Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

24 lutego 2022 roku

Sąd Rejonowy dla W. M.w W., Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Łukasz Baranowski

po rozpoznaniu 24 lutego 2022 roku w W.

na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 15 zzs ² ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

z powództwa K. L.

przeciwko (...) spółce akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powoda K. L. na rzecz pozwanego (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 1.817 zł (tysiąc osiemset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1606/21

ZARZĄDZENIE

Odpis postanowienia o zamknięciu rozprawy oraz odpis wyroku (bez pouczeń) doręczyć pełnomocnikom stron.

W., 24 lutego 2022 roku

Sygn. akt I C 1606/21

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 października 2019 r. K. L. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od (...) S.A. w W. kwoty 3.000 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych. Powód wniósł także o zobowiązanie pozwanego do przedłożenia dowodów w postaci duplikatu polisy o nr (...) oraz potwierdzenia wypłaty środków na rzecz powoda, a następnie o dopuszczenie dowodów z ww. dokumentów na okoliczność wykazania istnienia, treści i zakresu stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami, zawarcia w treści umowy niedozwolonej klauzuli umownej i nienależności świadczenia pobranego od powoda z tytułu wykupu polisy, a także jego wysokości i daty jego wypłacenia. Powód wyjaśnił, że bez powyższej dokumentacji nie jest w stanie ostatecznie sprecyzować swojego roszczenia, w związku z czym zastrzega możliwość korekty kwoty dochodzonej pozwem w zależności od nadesłanej przez pozwanego dokumentacji.

Powód wskazał, że zawarł z pozwanym umowę ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi (...) o nr (...). Powód wskazał, że według posiadanych przez niego informacji składka regularna była płatna co 12 miesięcy i miała wynosić 3.000 zł. Środki ze składki regularnej miały być alokowane w całości w fundusz (...). Powód wskazał, że wpłacił łącznie jedną składkę regularną w wysokości 3.000 zł, a z uwagi na niewpłacenie kolejnej składki umowa zawarta między stronami uległa rozwiązaniu na podstawie art. VI ust. 5 pkt 5.3 o.w.u. Wobec wygaśnięcia umowy, pozwany miał dokonać wypłaty wartości wykupu na podstawie art. VI ust. 9 o.w.u. Powód wskazał, że na podstawie ww. postanowień umownych powodowi wypłacono środki z tytułu wartości wykupu. Powód stwierdził, że zastrzeżenie przez pozwanego pobrania opłat od wykupu ustalonych jako procent wartości polisy na wypadek rozwiązania umowy przed upływem 10 lat od daty jej zawarcia pozostaje w sprzeczności z dyspozycją art. 385 ¹ § 1 k.c. Powód wskazał, że pozwany pobrał od powoda dochodzoną pozwem kwotę w oparciu o postanowienia wzorca umownego w postaci ogólnych warunków ubezpieczenia i tabeli opłat i limitów, które stanowiły niedozwolone postanowienia umowne. Skoro zatem pobieranie świadczeń w wykonaniu takiego niewiążącego konsumenta postanowienia nie miało umocowania w umowie, bezpodstawnie potrącona kwota opłaty z tytułu całkowitego wykupu polisy winna być zwrócona jako nienależne świadczenia w rozumieniu art. 410 § 1 k.c. w zw. z art. 405 k.c.

(pozew k. 1-4)

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany podniósł, że powód dobrowolnie przystąpił do umowy ubezpieczenia i znane mu były warunki zawieranej umowy. Następnie w dniu 22 kwietnia 2013 r. umowa uległa rozwiązaniu, a pozwany dokonał całkowitej wypłaty wartości wykupu polisy.

(odpowiedź na pozew k. 38-47).

Pismem z dnia 12 października 2020 r. powód rozszerzył powództwo o kwotę 4.000 zł, precyzując pkt 1 pozwu w ten sposób, że wnosi o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 7.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia pozwu do dnia zapłaty. W piśmie tym powód uzasadnił, że z załączonego do odpowiedzi na pozew potwierdzenia zawarcia umów wynika, że pozwany w sposób nieuprawniony pobrał opłatę za wykup w kwocie co najmniej 7.000 zł, która stanowi obecnie przedmiot niniejszego postępowania.

(pismo zawierające rozszerzenie powództwa – k. 64)

Pismem z dnia 9 marca 2021 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa, w tym również w zakresie zmodyfikowanym pismem procesowym z dnia 12 października 2020 r.

(pismo pozwanego – k. 70)

Zarządzeniem z dnia 4 sierpnia 2021 r. Przewodniczący zobowiązał pozwanego do złożenia dokumentu potwierdzenia wypłaty środków z polisy na rzecz powoda, z którego będzie wynikała wysokość zatrzymanych przez pozwaną środków tytułem opłaty za wykup – w terminie 10 dni pod rygorem przyjęcia za prawdziwe twierdzeń powoda, iż opłata za wykup polisy wyniosła co najmniej 7.000 zł.

(zarządzenie – k. 82)

Pozwany w odpowiedzi na zarządzenie z dnia 4 sierpnia 2021 r. podniósł, że powód nie wykazał, że nie miał możliwości samodzielnego pozyskania dokumentów, o które wnioskuje, a nadto wskazał, że pozwany nie ma obowiązku wykazywać faktów, z których skutki prawne wywodziła strona powodowa. Pozwany podkreślił, że samo twierdzenie strony nie jest dowodem.

(pismo pozwanego – k. 85-86)

Zarządzeniem z dnia 7 września 2021 r. Przewodniczący zobowiązał powoda do wskazania okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie pozwu poprzez wskazanie sposobu obliczenia kwoty 7.000 zł dochodzonej pozwem w terminie tygodniowym pod rygorem zawieszenia postępowania.

(zarządzenie – k. 89)

Powód w odpowiedzi na zarządzenie z dnia 7 września 2021 r. podniósł, że z załączonego do odpowiedzi na pozew potwierdzenia zawarcia umowy wynika, że pozwany w sposób nieuprawniony pobrał opłatę za wykup w kwocie co najmniej 7.000 zł, która stanowi obecnie przedmiot niniejszego postępowania.

(pismo powoda – k. 92-92v)

W odpowiedzi na pismo powoda pozwany wskazał, że podtrzymuje dotychczasowe stanowisko w sprawie, a nadto zakwestionował, że pozwany uiścił jakąkolwiek składkę, w tym opłatę we wskazanej wysokości w piśmie z dnia 17 września 2021 r.

(pismo pozwanego – k. 97-97v)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 grudnia 2020 r. powód zawarł z pozwanym umowę ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (...) z roczną składką regularną w wysokości 6.000 zł. Zawarta przez strony umowa została potwierdzona polisą ubezpieczeniową nr (...). Data rocznicy polisy przypadała co 12 miesięcy w dniu 22 grudnia. Wpłacane przez powoda składki były przeznaczane przez pozwanego na zakup jednostek uczestnictwa (...).

( dowód: polisa k. 53)

Przed zawarciem ww. umowy powodowi został doręczony pakiet ubezpieczeniowy, w tym polisa oraz ogólne warunki ubezpieczenia.

( potwierdzenie k. 54)

Powyższa umowa została zawarta na podstawie Ogólnych Warunków Ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowymi funduszami kapitałowymi (...), do których załączona była Tabela opłat, określająca wysokość opłat pobieranych przez pozwanego w tytułu umowy. W dniu 22 kwietnia 2013 r. doszło do rozwiązania ww. umowy, a pozwany dokonał całkowitej wypłaty wartości wykupu polisy.

( bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie treści ww. dokumentów oraz w oparciu o zgodne twierdzenia stron w trybie art. 229 k.p.c., w tym o twierdzenia strony, którym przeciwnik nie przeczył w trybie art. 230 k.p.c. Sąd pominął dowód z przesłuchania powoda, zgłoszony przez pozwanego – jako sprzeczny z zasadą rozkładu ciężaru dowodu, wynikającą z art. 6 k.c. Powód miał zeznawać m.in. na okoliczność wysokości opłaconych składek, czyli na fakty, które udowodnić powinien powód, wobec ich zakwestionowania przez stronę przeciwną.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu, jako nieudowodnione.

Obowiązek wykazania istnienia i wysokości roszczenia dochodzonego pozwem spoczywa na powodzie stosownie do treści art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c. Zgodnie z tymi przepisami strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Powód więc ma obowiązek wykazać dowodami zaktualizowanie się wszystkich podstaw odpowiedzialności pozwanego co do samej zasady, jak i wysokości i tym samym zasadności swoich roszczeń. Powód winien więc udowodnić, iż przysługuje mu roszczenie i to w określonej wysokości.

Powód w niniejszym procesie nie przedłożył żadnego dowodu na istnienie dochodzonego roszczenia, co skutkowało oddaleniem powództwa.

Powód nie przedłożył bowiem ani potwierdzenia uiszczenia przez niego na rzecz pozwanego jakiejkolwiek kwoty tytułem składki lub składek na ww. umowę ubezpieczenia ani też potwierdzenia otrzymania od pozwanego jakiejkolwiek kwoty z tytułu wykupu wartości polisy, po rozwiązaniu umowy. W tym stanie rzeczy niemożliwe było zweryfikowanie przez Sąd zasadności powództwa, a w konsekwencji - nie było także podstaw do jego uwzględnienia.

Odmiennego stanowiska w powyższym zakresie nie uzasadnia bynajmniej okoliczność, że pozwany nie wykonał nałożonego nań przez sąd zobowiązania do złożenia do akt sprawy potwierdzenia wypłaty środków na rzecz powoda. Należy bowiem podkreślić, że uwzględnienie przez Sąd zawartego w pozwie wniosku o zobowiązanie pozwanego do złożenia ww. dokumentu nie skutkowało odwróceniem jednej z podstawowych zasad procesu cywilnego, zgodnie z którą to na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia okoliczności świadczących o zasadności powództwa.

Co więcej, powód nie tylko nie złożył w zakreślonym przez sąd terminie potwierdzenia wypłaty wartości wykupu przez pozwanego na rzecz powoda, ale nawet nie wskazał, w jakiej dacie i w jakiej wysokości powyższa wypłata została dokonana. Na skutek tej całkowicie biernej postawy procesowej strony powodowej materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie nie był wystarczający do poczynienia jakichkolwiek ustaleń faktycznych w przedmiocie wysokości ewentualnych przepływów majątkowych pomiędzy stronami procesu ani tym bardziej - do weryfikacji istnienia ważnej podstawy prawnej tych transakcji. Bez zaoferowania materiału dowodowego przez powoda, Sąd nie miał żadnej podstawy do poczynienia ustaleń na temat wysokości dokonanych wpłat oraz wysokości wypłaty po rozwiązaniu umowy. Wobec powyższego brak było podstaw do uznania zasadności zgłoszonego przez powoda roszczenia w konkretnej kwocie – 7.000 zł.

Jednocześnie Sąd wziął pod uwagę twierdzenia pozwanego, który wskazywał, iż z uwagi na zmianę systemu informatycznego, nie dysponuje dokumentami, o których udostępnienie w pozwie domagał się powód. Słusznie podniósł także pozwany, iż powód, chcąc wykazać roszczenie, powinien był przedstawić historię swojego rachunku bankowego, z którego wynikały wpłaty na poczet umowy i ewentualna wypłata środków po jej rozwiązaniu. Powód nie podniósł żadnych okoliczności, które usprawiedliwiałyby jego bierność w tym zakresie. Niezależnie od powyższego, powód nie przedłożył pełnomocnictwa, które miało być dołączone do przedprocesowych wezwań pozwanego o wydanie dokumentów, a które to pełnomocnictwo, w ocenie pozwanego, miało być nieprawidłowe i miało skutkować odmową wydania dokumentów. Brak przedstawienia tego pełnomocnictwa uniemożliwiał Sądowi ocenę czy odmowa wydania dokumentów była uzasadniona.

Mając zatem na względzie, że powód nie wykazał istnienia dochodzonego pozwem roszczenia ani tym bardziej jego wysokości, Sąd oddalił powództwo (pkt 1. wyroku).

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu znajduje oparcie w przepisie art. 98 § 1 k.p.c. Koszty poniesione przez pozwanego wyniosły 1.817 zł, a złożyły się na nie: wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w kwocie 1.800 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Sygn. akt I C 1606/21

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi powoda.

W., 14 marca 2022 roku