Pełny tekst orzeczenia

1Przewodnicząca:

1SSO Ewa Rusin

1Protokolant:

1Ewa Ślemp

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 127/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 15 grudnia 2021r. sygn. akt II K 1176/21

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ obrońca

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

P. S.

Był wielokrotnie karany sądownie.

Dane KRK z dnia 15.02.2022r

62-63

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dane KRK z dnia 15.02.2022r.

Niekwestionowane.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1) błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i mający wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu, iż oskarżony popełnił zarzucany mu czyn, choć oskarżony nie przyznał się do winy, a sprawca ucieczki pościgu Policji nie został ujęty i wylegitymowany, nadto błąd polegający na braku przesłuchania właściciel/ posiadacz pojazdu, którym się poruszał sprawca na okoliczność ewentualnego użyczania innym osobom swego pojazdu, czy też kierowania nim w dniu zdarzenia osobiście.

2)naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, tj.

a) art. 7 kpk - poprzez przyjęcie za niewiarygodne wyjaśnień oskarżonego, mimo, iż konsekwentnie nie przyznał się do winy,

b) art. 170 § 4 i 5 k.p.k. w zw. z art. 211 k.p.k. - poprzez oddalenie wniosku o przeprowadzenie eksperymentu, jak we wniosku obrońcy z dnia 25 listopada 2021r. i przez to brak możliwości wykazania, iż niemożliwym jest w opisie stanu faktycznego podanego przez funkcjonariuszy jednoznaczne zidentyfikowanie sprawcy, a nadto poprzez przyjęcie, iż dowód ten jest spóźniony, mimo, że został złożony pomiędzy rozprawami i konieczność jego złożenia ujawniła się dopiero podczas analizy zeznań świadka zeznającego na rozprawie w dniu 15 listopada 2021r., dlatego też nie można przyjąć, iż jest to dowód spóźniony.

3) rażącą niewspółmierność surowość orzeczonej względem oskarżonego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności i 4 lata zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych tytułem środka karnego, bez uwzględnienia okoliczność łagodzących, jak choćby pozytywnej postawy procesowej skazanego przejawiającej się z nieutrudnianiu w żaden sposób postępowania i nadmiernej uciążliwości tego środka karnego dla oskarżonego jako osoby pracującej i mającej na utrzymaniu rodzinę.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, ewentualnie orzeczenie kary i zastosowanego środka karnego według minimum ustawowego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zasadne okazały się zarzuty 1) i 2).

Odnoszenie się do zarzutu 3) rażącej niewspółmierności kary jest bezprzedmiotowe wobec orzeczenia kasatoryjnego ( art. 436 kpk).

Zarzuty 1) i 2) apelacji obnażyły rażące niedostatki postępowania przygotowawczego w zakresie poszukiwania i gromadzenia dowodów, skutkujące niemożnością prawidłowego wyrokowania w kwestii sprawstwa i zawinienia oskarżonego. Stan taki niestety nie został dostrzeżony przez sąd I instancji.

Bezsprzecznie sprawca czynu ucieczki przed pościgiem policji nie został ani ujęty ani wylegitymowany.

Skoro oskarżony neguje sprawstwu, zaś wskazanie na niego jako osobę kierującą pojazdem nastąpiło wyłącznie na podstawie zeznań dwóch funkcjonariuszy policji, co do których oskarżony zaprzeczył dotychczasowym kontaktom czy konfliktom, a linia obrony kwestionuje prawidłowość rozpoznania oskarżonego jako sprawcy czynu, to oczywistą pozostaje konieczność weryfikacji linii obrony oskarżonego, co jest możliwe tylko przez poszukiwanie nowych dowodów, który to proces może prowadzić do znacznych trudności w postępowaniu sądowym.

Choć braki dowodowe sprawy były istotne, to sąd I instancji nie skorzystał z trybu zwrotu sprawy prokuratorowi do uzupełnienia dochodzenia na podstawie art. 344 a § 1 kpk ani też – po rozpoczęciu przewodu sądowego – z trybu art. 396 a § 1 kpk.

I tak, chociaż ustalono markę ( B. (...)) i numer rejestracyjny pojazdu ( (...)), którym miał się poruszać sprawca czynu, to zaniechano kluczowych dla rozstrzygnięcia sprawy ustaleń:

- czy te tablice rejestracyjne ( wskazujące na rejestrację pojazdu w P. w woj. (...) ) zostały wydane do tego pojazdu czy innego,

- kto jest właścicielem tego pojazdu.

Jeżeli okaże się, że to oskarżony w dacie czynu był właścicielem pojazdu, to taki fakt raczej obali linię obrony oskarżonego.

Natomiast w przeciwnym wypadku koniecznym będzie procesowe uzyskanie informacji, czy ustalony właściciel pojazdu w dacie czynu prowadził przedmiotowy pojazd marki B., a jeżeli nie, to komu udostępnił pojazd do użytkowania. Oczywistym także pozostaje, że przesłuchanie wskazanych osób w charakterze świadka musi być obwarowane również pouczeniem o treści art. 183 § 1 kpk.

W zależności od tych ustaleń, należałoby porównać cechy wyglądu zewnętrznego tak ustalonego kierującego z wyglądem oskarżonego, co pozwoliłoby ocenić prawidłowość identyfikacji oskarżonego przez świadków P. S. (1) i A. S.. Taka czynność procesowa musi być przeprowadzona z udziałem oskarżonego i osoby, która – wedle zeznań właściciela pojazdu - miałby prowadzić przedmiotowy pojazd, tym bardziej, że wedle relacji wymienionych świadków P. S. i A. S., to A. S. zidentyfikował oskarżonego jako kierującego pojazdem, którą to informację przekazał drugiemu świadkowi P. S. (1) ( vide k. 30 akt).

Natomiast o ile cechy wyglądu zewnętrznego tak ustalonego sprawcy, kierującego krytycznego dnia pojazdem, okażą się zbliżone do cech wyglądu oskarżonego, to należałoby także rozważyć przeprowadzenie wnioskowanego przez obronę eksperymentu procesowego, oczywiście z użyciem przedmiotowego pojazdu marki B. ( wobec indywidualnych cech szyb pojazdu ) i w warunkach zewnętrznych zbliżonych do panujących w dniu zdarzenia. W tym zakresie zastrzeżenia apelacji co do oddalenia wniosku dowodowego obrony okazały się w całej rozciągłości trafione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Nie wystąpiły.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Trafność zarzutów apelacyjnych - opisano w sekcji 3.1.

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Konieczne jest poszerzenie materiału dowodowego sprawy, weryfikującego linię obrony oskarżonego, nie wykluczając także stosowania trybu art. 344 a § 1 kpk względnie z art. 396 a § 1 kpk. Następnie całokształt przeprowadzonych dowodów sąd oceni wedle zasad z art. 7 kpk, a czyniąc ustalenia faktyczne uwzględni wszystkie ujawnione okoliczności ( art. 410 kpk).

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

6.  Koszty Procesu

7.  PODPIS

SSO Ewa Rusin

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

orzeczenie skazujące

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana