Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: III AUa 1276/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 kwietnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Lucyna Guderska (spr.)

Sędziowie: SSA Mirosław Godlewski

SSA Jacek Zajączkowski

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Sztuka

po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 r. w Łodzi

sprawy M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w T.

o świadczenie przedemerytalne,

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 5 czerwca 2013 r., sygn. akt: V U 543/13,

zmienia zaskarżony wyrok w ten tylko sposób, że przyznaje M. S. prawo do świadczenia przedemerytalnego od 12 marca 2013 roku.

Sygn. akt III AUa 1276/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 10 kwietnia 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił M. S. prawa do świadczenia przedemerytalnego uznając, iż na datę złożenia wniosku nie udowodnił stażu niezbędnego do przyznania prawa do tego świadczenia.

W odwołaniu od powyższej decyzji M. S. wniósł o jej zmianę i przyznanie wnioskowanego świadczenia.

Zaskarżonym wyrokiem z 5 czerwca 2013 r. Sąd Okręgowy zmienił powyższą decyzję organu rentowego i przyznał M. S. prawo do świadczenia przedemerytalnego od 11 marca 2013r.

Sąd Okręgowy ustalił, że M. S., ur. (...), złożył w dniu 11 marca 2013 r. wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Niekwestionowany przez ZUS staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy wynosi 39 lat, 2 miesiące i 10 dni okresów składkowych oraz 7 miesięcy i 22 dni okresów nieskładkowych, łącznie 39 lat, 10 miesięcy i 2 dni.

Przed zgłoszeniem wniosku o świadczenie przedemerytalne, M. S. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Budownictwa (...) S.A. w P.. W dniu 7 maja 2012 r. pracodawca rozwiązał z ubezpieczonym umowę o pracę, skracając do 1 miesiąca, tj. do dnia 30 czerwca 2012 r., trzymiesięczny okres wypowiedzenia za odszkodowaniem za pozostałe dwa miesiące, wskazując jako podstawę rozwiązania stosunku pracy art. 36 1 pkt 2 k.p.

Stosunek pracy ubezpieczonego z Przedsiębiorstwem Budownictwa (...) w P. został rozwiązany z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

M. S. jest zarejestrowany od 4 lipca 2012 r. do chwili obecnej w Powiatowym Urzędzie Pracy w B.. W roku 2012 oraz do końca lutego 2013 r. ubezpieczony pobierał zasiłek dla osób bezrobotnych i w tym okresie bez uzasadnionej przyczyny nie odmówił podjęcia odpowiedniego zatrudnienia.

W konsekwencji powyższych ustaleń Sąd Okręgowy stwierdził, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd wskazał, że zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 40 lat dla mężczyzn. Zgodnie zaś z art. 7 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych okresami nieskładkowymi są okresy niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy, na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zostało wypłacone odszkodowanie. W ocenie Sądu Okręgowego, powołany przepis nie budzi wątpliwości i oznacza, że niewykonywanie pracy po ustaniu zatrudnienia, za które zostało wypłacone odszkodowanie, stanowi okres nieskładkowy, przy czym przez pojęcie „odszkodowania” należy rozumieć nie tylko odszkodowania wypłacone na podstawie art. 45 i 56 k.p., ale również odszkodowanie należne w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia - art. 36 1 § 1 k.p.

Sąd wskazał, że okres skróconego wypowiedzenia, za który M. S. otrzymał odszkodowanie, jako okres nieskładkowy, jest okresem uprawniającym do emerytury w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Jak wynika bowiem z okoliczności przedmiotowej sprawy, ustalonej w oparciu o dowody, których wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron - rozwiązanie umowy o pracę z wnioskodawcą nastąpiło z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, który jako podstawę prawną wskazał art. 36 1 § 1 pkt 2 k.p.

Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że dwumiesięczny okres, za który wypłacono wnioskodawcy odszkodowanie, winien być doliczony do stażu ubezpieczeniowego odwołującego się, a co za tym idzie M. S. legitymuje się okresem ubezpieczenia w wymiarze 40 lat.

Z tych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił decyzję organu rentowego i przyznał M. S. prawo do świadczenia przedemerytalnego od 11 marca 2013 r.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia, w części dotyczącej daty przyznania ubezpieczonemu prawa do świadczenia przedemerytalnego, złożył organ rentowy, zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 7 ust. 1 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych przez przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia 11 marca 2013r., podczas gdy wnioskodawca nabył prawo do tego świadczenia od następnego dnia po złożeniu wniosku.

Wskazując na powyższe apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i przyznanie wnioskodawcy prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia 12 marca 2013r.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja organu rentowego jest w pełni uzasadniona.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z 30 kwietnia 2004r. o świadczeniach przedemerytalnych (jednolity tekst: Dz. U. z 2013r., poz. 170), prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej, od następnego dnia po złożeniu wniosku wraz z dokumentami. Z niekwestionowanych ustaleń Sądu I instancji jednoznacznie wynika, że M. S. złożył wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego w dniu 11 marca 2013r., a zatem prawo do tego świadczenia nabył od następnego dnia po złożeniu wniosku, to jest 12 marca 2013r.

Z powyższych względów Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1 kpc zmienił wyrok w zaskarżonej części i orzekł, jak w sentencji.