne nawet tego typu trudności.

Wszelkie wątpliwości, co do zaparkowania radiowozu rozwiewają zdjęcia załączone do akt sprawy przez samego oskarżonego, z których jednoznacznie wynika, iż radiowóz w znacznej swojej większości znajduje się na trawniku, a jedynie jego tylny prawy narożnik znajduje się na wjeździe przed bramą.

Niezależnie od wszystkiego Sąd jest przekonany (co zresztą w swoich zeznaniach sygnalizowali wszyscy policjanci), że gdyby oskarżony przed wyjazdem podszedł i poprosił o przestawienie radiowozu, gdyż chce wyjechać z posesji to funkcjonariusze by to uczynili. Niestety M. B. uznał, iż bardziej adekwatnym jest "naskoczenie" na funkcjonariuszy przy pomocy obraźliwych epitetów i zawiadomienie Policji o rzekomym blokowaniu wjazdu na posesję.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. B.

Za niewiarygodne, a w swoje wymowie wręcz śmieszne Sąd uznał wskazania oskarżonego, że nie może ponosić odpowiedzialności karnej za swoje wypowiedzi, bowiem osoby, do których były one kierowane nie byli funkcjonariuszami Policji, a "przebierańcami". Świadczyć ma o tym okoliczność, iż nie mieli na głowach czapek służbowych oraz przypiętych do mundurów imienników ze swoimi danymi personalnymi. Żaden z przepisów ustawy o Policji nie stanowi bowiem, że nieprawidłowości w umundurowaniu powodują, iż funkcjonariusz Policji traci swoje uprawnienia funkcjonariusza i z tego powodu nie może wykonywać czynności służbowych. Wskazać tutaj także należy, iż K. B., wobec której policjanci podejmowali czynności służbowe nie miała w tym zakresie żadnych wątpliwości i poddała się kontroli drogowej. Faktem jest, iż M. M. (1) i D. C. nie mieli przypiętych do mundurów tzw. imienników, co jednoznacznie wynika ze zdjęć złożonych do akt sprawy przez obwinionego. Stanowi to złamanie przepisów porządkowych w Policji, ale może być wyłącznie podstawą do ich ewentualnej odpowiedzialności dyscyplinarnej, a nie powoduje, że przestają być oni funkcjonariuszami Policji. W momencie podjęcia interwencji z udziałem K. B. oboje policjanci mieli natomiast czapki służbowe, które po jej rozpoczęciu, w czasie wykonywania czynności służbowych w radiowozie, zdjęli i położyli na podszybiu szyby przedniej radiowozu (co wyraźnie widoczne jest na zdjęciu).

Podkreślić przy tym należy, iż funkcjonariusze pierwotnie nie wykonywali żadnych czynności służbowych w stosunku do M. B. (był on dla nich widzem, osobą postronną), a więc nie mieli obowiązku przedstawiać mu się i podawać przyczyny interwencji, czego nie wykonania M. B. im zarzucał.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sprawca popełniający przestępstwo opisane w art. 226 § 1 kk musi być świadomy tego, że zamach kieruje na funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną. Ponadto, w świadomości sprawcy musi również znaleźć odzwierciedlenie to, że do zniewagi dochodzi w czasie pełnienia obowiązków służbowych. Konieczne jest również odzwierciedlenie w psychice sprawcy związku jego zachowania z pełnieniem obowiązków służbowych przez funkcjonariusza publicznego lub osobę do pomocy mu przybraną. Wymienione przesłanki zostały spełnione w przedmiotowej sprawie. M. B. miał świadomość, że interwencja jest przeprowadzana przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych - dotyczyła bowiem interwencji związanej z przekroczeniem przez K. B. przepisów bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Funkcjonariusz M. M. (1) był w trakcie kontroli umundurowany, pełnił służbę w zmotoryzowanym patrolu wspólnie z D. C..

Zachowanie oskarżonego w postaci wykrzyczenia słów „ wypierdalaj stąd pajacu jebany” w kierunku funkcjonariusza Policji z całą pewnością więc wyczerpało dyspozycję art. 226 § kk. W mowie końcowej obrońca oskarżonego akcentował, iż sformułowanie "pajac" nie może być traktowane jako zniewaga, gdyż samo w sobie nie zawiera nasilenia cech pejoratywnych. O ile oskarżony użyłby wyłącznie tego sformułowania, to argumentacja obrońcy oskarżonego być może byłaby podzielona przez Sąd. Jednakże w połączeniu z epitetami "wypierdalaj stąd" oraz "jebany" sformułowanie to nabiera cech bardzo pejoratywnych i w takim połączeniu w ocenie Sądu nastawione jest jednoznacznie na znieważenie i wykazanie lekceważenia wobec funkcjonariusza dokonującego czynności służbowych.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. B.

Sąd zachowanie oskarżonego poczytał jako jednorazowy wybryk, a mając na względzie jego uprzednią niekaralność zakłada, iż podobne zachowanie nie zdarzy się w przyszłości.

Tym samym nie ma potrzeby sięgania po najsurowszy rodzaj kary przewidziany przez art. 226 § 1 KK. Dlatego też Sąd skorzystał z możliwości, jaką daje mu ten przepis i orzekł wobec oskarżonego karę łagodniejszego rodzaju, tj. karę grzywny samoistnej. Zdaniem Sądu kara 200 stawek dziennych grzywny ta jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego oraz stopnia społecznej szkodliwości czynu. Spełni także cele kary w zakresie jej ogólnospołecznego oddziaływania oraz cele represyjne względem osoby oskarżonego.

Określając wysokość jednaj stawki dziennej na kwotę 10 złotych Sąd uznał, iż odpowiada ona aktualnej kondycji finansowej i majątkowej oskarżonego i nie powinna stanowić dla niego nadmiernej uciążliwości, zwłaszcza że jest on kawalerem.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. B.

W oparciu o dyspozycję art. 63 § 1 kk Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania w sprawie w dniu 30 lipca 2021 r. (od godz. 12.00 do godz. 17.55).

M. B.

O wynagrodzeniu za obronę oskarżonego wykonywaną z urzędu orzeczono w oparciu o przepisy § 2 pkt 1 i 2, § 4 ust. 1 i 3, § 17 ust. 2 pkt 3, a także § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714) i zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata R. M. kwotę 619,92 złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach orzeczono na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 oraz 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), nakładając na oskarżonego obowiązek zwrotu wydatków sądowych w kwocie 120 złotych oraz opłatę w kwocie 200 złotych

1.Podpis

II K 682/21

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE