Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 806/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący Sędzia Ewa Milczarek

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2022 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

odwołania: M. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 16 kwietnia 2021 r., znak: (...)

w sprawie: M. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

1)  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu M. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 maja 2021 r. do dnia 31 grudnia 2023r. ,

2)  stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis.

VI U 806/21

UZASADNIENIE

punktu 2 wyroku Sądu Okręgowego z dnia 15 marca 2022 r.

W punkcie 2 wyroku Sądu Okręgowego z dnia 15 marca 2022 r., którym przyznano ubezpieczonemu M. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 31.12.2023 r., Sąd Okręgowy orzekł o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Podstawa tego orzeczenia był art. 118ust 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Stosownie bowiem do art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, z uwzględnieniem tego, iż w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji; organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego (ust. 1a).

Z opinii biegłych powołanych w sprawie – specjalisty chirurga M. Ś. z dnia 23.08.2021 r. wynika, że przy wydaniu pozytywnej dla ubezpieczonego decyzji, dysponował on tymi samymi dowodami, jakimi dysponował organ rentowy ( dowód opinia k.68).

Podobnie biegli R. Ł., M. J. w swojej opinii z dnia 2.12.2021 r. jednoznacznie stwierdzili, że biegli do oceny stanu zdrowia ubezpieczonego i uznania jego częściowej niezdolności do pracy za podstawę mieli te same dowody, jakimi dysponował organ rentowy w postepowaniu administracyjnym ( dowód opinia biegłych k.81 verte ).

W ocenie Sądu w niniejszym wypadku organ rentowy ponosi więc odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej niezbędnej okoliczności do wydania decyzji. Ubezpieczony na etapie postępowania przed ZUS przedstawił wszystkie niezbędne dokumenty pozwalające ustalić stopień jego niezdolności do pracy oraz jej charakter – biegli dysponowali bowiem tą samą dokumentacją medyczną. Wydanie nieprawidłowej decyzji w tej sprawie było następstwem niewłaściwej oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o świadczenie, dokonanej przez organ orzeczniczy ZUS, a więc następstwem niewłaściwych ustaleń faktycznych. W konsekwencji taki błąd powoduje odpowiedzialność organu rentowego.

SSO Ewa Milczarek