Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 1321/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 16 września 2021 roku, sygn. akt IV K 362/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

C. Ś.

Sytuacja majątkowa oskarżonego

Informacja e - (...)

k. 130

2.1.1.2.

C. Ś.

Niekaralność oskarżonego

Aktualna karta karna

k. 131

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

2.1.1.2

Aktualna karta karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Naruszenie art. 7 k.p.k. poprzez danie wiary zeznaniom pokrzywdzonej i pominięcie zapisów monitoringu w sytuacji, gdy z zapisów tych wynika, że nieprawdopodobnym jest, aby doszło do zdarzenia opisanego przez pokrzywdzoną, a to ze względu, że od pojawienia się pokrzywdzonej przy wejściu do klatki schodowej do pojawienia się oskarżonego na nagraniu minęła 1 minuta i 25 sekund, a od wejścia pokrzywdzonej do klatki do pojawienia się mężczyzny - 1 minuta i 16 sekund.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że sąd I instancji nie dopuścił się obrazy wskazanego przez skarżącego przepisu postępowania. Jednocześnie Sąd Rejonowy nie popełnił żadnych uchybień , które nakazywałyby uchylenie wyroku lub zmianę niezależnie od podniesionych zarzutów.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną przepisu art. 7 k.p.k., jeśli jest poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego, jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku (por. np.: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 r., II KK 12/06, LEX nr 193084; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2004 r., sygn. WK 26/03, OSNwSK 2004, nr 1, poz. 53). W ocenie Sądu Okręgowego, warunek ten został w przedmiotowej sprawie spełniony. To, że apelujący nie akceptuje oceny zebranego materiału dowodowego i poczynionych w wyniku tej oceny ustaleń faktycznych, a w środku odwoławczym prezentuje własne oceny i krytykę ocen dokonanych przez sąd I instancji, nie upoważnia do automatycznego uznania, że zaskarżone orzeczenie jest wadliwe.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia Sądu Rejonowego odnośnie przebiegu zajścia inkryminowanego zdarzenia. Poczynione przez skarżącego szacunki w żaden w sposób nie świadczą o tym, że C. Ś. nie mógł zrealizować znamion zarzucanego mu czynu zabronionego z art. 157 § 1 k.k. Obrońca oskarżonego wskazuje bowiem, że przedmiotowy incydent trwać musiał około 15 sekund. Stwierdzić należy jednakże, że nawet gdyby nagrania monitoringu potwierdziły wiarygodność wyliczeń dokonanych przez skarżącego, to w ocenie Sądu Okręgowego owe 15 sekund dawałoby w zupełności wystarczającą ilość czasu do tego, aby C. Ś. wdał się w krótką przepychankę z A. C., zakończoną jej upadkiem. Wobec tego, powyższy argument obrony uznać należy za nietrafny.

Nie sposób podzielić ponadto twierdzenia obrońcy oskarżonego, zgodnie z którym C. Ś. nie mógł chwycić A. C. za ramiona z uwagi na to, że trzymał w ręku smycz. Wskazania doświadczenia życiowego prowadzą do wniosku, że dzierżenie małego przedmiotu w ręku, zwłaszcza takiego, który ze swej istoty przystosowany jest do wygodnego trzymania, o ile mógł co prawda lekko ograniczać manualnie oskarżonego, to w żadnym razie nie sprawił, że chwycenie pokrzywdzonej za ramiona i popchnięcie jej stało się niemożliwe. Za niezasadny uznać należy także argument skarżącego, jakoby obecność trzech psów na smyczy miałaby utrudnić podsądnemu udział w przepychance w stopniu tak dużym, że aż podającym w wątpliwość prawidłowość dokonanych przez sąd I instancji ustaleń faktycznych w zakresie realizacji przez C. Ś. znamion zarzucanego mu czynu zabronionego.

Sąd Okręgowy zwraca jednocześnie uwagę, że inkryminowane zdarzenie miało bez wątpienia charakter spontaniczny. Dla przypisania C. Ś. sprawstwa czynu opisanego w akcie oskarżenia nie ma zatem znaczenia, w jaki sposób oskarżony zachowywał się wobec pokrzywdzonej w czasokresie nieobjętym ramami zarzucanego mu w niniejszej sprawie przestępstwa. Wywody skarżącego w tym przedmiocie należy zatem uznać za niemające znaczenia dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy.

W związku z poczynionymi powyżej ustaleniami stwierdzić należy, że przedstawiona przez obronę argumentacja jawi się wyłącznie jako gołosłowna polemika, która nie może podważyć prawidłowości dokonanych przez Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych. Skarżący zarzuca sądowi I instancji dokonanie oceny zgromadzonego materiału dowodowego wbrew zasadom prawidłowego rozumowania oraz niezgodnie ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, podczas gdy sam prezentuje argumenty, które powyższym wymogom w żaden sposób nie odpowiadają.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania, wniosek obrońcy oskarżonego uznać należało za niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 16 września 2021 roku, sygn. akt IV K 362/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Podniesiona w apelacji argumentacja obrońcy oskarżonego nie mogła podważyć słusznych i prawidłowo uzasadnionych wniosków wywiedzionych przez Sąd Rejonowy. Z tego względu, zarzut skarżącego uznany został za niezasadny, a wyrok utrzymano w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem opłaty. Zgodnie bowiem z art. 8 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych, w razie nieuwzględnienia apelacji wniesionej na korzyść oskarżonego od orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania, sąd wymierza za postępowanie odwoławcze opłatę w wysokości należnej za pierwszą instancję. Przepis art. 7 ww. ustawy stanowi z kolei, że w razie warunkowego umorzenia postępowania oskarżony obowiązany jest uiścić opłatę w wysokości od 60 złotych do 100 złotych.

Sąd Okręgowy zasądził także od oskarżonego kwotę 50 złotych tytułem pozostałych kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. Przepis art. 636 § 1 k.p.k. stanowi, że w sprawach z oskarżenia publicznego, w razie nieuwzględnienia środka odwoławczego, wniesionego wyłącznie przez oskarżonego, koszty procesu za postępowanie odwoławcze ponosi na ogólnych zasadach ten, kto wniósł środek odwoławczy.

W ocenie Sądu Okręgowego, możliwości finansowe C. Ś. nie uzasadniają zwalniania go z ponoszenia kosztów procesu.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok w całości

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana