Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt

VIII Gz 43/22

POSTANOWIENIE

Dnia 9 marca 2022 r.

  Sąd Okręgowy w Bydgoszczy, VIII Wydział Gospodarczy,

  w składzie:

Przewodniczący: sędzia SO Sylwia Durczak-Żochowska

po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2022 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) w B.

na skutek zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 17 sierpnia 2021r., sygn. akt BY XIII Ns. Rej KRS (...)

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

sędzia SO Sylwia Durczak-Żochowska

Sygn. akt. VIII Gz 43/22

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 sierpnia 2021r. w sprawie o sygn. akt BY.XIII Ns- Rej. KRS (...) Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił wniosek oraz ustalił, że zainteresowany ponosi koszty postepowania związane ze swoim uczestnictwem w sprawie.

W uzasadnieniu swego stanowiska Sąd Rejonowy wskazał, że bezspornym w sprawie jest okoliczność, iż w (...) w B. nie ma zarządu, a co za tym idzie w tej spółce zachodzi brak w składzie organów jednostki organizacyjnej uniemożliwiającej jej działanie, istniał on już w chwili wniesienia wniosku.

Sąd I instancji wskazał także, iż podziela on argumentację podaną w uzasadnieniu postanowienia referendarza sądowego, iż Sąd obowiązany jest badać istnienie (nieistnienie) okoliczności wymienionych w przepisie art. 199 k.p.c. z urzędu. W razie stwierdzenia którejkolwiek z przesłanek wymienionych w tym przepisie obowiązany jest, zależnie od momentu zaistnienia tej okoliczności, pozew/wniosek odrzucić, gdy okoliczność ta zaistniała w chwili złożenia pozwu/ wniosku lub postępowanie umorzyć, gdy przesłanka określona w przepisie art. 199 k.p.c. zaistniała dopiero w toku postępowania.

Sąd I instancji podkreślił, ze brak zarządu jest brakiem umożliwiającym działanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wobec tego, zdaniem Sadu I instancji w sprawi nie miał zastosowania przepis art. 694 3§ 2 1 k.p.c. zgodnie z którym brak organu lub brak w składzie organu powołanego do reprezentacji podmiotu podlegającemu wpisowi do KRS nie stanowi przeszkody do dokonania wpisu z urzędu.

Sąd Rejonowy zaznaczył, że przedmiotowa sprawa jest prowadzona na wniosek, nie toczy się z urzędu. W ocenie tego Sądu prowadzenie sprawy z urzędu wymaga wydania odpowiedniego zarządzenia, Sąd I instancji w okolicznościach sprawy badał zaś zasadność skargi w oparciu o obowiązujące przepisy, przy uwzględnieniu treści złożonego wniosku i danych w KRS. Taka analiza skutkować musiała odrzuceniem wniosku, tym bardziej, że została przez referendarza sądowego zastosowana procedura opisana w art. 70 k.p.c. tj. zarządzenie z dnia 15 czerwca 2021r.. Wobec tego Sąd Rejonowy odrzucił wniosek na podstawie art. 199 § 1 k.p.c. pkt. 3 w zw. z art. 199§2 k.p.c. w zw. z art. 70 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Zażalenie na powyższe postanowienie (pierwotnie błędnie zatytułowane „apelacją”) wniósł wnioskodawca, zaskarżając je w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów postępowania poprzez zastosowanie art. 199 § 1 k.p.c. pkt. 3 k.p.c. zamiast art. 694 3 § 2 1 k.p.c. oraz art. 24 ust. 6 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym.

W oparciu o powyższy zarzut skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sadowi Rejonowemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu zażalenia skarżący podniósł, że Sąd I instancji powinien z urzędu wpisać zmiany danych w KRS w przedmiocie wpisania danych prokurenta J. K.. W ocenie skarżącego obowiązek działania sądu rejestrowego z urzędu w przedmiocie zmiany danych w Rejestrze jest istotną przedmiotowego zażalenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie skarżącego nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Odwoławczego rozstrzygnięcie Sądu I instancji, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz obowiązujących przepisów, należy uznać za prawidłowe.

W pierwszym rzędzie wyjaśnić trzeba, że cała argumentacja przedstawiona przez skarżącego w zażaleniu koncentruje się wyłącznie wokół jednego zagadnienia, a mianowicie dokonania wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego w przedmiocie zmiany danych. Skarżący stanął przy tym na stanowisku, iż w przedmiotowej sprawie Sąd Rejonowy powinien z urzędu dokonać przedmiotowego wpisu, gdyż należy to do jego obowiązków.

Zdaniem Sądu Okręgowego zarzut skarżącego co do niezastosowania przez Sąd I instancji art. 694 3 § 2 1 k.p.c. trzeba uznać za chybiony.

Nie ulega wątpliwości, iż ustawą z 28.11.2014 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r. poz. 1924) dodano § 2 1 do komentowanego przepisu. Przepis ma umożliwiać wykreślenie nieaktualnych danych, w tym też tzw. martwych podmiotów po zakończeniu postępowań o rozwiązanie podmiotu bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego (art. 25a i n. ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym). Regulacja pozwala na prowadzenie postępowania np. o wykreślenie nieaktualnego adresu podmiotu lub wykreślenie członka zarządu, któremu wygasł mandat (zob. T. Szanciło (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II, Warszawa 2019, Legalis).

W literaturze wskazuje się także, iż przewidziana w art. 694 3 § 2 1 k.p.c. możliwość dokonania wpisu z urzędu, pomimo braku organu lub braku w składzie organu powołanego do reprezentacji podmiotu podlegającego wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego, pozwala na prowadzenie przez sąd rejestrowy postępowania rejestrowego w sprawach, w których sąd dokonuje wpisu z urzędu pomimo tego, że w organie podmiotu, którego postępowanie dotyczy, zachodzą braki uniemożliwiające w istocie jego reprezentację. Dokonywanie przez sąd rejestrowy wpisów z urzędu ma bowiem charakter wyjątkowy i ustawodawca dopuszcza taką możliwość jedynie w sytuacjach, w których dokonanie określonych wpisów w rejestrze jest konieczne przede wszystkim ze względu na zasadę domniemania prawdziwości danych ujawnionych w rejestrze oraz ochrony osób działających w zaufaniu do treści rejestru. (zob. A. Marciniak (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Tom III. Komentarz, Warszawa 2020, Legalis).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać trzeba, że powoływany przez skarżącego w zażaleniu art. 694 3 §2 1 k.p.c. nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, na co zresztą zwrócił uwagę Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. W ocenie Sądu Odwoławczego, przywoływany przepis ma zastosowanie jedynie w sprawach prowadzonych z urzędu, zaś niniejsza sprawa została wszczęta na wniosek skarżącego (tak też zob. postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 16 listopada 2016 r., sygn. akt. XXIII Ga 777/16). Ponadto, obligatoryjny uczestnik postępowania w sprawie o wpis do KRS – spółka z.o.o nie ma organu uprawnionego do reprezentacji tj. zarządu, czego skarżący nie kwestionuje. Należy przy tym podkreślić, iż brak zarządu w (...), uniemożliwiający jej działanie, istniał już w chwili złożenia wniosku przez skarżącego. Trafnie zatem Sąd Rejonowy zastosował przepisy art. 199 § 1 pkt 3 k.p.c. w zw. z art. 199 § 2 k.p.c. w zw. z art. 70 § 1 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy pragnie także zauważyć, iż zarzuty i argumenty wskazane w zażaleniu, zostały już podniesione w skardze na postanowienie Referendarza Sądowego (zob. k. 31 – 32 akt oraz k . 42 – 43 akt), a Sąd Rejonowy się do nich szczegółowo odniósł . Zdaniem Sądu Okręgowego, twierdzenia skarżącego stanowią gołosłowną polemikę z prawidłowym rozstrzygnięciem Sądu I instancji.

Podsumowując powyższe rozważania, uznać należy, iż Sąd Rejonowy słusznie wywiódł, że wniosek podlegał odrzuceniu.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. oddalił zażalenie.