Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku zaocznego z dnia 5 stycznia 2021 r.

Pozwem z dnia 25 sierpnia 2020 r. ( data prezentaty) powodowie T. K., A. K. (1), M. K. i A. K. (2) wnieśli o zasądzenie od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty po 400 euro wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 2 lipca 2020 r. do dnia zapłaty. Ponadto, wnieśli o zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazali, że roszczenie obejmuje kwotę tytułem odszkodowania za opóźnienie lotu na trasie A. - K. z dnia 14 września 2019 r. Podali, że lot na ww. trasie dotarł do portu docelowego z czternastogodzinnym opóźnieniem. (pozew, k. 2-3v)

S ąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. K., A. K. (1), M. K. i A. K. (2) posiadali rezerwację na lot (...) na trasie z A. (Turcja) do K. zaplanowany na dzień 14 września 2019 r. i realizowany przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.. Samolot dotarł do miejsca docelowego z czternastogodzinnym opóźnieniem. ( okoliczności bezsporne, a nadto dowód: karta pokładowa, k. 11)

Odległość pomiędzy portem lotniczym w A. (Turcja) a portem lotniczym w K. mierzona po ortodromie wynosi 1.754 km. ( fakt notoryjny)

Pismem datowanym na dzień 18 czerwca 2020 r. powodowie reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika wezwali (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. do zapłaty kwot po 400 euro wraz z odsetkami ustawowymi w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania. Wezwanie zostało doręczone pozwanej w dniu 24 czerwca 2020 r. (okoliczności bezsporne, a nadto dowód: wezwanie do zapłaty, k. 12)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, których autentyczność i zgodność z rzeczywistym stanem rzeczy nie budziła wątpliwości, na podstawie art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c. Ponadto sąd, zgodnie z art. 339 k.p.c. za prawdziwe przyjął twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, w zakresie w jakim nie budziły one uzasadnionych wątpliwości.

S ąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w części.

Zgodnie z art. 339 k.p.c. Sąd może wydać wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany w wyznaczonym terminie nie złożył odpowiedzi na pozew. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Zagadnienia dotyczące możliwości dochodzenia odszkodowania za opóźniony lot uregulowane zostały przepisami unijnymi i zawarte są w Rozporządzeniu nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku ustanawiającym wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającym rozporządzenie nr 295/91 (dalej: „Rozporządzenie nr 261/04”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 261/04, w przypadku odwołania lotu, pasażerowie których to odwołanie dotyczy mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego, chyba że: i) zostali poinformowani o odwołaniu co najmniej dwa tygodnie przed planowym czasem odlotu, ii) zostali poinformowani o odwołaniu w okresie od dwóch tygodni do siedmiu dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot najpóźniej dwie godziny przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej cztery godziny po planowym czasie przylotu, lub (...)) zostali poinformowani o odwołaniu w okresie krótszym niż siedem dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot nie więcej niż godzinę przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej dwie godziny po planowym czasie przylotu.

W art. 5 ust. 3 Rozporządzenia nr 261/04 wskazano, że przewoźnik zwolniony jest obowiązku wypłaty rekompensaty jeżeli może dowieść, iż odwołanie lotu zostało spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć mimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków.

Wynikające z art. 339 § 2 k.p.c. domniemanie nie zwalnia Sądu z obowiązku każdorazowego krytycznego ustosunkowania się do twierdzeń powoda z punktu widzenia ich ewentualnej zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, w przypadku zaś wątpliwości w tym przedmiocie sąd nie może wyrokować jedynie w oparciu o twierdzenia powoda i winien przeprowadzić postępowanie dowodowe (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 października 1998 roku, sygn. akt I CKU 85/98, LEX nr 121611; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 1997 roku, I CKU 115/97, LEX nr 1227475).

Przechodząc do merytorycznego rozstrzygnięcia sporu w przedmiotowej sprawie wskazać należy, że nie budzi wątpliwości sądu wykazanie przez powodów legitymacji czynnej w sprawie, wystąpienia opóźnienia oraz podjęcia próby polubownego rozwiązania sporu. W związku z powyższym sąd uznał powództwo za wykazane co do zasady.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. a) - c) rozporządzenia nr 261/04, w przypadku odwołania do powyższego artykułu, pasażerowie otrzymują odszkodowanie w wysokości 250 EUR dla wszystkich lotów o długości do 1500 kilometrów, w wysokości 400 EUR dla wszystkich lotów o długości od 1500 do 3500 kilometrów oraz 600 EUR dla wszystkich innych lotów niż loty określone w lit. a) lub b).

Nie budzi wątpliwości sądu, że odległość pomiędzy portem lotniczym w A. (Turcja) a portem lotniczym w K. mierzona po ortodromie wynosi 1.754 km. Stąd należna powodom kwota wynosi 400 EUR.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia o odsetkach stanowi art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Zgodnie z prawem lotniczym, które stanowi w art. 205c dochodzenie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów rozporządzenia nr 261/2004/WE przysługuje pasażerowi po wyczerpaniu postępowania reklamacyjnego. Postępowanie reklamacyjne uważa się za wyczerpane w przypadku, gdy przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów rozpatrzył reklamację albo upłynął termin do jej rozpatrzenia. Reklamacja powinna być rozpatrzona w terminie 30 dni od dnia jej złożenia. W realiach niniejszej sprawy wezwanie do zapłaty, które zostało potraktowane jako reklamacja zostało doręczone przewoźnikowi w dniu 20 czerwca 2020 roku. Wobec powyższego roszczenie powodów stało się wymagalne po upływie 30 dniowego terminu, a odsetki należą się od dnia 25 lipca 2020 roku. W pozostałym zakresie żądanie w zakresie zapłaty odsetek zostało oddalone.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie 3. wyroku na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik postępowania, w myśl której strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Pozwana, jako przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić powodom w całości poniesione przez nich koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw w wysokości po 1.117,00 zł, na które złożyły się: kwota 900,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, ustalona na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804), kwota 200,00 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu oraz kwota 17,00 zł tytułem uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W punkcie 4 wyrokowi nadano rygor natychmiastowej wykonalności, zgodnie z art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c., zgodnie z którym sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli wyrok uwzględniający powództwo jest zaoczny.