Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

Sędzia SO Agata Kowalska

Protokolant:

st. sekr. sąd. Beata Defut-Kołodziejak

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 188/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 9 września 2021 r., sygn. II K 632/20

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--

----------

--------------------------------------------------------------

------------

--------

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

--------

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

---------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

1.  obraza przepisów prawa materialnego, w zakresi4 kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, wyrażającej się w nieprawidłowej subsumpcji czynu, podczas gdy sąd powinien dokonać prawidłowej subsumpcji i opisu czynu poprzez zastosowanie kwalifikacji prawnej z art. 286 § 1 i 3 kk w zw. z art. 18 § 3 kk, tj. uznaniu, że za czyn powinien odpowiadać oskarżony jako pomocnik, a nie sprawca, ponadto w opisie czynu powinno zostać wskazane jego pomocnictwo nieustalonej osobie w doprowadzeniu, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do niekorzystnego rozporządzenia mieniem przez P. B.;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie podnieść należy, że zarzut z pkt I apelacji został błędnie sformułowany przez obrońcę. Pomimo podniesienia obrazy prawa materialnego, treść zarzutu wskazuje bowiem, że skarżący kwestionuje poczynione przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne polegające na przyjęciu sprawstwa oskarżonego co do czynu z art. 286 § 1 i 3 kk, a nie, jak postuluje obrońca pomocnictwa do czynu z art. 286 § 1 i 3 kk. Przypomnieć trzeba, że zarzut obrazy prawa materialnego zasadnie można podnosić jedynie wówczas, gdy nie kwestionuje się ustalonego w sprawie stanu faktycznego. Jeżeli bowiem nieprawidłowe są ustalenia faktyczne, na podstawie których sąd dokonał kwalifikacji prawnej czynu, to błędem pierwotnym jest błąd w ustaleniach faktycznych, a jego następstwem wadliwa kwalifikacja prawna. Jest to zresztą rzecz oczywista, albowiem dopiero w chwili, gdy stan faktyczny sprawy zostanie ustalony w sposób bezsporny, można dokonywać prawno-karnej oceny zachowania sprawcy czynu będącego przedmiotem osądu. Nie można takiej oceny dokonywać wówczas, gdy sam przebieg zdarzenia i jego okoliczności faktyczne nie zostały w sposób jednoznaczny ustalone i są przez stronę procesu karnego kwestionowane.

Odnosząc się do tak sformułowanego zarzutu, należy stwierdzić, że tok rozumowania przedstawiony w pisemnych motywach wyroku Sądu Rejonowego jest spójny, zgodny z doświadczeniem życiowym, pozbawiony luk, czytelny i poprawny logicznie. Sąd I instancji zachowując nakazany ustawą obiektywizm przeprowadził analizę zgromadzonych w tej sprawie dowodów, wskazując na konkretne przesłanki dokonanej przez siebie oceny. Sąd Okręgowy nie stwierdził, aby Sąd Rejonowy kwalifikując czyn oskarżonego jako przestępstwo oszustwa poczynił błędne ustalenia faktyczne. Oskarżony B. B. (2) nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Nie wskazał zatem żadnych okoliczności, które mogłyby świadczyć o jego ograniczonym udziale w popełnieniu przestępstwa, które miałoby polegać zgodnie z sugestią skarżącego obrońcy jedynie na udostępnieniu rachunku bankowego innej osobie dopuszczającej się oszustwa. Podkreślić należy, że z akt sprawy wynika, że nazwisko A. P., którym posłużył się sprawca dokonując czynu, występuje w bazie PESEL ponad 50 razy. Osoba ta nie jest zameldowana pod wskazywanym adresem – S., ul. (...). Wskazuje to jednoznacznie, iż dane tej osoby są fikcyjne i celowo zostały wykorzystane przez sprawcę przy popełnieniu przestępstwa celem ukrycia swojej tożsamości. Bezspornym w sprawie jest natomiast, że rachunek bankowy, którego numer został podany pokrzywdzonej do dokonania zapłaty za rzekomo sprzedawany towar, należy do oskarżonego. Na rachunek ten wpłynęły także środki wpłacone przez P. B.. Z akt sprawy wynika, że B. B. (1) był jedynym właścicielem i osobą upoważnioną do tego konta i brak jest przesłanek, które wskazywałyby, że udostępnił dostęp do rachunku innej osobie. Analiza operacji bankowych wskazuje ponadto, że B. B. (1) dokonywał przelewów z tego rachunku, a zatem był zorientowany jakie środki, w jakiej wysokości i z jakiego tytułu wpływają na jego konto. Obrońca w ramach skargi apelacyjnej nie podważył nieodpartej logiki sytuacji, wynikającej z w/w okoliczności, z której Sąd meriti wysnuł prawidłowe i zgodne z doświadczeniem życiowym wnioski. W świetle powyższych okoliczności, za bezzasadne uznać należy twierdzenia skarżącego, jakoby oskarżony udostępnił jedynie numer swojego rachunku bankowego i dostęp do niego innej osobie nie wiedząc nawet w jakim celu zostanie on wykorzystany.

Wniosek

o zmianę wyroku i orzeczenie wobec oskarżonego przy zmianie opisu czynu uwzględniającego treść art. 18 § 3 kk, kary grzywny w rozmiarze 50 stawek dziennych po 10 złotych każda, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała niezasadność wniosku

Lp.

Zarzut

3

- rażącą niewspółmierność wymierzonej kary w stosunku do stopnia zawinienia to jest kary 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata oraz grzywny w wysokości 200 stawek dziennych po 10 złotych każda, podczas gdy przy prawidłowym rozpoznaniu sprawy w pełni zasadne i wystarczające jest orzeczenie wobec oskarżonego kry grzywny w rozmiarze 50 stawek dziennych po 10 złotych każda.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rażąca niewspółmierność ma miejsce nie w przypadku jakiejkolwiek dysproporcji przy wymiarze kary, ale tylko wówczas, gdy pomiędzy karą wymierzoną a karą, jaka powinna zostać orzeczona w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw jej wymiaru, istnieje taka dysproporcja, że kara wymierzona nie daje się wręcz zaakceptować. W ocenie Sądu Okręgowego, całość represji karnej wymierzonej oskarżonemu w niniejszej sprawie nie spełnia kryterium art. 438 pkt 4 kpk, tj. rażącej, niedającej się zaakceptować dysproporcji, która wymaga korekty zgodnie z kierunkiem zaskarżenia. Pisemne motywy zaskarżonego wyroku przekonują, iż Sąd Rejonowy przesłankom łagodzącym oraz obciążającym nadał właściwą rangę i znaczenie oraz w należyty sposób uwzględnił kodeksowe kwalifikatory dyrektyw wymiaru kary. Kara ta zawiera w sobie ładunek dolegliwości koniecznej dla pełnego uświadomienia oskarżonemu konieczności poszanowania przepisów prawa. Argumenty skarżącego, dotyczące okoliczności łagodzących, jakie zaistniały w tej sprawie, przede wszystkim przyjęcie wypadku mniejszej wagi, wartość mienia jakiego dotyczyło popełnione przez B. B. (1) oszustwo, jak również niekaralność oskarżonego, zostały należycie uwzględnione w rozstrzygnięciu o karze. Obrońca pokreślił we wniesionej apelacji, iż popełniony przez oskarżonego czyn miał incydentalny charakter. Z akt sprawy wynika jednak, że B. B. (1) był już skazany za czyn o podobnym charakterze wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku – Białej z dnia 4 marca 2021 r. Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd I instancji, w rozstrzygnięciu o karze wymierzonej oskarżonemu w związku z niniejszym skazaniem w wystarczającym stopniu uwzględnił wskazane wyżej okoliczności łagodzące, zaś dalsze łagodzenie orzeczenia o karze w wyroku reformatoryjnym z powyższych względów stanowiłoby nieuprawnioną pobłażliwość w stosunku do sprawcy lekceważącego porządek prawny.

Wniosek

o zmianę wyroku i orzeczenie wobec oskarżonego kary grzywny w rozmiarze 50 stawek dziennych po 10 złotych każda, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Bezzasadność zarzutu powodowała niezasadność wniosku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok utrzymano w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność wniesionej apelacji i brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-------------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Rozstrzygnięcie o kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze znajduje uzasadnienie w przepisach art. 634 kpk i art. 636 § 1 kpk w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 3 ust. 1 i art. 8 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49, poz. 223).

7.  PODPIS