Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VIII Ns 596/20

POSTANOWIENIE

Dnia 14 stycznia 2022 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Asesor sądowy Justyna Stelmach

Protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Piasek

po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2021 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z wniosku J. G.

z udziałem D. G.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

1.  ustalić, że w skład majątku wspólnego małżonków J. G. i D. G. wchodzą środki pieniężne w kwocie 29.000 (dwadzieścia dziewięć tysięcy) złotych zgromadzone na rachunku bankowym w (...) S.A. numer (...), pobrane przez uczestnika w dniu 21 stycznia 2020 roku;

2.  ustalić, że małżonkowie J. G. i D. G. dokonali nakładu z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika D. G. w kwocie 20.628,86 zł (dwadzieścia tysięcy sześćset dwadzieścia osiem złotych osiemdziesiąt sześć groszy);

3.  dokonać podziału majątku wspólnego małżonków J. G. i D. G. w ten sposób, że środki opisane w punkcie 1. przyznać na wyłączną własność D. G.;

4.  zasądzić od D. G. na rzecz J. G. tytułem spłaty i wzajemnych rozliczeń kwotę 24.814,43 zł (dwadzieścia cztery tysiące osiemset czternaście złotych czterdzieści trzy grosze) płatną w terminie 2 (dwóch) miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności;

5.  przyznać i nakazać wypłacić ze środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi na rzecz adwokat A. G. kwotę 2.952 (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt dwa) złote tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uczestnikowi z urzędu;

6.  ustalić, że każdy z uczestników ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. akt VIII Ns 596/20

UZASADNIENIE

Wnioskiem złożonym w dniu 23 grudnia 2020 roku, J. G., reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika, wniosła o:

I.  ustalenie, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków J. G. i D. G. wchodzą:

1)  środki pieniężne w kwocie 29.000 zł pobrane w gotówce przez uczestnika postępowania z rachunku bankowego stron w (...) S.A. w dniu 2 stycznia 2020 roku,

2)  nakłady poczynione z majątku wspólnego stron na majątek osobisty uczestnika postępowania w postaci kosztów remontu lokalu mieszkalnego o wartości 20.628,86 zł,

II.  dokonanie podziału majątku wspólnego stron poprzez zasądzenie na rzecz wnioskodawczyni od uczestnika postępowania kwotę 24.814,43 zł tytułem spłaty do wyrównania udziału w majątku wspólnym;

III.  zasądzenie od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wniosku, podniesiono, że małżeństwo uczestników zostało prawomocnie rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 22 czerwca 2020 roku. W lipcu i sierpniu 2019 r. małżonkowie wykonali remont kuchni w mieszkaniu należącym do uczestnika położonym przy ul. (...) w Ł.. Wydatki na remont wyniosły 20.628,86 zł i były finansowane z majątku małżeńskiego, wynagrodzenia za pracę wnioskodawczyni. Uczestnicy posiadali również wspólny rachunek bankowy w (...) S.A., na rachunku tym były gromadzone środki stanowiące wynagrodzenia za pracę uczestnika, w dniu 2 stycznia 2020 roku, uczestnik wypłacił z bankomatu kwotę 29.000 zł. Uczestnik kwotę tę przejął do swojego majątku osobistego i do dnia złożenia wniosku nie rozliczył się z wnioskodawczynią.

(wniosek k. 5-9)

W odpowiedzi na wniosek uczestnik, wskazał, że nie zgadza się on z tym, co napisała jego była żona, zaś proponowany podział jest niesprawiedliwy, a podane fakty nieprawdziwe. Podał on, że wnioskodawczyni winna go spłacić, a nie odwrotnie. Potwierdził on, że wypłacił z rachunku 29.000 zł, lecz była żona, pracując jako logopeda odłożyła przez 4 lata kwotę około 50.000 zł, które zabrała ze sobą podczas wyprowadzki, nie dzieląc się pieniędzmi z uczestnikiem.

(odpowiedź na wniosek k. 45-46)

Postanowieniem z dnia 31 marca 2021 r. ustanowiono dla uczestnika D. G. pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata.

(postanowienie k. 6)

Pismem datowanym na dzień 25 czerwca 2021 r. pt. „odpowiedź na wniosek o dział spadku” uczestnik, reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu, wniósł o:

1.  ustalenie, że w skład majątku wspólnego stron wchodzą:

a)  środki pieniężne w kwocie 80.000 zł pobrane w całości w gotówce przez wnioskodawczynię, które znajdowały się w mieszkaniu zamieszkiwanym przez strony,

b)  nakłady poczynione z majątku wspólnego stron na majątek osobisty uczestnika postępowania w postaci kosztów remontu lokalu mieszkalnego o wartości 20.628,86 zł,

2.  dokonanie podziału majątku wspólnego stron poprzez zasądzenie od wnioskodawczyni na rzecz uczestnika kwoty 30.000 zł tytułem spłaty do wyrównania udziału w majątku wspólnym.

W uzasadnieniu podniesiono, że wysokość nakładów ani fakt wypłaty 29.000 zł nie jest kwestionowany. Jednakże w ślad za uczestnikiem postępowania podano, iż wnioskodawczyni prowadziła zajęcia logopedyczne, które były jej dodatkową pracą, zaś z pracy tej wnioskodawczyni uzyskiwała przeciętnie dochód około 2.000 zł i środki te nie były przeznaczane na zaspokojenie potrzeb rodziny, a w całości były odkładane przez wnioskodawczynię. Uczestnik obliczył, że z tego tytułu wnioskodawczyni przez 4 lata wykonywanej pracy odłożyła kwotę 50.000 zł, które w całości zabrała nie dzieląc się z uczestnikiem postępowania.

(pismo k. 74-76)

W dniu 5 października 2021 roku przeprowadzono posiedzenie przygotowawcze, podczas którego wnioskodawczyni, przyznała, że pracuje jako logopeda, nie zaprzeczyła, że osiągała dochody z pracy jako logopeda i te środki przeznaczane były na zaspokajanie potrzeb utrzymania małoletniego dziecka stron. Wnioskodawczyni przez pełnomocnika przyznała również, że za jedną godzinę pracy wnioskodawczyni otrzymywała kwotę 30 zł. Oświadczyła, że nie posiada starszych kalendarzy, zniszczyła je.

Jako bezsporny składnik majątku wspólnego uczestnicy wskazali: środki w kwocie 29.000 zł i ich wypłacenie przez uczestnika, przyczyna wypłacenia tych środków również była niekwestionowana przez wnioskodawczynię. Jako bezsporna pozostała kwestia nakładów z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika w kwocie 20.638,89 zł i wysokość tych nakładów.

(protokół posiedzenia przygotowawczego. 129-129v., plan rozprawy k. 130-130v.)

Na rozprawie w dniu 21 grudnia 2021 r. strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Pełnomocnik z urzędu uczestnika wniósł również o zasądzenie kosztów pomocy prawnej udzielonej uczestnikowi z urzędu, które nie zostały uiszczone w całości ani w części. Na wypadek, gdyby Sąd uznał, że uczestnik ma spłacić wnioskodawczynię, wniósł o rozłożenie należności na raty na okres 3 lat.

(protokół rozprawy z dnia 2 grudnia 2021 r. k. 191-194)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2020 roku, prawomocnym od dnia 30 czerwca 2020 roku Sąd Okręgowy w Łodzi rozwiązał przez rozwód związek małżeński miedzy D. G. a J. G..

(wyrok k. 10-11)

W trakcie trwania związku małżeńskiego wnioskodawczyni pracowała w urzędzie i uzyskiwała dochód z dodatkowej pracy jako logopeda. Za godzinę dodatkowej pracy jako logopeda wnioskodawczyni otrzymywała kwotę 30 zł.

(okoliczności bezsporne)

Wnioskodawczyni za godzinę pracy ze swoim uczniem dostała 40 zł, przy czym w latach 2017 do 2020 r. tylko jedno dziecko było bezpośrednio wnioskodawczyni. W 2020 roku wnioskodawczyni pracowała tylko w styczniu i lutym, od marca do października 2020 roku przebywała na zwolnieniu lekarskim. Wnioskodawczyni najczęściej pracowała 3 godziny jednego dnia. Dzieci na zajęcia logopedyczne różnie przychodziły na zajęcia, czasami zajęcia były odwoływane, czasami dzieci chorowały.

(dowód z przesłuchania wnioskodawczyni – nagranie od 00:32:26 do 00:55:18 k. 192-193)

J. G. pracowała jako logopeda 4 dni w tygodniu plus jeden dzień w sobotę (łącznie 5 dni w tygodniu).

(dowód z przesłuchania uczestnika – nagranie od 00:55:18 do 01:19:46 k. 193-193v. fotokopie kalendarzy k. 78-120)

Pieniądze z dodatkowej pracy wnioskodawczyni były wydawane na bieżąco, na remont, na zajęcia pozalekcyjne syna uczestników. Opłaty za mieszkanie uiszczał uczestnik ze wspólnego rachunku, z tego rachunku były również uiszczane wydatki związane z zakupami. Z pieniędzy z dodatkowej pracy robione były drobne zakupy spożywcze, zrobiony był remont i opłacone zostały dodatkowe zajęcia syna uczestników takie jak harcerstwo (30 zł miesięcznie – do 2020 r.), gitara (przez rok w 2017r.), angielski (do tej pory), zajęcia sportowe – kung-fu (100 zł miesięcznie w latach 2017-2018). Syn stron chodził na zajęcia z gitary przez rok w 2017 r. W związku z tym, że syn stron nie otrzymywał kieszonkowego, ale jak potrzebował pieniędzy na swoje wydatki to je dostawał.

Urlopy były finansowane z rachunku wspólnego, przy czym w 2017 r., kiedy uczestnik prowadził swoją działalność gospodarczą, to ferie zimowe zostały sfinansowane z dodatkowej działalności wnioskodawczyni.

(dowód z przesłuchania wnioskodawczyni – nagranie od 00:32:26 do 00:55:18 k. 192-193)

D. G. dochody z diet uzyskiwanych z wyjazdów służbowych przelewał na rachunek oszczędnościowy. Z wyjazdów służbowych pozostawały uczestnikowi pieniądze w Euro, które również były przeznaczane na wyjazdy. Kwoty z diet również były przeznaczane na wydatki rodziny.

(dowód z przesłuchania uczestnika – nagranie od 00:55:18 do 01:19:46 k. 193-193v.)

W latach 2017 – 2020 r. dochody małżonków ujawnione w zeznaniach podatkowych kształtowały się następująco:

W 2017 roku dochód ze stosunku pracy wnioskodawczyni wyniósł 39.199,05 zł, zaś dochód uczestnika z działalności wykonywanej osobiście 13.235,17 zł, zaś dochód z działalności gospodarczej uczestnika wykazał stratę w kwocie 1.461,54 zł. Łączny dochód do opodatkowania wyniósł 45.492,94 zł. W 2017 r. uczestnik ujawnił 2 podróże służbowe zagraniczne z czego otrzymał dietę w kwotach: 1.224 Euro (5.195,76 zł) za wyjazd (...) k. 186, oraz 480 Euro (2.024,78 zł) za wyjazd (...) k. 186a. Uśredniając, miesięczny dochód z PIT powiększony o diety uczestnika wyniósł 4.392,79 zł. (45.492,94 + 5.195,76+2024,78) /12=4.392,79 zł (zeznania podatkowe k. 170-175, rozliczenia kosztów zagranicznego wyjazdu k. 186-186a)

W 2018 roku łączny dochód małżonków pod odliczeniach wyniósł 61.717,36 zł, przy czym dochód wnioskodawczyni wyniósł 39.519,61 zł ze stosunku pracy, zaś dochód uczestnika 4.205,86 zł ze stosunku pracy i 27.657,24 zł z działalności wykonywanej osobiście. W 2018 r. uczestnik ujawnił 2 wyjazdy służbowe zagraniczne, z czego uzyskał dietę w kwocie 1.680 Euro (7.005,60 zł ) za wyjazd nr (...) (k. 187) i kwotę 1.560 Euro (6.693,34 zł) za wyjazd nr (...) (k. 188). Uśredniając, miesięczny dochód z PIT powiększony o diety uczestnika wyniósł 6.284,69 zł (61.717,36 +6.693,34 zł+7.005,60 zł)/12=6.284,69 zł.

(zeznania podatkowe k. 176-178v., rozliczenia kosztów zagranicznego wyjazdu k. 187-188)

W 2019 roku dochód wnioskodawczyni wskazany w PIT wyniósł 43.327,95 zł ze stosunku pracy i 4.440 zł z tytułu działalności wykonywanej osobiście, przy czym dochód po odliczeniach wyniósł 41.989,28 zł. Dochód uczestnika wyniósł zaś 23.537,22 zł z działalności wykonywanej osobiście i z innych źródeł 3.312,70 zł, dochód po odliczeniach wyniósł 23.627,74 zł. W 2019 r. uczestnik otrzymał kwotę 7.374,40 zł z tytułu pobytu na delegacji zagranicznej. Uśredniając, miesięczny dochód małżonków z PIT powiększony o diety uczestnika wyniósł 4.310,53 zł (41.989,28+2.362,74+7.374,40)/12=4.310,53

(zeznania podatkowe k.143-151, 179-181, pismo k. 185).

W 2020 roku dochód wnioskodawczyni wskazany w PIT wyniósł 34.966,98 zł ze stosunku pracy i 1.120 zł z działalności wykonywanej osobiście, przy czym dochód po odliczeniach wyniósł 43.377,13 zł. Dochód uczestnika ujawniony w PIT wyniósł 31.135,56 zł ze stosunku pracy i 10.059,66 zł, przy czym dochód po odliczeniach 37.087,22 zł.

(zeznania podatkowe k. 135-142, k. 182-184v.)

W 2020 roku uczestnik przebywała na zwolnieniu lekarskim po wyprowadzce byłej żony z domu przez czas około pół roku.

(dowód z przesłuchania uczestnika nagranie od 01:19:46 do 01:27:10 k. 193v.-194)

Podczas trwania małżeństwa małżonkowie zamieszkiwali w lokalu należącym do uczestnika położonym przy ul. (...) w Ł.. W lipcu i sierpniu 2019 r. małżonkowie dokonali remontu kuchni mieszkania. Wydatki z tytułu tego remontu wyniosły 20.628,86 zł, które zostały pokryte z majątku wspólnego J. i D. byłych małżonków G..

(okoliczności bezsporne, faktury, rachunki k. 22-34, pokwitowanie zapłaty k. 35)

W trakcie trwania małżeństwa strony posiadały rachunek w (...) S.A.o nr 57 1140 (…) (...) (szczegółowo opisany na k. 12). W dniu 2 stycznia 2020 roku D. G. dokonał wypłaty łącznej kwoty 29.000 zł Kwota ta miała zostać przeznaczona przez uczestnika na zakup pojazdu. Uczestnik nie rozliczył się z wnioskodawczynią z pobranej przez siebie kwoty.

(okoliczności bezsporne, potwierdzenia operacji kartowej k. 12-21)

Wnioskodawczyni chwaliła się innym osobom, że z tytułu dodatkowej pracy zarabia ona więcej niż na etacie. Teściowej mówiła, że zarabia około 2.000 zł z tytułu pracy logopedy.

(zeznania M. B. – nagranie od 00:06:23 do 00:17:14 k. 191v., zeznania K. Z. – nagranie od 00:17:14 do 00:29:43 k. 191v.-192).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie wyżej przedstawionych dowodów w nawiasach. Należy zauważyć, iż wiele okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia było między stronami bezsporne. Były to kwestie nakładu z majtku wspólnego na majątek osobisty uczestnika i kwota tychże nakładów, fakt uzyskiwania przez wnioskodawczynię dodatkowych dochodów z tytułu pracy jako logopeda, stawka 30 zł za godzinę tejże pracy, również fakt wypłaty przez uczestnika kwoty 29.000 zł z rachunku wspólnego małżonków, cel tej wypłaty i fakt niezwrócenia tejże kwoty wnioskodawczyni.

Między stronami było natomiast sporne to, czy z tytułu dodatkowej pracy wnioskodawczyni uzyskała kwotę 51.000 zł, którą to kwotę odłożyła i nie rozliczyła się z uczestnikiem z tytułu tej kwoty.

W celu ustalenia tychże okoliczności, został w planie rozprawy uwzględniany dowód z zeznań świadków M. B., K. Z., a także dowód z przesłuchania wnioskodawczyni i uczestnika.

Należy wskazać, iż świadkowie M. B. i K. Z. mieli wiedzę o tym, że wnioskodawczyni podjęła dodatkową pracę i chwaliła się, że z tej dodatkowej pracy uzyskiwała dochód wyższy niż z tytułu umowy o pracę, przy czym K. Z. zeznała, iż miała ona miesięczną kwotę ok. 2.000 zł. Natomiast świadkowie nie mieli żadnej wiedzy co do konkretnych kwot zarobionych przez wnioskodawczynię z tytułu pracy w charakterze logopedy, nie wiedzieli oni też nic o tym, czy i jaką kwotę wnioskodawczyni odłożyła, zaś wysokość tychże oszczędności winna być również udowodniona stosownie do art. 6 k.c.

Natomiast, Sąd uznał za niewiarygodny dowód z przesłuchania wnioskodawczyni, iż pracowała ona tylko 4 dni od poniedziałku do piątku, zaś osoby wpisane na sobotę w kalendarzach były tam wpisane, bo kalendarz był notatnikiem. Zdaniem Sądu, depozycje wnioskodawczyni w tym zakresie są nielogiczne, zwłaszcza, że w fotokopiach kalendarzy, poszczególne osoby wpisane są na konkretne godziny w konkretne dni w tym w soboty np. na k. 97v. 98v. I właśnie przykładowo na k. 97v. w sobotę 17 lutego wpisany jest: M., S.(przekreślony), N. (ze ?) M., K. i I. (co godzinę od 8.00 do 13.00). Na k. 98v. 24 lutego wpisani się: M., S. (przekreślony), P. (na 11.00 ---||--- tj. też P.), K. i I.. 10 marca na k. 99v. w sobotę również wpisane są osoby o tych samych imionach M., P., K., I., przy czym przekreślono ten wpis i napisano „odwołano”. Z przedłożonych fotokopii kalendarzy wynika, iż wnioskodawczyni skrupulatnie zapisywała planowane spotkania, wydarzenia, wydatki i odnotowywała również ich odwołanie. Co więcej, uśredniając, iż wnioskodawczyni pracując 5 dni w tygodniu po ok. 3 godzin dziennie, biorąc 30 zł za godzinę pracy, uzyskiwała miesięczną kwotę ok. 1.800 zł (5 dni*3h*30zł*4 tygodnie), która to kwota jest już bliższa kwocie 2.000 zł, o której mówiła matka uczestnika. Jednakże, celem uwzględnienia poczynionych przez wnioskodawczynię oszczędności, na uczestniku spoczywał ciężar udowodnienia, iż takie oszczędności były na dzień ustanie wspólności majątkowej małżeńskiej, a także udowodnienia dokładnej wysokości tychże oszczędności. Zaś te okoliczności już nie zostały udowodnione, zwłaszcza, że Sąd uznaje za wiarygodne depozycje wnioskodawczyni w zakresie, w który wskazuje na to, iż z pieniędzy z dodatkowej pracy były uiszczane wydatki związane z wydatkami całej rodziny, takie jak zajęcia dodatkowe syna, wyjazd na ferie zimowe, drobne zakupy, a także remont. Należy wskazać, iż rodzina G. żyła powyżej minimum egzystencjalnego, ponosili oni również koszty wypoczynku, w tym zagranicznego, zapewniali dziecku możliwość rozwoju zainteresowań, pasji. Zdaniem, Sądu doszło do swoistego wymieszania dochodów z pracy dodatkowej z innymi dochodami małżonków i na etapie postępowania Sądowego konieczne byłoby ustalenie konkretnej zaoszczędzonej kwoty. Z drugiej strony to samo dotyczy środków pochodzących z diet uczestnika. W zakresie prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego przez małżonków, trudno jest wskazać, które konkretnie wydatki pochodziły z jakich kwot (z jakiego tytułu), z resztą takie wskazanie wymagałoby utworzenia specjalnych funduszy, subkont np. na poszczególne cele.

W zakresie dowodów w postaci kserokopii, fotokopii, Sąd dopuścił je na podstawie art. 308 i 309 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Sąd na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 4 k.p.c. pominął wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z oryginałów kalendarzy, jako niemożliwy do przeprowadzenia, gdyż jako wskazała wnioskodawczyni, ona nie posiada tych kalendarzy, zniszczyła je.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznawanej sprawy jest podział majątku wspólnego małżonków G.. Z chwilą prawomocnego rozwiązania małżeństwa przez rozwód ustała wspólność majątkowa małżeńska J. G. i D. G. tj. z dniem 30 czerwca 2020 roku.

Odnośnie podziału majątku wspólnego małżonków G. zastosowanie znajdą przepisy ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy.

Przypomnienia wymaga, iż z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków (art. 31 k.r.o.). Wskazać także należy, że w postępowaniu o podział majątku wspólnego Sąd w pierwszej kolejności ustala skład i wartość majątku wspólnego.

Zgodnie z art. 31 § 2 k.r.o. do majątku wspólnego należą w szczególności:

1) pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;

2) dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;

3) środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;

4) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875).

Stosownie do art. 43 § 1 k.r.o. oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zgodnie z art. 45 k.r.o. każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Zwrotu dokonuje się przy podziale majątku wspólnego, jednakże sąd może nakazać wcześniejszy zwrot, jeżeli wymaga tego dobro rodziny. Przepisy powyższe stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy dług jednego z małżonków został zaspokojony z majątku wspólnego. Natomiast na podstawie art. 46 k.r.o. w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku.

W niniejszej sprawie nie było sporu co do kwestii wypłaty przez uczestnika kwoty 29.000 zł z majątku wspólnego stron, a także co do faktu poczynienia nakładów z majątku wspólnego na rzecz majątku osobistego uczestnika w postaci remontu w kwocie 20.628,86 zł. Wysokość kwot również nie była kwestionowana.

Oś sporu między stronami sprowadzała się w istocie do ustalenia, czy w chwili ustania wspólności majątkowej małżeńskiej kwota 51.000 zł zaoszczędzona przez wnioskodawczynię istniała i koncentrował się również na wysokości tejże kwoty. Zatem spór w niniejszej sprawie miał charakter dowodowy.

W tym miejscu należy przypomnieć, iż art. 6 k.c. stanowi, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W niniejszej sprawie D. G. podnosił, iż J. G. zaoszczędziła kwotę 51.000 zł, którą to kwotę zabrała ze sobą wyprowadzając się z domu i kwota ta wchodzi w skład majątku wspólnego uczestników. Jak już wyżej wskazano, okoliczność ta zdaniem Sądu winna być udowodniona zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Zdaniem Sądu, uczestnik udowodnił, iż wnioskodawczyni z pracy w charakterze logopedy zarabiała więcej niż to było poprzez nią przedstawiane, jednakże z tej okoliczności nie sposób wywodzić, iż zostały odłożone jako oszczędności w konkretnej kwocie 51.000 zł. Zwłaszcza, że z tej kwoty również były czynione określone wydatki na utrzymania rodziny, w tym małoletniego syna, zwłaszcza w okresie, gdy działalność gospodarcza uczestnika wykazywała straty. Oczywiście Sąd zauważa, że diety uzyskiwane przez uczestnika z wyjazdów zagranicznych były również istotnym składnikiem majątkowym, jednakże dieta ma na celu przede wszystkim pokryć utrzymanie pracownika na delegacji służbowej, z uzyskiwanych diet uczestnik część zużywał w miejscu delegacji zagranicznej, nadwyżkę przeznaczał na potrzeby swojej rodziny. Jednocześnie, należy wskazać, iż uczestnik nie udowodnił, tak jak zeznawał, ile razy w ciągu roku wyjeżdżał na zagraniczne delegacje, przedłożył on tylko dwa rozliczenia za 2017 r. (k. 186-186a) i dwa rozliczenia za 2018 r. (k. 187-188) oraz informację o jednym wyjeździe w 2019 r. (k. 185)

Mając powyższe na względzie Sąd w pkt 1. postanowienia ustalił, że w skład majątku wspólnego małżonków wchodzą środki pieniężne w kwocie 29.000 złotych zgromadzone na rachunku bankowym w (...) S.A. numer (...), pobrane przez uczestnika w dniu 2 stycznia 2020 roku, w punkcie 2. zaś ustalono, że małżonkowie J. G. i D. G. dokonali nakładu z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestnika D. G. w kwocie 20.628,86 zł. W punkcie 3. środki pieniężne 29.000 zł przyznano na wyłączną własność uczestnika, bowiem to uczestnik pobrał je 2 stycznia 2020 roku. Zaś w punkcie 4. dokonano wzajemnych rozliczeń miedzy uczestnikami w ten sposób, że kwotę 24.814,43 zł zasądzono od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni, na kwotę tę złożyła się połowa kwoty 29.000 zł (tj. 14.500 zł) i połowa kwoty poczynionych nakładów 20.628,86 zł (tj. 10.314,43 zł). Sąd ustalił termin płatności tej kwoty na 2 miesiące od dnia uprawomocnia się postanowienia, uznając, iż termin ten będzie odpowiedni. Jednocześnie należy podnieść, iż uczestnik nie podjął inicjatywy dowodowej w zakresie ustalenia swojego stanu majątkowego, zaś propozycja rozłożenia tej kwoty na raty na okres 3 lat pojawiła się w głosach końcowych stron. Zaś o odsetkach ustawowych za opóźnienie od tej kwoty Sąd orzekł na podstawie art. 212 § 3 k.c. w zw. z art. 46 k.r.o. w zw. z art. 1035 k.c.

W punkcie 5. postanowienia na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze w związku z § 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z § 8 pkt 5 Rozporządzenia MS z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18 t.j.), przyznano na rzecz adw. A. G. kwotę 2.952 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej uczestnikowi z urzędu. Kwota ta obejmuje podatek od towarów i usług na podstawie § 4 ust. 3 wskazanego Rozporządzenia.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., ustalając, że każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie, co stanowi zasadę w postępowaniu nieprocesowym, nie znajdując podstaw do zasądzenia od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kosztów procesu, o co wnioskowała wnioskodawczyni.