Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 1006/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 stycznia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący : Sędzia Wojciech Langer

Protokolant : Katarzyna Szczygieł

po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2022 roku

sprawy J. G. (1)

syna S. i B. z domu G.

urodzonego (...) w N.

i

K. G.

syna S. i B. z domu G.

urodzonego (...) w Ł.

obwinionych o to, że:

w dniu 28 sierpnia 2020 roku około godziny 9.00 w N. przy ul. (...) działając ze sobą wspólnie i w porozumieniu uniemożliwili J. W. (1) oraz R. M. (1) z Firmy (...) S.C. wykonującym prace geodezyjne i kartograficzne wejście na część gruntu działki ewidencyjnej nr (...) obręb (...)i dokonanie niezbędnych czynności związanych z wykonywaną pracą,

tj. o wykroczenie z art. 48 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 1 prawo geodezyjne i kartograficzne

I.  uznaje obwinionych J. G. (1) i K. G. za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, stanowiącego wykroczenie art. 48 ust. 1 pkt 2 prawo geodezyjne i kartograficzne i za to na mocy tego przepisu w zw. z art. 39 § 1 kw wymierza im karę nagany;

II.  na zasadzie art. 119 kpw w zw. z art. 624 § 1 kpk zwalnia obwinionych J. G. (1) i K. G. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II W 1006/20

UZASADNIENIE
wyroku z 12 stycznia 2022 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. Ś. (1) będący wspólnikiem (...) Ś. sp. j. w N. jest właścicielem działki ew. o nr. (...) o pow. 0,1278 ha położonej w N. przy ul. (...). Nieruchomość stanowi drogę pożarową dla zakładu (...) oraz dla firmy (...).

Właściciel w/w nieruchomości w lecie 2020 r. zdecydował o zleceniu J. W. (1) prac geodezyjnych, polegających na ustaleniu granic na przedmiotowej działce. Przywołana nieruchomość była w 2005 r. wydzierżawiona J. G. (1).

(dowód: wypis z rejestru gruntów k. 9, zeznania M. Ś. k. 11i k. 97)

Geodeta J. W. 17.06.2020 r. zgłosił w Starostwie Powiatowym w N. S. pracę geodezyjne na działce nr (...), których celem było ustalenie przebiegu granic działki, wyznaczenie i stabilizacja punktów granicznych. Zgłoszona praca została zarejestrowana w Starostwie pod nr (...) (...).(...) r. J. W. przed przystąpieniem do pracy wysłał J. G. 27.07.2020 r. zawiadomienie o czynnościach geodezyjnych, informując obwinionego o tym, że 28.08.2020 r. o godz. 9:00 nastąpi rozpoczęcie czynności geodezyjnych na działce nr (...).

(dowód: wypis z rejestru gruntów k. 9, zeznania J. W. k. 14 i k. 95v-96 zgłoszenie prac k. 16, pismo k. 101)

J. W. wraz z współpracownikiem R. M. (1) rozpoczął czynności 28.08.2020 r. ok. godz. 9:00 na terenie firmy (...). Wraz z geodetami obecni byli: M. Ś. oraz przedstawiciel firmy (...). Geodeci po udaniu się na działkę (...) zastali zamkniętą bramę, za którą słyszeli J. G. (1). J. W. poinformował obwinionego o celu swojej obecności oraz poprosił go o otworzenie bramy. Obwiniony odmówił otwarcia tłumacząc, że działka jest jego własnością i nie zamierza wpuszczać na nią geodetów. Wówczas pracownicy M. Ś. usiłowali otworzyć bramę, która z drugiej strony trzymał J. G.. Obwiniony w czasie, kiedy pracownicy próbowali sforsować bramę zadzwonił po swojego brata K. G. aby mu pomógł. Geodeci z kolei w trakcie tego zamieszania stali z boku, powstrzymując się od czynności.

Następnie J. W. wraz z R. M. udali się od strony ul. (...) na przedmiotową nieruchomość, gdzie istniała możliwość dokonania pomiarów. J. W. chciał wejść na działkę ale brama nie została otworzona. R. M. z kolei próbował wyznaczyć punkt graniczny. Wówczas R. M. został złapany za ramię i przesunięty przez K. G.. Obwiniony K. G. również popchnął J. W., kiedy ten zbliżał się w kierunku ogrodzenia by wykonać pomiary. Obwinieni byli bardzo pobudzeni podczas zdarzenia. Obydwaj krzyczeli pod adresem geodetów, uniemożliwiając im wejście na działkę nr (...). J. W. zadzwonił wówczas na policję, z prośbą o udzielenie ochrony. Po interwencji policji, geodeci nie zdołali zrobić pomiarów, które zostały finalnie ukończone w grudniu 2020 r.

(dowód: zeznania J. W. k. 14 i k. 95v-96, zeznania R. M. k.19 i k. 96, częściowo wyjaśnienia K. G. k. 31 i k.95 częściowo wyjaśnienia J. G. k. 34 i k.94v-95 , fotografie k. 70 i k. 73 i k. 78-81 i k. 92, zeznania M. P. k. 105, zeznania P. D. k. 105v)

Obwinieni J. G. (1) oraz jego brat K. G. nie przyznali się do zarzucanego im czynu. Słuchani przed sądem podnosili, że prawo własności przedmiotowej nieruchomości w ich ocenie jest sporne. Wobec czego, jako obecni posiadacze działki nr (...), mieli prawo nie wpuścić geodetów, którzy mieli wykonać pomiary. Równocześnie J. G. podkreślał, że gdyby geodeci stawili się od strony ul. (...), wówczas byliby wpuszczeni na teren nieruchomości.

W ocenie sądu wyjaśnienia obwinionych zasługują na wiarę jedynie w części w jakiej korespondują z ustalonym w sprawie stanem faktyczny. W pozostałym zakresie tj. okoliczności dot. własności nieruchomości czy też tego, że K. G. nie stosował siły wobec geodetów, wyjaśnienia obwinionych nie zasługują na wiarę. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że okoliczność dot. własności działki nr (...) nie ma znaczenia w kontekście realizacji znamion zarzucanego wykroczenia. Sąd co do tego wypowie się szerzej w dalszych wywodach. Jednakże z punktu widzenia omawianej sprawy należy stwierdzić, że znaczenie miał fakt uniemożliwienia przez obwinionych, podjęcia przez geodetów czynności geodezyjnych. Okoliczności te zostały w toku niniejszego postępowania potwierdzone przez świadków oraz samych pokrzywdzonych geodetów. Wobec czego sąd uznał wyjaśnienia obwinionych za wiarygodne jedynie w zakresie w jakim korespondują z ustalonym w sprawie stanem faktycznym.

Zeznania świadków: J. W. (1), R. M. (1), M. Ś. (1) sąd uznał za wiarygodne w całości. J. W. oraz R. M. byli geodetami, którym uniemożliwiono podjęcie zleconych czynności. Pokrzywdzeni zgodnie zeznali, że obwinieni J. G. oraz K. G. uniemożliwiali im wejście na działkę nr (...) w celu wykonania pomiarów. Równocześnie wspólnie wskazywali, że zostali przez K. G. popychani i nie mogli bez przeszkód wykonywać swojej pracy. Z kolei świadek M. Ś. (1) zeznał przed sądem, że to on jest właścicielem nieruchomości (...)oraz, że to on zlecił prace geodezyjne na przedmiotowym gruncie. Równocześnie zeznał, że obwinieni uniemożliwili wejście geodetom na w/w nieruchomość w celu wykonania pomiarów. Sąd mając na uwadze całokształt okoliczności uznał zeznania w/w świadków za wiarygodne w całości.

Zeznania świadków M. Ś. oraz P. D. sąd również uznał za wiarygodne. Wyżej wymienieni nie byli co prawda bezpośrednimi świadkami zdarzenia z 27.08.2020 r. Jednakże pamiętali, że byli wówczas wzywani na interwencję na ul. (...). Natomiast co do pozostałych okoliczności dot. zdarzenia świadkowie nie posiadali informacji, tłumacząc się niepamięcią.

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie, sąd oparł się także na szeregu dokumentów zalegających w aktach sprawy. Dokumenty oraz ich kopie nie budziły wątpliwości zarówno co do formy jak i treści oraz nie były one kwestionowane w toku postępowania.

Sąd zważył co następuje:

Materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania w pełni uzasadnia przypisanie obwinionym J. G. (1) oraz K. G. popełnienie czynu zarzucanego we wniosku o ukaranie. Obwinieni bowiem 27.08.2020 r. skutecznie uniemożliwili geodetom J. W. (1) oraz R. M. (1) wejście na działkę nr (...)./10 przez co nie mogli oni wykonać czynności związanych ze zleconą pracą.

Powyższy czyn realizował znamiona wykroczenia opisanego w art. 48 ust 1 pkt 2 w zw. z art 13 ust 1 pkt 1 ustawy z 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1990 z późn. zm.)- dalej jako ustawa. Zgodnie z treścią powyższego przepisu, odpowiedzialności podlega ten kto wbrew przepisom art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy, utrudnia lub uniemożliwia osobie wykonującej prace geodezyjne i kartograficzne wejście na grunt lub do obiektu budowlanego i dokonanie niezbędnych czynności związanych z wykonywaną pracą. Natomiast zgodnie z art. 13 ust 1 pkt 1 ustawy osoby wykonujące prace geodezyjne i kartograficzne mają prawo wstępu na grunt i do obiektów budowlanych oraz dokonywania niezbędnych czynności związanych z wykonywanymi pracami.

Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego bezsprzecznie wynika, że J. W. (1) oraz R. M. (1) byli uprawnieni do wstępu na działkę nr (...). Pokrzywdzeni jako geodeci, wykonujący pracę geodezyjne i kartograficzne mieli prawo wejść za ogrodzenie działki nr (...) oraz dokonać niezbędnych czynności związanych z wykonywanymi pracami. Czynności geodezyjne zostały odpowiednio wcześniej zgłoszone do Starostwa Powiatowego. Z kolei sami zainteresowani (w tym obwinieni) zostali blisko miesiąc wcześniej poinformowani o pracach geodezyjnych w tym na działce nr (...).

Obwinieni swoim zachowaniem zrealizowani znamiona wykroczenia opisanego w art. 48 ust 1 pkt 2 ustawy. J. G. (1) oraz jego brat K. G. uniemożliwili geodetom wejście na działkę nr (...). Obwinieni bowiem zamknęli bramę wejściową do posesji, a następnie nie dopuścili do wejścia geodetów od drugiej strony nieruchomości. Obwinieni, wszczynali awantury z geodetami oraz z M. Ś.. K. G. zawołany do pomocy przez brata, również dopuścił się agresji fizycznej w stosunku do geodetów poprzez szarpanie i popychanie. Realia niniejszego postępowania jednoznacznie wskazują, że obwinieni zrealizowani znamiona wykroczenia opisanego w art. 48 ust 1 ustawy. Należy także podkreślić, że bez znaczenia jest okoliczność, własności nieruchomości nr 28/10. Literalna treść przywołanego przepisu wskazuje ogólnie na: „grunt”, bez konkretyzacji czy jest to własność zlecającego przeprowadzenie czynności geodezyjnych czy też innej osoby. Działania obwinionych skutkowały tym, że geodeci nie mogli wykonać powierzonych czynności zaplanowanych 27.08.2020 r. Skuteczny bowiem opór obwinionych uniemożliwił im wykonanie prac na działce (...), które musiały być powtórzone w innym terminie.

Mając na uwadze powyższe zachowanie obwinionych J. G. oraz K. G. zrealizowało znamiona wykroczenia opisanego w art. 48 ust 1 pkt 2 w zw. z art. 13 ust 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne.

Stosownie do treści art. 39 § 1 i § 2 k.w. w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można - biorąc pod uwagę charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy - zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary albo odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego. Nadzwyczajne złagodzenie polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju.

Nadzwyczajne złagodzenia kary, przewidzianej za wykroczenie, polega na wymierzeniu jej poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju. Kara ograniczenia wolności jest zaś karą surowszą od kary grzywny (a taka jest przewidziana w sankcji art. 87 § 1 k.w.), natomiast karą łagodniejszą jest w takim wypadku kara nagany, co wynika wprost z katalogu kar sformułowanych przez ustawodawcę w art. 18 k.w. (zob. w tym przedmiocie wyroki SN z 7 kwietnia 2006 r., III KK 97/06, OSNKW 2006, z. 6, poz. 63; z 16 listopada 2011 r., III KK 280/11, LEX nr 1055029; z 25 czerwca 2014 r., II K 121/14, Prok. i Pr. - orzecz. 2014, Nr 10, poz. 10). Wobec powyższego, stosując art. 39 § 1 i 2 k.w. możliwe było co najwyżej orzeczenie właśnie kary nagany, a nie kary ograniczenia wolności, surowszej od kary grzywny - Wyrok SN z 3.06.2015 r., III KK 65/15, LEX nr 1733676.

Czyn obwinionych jest zawiniony oraz społecznie szkodliwy. Dobrem chronionym przez art. 48 ust 1 pkt 2 ustawy jest, gwarancja bezpiecznego wykonania prac geodezyjnych. Zachowanie, którego dopuścili się obwinieni bezsprzecznie godziło w to dobro.

W ocenie sądu stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu obwinionych są co najmniej średnie. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że obwinieni usiłowali wskazać, że działanie geodetów nosiło znamiona przestępstwa bądź, że wpuściliby ich gdyby stawili się z innej strony nieruchomości. W całym tym zakresie ich wyjaśnienia nie znajdują pokrycia w obiektywnym materiale dowodowym. Geodeci bowiem wykonywali swoje obowiązki, które umożliwiała im ustawa. Istotnym jest również, że geodeci podeszli od drugiej strony działki tj. od ul. (...) i tam spotkali się ze zdecydowanym oporem J. G. oraz jego brata K..

Karą przewidzianą za popełnienie wykroczenia z katalogu opisanego w art. 48 ustawy, co do zasady jest grzywna. Sąd zważył jednak, że obwinieni działali pod wpływem silnych emocji wywołanych całym zdarzeniem. Obwinieni bowiem nadal traktują nieruchomość nr (...) jako swoją własność, ojcowiznę. J. G. w dalszym ciągu stara się odzyskać działkę, którą w latach 80 sprzedali jego rodzice. Sąd zważył także, że K. G. stał się pomóc swojemu bratu, który w jego ocenie toczył nierówną walkę z geodetami.

Wymierzona kara nagany jest współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu i bierze pod uwagę potrzeby w zakresie zapobiegawczych i wychowawczych funkcji kary. Kara ma na celu spełnić są funkcje wychowawczą tj. przekonać obwinionych, że swym postępowaniem i nieustępliwością naruszył przepisy ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne.

Mając na uwadze powyższe sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

W pkt II na zasadzie art. 119 k.p.w. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. sąd zwolnił obwinionych w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.