Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI GC 702/21

UZASADNIENIE

Powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ś. kwoty 20664 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 16 czerwca 2021 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania, tytułem zapłaty za najem zagęszczarki (...) (...) (...) przez okres 420 dni.

W dniu 29 lipca 2021 roku wydano w sprawie nakaz zapłaty.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty, pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasadzenie kosztów postępowania. Strona pozwana zaprzeczyła jakoby wynajmowała od powódki zagęszczarkę i aby istniała między nimi jakakolwiek umowa ustna. Strona pozwana podniosła, że obciążyła powódkę za ten sam okres kosztami składowania na swoim terenie przedmiotowej zagęszczarki.

Na rozprawie w dniu 3 grudnia 2021 roku pełnomocnik powódki doprecyzował żądanie pozwu wskazując, że dochodzone roszczenie wynika z umowy najmu jaka miała być zawarta między stronami.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W 2019 roku przedstawiciel powódki J. D. przywiózł do siedziby pozwanej w Ś. gruz celem zmielenia. Na podstawie ustnych ustaleń z prezesem zarządu pozwanej – A. C., J. D. mógł na terenie należącym do pozwanej parkować swoje pojazdy tj. samochody, koparkę kołową, maszyny i urządzania, w zamian za pozostawienie pozwanej części zmielonego gruzu. Jednym z urządzeń była zagęszczarka marki W. (...) (...) Po pewnym czasie powódka zabrała z placu pozwanej swoje pojazdy oraz maszyny, z wyjątkiem zagęszczarki. Przedstawiciel powódki dowiedział się, że pozwana ma do wykonanie prace związane z zagęszczaniem i zgodziła się na bezpłatne użycie jej zagęszczarki (...) (...). Pracownicy poznanej próbowali ją uruchomić jednakże okazało się, że jest ona niesprawna. Ostatecznie więc zagęszczarka nie była w ogóle używana przez pozwaną i w dalszym ciągu pozostawała na placu pozwanej.

Pozwana posiada również swój sprzęt budowlany - w tym zagęszczarki.

Dowód:

-

zeznania przedstawiciela pozwanej A. C. k. 67-68,

-

zeznania J. C. k. 87-88,

-

zeznania przedstawiciela powódki J. D., k. 66.

W czerwcu 2020 roku powódka miała zaczął budowę obwodnicy Ś.. W trakcie oględzin terenu pracownik powódki T. P. zauważył zagęszczarkę marki W. należącą do powódki. Jeden z pracowników budowy poinformował go, że prace brukarskie wykonuje pozwana spółka.

T. P. poinformował J. D. o zaistniałym zdarzeniu.

Dowód:

-

dokumentacja fotograficzna k. 14,

-

zeznania świadka T. P. k. 53-54,

-

zeznania przedstawiciela powódki J. D. k. 66-67 verte,

-

zeznania J. C. k. 87-88.

W dniu 8 czerwca 2021 roku powódka wystawiła pozwanej fakturę nr (...) za wynajem sprzętu przez okres 420 dni przy stawce 40 zł netto za dobę najmu – łącznie 20644 zł brutto. Termin płatności faktury upływał w dniu 15 czerwca 2021 roku.

Pozwana nie uznała należności wnikającej z wystawionej faktury i odesłała ją jako niezasadną.

Dowód:

-

faktura VAT Nr (...) k. 13

-

pismo z dnia 16 czerwca 2021 roku k. 13 verte,

-

zeznania przedstawiciela pozwanej A. C. k. 67-68.

W dniu 18 sierpnia 2021 roku pozwana wystawiła powódce fakturę proforma nr (...) na kwotę 20664 zł brutto tytułem opłaty składowej za zagęszczarkę (...) (...). Termin płatności faktury upływał w dniu 25 sierpnia 2021 roku.

Dowód:

-

faktura P. (...) k. 32,

-

potwierdzenie nadania k. 32 verte.

-

zeznania przedstawiciela pozwanej A. C. k. 67-68.

W dniu 25 października 2021 roku pozwana złożyła powódce oświadczenie o potrąceniu kwoty 20664 zł wynikającej z faktury proforma (...) wystawionej w dniu 18 sierpnia 2021 roku z kwotą 20664 zł wynikającą z faktury (...) wystawionej przez powódkę.

Dowód:

-

oświadczenie o potrąceniu z dnia 25 października 2021 roku k. 84.

Sąd zważył, co następuję:

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

W sprawie sporne było istnienie umowy najmu zagęszczarki, korzystanie przez pozwaną z zagęszczarki, okres korzystania, stawka najmu, przechowywanie zagęszczarki u pozwanej.

Stosownie do treści art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. W ocenie sądu żądanie powódki nie znajdowało uzasadnienia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Powódka powoływała się na zawarcie z pozwaną ustnej umowę najmu, tym samym była zobowiązana do wykazania istnienia umowy i jej treści. Strona powodowa poza przedłożoną fakturą za najem (którą notabene została wystawiona dopiero po 420 dniach najmu) nie przedłożyła żadnego dowodu na tą okoliczność. Nawet przesłuchanie przedstawiciela powoda nie dawało odpowiedzi co do zawarcia umowy, a w szczególności jej treści. Jak wskazywał bowiem J. D., początkowo użyczył pozwanej zagęszczarkę bezpłatnie, a dopiero kiedy dowiedział się, że jest ona długo przetrzymywana naliczył opłatę. Po pierwsze mając na uwadze, że prezes powódki w oczywisty sposób był zainteresowany korzystnym zakończeniem postępowania, zaś jego twierdzenia nie zostały potwierdzone, ani nawet uprawdopodobnione jakimkolwiek innym dowodem, jego zeznania miały niską moc dowodową. Po drugie nawet z jego twierdzeń wynikało, że umowa dotyczyła nie najmu lecz użyczenia na okres miesiąca. Po trzecie przedstawiciel nie wskazał nawet aby ustalał z pozwaną jakąkolwiek stawkę najmu, okres najmu, czy inne postanowienia. Tym samym nie sposób ustalić na jakiej podstawie uznał, że została zawarta umowa najmu zagęszczarki. Żaden inny dowód przedłożony przez powódkę nie wskazywał na zawarcie umowy najmu przez strony.

Co więcej nawet przy hipotetycznym założeniu, że istotnie zagęszczarka została początkowo użyczona, to powódka nie wykazała na jaki okres oraz czy ustalane były ewentualne konsekwencje dłuższego korzystania przez pozwaną z tego sprzętu.

Nadto należy podkreślić, że powódka na zapytanie sądu o podstawę prawną dochodzonego żądania, kategorycznie na rozprawie w dniu 3 grudnia 2021r. (k. 68) oświadczyła, że domaga się zapłaty z tytułu wiążące strony umowy najmu. Tym samym sąd nie był nawet uprawniony do rozważania roszczenia powódki na innej podstawie faktycznej i prawnej (art. 321 kpc). Tym niemniej jedynie dla porządku należało wskazać, że powódka nie wykazała ani, że pozwana faktyczni korzystała z zagęszczarki ani w jakim okresie, ani na jakiej podstawie ustaliła stawkę 40 zł za dobę użytkowania. Obowiązek wynagrodzenie bezumownego korzystania wynikający m.in. z ar. 224 kc i art. 225 kc, łączy się z koniecznością wykazania szeregu przesłanek, w tym dobre lub złej wiary. Tymczasem sam powód wskazywał, że użyczył bezpłatnie zagęszczarkę oraz nie wzywał do jej zwrotu. Nadto okoliczności tych nie mogła wykazać załączona do pozwu fotografia. Nie można na jej podstawie stwierdzić, że przedstawiona na niej zagęszczarka należy do powódki i była użytkowana właśnie przez stronę pozwaną. Świadek T. P. zeznał jedynie, że jego znajomy pracujący na budowie, stwierdził, że prace brukarskie wykonuje pozwana. Jednakże nie oznacza to ani, że pracownik operujący zagęszczarką był pracownikiem pozwanej czemu ona jednoznacznie zaprzeczyła (mógł to być również np. podwykonawca), ani, że zagęszczarka ze zdjęcia była istotnie tą samą, która pozostawała na placu pozwanej. Jak wskazywał sam J. D. posiadał w tamtym czasie ok. 50 takich zagęszczarek, które m.in. wynajmował innym podmiotom.

Brak było również jakiegokolwiek dowodu, na ewentualny okres bezumownego korzystania z zagęszczarki. Powódka nie wykazała w jakikolwiek sposób aby pozwana w spornym okresie faktycznie wykorzystywała jej zagęszczarkę, czy też odmawiała jej wydania. Poza jednym wydarzeniem, które jak wskazano wyżej nie wykazuje nawet aby z pewnością to pracownik pozwanej używał sporne urządzenie, nie wskazała na jakiekolwiek inne zdarzenia świadczące o korzystaniu przez pozwaną z urządzenia.

Ostatecznie wreszcie powódka nie wykazała także na jakiej podstawie ustaliła stawkę 40 zł za dobę, poprzestając wyłączni na swoich twierdzeniach. Okoliczność ta była zaś sporna, skoro pozwana zaprzeczała temu w całości. Powódka była więc zobowiązana do wykazania zasadnych stawek najmu tego rodzaju sprzętu (np. dokumentami z innych wypożyczalni w okresie którego sprawa dotyczyła, czy opinią biegłego). Tego jednak powódka nie uczyniła.

Mając powyższe na uwadze uznano, że powódka nie wykazała istnienia umowy najmu między stronami i jej treści, jak również bezumownego korzystania przez pozwaną z zagęszczarki i wysokości żądania, w związku z czym powództwo podlegało oddaleniu w całości.

W tym stanie rzeczy nie było również konieczności rozważania czy pozwana złożyła skuteczny zarzut potrącenia oraz czy było ono zasadne. Jedynie więc na marginesie należy wskazać, że pozwana poza oświadczeniem materialnym o potrąceniu nie złożyła zarzutu w tym zakresie, do czego zresztą pełnomocnik pozwanej nie był umocowany (a co najmniej nie wynikało to z treści pełnomocnictwa). Nadto pozwana również nie wykazała wysokości żądania, w tym zasadnej stawki i okresu przechowywania.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu oparty jest na art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zgodnie, z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony koszty procesu pozwana wygrała spór w całości. Na koszty pozwanej złożyły się:, opłata od pełnomocnictwa – 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego – 3600 zł – łącznie 3617zł i taką też kwotę należało zasądzić od powódki na rzecz pozwanej.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)