Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 44/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

K.

K.

w dniu 4 lipca 2020 r. w miejscowości G. w gminie M. w powiecie (...) , nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób , że kierując samochodem osobowym m-ki (...) o nr rej. (...) , nie zachował należytej ostrożności i nie obserwował należycie drogi przed kierowanym przez siebie pojazdem w efekcie czego nie dostrzegł on znajdującego się na torze jazdy pojazdu pieszego R. B. (1) , który swoim zachowaniem umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym , gdyż znajdując się na jezdni, nie poruszał się przy jej lewej krawędzi, nie obserwował należycie drogi w efekcie czego nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu nadjeżdżającemu pojazdowi kierowanego przez K. K. (1). Nadto K. K. (1) nie podjął przy tym odpowiednio wcześniej właściwych manewrów obronnych i potrącił pieszego R. B. (1) kierowanym przez siebie pojazdem m-ki (...). Wskutek powyższego pieszy R. B. (1) doznał licznych obrażeń ciała , w tym urazu głowy z wymóżdżeniem , skutkujących zgonem na miejscu zdarzenia,;

tj. o czyn z art. 177 § 2 k. k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Czyn nr 1 - osk. K. K. (1)

1.  protokół oględzin pojazdu ,

2.  protokół oględzin miejsca wypadku drogowego,

3.  wyjaśnienia podejrzanego K. K. (1),

4.  karta zdarzenia drogowego,

5.  karta medycznych czynności ratunkowych,

6.  notatki urzędowe,

7.  zeznania świadka M. G. (1),

8.  zeznania świadka P. G. (1),

9.  zeznania świadka J. K.,

10.  zeznania świadka A. Ż.,

11.  dokumentacja fotograficzna

12.  pisemna opinia Instytutu (...) – badania krwi K. K. (1) oraz protokół pobrania krwi

13.  pisemna opinia z (...) W. z badania krwi R. B. (1) oraz protokół pobrania krwi

14.  pisemna opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych mgr J. N.,

15.  ustna opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych mgr J. N.,

16.  ustna opinia biegłego z zakresu medycyny sądowej W. D. (1)

29-30

11-13, 20-24, 26-28

37-40, 45- 46, 238

4

5

1-2,3,25,

101, 115

249v

17, 248v-249

75-76 , 239

247v-248

71

124-134

138-140

150-185

265v-266

296v-297

Czyn nr 1

karalność

17.  notatka karalności

204

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

K. K. (1)

BRAK

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Czyn 1

1.  protokół oględzin miejsca wypadku drogowego,

2.  dokumentacja fotograficzna,

3.  wyjaśnienia podejrzanego K. K. (1),

4.  notatki urzędowe,

5.  zeznania świadków ( powyżej wskazanych ), w osobach : P. G. , M. G. , A. Ż. , J. K..

6.  opinia Instytutu (...) – badania krwi K. K. (1) oraz protokół pobrania krwi.

i

7.  opinia z (...) W. z badania krwi R. B. (1) oraz protokół pobrania krwi.

8.  opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych

Wiarygodność tych dowodów z nie budziła wątpliwość, nie była kwestionowana przez oskarżonego K. K. (1) , ani żadną z pozostałych stron.

Przesłuchany w charakterze podejrzanego jak i oskarżonego K. K. (1) nie przyznał się wprawdzie do stawianego mu zarzutu, jednakże jego wyjaśnienia w zestawieniu z dowodami z dokumentów, przede wszystkim opiniami ( pisemną i ustną) biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadku i opinią biegłego z zakresu medycyny sądowej W. D. nie można było uznać za wykluczające jego winę.

Natomiast pozostałe zgromadzone w sprawie dowody , w tym zeznania świadków wzajemnie się ze sobą uzupełniają i potwierdzają tworząc jedną logiczną całość wypadku drogowego.

W ocenie Sądu, biegły mgr J. N. sporządził opinię w sposób przekonywujący i rzeczowy.

Biegły ustalił, że osk. K. K. (1) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób , że kierując samochodem osobowym m-ki (...) o nr rej. (...) , nie zachował należytej ostrożności i nie obserwował należycie drogi przed kierowanym przez siebie pojazdem w efekcie czego nie dostrzegł on znajdującego się na torze jazdy pojazdu pieszego R. B. (1). Nadto K. K. (1) nie podjął przy tym odpowiednio wcześniej właściwych manewrów obronnych i potrącił pieszego R. B. (1) kierowanym przez siebie pojazdem m-ki (...).

Pomimo tego, że poszkodowany R. B. (1) swoim zachowaniem naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i wytworzył na drodze sytuację wypadkową, a znajdując się na jezdni nie zachował szczególnej ostrożności, do czego był w danej sytuacji zobowiązany, to jednak oskarżony K. K. (1) również swoim zachowaniem doprowadził do zaistnienia wypadku drogowego , gdyż nie zachował ostrożności i nie obserwował należycie drogi przed kierowanym przez siebie pojazdem.

Zdaniem biegłego K. K. (1) miał fizyczna możliwość uniknięcia potrącenia pieszego R. B. (1) pod warunkiem, że zachowałby ostrożność i należycie obserwował drogę.

Czyny nr 1

1.  dane o karalności dot. osoby oskarżonej K. K. (1)

Wiarygodność nie budzi wątpliwości Sądu, nie kwestionowana przez oskarżonego, oskarżycieli posiłkowych i ich pełnomocnika.

2.  dane osobowe osoby oskarżonego K. K. (1)

Wiarygodność nie budzi wątpliwości Sądu, nie kwestionowana przez oskarżonego, oskarżycieli posiłkowych i ich pełnomocnika.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód:

zeznania świadków:

R. S., P. S. , Z. Z.,S. B., A. B. (2), D. B.,

J. P..

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu.

Wskazane osoby ( mieszkańcy miejscowości w której doszło do zdarzenia ) nie byli bezpośrednimi świadkami wypadku. Na miejscu zdarzenia pojawiły się w krótszym lub dłuższym czasie od zaistnienia wypadku , widzieli miejsce zdarzenia po wypadku , lub też wcześniej widzieli lub słyszeli przejeżdżające pojazdy. Pomimo tego osoby te złożyły dość obszerne zeznania z którym to materiałem dowodowym zapoznał się biegły zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych mgr. J. N.. Niemniej jednak ten materiał dowodowy nie miał żadnego wpływu na treść jego opinii

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna
skazania

Czyn nr 1 – art. 177 § 2 kk.

K. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn nr 1 z art. 177 § 2 kk.

Kto naruszając , chociażby nieumyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym , wodnym , lub powietrznym , powoduje nieumyślnie wypadek , w którym inna osoba poniosła śmierć.

W pierwszej kolejności należy wskazać , iż kwalifikacja prawna czynu popełnionego przez oskarżonego K. K. (1) nie budziła wątpliwości. Naruszył on bowiem nieumyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że nie dostosował prędkości i techniki jazdy do panujących warunków drogowych oraz nie właściwie obserwował sytuację na drodze przed kierowanym przez siebie pojazdem, w efekcie czego nie dostrzegł on znajdującego się na jedni i na torze jazdy pojazdu m-ki (...) pieszego R. B. (1), przez co nie podjął odpowiednio wcześniej działań obronnych i potrącił pieszego kierowanym przez siebie pojazdem. K. K. (1) miał fizyczną możliwość uniknięcia potrącenia pieszego R. B. (1) gdyby zachował ostrożność i należycie obserwował drogę przed kierowanym przez siebie samochodem , lecz nie podejmując takich działań pozbawił się możliwości uniknięcia wypadku.

W ocenie Sądu w sprawie nie może budzić wątpliwości , że to kierujący samochodem K. K. (1) naruszył przepisy ruchu drogowego, a skutkiem naruszenia tych przepisów było przedmiotowe zdarzenie drogowe w wyniku którego wypadkowi uległ R. B. (1). W pierwszej kolejności należy wskazać, że pieszy R. B. (1) również naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że znajdując się na jezdni nie zachował szczególnej ostrożności , nie poruszał się przy lewej jej krawędzi, nie obserwował należycie ruchu pojazdów po jezdni i w efekcie czego nie dostrzegł on nadjeżdżającego od strony miejscowości R. samochodu kierowanego przez oskarżonego, znalazł się na torze jazdy samochodu oskarżonego i został przez niego potrącony.

K. K. (1) swoim zachowaniem naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym i doprowadził do zaistnienia badanego wypadku drogowego.

W związku z powyższym w ocenie Sądu powyżej orzeczona kara pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku, w ocenie Sądu jest adekwatne do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego K. K. (1) czynu – przy czym spełni w stosunku do tego oskarżonego rolę wychowawczą i zapobiegawczą – czyniąc nadto zadość prewencji ogólnej. Nie sposób nie zauważyć, że jest to kara w zasadzie w dolnej granicy zagrożenia, która wynosi rok czasu, choć skutkiem tego przestępstwa była śmierć pokrzywdzonego R. B.. Nie sposób jednak nie zauważyć , iż to pieszy R. B. , po pierwsze umyślnie naruszył zasady ruchu drogowego i po wtóre były to jedne z podstawowych i kluczowych zasad ruchu drogowego , a mianowicie poruszanie się po niewłaściwej stronie jezdni i nie udzielenie pierwszeństwa przejazdu pojazdowi samochodowemu.

3.2.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.Warunkowe zawieszanie wykonania kary pozbawienia wolności

K. K. (1)

Oskarżony K. K. w przeszłości nie był karany sądownie, w związku z powyższym w ocenie Sądu zachodziły wobec niego warunki do warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wskazane w treści przepisu art. 69 k. k. , a właściwym okresem próby, Sąd uznał, że będzie to okres dwóch lat.

Zważywszy , że kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie pociąga wobec oskarżonego żadnych odczuwalnych dolegliwości ( oczywiści jeśli nie zostanie zarządzona do wykonania , a do czego Sąd jest przekonany , że samo warunkowe zawieszenie jej wykonania osiągnie cele tej kary w postaci nie popełnienia w przyszłości przestępstwa przez K. K. (1) ) , Sąd , na podstawie art. 71 § 1 kk. wymierzył osk. K. K. karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych przy przyjęciu jednej stawki w kwocie 10 złotych. Wysokość grzywny w ocenie Sądu nie przekracza możliwości finansowych i zarobkowych osk. K. K. (1).

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

W ocenie Sądu stopień winy i społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez K. K. (1) był znaczy. Oskarżony K. K. (1) popełniając zarzucane mu przestępstwo wprawdzie zasady ruchu drogowego naruszył nieumyślne, lecz mógł i powinien zapobiec temu wypadkowi, a ponadto skutkiem tego przestępstwa była śmierć człowieka.

Mając na względzie powyższe , Sąd wymierzył mu karę jednego roku pozbawienia wolności a okres próby warunkowego zawieszenia wykonania tej kary, jak wyżej wskazano ustalił na okres lat dwóch. Przy czym jeszcze raz należy podkreślić , iż na taki wymiar kary ( w zasadzie w dolnej granicy ) wpływ miało zachowanie pieszego R. B. (1) powyżej opisane.

3.4.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (1)

IV

Na podstawie art. 42 § 1 k. k., Sąd orzekł wobec K. K. (1) środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres dwóch lat zaliczając na poczet tego środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 5.07.2020 r.

W ocenie Sądu okres zatrzymania prawa jazdy osk. K. K. na okres najkrótszy czyli jednego roku byłby zbyt łagodny. Wskutek zdarzenia R. B. (1) zmarł. Poruszał się jezdnią wprawdzie w sposób nieprawidłowy , oraz fakt , że mógł on uniknąć zderzenia z pojazdem osk. K. K. , gdyby się rozglądał i udzielił pierwszeństwa przejazdu na nie może działać na korzyść oskarżonego K. K. (1) i powodować orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w najniższym wymiarze.

Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres dwóch w ocenie Sądu pozwoli zweryfikować czy osk. K. K. (1) może w przyszłości posiadać uprawnienia do prowadzenia pojazdów mechanicznych.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Pkt. V.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

W związku z uznaniem sprawstwa osk. K. K. (1) zarzucanego mu czynu, Sąd na podstawie art. 46 § 2 k. k. zasądził od osk. K. K. (1) na rzecz osk. posiłkowej Z. B. kwotę 10 000,00 zł tytułem nawiązki, a także na rzecz A. B. (1) oraz K. B. nawiązki w kwocie po 5 000,00 zł. Kwota zasądzona na rzecz Z. B. jest wyższa , gdyż zostały przedłożone do akt sprawy dokumenty lekarskie dotyczące złego stanu psychicznego jej zdrowia.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. VI

Na podstawie art. 627 k.p.k., Sąd zasądził od oskarżonego K. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i na podstawie art. 2 ust 1 pkt. 3 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych wymierzył mu opłatę w łącznej kwocie 300 zł, nie znajdując podstaw do zwolnienia go od powyższych należności. K. K. (1) jest bowiem osoba młodą , zdrową , prowadzącą działalność gospodarczą , a z drugiej strony nie ma on nikogo na utrzymaniu.

8. PODPIS