VIII Gz 44/22
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-05-2022
-
Osoba publikująca:Bożena Przewoźniak
-
Korektor:Anna Tuchalska
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt VIII Gz 44/22
POSTANOWIENIE
Dnia 7 kwietnia 2022 r.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy
w składzie:
Przewodniczący sędzia Marcin Winczewski
Sędzia Elżbieta Kala
Sędzia Wojciech Wołoszyk
po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2022 r. w Bydgoszczy
na posiedzeniu niejawnym
sprawy upadłościowej R. K., nieprowadzącego działalności gospodarczej
na skutek zażalenia upadłego
na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2021 r.
w przedmiocie uchylenia postanowienia z dnia 11 października 2021 r.,
sygn. akt XV GUu 50/21
postanawia:
odrzucić zażalenie.
Elżbieta Kala Marcin Winczewski Wojciech Wołoszyk
Sygn. akt VIII Gz 44/22
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 1 grudnia 2021 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, na podstawie art. 395 § 2 k.p.c. w zw. z art. 229 Prawa upadłościowego, uchylił swe postanowienie z dnia 11 października 2021 r., którym uchylił plan spłaty wierzycieli, ustalony w postępowaniu upadłościowym R. K. i umorzył niewykonane zobowiązania upadłego (k. 181).
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł R. K. (k. 187), albowiem w toku rozprawy w dniu 10 lutego 2022 r. (k. 200) oświadczył, iż jego pismo z dnia 7 grudnia 2021 r. stanowi właśnie zażalenie na postanowienie z dnia 1 grudnia 2021 r.
Stosownie do art. 222 ust. 1 zd. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (j.t.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1228 ze zm.), na postanowienia sądu upadłościowego i sędziego-komisarza zażalenie przysługuje w przypadkach wskazanych w ustawie. Zgodnie natomiast z art. 491 19 ust. 2 Prawa upadłościowego, jeżeli brak możliwości wywiązania się z obowiązków określonych w planie spłaty wierzycieli ma charakter trwały i wynika z okoliczności niezależnych od upadłego, sąd na wniosek upadłego, po wysłuchaniu wierzycieli, może uchylić plan spłaty wierzycieli i umorzyć niewykonane zobowiązania upadłego, o których mowa w art. 491 15 ust. 1-3; na postanowienie sądu przysługuje zażalenie, a od postanowienia sądu drugiej instancji skarga kasacyjna.
Należy podkreślić, iż postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2021 r., nie jest orzeczeniem, o którym mowa w powołanym art. 491 19 ust. 2 Prawa upadłościowego, albowiem Sąd ten, na podstawie art. 395 § 2 k.p.c. w zw. z art. 229 Prawa upadłościowego, uchylił wyłącznie swe postanowienie z dnia 11 października 2021 r., którym uchylił plan spłaty wierzycieli, ustalony w postępowaniu upadłościowym R. K. i umorzył niewykonane zobowiązania upadłego. Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy nie orzekł więc merytorycznie o wniosku upadłego, a z uwagi na zasadność zażalenia wierzyciela i przedwczesność postanowienia z dnia 11 października 2021 r., uchylił je w trybie samokontroli.
Takie postanowienie – wyłącznie o uchyleniu zaskarżonego postanowienia – nie jest zaskarżalne zażaleniem, a środki odwoławcze przysługują dopiero od ponownie wydanego postanowienia, tj. od postanowienia wydanego po uchyleniu postanowienia uprzednio wydanego (tak Sąd Najwyższy w postanowieniu dnia 1 grudnia 1967 r., I CZ 105/67, Legalis nr 104594, a także T. Szanciło (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do art. 395, tom I, Warszawa 2019).
Zażalenie upadłego na postanowienie z dnia 1 grudnia 2021 r. jest więc niedopuszczalne, a takie będzie mu przysługiwało dopiero od orzeczenia Sądu pierwszej instancji rozpoznającego jego wniosek merytorycznie.
Trafnie wskazał przy tym Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 23 czerwca 2010 r. (II CZ 100/09, Legalis nr 392568) „jeśli sąd – ze względu na wystąpienie takiej potrzeby – rozpozna ponadto sprawę na nowo, to wydane ponownie postanowienie podlega zaskarżeniu na zasadach ogólnych, druga strona ma więc w tej, istotnej z punktu widzenia jej interesów, sytuacji pełną możliwość obrony swych praw.”
W myśl art. 373 § 1 k.p.c. Sąd drugiej instancji odrzuca apelację spóźnioną, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie usunęła w wyznaczonym terminie. Zgodnie natomiast z art. 397 § 3 k.p.c. do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu apelacyjnym. Taka właśnie sytuacja ma miejsce w sprawie, w której to zażalenie upadłego, uznać należało za niedopuszczalne.
Z uwagi na powyższe, Sąd Okręgowy odrzucił zażalenie na zasadzie art. 373 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c. w zw. z art. 229 ustawy Prawo upadłościowe.
Elżbieta Kala Marcin Winczewski Wojciech Wołoszyk