Pełny tekst orzeczenia

Warszawa, dnia 19 maja 2022 r.

Sygn. akt VI Ka 32/22

1.

2.WYROK

2.1.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

3.Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

4. Przewodniczący: SSO Adam Bednarczyk

6.protokolant: protokolant sądowy Natalia Wierzbicka

7.przy udziale prokuratora Wojciech Groszyka

8.po rozpoznaniu dnia 19 maja 2022 r.

9.sprawy K. M., syna E. i Z., ur. (...) w I.

10.oskarżonego o przestępstwo z art. 284 § 2 kk

11.na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

12.od wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku

13.z dnia 30 lipca 2021 r. sygn. akt II K 363/18

15.zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy; zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 32/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 30 lipca 2021 r., wydany w sprawie o sygn. akt II K 363/18

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

K. M.

uprzednia niekaralność oskarżonego

aktualna informacja z KRK

k. 386

2.1.1.2.

K. M.

informacja o aktualnej sytuacji majątkowej oskarżonego

wydruk z systemu ePUAP

k. 385

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

aktualna informacja z KRK

Omawiany dowód ma charakter dokumentu urzędowego, którego wiarygodność nie budzi żadnych wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony postępowania.

2.1.1.2

wydruk z systemu ePUAP

Omawiany dowód ma charakter dokumentu urzędowego, którego wiarygodność nie budzi żadnych wątpliwości i nie była kwestionowana przez strony postępowania.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

rażącej obrazy prawa materialnego, tj. art. 284 § 2 k.k. poprzez jego błędną wykładnię tj. uznanie, iż do wypełnienia znamion czynu zabronionego opisanego w art. 284 § 2 k.k. wystarcza wyłącznie rozporządzenie cudzą rzeczą jak właściciel

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przedstawiony wyżej zarzut jest niezasadny. W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej wykładni znamion art. 284 § 2 k.k., przypisując oskarżonemu sprawstwo zarzucanego mu czynu zabronionego. Należy wskazać, że zgodnie ze stanowiskiem doktryny oraz orzecznictwa, istotnym elementem strony podmiotowej sprzeniewierzenia nie jest sam fakt odmowy wydania rzeczy powierzonej, lecz powody niezwrócenia, a więc wola włączenia rzeczy do swojego majątku lub wola postępowania z nią jak z własną (por. wyrok SN z 14.01.2003 r., II KKN 273/01). Ponadto, skutek stanowiący znamię sprzeniewierzenia powstaje w chwili rozporządzenia rzeczą przez sprawcę z wyłączeniem osoby uprawnionej, a więc gdy wola rozporządzenia rzeczą zostaje uzewnętrzniona przez zachowanie sprawcy, natomiast przywłaszczenie rzeczy powierzonej powstaje w chwili rozporządzenia tą rzeczą jak własną przez sprawcę, nie zaś dopiero w momencie wystąpienia osoby powierzającej o zwrot powierzonej rzeczy. Najnowsze orzecznictwo w tym zakresie wskazuje również, że osoba, której skutecznie wypowiedziano umowę leasingu w związku z zaniechaniem płacenia rat leasingowych i którą tym samym wezwano do zwrotu rzeczy stanowiącej przedmiot leasingu, a która nie czyni starań o zwrot rzeczy pokrzywdzonemu, a wręcz odwrotnie lekceważy wskazany obowiązek i wbrew woli uprawnionego wynajmuje tą rzecz osobie trzeciej oddając ją jej w użytkowanie, a więc rozporządza nią bezprawnie jak właściciel, działa z zamiarem trwałego zatrzymania rzeczy dla siebie bez żadnego ku temu tytułu prawnego, a co za tym idzie, realizuje znamiona występku sprzeniewierzenia rzeczy, o jakim mowa w przepisie art. 284 § 2 k.k. (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 7 lutego 2020 r., wydany w sprawie II AKa 615/19).

Przenosząc powyższe na realia niniejszej sprawy należy stwierdzić, że nie ulega w ocenie Sądu Okręgowego wątpliwości, iż wypełnienie przez K. M. znamion zarzucanego mu czynu zabronionego nastąpiło w dacie doręczenia mu oświadczenia o wypowiedzeniu umowy leasingu wraz z wezwaniem do wydania rzeczy, tj. w dniu 30 czerwca 2017 r. Bezsprzecznym jest bowiem, że oskarżony po otrzymaniu wezwania nie podjął żadnych czynności mających na celu rozwiązanie umowy najmu, którą rzekomo zawarł K. Ż., ani też w żaden sposób nie podejmował działań prowadzących do zwrotu rusztowań leasingodawcy. W ocenie zatem Sądu odwoławczego bliskość czasowa daty zawarcia umowy najmu (będącej - z uwagi na ujawnione okoliczności - wyłącznie czynnością pozorną, mającą na celu wprowadzenie w błąd leasingodawcy co do osoby faktycznego posiadacza mienia stanowiącego przedmiot umowy leasingu) oraz pierwotnej daty wypowiedzenia K. M. umowy leasingu przez (...) S.A. (wskazanej na oświadczeniu banku) pozwala na uznanie, że oceniane całościowo zachowanie K. M. nie dość, że stanowiło rozporządzenie przedmiotem leasingu jak właściciel, wbrew zapisom umowy, to niepodejmowanie przez niego żadnych działań ukierunkowanych na niezwłoczny zwrot rzeczy będących przedmiotem leasingu jednoznacznie wskazuje, iż jego zamiarem (chociażby ewentualnym) było zatrzymanie tego mienia dla siebie lub innej osoby.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na stwierdzoną wyżej niezasadność zarzutu apelacji skorelowany z nim wniosek również nie mógł zostać uwzględniony.

3.2.

obrazy prawa materialnego, tj. art. 284 § 2 k.k. poprzez jego błędne zastosowanie wobec braku ustalenia faktycznego odpowiadającego zastosowanej normie prawa materialnego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Powyższy zarzut jest niezasadny, albowiem w ocenie Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy prawidłowo przypisał normę prawa karnego materialnego do dokonanych przez siebie ustaleń faktycznych. Aktualnymi również w tym zakresie są rozważania Sądu odwoławczego zawarte w pkt. 3.1.

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na stwierdzoną wyżej niezasadność zarzutu apelacji skorelowany z nim wniosek również nie mógł zostać uwzględniony.

3.3.

obrazy przepisów postępowania, tj. art. 7 k.p.k. poprzez dowolną i błędną ocenę zgromadzonych w sprawie dowodów, w tym w szczególności: zawiadomienia wraz z załącznikami, zeznań świadka A. T., wyjaśnień K. M.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego powyższy zarzut jest niezasadny. Sąd Rejonowy prawidłowo bowiem ustalił, że oświadczenie o wypowiedzeniu umowy leasingu wraz z wezwaniem oskarżonego do wydania przedmiotowych rusztowań zostało skutecznie doręczone na adres zamieszkania wskazany przez K. M. w treści umowy oraz prawidłowo odebrane w dniu 30 czerwca 2017 r. przez jego matkę. Przytoczone przez skarżącego okoliczności w postaci niezamieszkiwania podsądnego w tym miejscu oraz rzekomego nieutrzymywania przez Z. M. kontaktów z synem nie mają wpływu na ocenę skuteczności doręczenia tych dokumentów oskarżonemu, zwłaszcza, że Z. M. podpisała się na zwrotnym potwierdzeniu odbioru jako pełnomocnik pocztowy, a w dniu 10 lipca 2017 r. (czyli 10 dni po odebraniu korespondencji) oskarżony osobiście, za pośrednictwem poczty elektronicznej, przesłał świadkowi A. T. skan umowy najmu rusztowań, którą rzekomo zawarł 3 kwietnia 2017 r. z K. Ż.. Powyższe jednoznacznie zatem wskazuje, iż oskarżony miał pełną świadomość (również w kontekście wszystkich okoliczności sprawy, a przede wszystkim zaprzestania prawidłowego regulowania należności z tytułu rat leasingu), że zawarta przez niego umowa została wypowiedziana przez (...) S.A.

Należy także wskazać, iż z szeregu orzeczeń Sądu Najwyższego jednoznacznie wynika, że przekonanie sądu o wiarygodności jednych dowodów i niewiarygodności innych pozostaje pod ochroną reguły z art. 7 k.p.k., jeżeli zostało poprzedzone ujawnieniem w toku rozprawy głównej całokształtu okoliczności sprawy, stanowi wyraz rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego oraz jest zgodne ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, a nadto zostało wyczerpująco i logicznie uargumentowane w uzasadnieniu wyroku. Ocena wiarygodności przeprowadzonych dowodów jest zarówno oceną każdego z dowodów z osobna, jak i oceną każdego dowodu w powiązaniu z innymi dowodami, a nadto oceną całokształtu materiału dowodowego, z którego wynikają określone ustalenia faktyczne, a obrazy art. 7 k.p.k. nie stanowi fakt, że w ocenie strony poczynione ustalenia faktyczne i ocena dowodów jest dla skazanego niekorzystna i nie spełnia jego oczekiwań (por. wyrok SN z dnia 12 marca 2020 r. wydany w sprawie V KK 48/19, postanowienie SN z dnia 17 marca 2020 r., wydane w sprawie V KK 263/19).

Wniosek

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na stwierdzoną wyżej niezasadność zarzutu apelacji skorelowany z nim wniosek również nie mógł zostać uwzględniony.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

W realiach niniejszej sprawy nie stwierdzono istnienia takich okoliczności.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Otwocku, wydany w sprawie przeciwko K. M..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacja obrońcy oskarżonego K. M. nie zasługuje na uwzględnienie.

Mając na uwadze całość przedstawionych wyżej rozważań Sąd Okręgowy uznał, iż brak jest jakichkolwiek podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez skarżącego. Argumentacja przedstawiona w treści apelacji obrońcy nie wzbudziła bowiem żadnych wątpliwości, co do słusznych ustaleń Sądu Rejonowego w zakresie przypisania oskarżonemu sprawstwa zarzucanego mu czynu.

Odnosząc się z natomiast z urzędu do kwestii związanych z orzeczoną w stosunku do K. M. karą, to w ocenie Sądu Okręgowego wymierzona mu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat oraz kara 50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości 1 stawki na kwotę 10 zł jest zgodna z dyrektywami zawartymi w treści art. 53 k.k. i nie nosi cech rażącej niewspółmierności w rozumieniu art. 438 pkt. 4 k.p.k.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd Okręgowy na podstawie art. 635 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa.

7.  PODPIS

SSO Adam Bednarczyk

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

uznanie K. M. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana