Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 365/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2022 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Anna Gajewska

Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Zuzga

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 marca 2022 r. w P.

sprawy z powództwa Gminy N. – Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w N.

przeciwko Gminie P. – Miejsko-Gminnemu Ośrodkowi Pomocy (...) w P.

o zapłatę

o r z e k a

I.  Zasądza od pozwanej Gminy P. – Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w P. na rzecz powódki Gminy N. – Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w N. kwotę 50 837,48 zł (pięćdziesiąt tysięcy osiemset trzydzieści siedem złotych 48/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 42 558,68 zł od dnia 04.02.2021r. do dnia zapłaty oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 8 278,80 zł od dnia 05.02.2022r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanej Gminy P. – Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w P. na rzecz powódki Gminy N. – Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w N. kwotę 6 159,00 zł (sześć tysięcy sto pięćdziesiąt dziewięć złotych 0/100), tytułem zwrotu kosztów postępowania wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 365/21

UZASADNIENIE

Gmina N. – Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w N. wytoczyła powództwo przeciwko Gminie P. – Miejsko-Gminnemu Ośrodkowi Pomocy (...) w P. o zapłatę kwoty 42 558,68 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 04.02.2021r. do dnia zapłaty. Nadto, powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że na podstawie decyzji nr (...) z dnia 2 stycznia 2019 roku i art. 50 ustawy o pomocy społecznej, powódka przyznała na rzecz M. M. (1) (dalej: Uprawniona) odpłatne częściowo usługi opiekuńcze w postaci pomocy w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, które miały być realizowane w miejscu zamieszkania Uprawnionej, przez 7 dni w tygodniu w ilości 4 godzin dziennie, od 2 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2019 roku. Ww. usługi opiekuńcze miały być świadczone przez MGOPS w N.. Zgodnie z ww. decyzją, która zmieniona została decyzją nr (...) z dnia 26 lutego 2019 roku, koszt realizacji jednej godziny usług opiekuńczych został ustalony w dni robocze na kwotę 2,21 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług, w soboty na kwotę 3,31 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług, w niedziele i dni wolne od pracy na kwotę 4,41 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług.

Powódka wskazała, że na wniosek Prokuratora Okręgowego w Krakowie, Sąd Okręgowy w Krakowie XI Wydział Cywilny-Rodzinny wydał w dniu 10 stycznia 2019 roku w sprawie IX Ns 481/18 postanowienie o ubezwłasnowolnieniu całkowitym Uprawnionej. Postanowienie to uprawomocniło się z dniem 1 lutego 2019 roku. Następnie, Sąd Rejonowy w Wieliczce postanowieniem z dnia 6 czerwca 2019 roku wydanym w sprawie IV RNs 132/19, ustanowił dla całkowicie ubezwłasnowolnionej Uprawnionej opiekę prawną, a obowiązki opiekuna prawnego powierzył I. N. zamieszkałej w P.. Postanowienie uprawomocniło się 28 czerwca 2019 roku.

Powódka wskazała, że w związku z powyższym zobowiązana była - w myśl art. 101 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej - zaktualizować właściwość miejscową gminy po dacie przyznania Uprawnionej świadczenia z zakresu pomocy społecznej w postaci usług opiekuńczych. Zgodnie bowiem ze wskazanym wyżej przepisem, właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie, a stosownie do treści art. 27 k.c. miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania opiekuna. Dlatego Dyrektor MGOPS w N. skontaktował się telefonicznie z Dyrektorem MGOPS w P., informując go o zmianie właściwości, a w konsekwencji o powstaniu obowiązku świadczenia usług opiekuńczych przez pozwaną na rzecz Uprawnionej od dnia uprawomocnienia się postanowienia Sądu Rejonowego w Wieliczce. Podczas tej rozmowy pozwana odmówiła uznania swej właściwości. W związku z powyższym, celem zapewnienia Uprawnionej należytej opieki, powódka podjęła w oparciu o art. 101 ust. 3 u.o.p.s. decyzję, że usługi opiekuńcze będą świadczone na rzecz Uprawnionej przez Gminę N.. Jednocześnie jednak zastrzegła, że pozwana będzie obowiązana do zwrotu na rzecz powódki wydatków poniesionych w związku z przyznanym na rzecz Uprawnionej świadczeniem stosownie do art. 101 ust. 7 u.o.p.s. Pismem z dnia 27 czerwca 2019 roku powódka wezwała pozwaną do uznania długu w zakresie wydatków związanych z usługami opiekuńczymi świadczonymi na rzecz Uprawnionej. Pozwana w piśmie z dnia 24 lipca 2019 roku odmówiła uznania długu wskazując, że nie jest organem właściwym do refundacji świadczenia realizowanego przez powódkę.

Powódka wskazała, że na wniosek opiekuna prawnego Uprawnionej, na podstawie decyzji nr (...) z dnia 1 stycznia 2020 roku, powódka przyznała na rzecz Uprawnionej odpłatne częściowo usługi opiekuńcze w postaci pomocy w zaspokojeniu codziennych potrzeb życiowych, realizowane 7 dni w tygodniu w ilości 4 godzin dziennie, od 1 stycznia 2020 roku do 31 grudnia 2020 roku. Procentową odpłatność za jedną godzinę usług ustalono: 15% kosztu realizacji w dni robocze, 20% kosztu realizacji w soboty oraz 25% kosztu realizacji w niedziele i dni wolne od pracy. Właściwość miejscowa powódki została ustalona zgodnie z art. 101 ust. 3 u.o.p.s. według miejsca pobytu Uprawnionej z jednoczesnym zastrzeżeniem możliwości dochodzenia przez powódkę zwrotu wydatków w powyższym zakresie od pozwanej w trybie art. 101 ust. 7 u.o.p.s.

Powódka podała, iż podjęła próbę polubownego rozwiązania sporu. W dniu 21 stycznia 2021 roku skierowała do pozwanej wezwanie do zapłaty, które zostało odebrane w dniu 27 stycznia 2021 roku. W piśmie z 3 lutego 2021 roku pozwana podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko podnosząc, iż nie widzi podstaw do spełnienia żądania powódki. W związku z wyznaczonym w ww. wezwaniu do zapłaty 7-dniowym terminem na uregulowanie zaległości, roszczenie powódki stało się wymagalne z dniem 4 lutego 2021 roku.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 2 marca 2021 roku, Sąd Rejonowy w Piszu nakazał pozwanej zapłacić na rzecz powódki całość dochodzonego roszczenia wraz z kosztami postępowania.

Pozwana Gmina P. – Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w P. wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty zaskarżając go w całości, wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. Szczegółowe stanowisko pozwana przedstawiła w uzasadnieniu sprzeciwu (k. 53v-55).

Pismem procesowym z dnia 17 listopada 2021 roku powódka rozszerzyła powództwo o kwotę 8 278,80 zł i wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kwoty 50 837,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

-

od kwoty 42 558,68 zł od dnia 4 lutego 2021 roku do dnia zapłaty,

-

od kwoty 8 278,80 zł od dnia doręczenia pozwanej pisma rozszerzającego powództwo do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powódka podniosła, że Uprawniona zmarła w dniu 2 maja 2021 roku, a tytułem odpłatności za usługi opiekuńcze świadczone na rzecz Uprawnionej w okresie od 1 stycznia 2021 roku do 2 maja 2021 roku powódka poniosła koszty w wysokości 8 278,80 zł.

Pozwana w odpowiedzi podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko i wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił, co następuje:

Dyrektor Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w N. decyzją nr (...) z dnia 2 stycznia 2019 roku, w oparciu m.in. o art. 50 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (dalej: u.o.p.s.), przyznał na rzecz M. M. (1) zamieszkałej przy ulicy (...) w N. (dalej: Uprawniona) odpłatne częściowo usługi opiekuńcze, w postaci pomocy w zaspokojeniu codziennych potrzeb życiowych, które będą realizowane w miejscu zamieszkania Uprawnionej, przez 7 dni w tygodniu od poniedziałku do niedzieli w ilości 4 godzin dziennie, od 2 stycznia 2019 roku do 31 grudnia 2019 roku, i które będą świadczone przez Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w N..

Jednocześnie ustalono procentową odpłatność za jedną godzinę zrealizowanej usługi – w oparciu o art. 96 u.o.p.s. i przepisy prawa miejscowego, tj. uchwały Rady Miejskiej w N. Nr XL/566/14 z dnia 28 maja 2014 roku i Nr XXXIX/412/17 z dnia 30 marca 2017 roku w sprawie szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze (z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi) oraz szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat za te usługi oraz trybu pobierania tych opłat. Wymienione wyżej uchwały zostały następnie zastąpione uchwałą Rady Miejskiej w N. Nr III/15/18 z dnia 28 grudnia 2018 roku i Nr XIII/172/19 z dnia 28 listopada 2019 roku.

Powyższa decyzja Dyrektora Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w N. została zmieniona decyzją nr (...) z dnia 26 lutego 2019 roku w zakresie procentowej odpłatności za jedną godzinę usług opiekuńczych, którą od 2 lutego 2019 roku ustalono w dni robocze w wysokości 10% kosztu realizacji jednej godziny usług opiekuńczych, tj. 2,21 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług; w soboty w wysokości 15% kosztu realizacji jednej godziny usług opiekuńczych, tj. 3,31 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług; w niedziele i w dni wolne od pracy w wysokości 20% kosztu realizacji jednej godziny usług opiekuńczych, tj. 4,41 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług.

(dowód: decyzja nr (...) z 02.01.2019r. k. 11-12; decyzja nr (...) z 26.02.2019r. k. 13-15; uchwała Rady Miejskiej w N. nr III/15/18 z 28.12.2018r. k. 16-21)

Sąd Okręgowy w Krakowie XI Wydział Cywilny-Rodzinny postanowieniem z dnia 10 stycznia 2019 roku wydanym w sprawie IX Ns 481/18 z wniosku Prokuratora Okręgowego w Krakowie, ubezwłasnowolnił całkowicie z powodu zaburzeń psychicznych M. M. (1). Postanowienie uprawomocniło się 1 lutego 2019 roku.

Sąd Rejonowy w Wieliczce postanowieniem z dnia 6 czerwca 2019 roku wydanym w sprawie IV RNs 132/19, ustanowił dla całkowicie ubezwłasnowolnionej M. M. (1) opiekę prawną, a obowiązki opiekuna prawnego powierzył I. N. zamieszkałej w P.. Postanowienie uprawomocniło się 28 czerwca 2019 roku.

(dowód: postanowienie SO w Krakowie k. 22; postanowienie SR w Wieliczce k. 23)

Pismem z dnia 27 czerwca 2019 roku Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w N. poinformował Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w P. o ubezwłasnowolnieniu całkowitym M. M. (1), o ustanowieniu dla ubezwłasnowolnionej opiekuna prawnego w osobie M. N. zamieszkałej w P. oraz o wydanej decyzji z dnia 2 stycznia 2019 roku o przyznaniu ww. ubezwłasnowolnionej pomocy w formie usług opiekuńczych. Jednocześnie Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w N. poprosił o udzielenie informacji, czy Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w P. będzie refundował świadczenia realizowane przez Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w N., czy też decyzja przyznająca usługi opiekuńcze ma zostać uchylona i wniosek o przyznanie tych usług ma być przesłany do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w P. w celu realizacji świadczeń dla M. M. (1).

W odpowiedzi Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w P. pismem z dnia 24 lipca 2019 roku poinformował, że nie jest organem właściwym do rozpatrzenia refundacji świadczenia realizowanego w formie usług opiekuńczych na rzecz całkowicie ubezwłasnowolnionej M. M. (1), albowiem wymieniona od urodzenia jest mieszkanką Gminy N. i pomimo ubezwłasnowolnienia nadal tam mieszka i tam znajduje się jej centrum życiowe, a poza tym decyzja przyznająca usługi opiekuńcze została wydana przed ubezwłasnowolnieniem ww.

(dowód: pismo z 27.06.2019r. k. 24-25; pismo z 24.07.2019r. k. 26)

Opiekun prawny całkowicie ubezwłasnowolnionej M. M. (2) w dniu 23 grudnia 2019 roku wystąpił do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w N. z wnioskiem o przyznanie M. M. (1) pomocy w formie usług opiekuńczych.

Dyrektor Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w N. decyzją nr (...) z dnia 1 stycznia 2020 roku - uznając, że sytuacja M. M. (1) jest szczególna w rozumieniu art. 101 ust. 3 u.o.p.s., albowiem ww. jest osobą w podeszłym wieku, samotnie gospodarującą, cierpiącą na przewlekłe schorzenia wieku starczego i zaburzenia psychiczne, osobą której mąż, jedyny syn i rodzeństwo nie żyją, która od dłuższego czasu korzysta z pomocy (...) w N. i zamieszkuje niespełna 600 km od siedziby (...) w P. – przyznał w oparciu o ww. przepis i art. 50 u.o.p.s. na rzecz M. M. (1) odpłatne częściowo usługi opiekuńcze, w postaci pomocy w zaspokojeniu codziennych potrzeb życiowych, które będą realizowane w miejscu zamieszkania Uprawnionej, przez 7 dni w tygodniu od poniedziałku do niedzieli w ilości 4 godzin dziennie, od dnia 1 stycznia 2020 roku do 31 grudnia 2020 roku, i które będą świadczone przez Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w N..

Jednocześnie – w oparciu o art. 96 u.o.p.s. i uchwałę Rady Miejskiej w N. Nr XIII/172/19 z dnia 28 listopada 2019 roku w sprawie szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze (z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi) oraz szczegółowych warunków częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat za te usługi oraz trybu pobierania tych opłat – ustalono procentową odpłatność za jedną godzinę zrealizowanej usługi w dni robocze w wysokości 15% kosztu realizacji jednej godziny usług opiekuńczych, tj. 3,49 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług; w soboty w wysokości 20% kosztu realizacji jednej godziny usług opiekuńczych, tj. 4,65 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług; w niedziele i w dni wolne od pracy w wysokości 25% kosztu realizacji jednej godziny usług opiekuńczych, tj. 5,81 zł za każdą godzinę zrealizowanych usług.

Jednocześnie Gmina N. zastrzegła na swoją rzecz możliwość dochodzenia zwrotu wydatków w powyższym zakresie od gminy właściwej, tj. Gminy P., w trybie art. 101 ust. 7 u.o.p.s.

(dowód: decyzja nr (...) z 01.01.2020r. k. 27-29; protokół z ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej oraz majątkowej k. 31-33; potwierdzenie przelewu emerytury k. 34)

M. M. (1) zmarła 2 maja 2021 roku.

(dowód: odpis zupełny aktu zgonu k. 137)

Gmina N. – Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w N. w okresie od 28 czerwca 2019 roku (data uprawomocnienia się postanowienia o ustanowieniu opiekuna prawnego dla ubezwłasnowolnionej M. M. (1)) do 2 maja 2021 roku (data zgonu M. M. (1)) poniosła koszt w wysokości 50 837,48 złotych z tytułu przyznanych M. M. (1) odpłatnych częściowo usług opiekuńczych.

Pismem z dnia 21 stycznia 2021 roku, doręczonym Miejsko-Gminnemu Ośrodkowi Pomocy (...) w P. w dniu 27 stycznia 2021 roku, Gmina N. - Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) w N. wezwała do zapłaty kwoty 42 558,68 zł w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania. Zakreślony termin upłynął bezskutecznie.

(dowód: zestawienie odpłatności k. 38-40; zestawienie obrotów k. 41-42; wezwanie do zapłaty z 21.01.2021r. wraz z dowodem doręczenia k. 43-46; pismo z 03.02.2021r. stanowiące odpowiedź na wezwanie do zapłaty k. 47)

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powódki jest zasadne.

W przepisie art. 101 ust. 1 u.o.p.s., regulowano ogólną zasadę ustalania właściwości w sprawach z zakresu pomocy społecznej, zgodnie z którą właściwą jest gmina miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie.

W ustawie o pomocy społecznej nie zdefiniowano pojęcia miejsce zamieszkania. Zgodnie więc z zasadą jednolitości systemu prawa należy uwzględnić regulację zawartą w przepisach Kodeksu Cywilnego.

W odniesieniu do osób całkowicie ubezwłasnowolnionych przy ustalaniu właściwości zastosowanie znajdzie przepis art. 27 k.c., zgodnie z którym miejscem zamieszkania osoby pozostającej pod opieką jest miejsce zamieszkania opiekuna. Gdy więc dla osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie zostanie przez sąd ustanowiony opiekun, właściwy do rozpoznania wniosku o udzielenie świadczenia z pomocy społecznej będzie organ miejsca zamieszkania opiekuna.

W niniejszej sprawie bezspornie ustalono, że miejscem zamieszkania opiekuna prawnego Uprawnionej – I. N. – jest P.. Nie ulega zatem wątpliwości, że od daty uprawomocnienia się postanowienia Sądu Rejonowego w Wieliczce o ustanowieniu opieki prawnej dla całkowicie ubezwłasnowolnionej Uprawnionej (28.06.2019r.), gminą właściwą w rozumieniu art. 101 ust. 1 u.o.p.s. stała się pozwana Gmina P. i nie zmienia tego fakt, że przedmiotowe usługi opiekuńcze zostały przyznane Uprawnionej przed jej ubezwłasnowolnieniem oraz, że pomimo ubezwłasnowolnienia Uprawniona w dalszym ciągu zamieszkiwała w gminie N..

Całkowicie bezpodstawnym jest zarzut pozwanej, jakoby powódka zaniechała ustalenia kręgu osób bliskich M. M. (1) i wskazała I. N. jako kandydata na opiekuna prawnego Uprawnionej w celu przerzucenia na pozwaną ciężaru ponoszenia kosztów świadczeń z pomocy społecznej. W tym kontekście wskazać należy, że postępowanie w sprawie o ubezwłasnowolnienie Uprawnionej zostało wszczęte na wniosek Prokuratora, a powódka nie brała udziału w tym postępowaniu, a tym bardziej nie posiadała uprawnień do wskazania kandydata na opiekuna prawnego. Na marginesie warto zauważyć, iż poza M. N. nie było innej odpowiedniej osoby na kandydata na opiekuna prawnego. Jedyny wnuk Uprawnionej nie mógł być opiekunem, albowiem, jak wynika z zeznań M. N., najpierw się uczył, a potem wyjechał za granicę. Zaś mąż, syn i rodzeństwo Uprawnionej już nie żyli.

W myśl art. 101 ust. 3 u.o.p.s., w przypadkach szczególnie uzasadnionych sytuacją osobistą osoby ubiegającej się o świadczenie, w sprawach niecierpiących zwłoki oraz w sprawach cudzoziemców i osób, którym udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany, i cudzoziemców i osób, o których mowa w art. 5a, właściwa miejscowo jest gmina miejsca pobytu osoby ubiegającej się o świadczenie.

Przepis powyższy wprowadza wyjątek od ogólnej zasady ustalania właściwości miejscowej w postępowaniach w sprawach świadczeń z pomocy społecznej określonych w art. 101 ust. 1 i 2 u.o.p.s.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w szczególności: sporządzony przez pracownika socjalnego protokół z ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej (k. 31-33) oraz zeznania świadków I. N. (k. 124v-125) i D. C. (k. 142v), wykazał, że w dacie wydawania przedmiotowych decyzji o przyznaniu usług opiekuńczych, Uprawniona M. M. (1) była osobą w podeszłym wieku, samotnie gospodarującą. Jej mąż, jedyny syn oraz rodzeństwo nie żyli. Cierpiała ona na przewlekłe schorzenia wieku starczego i zaburzenia psychiczne. Miała bardzo duże problemy z pamięcią. Przez to wymagała codziennej pomocy przy zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Jej sytuacja była bardzo dobrze znana pracownikom MGOPS w N..

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Sądu nie sposób uznać, że powódka w sposób całkowicie dowolny i bezpodstawny uznała sytuację osobistą Uprawnionej za szczególnie uzasadnioną w rozumieniu art. 101 ust. 3 u.o.p.s. Znaczenie ma również to, że Uprawniona mieszkała w N. od urodzenia i w lokalu, który niegdyś stanowił jej własność, a który w przeszłości darowała swojemu wnukowi w zamian za dożywotnią służebność mieszkania. Ponadto, znała już ona osoby umocowane przez (...) w N. do wykonywania usług opiekuńczych. Ewentualna zmiana mogłaby, w ocenie Sądu, negatywnie odbić się na jej zdrowiu. Ponadto, trzeba wziąć też pod uwagę to, że wnioski o przyznanie usług opiekuńczych dotyczyły usług opiekuńczych sprawowanych 7 dni w tygodniu. Zatem znacznie bardziej efektywne i niepociągające za sobą dodatkowych wydatków w postaci zwrotu kosztów dojazdu osób wykonujących usługi opiekuńcze zatrudnionych w MGOPS w P. (co, z racji odległości między obiema miejscowościami wynoszącej blisko 600 km, byłoby mało prawdopodobne), było świadczenie usług opiekuńczych w stosunku do Uprawnionej przez MGOPS w jej miejscu pobytu tj. w N..

Zgodnie z art. 101 ust. 7 u.o.p.s., gmina właściwa ze względu na miejsce zamieszkania albo na ostatnie miejsce zameldowania na pobyt stały jest obowiązana do zwrotu wydatków gminie, która przyznała świadczenia w miejscu pobytu.

Zatem w przypadku zastosowania art. 101 ust. 3 u.o.p.s., ustawodawca nałożył na gminę właściwą ze względu na miejsce zamieszkania albo na ostatnie miejsce zameldowania na pobyt stały, obowiązek zwrotu wydatków gminie, która przyznała świadczenia w miejscu pobytu.

W świetle przepisu art. 107 ust. 4 w zw. z art. 50 u.o.p.s., jednym ze świadczeń, które może być przyznawane z zastosowaniem trybu określonego w art. 107 ust. 3 ustawy jest przyznanie pomocy w formie specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi.

Reasumując, Sąd nie miał wątpliwości co do zasadności roszczenia powódki. Pozwana jest zobowiązana do zwrotu równowartości udzielonych przez MGOPS w N. świadczeń na rzecz M. M. (1) za okres od 28 czerwca 2019 roku do dnia 2 maja 2021 roku (data zgonu Uprawnionej). Łączny koszt tych świadczeń wyniósł w ww. okresie 50 837,48 zł i został wykazany przez powódkę przedłożonymi: zestawieniami odpłatności za usługi opiekuńcze (k. 38-40 i 138), zestawieniem obrotów (k. 41-42) oraz powołanymi wyżej uchwałami Rady Miejskiej w N.. Wiarygodność i autentyczność przedmiotowych dokumentów nie budziła wątpliwości Sądu. Brak jest jednocześnie podstaw do zakwestionowania okoliczności z nich wynikających.

Nie zasługuje na uwzględnienie podniesiony przez pozwaną zarzut naruszenia art. 5 k.c. Wytoczenie powództwa w przedmiotowej sprawie nastąpiło w następstwie bezskutecznego wezwania pozwanej do dobrowolnego spełnienia świadczenia. Nadto, rozmowy i pisma wymienione między stronami przed wytoczeniem powództwa potwierdzały, że pozwana nie czuje się zobowiązana do pokrycia wydatków z tytułu świadczeń przyznanych Uprawnionej mimo, iż obowiązujące przepisy u.o.p.s. wprost nakładają na nią taki obowiązek. Wobec powyższego nie sposób uznać, że działanie powódki nosi cechy nadużycia prawa podmiotowego.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie powołanych wyżej przepisów, Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 50 837,48 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 42 558,68 zł od dnia 04.02.2021r. do dnia zapłaty i od kwoty 8 278,80 zł od dnia 05.02.2022r. (dzień następny po dniu, w którym pełnomocnik pozwanej otrzymał pismo procesowe zawierające rozszerzenie powództwa) do dnia zapłaty.

Mając na uwadze wynik procesu, w oparciu o przepisy art. 98 k.p.c. oraz § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015r., poz. 1800 ze zm.), zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 6 159 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2 542 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwotę 3 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i kwotę 17 złotych tytułem zwrotu opłaty od udzielonego pełnomocnictwa, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.