Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 1478/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Stanisław Pilarczyk

Protokolant: sekr.sądowy Anna Sobańska

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2021 r. w Kaliszu

odwołania E. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 19 października 2020 r. Nr (...)

w sprawie E. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wysokość świadczenia

Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 19 października 2020 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje E. W. prawo do emerytury w wysokości co najmniej najniższej (minimalnej) począwszy od dnia 1 września 2020 roku.

Sędzia Stanisław Pilarczyk

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 października 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w B., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 roku poz. 291 t.j.) i Rozporządzenia (WE) 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 roku w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 166 z dnia 30 kwietnia 2004 roku) i Rozporządzenia (WE) 987/2009 z dnia 16 września 2009 roku dotyczące wykonywania Rozporządzenia (WE) 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 284 z dnia 30 października 2009 roku) przyznał E. W. emeryturę od dnia 1 września 2020 roku, a jej wysokość wynosiła 1 082,44 zł. Przyznając świadczenie organ rentowy podniósł, iż nie podwyższył odwołującej wysokości świadczenia do kwoty najniższej emerytury, gdyż zdaniem organu rentowego odwołująca nie udowodniła w Polsce 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Ewentualne zwiększenie rolne za okresy opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników organ rentowy miał doliczyć po zakończeniu postępowania z włoską instytucją ubezpieczeniową.

(dowód – decyzja organu rentowego – k. 41 akt rentowych)

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła E. W. jedynie w zakresie nieprzyznania jej emerytury w najniższej wysokości, podnosząc, iż w Polsce udowodniła 20-letni okres składkowy i nieskładkowy.

Organ rentowy, w odpowiedzi na odwołanie, wniósł o jego oddalenie.

Sąd poczynił następujące ustalenia faktyczne

E. W. urodziła się (...). W dniu 9 września 2020 roku złożyła ona wniosek o przyznanie emerytury.

(okoliczności niesporne)

Organ rentowy ustalił, iż odwołująca w okresie od dnia 25 marca 1977 roku do dnia 13 marca 1990 roku udowodniła łącznie 12 lat, 10 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych w Polsce, w tym 10 lat, 4 miesiące i 9 dni okresów składkowych.

(dowód – pismo organu rentowego z dnia 3 grudnia 2021 roku – k. 66 akt sądowych)

Od dnia 28 października 2011 roku do dnia 21 września 1990 roku odwołująca z mocy ustawy podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników, to jest ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu, i za ten okres opłacano składki na powyższe ubezpieczenia społeczne rolników. Odwołująca nie składała wniosku o przyznanie jej prawa do emerytury rolniczej.

(dowód – zaświadczenie Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego – k. 30 akt rentowych; zaświadczenie Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia 13 grudnia 2021 roku – k. 67 akt sądowych)

Od dnia 26 sierpnia 1990 roku do dnia 27 października 2011 roku odwołująca podlegała ubezpieczeniu społecznemu we W..

(dowód – dokumenty o ubezpieczeniu społecznym odwołującej we W. – k. 52-56 akt sądowych; zeznania odwołującej z dnia 14 grudnia 2021 roku [00:08:09][00:18:01])

Sąd Okręgowy zważył co następuje

Kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy wnioskodawczyni ma prawo do podwyższenia emerytury do wysokości najniższej emerytury, do czego warunki określa art. 87 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 roku poz. 291 t.j), zwanej dalej ustawą emerytalną.

Zgodnie z powołanym art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy emerytura przysługująca z Funduszu, określona w art. 26 łącznie z okresową emeryturą kapitałową, albo emerytura przysługująca z Funduszu określona w art. 26 , jest niższa niż kwota, o której mowa w art. 85 ust. 2 i 3, emeryturę przysługującą z Funduszu, w tym emeryturę ustaloną ze zwiększeniem, o którym mowa w art. 26a, podwyższa się w taki sposób, aby suma tych świadczeń nie była niższa od tej kwoty, o ile ubezpieczony:

1.  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 65 lat i ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat – dotyczy mężczyzn;

2.  osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat i ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat – z uwzględnieniem ust. 3-7 – dotyczy kobiet; przepis art. 5 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

W świetle art. 87 ust. 1a w okresie składkowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uwzględnia się okres, za który ustalono zwiększenie, o którym mowa w art. 26a. Prawo do podwyższenia świadczenia do kwoty emerytury minimalnej uzależnione jest od udowodnienia na datę jej przyznania odpowiedniego okresu składkowego i nieskładkowego, w przypadku kobiet jest to 20-lat okres składkowy i nieskładkowych.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 i 2 cytowanej ustawy emerytalnej wysokość emerytury ustalonej zgodnie z art. 26 ulega zwiększeniu za okresy opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników, Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników i ubezpieczenie emerytalno-rentowe, o których mowa w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zwiększenie to ustala się według zasad wymiaru części składkowej emerytury rolniczej przewidzianych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników na podstawie zaświadczenia Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o okresach opłacania składek.

Zwiększenie, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje osobie mającej ustalone prawo do emerytury na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej, przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się jako okresy składkowe okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki.

W wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 czerwca 2018 roku (III AUa 532/18, Lex nr 268003) podkreślono, iż przy podwyższeniu wysokości świadczenia do kwoty emerytury minimalnej, dla osób ubezpieczonych, urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, zgodnie z art. 87 ust. 1a ustawy emerytalnej, można uwzględnić okres, za który ustalono zwiększenie z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników, wskazane w art. 26a ust. 1 tej ustawy.

Podobny pogląd wyraził Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 14 grudnia 2017 roku (III AUa 471/17, Lex nr 2457458), gdzie podniesiono, iż „z mocy art. 10 ust. 1 pkt 1 u.e.r.f.u.s. w stażu uprawniającym do emerytury z systemu powszechnego podlega uwzględnieniu okres ubezpieczenia społecznego rolników, który wywiązał się z obowiązku składkowego w przepisach obowiązujących w okresie, w którym przypada to ubezpieczenie”.

Tak więc, jeżeli odwołująca udowodniła w Polsce 12 lat, 10 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych oraz okres ubezpieczenia społecznego rolników od dnia 28 października 2011 roku do dnia 21 września 2020 roku, za który to okres opłacono wymagane składki, to E. W., która ukończyła 60 lat, udowodniła co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy, a więc w świetle art. 87 ust. 1 i 1a ustawy emerytalnej, odwołującej przysługuje prawo do emerytury w wysokości co najmniej najniższej emerytury począwszy od dnia 1 września 2020 roku, zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 477 14 § 2 k.p.c., zaskarżona decyzja podlegała zmianie i orzeczono jak w wyroku.

Sędzia Stanisław Pilarczyk