Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 181/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 kwietnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sławomir Matusiak

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2021 roku w Sieradzu

odwołania H. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 8.02.2021 r. Nr (...)

w sprawie H. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o wysokość podstawy wymiary składek na ubezpieczenie społeczne

1.  Oddala odwołanie.

2.  Zasądza od H. L. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 181/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 8.02.2021r. (Nr (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 18 ust. 8 – 10 i art. 20 ust. 1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019r. poz. 300 ze zm.) oraz art. 81 ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2020r. poz. 1398 ze zm.), art. 104 ust. 1 pkt 3 i art. 107 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy 9Dz. U. z 2019r., poz. 1482) stwierdził, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia H. L. podlegającej ubezpieczeniom jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą za okres 04.2015 - 12.2015, 01.2016, 04.2016 - 12.2016, 04.2017 - 10.2017, wynosi kwoty wskazane w decyzji.

Powyższą decyzję zaskarżyła w całościH. L.. Wnosiła m.in. o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków: I. Ł. – kierownika samodzielnego referatu ZUS, na okoliczność podstawy wydania decyzji nr (...) oraz na okoliczność posiadanych dokumentów z kontroli za lata 2015, 2016, 2017, a także K. J. – dyrektora ZUS, na okoliczność stosowania przepisów ogłaszanych przez ZUS.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

H. L. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą - Biuro (...).

W dniach 30.07.2019 – 31.07.2019, 2.08.2019, 5.08.2019, 6.08.2019, 9.08.2019, ZUS przeprowadził kontrolę płatnika składek, m.in. pod względem prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest ZUS oraz zgłaszania do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. W wyniku kontroli ustalono, że wykazane przez odwołująca podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne od kwietnia 2015 – stycznia 2016, od kwietnia 2016 – grudnia 2016, od kwietnia 2017 – października 2017 z tytułu prowadzenia działalności były nieprawidłowe (protokół kontroli, aneks nr (...) do protokołu kontroli z 9.08.2019r./akta ZUS).

Decyzją z 17.09.2019r. ZUS odmówił H. L. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 27.04.2015 – 16.07.2015, 23.07.2015 – 13.08.2015, 24.08.2015 – 12.09.2015, 21.09.2015 – 12.10.2015, 21.10.2015 – 26.11.2015, 1.04.2016 – 10.04.2016, 20.05.2016 – 4.06.2016, 28.06.2016 – 14.07.2016, 29.07.2016 – 30.11.2016, 5.12.2016 – 28.12.2016, 11.04.2017 – 23.07.2017, 25.07.2017 – 10.10.2017 oraz świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 27.11.2015 – 25.01.2016 oraz zobowiązał w/w do zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego z funduszu chorobowego za okres od 27.04.2015 – 16.07.2015, 23.07.2015 – 13.08.2015, 24.08.2015 – 12.09.2015, 21.09.2015 – 12.10.2015, 21.10.2015 – 26.11.2015, 1.04.2016 – 10.04.2016, 20.05.2016 – 4.06.2016, 28.06.2016 – 14.07.2016, 29.07.2016 – 30.11.2016, 5.12.2016 – 28.12.2016, 11.04.2017 – 23.07.2017, 25.07.2017 – 10.10.2017 oraz świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 27.11.2015 – 25.01.2016 w kwocie 31.665,32zł. wraz z odsetkami od dnia doręczenia decyzji do dnia zwrotu kwoty nienależnie pobranego świadczenia (decyzja/akta ZUS).

Wyrokiem z 25.03.2020r. w sprawie IV U 232/19, Sąd Rejonowy w Sieradzu oddalił odwołanie H. L.od decyzji z 17.09.2019r. i orzekł o kosztach zastępstwa procesowego (wyrok/akta ZUS).

Sąd Okręgowy w Sieradzu wyrokiem z 25.06.2020r. w sprawie IV Ua 11/20 oddalił apelację wnioskodawczyni i orzekł o kosztach zastępstwa procesowego za II instancję (odpis wyroku/akta ZUS).

Pismem z 21.12.2020r., ZUS zawiadomił H. L. o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji w zakresie ustalania wymiaru składek z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej (zawiadomienie/akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie i w postępowaniu przed organem rentowym. Sąd pominął wniosek dowodowy odwołującej o dopuszczenie dowodu z zeznań wskazanych w odwołaniu świadków, bowiem okoliczności na które mieliby świadkowie zeznawać, albo nie odnoszą się do strony merytorycznej sprawy i wykraczają poza zakres ustaleń niezbędnych do rozpoznania sprawy lub też odnoszą się do okoliczności, które wynikają z treści decyzji i akt.

Sąd nie uwzględnił także wniosku o zawieszanie postępowania do czasu prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie IV U 145/21, zawartego w piśmie 19.03.2021r., uznając że rozstrzygnięcie jakie zapadnie w innym, toczącym się postepowaniu cywilnym, pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 18 ust. 8 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2020.266 t.j. – dalej „s.u.s.”), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art.6 ust. l pkt. 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku.

Art. 18 ust. 9 i 10 s.u.s. stanowi, że za miesiąc, w którym nastąpiło odpowiednio objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowym lub ich ustanie i jeżeli trwały one tylko przez część miesiąca oraz w przypadku niezdolności do pracy trwającej przez część miesiąca, jeżeli z tego tytułu ubezpieczony spełnia warunki do przyznania zasiłku, kwotę najniższej podstawy wymiaru składek zmniejsza się proporcjonalnie, dzieląc ją przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniu.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 s.u.s., podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe oraz wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe.

Zgodnie z przytoczonymi przepisami, prawo do proporcjonalnego zmniejszenia podstawy wymiaru składki przysługuje osobie, która spełnia warunki do przyznania zasiłku chorobowego. Odwołująca została pozbawiona prawa do zasiłku chorobowego prawomocną decyzją z 17.09.2019r. W związku z tym wykazane przez wnioskodawczynię podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne od kwietnia 2015r. do stycznia 2016r., od kwietnia 2016r. do grudnia 2016r. i od kwietnia 2017r. do października 2017r. z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej są nieprawidłowe.

Zasada ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne znajduje również zastosowanie w odniesieniu do opłacania składek na Fundusz Pracy w oparciu o art. 104 ust. 1 pkt.3 oraz art. 107 ust. 1 ustawy z 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Z uwagi na to, że H. L. nie złożyła poprawnych dokumentów rozliczeniowych w wyznaczonym przez organ rentowy terminie, ZUS miał podstawy faktyczne i prawne do dokonania ustaleń z urzędu i wydania zaskarżonej decyzji. Odnosząc się do zawartych w odwołaniu zarzutów, dotyczących uchybień organu rentowego w postepowaniu administracyjnym, związanym z wydaniem zaskarżonej decyzji należy zaznaczyć, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych postępowanie sądowe nie stanowi prostej kontynuacji postępowania administracyjnego, bowiem tylko w wyjątkowych wypadkach kontrola sądowa decyzji organu rentowego przeprowadzona jest przez pryzmat przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Od momentu wniesienia odwołania do sądu rozpoznawana sprawa staje się sprawą cywilną. Postępowanie sądowe, w tym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, skupia się zatem na wadach wynikających z naruszenia prawa materialnego, a kwestia wad decyzji administracyjnych spowodowanych naruszeniem przepisów postępowania administracyjnego, pozostaje w zasadzie poza przedmiotem tego postępowania. Z utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, iż sąd ubezpieczeń społecznych – jako sąd powszechny może i powinien dostrzegać jedynie takie wady formalne decyzji administracyjnej, które decyzję tę dyskwalifikują w stopniu odbierającym jej cechy aktu administracyjnego, jako przedmiotu odwołania. Stwierdzenie takiej wady następuje jednak tylko dla celów postępowania cywilnego i ze skutkami dla tego tylko postępowania. Naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stanowi przesłanki wzruszenia decyzji przez sąd pracy i ubezpieczeń społecznych, więc także w tym aspekcie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie są przez ten sąd stosowane.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 14§1 kpc, orzeczono jak w pkt 1 wyroku. O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z §9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2018.265 t.j.) (pkt 2 wyroku).