Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 kwietnia 2020r.

Powód (...) sp. z o.o. z siedzibą w N., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, w pozwie złożonym dniu 9 kwietnia 2020r., domagał się od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W., zapłaty kwoty 2.375 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 2 sierpnia 2017r. do dnia zapłaty, a także zasądzenia kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa prawnego (k.1-4, k.58).

Uzasadniając żądanie pozwu wskazano, że w wyniku kolizji w dniu 24 kwietnia 2017r., uszkodzony został samochód marki O. (...) należący do D. B.. Samochód został oddany do naprawy w dniu 24 kwietnia 2017r. W związku z czym poszkodowany był zmuszony do wynajęcia pojazdu zastępczego marki O. (...) przez 25 dni za stawkę 160 zł brutto za każdą rozpoczętą dobę użytkowania. Łączny koszt wyniósł 3.252,03 zł netto co daje 4.000 brutto. Podał, że na etapie likwidacji szkody nie padła żadna konkretna oferta wynajmu pojazdu zastępczego w rozumieniu kodeksu cywilnego. Ostatecznie także, strona pozwana uznała swoją odpowiedzialność i przyznała kwotę 1625 zł odszkodowania za wynajem pojazdu, uznając za zasadną stawkę 65 zł brutto za dobę. Mimo wezwania, ubezpieczyciel nie wypłacił pozostałej części odszkodowania. Jednocześnie poszkodowany na podstawie umowy cesji sprzedał powodowi wierzytelność przysługującą względem strony pozwanej z tytułu odszkodowania za wynajem pojazdu oraz upoważnił powoda do dochodzenia roszczeń w tym zakresie.

Nakazem zapłaty z dnia 26 maja 2020r. (sygn. akt I Nc 983/20) wydanym w postępowaniu upominawczym, referendarz sądowy, uwzględnił żądanie pozwu (k.25).

Strona pozwana Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, w sprzeciwie od nakazu zapłaty, domagała się oddalenia powództwa w całości i zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych (k.29-30).

W uzasadnieniu podniosła, że w ramach postępowania likwidacyjnego, pozwane towarzystwo przyznało i wypłaciło odszkodowanie w kwocie 1.625 zł za okres 25 dni przy przyjęciu stawki 65 zł brutto, odmawiając wypłaty w pozostałej części. Sporna pozostaje wysokość zastosowanej stawki za dobę najmu, która w wysokości wskazanej przez powoda nie jest stawką rynkową. Ubezpieczyciel informował pozwanego o możliwości zorganizowania pojazdu zastępczego lub ewentualnie w przypadku wyboru wypożyczalni zewnętrznej, uznania stawki w wysokości do 65 zł brutto. Nie mniej jednak, szkoda została zgłoszona przez pełnomocnika poszkodowanego – powoda, w dniu 26 kwietnia 2017r., natomiast poszkodowany, wtedy już, posiadał pojazd zastępczy, co było nielojalne, albowiem powinien on był powiadomić ubezpieczyciela o tym fakcie, już w dniu wynajęcia pojazdu. Ani zatem poszkodowany ani powód nie byli zainteresowani wynajmem pojazdu zastępczego od powoda. Na poszkodowanym natomiast ciąży obwiązek minimalizacji szkody i współpracy z ubezpieczycielem.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

W dniu 24 kwietnia 2017r. miało miejsce zdarzenie drogowe, w trakcie którego uszkodzony został pojazd marki O. (...) nr rej. (...), należący do D. B..

Sprawca kolizji – kierujący pojazdem V. (...) posiadał polisę ubezpieczeniową w zakresie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych w (...) S.A. z siedzibą w W..

(okoliczności niesporne)

Tego samego dnia, poszkodowany, za poleceniem znajomego, skontaktował się z (...) sp. z o.o. z siedzibą w N., celem wynajmu pojazdu zastępczego i uzyskania pomocy w likwidacji szkody.

W dniu 24 kwietnia 2017r., D. B. zawarł z (...) sp. z o.o. z siedzibą w N., umowę wynajmu samochodu zastępczego marki O. (...) o nr rej. (...), za kwotę 160 zł brutto/ doba, na okres od 24 kwietnia 2017r. do 19 maja 2017r.

Wtedy też, udzielił (...) sp. z o.o. z siedzibą w N., pełnomocnictwa do reprezentowania w sprawie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych z tytułu najmu pojazdu zastępczego z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, w ramach szkody w pojeździe marki O. (...) o nr. rej. (...). Strony zawarły również umowę cesji wierzytelności - prawa do odszkodowania, z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Poszkodowany nie negocjował stawki najmu pojazdu zastępczego. Uważał, iż stawka ta nie odbiega od panujących na danym rynku lokalnym, albowiem kilka miesięcy wcześniej, wynajmując pojazd zastępczy w innej firmie , stawka za dobę wynajmu wynosiła ok. 200 zł. Nie posiada innego samochodu, a jest on niezbędny celem zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych jego rodziny.

Ostateczne, w dniu 31 maja 2017r., (...) sp. z o.o. z siedzibą w N., po zdaniu wypożyczanego samochodu, wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 4000 zł brutto, tytułem wynajmu samochodu O. (...) nr. rej. (...) za okres od dnia 24 kwietnia 2017r. do 19 maja 2017r. (25 dni).

(dowody: akta likwidacji szkody w tym nagranie zgłoszenia szkody – płyta CD a nadto: umowa wynajmu samochodu zstępczego z 24.04.2017r. – k.8, pełnomocnictwo – k.14, umowa cesji z 24.07.2017. – k.13, faktura VAT nr (...), formularz – k. 9, zeznania świadka D. B. na piśmie- k. 77-79, uzupełniające zeznania świadka – nagranie rozprawy z 9.04.2021r., 00:02:00-00:18:59)

Międzyczasie, w dniu 26 kwietnia 2017r. cesjonariusz dokonał zgłoszenia szkody.

Tego samego dnia ubezpieczyciel poinformował o przyjęciu szkody oraz wskazał między innymi, iż w przypadku skorzystania z pojazdu zastępczego należy skontaktować się z Centrum (...), wówczas zostanie zorganizowany pojazd zastępczy o podobnej klasie do pojazdu zastępczego poszkodowanego w jednej z wypożyczalni współpracujących z (...) S.A. Podał także, że w przypadku skorzystania z innej oferty zastrzega sobie prawo weryfikacji roszczenia oraz uznania celowych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów najmu pojazdu zastępczego, a weryfikacji będzie podlegać klasa pojazdu, stawka za dobę wynajmu (powinna mieścić się w granicach ok. 65 zł brutto), okres wynajmu.

Decyzją z dnia 28 czerwca 2017r. , w oparciu o zweryfikowaną fakturę Vat nr (...), strona pozwana przyznała odszkodowanie w kwocie 1.625 zł tytułem wynajmu pojazdu zastępczego.

Pismem z dnia 6 lipca 2017r. strona powodowa wezwała do zapłaty różnicy tj. kwoty 2.375 zł.

Mimo reklamacji, decyzją z dnia 1 sierpnia 2017r. ubezpieczyciel podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

(dowody: akta likwidacji szkody w tym nagranie zgłoszenia szkody – płyta CD a nadto: zgłoszenie szkody – k37-39, informacja z 26.04.2017r. 0- k.41, decyzja z 28.06.2017r. – k.15, potwierdzenie przelewu – k.16, pismo z 6.07.2017r. – k.17, decyzja z 1.08.2017r. – k.44 )

Pojazd poszkodowanego to samochód osobowy marki O. (...) 7 osobowy. Wysokość dziennych stawek czynszu najmu pojazdu zastępczego tej klasy jak pojazd poszkodowanego na rynku lokalnym zawiera się w przedziale 89-199 zł brutto za dobę. Przedmiotowe ceny są stosowane przy wpłacie kaucji w wysokości ok 500-1000 zł i zapłacie za wynajem z góry.

Uwzględniając powyższe stawka czynszu najmu w wysokości 160 zł brutto za dobę odpowiadała rynkowym stawkom obowiązującym na rynku lokalnym dla podobnej klasy pojazdów do uszkodzonego pojazdu poszkodowanego, w szczególności przy wynajmie bez wpłaty kaucji.

( dowód : opinia biegłego z zakresu techniki samochodowej k. 84-89)

Sąd dokonał ustaleń faktycznych na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów. Treść i forma tych dokumentów nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości.

Sąd opierał się również na zeznaniach świadka D. B., które były wiarygodne i korespondowały z pozostałym materiałem zgromadzonym w aktach spawy, w tym aktach likwidacji szkody.

Sąd podzielił także opinię biegłego z zakresu techniki samochodowej jako rzeczową i przekonującą. Strony nie zgłosiły zarzutów do opinii.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Powód, będąc cesjonariuszem wierzytelności poszkodowanego, dochodził zapłaty odszkodowania w reżimie deliktowym od pozwanego ubezpieczyciela sprawcy zdarzenia drogowego (art. 436 § 2 k.c. w zw. z art. 415 k.c.). Odpowiedzialność ta wynikała z zawartej umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC z posiadaczem pojazdu sprawcy oraz art. 822 § 1 k.c. i co do zasady nie była sporna. Ubezpieczyciel przejął na siebie odpowiedzialność za szkodę z dnia 24 kwietnia 2017 r. dokonując wypłaty uznanej części żądania w kwocie 1.625 zł.

Zakres odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela, w granicach sumy ubezpieczenia, był taki sam jak sprawcy wypadku i zgodnie z art. 361 k.c. obejmował odpowiedzialność za normalne następstwa wypadku. Zgodnie z żądaniem powódki, odpowiedzialność ta, stosownie do treści art. 363 § 1 k.c., obejmowała zobowiązanie ubezpieczyciela do zwrotu kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego.

Konieczność wynajęcia pojazdu zastępczego w zamian za uszkodzony w zdarzeniu komunikacyjnym była poza sporem, jak również okres wynajęcia pojazdu odpowiadający 25 dniom. W niniejszej sprawie pozwana podważała jednakże stawkę najmu pojazdu powołując się na to, że zaproponowała poszkodowanemu najem pojazdu zastępczego w kwocie niższej lub ewentualnie, że informowała, o uznaniu stawki za wynajmem w wysokości do kwoty 65 zł / doba od wypożyczalni zewnętrznej.

Propozycja zorganizowania najmu pojazdu zastępczego, nie mogłaby zostać potraktowana jako niemająca znaczenia dla zasadności stawki najmu (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2017 r., sygn. III CZP 20/17, Lex nr 2340475), jednakże w tej sprawie nie można mówić o tym by jakakolwiek oferta została złożona, czy to poszkodowanemu osobiście czy podmiotowi działającemu w jego imieniu (powodowi). W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w ocenienie Sądu, ubezpieczyciel tylko poinformował powoda o samej możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego i konieczności skontaktowania się z centrum obsługi klienta a nadto wskazał, co będzie podlegało weryfikacji w sytuacji skorzystania z usług wypożyczali zewnętrznej (klasa pojazdu, stawka - do 65 zł za dobę i okres wynajmu). Powodowi (ew. poszkodowanemu) nie została zatem złożona oferta wynajmu pojazdu w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego (oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy – art. 66 § 1 k.c.). W tym przypadku pozwany udzielił tylko ogólnikowych, szablonowych informacji o możliwości skorzystania z pojazdu zastępczego. Brak było istotnych i skonkretyzowanych informacji w tym przedmiocie. Nie zostało wskazane jaki to jest konkretnie samochód zastępczy, za jaką konkretnie kwotę będzie wynajęty, w jakiej dokładnie wypożyczalni. Nie określono miejsca i czasu jego odbioru. Takie informacje, zgodnie z treścią pisma na które powołuje się pozwany (k.41), można było uzyskać dopiero po kontakcie z centrum obsługi. W konsekwencji, nie można przyjąć, aby poszkodowanemu (ewentualnie powodowi) została złożona oferta wynajmu pojazdu zastępczego. W każdym razie, pozwany faktów takich nie zdołał wykazać (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c.). Ustaleń tych nie zmienia, przedłożone już w trakcie tego postępowania, faktury, umowa z 1.07.2016r. z wypożyczalnią czy lista placówek wypożyczali. Takie informacji winny zostać przekazane zgłaszającemu szkodę.

Przyjęta przez powoda stawka, wobec przeprowadzonego postępowania dowodowego, na poziomie 160 zł brutto / doba okazał się także prawidłowa i uzasadniona. Znajduje się w przedziale stawek panujących w tym okresie, na rynku lokalnym, za wynajmem pojazdu opowiadającego klasie pojazdu powoda. Żadna ze stron wniosków opinii biegłego nie kwestionowała.

Żądanie pozwu okazało się więc w całości zasadne - zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego przez okres 25 dni, przy przyjęciu stawki dziennej czynszu najmu w wysokości 160 zł brutto. Należna stronie powodowej z tego tytułu suma 4.000 zł brutto, pomniejszona o odszkodowanie w wysokości uznanej i wypłaconej przez pozwaną w kwocie 1.625 zł, czyli 2.375 zł została zasądzona w punkcie I wyroku, wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 sierpnia 2017r do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł w oparciu o art. 817 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 k.c. Zgodnie z przywołanymi przepisami, jeżeli nie umówiono się inaczej, ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie dni trzydziestu licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku, przy czym w razie gdy dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z 22 maja 2003 o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2214), zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni od dnia zawiadomienia o szkodzie. W okolicznościach sprawy, w dniu 1 sierpnia 2017 r. pozwana wydała ostateczną decyzje o odmowie wypłaty spornej części odszkodowania. W tej dacie miała możliwość przyznania odszkodowania w prawidłowo ustalonej wysokości. Od tego też momentu była już w zwłoce. Uzasadnione było więc zasądzenie na rzecz powoda odsetek za opóźnienie, zgodnie z żądaniem pozwu, od dnia 2 sierpnia 2017 r. Strona pozwana nie kwestionowała żądania odsetkowego.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając nimi stroną pozwaną jako przegrywającą proces. Na zasądzone na rzecz powoda koszty w kwocie 1.617 (pkt II) złożyła się opłata od pozwu (200 zł), zaliczka (500 zł), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł) oraz wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika (900 zł) ustalone w oparciu o § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. 2015 poz. 1800 ze zm.)

Przy uwzględnieniu powyższej zasady i na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd nakazał ściągnąć od strony pozwanej kwotę 164,20 zł tytułem części pozostałych wydatków wyłożonych ze środków Skarbu Państwa, a związanych z opinią biegłego.

Sędzia Grażyna Poręba

ZARZĄDZENIE

1. odnotować uzasadnienie,

2. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej,

3. kal. 14 dni.

Nowy Sącz, dnia 13 maja 2021r.

Sędzia Grażyna Poręba