Pełny tekst orzeczenia

2 W Y R O K

2.1W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2021 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu IV Wydział Karny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Hanna Bartkowiak

Sędziowie: Małgorzata Winkler-Galicka

Mariusz Sygrela

3 Protokolant: prot. sąd. Katarzyna Szymanek

5przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Poznań – Grunwald w Poznaniu Jakuba Siegienia

6po rozpoznaniu w dniach 15 października i 2 grudnia 2021 r.

sprawy N. M. oskarżonego z art. 207 § 1 kk w zb. z art. 197 § 1 kk oraz art. 13 § 1 kk w zb. z art. 197 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

7od wyroku Sądu Rejonowego Rejonowej Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2021 r., sygn. akt VIII K 22/20

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu do ponownego rozpoznania.

Mariusz Sygrela Hanna Bartkowiak Małgorzata Winkler-Galicka

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 992/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 1 czerwca 2021 r., sygn. akt VIII K 22/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

N. M.

Obrońca oskarżonego adw. S. J. w okresie od 1 czerwca 2021 r. do 8 czerwca 2021 r. był niezdolny do pracy z uwagi na chorobę potwierdzoną zaświadczeniem lekarskim.

Zaświadczenie lekarskie z dnia 1 czerwca 2021 r.

k. 435

2.

N. M.

Pracownik kancelarii obrońcy oskarżonego B. G. w dniach 1 i 2 czerwca 2021 r. za pośrednictwem poczty elektronicznej poinformowała o niezdolności do pracy adw. S. J. i braku możliwości uczestniczenia przez niego w wyznaczonych w rozprawach: Sąd Okręgowy w Bielsku Białej, Sąd Rejonowy Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu do sprawy o sygn. akt. VIII K 764/18 oraz Sąd Okręgowy w Poznaniu, wnosząc w imieniu obrońcy o odroczenie tych rozpraw.

Trzy wiadomości e-mail B. G. z dnia 1 i 2 czerwca 2021 r.

k. 431-433

3.

N. M.

Pracownik kancelarii obrońcy oskarżonego przez niedopatrzenie nie przesłał informacji o niezdolności do pracy adw. S. J. w okresie od 1 czerwca 2021 r. do 8 czerwca 2021 r. spowodowanej chorobą do Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu do sprawy prowadzonej pod sygn. akt VIII K 22/20. Zaniechanie to zostało dostrzeżone później i dopiero w dniu 7 czerwca 2021 r. B. G. wysłała wiadomości e-mailową do tej sprawy, z wnioskiem o usprawiedliwienie nieobecności adw. S. J. na rozprawie wyznaczonej na dzień 1 czerwca 2021 r.

Wiadomość e-mail B. G. z dnia 7 czerwca 2021 r. Pismo obrońcy potwierdzone co do treści przez jej autora na rozprawie apelacyjnej w dniu 2 grudnia 2021 r.

k. 429, 434 i 436

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zaświadczenie lekarskie z dnia 1 czerwca 2021 r.

Dokument został wystawiony w odpowiedniej formie przez lekarza posiadającego stosowne uprawnienia do wydawania tego typu zaświadczeń. Nie było żadnych obiektywnych podstaw by podważać wynikające z niego informacje wskazujące na brak zdolności do pracy adw. S. J. w okresie od 1 czerwca 2021 r. do 8 czerwca 2021 r., z zaleceniem, że chory powinien leżeć. Żadna ze stron postępowania nie podważała wymienionej okoliczności.

2.

Trzy wiadomości e-mail B. G. z dnia 1 i 2 czerwca 2021 r.

Wiadomości te zostały wysłane przez upoważnionego pracownika Kancelarii Adwokackiej (...), który jest obrońcą oskarżonego. Wynikało z nich kiedy i które sądy zostały poinformowane przez pracownika sekretariatu o niezdolności adw. S. J. do pracy w okresie od 1 czerwca 2021 r. do 8 czerwca 2021 r. oraz złożenie wniosków o odroczenie terminów rozpraw. Nikt nie podważał faktu wysłania takich wiadomości e-mailowych, a i Sąd Okręgowy nie dostrzegł żadnych ku temu powodów.

3.

Wiadomość e-mail B. G. z dnia 7 czerwca 2021 r.

Wiadomość, podobnie jak te ocenione powyżej, została wysłana przez upoważnionego pracownika kancelarii obrońcy oskarżonego. Wynikało z niej w jakiej dacie Sąd Rejonowy w sprawie VIII K 22/20 został poinformowany przez sekretariat kancelarii obrońcy o niezdolności adw. S. J. do pracy w okresie od 1 czerwca do 8 czerwca 2021 r., co miało miejsce już po zakończeniu rozprawy odbywającej się w dniu 1 czerwca 2021 r. Nikt nie podważał faktu wysłania takiej wiadomości e-mailowej, a i Sąd Okręgowy nie dostrzegł żadnych ku temu powodów.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów postępowania, tj. art. 6 kpk w zw. z art. 117 § 2 kpk poprzez naruszenie prawa oskarżonego do obrony z powodu prowadzenia rozprawy i zamknięcie przewodu sądowego pod nieobecność obrońcy oskarżonego, który usprawiedliwił swoją nieobecność na rozprawie zaświadczeniem lekarskim.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przytoczony zarzut rozpoznano w pierwszej kolejności stwierdzając, że w przypadku potwierdzenia jego zasadności, tj. istotnego naruszenia przepisów normujących prawo do obrony mogącego mieć wpływ na treść wydanego wyroku, zachodziłaby konieczność uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Omawianie powyższego zagadnienia należy rozpocząć od wskazania, że obrońca oskarżonego N. M. w okresie od 1 czerwca 2021 r. (data przeprowadzenia rozprawy w sprawie VIII K 22/20) do 8 czerwca 2021 r. był niezdolny do pracy z uwagi na chorobę, co potwierdzało przedłożone przez niego do akt w trakcie postępowania odwoławczego zaświadczenie lekarskie. Pracownik Kancelarii Adwokackiej (...) poinformowała o tej sytuacji Sądy, w których w tym okresie przypadały czynności procesowe z udziałem tego obrońcy. Wśród nich był też Sąd Rejonowy Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu, jednak wiadomość e-mailowa dotyczyła innej sprawy. Informacja o niezdolności obrońcy do pracy została wysłana do Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu do sprawy prowadzonej pod sygn. akt VIII K 22/20 dopiero w dniu 7 czerwca 2021 r., czyli już po tym jak odbyła się rozprawa w dniu 1 czerwca 2021 r. Nie ulega przy tym wątpliwości, że to z przyczyn zawinionych przez pracownika kancelarii obrońcy oskarżonego wniosek o odroczenie rozprawy wyznaczonej na dzień 1 czerwca 2021 r., zgodnie z zaleceniem adwokata nie został wówczas przesłany, zaś usprawiedliwienie braku możliwości uczestniczenia obrońcy podsądnego w tej rozprawie zostało przekazane kilka dni później.

Zdaniem Sądu Okręgowego nie można było negatywnymi skutkami zaniechania ze strony obrońcy obciążać oskarżonego pozbawiając go realnej możliwości skorzystania z przysługującego mu prawa do obrony. Sąd Rejonowy nie miał wiedzy na temat niedyspozycji zdrowotnej obrońcy i jego woli by w związku z tym rozprawa została odroczona. Sąd Rejonowy nie wiedział zatem o przeszkodzie do przeprowadzenia rozprawy mimo nieobecności prawidłowo zawiadomionego o terminie obrońcy oskarżonego (oskarżony nie brał udziału w rozprawie przed Sądem I instancji). Niemniej jednak okoliczność ta nie mogła pozostać obojętna dla organu odwoławczego, który dowiedział się szerzej o tej sytuacji w toku postępowania apelacyjnego. Podkreślenia tu wymaga, że oskarżonemu zgodnie z art. 6 kpk przysługuje prawo do obrony, zarówno w sensie materialnym, polegającym na uprawnieniu do obrony merytorycznej lub procesowej (odpieraniu zarzutów oskarżenia oraz podnoszeniu uchybień i wadliwości proceduralnych działających na korzyść oskarżonego), jak też w sensie formalnym (wybór obrońcy, bądź korzystanie z obrońcy ustanowionego z urzędu) ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 30 maja 2017 r., sygn. akt II AKa 216/16, Lex nr 2394872; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 2016 r., sygn. akt IV KK 242/16, Lex nr 2180104). Tymczasem przeprowadzenie w dniu 1 czerwca 2021 r. przed Sądem Rejonowym Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu rozprawy przypadającej na okres niezdolności do pracy obrońcy podsądnego spowodowanej chorobą skutkowało obrazą przepisów proceduralnych art. 6 kpk, tzn. naruszone zostało prawo oskarżonego do obrony, gdyż nie był on reprezentowany na tej rozprawie przez ustanowionego obrońcę. Obrońca deklarował wolę udziału w rozprawie przed Sądem I instancji, co z uwagi na przeoczenie ze strony pracownika kancelarii nie zostało Sądowi I instancji w porę zakomunikowane. Sąd Rejonowy nie dokonał wspomnianego naruszenia przepisów świadomie albowiem w czasie przeprowadzania rozprawy w dniu 1 czerwca 2021 r. nie miał wiedzy ani o przyczynie nieobecności adw. S. J. ani też o tym, że zamierzał uczestniczyć w rozprawie i bronić oskarżonego. Jednak okoliczności te spowodowały naruszenie prawa do obrony przysługującego oskarżonemu, które Sąd odwoławczy uznał za konieczne uwzględnić w postępowaniu apelacyjnym. Oskarżony został bowiem w ten sposób pozbawiony prawa do obrony (art. 6 kpk). Poza tym dostrzeżone uchybienie mogło wpłynąć na treść wydanego rozstrzygnięcia, a w zaistniałej sytuacji zachodziła konieczność przeprowadzenia przewodu sądowego na nowo w całości. Zatem w świetle treści art. 437 § 2 kpk konieczne było uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania niezależnie od treści i zasadności pozostałych zarzutów zgłoszonych w apelacji przez obrońcę oskarżonego N. M..

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Stwierdzone w postępowaniu odwoławczym uchybienie Sądu I instancji w postaci naruszenia prawa do obrony N. M. wynikające z przeprowadzenia rozprawy przypadającej na okres niezdolności do pracy obrońcy oskarżonego spowodowany chorobą, spowodowało wydanie w instancji odwoławczej orzeczenia o charakterze kasatoryjnym, tj. zgodnego z wnioskiem końcowym apelacji.

Lp.

Zarzut

3.2.

Obraza przepisów postępowania mająca istotny wpływ na treść wydanego orzeczenia w zakresie prowadzenia postępowania dowodowego i oceny dowodów, tj. art. 4 kpk w zw. z art. 7 kpk i art. 410 kpk, art. 167 kpk, art. 5 § 2 kpk w zw. z art. 410 kpk oraz błąd w ustaleniach faktycznych będący rezultatem powyższych naruszeń prawa procesowego, polegający na przyjęciu, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu w wyroku czynu, podczas gdy ustalenia Sądu opierają się na fragmentarycznych zeznaniach świadków oskarżenia, niezgodnych z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd II instancji, mając na względzie treść art. 436 kpk, ograniczył rozpoznanie wniesionego przez obrońcę oskarżonego środka odwoławczego rozstrzygając słuszność jedynie tego zarzutu, który miał znaczenie dla wydania w tej sprawie orzeczenia o charakterze kasatoryjnym. W sytuacji kiedy Sąd Rejonowy, któremu sprawa zostaje przekazana do ponownego rozpoznania, będzie przeprowadzał przewód sądowy w całości od nowa, a następnie dopiero dokona oceny dowodów, ustali stan faktyczny i wyda wyrok, przedwczesnym byłoby rozpoznanie przez Sąd II instancji pozostałych zarzutów wymienionych w apelacji. Nie jest bowiem rolą Sądu odwoławczego przesądzanie na tym etapie postępowania, czy poprzedzająca wyrokowanie ocena dowodów z postępowania przygotowawczego była prawidłowa a ustalenia faktyczne trafne, skoro orzeczenie Sądu Rejonowego zostało uchylone a sprawa została skierowana do ponownego rozpoznania. Marginalnie można jedynie zaznaczyć, że postępowanie dowodowe obarczone były uchybieniami, które Sąd Okręgowy dostrzegł z urzędu i opisze je poniżej.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Uchybienie w postaci naruszenia prawa do obrony N. M. przed Sądem I instancji, omówione w pkt 3.1. skutkowało uwzględnieniem powyższego wniosku.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.  Naruszenie art. 185c § 2 kpk oraz art. 185a § 3 kpk

2.  Naruszenie art. 186 § 1 kpk

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Ad. 1 - Sąd Okręgowy stwierdził, że przeprowadzenie dowodów na rozprawie odbyło się z poważnym naruszeniem wyżej wskazanych przepisów procesowych. Sąd Rejonowy zaniechał bowiem odtworzenia na rozprawie sporządzonego zapisu obrazu i dźwięku przesłuchania pokrzywdzonych A. K. oraz małoletniego B. K., ani nie odczytał protokołów ich przesłuchań. W protokole rozprawy z dnia 1 czerwca 2021 r. znalazł się zapis o ujawnieniu przez Sąd zeznań pokrzywdzonych A. K. i B. K. oraz nagrania z ich przesłuchań w oparciu o art. 185c § 2 kpk. Rozpytana przed Sądem Okręgowym w dniu 2 grudnia 2021 r. na temat tej czynności pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej, która brała udział w rozprawie z dnia 1 czerwca 2021 r zaprzeczyła by zostały odtworzone nagrania z przesłuchania pokrzywdzonych, jednocześnie nie pamiętała czy doszło do odczytania treści zeznań tych dwóch osób. Uczestniczący w rozprawie przed Sądem Rejonowym prokurator nie umiał się zaś bliżej odnieść do przebiegu tego „ujawnienia” dowodów (oświadczenie uzyskane telefonicznie za pośrednictwem prokuratora obecnego na rozprawie apelacyjnej). Sąd Okręgowy bazując zatem przede wszystkim na treści protokołu rozprawy z dnia 1 czerwca 2021 r. i pomocniczo oświadczeniu pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej uznał, że Sąd Rejonowy nie odtworzył nagrań z przesłuchań osób pokrzywdzonych, ani też nie odczytał ich zeznań z postepowania przygotowawczego. W postanowieniu Sądu Rejonowego wydanego na rozprawie w dniu 1 czerwca 2021 r. w oparciu o przepis art. 185c § 2 kpk wskazano jedynie na ujawnienie nagrań oraz protokołów przesłuchań. Treści tego postanowienia nie można było odczytywać rozszerzająco uznając czynność „ujawnienia” jako odczytanie zeznań pokrzywdzonych, a tym bardziej odtworzenie nagrań, do którego niewątpliwie nie doszło. Niezbędne z tego miejsca jest odwołanie się do przepisów art. 185c § 2 kpk (regulującego zasady składania zeznań, ich odczytania i odtworzenia nagrania takiego przesłuchania na rozprawie co do pokrzywdzonego przestępstwami określonymi w art. 197-199 kk, czyli zeznań A. K.) oraz art. 185a § 3 kpk (dotyczącego składania zeznań, ich odczytania oraz odtworzenia nagrania takiego przesłuchania na rozprawie co do małoletniego nie mającego ukończonych 15 lat pokrzywdzonego przestępstwem popełnionym z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej lub określonego w rozdziałach XXIII, XXV i XXVI kodeksu karnego, czyli zeznań B. K.). Oba te przepisy: art. 185a § 3 kpk oraz art. 185c § 2 kpk nakazują obligatoryjność odtworzenia na rozprawie głównej sporządzonego zapisu obrazu i dźwięku przesłuchania małoletniego pokrzywdzonego poniżej 15 roku życia, a także pokrzywdzonego przestępstwami z art. 197-199 kk oraz dodatkowo odczytania protokołów takich przesłuchań. Zaznaczyć należy, że obowiązek ten nie doznaje żadnych ograniczeń ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 2017 r., sygn. akt III KK 171/17, Lex nr 2428752). Wskazane powyżej uchybienie ukazuje jasno nieprawidłowości przeprowadzonego przez Sąd I instancji postępowania dowodowego, ograniczającego się właściwie do ujawnienia wyjaśnień oskarżonego, zeznań pokrzywdzonych (łącznie z nagraniami ich przesłuchań) oraz pozostałych świadków. Wydany w efekcie tak pobieżnego rozpoznania sprawy wyrok, bez zachowania zasady bezpośredniości, nie mógł się ostać.

Ad. 2 - Sąd II instancji stwierdził, że doszło do poważnego uchybienia proceduralnego z tego powodu, że Sąd Rejonowy zaniechał wezwania i na rozprawie wyłącznie ujawnił i zaliczył w poczet dowodów bez odczytywania zeznania siostry oskarżonego K. K. złożone w postępowaniu przygotowawczym. Sąd I instancji nie pouczył zatem K. K. o przysługującym jej na podstawie art. 186 § 1 kpk jako osobie z kręgu najbliższych dla oskarżonego prawie do odmowy złożenia zeznań. Znamienne jest przy tym, że świadek została w ten sposób pozbawiona możliwości skorzystania z tego prawa. Sąd II instancji uważa, że wspomniany dowód osobowy mógłby zostać wykorzystany gdyby świadek zawiadomiona o terminie rozprawy i pouczona o treści art. 186 § 1 kpk, nie złożyła oświadczenia o odmowie składania zeznań w terminie wyznaczonym przez ten przepis. Nie można stawiać znaku równości pomiędzy sytuacją, w której świadek odpowiednio pouczony o prawie odmowy składania zeznań z uprawnienia tego korzysta, od sytuacji, w której na skutek braku dbałości organu procesowego, albo rozmyślnego działania, z uprawnienia tego nie mógł skorzystać, pomimo że mu ono przysługiwało ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia19 marca 2009 r., sygn. akt II AKa 62/08, Legalis nr 160525). Skoro świadek K. K. nie została pouczona przez Sąd I instancji o przysługującym jej zgodnie z art. 186 § 1 kpk prawie do odmowy składania zeznań i nie miała możliwości złożenia oświadczenia o skorzystaniu z tego uprawnienia, Sąd Rejonowy nie mógł dowodowo wykorzystać treści zeznań siostry oskarżonego. Postąpił zaś inaczej i zeznania te włączył do materiałów dowodowych oraz poddał ocenie przy wyrokowaniu.

Sąd Rejonowy ponownie rozpoznający niniejszą sprawę powinien mieć na uwadze powyższe wskazania aby nie doszło do powielenia uchybień procesowych jakie stwierdził Sad odwoławczy w trakcie kontroli instancyjnej zaskarżonego orzeczenia.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Sąd Okręgowy stwierdził naruszenie przez Sąd Rejonowy przy rozpoznaniu sprawy oskarżonego N. M. jego ustawowego prawa do obrony jakie wyniknęło z przeprowadzenia rozprawy w dniu 1 czerwca 2021 r. pod nieobecność jego obrońcy. W tamtym czasie adw. S. J. był niezdolny do pracy z powodu choroby i jego wolą było złożenie wniosku o odroczenie rozprawy z tej przyczyny. Brak informacji w tym zakresie po stronie Sądu Rejonowego spowodowane opóźnionym przesłaniem wiadomości przez pracownika sekretariatu kancelarii (e-mail z dnia 7 czerwca 2021 r.) nie zmieniał faktu, że doszło do naruszenia prawa do obrony oskarżonego. Nie może bowiem powodować negatywnych skutków dla podsądnego N. M. zaniedbanie ze strony jego obrońcy (kancelarii) i zbyt późne poinformowanie Sądu o przyczynie uniemożliwiającej udział obrońcy w rozprawie. Okoliczność ta musiała skutkować uchyleniem zaskarżonego wyroku i skierowaniem sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji w celu przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego w całości, z zagwarantowaniem N. M. realizacji prawa do obrony zarówno w aspekcie materialnym, jak i formalnym.

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd I instancji będzie zobowiązany do ponownego przeprowadzenia przewodu sądowego w całości. W trakcie ponownego rozpoznania sprawy Sąd ten winien baczyć by umożliwić oskarżonemu realizację przysługującego mu prawa do obrony w pełnym zakresie, w tym korzystanie z pomocy prawnej obrońcy na rozprawie. Zważywszy na zróżnicowaną treść dowodów osobowych Sąd powinien też poważnie rozważyć potrzebę przesłuchania świadków bezpośrednio na rozprawie. Poza tym, w czasie przewodu sądowego konieczne będzie, odpowiednio, zgodnie z art. 185a § 3 kpk oraz art. 185c § 2 kpk odczytanie zeznań pokrzywdzonych oraz odtworzenie nagrań audiowizualnych z przesłuchań pokrzywdzonych A. K. oraz B. K.. Sąd Rejonowy winien również wezwać na rozprawę świadka któremu przysługiwałoby prawo do odmowy składania zeznań w niniejszej sprawie na podstawie art. 186 kpk. Kolejnym zadaniem Sądu Rejonowego będzie dokonanie kompleksowej, wnikliwej i zgodnej z dyrektywami z art. 7 kpk oceny wszystkich zgromadzonych w tej sprawie dowodów, prawidłowe ustalenie stanu faktycznego i w przypadku stwierdzenia podstaw do przypisania oskarżonemu odpowiedzialności karnej za zarzucany mu czyn wymierzenie oskarżonemu współmiernej i sprawiedliwej kary.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

Mariusz Sygrela Hanna Bartkowiak Małgorzata Winkler-Galicka

`1