Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI Ka 1035/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2021 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący Sędzia Włodzimierz Śpiewla

Protokolant Katarzyna Wójcik

przy udziale prokuratora Ewy Włodek

po rozpoznaniu dnia 30 grudnia 2021 roku

sprawy P. S. (1) s. W. i H. z d. N. ur. (...) w Ł.

oskarżonego z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i in.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku

z dnia 28 września 2021 roku sygn. akt II K 813/19

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. K. Kancelaria Adwokacka w L. 516,60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

III.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ustalając,
iż wchodzące w ich skład wydatki ponosi Skarb Państwa.

Włodzimierz Śpiewla

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 1035/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego Lublin - Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku z dnia 28 września 2021 r. wydany w sprawie sygn. akt II K 813/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

-

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

-

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

-

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1) Obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

a) art. 5 § 2 k.p.k. poprzez rozstrzygnięcie niedających się usunąć wątpliwości wynikających z opinii z zakresu pisma ręcznego biegłej P. S. (2) na niekorzyść oskarżonego, co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych polegających na uznaniu, że oskarżony dokonał zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów;

b) naruszenie art. 7 k.p.k. poprzez naruszenie swobodnej oceny materiału dowodowego i poczynienia oceny dowolnej polegającej na:

- uznaniu za niewiarygodne zeznań świadków H. S. oraz A. S. (1) w zakresie, w jakim świadkowie twierdzili, że w czasookresie objętym aktem oskarżony nie mieszkał razem z matką, a także uznaniu, że zeznania tych świadków służą jedynie wsparciu linii obrony oskarżonego, a także w zakresie w jakim matka oskarżonego opisała wystrój domu;

- niedaniu wiary wyjaśnieniom oskarżonego w sytuacji, w której jego wyjaśnienia są spójne, jasne i znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym, m.in. zeznaniach matki;

- nadaniu nieprawidłowego waloru dowodowego zeznaniom świadka A. S. (2), z których to jasno wynika, że to S. S. był prawdopodobnie w posiadaniu dowodu osobistego oskarżonego;

- niedaniu prawidłowego waloru dowodowego zeznaniom M. S., z których wynika, że jej mąż był w posiadaniu dowodu osobistego oskarżonego, a także że to on zaciągał zobowiązania, których następnie nie spłacał

co w konsekwencji doprowadziło do błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a to uznania, iż zachowanie oskarżonego wypełniło znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k., art. 270 § 1 k.k., art. 297 § 1 k.k.

2) Rażąca surowość orzeczonej wobec oskarżonego kary, która to kara jest nadmierna.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew twierdzeniu apelującej Sąd I instancji nie dopuścił się obrazy przepisów proceduralnych wyliczonych w środku odwoławczym. Przede wszystkim brak jest podstaw do powzięcia wątpliwości w odniesieniu do ustaleń poczynionych na podstawie opinii biegłej z zakresu pisma ręcznego, a zatem słusznie Sąd Rejonowy nie zastosował reguły wynikającej z art. 5 § 2 k.p.k. Opinia ta zawiera wszelkie niezbędne elementy - w tym wnioski biegłej i jako jeden z dowodów w sprawie podlegała kompleksowej ocenie zgodnej z przewidzianymi w tym zakresie regułami. Okoliczność, że wnioski przedstawione w opiniach ( k.486-491v,567-573v) nie są w pełni kategoryczne nie pozwala sama przez się na dyskwalifikację tych opinii, a Sąd Rejonowy trafnie uznał je za wiarygodne, nie znajdując podstaw do przeciwstawnej konstatacji. Fakt, iż jeden z wiarygodnych dowodów stanowiących podstawę ustaleń faktycznych nie przesądza wprost o winie oskarżonego nie powinien skutkować wątpliwościami, o których mowa powyżej. Dopiero gdy całokształt materiału dowodowego nie pozwala na poczynienie pewnych ustaleń dopuszczalne staje się posłużenie przywołaną przez obrońcę regułą, a taka sytuacja w niniejszej sprawie nie zaistniała, ze względu na treść zeznań świadków, które słusznie zostały uznane za wiarygodne. Ponadto nie można tracić z pola widzenia treści pierwszej opinii biegłej z zakresu klasycznego badania dokumentów ( k.170-174v ), w której wnioski końcowe są stanowcze. Wszystkie te dowody ocenione łącznie pozwalają na odtworzenie rzeczywistego przebiegu zdarzeń ujętych w zarzutach postawionych oskarżonemu. Sąd Rejonowy nie uchybił także regułom ustanowionym w art. 7 k.p.k., albowiem wskazał przyczyny dla których odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego oraz zeznaniom H. S. i A. S. (1), a także A. S. (2) i M. S., a przeprowadzony wywód nie zawiera błędów logicznych, ani nie sprzeciwia się regułom wiedzy i doświadczenia życiowego.

Mając na uwadze, iż zarzut błędu w ustaleniach faktycznych skarżący oparł na już omówionych zarzutach w zakresie oceny materiału dowodowego, stwierdzić należy, że skoro w sferze proceduralnej nie zaistniały uchybienia przepisom kodeksu postępowania karnego w zakresie gromadzenia i oceny materiału dowodowego, to nie sposób skutecznie podważyć poczynionych przez Sąd Rejonowy ustaleń faktycznych poprzez zarzuty w zaprezentowanym kształcie.

Z pewnością kary wymierzone oskarżonemu, zarówno jednostkowe jak i łączna, nie rażą surowością. Sąd I instancji właściwie ocenił poziom zawinienia oskarżonego oraz stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów. W szczególności trafnie została podkreślona motywacja działania sprawcy, premedytacja z którą działał, a także znaczne straty poniesione przez pokrzywdzonych. W polu widzenia Sądu pozostała również uprzednia wielokrotna karalność oskarżone, oczywiście z uwzględnieniem okoliczności za jakie przestępstwa i na jakie kary był uprzednio skazywany. Wymierzone oskarżonemu kary spełnią wszystkie przypisane im funkcje w zakresie prewencyjnym i uwzględniają wszystkie okoliczności, które winny mieć wpływ na ich ukształtowanie.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku w całości i uniewinnienie oskarżonego od stawianych mu zarzutów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak podstaw do uwzględnienia zarzutów zawartych w apelacji.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

-

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego Lublin - Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku jest prawidłowy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

-

Zwięźle o powodach zmiany

-

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

-

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-

5.3.1.4.1.

-

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

-

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z § 17 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 2 w zw. z § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 r. (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 18), Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. K. Kancelaria Adwokacka w L. kwotę 516,60 zł tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ustalając, iż wchodzące w ich skład wydatki ponosi Skarb Państwa.

PODPIS

Włodzimierz Śpiewla

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Całość wyroku

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana