Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym za pośrednictwem profesjonalnego pełnomocnika, przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda I. D. K., wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego A. B. na rzecz powoda I. B., ustalonych ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym w Złotoryi w dniu 23 maja 2017 roku z kwoty po 750 złotych do kwoty po 2.500 złotych, płatnych miesięcznie do 15. każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami, w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, płatne do rąk matki małoletniego powoda.

W uzasadnieniu pozwu przedstawicielka małoletniego powoda wskazała, że od czasu zawarcia ugody sądowej, na mocy której pozwany został zobowiązany do uiszczania alimentów w kwocie po 750 zł minęły już 4 lata, a w tym czasie koszty utrzymania małoletniego powoda znacząco wzrosły. Wyższe koszty utrzymania, według tezy pozwu, mają się wiązać z osiągnięciem przez małoletniego powoda wieku szkolnego oraz jego dorastaniem, a także koniecznością rehabilitacji związanej z nabytymi wadami kończyn. W pozwie oszacowano, że miesięczne koszty utrzymania małoletniego powoda wynoszą 3.990,40 zł. Wskazując poszczególne kwoty składające się na koszty utrzymania dziecka wymieniono następujące wydatki: udział w kosztach utrzymania domu w kwocie 498 zł miesięcznie, koszty wyżywienia 800 zł miesięcznie, obiady w szkole 120 zł miesięcznie, koszty związane z uczestnictwem w zajęciach szkolnych: 45,5 zł miesięcznie (uśredniono), koszty zakupu środków czystości 180 zł miesięcznie, koszty dojazdów do szkoły 150 zł miesięcznie, zajęcia dodatkowe: korepetycje języka angielskiego- 120 zł miesięcznie, zajęcia sportowe (nauka pływania) 240 zł miesięcznie, inne zajęcia 60 zł miesięcznie, koszty zakupu obuwia 128,5 zł miesięcznie, koszty ubrania 250 zł miesięcznie, koszty rozrywki 200 zł miesięcznie, koszty związane z urodzinami i prezentami 100 zł miesięcznie, kieszonkowe 50 zł miesięcznie, koszty telefonu 20 zł miesięcznie, koszty usług medycznych: koszty wizyt lekarskich 50 zł miesięcznie, koszty rehabilitacji 240 zł miesięcznie, koszty homeopaty 12 zł miesięcznie, koszty witamin 75 zł miesięcznie, koszty związane z leczeniem przeziębień sezonowych 50 zł miesięcznie, koszty leczenia stomatologicznego 20 zł miesięcznie, koszty badań krwi 15 zł miesięcznie, koszty wakacji 417 zł miesięcznie, koszty ferii 167 zł miesięcznie, koszty zakupu roweru używanego 950 zł. Nadto zdaniem przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda to ona spędza większość czasu z dzieckiem i samodzielnie pokrywa znaczną część kosztów jego utrzymania, pozwany natomiast spędza z małoletnim powodem jedynie około 10-14 dni w roku. W konsekwencji powyższego w pozwie wskazano, iż pozwany powinien partycypować w kosztach utrzymania małoletniego powoda w co najmniej 80%. Jednocześnie w pozwie wskazano, że pozwany prowadzi działalność gospodarczą, z której uzyskuje dochody w średniej miesięcznej wysokości 15.000-20.000 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 800 zł podnosząc, że regularnie utrzymuje kontakty z małoletnim powodem oraz spełnia jego potrzeby związane z wiekiem, etapami rozwoju, osobowością, emocjami i podstawowymi potrzebami. Pozwany wskazał, że wbrew twierdzeniom powódki spędza z małoletnim powodem około 100 dni w roku oraz zakwestionował on wysokość podanych w pozwie kosztów utrzymania dziecka jako nadmiernie wygórowanych. Nadto pozwany zaprzeczył również chorobie ortopedycznej syna jako nieudowodnionej. Pozwany wreszcie oświadczył, że od 4 lat nie zmieniły się jego dochody oraz oszacował swoje miesięczne koszty utrzymania na kwotę 6.449,23 zł.

W piśmie procesowym z dnia 25 lutego 2022 r. strona powodowa zmodyfikowała sumę kosztów utrzymania małoletniego powoda na kwotę miesięczną 2.448 zł, odliczając od kwoty wskazanej w pozwie m.in. wydatki na wakacje i ferie małoletniego. Nadto strona powodowa wskazała, że z uwagi na wymiar osobistych starań stron w wychowaniu małoletniego powoda, pozwany powinien partycypować co najmniej w 75% kosztów utrzymania dziecka.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

I. B. urodził się (...). Małoletni jest dzieckiem A. B. i D. K..

Dowód: - odpis zupełny aktu urodzenia - k. 9;

Rodzice małoletniego nigdy nie byli w związku małżeńskim. Nie mieszkają razem oraz nie prowadzą wspólnego gospodarstwa domowego. ( okoliczność bezsporna)

W dniu 23 maja 2017 roku A. B. i D. K. zawarli przed Sądem Rejonowym w Złotoryi III Wydział Rodzinny i Nieletnich w sprawie sygn. akt III (...) ugodę sądową, na mocy której pozwany zobowiązał się łożyć na rzecz małoletniego I. B. alimenty w kwocie po 750 zł miesięcznie płatne z góry do 15. każdego kolejnego miesiąca do rąk D. K. z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 23 maja 2017 roku.

Dowód: - protokół rozprawy z dnia 23 maja 2017 r. przed Sądem Rejonowym w

Z. III Wydział Rodzinny i Nieletnich w sprawie sygn. akt III RC

(...) - k. 10-11;

D. K. ma obecnie 42 lata, z zawodu jest urzędnikiem państwowym. Z tytułu zatrudnienia uzyskuje wynagrodzenie w wysokości około 2.930 zł netto miesięcznie. Dodatkowo otrzymuje świadczenie wychowawcze w wysokości 500 zł. Podejmuje okazjonalne prace dorywcze, z tytułu których otrzymuje dochód jednorazowo w wysokości 20 zł (za godzinę nauki pływania), czy 80 zł (za obsługę imprez okolicznościowych lub sprzątanie).

Dowód:- deklaracja podatkowa za 2020 r.- k. 128,

- zaświadczenie o wynagrodzeniu - k. 130,

- przesłuchanie D. K. - k. 392- 393;

Pozwany A. B. ma 56 lat, z wykształcenia jest magistrem sztuki, prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) itd. A. B.. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pozwany stale współpracuje z firmą (...) Sp. z o.o., świadcząc na jej rzecz usługi związane z doradztwem handlowym, z tytułu których osiąga wynagrodzenie w kwocie 9.840,00 zł netto.

Dowód: - przesłuchanie A. B.- k. 393,

- faktura VAT nr (...).2021- k. 92,

- faktura VAT nr (...)- k. 379;

W 2019 roku pozwany z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej osiągnął dochód roczny w kwocie 75.348,43 zł, w 2020 roku w kwocie 81.399,40 zł, zaś w 2021 roku w kwocie 62.754,50 zł.

Dowód: - informacja o wysokości dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej

za 2019 r.- k. 360,

- informacja o wysokości dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej

za 2020 r.- k. 87,

- informacja o wysokości dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej

za 2021 r.- k. 385;

Pozwany miesięcznie na swoje utrzymanie ponosi następujące wydatki: koszty wyżywienia 1.000 zł miesięcznie, koszty rachunków za media: za energię elektryczną 126,76 zł, za gaz: 50,69 zł, za internet: 59,90 zł, za telefon: 18,00 zł, za wodę 137,20 zł, alimenty dla byłej żony M. B. 200 zł, środki czystości 80 zł, ubrania i obuwie 80 zł, lekarstwa i suplementy diety: 20,00 zł, raty związane z kredytem hipotecznym (...) 1979,43 zł, raty związane z pożyczką w (...) Banku 133,12 zł, raty związane z zakupami na Allegro 363,23 zł, ubezpieczenie domu 37,50 zł, podatek od nieruchomości 40,09 zł, koszty badań okresowych 30,00 zł, koszty wizyt stomatologicznych 25 zł, ubezpieczenie na życie 289,82 zł. Pozwany użytkuje samochód o wartości 70.000 zł na podstawie umowy leasingu, z którego tytułu opłaca ratę w wysokości 1.200 złotych.

Dowód:- rozliczenie sprzedaży paliwa gazowego w okresie od 02.06.2020 do

01.06.2021- k. 49,

- faktura za internet i telefon - k. 52,

- polisa na życie - k. 54,

- rachunek za wodę za okres 24.08.2021 r. do 07.09.2021 r.- k. 55,

- decyzja w sprawie zobowiązania pieniężnego za rok 2021- k. 56,

- informacja o wysokości rat - k. 57 i 378,

- wyrok Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia w sparwie I (...) –

k. 60,

- umowa Allegro P. nr (...)- k. 62,

- umowa Allegro P. nr (...)- k. 63,

- umowa kredytu hipotecznego - k.110,

- przesłuchanie A. B. - k. 393;

Małoletni I. B. ma 8 lat. Uczęszcza do szkoły podstawowej. Nie choruje na żadne choroby przewlekłe. W związku z koniecznością zajęć korekcyjnych postawy i stwierdzeniem nabytej szpotawości rąk, koślawości rąk oraz stopy szpotawej i koślawej, małoletni I. B. do końca 2021 roku uczęszczał na ćwiczenia korekcyjne. W dalszym ciągu aktualne pozostają w stosunku do małoletniego zalecenia rehabilitacyjne.

Dowód: - zaświadczenie z 12 maja 2021 r.- k. 28,

- zalecenia rehabilitacji - k. 124

- przesłuchanie D. K. - k. 392- 393,

- przesłuchanie A. B. - k. 393;

Usprawiedliwione potrzeby dziecka wynoszą 1.958,00 złotych miesięcznie. Składają się na nie wydatki związane z kosztem wyżywienia oraz suplementów w kwocie 920,00 zł miesięcznie, koszty związane z edukacją szkolną w kwocie 45,00 zł miesięcznie, koszty dojazdów w kwocie 150,00 miesięcznie, udział w kosztach utrzymania domu w kwocie 250,00 miesięcznie, koszty zajęć z języka angielskiego i piłki nożnej w kwocie 180,00 zł miesięcznie, koszty wkładek ortopedycznych w kwocie 33,00 zł miesięcznie, koszty leczenia, w tym rehabilitacji, w kwocie 290,00 zł, koszty telefonu w kwocie 20,00 zł miesięcznie, kieszonkowe w kwocie 50,00 zł miesięcznie, koszty leczenia stomatologicznego w kwocie 20,00 zł miesięcznie.

W dniu 28 czerwca 2021 roku D. K. zakupiła dla małoletniego powoda używany rower za kwotę 950 złotych.

Dowód:- potwierdzenie przelewu za koszty rehabilitacji k. 136, 138, 141, 147,

152-153, 155,

- potwierdzenie przelewu za zajęcia,- k. 139, 148,

- potwierdzenie przelewu za obiady szkolne,- k. 140,

- potwierdzenie przelewu za zajęcia języka angielskiego,- k. 149,

- potwierdzenie przelewu za czynsz- k. 153,

- rachunki za paliwo - k. 234-236,

- potwierdzenie przelewu opłaty za wodę za 10.2021 r.- k. 134,

- potwierdzenie przelewu opłaty za wodę i gaz za 05.2021- k. 152,

- potwierdzenie przelewu za fundusz remontowy za 05.2021r.- k. 153,

- potwierdzenie przelewu opłaty za światło, śmieci wodę, za 06.2021- k. 159,

- potwierdzenie przelewu opłaty za gaz, prąd, śmieci wodę, za 12.2020- k. 159,

- potwierdzenie przelewu opłaty za gaz, prąd, śmieci wodę, za 01.2021- k. 174,

- potwierdzenie przelewu opłaty za gaz, prąd, śmieci wodę, za 02.2021- k. 179,

- potwierdzenie przelewu opłaty za gaz, prąd, śmieci wodę, za 04.2021- k. 191,

- umowa sprzedaży z 28 czerwca 2021 r.- k. 27

- częściowo przesłuchanie D. K. - k. 392- 393;

Małoletni powód mieszka na stałe z matką D. K.. Pozwany sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem w pierwszy i trzeci weekend miesiąca, a także przez pięć tygodni w okresie wakacyjnym – czerwiec - sierpień oraz w dni świąteczne. W tym czasie pozwany we własnym zakresie ponosi koszty utrzymania małoletniego syna. Pozwany A. B. ponadto kupuje dziecku ubrania, sprzęt sportowy i zabawki, a także ponosi koszty wakacji i ferii dziecka oraz jego rozrywek.

Dowód: - przesłuchanie A. B.- k. 392-393,

- przesłuchanie D. K.- k. 393;

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Na samym wstępie należy stwierdzić, że obowiązek alimentacyjny pozwanego A. B. względem małoletniego I. B. nie był sporny. Nadto pozwany uznał również żądanie pozwu do kwoty po 800 zł miesięcznie. W konsekwencji tego, sporna pomiędzy stronami pozostawała jedynie wysokość roszczenia alimentacyjnego ponad uznaną kwotę 800 zł miesięcznie.

Zgodnie z art. 133 § 1 i 3 kro rodzice mają obowiązek świadczeń względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Zakres obowiązku alimentacyjnego zgodnie z art. 135 § 1 i 2 kro zależy z jednej strony od potrzeb osoby uprawnionej z drugiej zaś strony od możliwości zarobkowych i majątkowych osoby zobowiązanej. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego. Zgodnie zaś z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1987 r. (III CZP 91/86), "przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody." Granicę obowiązku alimentacyjnego stanowią uzasadnione potrzeby uprawnionego. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego zasadą jest, że dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Istota tej zasady sprowadza się do zbliżonego z rodzicami zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami i rodzic nie może uchylać się od obowiązku alimentacyjnego na rzecz dziecka tylko na tej podstawie, że wykonanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla niego nadmierny ciężar.

Zgodnie z treścią art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego, w tym podwyższenia, obniżenia lub uchylenia alimentów. Rozstrzygnięcie oparte na podstawie art. 138 kro polega na porównaniu stanu istniejącego w dacie zawarcia ugody, w której to pozwany zobowiązał się do alimentacji ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich zmianie. W konsekwencji powyższego, zadaniem Sądu w niniejszej sprawie było ustalenie, czy po zawarciu przez strony ugody sądowej przed Sądem Rejonowym w Złotoryi w dniu 23 maja 2017 roku, która określiła alimenty pozwanego w wysokości po 750,00 zł miesięcznie nastąpiła istotna zmiana okoliczności w zakresie sytuacji rodzinnej, osobistej i zarobkowej zobowiązanego oraz w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, uzasadniająca zamianę dotychczasowej wysokości alimentów.

Od daty zasądzenia ostatnich alimentów upłynęło ponad 4 lata i bez wątpienia w tym czasie wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda. W ugruntowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się, że różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość alimentów, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb uprawnionego do alimentów (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965r. w sprawie I CZ 135/64, niepubl.). W ocenie Sądu, od dnia zawarcia przez strony ugody sądowej nastąpiła istotna zmiana, w rozumieniu art. 138 kro, uzasadniająca podwyższenie kwoty alimentów. Porównując bowiem sytuację stron należy dojść do przekonania, że pozycja materialna rodziców dziecka uległa stopniowemu polepszeniu, zaś małoletni powód podrósł oraz wszedł w wiek uzasadniający czynienie większych wydatków na dziecko. W dacie zawarcia ugody sądowej w 2007 roku małoletni powód był dzieckiem małym - miał zaledwie cztery lata - a obecnie jest już dzieckiem ponad ośmioletnim, uczniem szkoły podstawowej. Podrośnięcie dziecka w naturalny sposób wiąże się ze wzrostem kosztów zaspokajania jego podstawowych potrzeb życiowych (jedzenie, ubranie) jak również z powiększeniem się zakresu wydatków na dziecko. Sytuacją zupełnie normalną dla dziecka w tym wieku, mającego rodziców o co najmniej średnich możliwościach zarobkowych, jest uczęszczanie na szereg zajęć dodatkowych. Wiąże się to z ponoszeniem kosztów, które jednostkowo nie są zbyt wysokie, lecz ich suma jest już znacznym wydatkiem, co jest wynikiem znacznej liczby zajęć dodatkowych dziecka. Nadto z uwagi na zdiagnozowane u małoletniego powoda schorzenia ortopedyczne, konieczne stają się wydatki związane z jego rehabilitacją, leczeniem oraz zakupem odpowiedniego obuwia.

Niezależnie od powyższe wskazać jednak należy, że koszty utrzymania małoletniego oszacowane przez stronę powodową zostały ocenione, zdaniem Sądu, na poziomie zawyżonym w stosunku do poziomu uzasadnionego. Miesięczna suma kosztów utrzymania dziecka oceniona na ponad 3.990,50 zł wskazana w pozwie, a następnie kwota 2.448,00 zł w piśmie procesowym z dnia 25 lutego 2022 r. jest znacząco zawyżona w stosunku do wieku dziecka oraz poziomu życia stron wyznaczonego przez ich zarobki.

W świetle tak poczynionych ustaleń faktycznych zdaniem Sądu, na realizację usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda I. B. konieczna jest kwota ok. 2.000,00 złotych miesięcznie. Powyższa kwota zostało ustalona w oparciu częściowo o przesłuchanie stron, załączone do akt sprawy dokumenty w postaci rachunków i faktur oraz zasady doświadczenia życiowego. Nadto Sąd wziął pod uwagę modyfikację żądania strony powodowej, zawartą w piśmie procesowym z dnia 25 lutego 2022 roku, w którym strona powodowa z katalogu kosztów utrzymania małoletniego powoda wyłączyła m.in. koszty wakacji oraz koszty zakupu ubioru. Istotne jest również ustalenie, że w okresie sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, strony samodzielnie pokrywają koszty utrzymania dziecka, w tym koszty wakacji i ferii zimowych, nadto pozwany niezależnie od tego partycypuje w kosztach zakupu ubioru, zabawek oraz sprzętu sportowego dla dziecka, tym samym uczestnicząc w ponoszeniu kosztów jego utrzymania.

W konsekwencji na usprawiedliwione wydatki małoletniego składają się w ocenie Sądu wydatki związane z kosztem wyżywienia oraz suplementów w kwocie 920,00 zł miesięcznie, koszty związane z edukacją szkolną w kwocie 45,00 zł miesięcznie, koszty dojazdów w kwocie 150,00 miesięcznie, udział w kosztach utrzymania domu w kwocie 250,00 miesięcznie, koszty zajęć z języka angielskiego i piłki nożnej w kwocie 180,00 zł miesięcznie, koszty wkładek ortopedycznych w kwocie 33,00 zł miesięcznie, koszty leczenia, w tym rehabilitacji, w kwocie 290,00 zł, koszty telefonu w kwocie 20,00 zł miesięcznie, kieszonkowe w kwocie 50,00 zł miesięcznie, koszty leczenia stomatologicznego w kwocie 20,00 zł miesięcznie.

Sąd ustalając w taki sposób koszty utrzymania małoletniego powoda uznał, że wbrew twierdzeniom pozwu, koszty utrzymania domu, w których powinienem partycypować powód, należy oszacować na średnio 500 zł miesięcznie. Z rachunków przedstawionych przez stronę powodową wynika bowiem, iż oprócz stałej kwoty wydatku na czynsz w kwocie 344,76 zł (potwierdzenie przelewu za fundusz remontowy za 05.2021r.- k. 153), pozostałe opłaty za media oscylują w przedziale około 160 zł.

Nadto z uwagi na fakt, iż przedstawicielka małoletniego powoda udziela odpłatnych lekcji nauki pływania (przesłuchanie D. K.- k. 393) należy uznać, iż do niezbędnych kosztów utrzymania małoletniego nie można zaliczyć kosztów nauki pływania u osób trzecich w kwocie 240,00 zł. Strona powodowa nie wykazała bowiem, że D. K. nie może samodzielnie i oczywiście nieodpłatnie udzielać swojemu synowi lekcji pływania i w ten sposób minimalizować konieczność ponoszenia dodatkowych kosztów jego utrzymania. Pozostałe ustalone przez Sąd koszty utrzymania dziecka są zbieżne z szacunkami przyjętymi przez stronę powodową w piśmie z dnia 25 lutego 2022 roku. Zdaniem Sądu koszty te, oceniane zgodnie z doświadczeniem życiowym, są zarówno niezbędne, jak i adekwatne dla zapewnienia małoletniemu powodowi odpowiedniego poziomu życia.

Jednocześnie Sąd nie uznał za uzasadnione uwzględnienie, przy ustaleniu kosztów utrzymania małoletniego, kosztów zakupu przez przedstawicielkę ustawową małoletniego powoda używanego roweru za kwotę 950 złotych. Koszt ten ma bowiem charakter incydentalny, a przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego winno brać się pod uwagę koszty o charakterze okresowym.

Przechodząc do oceny sytuacji rodziców dziecka wskazać należy, że sytuacja majątkowa stron przez okres ostatnich czterech lat nie uległa pogorszeniu, a nawet stopniowemu polepszeniu. D. K. z tytułu zatrudnienia uzyskuje wynagrodzenie w wysokości około 2.930 zł netto miesięcznie. Dodatkowo otrzymuje świadczenie wychowawcze w wysokości 500 zł oraz dochody z okazjonalnych prac dorywczych (nauka pływania, kelnerowanie).

Natomiast Pozwany A. B. w 2019 roku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej osiągnął dochód roczny w kwocie 75.348,43 zł, w 2020 roku w kwocie 81.399,40 zł, zaś w 2021 roku w kwocie 62.754,50 zł. Pozwany nadto stale współpracuje z firmą (...) Sp. z o.o., świadcząc na jej rzecz usługi związane z doradztwem handlowym, z tytułu których osiąga dochód w kwocie 9.840,00 zł netto. Dla porównania, w 2017 roku pozwany osiągał średni dochód netto w wysokości 3.804, 38 zł. Zatem Sąd nie podzielił twierdzeń pozwanego, że jego sytuacja majątkowa uległa pogorszeniu, bądź nie poprawiła się. Z uwagi na realia prowadzenia działalności gospodarczej, które wiążą się naturalnie z brakiem zagwarantowania stałego dochodu, wysokość osiąganych dochodów może ulegać zmianie w poszczególnych latach, nie mniej jednak zadaniem Sądu jest ustalenie nie tyle konkretnych dochodów pozyskiwanych przez pozwanego, co jego możliwości zarobkowych i majątkowych. Możliwości te natomiast w ocenie Sądu nie uległy pogorszeniu. Pozwany nie wykazał bowiem, aby sytuacja rynkowa w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej uległa nadzwyczaj niekorzystnym i niezależnym od niego zmianom.

Sąd oceniając koszty utrzymania pozwanego za nieudowodnione uznał koszty opłaty za gaz po podwyżce, jako mające jedynie charakter spekulatywny, nie potwierdzony materiałem dowodowym. Sąd pominął również podniesione przez pozwanego koszty utrzymania ogrodu, jako nie mające charakteru niezbędnego. Sąd wziął również pod uwagę, że pozwany w analizowanym okresie od 2017 roku do chwili obecnej zaciągnął dodatkowe zobowiązania kredytowe - zawarł umowę kredytu hipotecznego, umowę pożyczki, umowy zakupu na raty, a także umowę leasingową (raty związane z kredytem hipotecznym (...) - 1979,43 zł, raty związane z pożyczką nr 89011893052 zł (...) Bank - 133,12 zł, raty związane z zakupami na Allegro P. nr (...) - 132,22 zł oraz nr (...) - 231,01 zł, umowa leasingu - 1.200 zł), jednakże co do zasady większość z tych zadłużeń ma jedynie krótki okres czasowy obowiązywania, a nadto spłata zadłużenia z tytułu umów kredytowych nie powinna wpływać na istnienie zakresu obowiązku alimentacyjnego pozwanego wobec dzieci, albowiem obowiązek alimentacyjny rodzica wobec dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, niejako „wyprzedza” inne zobowiązania osoby zobowiązanej do alimentacji, tym bardziej, że dziecko ma prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, zaś rodzic jest obowiązany podzielić się z dzieckiem nawet skromnym dochodem.

Należy również podkreślić, że pozwany jest osobą relatywnie młodą, w pełni zdolną do pracy, posiadającą kwalifikacje i różnorodne doświadczenie zawodowe, prowadzi od dłuższego czasu działalność gospodarczą. Osoba zobowiązana do alimentacji powinna w pełni wykorzystywać swoje siły, kwalifikacje i uzdolnienia w celu uzyskania niezbędnych dochodów na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb osób uprawnionych do alimentów.

Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego. Ustalając zatem jednocześnie zakres obowiązku alimentacyjnego rodziców małoletniego powoda należy zauważyć, że syn stron mieszka na stałe z matką D. K. i to z nią spędza większość czasu. Nadto z uwagi na wiek małoletniego powoda, w naturalny sposób wymaga on w dalszym ciągu wzmożonej opieki osobistej rodziców. Jak natomiast ustalono, pozwany sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem w pierwszy i trzeci weekend miesiąca, a także przez pięć tygodni w okresie wakacyjnym oraz w dni świąteczne. Zatem szacunkowo rozdzielając tak ustalony czas osobistej opieki należy uznać, że pozwany partycypuje w osobistej opiece nad dzieckiem przez około 1/3 roku. Dla oceny wysiłków pozwanego w osobistych staraniach o utrzymanie i wychowanie dziecka nie bez znaczenia jest fakt, że w okresie opieki nad synem we własnym zakresie ponosi koszty utrzymania małoletniego, kupuje dziecku ubrania, sprzęt sportowy i zabawki, a także ponosi pełne koszty wakacji i ferii dziecka oraz jego rozrywek.

W ocenie Sądu, uwzględniając powyższe okoliczności, pozwany winien partycypować w 60% ustalonych kosztów utrzymania małoletniego powoda, a zatem w kwocie 1.200 zł miesięcznie. Nadto pozwany, jak wykazano, posiada możliwości zarobkowe pozwalające mu na łożenie na utrzymanie dziecka w tak ustalonej proporcji kosztów utrzymania małoletniego. Kwota ta nie jest niska, lecz pozostaje w zasięgu możliwości zarobkowych pozwanego. Należy zauważyć, że kwota ta jest równa podanym przez pozwanego kosztom raty leasingowej samochodu (1.200 zł raty leasingowej - k. 393).

Mając na uwadze powyższe, Sąd doszedł do przekonania, że zasadne jest zwiększenie wysokości bieżących alimentów płatnych przez pozwanego na rzecz syna. W pozostałym zakresie powództwo o podwyższenie alimentów bieżących podlega oddaleniu z uwagi na jego niezasadność. Z uwagi na powyższe, na mocy art. 133 § 1 kro w zw. z art. 135 § 1 i 2 kro w zw. z art. 138 kro, orzeczono jak w pkt 1 sentencji.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł w punkcie V wyroku, mając na względzie treść art. 333 § 1 k.p.c., w myśl którego Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty.

W niniejszej sprawie o kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., mając na uwadze, że żądanie powódki zostało zaspokojone w 25% w stosunku do żądania zgłoszonego i w takim stosunku rozliczył koszty postępowania.-