Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VII Ka 228/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 9 listopada 2021 r. w sprawie (...)

0.1.1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońcy oskarżonych S. S. i D. O.

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.2.1. Ustalenie faktów

0.1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.1.2.2. Ocena dowodów

0.1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I obrońcy oskarżonego D. O. (1) rażącej niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu bezwzględnej kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, która nie uwzględnia w sposób wystarczający postawy oskarżonego w toku postępowania oraz stopnia jego winy, a nadto nie bierze pod uwagę celów wychowawczego i zapobiegawczego jakie kara ma osiągnąć względem skazanego

II obrońcy oskarżonego S. S. (1) w części dotyczącej czynu z pkt I aktu oskarżenia,

1. obrazy prawa procesowego, tj. art. 7 kpk mającą wpływ na treść wyroku, poprzez dokonanie oceny materiału dowodowego sprawy, sprzecznie z zasadą swobodnej oceny dowodów, bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania, co skutkowało uznaniem oskarżonego S. S. (1) za winnego popełnienia czynu z art. 279 § 1 kk, mimo, iż prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadzi do wniosków przeciwnych, a polegającej w szczególności na nieobiektywnej i dokonanej z przekroczeniem zasady swobodnej oceny dowodów w postaci wyjaśnień oskarżonych D. O. (1) oraz R. G. (1) poprzez pozbawienie ich waloru wiarygodności, podczas gdy brak jest podstaw do tego by takiej wiarygodności im odmówić;

2. błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść orzeczenia polegający na przyjęciu, że oskarżony S. S. (1) dopuścił się zarzucanego mu czynu, podczas gdy prawidłowa ocena materiału dowodowego prowadzi do przeciwnego wniosku, tj. jakoby S. S. (1) miał brać faktyczny i czynny udział w kradzieży z włamaniem do pojazdu marki A. mającej miejsce w dniu 1 lipca 2020 r. w miejscowości O..

3. rażącej niewspółmierność kary wynikającej z oderwania od realiów przedmiotowej sprawy w postaci choćby uprzedniej niekaralności oskarżonego S. S. (1), a przy tym jego wieku, orzekając tym samym wobec niego karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 279 § 1 kk, względem uprzedniej karalności pozostałych oskarżonych - D. O. (1) oraz R. G. (1), a przez to zastosowania w stosunku do oskarżonego S. S. (1) nadmiernej represji karnej w postaci jednego roku i sześciu miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 279 § 1 kk skutkujące orzeczeniem rażąco niewspółmiernej kary co wykluczyło m.in. orzeczenie kary pozbawienia wolności w minimalnym wymiarze za zarzucane mu przestępstwo z ewentualnym warunkowym zawieszeniem jej wykonania wobec S. S. (1) w postaci nieuwzględnienia dyrektyw wynikających z art. 53 § 2 kk, a w szczególności sposobu życia oskarżonego przed popełnieniem przestępstwa oraz warunków osobistych oskarżonego.

III prokuratora

-obrazy przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 7 k.p.k. i art. 410 k.p.k., poprzez dowolną ocenę zebranego materiału dowodowego, dokonaną z przekroczeniem granic swobodnej oceny dowodów, przeprowadzoną wyłącznie na korzyść oskarżonych, z pominięciem okoliczności przemawiających na ich niekorzyść, w szczególności wynikających z dowodów w postaci zeznań świadków, opinii z zakresu antroposkopii i profilowania kryminalnego, opinii z zakresu badań biologicznych, mechanoskopijnych, wyników przeszukań, oględzin, zawnioskowanych przez oskarżyciela publicznego oraz dokonaniu oceny materiału dowodowego w sposób sprzeczny ze wskazaniami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania, nakazującymi uznanie wersji nie przyznających się do winy oskarżonych - S. S. oraz D. O. wyłącznie za przyjętą linię obrony i pozbawienie jej waloru wiarygodności, co w konsekwencji umożliwiłoby przypisanie oskarżonym sprawstwa występków zarzuconych aktem oskarżenia, oraz wewnętrznej sprzeczności wskazanych w treści uzasadnienia wyroku w tabelach „faktów uznanych za udowodnione" oraz „faktów uznanych za nieudowodnione" tych samych czynów, co do których Sąd uznał oskarżonych za winnych - to jest przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. popełnionego na szkodę P. W.,

- błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, wyrażający się w przyjęciu, iż oskarżony - S. S. (1) nie popełnił kradzieży z włamaniem na szkodę M. K., R. P. oraz M. i A. D. ( czyny opisane w pkt 11¬1V), podczas gdy prawidłowa analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie, w szczególności wyników przeszukań, oględzin, opinii z zakresu badań biologicznych, mechanoskopijnych, zeznań pokrzywdzonych, prowadzi do wniosku zgoła odmiennego,

-błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na jego treść, wyrażający się w przyjęciu, iż oskarżony D. O. (1) nie popełnił usiłowania kradzieży z włamaniem na szkodę (...), usiłowania kradzieży z włamaniem na szkodę P. C. oraz kradzieży z włamaniem na szkodę K. M. (2) (czyny opisane w pkt V, VII i VIII), podczas gdy prawidłowa analiza materiału dowodowego zebranego w sprawie (w szczególności: opinii biegłego z zakresu badań antroposkopii i profilowania kryminalnego, wyników oględzin, zdjęć skradzionych przedmiotów, zeznań funkcjonariuszy Policji oraz innych świadków, w tym pokrzywdzonych, prowadzi do wniosku zgoła odmiennego.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny w zakresie zł godzenia kary co S. S.

☒ niezasadny co do D. O.

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uzasadnienie zostało sporządzone z urzędu w zakresie uchylenia wyroku co do czynu zarzucanego oskarżonemu D. O. (1) w pkt VII aktu oskarżenia i przekazaniu sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania oraz wobec wniosków o jego sporządzenie w zakresie apelacji obrońcy tego oskarżonego co do orzeczonej wobec niego kary pozbawienia wolności a także co do apelacji oskarżonego S. S. (1) .

Co do uzasadnienia sporz ądzonego z urzędu:

O ile zgodzić się należy ze stanowiskiem Sądu I instancji w zakresie przyjęcia, że iż brak jest danych dostatecznie uzasadniających popełnienie przez oskarżonego przestępstwa polegającego na tym, że D. O. dopuścił się zaistniałej w nocy z 08 na 09 czerwca 2020 r., w m. W. kradzieży z włamaniem do pojazdu marki R. o nr rej (...) o nr rej. (...) i zaboru tego pojazdu wraz ze znajdującymi się w jego wnętrzu przedmiotami w postaci fotelika dziecięcego firmy (...), rolek (...) oraz roweru biegowego (...) wartości łącznej 68 000 zł, to jednocześnie nie sposób jest zgodzić się z przyjęciem, iż w zakresie takiego zachowania nie można przyjąć kwalifikacji z art.291 kk albo 292 kk.

Zdaniem Sądu Okręgowego okoliczności tego zdarzenia oraz ustalone po nim zachowanie D. O. oparte o zeznania funkcjonariuszy Policji, oględziny oraz fotografie skradzionych przedmiotów, pochodzących z samochodu marki R. o nr rej (...) o nr rej (...) zdają się przemawiać za możliwością oceny postępowania tego oskarżonego przez pryzmat wskazanych wyżej przepisów.

Za apelacją zauważyć bowiem należy, że przedmiotowa kradzież miała miejsce w nocy z 08 na 09 czerwca 2020 r. w miejscowości W., zaś funkcjonariusze KPP w S., zaobserwowali D. O. jadącego samochodem marki A. o nr rej (...), od strony miejscowości C., w późnych godzinach nocnych 09 czerwca 2020 r. Ponadto pojazd, którym poruszał się oskarżony, ujawniony został następnie na skraju lasu, w pobliżu jego miejsca zamieszkania zaś samego D. O. nie było w pojeździe. Wreszcie we wnętrzu samochodu ujawniono: fotelik dziecięcy firmy (...), rolki (...) oraz rower biegowy (...). Policjanci wykonali zdjęcia tych przedmiotów i zostały one rozpoznane przez pokrzywdzonego jako jego własność.

Zwrócić także uwagę należy na wyjaśnienia samego oskarżonego, który podał, że przedmiotowe przedmioty rzekomo nabył za kwotę 600 zł w okolicach W. od osoby, której danych nie chciał ujawnić- k. 2884.

Analiza powyższych okoliczności, przy uwzględnieniu czasu zaistnienia kradzieży i poruszania się D. O. w godzinach nocnych, po trasie W. - C., prowadzącej na prostym odcinku drogi w stronę S. oraz treści relacji oskarżonego prowadzi do wniosku, że błędne jest stanowisko Sądu I instancji w wyrażone w tym zakresie w uzasadnieniu jak na k.2942-2943 co do braku możliwości przyjęcia kwalifikacji z art.291 kk albo z art.292 kk.

Mając te wszystkie okoliczności na uwadze, wobec powyższych zastrzeżeń co do prawidłowości dokonanej przez Sąd I instancji oceny zachowania oskarżonego oraz dokonanych ustaleń faktycznych, zaskarżony wyrok należało uchylić, a sprawę przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w B (art. 437 § 2 k.p.k.).

Odnośnie apelacji obrońcy oskarżonego D. O. w zakresie orzeczonej co do niego bezwzględnej kary pozbawienia wolności, to nie jest ona zasadna. Sąd Okręgowy co do tego oskarżonego w pełni podziela stanowisko wyrażone w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku jak na k. 2944. D. O. był uprzednio wielokrotnie karany - porównaj k. 3025-3032. Na uwadze należy także mieć stosunkowo wysoką wartość skradzionego mienia, działanie wspólnie i w porozumieniu, z premedytacją i z przemyślanym (dokładnie zaplanowanym) zamiarem. Tym samym okoliczności obciążające nie pozwały na orzeczenie wobec D. O. (1) kary w minimalnym ustawowym wymiarze, przy czym wobec uprzedniej karalności nie było w ogóle możliwe rozważanie co do tego oskarżonego warunkowego zawieszenia orzeczonej kary pozbawienia wolności. Tym samym Sąd Okręgowy co do tego oskarżonego za zasadny uznał karę określoną w zaskarżonym wyroku bacząc także na to aby wymiar kary w stosunku do wszystkich oskarżonych uwzględniał w odpowiednim stopniu okoliczności obciążające i łagodzące. Podkreślić także należy, że w istocie przyznanie się oskarżonego do winy nie może determinować złagodzenia co do niego kary o ile uwzględni się okoliczności jego ujęcia.

Tym samym kara roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności jest odpowiednia do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego oraz uwzględnia wszystkie aspekty jego bezprawnego zachowania. Winna ona również spełnić wobec wymienionego cele określone w art. 53 k.k. w szczególności wychowawcze jak również właściwie kształtować świadomość prawną społeczeństwa. Według Sądu Okręgowego pozwoli ona uświadomić oskarżonemu, że jego zachowanie nie było prawidłowe i zapobiegnie podobnym jego działaniom w przyszłości.

Co do apelacji obrońcy S. S. to okazała się ona zasadna jedynie częściowo tj. w zakresie postulatu o złagodzenie kary pozbawienia wolności.

Przypisane oskarżonemu przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. zostało dokonane w ramach ustalonego podziału ról z trzema współoskarżonymi. D. O. używając narzędzi przełamał zabezpieczenia pojazdu marki A. należącego do P. W. a następnie wymieniony i R. G. (1), który pilnował aby D. O. nie został zauważony, odjechali tym pojazdem celem przetransportowania do miejscowości W..

Wprawdzie D. O. i R. G. wprost wskazują w swoich wyjaśnieniach wskazują na porozumienie tylko ich dotyczące, to w pełni zasadnie Sąd I instancji ustalił i przyjął, że obejmowało oni także i S. S. oraz K. C.. Trafnie zatem w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku wskazano na wnioski płynące z analizy połączeń telekomunikacyjnych pomiędzy oskarżonymi wskazują na wzajemną znajomość i kontakty oskarżonych D. O., S. S. i K. C.. Połączenia telefoniczne oskarżeni wykonywali do siebie w nocy 1 lipca 2020r. w godzinach odpowiadających dokonaniu kradzieży. Ponadto zeznania funkcjonariuszy Policji dokonujących obserwacji skradzionego pojazdu oraz oskarżonego S. S. wskazują, iż ten ostatni nie przebywał w S. przypadkowo. Z ich jasnej i pełnej relacji wynika, że oskarżony swoim pojazdem przyjechał ze strony miejscowości W. jakiś czas przed D. O. (1) a następnie gdy ten skradzionym pojazdem przyjechał rozpoczął jazdę kierowanym przez siebie samochodem V. i co istotne przez pewien odcinek drogi oba pojazdy pokonały z taką samą prędkością i w podobnej odległości, mimo że była możliwość dokonania manewru wyprzedzania. Słusznie zatem Sąd Rejonowy stwierdził, że świadczy to o tym, iż pojazdy: S. S. oraz skradzione A. poruszały się razem oraz wzajemnie się eskortowały- k.736 odw., k.739 odw.; miejscowość S. oddalona jest od miejscowości W. o około 3 km a miejscowość D.,w której zatrzymano R. G. jest oddalona od W. o około 8 km. Analiza zeznań funkcjonariuszy: J. K., P. S. i R. K. dobitnie przeczy tezie o rzekomo przypadkowym jednoczesnym pobycie oskarżonych w S. a ustalone zachowanie oskarżonych świadczy zaś o działaniu wspólnie i w porozumieniu.

Tym samym dopuszczenie się przez S. S. czynu z pkt I aktu oskarżenia nie może budzić żadnych wątpliwości

Sąd Okręgowy za zasadne uznał złagodzenie kary pozbawienia wolności wobec S. S., przy czym jednocześnie podzielił stanowisko Sądu Rejonowego co do konieczności orzeczenia tej kary w jej bezwzględnym wymiarze. W istocie jedyna okoliczność łagodząca w postaci uprzedniej niekaralności mogła właśnie przemawiać za pewnym złagodzeniem kary ale nie za warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Co do tego oskarżonego zachodzą tożsame okoliczności obciążające jak to miało miejsc co do D. O. a są nimi stosunkowo wysoka wartość skradzionego mienia, działanie wspólnie i w porozumieniu, z premedytacją i z przemyślanym (dokładnie zaplanowanym) zamiarem. Tym samym także w ocenie Sądu Okręgowego celowym było orzeczenie wobec S. S. kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Takie orzeczenie o karze respektuje zasady wskazane w art.53 kk oraz uwzględnia wewnętrzną sprawiedliwość wyroku jeśli chodzi o orzeczenie kar w stosunku do wszystkich oskarżonych, którzy dopuścili się kradzieży z włamaniem na szkodę pokrzywdzonego P. W.

Wniosek

I. oskarżonego D. O. (1) o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez złagodzenie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności do 1 roku i jej następcze warunkowe zawieszenie na dowolny okres próby ewentualnie wydatne złagodzenie wymierzonej bezwzględnej kary pozbawienia wolności.

II obrońcy oskarżonego S. S. (1) o zmianę wyroku w zaskarżonej części i uniewinnienie oskarżonego S. S. (1) od popełnienia zarzucanego mu czynu określonego art. 279 § 1 kk; ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania albo złagodzenia kary i wymierzenie kary roku pozbawienia wolności także z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na stosowny okres próby..

III prokuratora o uchylenie zaskarżonego wyroku w odniesieniu do oskarżonego – S. S. (1), w zakresie uniewinnienia w/w od popełnienia czynów zarzuconych w pkt II, III i IV oraz D. O. (1), w zakresie uniewinnienia w/w od popełnienia czynów zarzuconych w pkt. V, VII i VIII i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec powołanych okoliczności uwzględniono apelacje prokuratora co do uchylenia wyroku w zakresie uniewinnienia D. O. od zarzucanego mu czynu z pkt VII aktu oskarżenia. Uwzględniono częściowo wniosek o złagodzenie kary wobec S. S.. Stwierdzono brak podstaw do uwzględnienia apelacji wniesionej na korzyść D. O..

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Wyrok Sądu Rejonowego w B. II Wydziału Karnego z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. akt(...)

I zmieniono w ten sposób, że:

- w zakresie rozstrzygnięcia z pkt II sentencji karę pozbawienia wolności oskarżonemu S. S. (1) złagodzono do roku i 3 (trzech) miesięcy,

- w zakresie rozstrzygnięcia z pkt IV sentencji uchylono orzeczenie o uniewinnieniu oskarżonego D. O. (1) od czynu z pkt VII aktu oskarżenia i w tym zakresie sprawę przekazano do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu wB.,

- w zakresie rozstrzygnięcia z pkt VII sentencji karę pozbawienia wolności oskarżonemu R. G. (1) złagodzono do roku i 3 (trzech) miesięcy,

II w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymano w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

Przedstawiono wcześniej okoliczności pozwoliły na uwzględnienie apelacje prokuratora co do uchylenia wyroku w zakresie uniewinnienia D. O. od zarzucanego mu czynu z pkt VII aktu oskarżenia. Ponadto uwzględniono częściowo wniosek o złagodzenie kary wobec S. S. oraz stwierdzono brak podstaw do uwzględnienia apelacji wniesionej na korzyść D. O. w zakresie orzeczonej co do niego kary pozbawienia wolności.

0.1.5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Na podstawie art.29 ustawy prawo o adwokaturze zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokatów: K. M. (1) i R. Z. kwoty po 420 (czterysta dwadzieścia) zł tytułem opłat za obronę z urzędu odpowiednio oskarżonych D. O. (1) i R. G. (1) wykonywanej w postępowaniu odwoławczym oraz kwoty po 96,60 (dziewięćdziesiąt sześć złotych i sześćdziesiąt groszy) zł tytułem podatku od towarów i usług od tych opłat.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art.624§1 kpk zwolniono oskarżonych od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, że przemawiają za tym względy słuszności.

7.  PODPIS

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego S. S. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 9 listopada 2021 r. w sprawie (...)

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego D. O. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w B. z dnia 9 listopada 2021 r. w sprawie (...)

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana