Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 marca 2022r.

Sąd Rejonowy w Brodnicy Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Marzena Sirokos

Protokolant: st. sekr.sąd. Karolina Klufczyńska

po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2022r. w Brodnicy

na rozprawie

z udziałem Prokuratora Rejonowego w Brodnicy

sprawy z wniosku Wojewódzkiego Szpitala (...) w T.

z uczestnictwem: W. W. (1) i Miasta i Gminy J. - Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy (...) w J.

o potrzebie przyjęcia W. W. (1) do placówki opiekuńczej bez zgody uczestnika

p o s t a n a w i a:

1.  stwierdzić potrzebę przyjęcia W. W. (1) ur. (...) w miejscowości S. do Domu Pomocy Społecznej bez jego zgody,

2.  zasądzić ze Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Brodnicy na rzecz adw. M. C. prowadzącej Kancelarię Adwokacką w B. ul. (...) I p kwotę 480zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) wraz z należną stawką podatku Vat tytułem wynagrodzenia pomocy prawnej udzielonej z urzędu uczestnikowi W. W. (1),

3.  ustalić , że wnioskodawca i uczestnik Miasto i Gmina J. – Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy (...) w J. ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie,

4.  pozostałe koszty postępowania przejąć na rzecz Skarbu Państwa.

III R Ns 37/21

UZASADNIENIE

Koordynator ds. Psychiatrii Wojewódzkiego Szpitala (...) w T. działając z upoważnienia Dyrektora Wojewódzkiego Szpitala (...) w T. wniósł o skierowanie Pana W. W. (1) do domu pomocy społecznej bez jego zgody w trybie zarządzeń nagłych na podstawie art. 39 Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19.08.1994r. (Dz. U. Nr 111 poz. 535 z późn. zmianami).

Uzasadniając wniosek podano, m.in., że: Pan W. W. (1) urodzony w dniu (...) w miejscowości S. ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest murarzem, otrzymuje świadczenie emerytalne z ZUS. Uczestnik postępowania jest w związku małżeńskim z G. W., która zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 14.05.2007r., umieszczona została w Domu Pomocy Społecznej w N. dla osób przewlekle psychicznie chorych. Rodzice uczestnika I. i Z. nie żyją. Pan W. W. (1) mieszka wspólnie ze swoim najmłodszym synem, M. W. w J. przy ul. (...). Mieszkanie jest własnością małżonki uczestnika.

W. W. (1) ma troje dzieci, tj.: córkę I. D., zamieszkałą w J. przy ul. (...), syna M. W., zamieszkałego w J. przy ul. (...), oraz syna Ł. W., zamieszkałego w J. przy ul. (...). W. W. (1) hospitalizowany był po raz pierwszy w szpitalu psychiatrycznym w okresie od 08.01.2021r. do 28.01.2021 r. w II Klinice (...) w T.. Nigdy wcześniej nie był pod opieką lekarza- psychiatry. Z uwagi na zdiagnozowanie otępienia bliżej nieokreślone z objawami psychotycznymi i zespołu zależności alkoholowej, pacjent otrzymał zalecenie o konieczności przyjmowania leków, o zakazie picia alkoholu oraz o kontynuowaniu leczenia w poradni zdrowia psychicznego. W. W. (1) został wypisany do domu pod opieką syna, M. W..

W dniu 08.02. (...). W. W. (1) został przywieziony karetką pogotowia na izbę przyjęć w T. przy ul. (...), którą wezwała córka pacjenta, I. D.. Z informacji uzyskanych od I. D. wynika, że jej ojciec w dniu 06.02.2021r. chodził boso całą noc po dworze pomimo mrozu, rozkładał obrazki Matki Boskiej przy garażu, boisku sportowym. W dniu 07.02.2021r. W. W. (1) twierdził, że chodzenie bez skarpet po dworze wynika z tego, że nie może ich mieć na sobie. W oknach swojego mieszkania zawiesił obrazki Matki Boskiej, zrobił sobie "ołtarzyki", robił drogę krzyżową w domu; zbudowany przez siebie z drewna krzyż zawiesił w mieszkaniu. Twierdził, że wszędzie są kamery, obawiał się być sam w domu, cyt.: "bo tam go znajdą". I. D. oznajmiła także, że jej ojciec ukrył telewizor i mięso w pomieszczeniu WC; a w dniu 08.02.2021r. zdemolował mieszkanie i uderzał swojego syna kijem bejsbolowym. W. W. (1) w obecności córki chciał wyskoczyć przez balkon, ponieważ czegoś się przestraszył. Ponadto odkręcał wodę z kranu i chciał, żeby ubywała cały dzień, "bo jak nie, to umrze". W. W. (1) całe noce spędzał na dworze, mało spał, nie chciał przyjmować zaleconych leków, po wypisie szpitalnym przyjmował leki wyłącznie przez dwa dni. W. W. (1) na izbie przyjęć potwierdził, że leków nie przyjmował, mówiąc, „ bo mnie zatrują”; był bezkrytyczny wobec swoich objawów, bez poczucia choroby, nie wyraził zgody na hospitalizację.

W ocenie wnioskodawcy W. W. (1) choruje na otępienie bliżej nieokreślone, organiczne zaburzenia urojeniowe i uzależnienie od alkoholu. U uczestnika stwierdza się obniżenie procesów poznawczych w postaci zaburzeń pamięci; nie ma poczucia choroby, uważa, że jest obecnie hospitalizowany z powodu kwarantanny. Na oddziale zdarzyło się, że nie chciał przyjąć zaleconych leków. W szpitalu porusza się samodzielnie, wymaga ze strony personelu szpitala stałego nadzoru nad przyjmowaniem leków, przygotowania i podania posiłków, motywowania do dbania o higienę osobistą.

Zdaniem wnioskodawcy W. W. (1) jest niezdolny do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, wymaga całodobowej i stałej opieki osoby drugiej ze względu na stan zdrowia. A takiej stałej i całodobowej opieki nie są w stanie zapewnić pacjentowi jego małżonka i dzieci.

Pani I. D. w dniu 17.03.2021 r. oznajmiła, że nie jest w stanie przejąć stałej opieki nad ojcem, ponieważ, na co dzień samodzielnie pełni funkcje opiekuńczo- wychowawcze nad małoletnim dzieckiem, pracuje zawodowo w J. oraz choruje i jest pod opieką lekarzy- specjalistów. Ponadto deklaruje, że relacje ze swym ojcem ma bardzo odległe i jest przekonana, że nie będzie miała ona żadnego wpływu na funkcjonowanie ojca w środowisku domowym, a w szczególności wpływu na regularne zażywanie leków przez ojca.

W dniu 18.03.2021r. Ł. W. oświadczył, że pracuje zawodowo w W., przyjeżdża do J. do partnerki i swojego dziecka, co dwa tygodnie wyłącznie na weekendy, więc nie jest w stanie przejąć stałej opieki nad ojcem. Ponadto potwierdza fakt, że jego ojciec odmawiał przyjmowania leków po wypisie szpitalnym. Uważa, że najlepszym rozwiązaniem w obecnej sytuacji jest umieszczenie ojca w domu pomocy społecznej.

W dniu 22.03.2021r. M. W. powiedział, że nie czuje się na siłach, aby sprawować stałą, całodobową opiekę nad ojcem. Syn uczestnika pracuje zawodowo w J. od poniedziałku do soboty po 12 godzin dziennie. Ponadto podał, że nie miał on żadnego wpływu na postępowanie ojca, który mimo jego próśb, nie chciał przyjmować w domu zaleconych leków po wypisie szpitalnym, cyt.: „ wypluwał albo wyrzucał leki, ponieważ uważał, że lekarz pomylił się”.

Miejsko - Gminny Ośrodek Pomocy (...) w J. poinformował szpital, że nie jest w stanie objąć pacjenta specjalistycznymi usługami opiekuńczymi w jego miejscu zamieszkania, ponieważ nie dysponuje taką formą pomocy.

W. W. (1) zdaniem wnioskodawcy nie wymaga leczenia szpitalnego, lecz przebywa na oddziale psychiatrii wyłącznie z powodu braku możliwości uzyskania stałej i całodobowej opieki w miejscu zamieszkania ze strony rodziny. Zdaniem wnioskodawcy pacjent ze względu na stan zdrowia nie jest zdolny do świadomego wyrażenia zgody o umieszczeniu w domu pomocy społecznej.

Podsumowując wnioskodawca podał, że W. W. (1) choruje psychicznie pod postacią zespołu otępiennego o nasileniu umiarkowanym, którym towarzyszą objawy psychotyczne. Zaburzenie to ma charakter trwały, kolejne hospitalizacje nie poprawią funkcjonowania pana W. W. (1) poza szpitalem. U pacjenta występuje brak poczucia choroby, co skutkuje odstawianiem przez niego leków i kolejnymi hospitalizacjami. Z powodu choroby wymaga stałej opieki i pielęgnacji osób drugich, lecz nie wymaga pobytu w szpitalu. Pacjent jest niezdolny do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych z powodu choroby psychicznej; nie ma możliwości uzyskania stałej i całodobowej opieki w miejscu zamieszkania ze strony rodziny. Ze względu na nasilenie procesu otępiennego, pacjent nie jest w stanie racjonalnie ocenić swojej sytuacji zdrowotnej i życiowej, dlatego też nie chce wyrazić zgody na umieszczenie w domu pomocy społecznej.

Do wniosku dołączono również wypełnione przez lekarza Wojewódzkiego Szpitala (...) w T. Szpitala (...) zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia osoby ubiegającej się o skierowanie do Domu Pomocy Społecznej. W którym lekarz stwierdził u W. W. (1): otępienie bliżej nieokreślone, organiczne zaburzenia emocjonalne, uzależnienie od alkoholu. W zakresie świadczeń niezbędnych do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania pacjenta podano, że nie istnieje ich możliwość realizacji w dotychczasowym środowisku uczestnika a mowa o takich świadczeniach jak: pielęgnacja chorego, pielęgnacja i opieka nad niepełnosprawnym, leczenie, badanie, porady lekarskie, badanie i terapia psychologiczna i działania zapobiegawcze.

(dowód wniosek z załącznikiem k. 3 – 9)

Sąd wezwał do sprawy w charakterze uczestnika Gminę J. – reprezentowane przez Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy (...) w J., która przyłączyła się do wniosku.

Do sprawy wstąpił Prokurator Prokuratury Rejonowej w Brodnicy, który nie zajął stanowiska w spawie.

Sąd ustalił, co następuje:

Wnioskodawca podtrzymał stanowisko złożone we wniosku.

Na dzień złożenia wniosku W. W. (1) przebywał w II Klinice (...) – Oddział Męski Wojewódzkiego Szpitala (...) w T..

Następnie w trakcie postępowania uczestnik został umieszczony w trybie zabezpieczenia wniosku w Domu Pomocy Społecznej w G..

Sąd dopuścił dowód z opinii sądowo psychiatrycznej - celem wydania orzeczenia ustalającego, czy aktualnie istnieją okoliczności uzasadniające potrzebę umieszczenia W. W. (1) umieszczonego w Domu Pomocy Społecznej w G., bez jego zgody w placówce opiekuńczej, jakiego charakteru ma być to placówka czy może to być placówka, o którą wnioskuje wnioskodawca dom pomocy społecznej?

- czy W. W. (1) jest osobą wymagającą całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu?

Lekarz specjalista psychiatry J. S. ponad okoliczności podane we wniosku i z akt sprawy dokonała m.in. następujących ustaleń: W. W. (1) od 8.01.2021 do 28.01.2021 był pacjentem Wojewódzkiego Szpitala (...) w T.. Wypisany z rozpoznaniem: Otępienia. Organicznych zaburzeń urojeniowych. Zespołu zależności alkoholowej w wywiadzie. Ponowna hospitalizacja w Wojewódzkim Szpitalu (...) w T. od 8.02.2021 do 20.05.2021. Wypisany z rozpoznaniem: Otępienia. Organicznych zaburzeń urojeniowych. Zespołu zależności alkoholowej w wywiadzie. Od 20.05.2021 przebywa w Domu Pomocy Społecznej w G.., na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 16.04.2021 sygn. akt

Wywiad od badanego:

Lat 69. Pochodzi z rodziny pełnej. Oboje rodzice nie żyją. Nie pamięta, kiedy zmarli. Ma 1 brata, miał jeszcze siostrę, która nie żyje. Nikt w rodzinie nie chorował psychicznie.

Do szkoły poszedł w wieku 7 lat. Klas w szkole nie powtarzał, uczył się średnio. Potem ukończył szkołę zawodową - zawód murarz tynkarz. Pracował rzez 50 lat. Obecnie jest emerytem.

Żyje z żoną w separacji „ z winy żony, bo uderzyła w alkohol i zrobiła się pijaczką". Ona chyba jest w domu opieki. Mają 3 dzieci z małżeństwa - M. ma lat 26, I. - lat nie pamięta ile i Ł. - nie pamięta wieku. Podaje, że ma kontakt z dziećmi.

Podaje, że mieszka w J.. Mieszka z najmłodszym synem - M.. Podaje, że „przywieźli mnie nie wiem skąd, jakaś pani mnie przywiozła, ja nie wiem, po co ja tu przyjechałem, miałem do prokuratora jechać zeznania składać".

Podaje, że na nic nie choruje. Nie pamięta by kiedykolwiek był w szpitalu. Urazy głowy - neguje. Padaczka - neguje

Alkohol- twierdzi, że nigdy nie nadużywał. Nie pił ciągami. Nie pamięta by był kiedykolwiek w izbie wytrzeźwień.

Narkotyki- neguje

Leczenie psychiatrycznie - neguje. Nigdy nie był hospitalizowany psychiatrycznie. Podaje, że nie zna dzisiejszej daty, „bo tu gdzie jestem to nie ma kalendarza".

„Rok mamy teraz 2022, jest jesień, jest grudzień. „kiedyś to mnie na okup chcieli porwać, jakiegoś kwasu mi dali do wypicia, do piwa mi wlali. Myśleli, że ja bogaty jestem. To jacyś znajomi zrobili. Ta sprawa w prokuraturze jest, teraz się wszystko wydało. Teraz już na mnie nie polują. Na drzewach były kamery porozstawiane, one na prywaciarzy były nastawione, nie na mnie. Ja w bloku mieszkam. Ja mam emerytury 5250 zł. Na konto to wpłacam, to jest dużo pieniędzy. Mieszkanie to syn opłacał. Ja kupowałem jedzenie. Chleb chyba kosztuje ponad 2 zł. Ja od dawna jestem, chyba z 1,5 roku jestem w takim miejscu „tam się odpoczywa, to nie jest dla wariatów, taka wolnościówka" i zakupów nie robię. Ja miałem wyjść stamtąd, ale płaszcza mi nie chcieli dać. Ja sobie sam radzę- wykapię się sam, ubiorę się. Leków żadnych nie mam. Mnie ludzie w Internecie sprawdzają, bo ja „najzdrowszy człowiek świata jestem". Niech sobie pani otworzy internet i wpisze nazwisko W., to pani zobaczy. Tylko o mnie piszą".

Wywiad od pracownika socjalnego z (...) G.

Pan W. niczym się nie zajmuje. Każdego dnia od rana chodzi po ośrodku, ciężko go nawet na posiłki zawołać. Jest bardzo uparty. Zupełnie nie rozumie swojej sytuacji. Musi być nadzór personelu przy wszystkich czynnościach- dobór ubioru, higiena. Sam nie wykazuje żadnej inicjatywy. Pan W. otrzymuje leki, ostatnio się nie buntował przy ich pobieraniu. W żadnych proponowanych zajęciach nie uczestniczy. Agresji do współmieszkańców ani personelu nie przejawia. Ostatnio odziedziczył jakiś spadek, miał rozprawę online, ale zupełnie nie rozumiał, o co chodzi.

Stan psychiczny:

Świadomość jasna, kontakt słowny zachowany. Orientacja autopsychiczna zachowana w podstawowym zakresie ( data urodzenia, imię i nazwisko), allopsychiczna zaburzona w czasie i w miejscu. Wypowiedzi rozwlekłe. Znacznie nasilone zaburzenia pamięci o charakterze otępienia w stopniu, co najmniej średnim. L. pamięciowe wypełnione konfabulacjami. Nastrój obojętny, napęd w granicach normy. Bez omamów, w postawie urojeniowej wielkościowej. Sen nocny stymulowany farmakologicznie. Apetyt zachowany

Stan fizyczny

Wydolny krążeniowo-oddechowo. Bez cech świeżego uszkodzenia

(...).

Biegła podała, że na podstawie jednorazowego badania sądowego psychiatrycznego oraz danych z akt sprawy i dokumentacji medycznej stwierdza, że Pan W. W. (1) nie jest osobą upośledzoną umysłowo. Jednak cierpi na przewlekłą chorobę psychiczną pod postacią otępienia, co najmniej średniego stopnia, organiczne zaburzenia urojeniowe oraz zespół zależności alkoholowej w wywiadzie.

Obecnie w obrazie klinicznym dominują zaburzenia pamięci. L. pamięciowe opiniowany wypełnia konfabulacjami. Dane obiektywne z wywiadu wskazują, że jest osobą całkowicie bierną, zupełnie nie zainteresowany tym, co się dzieje wokół. Całe dni najchętniej spędza na zewnątrz. Sam nie pilnuje pory posiłków czy wydawania leków.

Z powodu nasilonych (...) nie jest zdolny do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych. Będąc w domu pomocy społecznej potrzebuje pomocy w zakresie higieny osobistej, przygotowywania posiłków, przygotowania ubrań stosowanych do panujących warunków pogodowych, gospodarowania środkami finansowymi. Nie jest zainteresowany żadnymi proponowanymi formacji terapii.

Rodzina opiniowanego nie potrafi zaopiekować się schorowanym ojcem. Również Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy (...) odmówił objęcia opiniowanego opieką specjalistyczną, z uwagi na fakt, że nie świadczy tego rodzaju pomocy.

Po wypisie ze szpitala w styczniu 2021r W. W. (1) zalecone leki przyjmował jedynie 2 dni ( wypluwał je albo wcale nie chciał brać, bo uważał, że lekarz się pomylił). To skutkowało ponownym przywiezieniem go do Ip już po tygodniu, z powodu jego dziwacznych zachowań ( w lutym chodził boso po dworze, wystawiał w oknie święte obrazki, wypowiadał treści o charakterze urojeniowym ( uważał, że wszędzie w domu są kamery, obawiał się z tego powodu przebywać w domu) a także bezpośredniej agresji czynnej kierowanej na syna ( uderzył go kijem bejsbolowym)

Opiniowany jest bezkrytyczny w ocenie swojego stanu zdrowia, prezentuje niski wgląd w chorobę i jakość swojego funkcjonowania w społeczeństwie.

Z powyższych względów, pan W. W. (1) nie jest zdolny do życia poza instytucją, która zapewniłaby mu opiekę i pomoc w zaspokajaniu podstawowych potrzeb.

Z tego powodu W. W. (1) wymaga dalszego pobytu w Domu Pomocy Społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych. Placówka taka, zapewnia nie tylko odpowiednie warunki socjalno-bytowe dla swoich podopiecznych, ale przede wszystkim odpowiednio wyszkoloną kadrę pielęgniarską, terapeutów zajęciowych i regularne konsultacje psychiatryczne na terenie placówki.

Z uwagi na nasilone zaburzenia funkcji poznawczych, brak społecznego wsparcia, brak krytycyzmu wobec choroby oraz racjonalnej oceny możliwości własnego funkcjonowania poza jednostką opiekuńczą W. W. (1) nie jest zdolny do wyrażenia świadomej zgody na umieszczenie go w domu pomocy społecznej, o której jest mowa w przepisach art. 38 ust. 4 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.

We wnioskach końcowych biegła podała:

Na podstawie jednorazowego badania sądowego psychiatrycznego oraz danych z akt sprawy i dokumentacji medycznej stwierdza, że:

1.  Pan W. W. (1) nie jest osobą upośledzoną umysłowo. Jednak cierpi na przewlekłą chorobę psychiczną pod postacią otępienia co najmniej średniego stopnia, organiczne zaburzenia urojeniowe oraz zespół zależności alkoholowej w wywiadzie.

2.  W aktualnym stanie zdrowia W. W. (1) nie jest zdolny do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych.

Funkcjonuje tylko dzięki pomocy i wsparciu ze strony innych osób. Wymaga wieloletniego specjalistycznego leczenia psychiatrycznego, który zapewni stabilizację stanu psychicznego. Brak wsparcia ze strony rodziny przemawia za umieszczeniem opiniowanego w domu pomocy społecznej dla osób przewlekle psychicznie chorych.

(dowód opinia sądowo – psychiatryczna k. 158 – 163)

Kierownik Miejsko – Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w J. M. R. ustaliła, że żadne z dorosłych dzieci W. W. (1) nie są w stanie zaopiekować się ojcem. Ośrodek również nie ma możliwości udzielić uczestnikowi odpowiedniego całodobowego wsparcia i opieki.

(dowód: zeznania M. R. k. 147 v. – 149)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie:

- dokumentacji lekarskiej – zaświadczenia lekarskiego z Wojewódzkiego Szpitala (...) w T. k. 7 – 8,

- opinii sądowo – psychiatrycznej k. 158 – 163,

- zeznań M. R. k. 147 v. – 149

Prawdziwości dokumentów złożonych przez wnioskodawcę uczestnicy nie kwestionowali. Wszystkim dokumentom Sąd dał wiarę

Nikt nie kwestionował wydanej opinii w sprawie.

Sąd w całość podzielił ustalenia i wnioski opinii czyniąc je swoimi. Opinia była rzetelna, wyczerpująco udzieliła biegła odpowiedzi na zadane jej pytania i w sposób profesjonalny uzasadniła biegła swoje stanowisko.

Sąd w całości dął wiarę zeznaniom M. R., które to zeznania były szczere i obiektywnie nakreśliły sytuację rodzinną uczestnika W. W. (1).

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 39 Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia 1994r. ze zmianami:, Jeżeli osoba, o której mowa w art. 38, lub jej przedstawiciel ustawowy nie wyrażają zgody na przyjęcie jej do domu pomocy społecznej, a brak opieki zagraża życiu tej osoby, organ do spraw pomocy społecznej może wystąpić do sądu opiekuńczego miejsca zamieszkania tej osoby z wnioskiem o przyjęcie do domu pomocy społecznej bez jej zgody.

ust. 2 Z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić również kierownik szpitala psychiatrycznego, jeżeli przebywająca w nim osoba jest niezdolna do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, a potrzebuje stałej opieki i pielęgnacji, natomiast nie wymaga dalszego leczenia w tym szpitalu.

ust., 3. Jeżeli osoba wymagająca skierowania do domu pomocy społecznej ze względu na swój stan psychiczny nie jest zdolna do wyrażenia na to zgody, o jej skierowaniu do domu pomocy społecznej orzeka sąd opiekuńczy.

Art 38 ust 1 cyt. Ustawy stanowi: Osoba, która wskutek choroby psychicznej lub upośledzenia umysłowego nie jest zdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych i nie ma możliwości korzystania z opieki innych osób oraz potrzebuje stałej opieki i pielęgnacji, lecz nie wymaga leczenia szpitalnego, może być za jej zgodą lub zgodą jej przedstawiciela ustawowego przyjęta do domu pomocy społecznej.

2. Przyjęcie do domu pomocy społecznej osoby, o której mowa w ust. 1, bez jej zgody a za zgodą jej przedstawiciela ustawowego wymaga orzeczenia sądu opiekuńczego o przyjęciu do domu pomocy społecznej.

Ustalony przez Sąd stan faktyczny wskazuje, że zostały spełnione następujące przesłanki z cytowanych przepisów:

Po pierwsze: uczestnik W. W. (1) cierpi na chorobę psychiczną pod postacią otępienia, co najmniej średniego stopnia, organiczne zaburzenia urojeniowe oraz zespół zależności alkoholowej.

Druga przesłanka - nie jest zdolny do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych i nie ma możliwości korzystania z opieki członków rodziny oraz wsparcia placówki miejsko gminnej jak ośrodek pomocy społecznej.

Trzecia przesłanka uczestnik nie wyraża zgody na umieszczenie go w domu pomocy społecznej.

Czwarta przesłanka - brak opieki zagraża życiu tej osoby.

W. W. (1) wymaga specjalistycznego wieloletniego leczenia psychiatrycznego i trudno wymagać od członków jego rodziny jak i ośrodka pomocy społecznej, że mają sprostać temu zadaniu a właściwie wyzwaniu.

Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego z dnia 19 sierpnia 1994r. nie nakłada obowiązku ani na członka rodziny ani na placówkę gminy udzielania fachowej pomocy osobie chorej psychicznie. Czym innym jest ogólne wsparcie w codziennych drobnych życiowych czynnościach a czym innym jest pomoc osobie chorej, aby prawidłowo funkcjonowała. Fachową i profesjonalną pomoc dla opieki nad chorym uczestnikiem zapewni wyłącznie personel domu pomocy społecznej.

Mając powyższe na uwadze na mocy cytowanych przepisów Sąd orzekł jak w pkt 1 postanowienia.

O kosztach w pkt 2 Sąd orzekł na mocy Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie z dnia 22 października 2015r. ze zmianami § 4 pkt 1 ppkt 6 stosując te przepisy w sposób odpowiedni.