Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia Sądu Okręgowego Gabriela Sobczyk

Protokolant Martyna Springer

po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2021 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa M. J.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu

z dnia 30 marca 2021 r., sygn. akt VIII C 85/21

oddala apelację.

SSO Gabriela Sobczyk

III Ca 519/21

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 marca 2021r. Sąd Rejonowy w Zabrzu oddalił powództwo M. J. przeciwko (...) spółce Akcyjnej w W. o zapłatę 493 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 4 lipca 2017r. i zasądził od powoda na rzecz pozwanego koszty procesu.

w. Kwoty tej powód dochodził w związku z zawarciem z K. D. umowy o wynajem pojazdu zastępczego w okresie od 16 kwietnia 2017r. do 30 maja 2017r., którego łączny koszt wyniósł 9594 zł. Strony tej umowy zawarły umowę cesji wierzytelności przypadającej pod pozwanego z tytułu odszkodowania w związku koniecznością wynajmu pojazdu zastępczego. Powód wskazał, że pozwany uznał częściowo roszczenie, wypłacając kwotę 1107 zł. Powyższe miało związek ze zdarzeniem drogowym, co do którego za szkodę w poszkodowanym pojeździe odpowiada pozwany jako ubezpieczyciel z tytułu OC sprawcy.

Sąd Rejonowy ustalił, że w zdarzeniu drogowym w dniu 16 kwietnia 2017r. doszło do uszkodzenia samochodu V. (...), nr rej. (...), którego właścicielem był D. W. (1), zaś sprawca kolizji ubezpieczony był w zakresie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u pozwanego. W tym samym dniu pomiędzy powodem a K. D. doszło do zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego. K. D. złożył wówczas oświadczenie, że uszkodzony samochód jest własnością D. W. (1), a on sam na czas jego naprawy będzie korzystał z prawa najmu pojazdu zastępczego udostępnionego przez powoda, a uszkodzony pojazd był przez niego wykorzystywany na dojazdy do pracy. W tym samym dniu K. D. zawarł z powodem umowę cesji wierzytelności przysługującej C.( K. D.) przeciwko pozwanemu w postaci odszkodowania za korzystanie z samochodu zastępczego w okresie od dnia powstania szkody komunikacyjnej do zakończenia naprawy. Z umowy wynikało, że cedent poniósł szkodę związaną z utratą możliwości korzystania z Samochodu marki V. (...), nr rej. (...),stanowiącego własność cedenta. Najem dwóch kolejnych samochodów trwał do 30 maja 2017r. Faktura za najem opiewała na 9594 zł brutto. Pozwany po wezwaniu do zapłaty zapłacił powodowi 1107 zł. Sąd rejonowy ustalił, że D. W. (1) pożyczył samochód swemu bratu K. D., gdy ten jechał do Niemiec. K. D. samochodem wynajętym pojechał do Niemiec. D. W. (1) jeździł uszkodzonym samochodem w celach prywatnych, w tym celem dojazdu do pracy, pożyczał ten samochód swojej narzeczonej i braku K..

Sąd Rejonowy w tym stanie faktycznym uznał, że powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie z uwagi na brak legitymacji czynnej powoda. Wskazał, że powód mógł uzyskać w drodze cesji od K. D. jedynie tą wierzytelność, którą cedent posiadał. Ocenił, że K. D. nie był poszkodowanym w związku z kolizją. W jego majątku nie doszło do uszczerbku na jej skutek, albowiem to nie on był właścicielem pojazdu V. (...), nr rej. (...). zatem nie mógł on skutecznie przelać wierzytelności na powoda. Ponadto Sąd wskazał, że powód nie wykazał, aby D. W. (1) upoważnił brata K. do zawarcia umowy cesji(art.6 kc), upoważnienie nie zostało przedstawione mimo zgłoszenia zarzutu przez pozwanego w tej kwestii w sprzeciwie od nakazu zapłaty. Uznał przy tym, że nie zostało ono wykazane zeznaniami świadków, bowiem nie wynika z nich treść tego upoważnienia. Ponadto sąd I instnacji uznał, że wypłacenie części odszkodowania w postępowaniu likwidacyjnym nie pozbawia pozwanego prawa dowodzenia, że podstawy jego odpowiedzialności jednak nie istnieją. O kosztach orzekł na podstawie art. 98 kpc.

Apelację od tego wyroku złożył powód, zarzucając naruszenie art. 233§1kpc poprzez zastosowanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów poprzez niewłaściwą ocenę dowodu w postaci umowy cesji wierzytelności w ten sposób, że K. D. nie był uprawniony do zawarcia umowy cesji i powodowi nie przysługiwała legitymacja czynna w niniejszej sprawie. Zarzucił też naruszenie prawa materialnego, nie przytaczając jednak żadnych konkretnych przepisów. Wniósł o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, względnie o zmianę wyroku i uwzględnienie powództwa, zasądzenie kosztów postępowania i dopuszczenie dowodu z dokumentu, a to upoważnienia udzielonego K. D. przez D. W. (1). W uzasadnieniu powód podniósł, że kwestia braku legitymacji powoda była jedynie lakonicznie podniesiona w sprzeciwie. Podniósł, że pozwany nie miał takich wątpliwości w toku postępowania likwidacyjnego, kiedy wypłacono powodowi bezsporną część odszkodowania. Odnośnie wnioskowanego dowodu wskazał, że przedstawił go na obecnym etapie, bowiem wcześniej w toku postępowania likwidacyjnego pozwany nie kwestionował legitymacji powoda, a przeprowadzenie dowodu z tego dokumentu nie wydłuży postępowania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

Ustalony przez Sąd Rejonowy stan faktyczny jest prawidłowy, tak jak i prawidłowa jest ocena materiału dowodowego przez Sąd I instancji. Niezasadnie zarzuca skarżący, że przy ocenie materiału dowodowego został naruszony art.233§1kpc. W ocenie Sądu Okręgowego do takiego naruszenia nie doszło. Podnieść należy, że w istocie – złożone w sprawie zeznania świadków nie pozwalają na jednoznaczne ustalenie faktu udzielenia pełnomocnictwa przez D. W. odnośnie konkretnej umowy, w szczególności zaś umowy cesji oraz zakresu umocowania. Ponadto z treści zeznań K. D. i D. W. (1) nie wynika dokładna data ani miejsce kolizji, a ponadto obaj świadkowie odmiennie opisują tę kolizję (kto prowadził samochód) jak i sposób korzystania z samochodu zastępczego (D. W. (1) wskazywał, że samochodu użyczał bratu na tydzień lub partę dni, zaś K. D. wskazywał że samochodem zastępczym pojechał do Niemiec, gdzie się przeprowadził. Z umów najmu wynika okres wynajmu samochodu przez niego wynoszący półtorej miesiąca. Powyższe okoliczności budzą wątpliwości co do możliwości jednoznacznego przyporządkowania treści opisywanych przez obu świadków zdarzeń do okoliczności faktycznych stanowiących podstawę wniesionego powództwa.

Podnieść trzeba dodatkowo, że pozwany w sprzeciwie jednoznacznie wyartykułował zarzut braku legitymacji powoda, nie jest on przywołany zdawkowo, lecz znajduje się na drugiej stronie sprzeciwu i został zapisany pogrubioną czcionką. Zatem powód nie może wywodzić, ze w postepowaniu przed sądem I instancji nie zaistniała potrzeba dowodzenia istnienia jego legitymacji czynnej w sprawie. Tym samym złożenie upoważnienia dopiero na etapie postępowania odwoławczego było spóźnione. Dowód taki zatem – stosownie do brzmienia art. 381kpc - pominięto. Nadmienić jedynie wypada, że dołączone do apelacji oświadczenie nie zawiera daty oraz szczegółowego oznaczenia samochodu, którego dotyczyła kolizja ani też innych danych wystawcy, jak tylko imię i nazwisko. Ponadto z treści umowy cesji oraz umowy najmu samochodu zastępczego nie wynika, aby umowy te K. D. zawierał jako pełnomocnik D. W. (1), lecz że zawierał je we własnym imieniu.

Odnosząc się do przedmiotu postępowania, to został on w zakresie podstawy faktycznej jednoznacznie połączony z umową najmu zawartą przez K. D.. Powód nie wykazał faktu zawarcia przez niego umowy najmu i umowy cesji imieniem właściciela samochodu. Z drugiej strony nie dowodził też, aby kolizja drogowa za którą odpowiada pozwany pozostawała w normalnym związku przyczynowym z powstaniem szkody w majątku K. D. – jako używającego uszkodzony samochód na podstawie umowy użyczenia. Podzielić przy tym należy stanowisko Sądu Rejonowego co do tego, że wypłacenie przez pozwanego konkretnej kwoty w toku postępowania likwidacyjnego w związku z wynajmem pojazdu zastępczego nie pozbawia pozwanego prawa do podnoszenia wszelkich dostępnych zarzutów celem obrony swych interesów. Tym samym mógł on w niniejszej sprawie podnieść zarzut braku legitymacji czynnej powoda, który został uznany przez Sąd Rejonowy za uzasadniony.

Nie wykluczając generalnie, że odpowiedzialność ubezpieczyciela za skutki zdarzenia drogowego może obejmować też szkodę powstałą w majątku osoby uprawnionej do korzystania z uszkodzonego w kolizji pojazdu na podstawie obligacyjnej, wskazać należy, że w niniejszej sprawie w podstawie faktycznej pozwu powód takich okoliczności nie naprowadzał ani w toku postępowania ich nie wykazał. Z zeznań powołanych świadków nie wynika, aby łączyła ich umowa użyczenia o charakterze trwałym, na podstawie której K. D. z wyłączeniem D. W. (1) miał prawo do użytkowania na własne cele uszkodzonego pojazdu przez z góry określony okres (bądź dłuższy okres). Wynika z nich, że właściciel udostępniał mu samochód doraźnie, a sam także korzystał z tego pojazdu. Tym samym poniesienie kosztów wynajmu pojazdu zastępczego przez K. D. i to przez znaczny okres czasu nie jawi się jako szkoda w jego majątku pozostająca w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem drogowym za którego skutki odpowiada pozwany ubezpieczyciel.

Z opisanych powodów rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego uznane zostało za prawidłowe, a apelacja jako niezasadna została oddalona na podstawie art. 385kpc.

SSO Gabriela Sobczyk