Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2022 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Jarząbek

Protokolant: Magdalena Adamska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2022 r. w W.

sprawy T. Z. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania T. Z. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 29 czerwca 2021r. znak (...)

oddala odwołanie.

UZASADNIENIE WYROKU

z 2 marca 2022 r.

T. Z. (2) w dniu 10 sierpnia 2021 r. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 29 czerwca 2021 r. znak: (...) w przedmiocie odmowy ponownego przeliczenia emerytury. Odwołujący zarzucił organowi rentowemu błąd w ustaleniach faktycznych polegający na nieuwzględnieniu treści złożonych przez ubezpieczonego dokumentów w postaci umowy o pracę, podpisanej ze spółdzielnią (...) z siedzibą w W. i świadectwa pracy za okres od 20 listopada 1978r. do 10 maja 1979 r. T. Z. (1) wniósł o zmianę skarżonej decyzji poprzez dokonanie ponownego ustalenia wysokości należnej mu emerytury od daty jej przyznania, tj. od dnia 3 lipca 2018 r. do dnia 1 lutego 2021 r., zgodnie z art. 113 ustawy emerytalnej. Ubezpieczony uzasadnił, że organ rentowy już w dacie złożenia pierwszego wniosku, tj. 11 kwietnia 2014 r. dysponował dokumentami pozwalającymi na ustalenie jego wynagrodzenia w Spółdzielni (...) na poziomie 2.800 zł netto miesięcznie plus premia regulaminowa 15% ( odwołanie k. 3-4 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie z 10 września 2021 r. organ rentowy wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od ubezpieczonego na rzecz ZUS kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. W uzasadnieniu swojego stanowiska Zakład wskazał, że skarżona decyzja została wydana w wyniku rozpoznania wniosku T. Z. (1) z 8 czerwca 2021 r. o przeliczenie emerytury na podstawie art. 113 ustawy emerytalnej i wypłaty wyrównania świadczenia od 3 lipca 2018 r., do którego nie dołączono jakichkolwiek nowych dowodów ani okoliczności, które miałyby wpływ na wysokość świadczenia. Organ rentowy przywołał przy tym, że dopiero w dniu 1 lutego 2021 r. odwołujący złożył wniosek o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem pracy i płacy w Spółdzielni Pracy (...), załączając umowę o pracę oraz kopię świadectwa pracy. Okres zatrudnienia u ww. pracodawcy był uprzednio uwzględniony do obliczenia kapitału początkowego odwołującego, jednak przyjęto wówczas wynagrodzenie minimalne z uwagi na brak zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (kwota wskazana w świadectwie pracy świadczyła o wysokości wynagrodzenia w dacie wydania świadectwa pracy i nie dawała podstaw do uwzględnienia jej jako wynagrodzenia w całym okresie zatrudnienia). Dopiero przedłożona wraz z wnioskiem z dnia 1 lutego 2021 r. umowa o pracę pozwoliła organowi rentowemu ustalić, że kwota wynagrodzenia T. Z. (1) w Spółdzielni (...) wynosiła przez cały okres zatrudnienia kwotę 2.800 zł netto miesięcznie, co skutkowało wydaniem decyzji z dnia 18 lutego 2021 r. o przeliczeniu kapitału początkowego oraz decyzji z dnia 19 lutego 2021 r. o przeliczeniu emerytury – ubezpieczony nie wniósł odwołania od żadnej z tych decyzji. Organ rentowy wskazał ponadto, że nie zachodziły podstawy do uwzględnienia przy ustalaniu wysokości podstawy wymiaru składek premii regulaminowej, ponieważ T. Z. (1) nie przedstawił zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu ani wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej, z których wynikałoby, że premia była mu wypłacana w każdym miesiącu, jak również nie przedłożył regulaminu, z którego wynikałyby zasady wypłacania premii, stąd organ rentowy do obliczenia kapitału początkowego uwzględnił jedynie kwotę udowodnionego wynagrodzenia zasadniczego ( odpowiedź na odwołanie k. 7-8 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący T. Z. (1) w okresie od 17 lutego 1996 r. do 28 lutego 2002 r. pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, zaś w okresie od 31 marca 2014 r. do 2 lipca 2018 r. – rentę z tytułu niezdolności do pracy ( bezsporne).

Ubezpieczony 27 marca 2018 r. wniósł o obliczenie kapitału początkowego, wraz z informacją o okresach składkowych i nieskładkowych. Wskazywał na swoje zatrudnienie m.in. w Spółdzielni Pracy (...) w okresie od 20 listopada 1978 r. do 10 maja 1979 r. na stanowisku magazyniera, na dowód czego przedłożył legitymację ubezpieczeniową, zawierającą potwierdzenie ww. zatrudnienia, gdzie nie wypełniono pola dotyczącego przeciętnych miesięcznych zarobków odwołującego, a także świadectwo pracy potwierdzające ww. okres zatrudnienia na stanowisku magazyniera, z wynagrodzeniem wg 9 kategorii zaszeregowania, tj. 2.800 zł netto plus 15% premii regulaminowej ( kopia legitymacji ubezpieczeniowej k. 21, świadectwo pracy z 10.05.1979 r. k.39 – a.k.p. ).

Decyzją z 20 lipca 2018 r. znak: (...) (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. ustalił kapitał początkowy T. Z. (1) na dzień 1 stycznia 1999 r. w kwocie 119.788,35 zł. Do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy kapitału początkowego przyjęto wynagrodzenie uzyskiwane przez ubezpieczonego w latach 1979-1988, w tym w 1979 r. kwotę 69.034,00 zł. W załączniku nr 1 do decyzji poinformowano odwołującego, że do podstawy wymiaru kapitału początkowego za okres pracy w Spółdzielni (...) przyjęto wynagrodzenie minimalne, lecz sprawa może być przedmiotem ponownego rozpoznania po dostarczeniu zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu (druk Rp-7) za ten okres ( decyzja z 20.07.2018 r., załącznik nr 1 – nienumerowane karty a.k.p. ).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wydał decyzję znak: (...), w której z urzędu przyznał T. Z. (1) emeryturę od dnia 3 lipca 2018 r., tj. od miesiąca, w którym ubezpieczony ukończył 65 lat. Równocześnie orzeczono o ustaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Emeryturę przyznano odwołującemu w kwocie zaliczkowej – 2.224,05 zł, do czasu nadesłania przez Oddział w W. decyzji w przedmiocie kapitału początkowego. Decyzją z 2 października 2018 r. ustalono ostatecznie wysokość emerytury na kwotę 2.224,05 zł ( decyzje z 26.07.2018 r., z 2.10.2018 r. – nienumerowane karty tomu II akt ZUS).

Pismem z 20 grudnia 2018 r. T. Z. (1) zwrócił się do organu rentowego o sprawdzenie, czy w legitymacji ubezpieczeniowej, którą złożył w ZUS, wskazano zarobki, za okres, za który przyjęto wynagrodzenie minimalne przed 1998 r., tj. za okres zatrudnienia w Spółdzielni (...). Organ rentowy udzielił odwołującemu odpowiedzi pismem z 13 czerwca 2019 r., informując, że w legitymacji ubezpieczeniowej nie podano wynagrodzenia za okres od 20 października 1978 r. do 10 maja 1979 r. w Spółdzielni (...) w W.. W związku z powyższym ZUS (...) Oddział w W. Inspektorat w L. przyjął za okres wynagrodzenie minimalne ( pismo T. Z. (1) z 20.12.2018 r., pismo ZUS z 13.06.2019 r. – nienumerowane karty tomu II a.r.).

W dniu 1 lutego 2021 r. odwołujący wniósł o ponowne przeliczenie emerytury z uwzględnieniem pracy i płacy w Spółdzielni Pracy (...) na stanowisku magazyniera w okresie od 20 listopada 1978 r. do 10 maja 1979 r., z wynagrodzeniem w wysokości 2.800 zł netto miesięcznie plus premia regulaminowa w stawce 15%. Do wniosku ubezpieczony dołączył kopię umowy o pracę z 20 listopada 1978 r., w której wskazano, że została ona zawarta na czas nieokreślony, a wynagrodzenie T. Z. (1) będzie wynosić wg 9 kategorii zaszeregowania – 2.800 zł netto plus 15% premii regulaminowej. Ubezpieczony dołączył również ponownie kopię świadectwa pracy z 10 maja 1979 r. ( wniosek z 1.02.2021 r. z załącznikami – nienumerowane karty tomu I akt ZUS). W wyniku rozpoznania wniosku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wydał w dniu 18 lutego 2021 r. decyzję znak: (...) (...), w której dokonał ponownego ustalenia kapitału początkowego T. Z. (1), ustalając go na dzień 1 stycznia 1999r. na kwotę 120.325,48 zł. Do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy kapitału początkowego przyjęto wynagrodzenie uzyskiwane przez ubezpieczonego w latach 1979-1988, w tym za 1979r. kwotę 74.137,20 zł. W oparciu o tę decyzję, w dniu 19 lutego 2021 r. organ rentowy wydał decyzję znak: (...), w której dokonał przeliczenia emerytury T. Z. (1) od dnia 1 lutego 2021 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Świadczenie od 1 lutego 2021 r. wyniosło 2.233,83 zł ( wniosek z 1.02.2021 r., decyzje z 18.02.2021 r. i z 19.02.2021 r. – nienumerowane karty tomu I akt ZUS).

T. Z. (1) w dniu 1 marca 2021 r. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. pismo, w którym poinformował, że w decyzji z 18 lutego 2021 r. dotyczącej ponownego ustalenia kapitału początkowego błędnie przyjęto datę wyrównania wysokości wyrównania emerytury w Spółdzielni Pracy (...), bowiem dokumenty w postaci legitymacji ubezpieczeniowej oraz świadectwa pracy z 10 maja 1979 r. zostały przez niego przedłożone wraz z wnioskiem o emeryturę. W odpowiedzi na powyższe pismo, organ rentowy poinformował ubezpieczonego, że wyrównanie emerytury zostało naliczone od miesiąca, w którym przedłożono nowe dokumenty, tj. umowę o pracę z 20 listopada 1978 r., jak również o tym, że świadectwo pracy nie pozwalało na przyjęcie zarobków z niego wynikającej, bowiem nie wskazano w nim okresu, w jakim T. Z. (1) otrzymywał wskazane w świadectwie pracy wynagrodzenie ( pismo T. Z. (1) z 1.03.2021 r., odpowiedź ZUS z 15.03.2021 r. – nienumerowane karty tomu I akt ZUS).

W dniu 8 czerwca 2021 r. do organu rentowego wpłynął wniosek T. Z. (1) o ponowne przeliczenie wysokości emerytury na podstawie art. 113 ustawy emerytalnej, z naliczeniem wyrównania od daty przyznania świadczenia, tj. od 3 lipca 2018 r. do 1 lutego 2021 r. z uwagi na nieuwzględnienie dotychczas w wymiarze świadczenia rzeczywistych dochodów odwołującego w okresie zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) od 20 listopada 1978 r. do 10 maja 1979 r., wynikających z przedstawionych przez odwołującego dowodów, w tym umowy o pracę i świadectwa pracy, którymi ZUS dysponował już w momencie złożenia przez ubezpieczonego pierwszego wniosku, tj. w dniu 11 kwietnia 2014 r.

Skarżoną decyzją z 29 czerwca 2021 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił przeliczenia emerytury T. Z. (1). W uzasadnieniu decyzji wskazano, że do wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy z dnia 31 marca 2014 r. odwołujący dołączył kopię legitymacji, w której nie wskazano wynagrodzenia za okres od 20 listopada 1978 r. do 10 maja 1979 r. Do ustalenia wysokości renty za ten okres przyjęto wynagrodzenie minimalne. Decyzją z 2 października 2018 r. przyznano odwołującemu emeryturę od dnia 3 lipca 2018 r. – z urzędu. Wówczas ubezpieczony nie złożył wniosku z dodatkowymi dokumentami. Następnie, pismem z 20 grudnia 2018 r. T. Z. (1) zwrócił się do ZUS o sprawdzenie, czy w legitymacji ubezpieczeniowej ujęto zarobki za sporny okres, na co organ rentowy w piśmie z 13 czerwca 2019 r. poinformował go o tym, że w legitymacji brak jest adnotacji o uzyskanym wynagrodzeniu, w związku z czym przyjęto wynagrodzenie minimalne. Dopiero do wniosku z dnia 1 lutego 2021 r. o przeliczenie emerytury ubezpieczony przedłożył umowę o pracę, na podstawie której możliwe było przeliczenie świadczenia. Wcześniejsze posiadanie przez organ rentowy świadectwa pracy za sporny okres nie dało podstaw do przyjęcia wynagrodzenia w nim wskazanego, ponieważ brak było informacji, od kiedy obowiązywało to wynagrodzenie. Pracodawca wykazuje w świadectwie pracy ostatnio osiągane wynagrodzenie, co nie jest równoznaczne z tym, że obowiązywało ono od początku zatrudnienia ( wniosek z 8.06.2021 r., decyzja z 29.06.2021 r. – nienumerowane karty tomu I a.r.).

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie ww. dowodów, mając na uwadze, dowodów z dokumentów żadna ze stron nie kwestionowała, a Sąd z urzędu nie znalazł podstaw do tego, aby odmówić im wiarygodności i mocy dowodowej. Tak zebrany materiał dowodowy Sąd uznał za wystarczający do wydania rozstrzygnięcia w sprawie, zaś strony postępowania nie wnosiły o jego uzupełnienie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Istotą sporu w niniejszym postępowaniu była możliwość zaliczenia do kapitału początkowego wysokości faktycznego wynagrodzenia T. Z. (1) u pracodawcy – Spółdzielnia Pracy (...) w W. w okresie od 20 listopada 1978 r. do 10 maja 1979 r. począwszy od daty pierwotnego przyznania odwołującemu emerytury, tj. od 3 lipca 2018 r. Przywołać jednak należy, że podstawą do przeliczenia świadczenia w oparciu o art. 113 ustawy emerytalnej, na co powoływał się ubezpieczony we wniosku z 8 czerwca 2021 r., a także w odwołaniu, są nieuwzględnione dotychczas w wymiarze świadczenia okresy składkowe. Tymczasem okres zatrudnienia w spółdzielni (...) został przez organ rentowy uwzględniony w decyzji przyznającej T. Z. (1) prawo do emerytury, sporne zaś było jedynie wynagrodzenie odwołującego u ww. pracodawcy, wpływające na wysokość świadczenia przyznanego ubezpieczonemu.

Zgodnie z treścią art. 174 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2022. poz.504 t.j.), zwanej ustawą emerytalną , kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Na podstawie art. 174 ust. 2 ww. ustawy przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1)  okresy składkowe, o których mowa w art. 6;

2)  okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5;

3)  okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

Jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy (art. 15 ust. 2a ustawy emerytalnej).

Stosowane do przepisu art. 175 ust. 1 zd. 2 ustawy emerytalnej, postępowanie w sprawie ustalenia kapitału początkowego przebiega według zasad dotyczących ustalenia prawa
do świadczeń przewidzianych w ustawie (w szczególności chodzi tu o katalog środków dowodowych, jakie służą ubezpieczonemu w postępowaniu przed organem rentowym
do wykazania zarówno stażu ubezpieczonego, jaki i wysokości przychodów).

Zgodnie z § 21 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 2011r.
w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. z 2011r., Nr 237, poz. 1412), środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobków lub dochodu stanowiącego podstawę wymiaru emerytury dla pracowników (także wysokości kapitału początkowego) są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu
lub uposażenia.

Brak odpowiedniej dokumentacji płacowej i innych dokumentów, na jakie wskazuje cytowany przepis, przeważnie uniemożliwia prawidłowe ustalenie w zakresie wysokości wynagrodzenia za pomocą innych środków dowodowych. Jest to bowiem trudne z uwagi
na szczegółowość takich danych przy znacznej najczęściej odległości czasowej. Zaliczenie
zaś nieudokumentowanych okresów składkowych do uprawnień oraz wzrostu świadczeń emerytalno-rentowych wymaga dowodów nie budzących wątpliwości, spójnych i precyzyjnych
(zob. wyrok Sądu Najwyższych z 9 stycznia 1998r. II UKN 440/97). Jednocześnie w orzecznictwie podkreśla się jednak, że w postępowaniu odwoławczym od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie ma ograniczeń co do środków dowodowych stwierdzających wysokość zarobków i w myśl art. 473 k.p.c. wysokość wynagrodzenia może być dowodzona wszelkimi dostępnymi dowodami przewidzianym w Kodeksie postępowania cywilnego. Rzeczą sądu jest natomiast ocena wiarygodności przedstawionych w toku postępowania dowodów (por. wyrok Sądu Najwyższego z 25 lipca 1997r. II UKN 186/97, wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 4 marca 1997r. III AUa 105/97).

Mimo braku ograniczeń dowodowych w postępowaniu przed sądami ubezpieczeń społecznych nie można zapominać, że wysokość zarobków stanowiących podstawę wyliczenia składki na ubezpieczenia społeczne nie może być ustalana w sposób hipotetyczny, przybliżony, oparty jedynie na domniemaniu czy też uprawdopodobnieniu (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 20.06.2007 r., III AUa 482/07, Apel. - W-wa 2008, nr 1; wyrok Sądu Najwyższego z 4.07.2007 r., I UK 36/07, LEX nr 390123; wyrok Sądu Najwyższego z 4.09.2013 r., II UK 315/12, LEX nr 1375196; wyroki Sądu Apelacyjnego w Lublinie: z 14.08.2012 r., III AUa 322/12, LEX nr 1213861; z 4.10.2012 r., III AUa 305/12, LEX nr 1223273; z 19.12.2012 r., III AUa 1009/12, LEX nr 1237287; wyroki Sądu Apelacyjnego w Gdańsku:
z 5.10.2012 r., III AUa 565/12, LEX nr 1223165 i z 22.01.2013 r., III AUa 1244/12, LEX nr 1280044; wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z 21.08.2013 r., III AUa 459/13, LEX nr 1363361). Zadaniem Sądu w sprawach o ustalenie wysokości kapitału początkowego czy też o wysokość emerytury jest więc dokładne ustalenie wysokości wynagrodzenia otrzymywanego przez ubezpieczonego w danym okresie. Zarobki za poszczególne miesiące i wybrane lata kalendarzowe muszą być wykazane w sposób niebudzący wątpliwości, w ściśle określonej kwotowo wysokości.

Dodatkowo regułą jest, że podstawę wymiaru świadczenia stanowić mogą te przychody, których dotyczy obowiązek opłacania składki (nie jest to jednak reguła bezwzględna). Jak stwierdził Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 18 października 2007r . (III AUa 970/07, Apel. - W-wa 2008, nr 1), przy ustalaniu, czy istnieje/istniał obowiązek opłacania składki na ubezpieczenie społeczne od określonych składników wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy, stosuje się przepisy obowiązujące w okresie, z którego wynagrodzenie jest uwzględniane w podstawie wymiaru.

Natomiast w myśl art. 133 ust. 1 ustawy emerytalnej, w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż

1)  od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu;

2)  za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, o którym mowa w pkt 1, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego.

W ocenie Sądu, organ rentowy zasadnie ocenił, że dokument w postaci świadectwa pracy z dnia 10 maja 1979 r. nie dawał podstawy do uwzględnienia odwołującemu wynagrodzenia w wysokości 2.800 zł netto miesięcznie przez cały okres zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w W.. Dokument ten nie zawierał bowiem precyzyjnego oznaczenia, w jakim okresie było odwołującemu wypłacane wynagrodzenie we wskazanej kwocie. Zgodzić się należało zatem z tym, że niedopuszczalne było domniemanie, że wynagrodzenie w tej wysokości było odwołującemu wypłacane przez cały okres zatrudnienia u ww. pracodawcy. Ustalenia tej okoliczności można było dopiero w oparciu o przedstawiony przez T. Z. (1) w dniu 1 lutego 2021 r. dokument w postaci umowy o pracę zawartej ze Spółdzielnią (...) z dnia 20 listopada 1978 r. Dopiero bowiem porównane zarobków wynikających z umowy o pracę z przedstawionymi w świadectwie pracy pozwoliło na ustalenie, że odwołujący uzyskiwał wynagrodzenie w stałej wysokości przez cały okres zatrudnienia w spółdzielni.

W przedmiotowej sprawie, stosując art. 133 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej, możliwe było przeliczenie emerytury T. Z. (1) przy uwzględnieniu kapitału początkowego obliczonego z uwzględnieniem zarobków ze Spółdzielni Pracy (...), począwszy od daty, w której ubezpieczony złożył w tym zakresie wniosek wraz z dokumentem w postaci umowy o pracę. Nie było natomiast podstaw do dokonania tego od daty wcześniejszej, w tym takiej, jaką podał ubezpieczony. Analiza bowiem dokumentacji zgromadzonej przez organ rentowy nie daje podstaw do ustalenia, aby ZUS dysponował umową o pracę odwołującego przed 1 lutego 2021 r.

W ocenie Sądu, odwołujący T. Z. (1) nie sprostał ciężarowi udowodnienia, że podczas zatrudnienia w Spółdzielni Pracy (...) w W. regularnie i w każdym miesiącu otrzymywał premię regulaminową. Zgodzić się bowiem należy z argumentacją przedstawioną przez ZUS w odpowiedzi na odwołanie, że odwołujący nie przedstawił dowodów potwierdzających tę okoliczność, w szczególności nie przedłożył zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu od ww. pracodawcy na druku Rp-7, zaś wpis w legitymacji ubezpieczeniowej od Spółdzielni (...) nie wskazuje na wysokość dochodów. Brak zatem dokumentów potwierdzających faktyczną wypłatę premii, jej wysokość za poszczególne miesiące jak również regulaminu wynagradzania, z którego mogłaby wynikać zasada comiesięcznej wypłaty premii regulaminowej.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., jak w sentencji.