Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 739/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

K. G. (1)

Pkt 1 sentencji wyroku.

2

K. G. (1)

Pkt 2 sentencji wyroku.

3

K. G. (1)

Pkt 3 sentencji wyroku.

4

K. G. (1)

Pkt 4 sentencji wyroku.

5

K. G. (1)

Pkt 5 sentencji wyroku.

6

K. G. (1)

Pkt 6 sentencji wyroku.

7

L. S.

Pkt 12 sentencji wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyny od 1 do 6

1.  Między innymi oskarżeni K. G. (1), K. G. (2), W. G. byli członkami grupy (...) Sp. z o.o. w Ż.. K. G. (1) pełnił funkcję prezesa zarządu grupy (...) Sp. z o.o. w Ż.. Działalność tej grupy polegała na pośrednictwie w sprzedaży wychodowanych świń przez członków grupy i płatność w ramach działania grupy producentów rolnych, objęte programem rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013.

1)  Centralna Informacja z Krajowego Rejestru Sądowego

2)  Zeznania A. N.

3)  Wyjaśnienia W. G.

4)  Wyjaśnienia K. G. (2)

1)  75-78

2)  478v-479, 651-654v

3)  501v-502, 504v-505, 637-638

4)  636v-637

Czyn 1

2.  K. G. (1) jako prezes tej spółki miał prawo do samodzielnego składania oświadczeń w imieniu spółki. Między innymi w okresie od 19 kwietnia 2017 roku do 29 sierpnia 2017 roku był uprawniony do wystawienia w imieniu i na rzecz grupy (...) Sp. z o.o. wniosku o przyznanie dofinansowania w postaci 2% wartości produktów sprzedanych przez ww. Spółkę oraz korekt do wniosku o dofinansowanie.

1)  Centralna Informacja z Krajowego Rejestru Sądowego

2)  Zeznania S. S.

3)  Zeznania A. N.

1)  75-78

2)  91v

3)  478v-479, 651-654v

Czyn. 1

3.  K. G. (1) poświadczył nieprawdę we wniosku o przyznanie dofinansowania w postaci 2% wartości produktów sprzedanych przez ww. Spółkę. Następnie w dniu 18 maja 2017 roku przedłożył poświadczający nieprawdę wniosek o przyznanie ww. płatności w kwocie 124 161,90 złotych. wraz z załącznikami w postaci wykazu faktur, rachunków potwierdzających przychody netto grupy producentów ze sprzedaży, wartość dostarczonych grupie producentów produktów przez poszczególnych jej członków oraz wartość przychodów netto grupy producentów wytworzonych w gospodarstwach jej członków i sprzedanych odbiorcom niebędących jej członkami oraz poświadczających nieprawdę faktur VAT nr: (...) wszystkie z 19.04.2017 roku w zakresie sprzedaży prosiaków przez podejrzanego do ww. Spółki oraz faktur VAT nr: (...), (...), (...) i (...) wszystkie z 19.04.2017 roku w zakresie sprzedaży prosiaków przez (...) Sp. z o.o. K. G. (2), K. B. (1), W. G. oraz S. S.. Wniosek ten dotyczył okresu od 20 kwietnia 2016 roku do 19 kwietnia 2017 roku tj, w piątym roku korzystania z pomocy przez grupę.

1)  Faktura Nr (...)

2)  Faktura Nr (...)

3)  Faktura Nr (...)

4)  Faktura Nr (...)

5)  Faktura Nr (...)

6)  Faktura Nr (...)

7)  Faktura nr (...)

8)  Faktura Nr (...)

9)  Faktura Nr (...)

10)  Faktura Nr (...)

11)  Faktura Nr (...)

12)  Faktura Nr (...)

13)  Faktura Nr (...)

14)  Faktura Nr (...)

15)  Protokół kontroli Nr (...)

16)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

17)  Protokół kontroli Nr (...)

18)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

19)  Protokół kontroli nr (...)

20)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

21)  Liczba zdarzeń dla siedziby stada nr (...)-001

22)  Oświadczenie W. G.

23)  Protokół kontroli nr (...)

24)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

25)  Oświadczenie S. S.

26)  Protokół kontroli nr (...)

27)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

28)  Protokół kontroli Nr (...)

29)  Załącznik Nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

30)  Zeznania P. Ś.

31)  Zeznania S. S.

32)  Wniosek o płatność w ramach działania „Grupy producentów rolnych” objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 za okres 20.04.2016-19.04.2017 wraz z wykazem faktur i rachunków

33)  Zeznania A. N.

34)  Wyjaśnienia W. G.

35)  Zeznania K. D.

36)  Informacja Inspekcji Weterynaryjnej

37)  Wyjaśnienia L. S.

38)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  8

2)  10

3)  11

4)  15

5)  16

6)  20

7)  21

8)  5

9)  6

10)  7

11)  9

12)  12

13)  13

14)  14

15)  39-42

16)  43-45

17)  46-49

18)  50-51A

19)  22-25

20)  26-28

21)  29

22)  67

23)  31-34

24)  35-37

25)  68

26)  52-55

27)  56-58

28)  59-62

29)  63-65

30)  71v-72, 662v-665v, 696v-698v

31)  91v.

32)  364-371

33)  478v-479, 651-654v

34)  501v-502, 504v-505

35)  693-696, 698-698v

36)  66

37)  509v-510

38)  1-2

Czyn 1

4.  K. G. (1) poświadczył nieprawdę w korekcie do wniosku o dofinansowanie w zakresie ilości sprzedanych prosiąt w liczbie 19455 sztuk. Następnie przedłożył w dniu 23 czerwca 2017 roku na wezwanie (...) wskazaną korektę.

1)  Protokół kontroli Nr (...)

2)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

3)  Protokół kontroli Nr (...)

4)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

5)  Protokół kontroli nr (...)

6)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

7)  Liczba zdarzeń dla siedziby stada nr (...)-001

8)  Oświadczenie W. G.

9)  Protokół kontroli nr (...)

10)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

11)  Oświadczenie S. S.

12)  Protokół kontroli nr (...)

13)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

14)  Protokół kontroli Nr (...)

15)  Załącznik Nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

16)  Zeznania P. Ś.

17)  Zeznania S. S.

18)  Korekta do wniosku wraz z wykazem faktur

19)  Zeznania A. N.

20)  Wyjaśnienia W. G.

21)  Zeznania K. D.

22)  Wyjaśnienia L. S.

23)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  39-42

2)  43-45

3)  46-49

4)  50-51A

5)  22-25

6)  26-28

7)  29

8)  67

9)  31-34

10)  35-37

11)  68

12)  52-55

13)  56-58

14)  59-62

15)  63-65

16)  71v-72, 662v-665v 696v-698v

17)  91v.

18)  337-359

19)  478v-479, 651-654v

20)  501v-502, 504v-505

21)  693-696, 698-698v

22)  509v-510

23)  1-2

Czyn 1

5.  K. G. (1) poświadczył nieprawdę w korekcie do wniosku o dofinansowanie w zakresie liczby sprzedanych prosiąt przez grupę producentów członkom grupy i osobom niebędących członkami grupy. Następnie przedłożył w dniu 19 lipca 2017 roku na wezwanie (...) wskazaną korektę.

1)  Protokół kontroli Nr (...)

2)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

3)  Protokół kontroli Nr (...)

4)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

5)  Protokół kontroli nr (...)

6)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

7)  Liczba zdarzeń dla siedziby stada nr (...)-001

8)  Oświadczenie W. G.

9)  Protokół kontroli nr (...)

10)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

11)  Oświadczenie S. S.

12)  Protokół kontroli nr (...)

13)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

14)  Protokół kontroli Nr (...)

15)  Załącznik Nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

16)  Zeznania P. Ś.

17)  Zeznania S. S.

18)  Korekta do wniosku wraz z wykazem faktur

19)  Zeznania A. N.

20)  Wyjaśnienia W. G.

21)  Zeznania K. D.

22)  Wyjaśnienia L. S.

23)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  39-42

2)  43-45

3)  46-49

4)  50-51A

5)  22-25

6)  26-28

7)  29

8)  67

9)  31-34

10)  35-37

11)  68

12)  52-55

13)  56-58

14)  59-62

15)  63-65

16)  71v-72, 662v-665v, 696v-698v

17)  91v.

18)  328-334

19)  478v-479, 651-654v

20)  501v-502, 504v-505

21)  693-696, 698-698v

22)  509v-510

23)  1-2

Czyn 1

6.  K. G. (1) poświadczył nieprawdę w korekcie do wniosku o dofinansowanie w zakresie zgodności wartości netto, brutto i ilości zakupionych przez grupę producentów prosiąt od członka grupy K. G. (1). Następnie przedłożył w dniu 29 sierpnia 2017 roku do (...) wskazaną korektę.

1)  Protokół kontroli Nr (...)

2)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

3)  Protokół kontroli Nr (...)

4)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

5)  Protokół kontroli nr (...)

6)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

7)  Liczba zdarzeń dla siedziby stada nr (...)-001

8)  Oświadczenie W. G.

9)  Protokół kontroli nr (...)

10)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

11)  Oświadczenie S. S.

12)  Protokół kontroli nr (...)

13)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

14)  Protokół kontroli Nr (...)

15)  Załącznik Nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

16)  Zeznania P. Ś.

17)  Zeznania S. S.

18)  Zeznania A. N.

19)  Wyjaśnienia W. G.

20)  Korekta do wniosku wraz z wykazem faktur

21)  Zeznania K. D.

22)  Wyjaśnienia L. S.

23)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  39-42

2)  43-45

3)  46-49

4)  50-51A

5)  22-25

6)  26-28

7)  29

8)  67

9)  31-34

10)  35-37

11)  68

12)  52-55

13)  56-58

14)  59-62

15)  63-65

16)  71v-72, 662v-665v, 696v-698v

17)  91v.

18)  478v-479, 651-654v

19)  501v-502, 504v-505

20)  (...)-318

21)  693-696, 698-698v

22)  509v-510

23)  1-2

Czyn 1

7.  Wskazane powyżej dokumenty w konsekwencji poświadczały nieprawdę co do spełnienia warunków sprzedaży przez członków grupy producentów do grupy (...) Sp. z o.o. co najmniej 80% produkcji świń, gdzie warunek został spełniony jedynie w 71%. Natomiast spełnienie tego warunku uprawniało do otrzymania ww. dofinansowania. Nieprawidłowości w tym zakresie dotyczyły produkcji 11 299 sztuk prosiąt. W związku z powyższym rzeczywista wielkość sprzedaży produktów wytworzonych w gospodarstwie członka grupy K. G. (1) w okresie od 20 kwietnia 2016 roku do 19 kwietnia 2017 roku wyniosła 16 062 sztuki. Tym samym członek producentów K. G. (1) sprzedał do grupy 71% wyprodukowanych przez siebie produktów.

1)  Protokół kontroli Nr (...)

2)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

3)  Protokół kontroli Nr (...)

4)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

5)  Protokół kontroli nr (...)

6)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

7)  Liczba zdarzeń dla siedziby stada nr (...)-001

8)  Oświadczenie W. G.

9)  Protokół kontroli nr (...)

10)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

11)  Oświadczenie S. S.

12)  Protokół kontroli nr (...)

13)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

14)  Protokół kontroli Nr (...)

15)  Załącznik Nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

16)  Zeznania P. Ś.

17)  Zeznania S. S.

18)  Wykaz przemieszczeń

19)  Zgłoszenia zmiany stada świń

20)  Zeznania A. N.

21)  Wyjaśnienia W. G.

22)  Zeznania K. D.

23)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  39-42

2)  43-45

3)  46-49

4)  50-51A

5)  22-25

6)  26-28

7)  29

8)  67

9)  31-34

10)  35-37

11)  68

12)  52-55

13)  56-58

14)  59-62

15)  63-65

16)  71v-72, 662v-665v, 696v-698v

17)  91v.

18)  377

19)  378-451

20)  478v-479, 651-654v

21)  501v-502, 504v-505

22)  693-696, 698-698v

23)  1-2

Czyn 1

8.  Dyrektor (...) Oddziału (...) w Ł. decyzją Nr (...)(...) dnia 30 maja 2018 roku odmówił przyznania środków finansowych z tytułu pomocy finansowej na wspieranie grup producentów rolnych, grupie (...) Sp. z o.o. w Ż..

Decyzja Dyrektora (...) Oddziału (...) w Ł. Nr 05 (...) z dnia 30 maja 2018 roku

115-121

Czyn 2

9.  W okresie od 19.04.2017 roku do 07.05.2017 roku w Ż. oraz w P. K. G. (1) będąc uprawnionym jako prezes zarządu grupy (...) Sp. z o.o. z/s. w Ż. do wystawiania zgłoszeń zmiany stada świń, działając wspólnie i w porozumieniu z K. B. (1), jako osobą nabywającą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wystawił zgłoszenie sprzedaży 3900 sztuk prosiaków do gospodarstwa (...), poświadczające nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków pomimo tego, że sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie zaistniało. Następnie zgłoszenie to przesłał listowanie jako autentyczne do B. (...) (...) w P. z datą wpływu 07 maja 2017 roku.

1)  Protokół kontroli Nr (...)

2)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

3)  Protokół kontroli Nr (...)

4)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

5)  Protokół kontroli Nr (...)

6)  Załącznik Nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

7)  Zeznania P. Ś.

8)  Zgłoszenie zmiany stanu stada świń

9)  Zeznania A. N.

10)  Zeznania K. D.

11)  Wyjaśnienia L. S.

12)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  39-42

2)  43-45

3)  46-49

4)  50-51A

5)  59-62

6)  63-65

7)  71v-72, 662-665v, 696v-698v

8)  145

9)  478v-479, 651-654v

10)  693-696, 698-698v

11)  509v-510

12)  1-2

Czyn 3

10.  W okresie od 19.04.2017 roku do 07.05.2017 roku w Ż. oraz w P., K. G. (1) będąc uprawnionym jako prezes zarządu grupy (...) Sp. z o.o. z/s.
w Ż. do wystawiania zgłoszeń zmiany stada świń, działając wspólnie i w porozumieniu z K. G. (2) jako osobą nabywającą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wystawił zgłoszenie sprzedaży 6499 sztuk prosiaków do gospodarstwa (...), poświadczające nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków pomimo tego, że sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie zaistniało. Następnie zgłoszenie to przesłał listowanie jako autentyczne do B. (...) (...) w P. z datą wpływu 07 maja 2017 roku.

1)  Faktura nr (...)

2)  Protokół kontroli Nr (...)

3)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

4)  Protokół kontroli Nr (...)

5)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

6)  Protokół kontroli nr (...)

7)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

8)  Zeznania P. Ś.

9)  Zgłoszenie zmiany stanu stada świń

10)  Zeznania A. N.

11)  Zeznania K. D.

12)  Wyjaśnienia L. S.

13)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  15

2)  39-42

3)  43-45

4)  46-49

5)  50-51A

6)  52-55

7)  56-58

8)  71v-72, 662v-665v, 696v-698v

9)  146

10)  478v-479, 651-654v

11)  693-696, 698-698v

12)  509v-510

13)  1-2

Czyn 4

11.  W okresie od 19.04.2017 roku do 07.05.2017 roku w Ż. oraz w P. K. G. (1) będąc uprawnionym jako prezes zarządu grupy (...) Sp. z o.o. z/s.
w Ż. do wystawiania zgłoszeń zmiany stada świń, działając wspólnie i w porozumieniu ze S. S., jako osobą nabywającą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wystawił zgłoszenie sprzedaży 450 sztuk prosiaków do gospodarstwa (...), poświadczające nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków pomimo tego, że sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie zaistniało. Następnie zgłoszenie to przesłał listownie jako autentyczne do B. (...) (...) w P. z datą wpływu 07 maja 2017 roku.

1)  Faktura nr (...)

2)  Protokół kontroli nr (...)

3)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

4)  Oświadczenie S. S.

5)  Protokół kontroli Nr (...)

6)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

7)  Protokół kontroli Nr (...)

8)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

9)  Zeznania P. Ś.

10)  Zeznania S. S.

11)  Zgłoszenie zmiany stanu stada świń

12)  Zeznania A. N.

13)  Zeznania K. D.

14)  Wyjaśnienia L. S.

15)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  21

2)  31-34

3)  35-37

4)  68

5)  39-42

6)  43-45

7)  46-49

8)  50-51A

9)  71v-72, 662-665v, 696v-698v

10)  91v.

11)  136

12)  478v-479, 651-654v

13)  693-696, 698-698v

14)  509v-510

15)  1-2

Czyn 5

12.  W okresie od 19.04.2017 roku do 07.05.2017 roku w Ż. oraz w P. K. G. (1) będąc uprawnionym jako prezes zarządu grupy (...) Sp. z o.o. z/s.
w Ż. do wystawiania zgłoszeń zmiany stada świń, działając wspólnie i w porozumieniu z W. G. jako osobą nabywającą
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wystawił zgłoszenie sprzedaży 380 sztuk prosiaków do gospodarstwa (...), poświadczające nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków pomimo tego, że sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie zaistniało. Następnie zgłoszenie to przesłał listownie jako autentyczne do B. (...) (...)
w P. z datą wpływu 07 maja 2017 roku.

1)  Faktura nr (...)

2)  Protokół kontroli nr (...)

3)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

4)  Liczba zdarzeń dla siedziby stada nr (...)-001

5)  Oświadczenie W. G.

6)  Protokół kontroli Nr (...)

7)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

8)  Protokół kontroli Nr (...)

9)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

10)  Zeznania P. Ś.

11)  Zgłoszenie zmiany stanu stada świń

12)  Zeznania A. N.

13)  Wyjaśnienia W. G.

14)  Zeznania K. D.

15)  Wyjaśnienia L. S.

16)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  20

2)  22-25

3)  26-28

4)  29

5)  67

6)  39-42

7)  43-45

8)  46-49

9)  50-51A

10)  71v-72, 662-665v, 696v-698v

11)  138

12)  478v-479, 651-654v

13)  501v-502, 504v-505

14)  693-696, 698-698v

15)  509v-510

16)  1-2

Czyn 6

13.  W okresie od 19.04.2017 roku do 07.05.2017 roku w Ż. oraz w P., K. G. (1) będąc uprawnionym jako prezes zarządu grupy (...) Sp. z o.o. z/s.
w Ż. oraz prowadząc indywidualne gospodarstwo rolne i będąc uprawnionym do wystawiania zgłoszeń zmiany stada świń, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wystawił 6 zgłoszeń sprzedaży przez siebie do ww. Spółki odpowiednio 600, 380, 925, 450, 3900 oraz 6499 sztuk prosiaków, poświadczających nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków pomimo tego, że sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie zaistniało. Następnie zgłoszenia te przesłał listownie jako autentyczne do B. (...) (...) w P. z datami wpływu 07 maja 2017 roku.

1)  Faktura nr (...)

2)  Faktura nr (...)

3)  Faktura nr (...)

4)  Faktura nr (...)

5)  Faktura nr (...)

6)  Protokół kontroli Nr (...)

7)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

8)  Protokół kontroli Nr (...)

9)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

10)  Protokół kontroli nr (...)

11)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

12)  Liczba zdarzeń dla siedziby stada nr (...)-001

13)  Oświadczenie W. G.

14)  Protokół kontroli nr (...)

15)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

16)  Oświadczenie S. S.

17)  Protokół kontroli nr (...)

18)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

19)  Protokół kontroli Nr (...)

20)  Załącznik Nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

21)  Zeznania P. Ś.

22)  Zeznania S. S.

23)  Zgłoszenia zmiany stanu stada świń

24)  Zeznania A. N.

25)  Wyjaśnienia W. G.

26)  Zeznania K. D.

27)  Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

1)  10

2)  15

3)  16

4)  20

5)  21

6)  39-42

7)  43-45

8)  46-49

9)  50-51A

10)  22-25

11)  26-28

12)  29

13)  67

14)  31-34

15)  35-37

16)  68

17)  52-55

18)  56-58

19)  59-62

20)  63-65

21)  71v-72, 662v-665v, 696v-698v

22)  91v.

23)  137, 139, 143, 144, 147, 148

24)  478v-479, 651-654v

25)  501v-502, 504v-505

26)  693-696, 698-698v

27)  1-2

Czyn 7

14.  Oskarżony L. S. prowadził działalność gospodarczą w zakresie doradztwa rolniczego, pod firmą (...). Z oskarżonym K. G. (1) współpracował od 2012 roku. Na początku na podstawie umowy zlecenia. Natomiast od początku 2017 roku na podstawie kontraktu menedżerskiego współpracował z grupą (...) Sp. z o.o. z/s w Ż.. Do jego obowiązków należało przygotowywanie dokumentacji księgowej, agencyjnej do (...). Ponadto doradzał K. G. (1) o zasadach działania grupy, łącznie z procentowością ilości świń jakie muszą być sprzedane i dostarczone do grupy producentów. Posiadał fachową wiedzę w tym zakresie. L. S. nie prowadził księgowości, tylko przygotowywał dokumenty księgowe do biura rachunkowego. Był uprawniony do wystawiania faktur VAT w imieniu i na rzecz tej grupy. L. S. zakończył współpracę z K. G. (1), gdyż ten zarzucał mu niekompetencję.

Wyjaśnienia L. S.

509v-510

Czyn 7

15.  L. S. w dniu 19.04.2017 roku w Ż. działając z polecenia K. G. (1) wspólnie i w porozumieniu z K. G. (2), W. G., K. B. (2), S. S., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wystawił w celu użycia za autentyczne faktury VAT nr: (...), (...), (...) i (...) poświadczające nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków ww. osobom pomimo tego, że sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie zaistniało.

1)  Faktura nr (...)

2)  Faktura nr (...)

3)  Faktura nr (...)

4)  Faktura nr (...)

5)  Protokół kontroli Nr (...)

6)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

7)  Protokół kontroli Nr (...)

8)  Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

9)  Wyjaśnienia L. S.

10)  Zeznania A. N.

11)  Korespondencja mailowa

12)  Zeznania A. M.

1)  15

2)  16

3)  20

4)  21

5)  39-42

6)  43-45

7)  46-49

8)  50-51A

9)  509v-510

10)  478v-479, 651-654v

11)  511

12)  649v-651

Czyn od 1 do 6

16.  Grupa (...) Sp. z o.o. sprzedała w dniu 19 kwietnia 2017 roku M. R. prosiaki w ilości 1385 sztuk.

1)  Faktura Nr (...)

2)  Zeznania M. R.

1)  17

2)  98v

Czyn od 1 do 6

17.  Grupa (...) Sp. z o.o. sprzedała w dniu 19 kwietnia 2017 roku (...) Sp. z o.o. w W. prosiaki w ilości 925 sztuk

1)  Faktura Nr (...)

2)  Zeznania M. R.

1)  18

2)  98v

Czyn od 1 do 6

18.  Grupa (...) Sp. z o.o. sprzedała w dniu 19 kwietnia 2017 roku G. J. prosiaki w ilości 600 sztuk

1)  Faktura Nr (...)

2)  Zeznania G. J.

1)  19

2)  95v

Czyn od 1-6

19.  K. G. (1) nie był dotychczas karany

Dane o karalności

598

Czyn 7

20.  L. S. nie był dotychczas karany.

Dane o karalności

595

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Centralna Informacja z Krajowego Rejestru Sądowego

Zeznania A. N.

Wyjaśnienia W. G.

Wyjaśnienia K. G. (2)

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą dlatego też zasługuje na wiarę.

2

Centralna Informacja z Krajowego Rejestru Sądowego

Zeznania S. S.

Zeznania A. N.

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą dlatego też zasługuje na wiarę.

8

Decyzja Dyrektora (...) Oddziału (...) w Ł. Nr 05 (...) z dnia 30 maja 2018 roku

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie był podczas postępowania kwestionowany, Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność, dlatego też był podstawą poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych.

16

Faktura Nr (...)

Zeznania M. R.

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą, dlatego też był podstawą poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych.

17

Faktura Nr (...)

Zeznania M. R.

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą, dlatego też był podstawą poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych.

18

Faktura Nr (...)

Zeznania G. J.

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą, dlatego też był podstawą poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych.

19

Dane o karalności.

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie był podczas postępowania kwestionowany, Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność, dlatego też był podstawą poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych.

20

Dane o karalności.

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie był podczas postępowania kwestionowany, Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność, dlatego też był podstawą poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych.

3,4,5,6,7,9,10, 11,12,13

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura Nr (...)

Faktura Nr (...)

Faktura Nr (...)

Faktura Nr (...)

Protokół kontroli Nr (...)

Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

Protokół kontroli Nr (...)

Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

Protokół kontroli nr (...)

Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

Liczba zdarzeń dla siedziby stada nr (...)-001

Oświadczenie W. G.

Protokół kontroli nr (...)

Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

Oświadczenie S. S.

Protokół kontroli nr (...)

Załącznik nr 01 do protokołu kontroli nr (...)

Protokół kontroli Nr (...)

Załącznik Nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

Zeznania P. Ś.

Zeznania S. S.

Wniosek o płatność w ramach działania „Grupy producentów rolnych” objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 za okres 20.04.2016-19.04.2017 wraz z wykazem faktur i rachunków

Zeznania A. N.

Wyjaśnienia W. G.

Zeznania K. D.

Korekty do wniosku wraz z wykazami faktur

Wykaz przemieszczeń

Zgłoszenia zmiany stada świń

Informacja Inspekcji W.

Wyjaśnienia L. S.

Pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z P. (...) w P.

Powołany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą dlatego też zasługuje na wiarę.

Na podstawie wskazanego materiału dowodowego w przedmiotowej sprawie ustalono, że K. G. (1) zadeklarował, że w swoim gospodarstwie wyprodukował 19 455 sztuk prosiąt. Następnie grupa (...) Sp.z o.o. miała nabyć od członka grupy K. G. (1) poszczególne partie prosiąt co wynikało z faktur:

- w ilości: 660 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia
13 marca 2017 roku;

- w ilości 1900 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 24 marca 2017 roku;

- w ilości 2756 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 28 marca 2017 roku;

- w ilości 3900 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- w ilości 1385 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- w ilości 6499 sztuk na podstawie faktury (...) nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- w ilości 2355 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku.

Następnie grupa producentów dokonała dalszej odsprzedaży w/w partii prosiąt do następujących odbiorców:

- M. R. (nie był członkiem grupy) – 1385 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- (...) Spółka z o.o. (nie był członkiem grupy) – 925 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- J. G. (nie był członkiem grupy) – 600 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- W. G. – 380 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- S. S. – 450 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- K. B. (1) – 1900 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 24 marca 2017 roku oraz 3900 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) rok z dnia 19 kwietnia 2017 roku;

- K. G. (2) – 660 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 13 marca 2017 roku, 6499 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku oraz 2756 sztuk na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 19 kwietnia 2017 roku.

Wskazane faktury pojawiły się w obrocie prawnym i w tym zakresie nikt tego faktu nie kwestionował. Dlatego też fakt, że takie faktury o wskazanej treści pojawiły się w obrocie prawnym Sąd uznał za wiarygodny.

Natomiast w niniejszej sprawie kluczowym było ustalenie, czy wszystkie wskazane faktury odzwierciedlały transakcje do których rzeczywiście doszło, a w konsekwencji czy K. G. (1) poświadczył nieprawdę w dokumentach wskazanych we faktach numer 3, 4, 5, 6, 7, 13. Ponadto dla meritum sprawy istotnym było ustalenie czy K. G. (1) działając wspólnie i w porozumieniu: z K. B. (1) poświadczył nieprawdę w dokumencie wskazanym przy fakcie numer 9, z K. G. (2) poświadczył nieprawdę w dokumencie wskazanym przy fakcie numer 10, S. S. poświadczył nieprawdę w dokumencie wskazanym przy fakcie numer 11, W. G. poświadczył nieprawdę w dokumencie wskazanym przy fakcie numer 12.

Zdaniem Sądu wskazany tutaj materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że nie wszystkie faktury odzwierciedlały faktyczne transakcje oraz, że we wskazanych dokumentach, powołane osoby dokonały poświadczenia nieprawdy.

Do powyższej konstatacji doprowadziły Sąd osobowe i nieosobowe źródła dowodowe w postaci: protokołów kontroli, załączników do protokołów kontroli, liczby zdarzeń dla siedziby stada, pisemnych oświadczeń W. G. i S. S., wniosku o płatność w ramach działania „Grupy producentów rolnych” objętej Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 za okres 20.04.2016-19.04.2017 wraz z wykazem faktur i rachunków, korekty do wniosku wraz z wykazami faktur, wykazu przemieszczeń, zgłoszenia zmiany stada świń, zeznań świadków: P. Ś., K. D., S. S., A. N., wyjaśnień oskarżonych W. G. i L. S., złożonych na etapie postępowania przygotowawczego.

.

Wskazany tutaj nieosobowy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie był podczas postępowania kwestionowany, Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność, dlatego też był podstawą poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych.

Zeznania wskazanych świadków są konsekwentne, logiczne i spójne oraz kompatybilne ze sobą oraz zgromadzonymi dokumentami. Ponadto świadkowie są osobami obcymi dla oskarżonych a co za tym idzie nie mają żadnego interesu w tym aby składać zeznania bezpodstawnie ich obciążające. Nie dali się poznać jako osoby, którym z nie wiadomo jakich powodów zależało na niezasadnym ukaraniu oskarżonych.

W niniejszej sprawie twierdzenia K. G. (1) zawarte we wniosku o płatność jakoby w okresie jednego miesiąca wyprodukował i sprzedał grupie producenckiej 19.455 sztuk trzody chlewnej już z punktu widzenia doświadczenia życiowego i elementarnych zasad logicznego myślenia jawią się jako niemożliwe.

Brak możliwości wyprodukowania takiej ilości trzody chlewnej w tak krótkim czasie w gospodarstwie (...) znajduje też potwierdzenie w zgromadzonych osobowych źródłach dowodowych.

Jak zeznała A. N., K. G. (1) sam jej się przyznał
w rozmowie odbytej po listopadzie 2017 roku, że faktycznie nie wyprodukował takiej ilości prosiaków na dzień 19 kwietnia 2017 roku. K. G. (1) przyznał, że wprawdzie sprzedaż tych prosiąt została wprowadzona do rejestru jednorazowo, jednak tak naprawdę dostawy prosiąt były rozłożone w czasie. Prosięta były wprowadzone do rejestru zwierząt jako sprzedane w kwietniu 2017 roku, natomiast realizacja tej sprzedaży nie nastąpiła jeszcze w całości w listopadzie 2017 roku. K. G. (1) tłumaczył A. N. co skłoniło go do takiego zachowania. Wyjaśnił, że został wprowadzony w błąd przez konsultanta, z którym mieli podpisaną umowę, a który pomagał im rozliczać się i pisać wnioski. Konsultant poinformował ich, że w ramach tych 80% nie muszą dostarczać do grupy prosiaków. W konsekwencji okazało się, że K. G. (1) sprzedał za dużo prosiaków i tuczników dla odbiorców spoza grupy. Dlatego próbował tej sytuacji jakoś zaradzić. Dlatego też do 19 kwietnia 2017 roku zarejestrował sprzedaż wyprodukowanych przez siebie prosiąt do grupy w ilości ponad 14.000 tysięcy prosiąt. A. N. podniosła przy tym że K. G. (1) rejestrując prosięta 19 kwietnia 2017 roku, miał na myśli również te prosięta które dopiero się urodzą. A. N. wskazała, że nie było to prawidłowe liczenie. Wszelkie zdarzenia jak urodzenie, padnięcie, sprzedaż, zakup, ubój muszą być wprowadzone do rejestru w ciągu 7 dni od zdarzenia i tu nie ma dowolności. Nie uwzględnia się też zdarzeń do jakich ma dojść w przyszłości.

Jak wynika ze zgodnych zeznań P. Ś. i K. D. oraz zgromadzonych dokumentów w celu weryfikacji możliwości produkcyjnych oraz dróg rzeczywistego przemieszczenia trzody chlewnej z gospodarstwa (...) powiatowy lekarz weterynarii w P. P. Ś. w asyście starszego inspektora weterynarii K. D. przeprowadzili kontrolę w gospodarstwach (...), S. S., K. B. (1), K. G. (2), W. G..

W dniu 18 kwietnia 2018 roku przeprowadzono kontrolę w gospodarstwach (...) w miejscowości (...) oraz S. S. w miejscowości (...).

U W. G. stwierdzono brak infrastruktury odpowiedniej dla utrzymywania tak dużej ilości świń. W dniu 19 kwietnia 2017 roku u W. G. przebywały już 63 sztuki świń urodzonych w jego gospodarstwie. Dlatego też brakowało już miejsca dla kolejnych 380 świń. W. G. nie potrafił wskazać innego budynku w którym miałyby być utrzymywane te zwierzęta.

Natomiast S. S. od razu przyznał się kontrolującym, że nie zakupił od grupy 450 sztuk prosiaków. W dniu 19 kwietnia 2017 roku u S. S. przebywało już 205 sztuki świń. Dlatego też kolejne 450 sztuk świń nie mogą się już tam zmieścić.

W. G. i S. S. wprost powiedzieli, że tych świń u nich nie było i nie chcą mieć kłopotów. Oświadczenia pisemne w tym przedmiocie napisali dobrowolnie. Kontrolujący nie wywierali na niego wpływu. Tłumaczyli swoje zachowanie tym, że wywierał na nich presję K. G. (1).

P. Ś. i K. D. zgodnie i stanowczo zaprzeczali aby składali propozycje korupcyjne członkom grupy podczas dokonywanych kontroli i straszyli ich likwidacją gospodarstw.

K. D. wskazał również na ważną okoliczność, że nawet jeżeli w kontrolowanych gospodarstwach świnie byłyby przetrzymywane niezgodnie z przepisami co do minimalnej powierzchni, czyli na tzw. ścisk, to i tak w takiej ilości zwierzęta u kontrolowanych by się nie zmieściły.

W dniu 20 kwietnia 2018 roku przeprowadzono kontrolę w siedzibie stada K. G. (1), zlokalizowanej w miejscowości Ż. 9. W trakcie tej kontroli, po analizie listy zgłoszonych przez K. G. (1) zdarzeń w siedzibie stada stwierdzono, że K. G. (1) zgłosił w (...) pomiędzy 09.03.2017r. a 10.04.2017r. urodzenie świń w ilości 14 650 sztuk. Po przeanalizowaniu zgłoszeń upadków świń pomiędzy tymi datami w ilości 380 sztuk oraz biorąc pod uwagę 28 dniowy okres odchowu prosiąt przy maciorach tj. do dnia 8 maja 2017 roku, wynika że odsadzono 12 270 sztuk prosiąt. Nie było to możliwe przy obsadzie około 700 loch jakie miał wtedy K. G. (1). W konsekwencji kotrolujący lekarze weterynarii stwierdzili znacznie zawyżone ilości urodzonych i przemieszczonych świń z siedziby stada należącej do K. G. (1). Nadto z poczynionych ustaleń wynikało, że powierzchni użytkowa przeznaczona dla świń w gospodarstwie (...) nie pozwoliłaby na wyprodukowanie takiej ilości sztuk jak zadeklarował K. G. (1) we wniosku złożonym do (...).

W dniu 20 kwietnia 2018 roku przeprowadzono kontrolę w siedzibie stada K. G. (2), zlokalizowanej w miejscowości Ż. 9. W trakcie kontroli po analizie listy zgłoszonych zdarzeń w siedzibie stada stwierdzono, że K. G. (2) nie mógł nabyć zgłoszonych w (...) trzech stawek świń 660 sztuk dnia 13 marca 2017 roku, 2756 sztuk w dniu 28 marca 2017 roku i 6499 sztuk w dniu 19 kwietnia 2017 roku od grupy (...). Oznakowanie tych świń wskazywało bowiem, że zostały urodzone w siedzibie stada K. G. (1), co zostało podważone kontrolą u K. G. (1). Ponadto ustalono, że w dniach od 13 marca 2017 roku do 19 kwietnia 2017 roku zgłoszono (...) zakup łącznie 9915 sztuk prosiąt od grupy (...), co przekracza możliwości produkcyjne siedziby stada pod względem ilości kojców i powierzchni dostępnej dla tuczników. Nadto w trakcie kontroli ustalono, że według danych dostępnych w Centralnej Bazie Danych (...) pierwsze sprzedaże świń z tych trzech stawek świń kupionych pomiędzy 13 marcem 2017 roku a 19 kwietniem 2017 roku rozpoczęły się 17 maja 2017 roku i trwały do dnia 20 kwietnia 2018 roku. Wszystkie sprzedaże zgłoszono do grupy (...). Po dniu 19 kwietnia 2017 roku nie zgłoszono ani nie wpisano do Księgi Rejestracji Świń żadnego zdarzenia przybycia świń do siedziby stada K. G. (2), co wskazuje, że w dniu 16 kwietnia 2018 roku sprzedane były świnie w ilości 185 sztuk pochodzące z zakupu w dniach 13 marca 2017 roku do 19 kwietnia 2017 roku. Tym samym wiek tych zwierząt wynosiłby ponad 1 rok co przy systemie utrzymywania świń w tuczarni jest rzeczą niemożliwą.

W dniu 20 kwietnia 2018 roku przeprowadzono kontrolę w siedzibie stada K. B. (1), zlokalizowanej w miejscowości B. 82A. W trakcie kontroli po analizie listy zgłoszonych zdarzeń w siedzibie stada stwierdzono, że K. B. (1) nie mogła nabyć zgłoszonych w (...) dwóch stawek świń 1900 sztuk dnia 24 marca 2017 roku, 3900 sztuk w dniu 19 kwietnia 2017 roku od grupy (...). Oznakowanie tych świń wskazywało bowiem, że zostały urodzone w siedzibie stada K. G. (1), co zostało podważone kontrolą u K. G. (1). Ponadto ustalono, że w dniach od 24 marca 2017 i 19 kwietnia 2017 roku zgłoszono (...) zakup łącznie 5800 sztuk prosiąt od grupy (...), co przekracza możliwości produkcyjne siedziby stada pod względem ilości kojców i powierzchni dostępnej dla tuczników. Nadto w trakcie kontroli ustalono, że według danych dostępnych w Centralnej Bazie Danych (...) pierwsze sprzedaże świń z tych dwóch stawek świń kupionych pomiędzy 24 marcem 2017 roku a 19 kwietniem 2017 roku rozpoczęły się 19 kwietnia 2017 roku w liczbie 185 sztuk przemieszczonych do grupy F.. Kolejne przemieszczenia świń z tego stada odbywał się od 1 września 2017 roku i trwały do dnia 20 kwietnia 2018 roku. Wszystkie sprzedaże zgłoszono do grupy (...). Po dniu 19 kwietnia 2017 roku nie zgłoszono ani nie wpisano do Księgi Rejestracji Świń żadnego zdarzenia przybycia świń do siedziby stada K. B. (1), co wskazuje, że w dniu 23 marca 2018 roku sprzedane były świnie w ilości 132 sztuk pochodzące z zakupu w dniach 12 marca 2017 roku do 19 kwietnia 2017 roku. Tym samym wiek tych zwierząt wynosiłby ponad 1 rok co przy systemie utrzymywania świń w tuczarni jest rzeczą niemożliwą.

Ponadto Sąd miał na uwadze pisemne oświadczenia złożone przez W. G. i S. S., z których wynika, że świnie rzekomo sprzedane przez grupę producentów nigdy nie trafiły do ich gospodarstw. W. G. oświadczył, że nigdy wprowadził do swojego stada 380 sztuk świń i nigdy ich powtórnie nie sprzedał do grupy. S. S. oświadczył, że nigdy nie nabył i nigdy fizycznie nie wprowadził do swojego stada świń w ilości 450 sztuk i nigdy ich powtórnie nie sprzedał do grupy. W. G. i S. S. nie kwestionowali, że oświadczenia tej treści złożyli. Natomiast nie są wiarygodne ich późniejsze tłumaczenia dlaczego złożyli przedmiotowe oświadczenia.

S. S. w zeznaniach potwierdził, że za jednym razem kupował po 200-250 prosiaków. Natomiast za jednym razem nie mógł kupić 450 prosiaków, gdyż niemiałby ich gdzie trzymać.

Także W. G. w szczerych wyjaśnieniach złożonych dwukrotnie na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do tego, że w dniu 19 kwietnia 2017 roku działając wspólnie i w porozumieniu z K. G. (1) wystawił zgłoszenie nabycia 380 sztuk prosiaków z Grupy (...) Sp. z o.o. oraz fakturę VAT nr (...), pomimo że takie nabycie i przemieszczenie prosiaków nie zaistniało. W. G. wyjaśnił, że zaproponował mu to K. G. (1). Jeden raz zgodził się na coś takiego.

Ponadto L. S. w szczerej relacji złożonej na etapie postępowania przygotowawczego przyznał, że wystawił w celu użycia za autentyczne wskazane faktury VAT, poświadczające nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków K. G. (2), K. B. (2), W. G. oraz S. S.. Przyznał się do tego, że czynu tego dopuścił się działając wspólnie i w porozumieniu z K. G. (2), K. B. (2), W. G., S. S.. L. S. przyznał, że faktury te wystawił na polecenie K. G. (1), przesłane mu za pośrednictwem maila.

14

Wyjaśnienia L. S.

Wyjaśnienia w tej części są stanowcze i konsekwentne. Ponadto brak dowodów przeciwnych mogących je podważyć.

15

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Faktura nr (...)

Protokół kontroli Nr (...)

Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

Protokół kontroli Nr (...)

Załącznik nr 01 do protokołu kontroli Nr (...)

Wyjaśnienia L. S.

Zeznania A. N.

Korespondencja mailowa

Zeznania A. M.

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą.

Wskazane faktury pojawiły się w obrocie prawnym i w tym zakresie nikt tego faktu nie kwestionował. Dlatego też fakt, że takie faktury o wskazanej treści pojawiły się w obrocie prawnym Sąd uznał za wiarygodny.

Natomiast w niniejszej sprawie kluczowym było ustalenie, czy wskazane faktury odzwierciedlały transakcje do których rzeczywiście doszło. Zebrany i omówiony szczegółowo powyżej materiał dowodowy pozwolił na ustalenie że sprzedaż i przemieszczenie prosiaków faktycznie nie zaistniało.

Wskazany tutaj nieosobowy materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie był podczas postępowania kwestionowany, Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność, dlatego też był podstawą poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom L. S. złożonym na etapie postępowania przygotowawczego. L. S. w szczerej relacji przyznał, że wystawił w celu użycia za autentyczne wskazane faktury VAT, poświadczające nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków K. G. (2), K. B. (2), W. G. oraz S. S.. Przyznał się że czynu tego dopuścił się działając wspólnie i w porozumieniu z K. G. (2), K. B. (2), W. G., S. S.. L. S. przyznał, że faktury te wystawił na polecenie K. G. (1), przesłane mu za pośrednictwem maila.

Świadek A. M., który przesłuchiwał L. S. potwierdził, że oskarżony składając powyższe wyjaśnienia miał zagwarantowaną swobodę wypowiedzi i nikt nie zmuszał go do przyznania się do winy. A. M. był tego pewien, bo choć nie pamiętał szczegółów przesłuchania L. S. (co zrozumiałe z racji ilości przeprowadzanych podobnych czynności), zachowuje zawsze te same standardy wobec przesłuchiwanych osób. Sąd dał wiarę zeznaniom A. M.. Jest osobą obcą dla oskarżonego i nie ma żadnych powodów ku temu aby zeznawać na jego niekorzyść. Przekazuje jedynie informacje znane mu z racji wykonywanych obowiązków służbowych.

Fakt, że L. S. wiedział, że faktury które wystawił nie odzwierciedlały faktycznych transakcji wynika z poniższych okoliczności.

Jak sam przyznał w swoich wyjaśnieniach prowadził działalność gospodarczą w zakresie doradztwa rolniczego, pod firmą (...). Z oskarżonym K. G. (1) współpracował od 2012 roku. Na początku na podstawie umowy zlecenia. Natomiast od początku 2017 roku na podstawie kontraktu menedżerskiego współpracował z grupą (...) Sp. z o.o. z/s w Ż.. Do jego obowiązków należało przygotowywanie dokumentacji księgowej, agencyjnej do (...). Ponadto doradzał K. G. (1) o zasadach działania grupy, łącznie z procentowością ilości świń jakie muszą być sprzedane i dostarczone do grupy producentów. Posiadał fachową wiedzę w tym zakresie. L. S. nie prowadził księgowości, tylko przygotowywał dokumenty księgowe do biura rachunkowego. Był uprawniony do wystawiania faktur VAT w imieniu i na rzecz tej grupy. L. S. zakończył współpracę z K. G. (1), gdyż ten zarzucał mu niekompetencję. Zdaniem Sądu zarzut braku kompetencji doskonale współgra z tym, co K. G. (1) powiedział w szczerej rozmowie A. N..

Jak zeznała bowiem A. N., K. G. (1) sam jej się przyznał w rozmowie odbytej po listopadzie 2017 roku, że faktycznie nie wyprodukował takiej ilości prosiaków na dzień 19 kwietnia 2017 roku. K. G. (1) przyznał, że wprawdzie sprzedaż tych prosiąt została wprowadzona do rejestru jednorazowo, jednak tak naprawdę dostawy prosiąt były rozłożone w czasie. Prosięta były wprowadzone do rejestru zwierząt jako sprzedane w kwietniu 2017 roku, natomiast realizacja tej sprzedaży nie nastąpiła jeszcze w całości w listopadzie 2017 roku. K. G. (1) tłumaczył A. N. co skłoniło go do takiego zachowania. Tłumaczył, że został wprowadzony w błąd przez konsultanta, z którym mieli podpisaną umowę, a który pomagał im rozliczać się i pisać wnioski. Zdaniem Sądu nie budzi najmniejszej wątpliwości, że K. G. (1) miał tutaj na myśli L. S.. To wprowadzenie w błąd o którym mówił K. G. (1) było powodem zarzutu stawianego L. S. przez K. G. (1), że jest niekompetentny. K. G. (1) wskazał bowiem, że konsultant poinformował ich, że w ramach tych 80% nie muszą dostarczać do grupy prosiaków. W konsekwencji okazało się, że K. G. (1) sprzedał za dużo prosiaków i tuczników dla odbiorców spoza grupy. Dlatego próbował tej sytuacji jakoś zaradzić. Dlatego też do 19 kwietnia 2017 roku zarejestrował sprzedaż wyprodukowanych przez siebie prosiąt do grupy w ilości ponad 14.000 tysięcy prosiąt. A. N. podniosła przy tym że K. G. (1) rejestrując prosięta 19 kwietnia 2017 roku, miał na myśli również te prosięta które dopiero się urodzą.

W ocenie Sądu ponieważ to L. S. dopuścił się błędu w doradzaniu K. G. (1), ten ostatni wymagał od L. S., aby w celu ratowania dotacji wystawił faktury poświadczające nieprawdziwe transakcje, na co L. S. czując się winnym zaistniałej sytuacji przystał.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 12, 13, 15

Wyjaśnienia K. G. (1)

Za niezasługujące na wiarę Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego K. G. (1), w których nie przyznawał się on do popełnienia zarzucanych mu czynów. Nie przyznawanie się do popełnienia zarzucanych mu czynów stanowi wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony. W ocenie Sądu nie przyznanie się oskarżonego w konfrontacji z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, nie pozwala na przyjęcie, że oskarżony nie jest ich sprawcą.

3, 4, 5, 6, 7, 10, 13, 15

K. G. (2)

Za niezasługujące na wiarę Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego K. G. (2), w których nie przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu. Nie przyznawanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu stanowi wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony. W ocenie Sądu nie przyznanie się oskarżonego w konfrontacji z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, nie pozwala na przyjęcie, że oskarżony nie jest jego sprawcą.

3, 4, 5, 6, 7, 12, 13, 15

Wyjaśnienia W. G. złożone przed Sądem

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego W. G. złożonym przed Sądem, w których nie przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Zdaniem Sądu taka strategia stanowi wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony. W ocenie Sądu nie przyznanie się oskarżonego w konfrontacji z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, nie pozwala na przyjęcie, że oskarżony nie jest jego sprawcą.

Przede wszystkim Sąd miał tu na uwadze pierwsze wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnienia W. G., w których przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu były stanowcze i przekonywujące. Sąd nie znalazł żadnych podstaw powalających podważyć ich wiarygodność.

Natomiast wyjaśnienia oskarżonego złożone przed Sądem są nielogiczne oraz sprzeczne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym

W. G. wskazał, że podczas kontroli kwestionował zakup 380 świń bo tak mu kazał zrobić P. Ś., mimo że faktycznie kupił te prosiaki od K. G. (1). Podniósł, że na etapie postępowania przygotowawczego przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, gdyż P. Ś. groził mu, że w każdej chwili może zlikwidować jego gospodarstwo.

Powyższe wyjaśnienia W. G. pozostają w opozycji do zgodnych a co za tym idzie wiarygodnych zeznań P. Ś. i K. D.. Trzeba mieć na uwadze, że świadkowie Ci składając zeznania niezgodne z prawdą narażaliby się na odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań. Sąd nie znajduje żadnego racjonalnego powodu aby wskazani świadkowie mieli na tyle ważny interes w niezasadnym pomawianiu W. G., że gotowi są narazić się na odpowiedzialność karną i dyscyplinarną, składając fałszywe zeznania.

Jak wynika natomiast z korespondujących ze sobą zeznań P. Ś. i K. D. oraz zgromadzonych dokumentów, w celu weryfikacji możliwości produkcyjnych oraz dróg rzeczywistego przemieszczenia trzody chlewnej z gospodarstwa (...), powiatowy lekarz weterynarii w P. P. Ś. w asyście starszego inspektora weterynarii K. D. przeprowadzili w dniu 18 kwietnia 2018 roku kontrolę w gospodarstwie (...). U W. G. stwierdzono brak infrastruktury odpowiedniej dla utrzymywania tak dużej ilości świń. W dniu 19 kwietnia 2017 roku u W. G. przebywały już 63 sztuki świń urodzonych w jego gospodarstwie. Dlatego też brakowało już miejsca dla kolejnych 380 świń. W. G. nie potrafił wskazać innego budynku w którym miałyby być utrzymywane te zwierzęta.

W. G. wprost powiedział, że tych świń u niego nie było
i nie chcą mieć kłopotów. Oświadczenie pisemne w tym przedmiocie napisał dobrowolnie. Kontrolujący nie wywierali na niego wpływu.

P. Ś. i K. D. zgodnie i stanowczo zaprzeczali aby składali propozycje korupcyjne członkom grupy podczas dokonywanych kontroli i straszyli ich likwidacją gospodarstw.

Tym samym zdaniem Sądu za podstawę ustaleń w niniejszej sprawie trzeba brać pod uwagę wcześniejsze wyjaśnienia W. G., które były składane spontanicznie. To, że oskarżony po przyznaniu się do winy, następnie wycofał się z wcześniejszych wyjaśnień, nie oznacza jeszcze podstawy do zdyskwalifikowania jego pierwotnych relacji, jak również ich automatycznej eliminacji z materiału dowodowego. Wyjaśnienia, które zostały następnie odwołane lub zmienione nadal stanowią dowód w sprawie i tak jak każdy inny dowód podlegają swobodnej ocenie Sądu. Ich wiarygodności nie może przekreślać, że zostały złożone na początkowym etapie postępowania, zaś później oskarżony unikał potwierdzenia wynikających z nich faktów i okoliczności. O wartości dowodowej wyjaśnień nie decyduje stadium postępowania, w których zostały złożone, lecz ich treść, oceniana wedle reguł zawartych w art. 7 kpk i w konfrontacji z innymi dowodami.

Reasumując za niezasługujące na wiarę Sąd uznał wyjaśnienia W. G. złożone przed Sądem, w których nie przyznaje się on do popełnienia zarzucanego mu czynu. Nie przyznawanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu stanowi wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony. W ocenie Sądu nie przyznanie się oskarżonego w konfrontacji z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, nie pozwala na przyjęcie, że oskarżony nie jest jego sprawcą.

Wyjaśnienia L. S. złożone przed Sądem

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego L. S. złożonym przed Sądem, w których nie przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Zdaniem Sądu taka strategia stanowi wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony. W ocenie Sądu nie przyznanie się oskarżonego w konfrontacji z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, nie pozwala na przyjęcie, że oskarżony nie jest jego sprawcą.

Przede wszystkim Sąd miał tu na uwadze pierwsze wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnienia L. S., w których przyznawał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu były stanowcze i przekonywujące. Sąd nie znalazł żadnych podstaw powalających podważyć ich wiarygodność.

Natomiast wyjaśnienia oskarżonego złożone przed Sądem są nielogiczne oraz sprzeczne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

L. S. wyjaśnił, że na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, gdyż zasugerował mu to przesłuchujący go policjant. Chciał się dobrowolnie poddać karze bo był nieświadomy tego co go czeka Natomiast podpisując te faktury był przekonany, że informacje w nich zawarte są prawdziwe.

Oskarżony zupełnie nie przekonał Sądu, iż jego wyjaśnienia złożone na etapie postępowania przygotowawczego nie polegały na prawdzie. Twierdzenia L. S. że jego wyjaśnienia składane w trakcie postępowania przygotowawczego i chęć dobrowolnego poddania się karze zostały zasugerowane przez policjanta są całkowicie nieprzekonywujące. Nie potrafił on logicznie i spójnie wytłumaczyć, na czym owa sugestia policjanta miała polegać. Niezrozumiałym jest też, że L. S. jako człowiek inteligentny, wykształcony przyznaje się do czynu którego miałby nie popełnić a jeszcze dodatkowo od razu godzi się na uzgodnienie w tym zakresie kary.

W celu zweryfikowania twierdzeń L. S. Sąd przesłuchał w charakterze świadka przesłuchującego go funkcjonariusza policji A. M.. Świadek szczerze przyznał, że nie pamięta okoliczności przesłuchania L. S.. Jest to zrozumiałe zważywszy na ilość czynności tego typu dokonywanych przez A. M. w ramach wykonywanych obowiązków zawodowych. Natomiast świadek ogólnie przyznał, że w trakcie dokonywanych przez sienie przesłuchań nie zadaje sugerujących pytań. Na koniec czynności osoba przesłuchiwana ma możliwość swobodnego zapoznania się z treścią protokołu. Nie zmusza nikogo do przyznania się do winy. Zgłaszane przez osobę przesłuchiwaną uwagi wpisuje do protokołu. Sąd dał wiarę zeznaniom A. M.. Jest osobą obcą dla oskarżonego i nie ma żadnych powodów ku temu aby bezpodstawnie go pomawiać. Przekazuje jedynie informacje znane mu z racji wykonywania obowiązków służbowych.

Nie do uwierzenia jest, aby policjant, który nie ma żadnego interesu w tym aby doszło do skazania oskarżonych w tej sprawie, przesłuchiwał L. S. sugerując mu odpowiedzi i poddanie się przez niego karze a co za tym idzie aby tak naprawdę wpływał na wyjaśnienia oskarżonego, narażając się tym samym na odpowiedzialność służbową i karną. Zresztą sam policjant składając zeznania w tej sprawie pod odpowiedzialnością karną kategorycznie zaprzeczył aby wpływał na wyjaśnienia oskarżonego.

Reasumując, wyjaśnienia L. S. we wskazanym zakresie okazały się niewiarygodne

Tym samym zdaniem Sądu za podstawę ustaleń w niniejszej sprawie trzeba brać pod uwagę wcześniejsze wyjaśnienia L. S., które były składane spontanicznie. To, że oskarżony po przyznaniu się do winy, następnie wycofał się z wcześniejszych wyjaśnień, nie oznacza jeszcze podstawy do zdyskwalifikowania jego pierwotnych relacji, jak również ich automatycznej eliminacji z materiału dowodowego. Wyjaśnienia, które zostały następnie odwołane lub zmienione nadal stanowią dowód w sprawie i tak jak każdy inny dowód podlegają swobodnej ocenie Sądu. Ich wiarygodności nie może przekreślać, że zostały złożone na początkowym etapie postępowania, zaś później oskarżony unikał potwierdzenia wynikających z nich faktów i okoliczności. O wartości dowodowej wyjaśnień nie decyduje stadium postępowania, w których zostały złożone, lecz ich treść, oceniana wedle reguł zawartych w art. 7 kpk i w konfrontacji z innymi dowodami.

Reasumując za niezasługujące na wiarę Sąd uznał wyjaśnienia L. S. złożone przed Sądem, w których nie przyznaje się on do popełnienia zarzucanego mu czynu. Nie przyznawanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu stanowi wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony. W ocenie Sądu nie przyznanie się oskarżonego w konfrontacji z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, nie pozwala na przyjęcie, że oskarżony nie jest jego sprawcą.

Jak to już było szeroko uzasadnione powyżej, ponieważ to L. S. dopuścił się błędu w doradzaniu K. G. (1), ten ostatni wymagał od L. S., aby w celu ratowania dotacji wystawił faktury poświadczające nieprawdziwe transakcje, na co L. S. czując się winnym zaistniałej sytuacji przystał.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1

K. G. (1)

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

2

K. G. (1)

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

3

K. G. (1)

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

4

K. G. (1)

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

5

K. G. (1)

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

6

K. G. (1)

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

12

L. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 13 § 1 kk odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.

Zgodnie z art. 286 § 1 kk podlega karze kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą między innymi wprowadzenia jej w błąd.

Zgodnie z art. 297 § 1 kk podlega karze kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia.

Jak stanowi art. 271 § 3 kk podlega karze funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne,

K. G. (1) poświadczył nieprawdę i przedłożył w dniu 18.05.2017 roku poświadczający nieprawdę wniosek o przyznanie płatności wraz z załącznikami w postaci wykazu faktur, rachunków potwierdzających przychody netto grupy producentów ze sprzedaży, wartość dostarczonych grupie producentów produktów przez poszczególnych jej członków oraz wartość przychodów netto grupy producentów wytworzonych w gospodarstwach jej członków i sprzedanych odbiorcom niebędących jej członkami oraz poświadczające nieprawdę faktury VAT nr: (...) wszystkie z 19.04.2019 roku w zakresie sprzedaży prosiaków przez podejrzanego do ww. Spółki oraz faktur VAT nr: (...), (...), (...) i (...) wszystkie z 19.04.2017 roku w zakresie sprzedaży prosiaków przez (...) Sp. z o.o. K. G. (2), K. B. (1), W. G. oraz S. S..

Ponadto poświadczył nieprawdę i przedłożył na wezwanie (...) w dniu 23.06.2017 roku poświadczającą nieprawdę korektę do wniosku o dofinansowanie w zakresie ilości sprzedanych prosiąt w liczbie 19455 sztuk.

Nadto poświadczył nieprawdę i przedłożył na wezwanie (...) w dniu 19.07.2017 roku poświadczającą nieprawdę korektę do wniosku o dofinansowanie w zakresie liczby prosiąt sprzedanych przez grupę producentów członkom grupy i osobom niebędących członkami grupy.

Ponadto poświadczył nieprawdę i przedłożył w dniu 29.08.2017 roku korekty do wniosku o dofinansowanie w zakresie zgodności wartości netto, brutto i ilości zakupionych przez grupę producentów prosiąt od członka grupy K. G. (1).

Oskarżony niewątpliwie działał w celu osiągnięcie korzyści majątkowej, chcąc doprowadzić (...) w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Mimo że grupie F. nie spełniła przesłanek warunkujących uzyskanie dofinansowania, poświadczającymi nieprawdę dokumentami chciał uzyskać to dofinansowanie.

Oskarżony wprowadził w tym celu w błąd (...) w Ł., przedkładając poświadczające nieprawdę dokumenty.

K. G. (1) działając w celu uzyskania dofinansowania w postaci 2% wartości produktów sprzedanych przez Spółkę przedłożył poświadczające nieprawdę dokumenty. Dokumenty te poświadczały nieprawdę i dotyczyły okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania dofinansowania, gdyż miały potwierdzać spełnienie warunków sprzedaży przez członków grupy (...) co najmniej 80% produkcji świń. Warunek ten natomiast był konieczny do otrzymania dofinansowania.

Natomiast poświadczenia nieprawdy (art. 271 § 3 kk) mogą się dopuścić osoby uprawnione do wystawienia dokumentu mającego znaczenie prawne. Taką osobą jest też niewątpliwie oskarżony. W realiach niniejszej sprawy K. G. (1) jako prezes Spółki był osobą uprawnioną do wystawiania przedmiotowych dokumentów. Następnie poświadczył w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenia prawne. Od tych okoliczności zależało bowiem przyznanie dotacji.

W niniejszej sprawie w zakresie czynu zarzucanego K. G. (1) mamy do czynienia z kumulatywnym zbiegiem przepisów ustawy. Sprawca, bowiem jednym czynem wypełnił dyspozycję trzech przepisów ustawy karnej. Dlatego też Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego w ramach zarzucanego mu czynu, jednocześnie wypełnia znamiona trzech przestępstw: art. 286 § 1 kk, art. 297 § 1 kk, art. 271 § 3 kk. Tylko łączne zastosowanie tych przepisów pozwala dokładnie scharakteryzować całą zawartość bezprawia czynu oskarżonego. Z uwagi na to, zgodnie z art. 11 § 2 k.k., Sąd zakwalifikował opisany czyn na podstawie zbiegających się przepisów.

K. G. (1) poświadczył nieprawdę we wskazanych dokumentach a następnie przedłożył stwierdzające nieprawdę dokumenty w celu wyłudzenia dotacji, wprowadzając jednocześnie w błąd (...) w Ł.. W zakresie tego zachowania nie doszło jednak do wypłaty dofinasowania z uwagi na odmowę przyznania go przez (...). Tym samym przestępcza działalność K. G. (1) zakończyła na się na fazie usiłowania. Dlatego też w kwalifikacji prawnej należało wskazać art. 13 § 1 kk.

Oskarżony działał w warunkach czynu ciągłego (art. 12 kk). Podjął bowiem kilka zachowań z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu. Zaplanowała wszystko od początku. Najpierw poświadczył nieprawdę w dokumentach, potem przedłożył je do (...) w Ł. a następnie składał korekty do wniosku. Wszystko to miało na celu zmaterializowanie się z góry zaplanowanego zamiru uzyskania dotacji dla grupy F. przy rzeczywistym braku podstaw dla uzyskania takiej dotacji.

W niniejszej sprawie w chwili orzekania obowiązywała ustawa inna niż w czasie popełnienia czynu. Sąd dlatego skorzystał z art. 4 § 1 kk, gdyż w czasie popełnienia czynu obowiązywała ustawa korzystniejsza dla oskarżonego, niż w czasie orzekania.

W dniu 24 czerwca 2020 roku do Kodeksu karnego został dodany art. 57b, zgodnie z którym skazując za przestępstwo określone w art. 12 § 1 kk sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia do podwójnej wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

Ad. 2

Zgodnie z art. 271 § 3 kk podlega karze funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne

Jak stanowi natomiast art. 273 kk podlega karze kto używa dokumentu określonego w art. 271 kk lub 272 kk.

Poświadczenia nieprawdy (art. 271 § 3 kk) mogą się dopuścić osoby uprawnione do wystawienia dokumentu mającego znaczenie prawne. Taką osobą jest też niewątpliwie oskarżony. W realiach niniejszej sprawy K. G. (1) jako prezes Spółki był osobą uprawnioną do wystawiania zgłoszenia zmiany stada swiń. Następnie poświadczył w nim nieprawdę co do okoliczności mających znaczenia prawne tj poświadczył że grupa producentów rolnych sprzedała do gospodarstwa (...) prosiaki pomimo, że taka sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie nastąpiło. Między innymi zaś ta okoliczność miała znaczenia dla przyznania dotacji. Następnie K. G. (1) użył tego dokumentu przesyłając go jako autentyczny do B. (...) (...) w P..

W niniejszej sprawie w zakresie czynu zarzucanego K. G. (1) mamy do czynienia z kumulatywnym zbiegiem przepisów ustawy. Sprawca, bowiem jednym czynem wypełnił dyspozycję dwóch przepisów ustawy karnej. Dlatego też Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego w ramach zarzucanego mu czynu, jednocześnie wypełnia znamiona dwóch przestępstw: art. 271 § 3 kk i art. 273 kk. Tylko łączne zastosowanie tych przepisów pozwala dokładnie scharakteryzować całą zawartość bezprawia czynu oskarżonego. Z uwagi na to, zgodnie z art. 11 § 2 k.k., Sąd zakwalifikował opisany czyn na podstawie zbiegających się przepisów.

Oskarżony i K. B. (1) działali w ramach współsprawstwa. Przyjęcie kwalifikacji działania wspólnie i w porozumieniu co do zarzucanych czynów wynikało z tego, iż od podmiotowej strony współsprawstwa, wspólne wykonanie przestępstwa zakłada wyraźne lub też milczące porozumienie uczestników przedsięwzięcia, którego przedmiotem jest wspólna realizacja znamion typu czynu zabronionego. Porozumienie może dotyczyć zamiaru dokonania czynu zabronionego, jak również porozumienia na wypadek sprzyjających warunków popełnienia przestępstwa. W przedmiotowej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z pierwszą sytuacją. Pomiędzy K. G. (1) a K. B. (1) istniało porozumienie, co do okoliczności dokonania czynu zabronionego. Sprawcy bez wątpienia działali z zamiarem dokonania czynu zabronionego, przy współudziale z drugą osobą. O istniejącym porozumieniu świadczy samo zachowanie sprawców, którzy wspólnie podpisali ten dokument potwierdzający nieistniejące zdarzenie.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

Ad. 3

Zgodnie z art. 271 § 3 kk podlega karze funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne

Jak stanowi natomiast art. 273 kk podlega karze kto używa dokumentu określonego w art. 271 kk lub 272 kk.

Poświadczenia nieprawdy (art. 271 § 3 kk) mogą się dopuścić osoby uprawnione do wystawienia dokumentu mającego znaczenie prawne. Taką osobą jest też niewątpliwie oskarżony. W realiach niniejszej sprawy K. G. (1) jako prezes Spółki był osobą uprawnioną do wystawiania zgłoszenia zmiany stada swiń. Następnie poświadczył w nim nieprawdę co do okoliczności mających znaczenia prawne tj poświadczył że grupa producentów rolnych sprzedała do gospodarstwa K. (...) prosiaki pomimo, że taka sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie nastąpiło. Między innymi zaś ta okoliczność miała znaczenia dla przyznania dotacji. Następnie K. G. (1) użył tego dokumentu przesyłając go jako autentyczny do B. (...) (...) w P..

W niniejszej sprawie w zakresie czynu zarzucanego K. G. (1) mamy do czynienia z kumulatywnym zbiegiem przepisów ustawy. Sprawca, bowiem jednym czynem wypełnił dyspozycję dwóch przepisów ustawy karnej. Dlatego też Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego w ramach zarzucanego mu czynu, jednocześnie wypełnia znamiona dwóch przestępstw: art. 271 § 3 kk i art. 273 kk. Tylko łączne zastosowanie tych przepisów pozwala dokładnie scharakteryzować całą zawartość bezprawia czynu oskarżonego. Z uwagi na to, zgodnie z art. 11 § 2 k.k., Sąd zakwalifikował opisany czyn na podstawie zbiegających się przepisów.

Oskarżony i K. G. (2) działali w ramach współsprawstwa. Przyjęcie kwalifikacji działania wspólnie i w porozumieniu co do zarzucanych czynów wynikało z tego, iż od podmiotowej strony współsprawstwa, wspólne wykonanie przestępstwa zakłada wyraźne lub też milczące porozumienie uczestników przedsięwzięcia, którego przedmiotem jest wspólna realizacja znamion typu czynu zabronionego. Porozumienie może dotyczyć zamiaru dokonania czynu zabronionego, jak również porozumienia na wypadek sprzyjających warunków popełnienia przestępstwa. W przedmiotowej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z pierwszą sytuacją. Pomiędzy K. G. (1) a K. G. (2) istniało porozumienie, co do okoliczności dokonania czynu zabronionego. Sprawcy bez wątpienia działali z zamiarem dokonania czynu zabronionego, przy współudziale z drugą osobą. O istniejącym porozumieniu świadczy samo zachowanie sprawców, którzy wspólnie podpisali ten dokument potwierdzający nieistniejące zdarzenie.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

Ad. 4

Zgodnie z art. 271 § 3 kk podlega karze funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne

Jak stanowi natomiast art. 273 kk podlega karze kto używa dokumentu określonego w art. 271 kk lub 272 kk.

Poświadczenia nieprawdy (art. 271 § 3 kk) mogą się dopuścić osoby uprawnione do wystawienia dokumentu mającego znaczenie prawne. Taką osobą jest też niewątpliwie oskarżony. W realiach niniejszej sprawy K. G. (1) jako prezes Spółki był osobą uprawnioną do wystawiania zgłoszenia zmiany stada swiń. Następnie poświadczył w nim nieprawdę co do okoliczności mających znaczenia prawne tj poświadczył że grupa producentów rolnych sprzedała do gospodarstwa (...) prosiaki pomimo, że taka sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie nastąpiło. Między innymi zaś ta okoliczność miała znaczenia dla przyznania dotacji. Następnie K. G. (1) użył tego dokumentu przesyłając go jako autentyczny do B. (...) (...) w P..

W niniejszej sprawie w zakresie czynu zarzucanego K. G. (1) mamy do czynienia z kumulatywnym zbiegiem przepisów ustawy. Sprawca, bowiem jednym czynem wypełnił dyspozycję dwóch przepisów ustawy karnej. Dlatego też Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego w ramach zarzucanego mu czynu, jednocześnie wypełnia znamiona dwóch przestępstw: art. 271 § 3 kk i art. 273 kk. Tylko łączne zastosowanie tych przepisów pozwala dokładnie scharakteryzować całą zawartość bezprawia czynu oskarżonego. Z uwagi na to, zgodnie z art. 11 § 2 k.k., Sąd zakwalifikował opisany czyn na podstawie zbiegających się przepisów.

Oskarżony i S. S. działali w ramach współsprawstwa. Przyjęcie kwalifikacji działania wspólnie i w porozumieniu co do zarzucanych czynów wynikało z tego, iż od podmiotowej strony współsprawstwa, wspólne wykonanie przestępstwa zakłada wyraźne lub też milczące porozumienie uczestników przedsięwzięcia, którego przedmiotem jest wspólna realizacja znamion typu czynu zabronionego. Porozumienie może dotyczyć zamiaru dokonania czynu zabronionego, jak również porozumienia na wypadek sprzyjających warunków popełnienia przestępstwa. W przedmiotowej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z pierwszą sytuacją. Pomiędzy K. G. (1) a K. G. (2) istniało porozumienie, co do okoliczności dokonania czynu zabronionego. Sprawcy bez wątpienia działali z zamiarem dokonania czynu zabronionego, przy współudziale z drugą osobą. O istniejącym porozumieniu świadczy samo zachowanie sprawców, którzy wspólnie podpisali ten dokument potwierdzający nieistniejące zdarzenie.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

Ad. 5

Zgodnie z art. 271 § 3 kk podlega karze funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne

Jak stanowi natomiast art. 273 kk podlega karze kto używa dokumentu określonego w art. 271 kk lub 272 kk.

Poświadczenia nieprawdy (art. 271 § 3 kk) mogą się dopuścić osoby uprawnione do wystawienia dokumentu mającego znaczenie prawne. Taką osobą jest też niewątpliwie oskarżony. W realiach niniejszej sprawy K. G. (1) jako prezes Spółki był osobą uprawnioną do wystawiania zgłoszenia zmiany stada swiń. Następnie poświadczył w nim nieprawdę co do okoliczności mających znaczenia prawne tj poświadczył że grupa producentów rolnych sprzedała do gospodarstwa (...) prosiaki pomimo, że taka sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie nastąpiło. Między innymi zaś ta okoliczność miała znaczenia dla przyznania dotacji. Następnie K. G. (1) użył tego dokumentu przesyłając go jako autentyczny do B. (...) (...) w P..

W niniejszej sprawie w zakresie czynu zarzucanego K. G. (1) mamy do czynienia z kumulatywnym zbiegiem przepisów ustawy. Sprawca, bowiem jednym czynem wypełnił dyspozycję dwóch przepisów ustawy karnej. Dlatego też Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego w ramach zarzucanego mu czynu, jednocześnie wypełnia znamiona dwóch przestępstw: art. 271 § 3 kk i art. 273 kk. Tylko łączne zastosowanie tych przepisów pozwala dokładnie scharakteryzować całą zawartość bezprawia czynu oskarżonego. Z uwagi na to, zgodnie z art. 11 § 2 k.k., Sąd zakwalifikował opisany czyn na podstawie zbiegających się przepisów.

Oskarżony i W. G. działali w ramach współsprawstwa. Przyjęcie kwalifikacji działania wspólnie i w porozumieniu co do zarzucanych czynów wynikało z tego, iż od podmiotowej strony współsprawstwa, wspólne wykonanie przestępstwa zakłada wyraźne lub też milczące porozumienie uczestników przedsięwzięcia, którego przedmiotem jest wspólna realizacja znamion typu czynu zabronionego. Porozumienie może dotyczyć zamiaru dokonania czynu zabronionego, jak również porozumienia na wypadek sprzyjających warunków popełnienia przestępstwa. W przedmiotowej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z pierwszą sytuacją. Pomiędzy K. G. (1) a W. G. istniało porozumienie, co do okoliczności dokonania czynu zabronionego. Sprawcy bez wątpienia działali z zamiarem dokonania czynu zabronionego, przy współudziale z drugą osobą. O istniejącym porozumieniu świadczy samo zachowanie sprawców, którzy wspólnie podpisali ten dokument potwierdzający nieistniejące zdarzenie.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

Ad. 6

Zgodnie z art. 271 § 3 kk podlega karze funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne

Jak stanowi natomiast art. 273 kk podlega karze kto używa dokumentu określonego w art. 271 kk lub 272 kk.

Poświadczenia nieprawdy (art. 271 § 3 kk) mogą się dopuścić osoby uprawnione do wystawienia dokumentu mającego znaczenie prawne. Taką osobą jest też niewątpliwie oskarżony. W realiach niniejszej sprawy K. G. (1) jako prezes Spółki i osoba prowadząca indywidualne gospodarstwo rolne był osobą uprawnioną do wystawiania zgłoszeń zmiany stada swiń. Następnie poświadczył w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenia prawne tj poświadczył że sprzedał prosiaki grupie producentów rolnych, pomimo, że taka sprzedaż i przemieszczenie prosiaków nie nastąpiło. Między innymi zaś ta okoliczność miała znaczenia dla przyznania dotacji. Następnie K. G. (1) użył tych dokumentów przesyłając je jako autentyczne do B. (...) (...) w P..

W niniejszej sprawie w zakresie czynu zarzucanego K. G. (1) mamy do czynienia z kumulatywnym zbiegiem przepisów ustawy. Sprawca, bowiem jednym czynem wypełnił dyspozycję dwóch przepisów ustawy karnej. Dlatego też Sąd uznał, że zachowanie oskarżonego w ramach zarzucanego mu czynu, jednocześnie wypełnia znamiona dwóch przestępstw: art. 271 § 3 kk i art. 273 kk. Tylko łączne zastosowanie tych przepisów pozwala dokładnie scharakteryzować całą zawartość bezprawia czynu oskarżonego. Z uwagi na to, zgodnie z art. 11 § 2 k.k., Sąd zakwalifikował opisany czyn na podstawie zbiegających się przepisów.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość

Ad. 12

Zgodnie z art. 271 § 3 kk podlega karze funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne.

Poświadczenia nieprawdy (art. 271 § 3 kk) mogą się dopuścić osoby uprawnione do wystawienia dokumentu mającego znaczenie prawne. Taką osobą jest też niewątpliwie oskarżony. W realiach niniejszej sprawy ustalono, że L. S. był uprawniony do wystawiania faktur VAT w imieniu i na rzecz grupy F..

L. S. wystawił faktury VAT, poświadczył w nich nieprawdę co do okoliczności mających znaczenia prawne tj. poświadczające nieprawdę co do faktu sprzedaży prosiaków K. G. (2), W. G., S. S., K. B. (2). Faktycznie taka sprzedaż nie miał miejsca. Działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przez grupę F., gdyż między innymi te dokumentu miały znaczenie dla przyznania dotacji.

Oskarżony oraz K. G. (2), W. G., S. S., K. B. (2) działali w ramach współsprawstwa. Przyjęcie kwalifikacji działania wspólnie i w porozumieniu co do zarzucanych czynów wynikało z tego, iż od podmiotowej strony współsprawstwa, wspólne wykonanie przestępstwa zakłada wyraźne lub też milczące porozumienie uczestników przedsięwzięcia, którego przedmiotem jest wspólna realizacja znamion typu czynu zabronionego. Porozumienie może dotyczyć zamiaru dokonania czynu zabronionego, jak również porozumienia na wypadek sprzyjających warunków popełnienia przestępstwa. W przedmiotowej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z pierwszą sytuacją. Pomiędzy K. G. (1) a K. G. (2), W. G., S. S., K. B. (2) istniało porozumienie, co do okoliczności dokonania czynu zabronionego. Sprawcy bez wątpienia działali z zamiarem dokonania czynu zabronionego, przy współudziale z drugą osobą. O istniejącym porozumieniu świadczy samo zachowanie sprawców, którzy wspólnie podpisali te faktury potwierdzające nieistniejące zdarzenie (za wyjątkiem S. S.). Ponadto na etapie postępowania przygotowawczego oskarżony L. S. przyznał się do tego, iż czynu dopuścił się działając wspólnie i w porozumieniu z K. G. (2), W. G., S. S., K. B. (2).

W rozpoznawanej sprawie, koniecznym było rozstrzygnięcie, według której ustawy orzekać. Czyn został bowiem popełniony w dniu 19 kwietnia 2017 roku. Natomiast wyrok został wydany w dniu 9 lipca 2021 roku. W międzyczasie tj. w dniu 24 czerwca 2020 roku doszło do nowelizacji Kodeksu karnego. Tym samym w niniejszej sprawie pomiędzy popełnieniem przestępstwa a czasem orzekania doszło do zmiany ustawy – Kodeks karny.

Tym samym wydając wyrok w przedmiotowej sprawie Sąd miał na uwadze treść art. 4 § 1 kk, zgodnie z którym jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Zdaniem Sądu w realiach niniejszej sprawy ustawą względniejszą dla oskarżonego był Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym na dzień popełnienia przestępstwa.

Oskarżonemu przypisano czyn, który zagrożony jest karą pozbawienia wolności. Sąd miał tu na uwadze, iż według treści art. 37a kk obowiązującego na dzień popełnienia przestępstwa, jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, można zamiast tej kary orzec grzywnę albo karę ograniczenia wolności, o której mowa w art. 34 § 1a pkt 1 lub 4.

Natomiast zgodnie z obecnym brzmieniem art. 37a § 1 kk jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku, sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 3 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek.

Tym samym poprzednia treść art. 37a kk była niewątpliwie korzystniejsza.

Sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. G. (1)

1

1

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrane w sprawie dowody nie budzi wątpliwości, że zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy w stopniu znacznym.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj dóbr naruszonych jakimi jest w przedmiotowej sprawie mienie oraz wiarygodność dokumentów;

- rozmiary grożącej szkody – usiłowanie wyłudzenia dużej kwoty;

- sposób i okoliczności popełnienia czynu - oskarżony w sposób perfidny dla celów finansowych wykorzystał zajmowane stanowisko prezesa Spółki i wciągnął w nielegalny proceder kilka osób;

- motywację sprawcy, który działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- postać zamiaru - popełnił przestępstwo z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił:

- naruszenie jednym czynem kilku norm prawnych i różnych dóbr prawem chronionych, jakimi było mienie i wiarygodność dokumentów;

- wciągnięcie w nielegalny proceder wielu osób;

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany. Ma ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył K. G. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na okoliczność, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd wymierzył mu na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w ilości 50 stawek dziennych, gdzie wysokość jednej stawki została ustalona na kwotę 20 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. Oskarżony jest osobą prowadzącą własne gospodarstwo rolne i uzyskującą regularne dochody na poziomie około 4000 złotych netto miesięcznie. Jest osobą młodą, zdrową i zdolną do pracy zarobkowej. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kary grzywny.

K. G. (1)

2

2

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrane w sprawie dowody nie budzi wątpliwości, że zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy w stopniu znacznym.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj dóbr naruszonych jakimi jest w przedmiotowej sprawie wiarygodność dokumentów;

- rozmiary grożącej szkody – usiłowanie wyłudzenia dużej kwoty dotacji;

- sposób i okoliczności popełnienia czynu – działanie wspólnie i w porozumieniu z inną osobą;

- motywację sprawcy, który działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- postać zamiaru - popełnił przestępstwo z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił:

- działanie z niskich pobudek tj. chęci osiągnięcia korzyści majątkowej;

- wciągnięcie w nielegalny proceder innej osoby.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany. Ma ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył K. G. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na okoliczność, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd wymierzył mu na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w ilości 50 stawek dziennych, gdzie wysokość jednej stawki została ustalona na kwotę 20 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. Oskarżony jest osobą prowadzącą własne gospodarstwo rolne i uzyskującą regularne dochody na poziomie około 4000 złotych netto miesięcznie.

Jest osobą młodą, zdrową i zdolną do pracy zarobkowej. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kary grzywny.

K. G. (1)

3

3

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrane w sprawie dowody nie budzi wątpliwości, że zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy w stopniu znacznym.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj dóbr naruszonych jakimi jest w przedmiotowej sprawie wiarygodność dokumentów;

- rozmiary grożącej szkody – usiłowanie wyłudzenia dużej kwoty dotacji;

- sposób i okoliczności popełnienia czynu – działanie wspólnie i w porozumieniu z inną osobą;

- motywację sprawcy, który działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- postać zamiaru - popełnił przestępstwo z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił:

- działanie z niskich pobudek tj. chęci osiągnięcia korzyści majątkowej;

- wciągnięcie w nielegalny proceder innej osoby.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany. Ma ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył K. G. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na okoliczność, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd wymierzył mu na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w ilości 50 stawek dziennych, gdzie wysokość jednej stawki została ustalona na kwotę 20 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. Oskarżony jest osobą prowadzącą własne gospodarstwo rolne i uzyskującą regularne dochody na poziomie około 4000 złotych netto miesięcznie.

Jest osobą młodą, zdrową i zdolną do pracy zarobkowej. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kary grzywny.

K. G. (1)

4

4

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrane w sprawie dowody nie budzi wątpliwości, że zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy w stopniu znacznym.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj dóbr naruszonych jakimi jest w przedmiotowej sprawie wiarygodność dokumentów;

- rozmiary grożącej szkody – usiłowanie wyłudzenia dużej kwoty dotacji;

- sposób i okoliczności popełnienia czynu – działanie wspólnie i w porozumieniu z inną osobą;

- motywację sprawcy, który działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- postać zamiaru - popełnił przestępstwo z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił:

- działanie z niskich pobudek tj. chęci osiągnięcia korzyści majątkowej;

- wciągnięcie w nielegalny proceder innej osoby.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany. Ma ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył K. G. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na okoliczność, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd wymierzył mu na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w ilości 50 stawek dziennych, gdzie wysokość jednej stawki została ustalona na kwotę 20 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. Oskarżony jest osobą prowadzącą własne gospodarstwo rolne i uzyskującą regularne dochody na poziomie około 4000 złotych netto miesięcznie.

Jest osobą młodą, zdrową i zdolną do pracy zarobkowej. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kary grzywny.

K. G. (1)

5

5

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrane w sprawie dowody nie budzi wątpliwości, że zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy w stopniu znacznym.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj dóbr naruszonych jakimi jest w przedmiotowej sprawie wiarygodność dokumentów;

- rozmiary grożącej szkody – usiłowanie wyłudzenia dużej kwoty dotacji;

- sposób i okoliczności popełnienia czynu – działanie wspólnie i w porozumieniu z inną osobą;

- motywację sprawcy, który działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- postać zamiaru - popełnił przestępstwo z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił:

- działanie z niskich pobudek tj. chęci osiągnięcia korzyści majątkowej;

- wciągnięcie w nielegalny proceder innej osoby.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany. Ma ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył K. G. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na okoliczność, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd wymierzył mu na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w ilości 50 stawek dziennych, gdzie wysokość jednej stawki została ustalona na kwotę 20 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. Oskarżony jest osobą prowadzącą własne gospodarstwo rolne i uzyskującą regularne dochody na poziomie około 4000 złotych netto miesięcznie.

Jest osobą młodą, zdrową i zdolną do pracy zarobkowej. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kary grzywny.

K. G. (1)

6

6

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrane w sprawie dowody nie budzi wątpliwości, że zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy w stopniu znacznym.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj dóbr naruszonych jakimi jest w przedmiotowej sprawie wiarygodność dokumentów;

- rozmiary grożącej szkody – usiłowanie wyłudzenia dużej kwoty dotacji;

- motywację sprawcy, który działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,

- postać zamiaru - popełnił przestępstwo z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił działanie z niskich pobudek tj. chęci osiągnięcia korzyści majątkowej;

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany. Ma ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył K. G. (1) karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi na okoliczność, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd wymierzył mu na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w ilości 50 stawek dziennych, gdzie wysokość jednej stawki została ustalona na kwotę 20 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. Oskarżony jest osobą prowadzącą własne gospodarstwo rolne i uzyskującą regularne dochody na poziomie około 4000 złotych netto miesięcznie.

Jest osobą młodą, zdrową i zdolną do pracy zarobkowej. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kary grzywny.

K. G. (1)

7

Od 1 do 6

W niniejszej sprawie w chwili orzekania w zakresie przepisów dotyczących kary łącznej obowiązywała ustawa inna niż w czasie popełnienia czynu. Sąd dlatego skorzystał z art. 4 § 1 kk, gdyż w czasie popełnienia czynu obowiązywała ustawa korzystniejsza dla oskarżonego, niż w czasie orzekania.

Zgodnie z art. 86 § 1 kk obowiązującego aktualnie Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności. Jeżeli najwyższą z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa jest kara 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności, dolną granicę kary łącznej przyjmuje się w tej wysokości. Karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Natomiast zgodnie z art. 86 § 1 kk obowiązującego na dzień popełnienia przestępstw Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach.

Tym samym wymierzając karę łączną Sąd mógł wymierzyć ją w granicach od 6 miesięcy pozbawienia wolności do 3 lat pozbawienia wolności oraz od 50 stawek dziennych grzywny do 300 stawek dziennych grzywny.

Zgodnie z art. 85a kk orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dlatego też wymierzając karę łączną Sąd wziął również pod uwagę, podobnie jak przy wymierzaniu kar jednostkowych okoliczności łagodzące i obciążające oraz stopień społecznej szkodliwości czynów.

Ponadto przy wydaniu kary łącznej Sąd rozważał przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary jednostkowe, istnieje ścisły związek przedmiotowy lub podmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak.

Przestępstwa zarzucane K. G. (1) zostały popełnione w bliskiej odległości czasowej. Wszystkie zostały popełnione umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Co do zasady popełnione zostały w celu pokrzywdzenia tego samego podmiotu.

Okoliczności te przemawiają, za tym aby przy wymierzaniu kary łącznej zastosować zasadę absorpcji.

Natomiast przeciw zastosowaniu tej zasady w czystej postaci przemawia fakt wskazanych okoliczności obciążających oraz znaczny stopień ich społecznej szkodliwości. Ponadto swoimi czynami K. G. (1) naruszył różne normy chronione prawem. Są to bowiem przestępstwa przeciwko mieniu ale też przeciwko wiarygodności dokumentów. .

Dlatego też wymierzając K. G. (1) karę łączną 1 roku pozbawienia wolności oraz karę łączną 130 stawek dziennych grzywny, Sąd zastosował zasadę asperacji, która jednak z uwagi na znaczną przewagę bliskości elementów podmiotowych i przedmiotowych zbliżona jest do zasady absorpcji. Ustalając wysokość jednej stawki dziennej Sąd kierował się tymi samymi okolicznościami, co przy orzekaniu jednostkowych kar grzywny.

K. G. (1)

8

Od 1 do 6

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec K. G. (1) warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 2 lata. Zawieszając wykonanie kary Sąd kierował się przede wszystkim tym, iż oskarżony nie był dotychczas karany a co za tym idzie orzeczenie bezwzględnej kary pozbawienia wolności nie jest konieczne. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie ma podstaw do izolacyjnego oddziaływania na postawę oskarżonego, a jedynie słusznym rozwiązaniem jest surowe napiętnowanie jego występków. Na tle całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego, nie jest zasadna izolacja oskarżonego, ale próba zdyscyplinowania oskarżonego do poprawy swojego postępowania. W ocenie Sądu czynnikiem dodatkowo mobilizującym oskarżonego będzie realna obawa zarządzenia wobec niego wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, w sytuacji gdy ponownie popadnie w konflikt z prawem. W ocenie Sądu okres 2 lat w sposób dostateczny pozwoli na weryfikację postawionej wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej. To natomiast czy oskarżony zrealizuje pozytywną prognozę kryminologiczną zależy tylko i wyłącznie od niego.

K. G. (1)

9

Od 1 do 6

Sąd orzekł wskazany obowiązek probacyjny, uznając, że będzie on w sposób wystarczający wpływał na postawę i zachowanie oskarżonego. Sąd miał tu na uwadze dotychczasową niekaralność i niepopadanie w konflikty z prawem przez oskarżonego.

L. S.

12

12

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrany w sprawie materiał dowodowy, nie budzi wątpliwości, iż zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony, którego społeczna szkodliwość jest dość znaczna.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości Sąd kierował się w szczególności:

-

rodzajem dobra naruszonego przez zachowanie oskarżonego jakim jest wiarygodność dokumentów;

-

rozmiary grożącej szkody – usiłowanie wyłudzenia dużej kwoty dotacji;

-

sposób i okoliczności popełnienia czynu – działanie wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami;

-

motywację sprawcy, który działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dla grupy F.,

-

postać zamiaru - popełnił przestępstwo z zamiarem bezpośrednim.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę, że oskarżony nie był dotychczas karany. Ma on ustabilizowane życie zawodowe.

Wymierzając karę jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił:

- działanie z niskich pobudek tj. chęci osiągnięcia korzyści majątkowej przez grupę F.;

- działanie wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami. .

W rozpoznawanej sprawie Sąd doszedł do przekonania, iż sankcja karna za przypisane sprawcy przestępstwo wskazana w art. 271 § 3 kk w postaci kary pozbawienia wolności byłaby nieadekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oraz nie uwzględniałaby okoliczności łagodzących. Kara pozbawienia wolności nawet z warunkowym zawieszeniem jej wykonania byłaby zbyt surową represją.

Dlatego też w przedmiotowej sprawie Sąd dał prymat karze wolnościowej, zgodnie
z dyrektywą zawartą w art. 37a kk. Zgodnie z art. 37a kk jeżeli ustawa przewiduje zagrożenie karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, można zamiast tej kary orzec między innymi karę grzywny.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w ilości 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 40 złotych.

Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. Ustalając wartość jednej stawki na poziomie 40 złotych Sąd miał na uwadze fakt, iż oskarżony jest jeszcze osobą młoda, zdrową i zdolną do pracy. Prowadzi własną działalność gospodarczą z której uzyskuje regularne wysokie dochody na poziomie 10.000 złotych Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kary grzywny.

Tym samym zdaniem Sądu orzeczona kara grzywny nie przekracza możliwości zarobkowych i majątkowych oskarżonego.

Zdaniem Sądu orzeczona kara grzywny wyrobi i jednocześnie pogłębi przekonanie (zarówno wobec oskarżonego jak i społeczeństwa), że popełnianie przestępstw jest nieopłacalne.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

13

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego K. G. (1) na rzecz Skarbu Państwa w całości koszty sądowe, na które składają się wydatki
w kwocie 70 zł oraz opłaty w kwocie 700 zł.

Na wydatki w sprawie złożyły się:

- ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym w kwocie 20 zł oraz w postępowaniu sądowym w kwocie 20 zł - na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk i § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2003 r. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm.),

- opłata za udzielenie informacji z rejestru skazanych w kwocie 30 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk i § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 861 z późn. zm.),

Opłaty zasądzono na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 3 ust. 1 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

Sąd miał na uwadze sytuację materialną oskarżonego. Oskarżony jest osobą prowadzącą własne gospodarstwo rolne i uzyskującą regularne dochody na poziomie około 4000 złotych netto miesięcznie. Jest osobą młodą, zdrową i zdolną do pracy zarobkowej. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kosztów sądowych.

16

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego L. S. na rzecz Skarbu Państwa w całości koszty sądowe, na które składają się wydatki
w kwocie 70 zł oraz opłaty w kwocie 400 zł.

Na wydatki w sprawie złożyły się:

- ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym w kwocie 20 zł oraz w postępowaniu sądowym w kwocie 20 zł - na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk i § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2003 r. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm.),

- opłata za udzielenie informacji z rejestru skazanych w kwocie 30 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk i § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 861 z późn. zm.),

Opłatę zasądzono na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

Sąd miał na uwadze sytuację materialną oskarżonego. Oskarżony jest osobą prowadzącą własną działalność gospodarczą i uzyskującą regularne dochody na poziomie około 10.000 złotych miesięcznie. Jest osobą młodą, zdrową i zdolną do pracy zarobkowej. Nie ma nikogo na swoim utrzymaniu. Ma zatem realną możliwość zgromadzenia stosownych środków finansowych celem uiszczenia kosztów sądowych.

6.  1Podpis