Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI Ka 744/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2021 r.

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Mariusz Jaroszyński

Protokolant: Katarzyna Wójcik

przy udziale prokuratora Joanny Majkrzyk

po rozpoznaniu dnia 28 października 2021 r.

sprawy M. M. (1) urodzonego (...) w B., syna M. i V. z domu M.,

oskarżonego z art. 178a § 1 k.k. i in.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej

z dnia 29 czerwca 2021 roku sygn. akt II K 1446/20

I. zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa za postępowanie odwoławcze 120 (sto dwadzieścia) złotych opłaty oraz 50 (pięćdziesiąt) złotych zwrotu wydatków.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 744/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 29 czerwca 2021 roku, wydany w sprawie o sygn. akt II K 1446/20.

0.1.1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy – pełnomocnik

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.2.1. Ustalenie faktów

0.1.2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

M. M. (1)

Karalność oskarżonego.

zapytanie o udzielenie informacji z KRK

215 - 217

0.1.2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

-

-

-

-

0.1.2.2. Ocena dowodów

0.1.2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

zapytanie o udzielenie informacji z KRK

Informacja wydana przez punkt informacyjny Krajowego Rejestru Karnego w Lublinie, nie istnieją zatem podstawy do jej kwestionowania.

0.1.2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Wszystkie zarzuty zgłoszone w apelacji obrońcy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

1. Zarzut naruszenia przepisów postępowania, a mianowicie: art. 4, 7, 424 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k., art. 6 k.p.k. w zw. z art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k., art. 193 § 1 k.p.k. i art. 201 k.p.k.

Podstawę rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego stanowi całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej oraz prawdziwe ustalenia faktyczne. Ocena dowodów, wbrew twierdzeniom apelującego, przeprowadzona została wszechstronnie, wnikliwie oraz zgodnie z art. 7 k.p.k. Nie można zatem określić jej mianem dowolnej, wybiórczej, czy też jednostronnej. Sąd I instancji badał oraz uwzględniał okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.

Przechodząc natomiast bardziej szczegółowo do zarzutów apelacji, dwa pierwsze z nich, uznać należy za bezzasadne już z tej przyczyny, że sąd I instancji ustalił – tak jak wskazuje obrońca – również na podstawie wyjaśnień oskarżonego, że około dwie godziny przed 20:00 przyjął on marihuanę w deklarowanej ilości 0,3 grama. Następnie około godziny 20:00 wsiadł do samochodu osobowego jako kierowca i wspólnie z A. Z. udał się w kierunku strzelnicy w K.. Natomiast chwilę przed interwencją policji na drodze dojazdowej do strzelnicy, przebywając wewnątrz pojazdu, przyjął mefedron (k. 190).

Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił wyjaśnienia M. M. (1) wskazując przy tym, że zasługują one na obdarzenie walorem wiarygodności w zakresie ustalenia poszczególnych elementów stanu faktycznego będącego podstawą przypisania zarzucanego mu czynu. Sąd meriti wskazał szczegółowo, że depozycje oskarżonego w części dotyczącej miejsca i czasu popełnienia czynu zabronionego, jego obecności na miejscu zdarzenia, a nadto stanu w jakim się wówczas znajdował, korespondują z pozostałymi dowodami osobowymi i nieosobowymi.

Nie jest zatem prawdą, że Sąd Rejonowy przyjął w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, iż oskarżony przyznał, że kierował samochodem „pod wpływem środka odurzającego w postaci marihuany w stanie nietrzeźwości”. Dostrzegł natomiast, że M. M. (1) odpowiedzialnie podał w jakim czasie przyjął marihuanę i mefedron (k. 192).

Sąd meriti nie dopuścił się również obrazy art. 6 k.p.k. w zw. z art.170 § 1 pkt 5 k.p.k. oraz art. 193 § 1 k.p.k. i art. 201 k.p.k., procedował bowiem zgodnie z ich treścią. Wszak nie uwzględniając w dniu 29 czerwca 2021 roku wniosku obrońcy oskarżonego o dopuszczenie dowodu z uzupełniającej opinii biegłego specjalisty toksykologa na podstawie art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k., szczegółowo uzasadnił swoje stanowisko.

Wskazał, iż wniosek ów zmierza jedynie do przewlekłości postępowania, bowiem poddając analizie i ocenie sporządzoną opinię uznał, iż jest ona spójna i logiczna, nadto zupełna, nie zawiera także sprzeczności. Nie podzielił przy tym zapatrywań obrońcy dotyczących jej braków merytorycznych, bowiem biegły legitymował się wiedzą dotyczącą metabolizmu (...), co pozwoliło mu na dokonanie wiążących ustaleń w niniejszej sprawie. Sąd meriti nie tracąc z pola widzenia procesów metabolicznych uznał, że pomimo przeprowadzenia badania z krwi o godzinie 00:40 - 13 grudnia 2020 roku, wysokie stężenie (...) na moment badania pozwala wnioskować o wyższym stężeniu w chwili czynu, tym bardziej, iż po zatrzymaniu oskarżony nie przyjmował już kolejnych dawek (...) (k. 186v – 187).

Sąd I instancji za wiarygodny uznał nieosobowy materiał dowodowy, w tym przede wszystkim opinię specjalisty toksykologa (k. 174 – 180), z której wynika, iż poczynione przez biegłego rozważania i uzyskane informacje dały mu podstawę do przyjęcia, że w chwili czynu popełnionego w dniu 12 grudnia 2020 roku oskarżony znajdował się w stanie „pod wpływem środka odurzającego” (co jest równoważne „stanowi nietrzeźwości”). Ów dowód uznany został natomiast za zupełny, spójny i logiczny oraz niezawierający sprzeczności.

Należy również zaznaczyć, że sporządzenie uzasadnienia wyroku nieodpowiadającego według apelującego wymogom zawartym w art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k., nie może być uznane za naruszenie prawa procesowego, mogące mieć istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia, a to z tego powodu, że pisemne uzasadnienie orzeczenia jest dokumentem zawsze sporządzanym po jego wydaniu i ogłoszeniu, co czyni logicznym, iż ewentualna wadliwość takiego dokumentu, nie mogłaby wywrzeć jakiegokolwiek wpływu na treść wydanego wcześniej wyroku.

Wnioski

Wnioski zawarte w apelacji o uniewinnienie oskarżonego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadne

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek o uniewinnienie jest niezasadny w świetle dowodów prawidłowo ocenionych przez Sąd Rejonowy, świadczących o popełnieniu przez oskarżonego zarzucanego mu czynu.

Wniosek o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania pozostaje bezzasadny, z uwagi na brak przesłanek z art. 437 § 2 k.p.k.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

-

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 29 czerwca 2021 roku wydany w sprawie o sygn. akt II K 1446/20 utrzymany w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie sądu I instancji jest prawidłowe, natomiast zarzuty zawarte w złożonej apelacji - niezasadne.

0.1.5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.1.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1. -

Zwięźle o powodach zmiany

-

0.1.5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.1.5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-

4.1.

-

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

0.1.5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-

0.1.5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

-

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 8 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym oraz art. 636 § 1 k.p.k.

7.  PODPISy

Mariusz Jaroszyński

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 29 czerwca 2021 roku, wydany w sprawie o sygn. akt II K 1446/20

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana