Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

SSO Agnieszka Karłowicz

Protokolant:

st.sekr.sądowy Agata Polkowska

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 189/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 19 stycznia 2022 r., sygn. akt II K 665/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

K. P.

obecna sytuacja rodzinna i zdrowotna oskarżanej

kopie zaświadczeń lekarskich i kopia orzeczenia sądu

k.101-109

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

------

------------------

-------------------------------------------------------------

--------------

-------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

kopie zaświadczeń lekarskich i kopia orzeczenia sądu z akt sprawy I. N. 598/20 Sądu Rejonowego w Siedlcach

Kopie tych dokumentów nie budziły wątpliwości co do rzetelności i nie były kwestionowane przez strony.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-----------------

------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, a polegający na uznaniu przez Sąd I instancji, że przekonującymi dowodami popełnienia przez oskarżoną zarzucanego jej przestępstwa z art. 178 a § 1 k.k. są:

a) zawartość 1,46 mg alkoholu we krwi prowadzącej samochód oskarżonej (okoliczność bezsporna),

b) informacja wójta Gminy S., że teren, po którym oskarżona prowadziła samochód nie jest drogą publiczną, ale mieszkańcy wykorzystują ten teren celem dojazdu do swoich posesji, co upoważnia Sąd do przyjęcia, że na pasie zaznaczonym na ugorach działki gminnej odbywa się ruch lądowy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut okazał się niezasadny.

W doktrynie i orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, iż jeśli Sąd meriti nie naruszył żadnego z przepisów ze sfery gromadzenia i oceny dowodów, to brak jest podstaw do kwestionowania ustaleń faktycznych (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30 lipca 2015 roku w sprawie o sygnaturze akt II AKa 171/15). Nadto, zgodnie z powszechnie akceptowanym stanowiskiem Sądu Najwyższego, ustalenia faktyczne wyroku tylko wtedy nie wykraczają poza ramy swobodnej oceny dowodów, gdy poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, zgodna jest ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz prowadzi do sędziowskiego przekonania odzwierciedleniem, którego powinno być uzasadnienie orzeczenia (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1974 roku w sprawie o sygnaturze akt II KR 114/74). Stanowiska przedstawione w powyższych judykatach w pełni zaaprobował także Sąd Okręgowy w Siedlcach, stwierdzając, iż ustalenia faktyczne dokonane w niniejszej sprawie przez Sąd pierwszej instancji są pozbawione jakiegokolwiek błędu, trafne, prawidłowe oraz mające pełne i mocne oparcie w materiale dowodowym, a zatem nie mogą być uznane za błędne. Sąd Rejonowy zachowując nakazany ustawą obiektywizm i wykorzystując wrażenia wynikające z realizacji zasady bezpośredniości, z całokształtu ujawnionych w toku przewodu sądowego okoliczności wyprowadził racjonalne wnioski, kierując się przy tym wskazaniami wiedzy, doświadczenia życiowego i zasadami logicznego rozumowania i nie naruszył art. 7 kpk. Miał przy tym w polu uwagi także te zagadnienia, które stanowią oś wniesionej apelacji obrońcy.

Na względzie mieć bowiem wypada, iż sama tylko okoliczność, że oceniono poszczególne dowody, w aspekcie ich wiarygodności, nie w taki sposób, jak życzyłby sobie tego obrońca czy oskarżona, nie jest tożsame ze stwierdzeniem, że w procesie ich weryfikacji doszło do naruszenia reguły płynącej z treści art. 7 kpk. Rzecz jasna, odmienna ocena dowodów - korzystna dla oskarżonej - jest naturalnym prawem zarówno jej jak i obrońcy, jednakże nie wynika z niej samo przez się, by analiza dokonana w niniejszej sprawie charakteryzowała się dowolnością, w sytuacji gdy wszystkie przedstawione powyżej wymogi Sąd pierwszej instancji spełnił. Wywody apelującego stanowią jedynie alternatywną wersję oceny dowodów, wobec czego należy je uznać wyłącznie za werbalną i bezowocną polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu Rejonowego, która nie została poparta żadnymi logicznymi argumentami, wobec czego nie jest w stanie spowodować uwzględnienia zarzutu obrazy art. 7 kpk. W przekonaniu Sądu drugiej instancji, dokonana przez Sąd meriti ocena dowodów zarówno osobowych, jak i nieosobowych, które zostały dokładnie omówione i przeanalizowane w pisemnych motywach wyroku, w pełni zasługuje na aprobatę.

W szczególności te rozważania należy odnieść do oceny zeznań świadka Ł. M. (k.10-11,56). Świadek nie miał żadnych przesłanek, aby składać nieprawdziwe i obciążające oskarżoną zeznania. Z zeznań tych wynika, że oskarżona wsiadła do pojazdu przy cmentarzu, przejechała około 300 m i wtedy została zatrzymana. Wbrew twierdzeniom skarżącego te wiarygodne zeznania przeczą twierdzeniom oskarżonej, że jedynie zmieniała położenie pojazdu po wyjechaniu z bramy posesji. Zachowanie oskarżonej oraz kierowanego przez nią pojazdu było pod obserwacją policji, gdyż to uprzednie zgłoszenie o poruszaniu się pojazdu kierowanego przez osobę pod wpływem alkoholu było przyczyna przeprowadzonej interwencji. Wobec powyższego twierdzenia oskarżonej o przejechaniu 7 metrów bez zamiaru dalszej jazdy nie mogły zostać uznane za wiarygodne.

Sąd Rejonowy słusznie miał na uwadze postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2017 r. III KK 472/16, gdzie wskazano, że przewidziane w art. 178a § 1 k.k. kryterium "ruchu lądowego" należy wiązać nie tyle z formalnym statusem konkretnej drogi, czy też określonego miejsca, lecz z faktyczną dostępnością i rzeczywistym jego wykorzystaniem dla ruchu pojazdów i innych uczestników. Wobec tego samo stwierdzenie, że do zdarzenia doszło na drodze leśnej, nie wyklucza możliwości przypisania czynu z art. 178a § 1 k.k. Ponadto w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2019 r. IV KK 567/18 zaznaczono, że ruchem lądowym jest nie tylko ruch na drogach publicznych, w strefach zamieszkania, lecz także ruch w miejscach dostępnych dla powszechnego użytku.

Jak wynika z informacji z Urzędu Gminy S. z dnia 15 grudnia 2021 roku grunt, którym poruszał się oskarżona nie stanowi drogi gminnej, ale ta część działki wykorzystywana jest do dojazdu do posesji przez mieszkańców m. W.. W ocenie Sądu Okręgowego nie ma znaczenia okoliczność czy osoby tam mieszkające i korzystające z tego dojazdu prowadzą gospodarstwo rolne. Ruch pojazdów może odbywać się nie tylko w powodu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Sposób urządzenia tego dojazdu wskazuje, że jest on wyraźnie wyznaczony i jest wykorzystywany systematycznie do dojazdu i ruchu pojazdów, a nie tylko sporadycznie i w ograniczonym zakresie (k.54). Również w ocenie świadka Ł. M. miejsce gdzie zatrzymano oskarżoną stanowi dojazd do domów, każdy może się poruszać tą drogą i posiada ona wyraźnie zaznaczony i wyjeżdżony ślad. Wobec powyższego ustalenia Sądu I instancji wskazujące, że oskarżona poruszała się w ruchu lądowym były prawidłowe i nie wymagały korekty.

Biorąc pod uwagę kategorię zarzutów podniesionych w apelacji obrońcy K. P., przy jednoczesnym braku przesłanek z art. 440 kpk, Sąd Okręgowy nie miał podstaw, by na skutek jej treści odnieść się szczegółowo do rodzaju i wymiaru kary orzeczonej wobec tego oskarżonej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. II AKa 275/17, Legalis Numer 1728581). Wymierzona za przypisane oskarżonej przestępstwo kara odzwierciedla należycie stopień szkodliwości społecznej czynu oraz stopnień winy, a ponadto uwzględnia w wystarczającej mierze cele kary określone w art. 53 k.k., a więc nie można uznać, że jest ona rażąco niewspółmierna.

.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonej lub uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosku

Lp.

Zarzut

2.

obraza prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej, mianowicie art. 178 a § 4 kk poprzez jego niezastosowanie w przypadku, gdy jak wynika z informacji z Krajowego Rejestru Karnego z dnia 18 czerwca 2021 roku oskarżona była uprzednio karana między innymi za czyn z art. 178 a § 1 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut okazał się niezasadny.

Należy podkreślić, że dane karalności z dnia 18 czerwca 2021 roku oraz z dnia 25 listopada 2021 roku zawierają wpisy o karalności oskarżonej za czyny z art.178a § 1 kk w sprawie II K 142/17 oraz z art. 278 § 1 kk w sprawie II K 581/17 Sądu Rejonowego w Siedlcach. Sąd I instancji poddając te dane analizie podjął czynności zamierzające do ustalenia czy kary oraz środki karne zostały wykonane oraz w jakim terminie (k.61). Taka decyzja była zasadna, a w ocenie Sądu Okręgowego sam zapis w danych o karalności nie może przesądzać, że osoba jest karana. Uzyskane informacje zostały poddane analizie w uzasadnieniu wyroku i słusznie przyjęto, że nastąpiło zatarcie skazania, zaś upływ środka karnego w sprawie II K 142/17 nastąpił w dniu 18 marca 2020 roku. Wobec powyższego zasadnie Sąd I instancji przyjął kwalifikację prawną czynu z art. 178a § 1 kk. Skarżący w treści złożonego środka odwoławczego nie odniósł się w żaden sposób do argumentów przedstawionych przez Sąd I instancji, a jedynie powołał się na formalne istnienie zapisów w karcie karnej.

Na marginesie należy wskazać, że to prawdopodobnie brak zawiadomienia rejestru karnego o wykonaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w sprawie II K 142/17 jest przyczyną braku wykreślenie wpisów o wyrokach skazujących.

Wniosek

Wniosek o zmianę wyroku i przypisanie oskarżonej czynu z art. 178a § 4 kk oraz orzeczenie kary 1 roku pozbawienia wolności, zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych dożywotnio, świadczenia pieniężnego w kwocie 10.000 zł oraz obciążenia kosztami procesu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała bezzasadność wniosku

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 19 stycznia 2022r. sygn. akt II K 665/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

bezzasadność wniesionych apelacji i podniesionych zarzutów oraz brak okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zasądzono od oskarżonej 150 zł opłaty od kary i 10 zł wydatków postępowania odwoławczego - połowę na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 636 § 2 kpk w zw. z art. 627 kpk i art. 8 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49, poz. 223 z 83 r. z późń. zm.). Oskarżona osiąga dochód i ma możliwości uregulowania orzeczonych należności finansowych.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonej

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 19 stycznia 2022 r. sygn. akt II K 665/21

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

prokurator

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 19 stycznia 2022r. sygn. akt II K 665/21

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana