Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV K 139/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2021 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku Wydział IV Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia SO Marek Kapała

Ławnicy: I. Z., K. H.

Protokolant: sekr. sąd. Martyna Stempińska-Knoblauch

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Tczewie M. M.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 04.10, 04.11.2021 r. sprawy

P. B. , syna M. i A. z domu G., urodzonego (...) w T.,

oskarżonego o to, że:

I.  w nocy 11 grudnia 2020 roku w T., w lokalu gastronomicznym I. I. przy ul. (...) posługując się innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem w postaci siekiery wobec pracownika kebabu S. T. usiłował dokonać zaboru w celu przywłaszczenia dwóch kebabów o wartości 29 zł ora pieniędzy w kwocie 3.500 zł na szkodę właściciela lokalu M. D., lecz zamierzonego celu nie osiągnął z uwagi na postawę pracownika kebabu, który użył gazu pieprzowego,

to jest o przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 2 kk

II.  w nocy 11 grudnia 2020 roku około godziny 2.25 w T. w lokalu gastronomicznym I. I. przy ul. (...), 31 groził S. T. pozbawieniem życia, przy czym groźba ta wzbudziła w podejrzanym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona,

to jest o przestępstwo z art. 190 § 1 kk

III.  w dniu 4 grudnia 2020 r. w T. przy pomocy uderzeń pięścią i kopnięć nogą dokonał uszkodzenia, poprzez spowodowanie wgnieceń i zarysowań, drzwi wejściowych do mieszkania, powodując straty w wysokości 700 zł na szkodę S. M.,

to jest o przestępstwo z art. 288 § 1 kk

IV.  w dniu 4 grudnia 2020 r. w T. groził S. M. pozbawieniem życia, przy czym groźba ta wzbudziła u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że będzie spełniona,

to jest o przestępstwo z art. 190 § 1 kk

I.  oskarżonego P. B. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia, który kwalifikuje jako zbrodnię z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 280 § 2 kk i za to na podstawie art. 14 § 1 kk w zw. z art. 280 § 2 kk skazuje go na karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego P. B. uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punkcie II i IV aktu oskarżenia, z tym ustaleniem odnośnie czynu zarzucanego w punkcie II, że groźba wzbudziła uzasadnioną obawę jej spełnienia u pokrzywdzonego a nie podejrzanego, czyny te kwalifikuje jako występki z art. 190 § 1 kk stanowiące ciąg przestępstw i za to przy zastosowaniu art. 91 § 1 kk na podstawie art. 190§ 1 kk skazuje go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III.  oskarżonego P. B. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie III aktu oskarżenia, który kwalifikuje jako występek z art. 288 § 1 kk i za to na podstawie art. 288 § 1 kk skazuje go na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 91 § 2 kk i art. 86 § 1 kk wymierzone oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności łączy i wymierza karę łączną 3 (trzech) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

V.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej zalicza oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 11.12.2020 r. do dnia 18.11.2021 r.;

VI.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek dowodu rzeczowego w postaci siekiery ujętej pod poz. 1 wykazu dowodów rzeczowych nr (...);

VII.  na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązuje oskarżonego do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym w punkcie III wyroku poprzez zapłatę na rzecz S. M. kwoty 700 (siedemset) złotych;

VIII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk, art. 626 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.