Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 263/21

UZASADNIENIE

Powód (...)we W. wniósł o zasądzenie od pozwanej K. S. kwoty 3.041,90 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazał, że na podstawie umowy pożyczki o numerze (...), zawartej w dniu 23 maja 2017 r., pozwana otrzymała określoną kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w umowie. W następstwie niedotrzymania warunków umowy jego poprzednik prawny wezwał pozwaną do zapłaty kwoty pieniężnej. Wobec nie dokonania zapłaty w dniu 20 grudnia 2019 r. (...) (...) zawarł z powodem umowę przelewu wierzytelności, cedując na niego całość praw i obowiązków wynikających z zawartej z wierzycielem pierwotnym umowy pożyczki. Na zadłużenie pozwanej w wysokości 3.041,90 zł składa się należność główna w wysokości 1.606,70 zł, skapitalizowane odsetki w wysokości 244,20 zł oraz należności uboczne naliczone przez wierzyciela pierwotnego w kwocie 1.191,00 zł. Pomimo wezwania do zapłaty zadłużenie nie zostało uregulowane. Ponadto wskazał, że pierwotny pozew został złożony w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 22 maja 2020 r., a postanowieniem z dnia 22 czerwca 2020 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie umorzył postępowanie.

Pismem z dnia 15 stycznia 2021 r. powód wyjaśnił, że wartość przedmiotu sporu wynosi 3.016,15 zł wskazując na oczywistą omyłkę pisarską, domagając się odsetek od dnia 22 maja 2020 r.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym uproszczonym z dnia 9 sierpnia 2021 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I Nc 707/20, orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana zaskarżyła nakaz zapłaty w całości i wniosła o uchylenie nakazu zapłaty, ustalenie rzeczywistej wartości przedmiotu sporu oraz oddalenie powództwa. W uzasadnieniu wskazała, że wartość przedmiotu sporu oraz żądanie pozwu są nieuzasadnione i niezgodne z obowiązującymi przepisami. Zarzuciła celowe nieprzedłożenie posiadanych dokumentów i wyliczeń.

W piśmie procesowym z dnia 12 listopada 2021 r. powód podtrzymał dotychczasowe stanowisko w całości. Wskazał co składa się na dochodzoną pozwem należność oraz zaprezentował wykaz wpłat dokonanych przez pozwaną. Ponadto przedłożył dokumenty na uzasadnienie istnienia i wysokości roszczenia zarzucając, że pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających czy też uprawdopodabniających podniesione zarzuty.

Postanowieniem z dnia 22 marca 2022 r. na podstawie art. 25 § 2 k.p.c. Sąd sprawdził wartość przedmiotu sporu i ustalił ją na kwotę 3.016,15 zł.

Sąd ustalił:

Pozwana zawarła w dniu 23 maja 2017 r. z(...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością we W. umowę pożyczki numer (...) na kwotę 14.000,00 zł, na okres do dnia 15 listopada 2019 r. i zobowiązała się do terminowej spłaty pożyczki wraz z odsetkami w 30 ratach miesięcznych w wysokości 527,41 zł. Całkowita kwota do zapłaty ustalona na dzień sporządzenia umowy wyniosła 15.822,14 zł, w tym całkowita kwota pożyczki – 7.000 zł i całkowity koszt pożyczki – 8.822,14 zł, na który składają się: kwota odsetek naliczonych za cały okres kredytowania 1.822,14 zł, opłata prowizyjna 5.250 zł i opłata za udzielenie pożyczki 1.750 zł. W umowie zastrzeżono, że w razie opóźnienia w zapłacie dwóch pełnych rat pożyczkodawca ma prawo wypowiedzieć umowę i prawo naliczania dalszych odsetek od zadłużenia przeterminowanego. Pozwana w dniu 23 maja 2017 r. otrzymała do dyspozycji kwotę 7.000,00 zł.

W dniu 25 maja 2017 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością we W. dokonała przelewu wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki na rzecz (...) w K..

W dniu 22 sierpnia 2019 r. poprzednik prawny powoda wypowiedział umowę pożyczki, wzywając do zapłaty całkowitej kwoty zaległości.

Następnie w dniu 20 grudnia 2019 r. (...) w K. zawarł z (...)we W. umowę przelewu wierzytelności w ramach transakcji sekurytyzacji, na podstawie której przelał na rzecz powoda przysługujące mu względem dłużników wierzytelności pieniężne. Powyższa umowa obejmowała m.in. wierzytelność z tytułu umowy pożyczki z dnia 23 maja 2017 r. zawartej z pozwaną.

Pismem z dnia 13 maja 2020 r. skierowano do pozwanej wezwanie do zapłaty dochodzonej pozwem należności.

Saldo zadłużenia na dzień 4 września 2020 r. wynosiło 3.041,90 zł, na co składa się kwota należności głównej w wysokości 1.606,70 zł, odsetki w wysokości 244,20 zł oraz koszty w wysokości 1.191,00 zł

(dokumenty dołączone do pozwu, k. 9-15 i k. 19; dokumenty dołączone do pism procesowych powoda, k. 80-88 i k. 91).

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o wskazane powyżej dowody z dokumentów, których prawdziwość nie budziła wątpliwości.

Oddalono wniosek pozwanej o zobowiązanie powoda do przedłożenia wszelkich pozostałych dokumentów podpisanych przez pozwaną, a także przedłożenia wszystkich wpłat, uznając je za bezprzedmiotowe, ponieważ powód złożył zarówno umowę pożyczki, jak i inne dokumenty związane z jej zawarciem oraz zawartymi umowami przelewu wierzytelności, a także szczegółowo wskazał dokonane przez pozwaną wpłaty. Pismo zostało pozwanej doręczone, która pomimo zakreślonego terminu nie odniosła się do jego treści. Ponadto oddalono wniosek pozwanej o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron albowiem pomimo wezwania nie stawiła się na wyznaczony termin rozprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W myśl art. 353 1 k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swojego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Jednocześnie, zgodnie z art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten ustanawia podstawową regułę dowodową, która pozostaje w związku z przepisami kodeksu postępowania cywilnego o dowodach.

W wyniku przeprowadzonego postępowania dowodowego uznano, że powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Powód domagał się zasądzenia od pozwanej kwoty 3.016,15 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 22 maja 2020 r., tj. od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Na żądaną sumę składają się: kwota 1.606,70 zł (należność główna), kwota 1.191,00 zł (należności uboczne naliczone przez wierzyciela pierwotnego) i kwota 218,45 zł (skapitalizowane odsetki).

Z treści umowy wynika, że całkowita kwota do zapłaty przez pożyczkobiorcę wynosiła 15.822,14 zł. Ustalona w umowie wysokość odsetek oraz koszty pozaodsetkowe pożyczki nie przekraczają dopuszczalnych przepisami prawa maksymalnych wysokości odsetek i pozostałych kosztów pożyczki (art. 36a ustawy o kredycie konsumenckim).

Strona powodowa wykazała legitymację do wniesienia powództwa przedkładając umowę cesji, na podstawie której nabyła wierzytelność wobec pozwanej.

Żaden z zarzutów strony pozwanej nie zasługiwał na uwzględnienie, mając na uwadze dokumenty przedłożone przez powoda w toku postepowania. Wzięto pod uwagę, że umowa pożyczki zawarta została przez pozwaną w sposób nieskrępowany.

Ustalono, że(...)Sp. z o.o. we W. dokonała przelewu na rachunek bankowy pozwanej kwoty kapitału w wysokości 7.000,00 zł z tytułu zawartej umowy. Pozwana nie wykazała natomiast, że w terminie dokonała spłaty całości pożyczonej kwoty.

W toku postępowania pozwana nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów na okoliczność, że roszczenie jest nieuzasadnione co do wysokości. Po doręczeniu odpisów pism procesowych powoda z załącznikami pozwana nie złożyła dalszych wniosków, zarzutów lub twierdzeń, w tym nie kwestionowała faktu przelewu kwoty pożyczki.

Wobec powyższego, na mocy art. 720 § 1 k.c. w zw. z art. 481 k.c., orzeczono jak w sentencji wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., zasądzając od pozwanej jako strony przegrywającej sprawę na rzecz powoda kwotę 1.117,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, na którą złożyła się kwota 200,00 zł tytułem opłaty stałej od pozwu, wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym w stawce minimalnej w wysokości 900,00 zł oraz kwota 17,00 zł tytułem uiszczonej opłaty skarbowej od udzielo-nego pełnomocnictwa.