Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VGC 1197/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2021r.

Sąd Rejonowy w Toruniu – V Wydział Gospodarczy

w składzie SSR Maciej J. Naworski

po rozpoznaniu

dnia 30 grudnia 2021r. w T.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy

z powództwa (...) S.A. w G. ( KRS (...) )

przeciwko D. Z. (1) ( NIP (...) )

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego D. Z. (2) na rzecz powoda (...) S.A. w G. kwotę 1.556,59zł ( tysiąc pięćset pięćdziesiąt sześć złotych i pięćdziesiąt dziewięć groszy ) z odsetkami:

- ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 1.285,71zł,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 93,34zł

od dnia 15 kwietnia 2021r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od powoda na rzecz pozwanych 1.117zł ( tysiąc sto siedemnaście złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania w ty, 900zł ( dziewięćset złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt V GC 1197/21

UZASADNIENIE

(...) S.A. w G. żądała od D. Ł. 1.556,59zł z odsetkami, ponieważ pozwany nie zapłacił jej za przesyłanie prądu, odsetek za opóźnienie i rekompensaty za koszty dochodzenia należności ( k. 3-6 ).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, ponieważ opuścił lokal, do którego był dostarczany prąd, wobec czego rachunki powinien płacić właściciel nieruchomości ( k. 51 ); ostatecznie uznał roszczenie z „pierwszej faktury” ( k. 55 ).

Sąd ustalił, co następuje:

D. Ł. zawarł z (...) S.A. w G. umowę o świadczenie usług o dostarczanie energii elektrycznej do lokalu użytkowego w T. przy ul. (...).

Niezaprzeczone ( umowa, k. 10 – 11 ).

(...) S.A. w G. dostarczała prąd do lokalu użytkowego w T. przy ul. (...) w okresie od maja 2020 do grudnia 2020r.

Niezaprzeczone.

Za dostarczanie prądu na ul. (...) w (...) S.A. w G. wystawiała D. Ł. rachunki: na kwotę 259,28zł ( dnia 21 lipca 2020r. za okres od 20 maja do 19 lipca 2020 r., płatny do dnia 4 sierpnia 2020r. ), 260,97zł ( dnia 30 września 2020r. za okres od 20 lipca do 30 września 2020r., płatny do dnia 19 października 2020r. ), 259,12zł ( dnia 30 listopada 2020r. za okres od 1 października do 30 listopada 2020r., płatny do dnia 14 grudnia 2020r., 73,86zł ( dnia 2 lutego 2021r. za okres od 1 grudnia do 17 grudnia 2020r., płatny do dnia 16 lutego 2021r. ).

Bezsporne ( faktury, k. 14 – 17 ).

Sąd zważył, co następuje:

1. Stan faktyczny w zakresie niezbędnym dla rozstrzygnięcia był bezsporny, wobec czego Sąd ustalił go na podstawie zgodnych oświadczeń stron i art. 230 k.p.c.

2. Przed przystąpieniem do zasadniczych rozważań należy podkreślić, że proces cywilny jest de lege lata kontradyktoryjny i obowiązuje w nim zasada prawdy formalnej. W konsekwencji na stronach spoczywa obowiązek przeprowadzenia postępowania; ponoszą też one ryzyko nieumiejętnego albo niestarannego prowadzenia sprawy. Sąd ogranicza się bowiem do oceny zgłoszonych przez nie twierdzeń i zarzutów.

3. Powództwo było uzasadnione.

Pozwany, nie kwestionując faktów przytoczonych przez stronę powodową ani wysokości żądania stwierdził, że nie musi płacić za prąd, ponieważ opuścił lokal, do którego był on dostarczany.

Nie miał jednak racji, ponieważ wyprowadzka z lokalu nie zwalniała go z tego obowiązku. Nie wpływała bowiem na ważność ani skuteczność umowy, na podstawie której miał ponosić koszt dostarczania tam energii elektrycznej. Żaden z punktów umowy nie przewidywał przecież takiego skutku wobec czego pozwany powinien opłacać rachunki. To, kto i dlaczego zużywał prąd w lokalu było zaś bez znaczenia a problem rozliczenia pozwanego z właścicielem nieruchomości nie należał do przedmiotu sporu.

Z tego względu Sąd oddalił wniosek pozwanego o przesłuchanie świadka; okoliczności, które miał przedstawić nie były nieistotne ( art. 235 2 § 1 pkt 2 k.p.c. ).

4. W rezultacie Sąd uwzględnił powództwo w całości.

Pozwany; przyznał przy tym, że powinien zapłacić za „pierwsza fakturę”. Skoro zaś nie zapłacił sumy głównej, powodowi należały się także odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowcach ( art. 4 pkt 1 i art. 7 ustawy z dnia z dnia 8 marca 2013r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych ( tekst. j. Dz. U. z 2021r. poz. 424 ze zm. ), rekompensata za koszty odzyskiwania należności ( art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 wymienionej ustawy ) i odeski ustawowe za opóźnienie od skapitalizowanych odsetek ( art. 482 § 1 k.c. ).

5. O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 w związku z art. 99 k.p.c.

6. Sąd rozstrzygnął sprawę na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 148 1 § 1 k.p.c. Przeprowadzenie rozprawy nie było potrzebne a strony nie złożyły wniosków w trybie art. 148 1 § 3 k.p.c.