Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 8 maja 2019 r. (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w S. postanowił nie zaliczyć M. Z. do osób niepełnosprawnych. W uzasadnieniu wskazał, że wnioskodawca nie konieczności okresowej lub stałej opieki oraz schorzenia nie utrudniają mu podjęcia zatrudnienia i poruszania się w środowisku. Jest zdolny do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych bez pomocy innych osób.

Na skutek odwołania M. Z. orzeczeniem wydanym w dniu 27 czerwca 2019 r. Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w S. utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Zespół wskazał, że odwołujący się wymaga leczenia, w szczególności regularnej kontroli w poradni specjalistycznej. Niemniej jednak rozpoznawane u M. Z. schorzenia nie powodują istotnych ograniczeń w możliwości funkcjonowania i pełnienia ról społecznych na poziomie uważanym za typowy dla osoby z pełną sprawnością. Nie obniżają jego zdolności do wykonywania pracy ani ograniczeń w pełnieniu ról społecznych.

W odwołaniu od powyższego orzeczenia M. Z. podniósł, że na skutek wypadku stracił wzrok w prawym oku, ponadto cierpi na zwyrodnienie prawego kolana, stawów biodrowych i kręgosłupa, przez co ma problemy z poruszaniem. Został zakwalifikowany do wymiany stawów biodrowych. Dolega mu również przepuklina przełyku, refluksowe zapalenie przełyku oraz zapalenie tarczycy. Schorzenia powodują problemy ze znalezieniem przez M. Z. odpowiedniego zatrudnienia.

W odpowiedzi na odwołanie Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie (...) w S. wniósł o jego oddalenie, nie znajdując podstaw do zmiany decyzji mimo ponownej analizy dokumentacji medycznej M. Z.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. Z. ma 55 lat. Od 3 lat leczy się z powodu osteoporozy. O ponad 2 lat odczuwa bóle kręgosłupa. Leczy się w gabinecie ortopedycznym. Oczekuje na zabieg wszczepienia sztucznego stawu biodrowego. W 2010 r. doznał urazu prawego oka i od tej pory nie widzi na to oko. Ostatnio leczy się z powodu depresji.

Dowód : dokumentacja medyczna k. 18, 37 oraz k . 1 i 12 akt organu, zaświadczenie lekarskie k. 14 akt organu, ocena pedagogiczna k. 18 akt organu, ocena stanu zdrowia dziecka k. 19 i 29akt organu, ocena psychologiczna k. 28 akt organu.

Aktualnie rozpoznaje się u M. Z. zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez objawów zespołu bólowego i podrażnienia korzeni nerwowych oraz początkowe zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych i kolanowych. Stan ortopedyczny nie powoduje niepełnosprawności M. Z..

Dowód : opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii H. M. k. 23 i 112.

M. Z. jest osobą praktycznie jednooczną z prawidłowym funkcjonalnie okiem lewym. Utrata wzroku w oku prawym nie powoduje jego niepełnosprawności.

Dowód : opinia biegłego sądowego z zakresu okulistyki D. P. k. 27 i 98.

Rozpoznawane u M. Z. zapalenie przełyku i przepuklina rozworu przełykowego również nie powodują niepełnosprawności.

Dowód : opinia biegłego sądowego z zakresu gastroenterologii H. K. k. 60 i 166.

M. Z. wymaga obserwacji w kierunku demielinizacji (...) z uwagi na niespecyficzne zaburzenia widzenia lewym okiem (lśniąca aura). Może być zaliczany do lekkiego stopnia niepełnosprawności z powodu schorzeń neurologicznych począwszy od 15 listopada 2019 r. do dnia 26 września 2021 r. Konieczne jest przeprowadzenie badania kontrolnego (...) mózgowia w celu weryfikacji podejrzenia stwardnienia rozsianego

Dowód : opinia biegłego sądowego z zakresu neurologii A. R. k. 128, 141 i 181.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie zaistniały przesłanki do uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi rentowemu, a w konsekwencji umorzenia postępowania.

Zgodnie z art. 477 ¹⁴ § 6 k.p.c. w sprawie, w której wniesiono odwołanie od orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, sąd nie orzeka co do istoty sprawy na podstawie nowych okoliczności dotyczących niepełnosprawności, które powstały po dniu wniesienia odwołania od tego orzeczenia. W tym przypadku sąd uchyla orzeczenie, przekazuje sprawę do rozpoznania wojewódzkiemu zespołowi do spraw orzekania o niepełnosprawności i umarza postępowanie.

Przez nowe okoliczności, o jakich mowa w art. 477 ¹⁴ § 6 k.p.c., należy rozumieć zarówno zmiany w stanie zdrowia wnioskodawcy powstałe po wniesieniu odwołania jaki i istniejące w dacie wydania orzeczenia – nierozpoznane lub niepotwierdzone dokumentacją, a w konsekwencji nie objęte oceną orzeczników organu schorzenia, które ujawniły się na etapie postępowania przed sądem pierwszej instancji lub których istnienie i nasilenie dopiero przed sądem odwołujący się udokumentował z uwagi na fakt, że orzeczenie o niepełnosprawności ma dotyczyć nie jednostkowej oceny sytuacji, ale pewnego okresu. Orzeczenie obejmuje zatem rokowanie co do stanu sprawności wnioskodawcy na przyszłość i powinno być aktualne i adekwatne dla tego stanu. Przepis art. 477 ¹⁴ § 4 k.p.c. pozwala wojewódzkiemu zespołowi do spraw orzekania o niepełnosprawności na uaktualnienie swojego stanowiska orzeczniczego niejako w trakcie procesu sądowego wskutek zgromadzonych w tym postępowaniu dowodów. Bieżąca prawidłowa ocena takich nowych okoliczności przez zespół może doprowadzić do zmiany pierwotnego stanowiska zespołu i zakończenia sporu - bez potrzeby jego rozstrzygania przed sądem.

Tak rozumiane nowe okoliczności wystąpiły w niniejszej sprawie.

Z przedłożonej przez odwołującego się dokumentacji medycznej oraz opinii biegłego z zakresu neurologii A. R. jednoznacznie wynika, że listopadzie 2019 r. wykonano u M. Z. badanie (...) mózgowia, którego wynikiem było podejrzenie demielinizacji z brakiem pełnych danych do rozpoznania stwardnienia rozsianego. Niezależnie jednak od potwierdzenia tego rozpoznania podejrzenie demielinizacji stanowi nowa okoliczność w sprawie, której zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności obu instancji nie miały szansy wziąć pod uwagę przy wydawaniu swoich orzeczeń, w szczególności w dniu 27 czerwca 2019 r., kiedy wydano zaskarżone orzeczenie.

W ślad za biegłą z zakresu neurologii Sąd stwierdził zaistnienie sytuacji przewidzianej normą art. 477 ¹⁴ § 6 k.p.c. Zauważył, że biegła jednoznacznie zakwalifikowała odwołującego się do lekkiego stopnia niepełnosprawności w okresie przypadającym po dacie wydania zaskarżonego orzeczenia w oparciu o wynik badania, który może skutkować zmianą oceny niepełnosprawności M. Z. w okresie aktualnym dla zaskarżonego orzeczenia. To oznacza potrzebę jego weryfikacji i uaktualnienia poprzez ponowne wydanie orzeczenia. Orzekanie w sprawie przez sąd w istocie oznaczałoby ocenę wyłącznie takich okoliczności związanych ze stanem zdrowia odwołującego się, o których organ nie wiedział, a w konsekwencji których nie rozważał, pomimo potencjalnego objęcia zaskarżonym orzeczeniem okresu, w którym okoliczności te wystąpiły.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 477 ¹⁴ § 6 k.p.c. sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)