UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 62/22 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||
1CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Augustowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Sejnach. |
||||||||||||||||||||
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
x obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
x na korzyść ☐ na niekorzyść |
x w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
x |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
x |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
x |
zmiana |
|||||||||||||||||
1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
Sąd odwoławczy nie przeprowadzał postępowania dowodowego. Podtrzymał w całości ocenę dowodów Sądu I instancji i dokonane w oparciu o nią ustalenia faktyczne. |
||||||||||||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 7 kpk, art. 366 § 1 kpk, 410 kpk, art. 171 § 4 kpk, które łącznie doprowadziły do przekroczenia granic swobodnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego z pominięciem wskazań logiki i błędnym ustaleniu stanu faktycznego na skutek: 1. Pominięcia dowodu z dokumentu w postaci umowy o pracę z pracownikiem odpowiedzialnym za bhp w E. W. B. S.. z o.o (dalej: Spółka), która została złożona do akt sprawy na rozprawie w dniu 29.11.2021r., a także pominięcie w tym zakresie zeznań świadka w osobie prezesa zarządu Spółki S. B., która zeznała, że J. B. odpowiadała za przestrzeganie przepisów bhp w Spółce (zeznania z 29.11.2021r. 14:21-15:24); 2. Błędne uznanie zeznań świadka K. F. za wskazujące na „tendencję świadka w kierunku nieszkodzenia nikomu z firmy, w której on pracuje, w szczególności nieszkodzeniu oskarżonego”, w sytuacji, gdy jego zeznania korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w tym w szczególności z aktami wewnętrznego postępowania powypadkowego, gdzie potwierdzono, że kierownikiem poszkodowanego był K. F. (k. 131 akt postępowania powypadkowego), a nadto świadek w osobie byłego już pracownika Spółki (...) określał K. F., jako Głównego zarządcę”, “taki dyrektor tej firmy” (zeznania z 7/6/2021;36:55-37:50), zaś V. B. twierdził, że „Jest w firmie K. F., od jest nad wszystkimi” ( z protokołu z dnia 3/3/2021r.), co wskazuje na silną pozycję K. F. w Spółce i fakt, że przez podległych mu pracowników był traktowany jako ich bezpośredni przełożony i że to w rzeczywistości K. F. przygotowywał rozpiski z pracownikami wysyłanymi do realizacji poszczególnych robót (co zresztą sam potwierdził); 3. Podobnie jak w pkt 2, błędne przyjęcie, że zeznania S. B. miały „dać alibi oskarżonemu”, w sytuacji, gdy również one korespondują z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w szczególności z dokumentacją powypadkową potwierdzającą, że K. F. był kierownikiem pokrzywdzonego, a także ze wskazanymi w pkt 2 powyżej zeznaniami K. B. i V. B. oraz M. S., który potwierdził, że S. B. była w Spółce na równi z W. B. (zeznania z 7/6/2021: 1:45-1:46:11), co przeczy twierdzeniom Sądu, że nie miała zdolności podejmować decyzji jako prezes zarządu Spółki i „że osobą kierowniczą w analizowanym zakładzie pracy i w zakresie wykonawstwa był oskarżony”; 4. Błędne przyjęcie przez Sąd I instancji, że W. B. zatrudniony w Spółce na stanowisku dyrektora ds. wykonawstwa, był odpowiedzialny za przestrzeganie przepisów bhp w Spółce, w tym w szczególności, że był (rzekomo) odpowiedzialny za to, aby pracownicy kierowani do poszczególnych robót mieli odpowiednie uprawnienia, w sytuacji, gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym w szczególności umowa o pracę z J. B., akta przeprowadzonego wewnętrznego postępowania wyjaśniającego po wypadku (k. 131), a także zeznania K. F. i S. B., wskazują, że kierownikiem pokrzywdzonego i bezpośrednim przełożonym był K. F., a ponadto, że K. F. przygotowywał tzw. rozpiski z pracownikami delegując ich do poszczególnych robót, po konsultacji z zarządem Spółki nie z dyrektorem ds. wykonawstwa; okoliczność ta została potwierdzona również przez świadka K. B., który na pytanie prokuratora komu podlega w firmie kto jest Pana bezpośrednim przełożonym, odpowiada, że głównym zarządcą to jest K. F.-„taki dyrektor tej firmy”; 5. Pominięcie faktu, że pokrzywdzony nie został skierowany przez pracodawcę do wycinki drzew na wysokościach, a jedynie miał wycinać drzewa „do gołej ziemi” wzdłuż linii energetycznej, pokrzywdzony w swoich zeznaniach przyznał, że wszedł na drzewo z własnej inicjatywy, jego zeznania korespondują w tym zakresie z zeznaniami S. B., która opisała przebieg rozmowy z V. B. po wypadku; 6. Błędne przyjęcie, że uprząż zastosowana przez pokrzywdzonego do wejścia na drzewo była standardowym wyposażeniem ekipy, podczas gdy np. w odniesieniu do butów z kolcami świadek S. Z. zeznaje, że pierwszy raz je widział (zeznania 14.25-14.32); uprząż znajdowała się natomiast w wyposażeniu z uwagi na fakt, że pokrzywdzony był elektromonterem i zdarzało mu się wchodzić na słupy, w tym takie, które były drewniane; 7. Wpływanie na sposób i treść zeznań świadków poprzez zadawanie przez Sędziego Przewodniczącego pytań, w szczególności tych kierowanych do świadka M. S. w sposób sugerujący mu odpowiedzi oraz naprowadzający go, co miało miejsce na rozprawie w dniu 7/6/2021r.; 8. Bezpodstawne przyjęcie, że relacja M. S. „była najbardziej zbliżona do prawdy obiektywnej” bo nie jest on związany “ z firmą oskarżonego” podczas gdy równie dobrze użyć takiego sformułowania można by w stosunku do K. B., który również w dacie składania zeznań przed sądem nie był pracownikiem (...) (zeznania: 26:08-26:15), a nadto świadek M. S. zeznał, że nie wie jak były planowane prace bo nie wchodził w szczegóły (zeznania z 7/6/2021r., 1:33:56-1:34:13), a nadto w przypadku jego zeznań opisujących sposób funkcjonowania firmy nie wiadomo do jakiego konkretnie okresu czasu się odnosił, czy do tego sprzed przekształcenia działalności gospodarczej w Spółkę, czy też po; 9. Pominiecie faktu, że w analizowanym stanie faktycznym pokrzywdzony wraz z przypisaną do niego ekipą został oddelegowany do pracy na rzecz A. E. S.. z o.o co potwierdził świadek M. S. i K. F., który potwierdził, że mógł uczestniczyć w oddelegowaniu tych pracowników do (...) Sp. z o.o. (zeznania z 7/6/2021, 55:20-56:00). |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny x niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zarzuty niezasadne. Istota zarzutów sprowadziła się do polemiki z prawidłową oceną materiału dowodowego dokonaną przez Sąd I instancji. Ustalenia stanu faktycznego w sposób kategoryczny i niewątpliwy wynikają ze zgromadzonych dowodów, przy ocenie dowodów Sąd I instancji nie pominął wynikających z nich faktów (okoliczności) istotnych w sprawie, co do sprawstwa i winy (nie wystąpił błąd „braku”), nie ustalił faktów, które nie wynikają z żadnego dowodu oraz nie ustalił faktów przeinaczonych (nie wystąpił błąd „dowolności”). Zebrane w sprawie dowody zostały ocenione w sposób wszechstronny, wnikliwy i zgodny z zasadą swobodnej oceny dowodów. Wbrew twierdzeniom obrońcy oskarżonego nie dopuścił się obrazy art. 7 kpk, art. 366 § 1 kpk, 410 kpk, art. 171 § 4 kpk w ocenie materiału dowodowego. To, że przyjęte przez Sąd założenia dowodów nie odpowiadają preferencjom autora apelacji nie może prowadzić do wniosku, że Sąd dopuścił się naruszenia w/wskazanych przepisów postępowania, a wręcz przeciwnie, że skorzystał w pełni przysługującego mu prawa wyrażonego w przepisach. Podnoszenie zarzutu opartego jedynie na odmiennej ocenie dowodów dokonanej przez skarżącego, nie może prowadzić do podważenia wyroku sądu I instancji. Do naruszenia art. 410 kpk dojść może tylko wówczas gdy sąd przeprowadzi dowody, a następnie dokona ustaleń faktycznych, które nie będą rezultatem analizy całokształtu materiału dowodowego, lecz jego części, bądź też oprze się na materiale w ogóle nieujawnionym na rozprawie, co nie mało miejsca w przedmiotowej sprawie. Kierując się przepisem art. 7 k.p.k., sąd może określonym zeznaniom świadka lub wyjaśnieniom oskarżonego częściowo dać lub nie dać wiary, pod tym jednak warunkiem, że stanowisko swoje w sposób przekonujący uzasadni w konfrontacji z całokształtem zebranego materiału dowodowego, co też uczynił Sąd I instancji w odniesieniu do zeznań pokrzywdzonego V. B., świadka K. B., świadka M. szczudełka, świadka K. F.. Z depozycji świadka M. S. wynikało, iż merytoryczną kontrolę w zakresie wykonawstwa sprawował oskarżony, był on też osobą decyzyjną. O przekroczeniu zasady swobodnej oceny dowodów, co akcentuje autor apelacji można mówić wtedy, gdy ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego zawiera oczywiste błędy natury faktycznej (np. niedostrzeżenie istotnych dowodów czy okoliczności) bądź logicznej (niezrozumienie implikacji wynikających z treści dowodów), co nie miało miejsca w przedmiotowej sprawie. Sąd I instancji wyrokując w przedmiotowej sprawie dokonał analizy całości materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie dokonując oceny które dowody są istotne dla rozstrzygnięcia a które nie mają znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie. Do znamion przestępstwa określonego w art. 220 § 1 KK należy narażenie pracownika na niebezpieczeństwo bezpośrednie, konkretne, a więc taką sytuację, w której niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu grozi niezwłocznie. Czynność sprawcza, wypełniająca znamiona art. 220 § 1 KK, to niedopełnienie obowiązku wynikającego z odpowiedzialności pracodawcy za bezpieczeństwo i higienę pracy, a przestępstwo może być popełnione zarówno przez działanie, jak i zaniechanie, przy czym zaniechanie polega na powstrzymaniu się od podjęcia takich czynności, które w danej sytuacji faktycznej, w konkretnym miejscu i czasie, zgodnie z obowiązującymi przepisami należało podjąć. Pokrzywdzony V. B. był pracownikiem E. W. B. S.. z o.o w K.. Mimo, iż w/w był oddelegowany do pracy na rzecz A. E. S.. z o.o, to fakt ten nie wpływał na istnienie stosunku pracy pomiędzy nim a E. W. B. S.. z o.o w K.. Oskarżony W. B. nie dopełnił obowiązku organizacji miejsca pracy, aby zapewnić pracownikowi (pokrzywdzonemu) bezpieczne i warunki wykonywania pracy, o czym wskazał w swojej opinii biegły Z. C.. Oskarżony był osobą decyzyjną w zakresie wykonawstwa umów, co obejmowało także sprawowanie kontroli nad tym, aby praca wykonywania przez podległych mu pracowników była zgodna z przepisami bhp. Pokrzywdzony V. B. nie został nigdy przeszkolony w zakresie wykonywania prac na drzewach stojących i z użyciem pilarek, wykonywał pracę bez nadzoru. I nie ma tutaj znaczenia dla umniejszenia odpowiedzialności oskarżonego fakt, iż pokrzywdzony już wcześniej wykonywał takie zadania również bez nadzoru i przeszkolenia, a na drzewo wszedł z własnej inicjatywy. Brak zapewnienia warunków pracy przez oskarżonego doprowadził do zaistnienia wypadku z udziałem pokrzywdzonego. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
Uniewinnienie oskarżonego i zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego za obie instancje zgodnie z przedstawionym spisem kosztów. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny x niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
W świetle nieskuteczności podniesionych przez obrońcę oskarżonego zarzutów, przytoczonej powyżej argumentacji, wyrok Sądu Rejonowego w Augustowie VI Zamiejscowego Wydziału Karnego z siedzibą w Sejnach nie mógł zostać zmieniony w kierunku postulowanym w apelacji. Zebrane dowody, szczegółowo opisane w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, zostały ocenione w sposób właściwy, wnikliwy i zgodny z zasadą swobodnej oceny dowodów. Ocena ta nie zawiera błędów natury faktycznej, logicznej, respektuje zasady wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego. Zarzuty podniesione w apelacji stanowiły wyłącznie polemikę z właściwie ustalonym przez Sąd I instancji stanem faktycznym i prawnym, w konsekwencji nie mogły prowadzić do zmiany przedmiotowego orzeczenia w postaci uniewinnienia W. B.. |
||||||||||||||||||||
1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
Nie dotyczy |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Augustowie VI Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Sejnach. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
Nie dotyczy |
||||||||||||||||||||
1Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
II. |
Mając na względzie sytuację majątkową oskarżonego Sąd na zasadzie art. 627 kpk i art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. 1983r., Nr 49, poz. 223 ze zm.) obciążył go opłatą oraz pozostałymi kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze. |
|||||||||||||||||||
1PODPIS |
||||||||||||||||||||
Sędzia Ryszard Filipow |
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca oskarżonego W. B. |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Całość wyroku |
|||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
x na korzyść ☐ na niekorzyść |
x w całości |
|||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☐ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
x |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
x |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
0.11.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
x |
zmiana |