Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 215/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Kielcach III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Małgorzata Borek

Protokolant sekr. sądowy Anna Młynarska

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2021 r. w Kielcach

na rozprawie

sprawy z powództwa A. M. (1)

przeciwko A. M. (2)

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego A. M. (2) na rzecz A. M. (1) ur. (...) alimenty w kwocie po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie poczynając od dnia 8 kwietnia 2021 roku, płatne z góry do 5-go dnia każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat do rąk matki M. S.;

II.  oddala powództwo w pozostałej części;

III.  znosi wzajemnie koszty procesu między stronami;

IV.  odstępuje od obciążania pozwanego A. M. (2) nieuiszczonymi kosztami sądowymi;

V.  wyrokowi w pkt. I (pierwszym) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sędzia Małgorzata Borek

Sygn. akt IIIRC 215/21

UZASADNIENIE

Powódka A. M. (1) działająca przez przedstawiciela ustawowego matkę M. S. w pozwie złożonym w dniu 8 kwietnia 2021 r. domagała się zasądzenia na jej rzecz od pozwanego A. M. (2) alimentów w kwocie 1000 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk matki do 5 dnia każdego miesiąca poczynając od dnia wniesienia pozwu tj. 6.04.2021 r. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat oraz zasądzenia na jej rzecz zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że małoletnia A. M. (1) pochodzi z nieformalnego związku. Urodziła się (...) w K.. Natomiast pozwany wyprowadził się z domu 14.12.2020 r., a następnie oznajmił matce małoletniej, że nie będzie dobrowolnie łożył na jej utrzymanie. Całkowitą opiekę nad powódką sprawuje matka M. S., która utrzymuje dom i rodzinę ze świadczeń społecznych w łącznej kwocie ok .4500 zł, które otrzymuje na dzieci. Oprócz małoletniej A. wychowuje jeszcze czwórkę dzieci z innego związku i troje z nich ma orzeczoną niepełnosprawność. Nie może podjąć pracy z powodu sprawowania osobistej opieki nad nimi. Potrzeby powódki określono na łączną kwotę 1500 zł na którą składają się koszty: pieluchy - 300 zł miesięcznie, środki do higieny osobistej – 200 zł miesięcznie, odzież – 200 zł miesięcznie, wizyty lekarskie, leki, szczepionki – 400 zł miesięcznie, zakup zabawek, wyjazdy weekendowe, wakacje, ferie – 100 zł miesięcznie, opłaty związane z codziennym życiem (media, woda, energia, gaz, wywóz śmieci) ok. 300 zł miesięcznie na osobę. Wskazano, że ojciec małoletniej pracuje na pełnym etacie na umowę o pracę z wynagrodzeniem 3400 zł brutto miesięcznie i otrzymuje dodatkowe środki z prac serwisowych – 200 zł. Ponadto mieszka ze swoimi rodzicami w domu stanowiącym ich własność i poza A. nie ma nikogo więcej na utrzymaniu. (k.3-4)

Pozwany A. M. (2) w odpowiedzi na pozew uznał powództwo co do kwoty 500 zł miesięcznie od daty doręczenia pozwu tj. 28 czerwca 2021 r. a w pozostałej części wniósł o jego oddalenie oraz o rozstrzygnięcie o kosztach procesu zgodnie z przepisami.

W uzasadnieniu wskazał, że comiesięcznie łoży na powódkę alimenty w kwocie po 300 zł, a niekiedy 500-600 zł. w zależności od potrzeb dziecka. W jego ocenie żądanie kwoty 1000 zł jest nadmiernie wygórowane, ponieważ matka małoletniej pobiera świadczenie 500+, które powinno być przeznaczone tylko i wyłącznie na potrzeby dziecka. Zakwestionował wydatek 300 zł tytułem kosztów w utrzymaniu domu, podnosząc, że według jego wyliczeń z załączonych rachunków wynika, że koszt miesięczny opłat za wodę wynosi 100 zł, a za gaz 158,59 zł. Natomiast opłaty za tv, internet i rachunki telefoniczne nie powinny być wliczane do koszów utrzymania A. ponieważ jej nie dotyczą. Zakwestionował także łączny koszt utrzymania niemowlaka na poziomie 1500 zł miesięcznie biorąc pod uwagę, że A. jest dzieckiem zdrowym i prawidłowo rozwijającym się. Ponadto według jego oceny szczepienia są refundowane przez NFZ, a matka dziecka celowo nie chce z nich skorzystać zawyżając tym samym koszty utrzymania małoletniej. Pozwany wielokrotnie wyrażał chęć uczestnictwa w wizytach lekarskich ogólnodostępnych na NFZ ale matka dziecka negowała jego propozycje i zabroniła mu kontaktów z córką. Pozwany zmuszony był uzyskać w drodze orzeczenia sądowego uregulowania kontaktów z córką. Wskazał, że matka małoletniej powódki pomimo licznych próśb ojca dziecka nie przesyła mu informacji odnośnie wizyt dziecka, nie widzi konieczności wspólnego uzgadniania placówek i lekarzy dokonując wyboru wedle własnego uznania z pominięciem sugestii i proponowanych rozwiązań przez pozwanego. (k.44-47)

W toku procesu strony podtrzymały swoje stanowiska w sprawie.

Postanowieniem z dnia 8 września 2021 r. Sąd Rejonowy w Kielcach w niniejszej sprawie udzielił zabezpieczenia alimentów poprzez zobowiązanie A. M. (2) do uiszczania na rzecz A. M. (1) ur. (...) po 500 zł miesięcznie płatne z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk matki M. S.. (k.64)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. M. (1) ur. (...) pochodzi z nieformalnego związku (...). Jej rodzice pozostawali w związku do grudnia 2020 roku kiedy to pozwany wyprowadził się od matki powódki. A. M. (1) zamieszkuje wraz z matką i czwórką rodzeństwa oraz babką macierzystą w domu stanowiącym własność M. S. położonym w miejscowości G.. Matka powódki ma 38 lat, z zawodu jest ekonomistką prowadziła działalność gospodarczą w branży transportowej aktualnie została ona zawieszona. Poza małoletnią A. posiada jeszcze czworo dzieci: S. lat 19, A. lat 11, Ł. lat 7, M. lat 4. Babka małoletniej jest na emeryturze o wysokości 1600 zł i spłaca za matkę powódki kredyt zaciągnięty na budowę domu. Koszty utrzymania domu wynoszą miesięcznie na osobę: 19 zł woda, gaz 50 zł, który służy także do ogrzewania domu, prąd 35 zł, śmieci 22,50zł. Matka małoletniej nie pracuje ponieważ zajmuje się wychowaniem dzieci z których troje ma orzeczoną niepełnosprawność. Pobiera świadczenia na dzieci i wraz z alimentami wynoszą one łącznie kwotę 4800 zł miesięcznie. Jej najstarsza córka otrzymuje alimenty w kwocie po 1500 zł miesięcznie, zaś ona na małoletnie dzieci otrzymuje alimenty po 500 zł miesięcznie. Na małoletnią A. pobiera świadczenie 1000 zł (tzw. kosiniakowe) i 95 zł rodzinnego oraz otrzymała becikowe w kwocie 1000 zł. Na każde małoletnie dziecko pobiera świadczenie 500+. Powódka A. M. (1) jest dzieckiem ogólnie zdrowym, nie leczy się specjalistycznie natomiast w ostatnim w okresie jesienno-zimowym ulega częstym przeziębieniom co powoduje koszty leków ok. 30 zł antybiotyk i 40 zł za priobiotyk. Od urodzenia A. jest na mleku modyfikowanym, którego miesięczny koszt wynosi 200 zł, a aktualnie ma urozmaicaną przez matkę dietę o kaszki, deserki i obiadki co miesięcznie kosztuje łącznie ok. 200 zł. Sąd ustalił, że zakup miesięczny odzieży stanowi koszt ok. 100 zł zaś koszt miesięczny pieluch wynosi 200 zł. Na środki czystości, kosmetyki, emolienty, higieny osobistej, szampon oraz zabawki łącznie miesięcznie wynoszą ok. 150 zł. Matka dodatkowo opłaciła małoletniej prywatne wizyty lekarskie m.in. u okulisty, badania w tym USG stawu biodrowego i szczepienia. Ojciec małoletniej opłacił jedną szczepionkę w kwocie 220 zł. i uczestniczył podczas wizyty lekarskiej z nią związanej. A. od chwili urodzenia przyjęła 6 szczepionek. Ponadto matka ponosi dodatkowe koszty związane z dojazdem z A. na wizyty lekarskie i zakupy dla dziecka co daje kwotę ok. 50 zł miesięcznie. M. S. po urodzeniu A. przelała z konta pozwanego na swoją rzecz kwotę 3000 zł, którą przeznaczyła na zakup dla A. wózka – 1800 zł, ręczników, pieluch, ubranek, bujaczka, fotelika samochodowego, emolientów, alimentów za kwiecień 2021 r. i część na koszty prowadzenia ciąży.

Pozwany A. M. (2) ma 38 lat z zawodu jest technikiem rachunkowości. Mieszka z partnerką i jej sześcioletnią córką w domu jednorodzinnym stanowiącym własność partnerki. Do utrzymania dokłada miesięcznie kwotę ok. 600 zł. Na utrzymaniu ma jedno dziecko – małoletnią powódkę A. M. (1). Pozwany od dnia 04.05.2020 r. jest zatrudniony w firmie (...) Sp. Z o.o.sp.k w M. na pełny etat, na stanowisku elektromonter urządzeń srk osiągając miesięcznie dochód w wysokości 2492,81 zł netto. Jest to jego jedyny miesięczny dochód, dodatkowo z zakładu pracy wysyłany jest na obowiązkowe szkolenia, które w części opłacane są przez pracodawcę, a częściowo przez pracownika. Posiada samochód R. (...) z 2007 r. którym dojeżdża do pracy każdego dnia 25 km w jedną stronę ponosząc z tego tytułu koszty miesięczne w kwocie ok. 600 zł. Poza tym składnikiem nie posiada żadnego innego majątku, oszczędności, nie ma również żadnych zobowiązań w postaci pożyczek, kredytów. Na jego wniosek Sąd Rejonowy w Kielcach postanowieniem z dnia 10 czerwca 2021 r. w sprawie I. N. 479/21 uregulował kontakty A. M. (2) z A. M. (1) w każdą pierwszą i trzecią niedzielę w miesiącu. Spotkania odbywają się w samochodzie pozwanego, a dwa razy wynajął pokój na spotkania płacąc po 150 zł za każdym razem, jedno spotkanie odbyło się w domu pozwanego. Na kontakty do córki dojeżdża (...)do (...) km. w jedną stronę. Na dzień dziecka w czerwcu 2021 r. pozwany zakupił i przywiózł A. karuzelę, ponadto zakupił dla niej body. Od czerwca 2021 r. ojciec zakupuje dla małoletniej powódki: dwa razy w miesiącu 2 opakowania mleka co wystarcza łącznie na dwa tygodnie, dwie paczki pampersów po 50 zł każda, sześć obiadków. Od urodzenia przelewa na rzecz córki kwoty po 300 zł, a od września 2021 r. kwoty po 500 zł tytułem alimentów wynikających z postanowienia o zabezpieczeniu.

Dowody: zeznania przedstawicielki ustawowej powódki M. S. (k. 91-92) zeznania pozwanego A. M. (2) (k.92); odpis skrócony aktu urodzenia A. M. (1) (k.5); zaświadczenie z ZUS (k.6); przelewy (k.7-12); program szczepień (k.13); faktura za wodę (k.18); zawiadomienie (k.19); Decyzja (k.20); przelewy pozwanego (k.35-40, 48-58); decyzja (k.61-63); zaświadczenia o dochodach pozwanego (k.78, 89-90); PIT pozwanego (k.79-84)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzone w toku postępowania dowody w postaci dokumentów, których wiarygodność nie była kwestionowana przez strony i nie wzbudziła też wątpliwości Sądu w tym zakresie. Sąd w ustaleniach faktycznych nie oparł się jedynie na przedłożonych przez strony paragonach fiskalnych ponieważ nie sposób uznać ich za dokument, gdyż brak na nich informacji, kto rzeczywiście dokonał zakupu opisanego na paragonie i na czyje potrzeby zakup te został wykorzystany. Nawet jeżeli dana osoba dokonała przedmiotowego zakupu z niczego nie wynika, czy zakupiony produkt przeznaczyła na cel powódki, własny, czy też na potrzeby innych osób. Paragony fiskalne mogą jedynie wskazywać jakie towary i za jaką cenę w danym sklepie, w danym dniu zostały zakupione.

Do ustaleń posłużył także dowód osobowy z przesłuchania M. S. jako przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki oraz pozwanego. Zeznaniom M. S. i A. M. (2) Sąd dał wiarę w części w jakiej wzajemnie ze sobą korespondowały oraz znalazły potwierdzenie w załączonych dokumentach.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest częściowo zasadne.

Podstawę materialnoprawną żądania stanowi art. 133 § 1 k.r.o. zgodnie z treścią którego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Niewątpliwym faktem jest to, że małoletnia powódka z racji wieku oraz z uwagi na to, że nie posiada majątku, jest uprawniona do pełnej alimentacji ze strony rodziców.

Przepis art. 135 § 1 k.r.o. stanowi natomiast, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Sąd mając na uwadze materiał dowodowy zgromadzony w sprawie oraz kierując się logiką i zasadami doświadczenia życiowego ustalił, że koszty utrzymania małoletniej powódki od co najmniej daty złożenia pozwu w niniejszej sprawie kształtują się na poziomie ok. 1000-1100 zł.

Oceniając rozmiar usprawiedliwionych potrzeb uprawnionej Sąd oparł się częściowo na zeznaniach matki dziecka, która z nią mieszka i zaspokaja jej bieżące potrzeby. W pierwszej kolejności wskazać należy, że powódka zamieszkuje wspólnie z matką i czwórką rodzeństwa oraz babką macierzystą co sprawia, że wszystkie koszty utrzymania domu należy podzielić na 7 osób. Mając powyższe na uwadze, w oparciu o wykazane przez matkę powódki koszty opłat za media i wywóz śmieci, Sąd ustalił, że z tytułu utrzymania A. matka ponosi koszty w łącznej kwocie 126,50 zł. na którą składają się: 19 zł woda, gaz 50 zł; prąd 35 zł, śmieci 22,50zł. Jak wykazał zebrany materiał dowodowy powódka jest dzieckiem ogólnie zdrowym ponieważ nie leczy się specjalistycznie. Natomiast zgodzić się należy ze stanowiskiem matki, że do kosztów miesięcznego utrzymania małoletniej należy zaliczyć te związane ze zwykłymi przeziębieniami A. bowiem zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego jest, iż tak małe dziecko w okresie jesienno-zimowym ulega częstszym infekcjom. Powyższe niewątpliwie generuje dodatkowe koszty chociażby antybiotyku, probiotyku czy też innych leków oraz witamin i suplementów. W ocenie Sądu biorąc pod uwagę okres roku z tego tytułu średnio w miesiącu są to koszty mieszczące się w granicy 30 zł. Ponadto wskazać należy, że miesięczny koszt wyżywienia A. obejmuje: 200 zł - mleko modyfikowane, a także łącznie 200zł - kaszki, deserki i obiadki. Zakup miesięczny odzieży stanowi koszt ok. 100 zł zaś koszt miesięczny pieluch wynosi 200 zł. Na środki czystości, kosmetyki, emolienty, higieny osobistej, szampon oraz zabawki łącznie miesięcznie A. potrzebuje ok. 150 zł. Ponadto matka ponosi dodatkowe koszty związane z dojazdem z A. zarówno na wizyty lekarskie jak i na zakupy dla dziecka – 50 zł miesięcznie. Natomiast Sąd nie uwzględnił w wysokości zasądzonych alimentów kosztów jakie matka małoletniej poniosła w związku z jej szczepieniami. Podkreślić należy, że prywatne wizyty lekarskie oraz płatne szczepionki nie zostały uprzednio uzgodnione z ojcem dziecka, a pozwany zakwestionował ten wydatek. W ocenie Sądu matka powódki ma możliwość korzystania z dzieckiem z wizyt lekarskich w ramach NFZ oraz refundowanych szczepień wg kalendarza. Powszechnie wiadomym jest, że są to szczepionki sprawdzone, dopuszczone i zatwierdzone przez instytucje medyczne, a zatem to one mieszczą się w katalogu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego. Natomiast jeżeli rodzic uzna po rozmowie z lekarzem tak jak zrobiła to matka małoletniej, że korzystniejsza dla jego dziecka będzie szczepionka płatna i tym samym poprawi komfort życia dziecka to uprzednio powinna albo uzgodnić ten wydatek z ojcem dziecka lub może wykorzystać na ten cel otrzymywane świadczenie w postaci 500+. Bezspornym jest, że na jednej wizycie na szczepienie był obecny pozwany i na prośbę matki opłacił córce szczepionkę w kwocie 220 zł. Natomiast Sąd uznał za zasadne wydatki z uwagi na dobro dziecka jak wyjaśniła to przedstawicielka małoletniej związane z prywatnymi wizytami lekarskimi u okulisty oraz badaniem USG stawu biodrowego. Sąd jednak ustalił, że na ten cel matka małoletniej mogła przeznaczyć pieniądze, które pochodziły od ojca dziecka. Bezsporne w sprawie bowiem było, że M. S. po urodzeniu A. przelała z konta pozwanego na swoją rzecz kwotę 3000 zł, którą jak sama wskazała przeznaczyła na zakup dla A. wózka – 1800 zł, ręczników, pieluch, ubranek, bujaczka, fotelika samochodowego, emolientów i tytułem alimentów za kwiecień 2021 r. Zatem uznać należy, że kwota pochodziła z oszczędności pozwanego i została spożytkowana na potrzeby małoletniej A..

Przechodząc do omówienia sytuacji pozwanego należy wskazać, że podnosił on, że jest w stanie płacić alimenty w kwocie po 500 zł miesięcznie z czym Sąd się jednak nie zgodził. Sąd uwzględnił, że A. M. (2) mieszka z partnerką i jej sześcioletnią córką w domu jednorodzinnym stanowiącym własność partnerki i do utrzymania dokłada miesięcznie kwotę ok. 600 zł. Istotne jest, że pozwany od dnia 04.05.2020 r. ma stałą pracę, jest zatrudniony w firmie (...) Sp. z o.o. sp.k w M. na pełny etat, na stanowisku elektromonter urządzeń srk osiągając miesięcznie dochód 2492,81 zł netto. Jest to jego jedyny miesięczny dochód, dodatkowo z zakładu pracy wysyłany jest na obowiązkowe szkolenia, które w części opłacane są przez pracodawcę, a częściowo przez pracownika. Zatem wykorzystuje on w pełni swoje możliwości zarobkowe. Nie można jednak pomijać, że wprawdzie posiada majątek w postaci samochodu R. (...) z 2007 r. którym dojeżdża do pracy każdego dnia 25 km w jedną stronę ale z tego tytułu ponosi koszty miesięczne w kwocie ok.600 zł. Poza tym składnikiem nie posiada żadnego innego majątku, oszczędności, jednakże nie ma również żadnych zobowiązań w postaci pożyczek, kredytów. Podkreślić należy, że poza małoletnią A. M. (1) nie posiada na utrzymaniu innych osób. Wprawdzie na jego wniosek Sąd Rejonowy w Kielcach uregulował kontakty A. M. (2) z córką ale trzeba mieć na względzie, że są to zaledwie dwie wizyty w miesiącu tj. w każdą pierwszą i trzecią niedzielę co potwierdza, że główny ciężar bezpośredniej opieki nad małoletnią powódką spoczywa na jej matce. Rola ojca w zasadzie ogranicza się głównie do partycypowania w kosztach utrzymania córki. Wobec powyższego w ocenie Sądu pozwany powinien zatem w większej części pokrywać koszty utrzymania małoletniej niż jej matka. Sąd uznał, że kwota 600 zł jest adekwatna do jego możliwości zarobkowych i nie doprowadzi do uszczerbku utrzymania zobowiązanego. Ustalając kwotę w takiej wysokości Sad jednak uwzględnił, że pozwany od urodzenia dziecka łoży na jej utrzymanie. Ponadto o czym była mowa wyżej matka powódki z jego konta wykorzystała na zakupy dla dziecka kwotę 3000 zł. Bezspornym było, że od czerwca 2021 r. ojciec kupuje dla małoletniej powódki: dwa razy w miesiącu 2 opakowania mleka co wystarcza łącznie na dwa tygodnie, dwie paczki pampersów po 50 zł każda, sześć obiadków. Zatem łącznie co miesiąc dodatkowo ponosi z tego tytułu koszty ok. 150 zł. Uwzględniając w kosztach przyczyniania się pozwanego do utrzymywania powódki te dodatkowe miesięczne zakupy na kwotę 150 zł, zasądzona kwota alimentów 600 zł w ocenie Sądu jest adekwatna do usprawiedliwionych potrzeb małoletniej i adekwatna do możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Sąd zasądził alimenty płatne do rąk matki z góry do 5-go dnia każdego miesiąca z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat zgodnie z żądaniem. Natomiast Sąd orzekł o wysokości alimentów od daty wniesienia pozwu czyli 8 kwietnia 2021 r. ponieważ to jest data faktycznego złożenia pozwu, co wynika z prezentaty biura podawczego, a nie tak jak wskazywała powódka 6.04.2021 r..

Sąd oddalił powództwo w pozostałej części o czym orzeczono jak w pkt II.

Wobec uwzględnienia żądań powódki w znacznej części i częściowego uznania powództwa przez pozwanego na podstawie art. 100 k.p.c., należało znieść wzajemnie koszty procesu między stronami. (pkt III)

W ocenie Sądu okoliczności sprawy, a przede wszystkim fakt, że pozwany przy pierwszej czynności uznał częściowo powództwo, uzasadniają odstąpienie od obciążania pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi na postawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tj. z 2020 r. poz. 755 ze zm.). (pkt IV).

Ponadto, Sąd na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. nadał wyrokowi w punkcie I rygor natychmiastowej wykonalności (punkt V wyroku).

Sędzia Małgorzata Borek