Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 604/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący Sędzia Tomasz Ignaczak (spr.)

Sędziowie Krzysztof Gąsior Robert Sobczak

Protokolant sekretarz sądowy Jakub Biernat

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Piotrkowie Trybunalskim Izabeli Jach

po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2022 r.

sprawy P. D.

oskarżonego o czyn z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178§1 kk

na skutek apelacji wniesionych przez obrońcę oskarżonego, pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych i prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 3 kwietnia 2019 r. sygn. akt II K 597/18

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

-

w ramach czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 przyjmuje, że oskarżony w dniu 7 maja 2018 roku około godziny 03.45 na drodze krajowej DK (...) na wysokości 39,6 kilometra na odcinku pomiędzy miejscowością G. i miejscowością N., jako kierujący ciągnikiem siodłowym marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wraz z naczepą o numerze rejestracyjnym (...) nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zachował odpowiedniej ostrożności podczas jazdy w warunkach nocnych, w szczególności w sposób nienależyty obserwował przedpole jazdy, a ponadto w wyniku błędnej decyzji nie włączył świateł drogowych choć nie zachodziły okoliczności wykluczające użycie takich świateł, w wyniku czego kontynuując jazdę z prędkością około 70 km/h przekraczającą o około 22km/h prędkość bezpieczną dla danych warunków drogowych dodatkowo ograniczył sobie możliwości należytej obserwacji przedpola jazdy i nie zauważył jadących przed nim nieprawidłowo oświetlonych rowerzystów czego konsekwencją było ich wyprzedzanie w zbyt małej bocznej odległości, czym naruszył dyspozycję art. 3 ust. 1 i art. 51 ust. 3 i art. 19 ust. 1 i art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym ( Dz. U. z 2012 r. 1137 z późń. zm.), w następstwie czego potrącił kierującą rowerem B. J. poruszającą się rowerem nie bezpośrednio przy krawędzi jezdni, w wyniku czego pokrzywdzona odniosła obrażenia powodujące jej śmierć na miejscu, a następnie zbiegł z miejsca zdarzenia;

-

jako podstawę skazania i podstawę wymiaru kary przyjmuje dyspozycję art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk;

-

podwyższa wymiar kary pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 1 do 2 ( dwóch) lat i 6 ( sześciu ) miesięcy;

-

jako podstawę prawną orzeczonego w punkcie 3 środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym przyjmuje dyspozycję art. 42 § 3 kk w zw. z art. 42 § 2 kk i podwyższa wymiar tego środka karnego do 5 ( pięciu) lat;

-

uchyla zawarte w puncie 5 orzeczenia o nawiązkach na rzecz pokrzywdzonych K. J., K. D., A. J. (1) i A. J. (2);

-

jako podstawę prawną orzeczonej w punkcie 5 nawiązki na rzecz pokrzywdzonego M. J. przyjmuje dyspozycję art. 47 § 3 kk i podwyższa ją do kwoty 10.000 ( dziesięciu tysięcy) złotych;

2.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

3.  zasądza od oskarżonego P. D. na rzecz oskarżycieli posiłkowych K. J., M. J., A. J. (2) i K. D. po 1848 (jeden tysiąc osiemset czterdzieści osiem ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym przed Sądem Okręgowym;

4.  zwalnia oskarżonego od wydatków Skarbu Państwa poniesionych w postepowaniu odwoławczym i od opłaty za drugą instancję.