Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 362/21

POSTANOWIENIE

Dnia 13 października 2021r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący Sędzia Sądu Okręgowego Leszek Dąbek

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 października 2021r. w G. sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w B.

przeciwko A. W. (1)

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie zawarte w punkcie III. wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach

z dnia 14 kwietnia 2021 r., sygn. akt III Ca 790/20

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Cz 362/21

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Gliwicach w wyroku z dnia 14 04 2021r. zmienił zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Raciborzu z dnia 3 03 2020r.: w punkcie 3 w ten sposób, że zasądził od pozwanego A. W. (2) na rzecz powódki (...) Spółki Akcyjnej w B. kwotę 11.769,76zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 9 02 2019r., oddalił powództwo w pozostałej części oraz w punkcie 4 w ten sposób, ze zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 3.104,45zł tytułem zwrotu kosztów procesu, oddalił apelację w pozostałym zakresie i zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2.142zł z tytułu zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

W uzasadnieniu wyroku między innymi wyjaśnił, że kosztach postępowania odwoławczego orzekał stosując regulację art. 100 zd. 1 k.p.c., stosunkowo je rozdzielając. Stwierdził, że żądanie apelacji uwzględniono w 84% i powódce przyznano od pozwanego kwotę 2.142zł stanowiącą 84% ogółem kosztów poniesionych przez strony w postępowaniu odwoławczym, obejmujące opłatę od apelacji w wysokości 750zł, wynagrodzenie pełnomocnika powódki w kwocie 1. 800zł, ustalone w oparciu o regulację P 2 pkt 5 i § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 10 2015r.

w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Pozwany A. W. (2) zaskarżył skutecznie orzeczenie w części orzekającej o kosztach procesu za drugą instancję.

Zarzucał, że przy ferowaniu orzeczenia naruszono prawo procesowe i materialne

W uzasadnieniu zażalenia między innymi podnosił, że koszty poniesione przez powoda powinny znaleźć swe odzwierciedlenie w aktach spray w postaci rachunków oraz innych dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Ponadto w piśmie z dnia 10 07 2021r. miądzy innymi podnosił, że w jego ocenie „wyrok wydany w składzie jednoosobowym w postępowaniu niejawnym jest wyrokiem niesprawiedliwym” (k. 149 akt)

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd odwoławczy w następstwie rozpoznania apelacji pozwanego uwzględnił ją w części (zmienił zaskarżony w sposób podany na wstępie oraz oddalił apelację w pozostałej części).

Następnie stosując trafnie regulację art. 100 zd. 1 k.p.c. stosunkowo rozdzielił poniesione przez strony w postępowaniu odwoławczym (apelacyjnym) koszty procesu, prawidłowo wyliczając, że pozwany ponosi odpowiedzialność za nie w 84%, i z tytułu ich rozliczenia jest zobowiązany zapłacić powódce kwotę 2.142zł.

Uwzględnione w tym wyliczeniu koszty procesu mają prawne odniesienie w regulacji 98 § 2 i 3 k.p.c. i obejmują poniesione przez powódkę koszty w postaci opłaty od apelacji w kwocie 750zł oraz koszty zastępstwa procesowego w wysokości 1.800zł (mają one prawne odniesienie w przywołanej w uzasadnieniu zaskarżonego regulacji prawnej (została ona wskazana powyżej), w łącznej wysokości 2.550zł.

Są to koszty zryczałtowane i wbrew temu, co podnosi zażalenie, w sprawie

nie zachodziła konieczność ich wykazywania w drodze przedłożenia odrębnych rachunków (o uiszczeniu opłaty od apelacji świadczy zawarty w aktach sprawy dowód jej uiszczenia, a o skorzystaniu przez powódkę z pomocy fachowego pełnomocnika jego udział w postępowaniu w postępowaniu apelacyjnym).

Zgodnie z zarządzeniem z dnia 7 07 2020r. (k. 111 akt) sprawa była prawidłowa rozpoznawana w postępowaniu uproszczonym (art. 505 1 § 1 k.p.c.)

W tego rodzaju postępowania sąd co do zasady rozpoznaje sprawę w składzie jednego sędziego (art. 505 10 k.p.c.) a zgodnie z regulacją art. 374 w związku z art. 13 § 2 k.p.c. sprawa mogła być rozpoznana na posiedzeniu niejawnym (powódka i pozwany

nie wnosili o jej rozpoznaniu na rozprawie, a skarżący w piśmie z dnia 5 03 2021r.

to akceptował; k. 118 akt)

Dlatego wbrew temu co zarzuca zażalenie, zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe i dlatego zażalenie jako bezzasadne w rozumieniu art. 385 k.p.c. w związku

z art. 397 § 3 k.p.c. z mocy zawartej w nim regulacji podlegało oddaleniu.

Reasumując zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie jako bezzasadne oddalono w oparciu o regulację art. 385 k.p.c. w związku

z art. 397 § 3 k.p.c.

SSO Leszek Dąbek