Pełny tekst orzeczenia

Sąd Okręgowy III Wydział Karny we Wrocławiu

Sygnatura akt

III K 290/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. K. (1)

T. M.

W bliżej nieustalonym czasie w okresie pomiędzy dniem 3 sierpnia 2021 r., a dniem 7 sierpnia 2021 r. w bliżej nieustalonym miejscu w N., H., B., F., W. i w P., w brew przepisom ustawy, działając wspólnie i w porozumieniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nieustalonej wartości, dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia za nieustaloną kwotę, znacznej ilości środków odurzających w postaci suszu konopi innych niż włókniste w ilości 9 kg, zapakowanych w 27 worków, a następnie poprzez umieszczenie ich w kole zapasowym samochodu marki (...) o nr. rej. (...) wraz z przyczepą marki W. o nr rej. (...), kierowanym przez P. K. (1), brew przepisom ustawy przywieźli ww. środki odurzające na teren R.,

tj. przestępstwo z art. 55 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

2.

T. M.

W bliżej nieustalonym czasie od dnia 11 sierpnia 2021 r. w B. wbrew przepisom ustawy posiadał środki odurzające w postaci marihuany w ilości 1 grama,

tj. przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- P. K. (1) prowadził firmę pod nazwą (...) P. K. (1) z siedzibą w B., której przedmiot stanowiły usługi w zakresie transportu krajowego i międzynarodowego. Firma (...) miała problemy finansowe, zaś on sam miał dużo zobowiązań finansowych wobec instytucji finansowych. Nadto miał on zaległości w wypłacie wynagrodzenia pracowników, m.in. T. M..

- T. M. - pracownik P. K. (1) i były konkubent jego siostry powiedział P. K. (1), że jest możliwość dorobienia poprzez przewiezienie środków odurzających z A.. P. K. (1) wyraził na to zgodę. Za transport środków odurzających P. K. (1) miał otrzymać kwotę 4.000 (słownie: czterech tysięcy) złotych, które zamierzał przeznaczyć na zapłatę zaległych pensji T. M..

- T. M. telefonicznie koordynował transport środków odurzających, a osoby przekazujące narkotyki P. K. (1) pozostawały w stałym kontakcie z T. M..

- P. K. (1) wraz ze swoim pracownikiem E. G. 3 sierpnia 2021 r. z Ł., woj. (...)) udali się do A., kierując się na O., celem realizacji kursu transportowego. Podobne kursy międzynarodowe realizowane były przez nich regularnie – co tydzień. E. G. prowadził ciągnik siodłowy (...) o nr rej. (...), a P. K. (1) prowadził ciągnik siodłowy (...) o nr. rej. (...). Kierowcy udali się do H. skąd promem przedostali się do H., gdzie się rozdzielili. E. G. skierował się do B., a P. K. (1) w okolice B. na rozładunek towaru.

- W dniu 5 sierpnia 2021 r. w czwartek ok 9:00 rano czasu polskiego w okolicach M. P. K. (1) odebrał od dwóch nieznanych mu wcześniej mężczyzn środki odurzające, które umieszczono w kole zapasowym kierowanego przez niego samochodu.

- Zapakowane narkotyki przekazano P. K. (1) 5 sierpnia 2021 r. (czwartek) ok. godz. 9:00 czasu polskiego w okolicach M.. W kraju narkotyki odebrać miał T. M. w S. na (...).

- Narkotyki zostały już uprzednio umieszczone w kole zapasowym, a ich przekazania dopuścili się dwaj nieznani P. K. (1) mężczyźni. P. K. (1) przykręcił przekazane koło w miejscu koła zapasowego.

- W drodze powrotnej kierowcy spotkali się i razem wspólnie przekroczyli granicę w D., skąd następnie promem do C. wrócili na kontynent. Kierowcy przez A. przejechali do N. i spotkawszy się w okolicach M. dnia 7 sierpnia 2021 r. przekroczyli przejście graniczne w O. gdzie wjechali do P..

- Funkcjonariusze (...) (...)Skarbowego w B. na autostradzie (...) (w Krzywej na zjeździe na autostradę) zatrzymali: P. K. (1) oraz E. G.. W wyniku przeprowadzonej kontroli pojazdu – ciągnika siodłowego (...) nr. rej. (...) z naczepą W. o nr. rej. (...) przy użyciu urządzenia mobilnego RTG oraz psa tropiącego ujawniono 27 szt. woreczków z zawartością suszu roślinnego (marihuany) o łącznej wadze 9 kg., które schowane były w jednym z kół zapasowych.

- Ujawniony susz roślinny stanowi ziele konopi innych niż włókniste, a zawartość substancji czynnej 9-delta - (...) w pobranych próbkach występowała na poziomie przekraczającym 0,2% wag. Z przewożonej przez P. K. (1) ilości ziela konopi można wydzielić ok. 7.674 porcji handlowych (tzw. działek) najczęściej spotykanych w obrocie detalicznym o łącznej wartości rynkowej ok. 306.960 zł. Uwzględniając wyznaczoną zawartość delta-9 - (...) w ww. materiałach roślinnych stwierdzono, że łącznie materiały te zawierają 857 g. tej substancji, wobec czego mogą służyć do jednorazowego odurzenia ok 85 700 przeciętnych , dorosłych i nieuzależnionych osób.

- Podczas przeszukania miejsca zamieszkania T. M. ujawniono tekturowe pudełko z napisem (...), w którym znajdował się susz roślinny - ziele konopi innych niż włókniste o wadze 1 g. – co stanowi pojedynczą porcję handlową (tzw. działkę) o wartości 40 zł. Wykazano, że znaleziony susz stanowił susz konopi innych niż włókniste i zawierał on 0,1 g. substancji delta-9 - (...), wobec czego mógł służyć do jednorazowego odurzenia ok. 10 przeciętnych, dorosłych i nieuzależnionych osób.

- P. K. (1), s. H. i J. z d. P., ur. (...) w W., legitymujący się wykształceniem zawodowym, z zawodu stolarz, żonaty. Dotychczas prowadzący firmę transportową, osiągający dochód w wysokości 5.000 zł brutto miesięcznie. Posiadający na utrzymaniu 3 osób w tym dwoje małoletnich dzieci. Zdrowy, nie leczony psychiatrycznie, neurologicznie, czy odwykowo. Nie karany.

- T. M. s. M. i D. z d. D., ur. (...) w B., legitymujący się wykształceniem średnim, kawaler, nie posiada dzieci, pomaga siostrze i rodzicom w utrzymaniu. Bez wyuczonego zawodu, kierowca. Osiąga dochód w wysokości 5 000 zł netto miesięcznie. Zdrowy, nie leczony psychiatrycznie, leczony neurologicznie, nie leczony odwykowo. Nie karany. W odniesieniu do stawianych zarzutów T. M. nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej, ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozumienia znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem.

Wydruk z (...) P. K. (1)

Zeznania świadka E. G.

Wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1) z dnia 9.08.2021 r., z dnia 19.10.2021 r., z dnia 12.01.2022 r.

Protokół przeszukania (...) o nr. rej. (...) i naczepy W. o nr. rej. (...) z dnia 7.08.2021 r. ze spisem i opisem rzeczy

Protokół użycia narkotestu z dnia 7.08. (...).

Protokół oględzin opony (...) (...)

Zeznania świadka I. S.

Zeznania świadka K. B.

Zeznania świadka E. G.

Wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1) z dnia 9.08.2021 r., z dnia 19.10.2021 r., z dnia 12.01.2022 r.

Opinia fizyko-chemiczna z dnia 20.08.2021 r.

Opinia uzupełniająca z zakresu fizykochemii kryminalistycznej z dnia 15.12.2021 r.

Protokół przeszukania z dnia 11.008.2021 r. ze spisem i opisem rzeczy

Opinia uzupełniająca z zakresu fizykochemii kryminalistycznej z dnia 15.12.2021 r.

Dane o oskarżonym P. K. (1)

Informacja z K.

Wyjaśnienia oskarżonego T. M. z dnia 11.08.2021 r., z dnia11.08.2021 r., z dnia 20.10.2021 r., z dnia 12.01.2022 r.

Dane o oskarżonym T. M.

Informacja z K.

Opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 21.02.2022 r. lek. med. spec. psych. J. B. ws. Oceny zdrowia psychicznego T. M.

k. 338-341 (t. II),

k. 58-59, (t. I),

k.66-70 (t. I) k. 497-502 (t. III), k. 815-816v. (t. V),

k.2-4 (t. I),

k.27-27v (t. I),

k.29-31v (t. I),

k.45v-46, (t. I),

k.51-52 (t. I),

k. 58-59, (t. I),

k.66-70 (t. I),

k. 497-502 (t. III),

k. 815-816v. (t. V),

k. 344-358 (t. II),

k. 810-812 (t. V),

k.101-103 (t. I),

k.810-812(t. V),

k.625 (t. V)

k.785-786v, (t. V),

k. 104-106 (t. I),

k. 112-120 (t. I)

k.506-509 (t. III),

k.816v.-817v. (t. V),

k.626 (t. V)

k.822-823 (t. V),

k.846-848 (t. V),

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1),

Dowód z zeznań świadków: I. S., K. B., E. G.,

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. M.,

Raport z badania SIM/ (...) z 6.10.2021 r.

Wydruk z (...),

Protokół przeszukania (...) o nr. rej. (...) i naczepy W. o nr. rej. (...) z dnia 7.08.2021 r. ze spisem i opisem rzeczy,

Protokół użycia narkotestu z dnia 7.08. (...).

Protokół oględzin opony (...) (...),

Opinia fizyko-chemiczna z dnia 20.08.2021 r.,

Opinia uzupełniająca z zakresu fizykochemii kryminalistycznej z dnia 15.12.2021 r.,

Protokół przeszukania z dnia 11.008.2021 r. ze spisem i opisem rzeczy,

Opinia uzupełniająca z zakresu fizykochemii kryminalistycznej z dnia 15.12.2021 r.,

Opinie z zakresu badań informatycznych telefonów, karty SIM i laptopa

Opinia sądowo-psychiatryczna z dnia 21.02.2022 r. lek. med. spec. psych. J. B. ws. Oceny zdrowia psychicznego T. M.,

Protokół oględzin dokumentów zatrzymanych podczas kontroli drogowej z 7.08.2021 r. wraz z załącznikami,

Protokoły przeszukania pomieszczeń z dnia 10 i 11 sierpnia 2021 r.

Informacje z KRK,

Ustalając stan faktyczny sprawy w zakresie okoliczności zarzuconych oskarżonym czynów Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego P. K. (1), w zakresie niepozostającym w sprzeczności z pozostałym zgormadzonym w sprawie materiałem dowodowym w zakresie organizacji, podziału ról i wzajemnego współdziałania oskarżonych. Sąd pozytywnie ocenił wartość wyjaśnień oskarżonego P. K. (1) mając na względzie ich obszerność oraz szczegółowość. Wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1) Sąd ocenił jako wiarygodne, mając na uwadze ich spontaniczność, bowiem stanowiły niewymuszoną reakcję na dynamiczne czynności organów postpowania przygotowawczego, ich konsekwencję oraz spójność. Wyjaśnienia oskarżonego P. K. (1) korespondują w szczególności z zeznaniami pozostałych świadków: I. S., K. B., E. G.. Na szczególną ocenę wiarygodności zeznań świadków ma fakt braku ich osobistego zaangażowania w przedmiot postępowania, jak i brak związku z oskarżonymi mogącego mieć wpływ na ich obiektywizm. Sąd jednocześnie podkreśla, iż wyjaśnienia oskarżonego P. K. (2) ujawniły wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia (art. 60 § 3 kk).

Wyjaśnienia oskarżonego T. M. Sąd uznał za wiarygodne jedynie w takim zakresie w jakim pozostają zgodne z innymi dowodami z zeznań świadków i dokumentów.

Przy dokonywaniu ustaleń faktycznych, w zakresie przypisanych oskarżonym przestępstw Sąd opierał się również na opiniach z zakresu fizykochemii kryminalistycznej z dnia 15.12.2021 r., opinii uzupełniającej z zakresu fizykochemii kryminalistycznej z dnia 15.12.2021 r., opinii z zakresu badań informatycznych telefonów, karty SIM i laptopa oraz opinii sądowo-psychiatrycznej z dnia 21.02.2022 r. lek. med. spec. psych. J. B. w przedmiocie oceny zdrowia psychicznego oskarżonego T. M.. Opinie zostały sporządzone w sposób fachowy, rzetelny, precyzyjny i obiektywny, przez osoby posiadające odpowiednie kompetencje o dużej wiedzy w zakresie okoliczności, do których stwierdzenia zostały powołane. Nadto spełniają one wszelkie wymogi stawiane tego rodzaju dokumentom, a więc zawierają pełny opis badań i dokonywanych przez biegłych ustaleń, a wynikające z nich wnioski są kategoryczne.

Nie budzą wątpliwości co do wiarygodności dowody rzeczowe w postaci dokumentów przeprowadzonych na rozprawie głównej, a w szczególności dokumentów zgromadzonych przez organy celno - skarbowe w toku kontroli tj. protokołów przeszukania miejsc i rzeczy: samochodów ciężarowych wraz z naczepą, miejsca zamieszkania oraz samochodu T. M. i innych pomieszczeń, protokołów użycia narkotestu, protokołu oględzin opony, protokołów oględzin dokumentów zatrzymanych podczas kontroli drogowej, dokumentacji fotograficznej oraz informacji z Krajowego Rejestru Karnego.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. M.,

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego T. M. za wiarygodne jedynie w takim zakresie w jakim pozostają zgodne z innymi dowodami z zeznań świadków i dokumentów oraz wyjaśnień oskarżonego P. K. (1). Oskarżony T. M. skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień, jednakże w toku postępowania zdecydował się wyjaśniać przyznając się do zarzucanego mu czynu w zakresie przekazania P. K. (1) numeru telefonu do osób organizujących na terenie A. nielegalny wywóz środków odurzających. Wyjaśnienia te jawią się jako nie w pełni wiarygodne, w szczególności w zakresie forsowanej przez oskarżonego swojej marginalnej roli w zarzucanym mu czynie, również w kontekście składanych przez niego wyjaśnień zarówno w toku postępowania przygotowawczego jak i sądowego, gdzie oskarżony opisuje swoje kontakty z zlecającymi nielegalne nabycie, przekazywanie informacji o ilości przemycanego narkotyku, sposobie przemytu oraz położeniu i zatrzymaniu P. K. (1).

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I. części dyspozytywnej wyroku

P. K. (1) i T. M.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżonym P. K. (1) i T. M. zarzucono dokonanie międzynarodowego, wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających za nieustalona kwotę w postaci suszu konopi innych niż włókniste w ilości 9 kg, zapakowanych w 27 worków, a następnie poprzez umieszczenie ich w kole zapasowym samochodu marki (...) o nr rej. (...) wraz z przyczepą marki W. o nr rej. (...), tj. czynu penalizowanego na podstawie art. 55 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Wskazany przepis sankcjonuje złamanie zasad obrotu międzynarodowego i wewnątrzwspólnotowego środkami odurzającymi wskazanymi w art. 37 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Oskarżeni popełnili czyn spenalizowany w art. 55 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, który z uwagi na obrót znaczą ilością środka odurzającego stanowi typ kwalifikowany i zbrodnię w rozumieniu art. 7 § 2 k.k. Czyn z art. 55 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii należy do kategorii przestępstw powszechnych i formalnych. Głównym przedmiotem jego ochrony jest monopol przedsiębiorstw dokonujących legalnego obrotu środkami odurzających, substancjami psychotropowymi i in. Chroni on także zdrowie i życie publiczne, a także zabezpiecza przed nielegalnym wprowadzaniem na terytorium P. wymienionych produktów oraz uniemożliwia ich przekazywanie z terytorium i przez terytorium P. do innych państw (P. Jarocki, Karna charakterystyka przestępstw przemytu narkotyków, Prok. i Pr. 2003/10, s. 132).

Oskarżeni wspólnie i w porozumieniu umyślnie w zamiarze bezpośrednim dopuścili się zarzucanego im czynu nielegalnego wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających. W ramach przestępczego współdziałania naturalnie podzielili się zadaniami – T. M. z uwagi na uprzedni kontakt z osobami zajmującymi się organizowaniem nielegalnego transportu środków odurzających zaproponował P. K. (3) udział w nielegalnym przewozie, nawiązał kontakt z osobami przeprowadzającymi nielegalny transport środków odurzających oraz informował – zarówno P. K. (1) jak i zlecających nielegalny transport o wzajemnych działaniach oraz rozliczeniach.

P. K. (1) z uwagi na trudną sytuację finansową i liczne zobowiązania przystał na propozycję T. M. dokonując – podczas wykonywanej usługi transportu towaru – nielegalnego wewnątrzwspólnotowego nabycia środków odurzających i przemieszczenie ich z terytorium W. przez F. oraz N. na terytorium P., bez wymaganego prawem pozwolenia przy użyciu samochodu marki (...) o nr rej. (...) wraz z przyczepą marki W. o nr rej. (...).

Oskarżeni mieli pełną świadomość tego, że alternatywne zlecenie przewozu z A. dotyczyć będzie przewozu narkotyków – nielegalnych substancji w znacznych ilościach, nawet gdyby przyjąć twierdzenia oskarżonych o umówionej ilości 1 kg. narkotyków. Oskarżeni mieli realną możliwość przewidzenia, iż uczestniczą w transporcie znacznej ilości środka odurzającego, i na to się godzili. W związku z tym nie musieli oni znać dokładnej wagi przewożonego narkotyku (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 27.03.2014 r., V KK 307/13, LEX nr 1460986).

Przez znaczną ilość narkotyków należy rozumieć ilość wystarczającą do jednorazowego zaspokojenia potrzeb co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 25.07.2012 r., II AKa 221/12, LEX nr 1213793). Dodatkowym kryterium decydującym o tym, czy ilość środka odurzającego jest „znaczna”, oprócz jego masy wagowej oraz rodzaju, jest także cel jego przeznaczenia. W tym kontekście za znaczą ilość należy uznać zarówno ilość 1 kg, jak i 9 kg marihuany.

Z tym, że Sąd wyraźnie podkreśla, iż oskarżeni dopuścili się przypisanego im czynu w zakresie 9 kg środka odurzającego, na co się godzili i co musieli przewidywać.

Ponadto jak wskazuje się w orzecznictwie dla możliwości przypisania przestępstwa z art. 55 ust. 3 komentowanej ustawy nie ma znaczenia, czy przemycane narkotyki ukryli sami dokonujący przerzutu, czy też ich mocodawcy (zob. wyrok SA w Katowicach z 7.02.2008 r., II AKa 6/08, OSA 2009/9, poz. 8–18). Oskarżeni poinformowani o czynnościach przygotowawczych przemytu – umieszczenia narkotyków we wnętrzu opony zapasowej mieli pełną świadomość tego, jak będzie wyglądał przemyt i czego się od nich oczekuje.

Oskarżonemu T. M. zarzucono ponadto, że posiadał on wbrew przepisom ustawy, substancję psychotropową w postaci 1 g ziela konopi innych niż włókniste zawierającym w swoim składzie chemicznym powyżej 0,1 g substancji (...), a to popełnił czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przepis art. 62 ustawy penalizuje nielegalne posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Czyn ten stanowi powszechny występek formalny, który może zostać popełniony wyłącznie umyślnie w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Znamię czasownikowe „posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo nad rzeczą – tj. środkiem odurzającym lub substancją psychotropową.

Dla penalizacji posiadania ww. środka i substancji znaczenie ma ilość narkotyku pozwalająca na choćby jednorazowe użycie w dawce przyjętej za typową dla danego środka czy substancji. Pozwala to na odpowiednią kwalifikację czynu jako scharakteryzowanego w ust. 1 przestępstwa podstawowego lub też jako czynu kwalifikowanego z art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z 19.04.2011 r. w sprawie o sygn. II AKa 123/10 (KZS 2011/10, poz. 36) wskazuje, że zgodnie z ugruntowanym w doktrynie i orzecznictwie poglądem warunkiem koniecznym do przyjęcia posiadania środków odurzających wbrew przepisom ustawy jest posiadanie takiego środka w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie.

W świetle poczynionych przez Sąd ustaleń w niniejszym postępowaniu (przypisanie oskarżonemu dokonania międzynarodowego, wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości środków odurzających) oraz mając na uwadze treści opinii z zakresu fizykochemii, zdaniem Sądu, nie zachodzą okoliczności, które pozwalałby skorzystać wobec oskarżonego T. M. z przepisów art. 62 ust. 3 i art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K. (1)

I. i II. części dyspozytywnej wyroku

I. i II. części dyspozytywnej wyroku

Przy wymiarze kary za przypisany oskarżonym czyn Sąd wziął pod uwagę stopień jego społecznej szkodliwości, rozmiar wyrządzonej szkody, motywację i sposób działania sprawców, ich właściwości i warunki osobiste, zachowanie się przed i po popełnieniu przestępstwa, a także zapobiegawcze i wychowawcze cele kary.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił okoliczności popełnienia czynu, w szczególności sposób zachowania sprawców, przejawiający się w łatwości, z jaką oskarżeni przystąpili i podjęli się współpracy w celu popełnienia czynu zabronionego oraz lekceważący stosunek do obowiązku przestrzegania prawa. Oskarżeni w pełni zaakceptowali swoje role, którą mieli pełnić w przestępczym procederze. Popełnienie przestępstwa stanowiło dla nich stosunkowo łatwy sposób zarabiania pieniędzy.

Na wymiar kary wpływ miał również uprzedni brak karalności oskarżonych.

Jednocześnie na wymiar kary miał wpływ epizodyczność działań oskarżonych.

Wymierzając kary Sąd miał na uwadze znaczną społeczną szkodliwość czynu. Oskarżeni swoim zachowaniem godzili w szereg chronionych prawnie dóbr, zwłaszcza w postaci zdrowia i życia publicznego.

Zdaniem Sądu, wymierzone kary są wystarczającą oceną zachowania oskarżonych i spełnią wobec nich cele zapobiegawcze i wychowawcze. Zapobiegawczy sens wymierzonej kary ma na celu odstraszenie sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie właściwej oceny oskarżonego wobec własnego czynu, jak i przestępstwa w ogóle.

Wymiar orzeczonych kar jednostkowych grzywny właściwie uwzględnia wszystkie okoliczności sprawy, w tym sytuację majątkową, zarobkową i życiową oskarżonych.

Jednocześnie oskarżony P. K. (1) wyraził skruchę przyznając się do zarzucanego mu czynu i złożył obszerne wyjaśnienia, co trudno nie traktować jako istotnej okoliczności łagodzącej, wpływającej preferencyjnie na wymiar orzeczonej wobec niego kary. Sąd zdecydował się skorzystać wobec tego oskarżonego z dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary , ponieważ ujawnił on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia.

To skutkowało orzeczeniem wobec P. K. (1) – w trybie art. 60 § 3 i 6 pkt 2 kk kary 1 roku pozbawienia wolności. Sąd nadto wymierzył mu karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych, przy przyjęciu wysokości jednej stawki za 50 złotych.

T. M.

P. K. (1)

III. części dyspozytywnej wyroku

III. części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł wobec każdego z oskarżonych nawiązkę w kwocie po 1.000 (jeden tysiąc) złotych na rzecz (...) sp. z o.o. – na cele związane z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii.

Wymiar orzeczonych wobec oskarżonych nawiązek właściwie uwzględnia wszystkie okoliczności sprawy, w tym sytuację majątkową, zarobkową i życiową każdego z nich.

T. M.

T. M.

IV. części dyspozytywnej wyroku

IV. części dyspozytywnej wyroku

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze wskazane, wyjaśnione i omówione wyżej dyrektywy wymiaru kary.

Oskarżony T. M. swoim zachowaniem godził w szereg chronionych prawnie dóbr w postaci życie i zdrowie publiczne. Na wymiar kary wpływ miała również brak uprzedniej karalności oskarżonego. Nie mniej jednak nie sposób okoliczności związanych z popełnienia przez T. M. przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomani rozpatrywać w oderwaniu od przypisanej mu zbrodni z art. 55 ust. 1 i 3 tejże ustawy. Fakt ten wyklucza – w ocenie Sądu – możliwość łagodnego potraktowania tego zachowania, zwłaszcza w kontekście art. 62 ust. 3 czy też art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (art. 53 kk).

Zdaniem Sądu, wymierzona T. M. kara jest wystarczającą oceną jego zachowania i spełnia wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze.

T. M.

V. części dyspozytywnej wyroku

I. i IV. części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk sąd połączył oskarżonemu T. M. orzeczone wobec niego kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 3 (trzech) lat i 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności.

Sąd wymierzając karę łączną pozbawienia wolności wziął pod uwagę wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze wskazane w art. 85a k.k., zgodnie z którymi kara ma zapobiec dalszemu naruszenia prawa przez sprawcę. Przepis ten specyficznie określa hierarchię dyrektyw wymiaru kary określonych w art. 53 k.k. Jak wynika zatem z brzmienia powołanego przepisu zasadnicze znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma prewencja indywidualna oraz prewencja ogólna (pozytywna). Ponadto wśród innych okoliczności uwzględnianych przy wymiarze kary łącznej uwzględnia się związek przedmiotowo-podmiotowy między przestępstwami popełnionymi przez sprawcę (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 3 listopada 2016 r., II AKa 148/16, LEX nr 2205972).

Orzeczona w ten sposób kara łączna stanowi dla oskarżonego, w przekonaniu Sądu, wystarczającą dolegliwość i jednocześnie nie będzie nosić znamion kary nazbyt surowej. Kara w takiej postaci spełni swoje cele w zakresie prewencyjnego i wychowawczego oddziaływania na sprawcę. Ponadto stanowi karę sprawiedliwą w zestawieniu z karą wymierzonym wobec drugiego współdziałającego sprawcy.

P. K. (1)

VI. części dyspozytywnej wyroku

II. części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 60 § 3 i 5 k.k. Sąd zawiesił wykonanie orzeczonej wobec P. K. (1) kary pozbawienia wolności na okres 3 lat próby.

Sąd uznał, że oskarżony swoim zachowaniem po popełnieniu czynu zasłużył na zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary i warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności bowiem ujawnił on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw szczegółowe informacje dotyczące współsprawców przestępstwa oraz istotne i szczegółowe informacje o okolicznościach jego popełnienia.

W ocenie Sądu, miarą owej istotności ujawnionych okoliczności jest przydatność przekazanych przez sprawcę informacji dla ustalenia, zidentyfikowania i ewentualnego pociągnięcia do odpowiedzialności karnej pozostałych współdziałających, ewentualnie uniemożliwienia im dalszej przestępczej działalności (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 13.04.2017 r., II AKa 60/17, LEX nr 2329075). Stwierdzić trzeba, iż P. K. (1) przekazał wszystkie informacje jakimi dysponował na temat popełnionego przestępstwa.

P. K. (1)

VII części dyspozytywnej wyroku

I. części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 73 § 1 kk w zw. z art. 60 § 5 kk Sąd oddał oskarżonego P. K. (1) pod dozór kuratora sądowego.

P. K. (1)

VIII. części dyspozytywnej wyroku

I. części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 72 § 1 pkt. 1 k.k. w zw. z art. 60 § 5 k.k. Sąd zobowiązał P. K. (1) do informowania kuratora o przebiegu okresu próby.

P. K. (1)

IX. części dyspozytywnej wyroku

I., II., IV. części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych opisanych pod poz. 1 – 27 i 28 w wykazie dowodów rzeczowych opisanych znajdującym się na kartach 369 – 370 akt, zarządzając ich zniszczenie.

T. M.

P. K. (1)

X. części dyspozytywnej wyroku

II. części dyspozytywnej wyroku

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył oskarżonemu P. K. (1) na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 7 sierpnia 2021 r., godz. 14:20 do dnia 12 stycznia 2022 r., godz. 16:14

T. M.

XI. części dyspozytywnej wyroku

I. i IV. części dyspozytywnej wyroku

na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu T. M. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okres jego zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 11 sierpnia 2021 r., godz. 17:12 do dnia 12 stycznia 2022 r., godz. 16:12.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd zwraca uwagę, iż nie orzekł wobec oskarżonych środka karnego w postaci przepadku równowartości osiągniętej korzyści majątkowej (art. 45 § 1 kk). Orzeczenie przepadku korzyści majątkowej lub przepadku jej równowartości jest możliwe tylko wtedy, gdy korzyści majątkowe zostały już faktycznie osiągnięte. Art. 45 § 1 k.k., przewidujący obligatoryjny przepadek korzyści majątkowych lub ich równowartości, nie ma więc zastosowania do przypisanych oskarżonym zachowań związanych z szeroko rozumianym obrotem narkotykami, które nie przynosiły od razu wymiernych korzyści. Do jego zastosowania nie wystarczy, że oskarżeni nabywając narkotyki liczyli na osiągnięcie w niedalekiej przyszłości korzyści. Tak więc samo odpłatne nabywanie narkotyków, ich przyjmowanie, przewożenie przechowywanie, odbieranie ich od kontrahentów w celu ich późniejszej sprzedaży nie rodzi jeszcze obowiązku przepadku z art. 45 § 1 k.k., gdyż w tych momentach oskarżeni żadnej korzyści majątkowej jeszcze nie osiągają. Dopiero późniejsze odpłatne zbycie, sprzedaż narkotyków przynosi korzyść majątkową, która podlega przepadkowi w trybie art. 45 § 1 k.k. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 września 2018 r., sygn. akt III AKa 305/18). W niniejszej sprawie środki odurzające w postaci suszu konopi zostały ujawnione i odebrane przez organy ścigania zanim oskarżeni zdążyli osiągnąć jakąkolwiek korzyść.

Nadto Sąd – odnośnie postawy oskarżonego T. M. – podkreśla, że przyznanie jego nie było szczere ani pełne. Nie oszczędziło kosztów społecznych związanych z prowadzeniem procesu karnego i jako takie w żadnym razie nie mogło stanowić okoliczności łagodzącej. W tym miejscu powtórzyć należy, za Sądem Apelacyjnym w Krakowie, iż słuszne jest by łagodzić, nawet nadzwyczajnie, karę sprawcy, który przyznaje się do przestępstwa, żałuje popełnienia go, a zwłaszcza naprawia wyrządzoną krzywdę i szkodę majątkową, choćby nie zdołał uzyskać przebaczenia ofiary. Tak czyniąc, sprawca sam się potępia, a przez to zapowiada, że chce się poprawić, więc przejawia osiągnięcie co do niego jednego z celów postępowania i to jeszcze przed wyrokiem. Taka postawa sprawcy ułatwia postępowanie, zmniejsza nakłady, jakie na proces ponosi społeczeństwo. Praktyka sądowa docenia takie zachowania i wydatnie łagodzi kary dla sprawców tak postępujących. Jednakże nie powinno się takich ocen stosować do sprawców, którzy tak nie postępują, werbalnie tylko przyznają się, a w istocie wyjaśniają wykrętnie i wzajemnie się obciążają swymi dokonaniami, by ograniczyć swą odpowiedzialność (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 2 grudnia 2001 r., sygn. akt II AKa 292, KZS 2002/1/1). W ocenie zatem Sądu, jedynie werbalne, obliczone na doraźny użytek procesowy przyznanie się do winy, jak też przyznanie determinowane oportunizmem nie może stanowić okoliczności łagodzącej. Taką może być jedynie skrucha wynikająca z pobudek moralnych.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XII. części dyspozytywnej wyroku

Sąd zasądził od P. K. (1) rzecz Skarbu Państwa przypadające na niego koszty sądowe w kwocie 222,89 zł oraz wymierzył opłatę w kwocie 1.180 zł.

XIII. części dyspozytywnej wyroku

Sąd zasądził od T. M. rzecz Skarbu Państwa przypadające na niego koszty sądowe w kwocie 222,89 zł. oraz wymierzył opłatę w kwocie 1.900 zł.

6.  1Podpis

Sędzia Marcin Myczkowski