Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACa 474/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 kwietnia 2022 r.

Sąd Apelacyjny w P. I Wydział Cywilny i Własności Intelektualnej

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Mikołaj Tomaszewski

Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Forycka

po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2022 r. w P.

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. M. i E. M. (1)

przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w T.

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Okręgowego w K.

z dnia 16 marca 2021 r. sygn. akt (...)

I.  oddala obie apelacje;

II.  nie obciąża powodów kosztami postępowania apelacyjnego;

III.  przyznaje adwokatowi R. M. od Skarbu Państwa – Sąd Okręgowy w K. kwotę 3.294 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu apelacyjnym;

IV.  przyznaje adwokatowi M. L. od Skarbu Państwa – Sąd Okręgowy w K. kwotę 6.588 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.

Mikołaj Tomaszewski

Niniejsze pismo nie wymaga podpisu własnoręcznego na podstawie § 21 ust. 4 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 czerwca 2019 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej jako właściwie zatwierdzone w sądowym systemie teleinformatycznym.

starszy sekretarz sądowy

Joanna Forycka

UZASADNIENIE

Powodowie Z. M. i E. M. (1) początkowo wnieśli o zasądzenie solidarnie od pozwanych: Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. D. A., Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w T. oraz Banku (...) SA w W. kwoty 350.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanych kosztów procesu.

Pozwany Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. D. A. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powodów kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwany (...) Bank (...) SA w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie solidarnie od powodów kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Pozwany Skarb Państwa – Prezes Sądu Rejonowego w T. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W toku procesu – w pismach z dnia 17.05.2019r. oraz z dnia 1.07.2019r. – powodowie Z. M. i E. M. (1) cofnęli pozew w stosunku od pozwanego (...) Bank (...) SA w W. ze zrzeczeniem się roszczenia.

Sąd Okręgowy w K. prawomocnym postanowieniem z dnia 4.07.2019r. sygn. akt (...) umorzył postępowanie w stosunku do pozwanego (...) Bank (...) SA w W..

Następnie w toku procesu – w pismach z dnia 15.07.2019r. – powodowie Z. M. i E. M. (1) cofnęli pozew w stosunku od pozwanego Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. D. A..

Sąd Okręgowy w K. prawomocnym postanowieniem z dnia 16.08.2019r. sygn. akt (...) umorzył postępowanie w stosunku do pozwanego Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. D. A..

Ostatecznie powodowie Z. M. i E. M. (1) zmienili żądanie i wnieśli o zasądzenie od pozwanego Skarb Państwa – Prezes Sądu Rejonowego w T. solidarnie kwoty 100.000 zł tytułem naprawienia szkody majątkowej z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia odpisu pozwu. Nadto powód Z. M. wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 70.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pozwu, a powódka E. M. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kwoty 180.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pozwu. Pozwany Skarb Państwa – Prezes Sądu Rejonowego w T. wniósł o oddalenie tego powództwa.

Wyrokiem z dnia 16 marca 2021r. Sąd Okręgowy w K.:

1.  Oddalił powództwa.

2.  Nie obciążył powodów Z. M. i E. M. (1) kosztami procesu.

3.  Zasądził od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w K. na rzecz adwokata R. M. z Kancelarii Adwokackiej w K. kwotę 8.856 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi Z. M. z urzędu.

4.  Zasądził od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w K. na rzecz adwokata M. L. z Kancelarii Adwokackiej w K. kwotę 8.856 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce E. M. (1) z urzędu.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy wskazał, że Powodowie E. M. (2) i Z. M. są małżeństwem i byli właścicielami nieruchomości położonej w miejscowości (...), oznaczonej numerem geodezyjnym (...), o powierzchni 0,66 ha, objętej księgą wieczystą Sądu Rejonowego w T. nr (...).

Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 21.05.2013r. sygn. akt (...) nadał bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 6.03.2013r. wystawionemu na podstawie ksiąg Banku (...) SA w W. klauzulę wykonalności przeciwko dłużnikom solidarnym E. M. (1) i Z. M..

W dniu 13.06.2013r. do ówczesnego Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. wpłynął wniosek Banku (...) SA w W., wniesiony przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, o wszczęcie egzekucji przeciwko dłużnikom E. M. (1) i Z. M., na podstawie tytułu wykonawczego wydanego przez Sąd Rejonowy w T. sygn. akt (...), przy czym w powyższym wniosku wierzyciel wniósł wszczęcie egzekucji między innymi przez zajęcie nieruchomości dłużników. (...) Banku (...) SA w W. pismem z dnia 15.07.2013r. w sprawie sygn. (...) wniósł o przyłączenie się od egzekucji z nieruchomości należących do dłużnika nr (...) i (...). Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. pismem z dnia 24.07.2013r. skierowanym do dłużników – Z. M. i E. M. (1) – wezwanie do zapłaty należności, dokonał zajęcia nieruchomości dłużników położonej w miejscowości P., o powierzchni 0,66 ha, dla której Sąd Rejonowy w T. prowadzi księgę wieczystą nr (...). Nadto pismem z dnia 24.07.2013r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. zawiadomił dłużników Z. M. i E. M. (1) o przyłączeniu do egzekucji z nieruchomości. Powodowie Z. M. i E. M. (1) odpisy powyższych pism otrzymali w dniu 26.07.2013r. Sąd Okręgowy w T. postanowieniem z dnia 16.12.2013r. sygn. akt (...) oddalił skargę dłużnika Z. M. na obwieszczenie o terminie opisu o oszacowania nieruchomości z dnia 3.10.2013r. i zawiadomienie dłużnika o terminie opisu i oszacowania nieruchomości z dnia 3.10.2013r.

W dniu 17.04.2014r. został wyznaczony termin I licytacji nieruchomości powodów położonej w miejscowości P., o powierzchni 0,66 ha, dla której Sąd Rejonowy w T. prowadzi księgę wieczystą nr (...), przy czym suma oszacowania wynosiła 58.000 zł, a cena wywołania wynosiła 43.500 zł, jednakże do licytacji nie doszło, gdyż dłużnik Z. M. złożył wniosek o wyłączenie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M..

Następnie w dniu 6.06.2014r. został wyznaczony termin I licytacji nieruchomości powodów położonej w miejscowości P., o powierzchni 0,66 ha, dla której Sąd Rejonowy w T. prowadzi księgę wieczystą nr (...), przy czym suma oszacowania wynosiła 58.000 zł, a cena wywołania wynosiła 43.500 zł. W dniu 6.06.2014r. do licytacji przystąpiła A. S., która nabyła powyższą nieruchomość za kwotę 43.500 zł, przy czym Sąd Rejonowy w T. postanowił wstrzymać wydanie postanowienia o przybiciu do czasu rozpoznania skargi w sprawie (...).

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. pismem z dnia 17.07.2014r., w sprawie z wniosku wierzyciela Z. II Oddział w P. sygn. akt (...), skierowanym do dłużnika Z. M. – wezwanie do zapłaty należności, dokonał zajęcia nieruchomości dłużnika położonej w miejscowości P., o powierzchni 0,66 ha, dla której Sąd Rejonowy w T. prowadzi księgę wieczysta nr (...). Nadto pismem z dnia 17.07.2014r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. zawiadomił dłużnika Z. M. o przyłączeniu do egzekucji z nieruchomości.

Sąd Rejonowy w Turku postanowieniem z dnia 25.09.2014r. sygn. akt (...) udzielił przybicia zabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości P., o powierzchni 0,66 ha, oznaczonej numerem działki (...), dla której Sąd Rejonowy w T. prowadzi księgę wieczystą nr (...), będącej przedmiotem przetargu w dniu 6.06.2014r. na rzecz A. S. za cenę 43.500 zł. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Rejonowy w T. wskazał m.in., iż w sprawie sygn. akt (...) zapadło prawomocne postanowienie oddalające skargę na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M., a w sprawie sygn. akt (...) został prawomocnie oddalony wniosek E. M. (1) o wyłączenie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M..

Powód Z. M. w dniu 17.11.2014r. wniósł zażalenie na powyższe postanowienie Sądu Rejonowego w T. z dnia 25.09.2014r. sygn. akt (...), a w dniu 22.12.2014r. uzupełnił braki tego zażalenia. Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 30.12.2014r. sygn. akt (...) uchylił postanowienie z dnia 25.09.2014r. sygn. (...).

Następnie Sąd Rejonowy w T. prawomocnym postanowieniem z dnia 5.02.2015r. sygn. akt (...) udzielił przybicia zabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości P., o powierzchni 0,66 ha, oznaczonej numerem działki (...), dla której Sąd Rejonowy w T. prowadzi księgę wieczystą nr (...), będącej przedmiotem przetargu w dniu 6.06.2014r. na rzecz A. S. za cenę 43.500 zł. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Rejonowy w T. wskazał m.in., iż w sprawie sygn. akt (...) postanowienie Sądu Rejonowego w T. z dnia 29.08.2014r. oddalające skargę na czynność komornika uprawomocniło się, gdyż Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 8.12.2014r. sygn. akt(...) odrzucił zażalenie Z. M. na powyższe postanowienie Sądu Rejonowego w T..

Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 22.09.2015r. sygn. akt (...) wezwał nabywcę licytacyjnego A. S., aby w ciągu dwóch tygodni od otrzymania postanowienia spełniła warunki licytacyjne przez złożenie ceny nabycia nieruchomości, z potrąceniem rękojmi, w gotówce tj. kwoty 37.700 zł pod rygorem utraty rękojmi i wygaśnięcia skutków przybicia. Sąd Rejonowy w T. prawomocnym postanowieniem z dnia 24.11.2015r. sygn. akt (...) przysądził własność zabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości P., o powierzchni 0,66 ha, oznaczonej numerem działki (...), dla której Sąd Rejonowy w T. prowadzi księgę wieczystą nr (...), będącej przedmiotem licytacji w dniu 6.06.2014r. na rzecz A. S. za cenę 43.500 zł, która została uiszczona gotówką.

Natomiast w dniu 16.12.2014r. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. w sprawie sygn. akt (...) wpłynęło pismo wierzyciela Banku (...) z dnia 5.12.2014r. informujące jaki jest właściwy rachunek do dokonywania wszelkich wpłat w powyższej sprawie. W dniu 3.12.2015r. wpłynął do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. wniosek dłużnika Z. M. z dnia 1.12.2015r. o umorzenie egzekucji w sprawie sygn. (...), przy czym dłużnik w tym wniosku wskazał, iż wierzyciel w dniu 29.10.2014r. sprzedał wierzytelność.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. postanowieniem z dnia 8.12.2015r. sygn. akt (...) umorzył postępowanie egzekucyjne i ustalił koszty postępowania egzekucyjnego. Następnie Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. postanowieniem z dnia 15.12.2015r. sygn. akt (...) uchylił powyższe postanowienie z dnia 8.12.2015r.

W dniu 25.01.2016r. wpłynęło do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M., w sprawie sygn. akt (...) pismo wierzyciela - (...) F. w W. informujące, że wierzyciel wystąpił do Sądu z pozwem o zapłatę w celu uzyskania tytułu wykonawczego.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. postanowieniem z dnia 7.03.2016r. sygn. akt (...) umorzył postępowanie egzekucyjne i ustalił koszty postępowania egzekucyjnego, wskazując w uzasadnieniu tego postanowienia m.in., że zgodnie z umową z dnia 29.10.2014r, (...) SA w W. dokonał cesji swojej wierzytelności na rzecz (...) F. w W..

W dniu 5.05.2016r. i w dniu 13.05.2016r. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. w sprawie sygn. (...) wpłynęły z Z. II Oddział w P. tytułu wykonawcze przeciwko dłużnikom Z. M. oraz E. M. (1) celem uwzględnienie w planie podziału sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...).

Natomiast w dniu 31.05.2016r. do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. w sprawie sygn. (...) wpłynęło pismo wierzyciela - (...) F. w W., informujące że w dniu 29.10.2014r. na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z Bankiem (...) wierzytelność przeciwko dłużnikom Z. M. i E. M. (1) przysługuje (...) F. w W., przy czym wierzytelność ta została zabezpieczona hipoteką umowną zwykłą na kwotę 38.440,34 CHF. (...) F. w W. wniósł o ujęcie tej wierzytelności w planie podziału kwot uzyskanych w wyniku egzekucji z nieruchomości objętej księgą wieczysta nr (...).

Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 22.06.2016r. sygn. akt (...) uchylił postanowienie Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. z dnia 7.03.2016r. sygn. akt (...) w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego oraz odrzucił skargę dłużnika Z. M. w pozostałym zakresie. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Rejonowy w T. wskazał między innymi, że dopóki do akt egzekucyjnych nie wpłynie wniosek dotychczasowego wierzyciela o umorzenie egzekucji w związku z cesją wierzytelności lub wniosek którejkolwiek strony o jej umorzenie w związku z pozbawieniem tytułu wykonawczego wykonalności brak jest podstaw do zakończenia postępowania, przy czym cesja wierzytelności pozostaje bez wpływu na przebieg postępowania egzekucyjnego, dopóki nowy wierzyciel nie złoży komornikowi stosownego wniosku z tytułem wykonawczym wystawionym na swoją rzecz.W dniu 12.05.2016r. wpłynęła do Sądu Rejonowego w T. skarga dłużnika Z. M. na czynności komornika w sprawie sygn. akt (...), w której dłużnik zaskarżył wszystkie czynności komornika po dniu 9.12..2014r. W uzasadnieniu tej skargi dłużnik wskazał, iż w dniu 10.04.2016r. telefonicznie uzyskał informację w (...), że Bank (...) pismem z dnia 5.12.2014r. zawiadomił komornika, że nie jest już wierzycielem i wniósł o umorzenie egzekucji, przy czym tą korespondencję odebrał pracownik Komornika E. A.. Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 30.06.2016r. sygn. akt (...) oddalił powyższą skargę dłużnika Z. M. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. niepodjętej w sprawie egzekucyjnej sygn. akt (...), polegającej na nieumorzeniu egzekucji po otrzymaniu wniosku wierzyciela w grudniu 2014r. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Rejonowy w T. wskazał między innymi, że do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. nie wpłynął żaden wniosek wierzyciela o umorzenie egzekucji z uwagi na cesję wierzytelności, przy czym taki wniosek został złożony przez dłużnika. Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 19.09.2016r. sygn. akt (...) oddalił zażalenie dłużnika Z. M. na powyższe postanowienie Sądu Rejonowego w T. z dnia 30.06.2016r. sygn. akt (...). W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Okręgowy w K. wskazał, iż podziela ustalenia Sądu Rejonowego w T., przy czym z ustaleń Sądu Rejonowego wynika, iż do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. nie wpłynął wniosek wierzyciela Banku (...) o umorzenie egzekucji w związku z cesją egzekwowanej wierzytelności.

W dniu 3.08.2016r. do Sądu Rejonowego w T. wpłynął plan podziału kwoty 43.500 zł uzyskanej z nieruchomości dłużników oznaczonej księgą wieczystą (...), przy czym w tym planie została uwzględniona: wierzytelność hipoteczna (...) F. w W., przy czym kwota do wypłaty w wysokości 35.389,77 zł została przekazana do depozytu sądowego do czasu uzyskania tytułu wykonawczego; wierzytelność Sądu Rejonowego w T. w kwocie 100 zł; koszty egzekucyjne w łącznej kwocie 8.010,23 zł.

Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 17.08.2016r. sygn. akt (...) zatwierdził sporządzony przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. plan podziału sumy 43.500 zł uzyskanej z egzekucji z nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (...).

Do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. w dniu 15.09.2016r. wpłynęły zarzuty dłużnika E. M. (1) a w dniu 19.09.2016r. wpłynęły zarzuty dłużnika Z. M. przeciwko planowi podziału. Dłużnik Z. M. wskazał, iż (...) sprzedał wierzytelność 29.10.2014r. w związku z czym od tego dnia nie są oni dłużnikami banku (...). Natomiast dłużnik E. M. (1) wskazała, iż nie można przyznawać jakiejkolwiek sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości dłużników na rzecz (...) F. w W., który nie był wierzycielem dłużników w trakcie sporządzania planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości. (Natomiast w dniu 13.12.2016r. wpłynęła do Sądu Rejonowego w T. odpowiedź Banku (...) SA w W. na zarzuty dłużnika E. M. (1) do planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji, w której wskazano, iż nie można zgodzić się z jej zarzutami.

(...) pismem z dnia 28.11.2016r. poinformował powoda Z. M., że wobec sprzedaży wierzytelności umową z dnia 29.10.2014r. dokumentacja sprawy została przekazana nabywcy wierzytelności (...) SA w Z., przy czym w załączeniu zostały powodowi przesłane kopie wniosku z dnia 5.12.2014r. i potwierdzenie odbioru przesyłki przez Kancelarię Komornika przy Sądzie Rejonowym w T..

W dniu 13.12.2016r. wpłynęło do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. pismo dłużnika Z. M. z dnia 12.12.2016r., w którym dłużnik wniósł o zakończenie egzekucji komorniczej zgodnie z wnioskiem wierzyciela tj. z dniem 9.12.2014r., przy czym do tego pisma dłużnik dołączył kopię wniosku wierzyciela z dnia 5.12.2014r., kopię potwierdzenia odebrania wniosku przez Kancelarię Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. oraz pismo Banku (...) z dnia 28.11.2016r. Sąd Rejonowy w T. prawomocnym postanowieniem z dnia 1.02.2017r. sygn. akt (...) oddalił wniosek w przedmiocie zawieszenia postępowania egzekucyjnego w sprawie (...) prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M., na skutek zarzutów dłużników wobec planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości w sprawie sygn. akt (...) – zatwierdzić plan podziału oraz orzekł o kosztach postępowania i kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej dłużnikom z urzędu.

Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 24.02.2017r. sygn. akt (...) przychylił się do skargi dłużnika Z. M. i nakazał Komornikowi Sądowemu przy Sądzie Rejonowym w T. T. M., aby niezwłocznie ustosunkował się do wniosku dłużnika z dnia 12.12.2016r. w przedmiocie zakończenia postępowania egzekucyjnego w sprawie sygn. akt (...).

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. postanowieniem z dnia 27.03.2017r. sygn. akt (...) umorzył postępowanie egzekucyjne, wskazując w uzasadnieniu tego postanowienia, że zgodnie z wnioskiem przedłożonym przez dłużnika w dniu 13.12.2016r. wierzyciel wniósł o umorzenie postępowania.

Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 25.07.2017r. sygn. akt (...) oddalił skargę dłużnika Z. M. na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. w sprawie egzekucyjnej sygn. (...), polegającej na wydaniu postanowienia z dnia 27.03.2017r. w przedmiocie umorzenia postępowania. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Rejonowy w T. wskazał między innymi, iż z analizy akt egzekucyjnych (...)wynika, iż w powyższych aktach brak jest wniosku wierzyciela Banku (...) SA w W. datowanego na dzień 5 grudnia 2014r. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, w związku z dokonaną w dniu 29.10.2014r. cesją wierzytelności banku na rzecz (...) F. w W., przesłanego przez wierzyciela do kancelarii komorniczej. Nadto Sąd Rejonowy w T. wskazał, iż komornik sądowy rozpoznając wniosek skarżącego z dnia 13.12.2016r. nie mógł wydać postanowienia o umorzeniu z datą wsteczną, tj. z dniem 9.12.2014r.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. zmarł w dniu 18.09.2017r., a jego zastępcą został wyznaczony D. A..

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. oraz Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. D. A. przeciwko powodom prowadził następujące postępowania egzekucyjne:

1. (...) na wniosek wierzyciela K. M. przeciwko dłużnikom Z. M. i E. M. (3); data wpływu wniosku egzekucyjnego: 19.12.2013r.; stan zadłużenia na dzień 8.09.2020r. 32.138,98 zł;

2. (...) na wniosek wierzyciela K. M. przeciwko dłużnikom Z. M. i E. M. (1); data wpływu wniosku egzekucyjnego: 15.01.2014r.; stan zadłużenia na dzień 8.09.2020r. 1.746,67 zł;

3. (...) na wniosek wierzyciela P. M. przeciwko dłużnikowi Z. M.; data wpływu wniosku egzekucyjnego: 4.03.2014r.; stan zadłużenia na dzień 8.09.2020r. 38.032,16 zł;

4. (...) na wniosek wierzyciela P. M. przeciwko dłużnikowi Z. M.; data wpływu wniosku egzekucyjnego: 23.05.2014r.; stan zadłużenia na dzień 8.09.2020r. 1.776,78 zł;

5. (...) na wniosek wierzyciela P. M. przeciwko dłużnikowi Z. M.; data wpływu wniosku egzekucyjnego: 26.05.2014r.; stan zadłużenia na dzień 8.09.2020r. 7.335,34 zł;

6. (...) na wniosek wierzyciela (...) SA przeciwko dłużnikowi Z. M.; data wpływu wniosku egzekucyjnego: 9.12.2015r.; stan zadłużenia na dzień 8.09.2020r. 4.710,80 zł;

7. (...) na wniosek wierzyciela (...) przeciwko dłużnikom Z. M. i E. M. (1); data wpływu wniosku egzekucyjnego: 16.01.2016r.; stan zadłużenia na dzień 8.09.2020r. 10.774,75 zł;

8. (...) na wniosek wierzyciela B. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty przeciwko dłużnikowi Z. M.; data wpływu wniosku egzekucyjnego: 26.02.2020r.; stan zadłużenia na dzień 8.09.2020r. 1.372,49 zł.

W powyższych postępowaniach egzekucyjnych egzekucja prowadzona jest z nieruchomości o numerze księgi wieczystej (...).

W małżeństwie powódki E. M. (1) i powoda Z. M. zaczęło dochodzić do kłótni, które spowodowane były stanem ich zadłużenia, przy czym powodowie nawet rozważali rozwód. Powódka E. M. (1) od 15.09.2014r. rozpoczęła leczenie w (...) w T., przy czym jako rozpoznanie zasadnicze zostały wskazane przewlekłe zaburzenia lękowo-depresyjne. Powódka w 2017r. została uznana za osobę niepełnosprawną, z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. Powódka nadal kontynuuje leczenie psychiatryczne oraz farmakologiczne. Natomiast powód Z. M. w tym okresie nie pracował i nie był zarejestrowany jako bezrobotny, przy czym powód utrzymywał się z prac dorywczych. Powód Z. M. nie leczył się, jednakże odreagowywał stres jedzeniem, co doprowadziło do jego otyłości, przy czym powód zawsze ważył w okolicach 100 kg, a teraz waga powoda jest ponad 100 kg.

Oceniając wiarygodność dokumentów - kserokopii pisma Banku (...) z dnia 5.12.2014r. zawierającego wniosek o umorzenie postępowania, kserokopii dokumentu potwierdzających odbiór przesyłki w dniu 9.12.2014r. w Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T., kserokopii dokumentu dotyczącego potwierdzenia odbioru przesyłki (...) – należy w pierwszej kolejności zauważyć, iż powyższe dokumenty były jedynie oddzielnymi kserokopiami poszczególnych dokumentów. W szczególności dotyczy to potwierdzenia odbioru przesyłki, co w ocenie Sądu uniemożliwia ocenę kiedy pismo wierzyciela z dnia 5.12.2014r. zawierającego wniosek o umorzenie postępowania zostało nadane oraz czy w dniu 9.12.2014r. Kancelaria Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. potwierdziła odbiór pisma wierzyciela Banku (...) z dnia 5.12.2014r. zawierającego wniosek o umorzenie postępowania (k.72-73,101-102,266-267). Nadto należy zauważyć, iż w aktach postępowania egzekucyjnego sygn. (...) jest pismo wierzyciela Banku (...) z dnia 5.12.2014r. informujące jaki jest właściwy rachunek do dokonywania wszelkich wpłat w powyższej sprawie, przy czym pismo to wpłynęło do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. w dniu 16.12.2014r. (k.163 akt sygn. (...)). Natomiast pismo wierzyciela Banku (...) również z dnia 5.12.2014r. zawierającego wniosek o umorzenie postępowania miałoby zostać odebrane w Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. w dniu 9.12.2014r. W świetle powyższych okoliczności nie można zdaniem Sądu uznać, aby dokumenty w postaci kserokopii pisma Banku (...) z dnia 5.12.2014r. zawierającego wniosek o umorzenie postępowania, kserokopii dokumentu potwierdzających odbiór przesyłki w dniu 9.12.2014r. w Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T., kserokopii dokumentu dotyczącego potwierdzenia odbioru przesyłki (...) stanowiły wiarygodny dowód potwierdzający w sposób nie budzący wątpliwości, iż w dniu 9.12.2014r. do Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. wpłynęło pismo wierzyciela Banku (...) z dnia 5.12.2014r. zawierającego wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego w spawie sygn. (...).

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd Okręgowy uznał, iż żądanie pozwu nie zasługuje na uwzględnienie.

Powodowie Z. M. i E. M. (1) ostatecznie wnieśli o zasądzenie od pozwanego Skarb Państwa – Prezes Sądu Rejonowego w T. solidarnie kwoty 100.000 zł tytułem naprawienia szkody majątkowej z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia odpisu pozwu. Nadto powód Z. M. wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 70.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pozwu, a powódka E. M. (1) wniosła o zasądzeni od pozwanego na jej rzecz kwoty 180.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pozwu. Powodowie wskazali, iż zgodnie z treścią art. 23 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji z 1997r. – obowiązującej w dacie szkody – podstawą odpowiedzialności komornika sądowego jest niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie, przy czym solidarnie z komornikiem odpowiada Skarb Państwa i poszkodowany może według swego wyboru żądać odszkodowania od komornika, Skarbu Państwa albo od nich obu. Nadto powodowie wskazali, iż kwota 100.000 zł stanowi odszkodowanie za szkodę wynikającą z faktu, że gdyby Komornik umorzył egzekucję zgodnie z wnioskiem wierzyciela z dnia 5.12.2014r., to nie doszłoby do licytacji nieruchomości powodów po zaniżonej cenie, w drodze licytacji komorniczej. Powód wskazał również, iż szkodę spowodowały wszystkie czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. i Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w T. po dniu 9.12.2014r., tj. po dniu skutecznego doręczenia przez Bank (...) SA wniosku o umorzenie egzekucji. Natomiast powódka wskazała, iż bezprawna była egzekucja z nieruchomości wobec wniosku wierzyciela o umorzenie egzekucji, nie powinna się ona dalej toczyć i nie powinny być podejmowane jakiekolwiek dalsze czynności.

W tym miejscu należy zauważyć, iż odpowiedzialność Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego w T. może być rozpatrywana w oparciu o art. 417 § 1 k.c. - który określa ogólne zasady odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkody wyrządzone przy wykonywaniu władzy publicznej, jak i może być rozpatrywana w oparciu o obowiązujący wówczas art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji - który normował szczególne zasady odpowiedzialności odszkodowawczej komornika sądowego lub jego zastępcy oraz Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie komornika sądowego przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych lub innych czynności powierzonych mu ustawowo.

Ten pierwszy przepis ma zastosowanie do odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkodę powstałą w następstwie niezgodnego z prawem działania samego sądu - jako organu wykonującego władzę publiczną w ramach postępowania egzekucyjnego, przy czym przesłankami odpowiedzialności deliktowej Skarbu Państwa są: - powstanie szkody; - wyrządzenie szkody czynem niedozwolonym polegającym na bezprawnym działaniu lub zaniechaniu podmiotu wykonującego w imieniu Skarbu Państwa władzę publiczną; - normalny związek przyczynowy pomiędzy tak rozumianym czynem niedozwolonym a powstaniem szkody. W ocenie Sądu powodowie w toku procesu nie wykazali powyższych przesłanek z art. 417 § 1 k.c. warunkujących odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem zachowanie przy wykonywaniu władzy publicznej (por. ar. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.).

Natomiast drugi przepis – art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji - stanowił szczególną podstawę odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkodę powstałą w wyniku czynności komornika sądowego. W ocenie Sąd w świetle uzasadnienia roszczeń powodów należy uznać, iż powodowie swoje roszczenie w stosunku do pozwanego Skarbu Państwa – Prezes Sądu Rejonowego w T. wywodzą właśnie z - obowiązującego wówczas – art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 29.08.1997r. o komornikach sądowych i egzekucji (t.j. Dz. U. z 2018r. poz. 1309 ze zm.). Zgodnie zatem z art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 29.08.1997r. o komornikach sądowych i egzekucji Skarb Państwa jest odpowiedzialny za szkodę solidarnie z komornikiem. Natomiast z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. o komornikach sądowych i egzekucji wynika, iż komornik jest obowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu czynności. Należy przy tym zauważyć, iż odpowiedzialność odszkodowawcza komornika przewidziana w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji jest odpowiedzialnością deliktową za zachowanie niezgodne z prawem, bez względu na zawinienie komornika. Z tego względu dla przypisania odpowiedzialności odszkodowawczej komornikowi sądowemu, a tym samym także Skarbowi Państwa, konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek: - powstanie szkody; - wyrządzenie szkody poprzez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie komornika sądowego; - wyrządzenie szkody przy wykonywaniu powierzonej komornikowi sądowemu czynności; - związek przyczynowy pomiędzy niezgodnym z prawem działaniem lub zaniechaniem komornika a powstaniem szkody.

Z powyższych rozważań wynika więc, że w rozpoznawanej sprawie dla skutecznego dochodzenia przez stronę powodową roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej w związku z prowadzonym przeciwko nim postępowaniem egzekucyjnym konieczne byłoby wykazanie, że doszło do powstania szkody pozostającej w adekwatnym związku przyczynowym z niezgodnym z prawem działaniem lub zaniechaniem komornika sądowego przy wykonywaniu powierzonej czynności.

Powodowie wskazali w uzasadnieniu swoich roszczeń, iż Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. winien umorzyć egzekucję zgodnie z wnioskiem wierzyciela Banku (...) SA z dnia 5.12.2014r. i ich szkodę – w tym także wynikającą z bezprawnej egzekucji z ich nieruchomości - spowodowały wszystkie czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. i Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w T. po dniu 9.12.2014r., tj. po dniu skutecznego doręczenia przez wierzyciela wniosku o umorzenie egzekucji.

Nie powielając zatem tej części uzasadnienia, która odnosiła się szczegółowo do oceny wiarygodności tych dokumentów należy zdaniem Sądu stwierdzić, iż powyższe dokumenty w postaci: kserokopii pisma Banku (...) z dnia 5.12.2014r. zawierającego wniosek o umorzenie postępowania, kserokopii dokumentu potwierdzających odbiór przesyłki w dniu 9.12.2014r. w Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T., kserokopii dokumentu dotyczącego potwierdzenia odbioru przesyłki (...) nie stanowiły wiarygodnego dowodu potwierdzający w sposób nie budzący wątpliwości, iż w dniu 9.12.2014r. do Kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. wpłynęło pismo wierzyciela Banku (...) z dnia 5.12.2014r. zawierającego wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego w spawie sygn. (...).

Natomiast z analizy akt postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. sygn. (...) wynika, iż w powyższych aktach brak jest wniosku ówczesnego wierzyciela Banku (...) SA w W. z dnia 5.12.2014r. o umorzenie postępowania egzekucyjnego w sprawie (...). Nadto w powyższych aktach postępowania egzekucyjnego sygn. (...) jest pismo wierzyciela Banku (...) również z dnia 5.12.2014r. informujące jaki jest właściwy rachunek do dokonywania wszelkich wpłat w powyższej sprawie, przy czym pismo to wpłynęło do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. w dniu 16.12.2014r. Z analizy akt postępowania egzekucyjnego sygn. (...) wynika także, iż wierzyciel w późniejszym okresie także nie złożył wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego, przy czym Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. postanowieniem z dnia 27.03.2017r. sygn. akt (...) umorzył postępowanie egzekucyjne, po tym jak dłużnik w dniu 13.12.2016r. przedłożył wniosek wierzyciela o umorzenie postępowania (k.265 akt sygn. (...)). W tym czasie Sąd Rejonowy w T. prawomocnym postanowieniem z dnia 1.02.2017r. sygn. akt (...) oddalił wniosek w przedmiocie zawieszenia postępowania egzekucyjnego w sprawie (...) prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. oraz - na skutek zarzutów dłużników wobec planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości w sprawie sygn. akt (...) – zatwierdził plan podziału. W świetle powyższych okoliczności należy zdaniem Sądu uznać, iż powodowie nie wykazali, aby w toku postepowania egzekucyjnego prowadzonego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w T. T. M. w sprawie sygn. (...) występowały niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie komornika sądowego, które mogłyby spowodować wyrządzenie szkody powodom w rozumieniu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. o komornikach sądowych i egzekucji.

Wobec powyższego Sąd oddalił powództwa jako bezzasadne.

Powyższy wyrok zaskarżyli apelacjami powodowie.

Powód powołując się na naruszenie prawa procesowego w postaci art. 232 kpc w zw. z art. 6 kc oraz dokonanie błędnych ustaleń faktycznych wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa w całości ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Powódka, która zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego w postaci art. 227 kpc w zw. z art. 232 kpc w zw. z art. 278 § 1 kpc oraz błąd w ustaleniach faktycznych wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w punkcie 1 w części dotyczącej powódki i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Sąd Okręgowy na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, ocenionego bez przekroczenia granic określonych treścią art. 233§1 kpc dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych oraz trafnie określił ich prawne konsekwencje. Ustalenia te oraz ich prawną ocenę Sąd Apelacyjny podziela, przyjmując je jako własne.

Niezasadny okazał się podniesiony w apelacji powoda zarzut naruszenia art. 232 kpc w zw. z art. 6 kc „poprzez niesłuszne oddalenie wniosków dowodowych powoda w wyniku czego powód został pozbawiony możliwości udowodnienia swych roszczeń”.

Skarżący zarzuca w tym kontekście, że Sąd Okręgowy niesłusznie oddalił wnioski dowodowe powoda o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych psychologa i internisty na okoliczność pogorszenia stanu zdrowia i ewentualnego uszczerbku na zdrowiu, biegłego z dziedziny szacowania nieruchomości na okoliczność ustalenia szkody powodów oraz z dziedziny rachunkowości na okoliczność wykazania szkody powoda.

Na wstępie wskazać należy, że wskazane w zarzucie przepisy regulują kwestie związane z ciężarem dowodu i możliwością dopuszczenia dowodu z urzędu, natomiast nie dotyczą oddalenia złożonych przez stronę wniosków dowodowych.

Brak jest także podstaw do kwestionowania zasadności oddalenia wskazanych wniosków dowodowych, w sytuacji, gdy Sąd Okręgowy prawidłowo stwierdził, że powództwo jest co do zasady pozbawione podstaw i prowadzenie w tej sytuacji dowodów na ustalenie wysokości szkody jest zbędne.

Nie zasługuje także na uwzględnienie podniesiony w tej apelacji zarzut dokonania błędnych ustaleń faktycznych polegający na dowolnym przyjęciu, że powód nie wykazał przesłanek z art. 417 § 1 kc warunkujących odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkodę wywołaną przez niezgodne z prawem zachowanie przy wykonywaniu władzy publicznej.

Skarżący zarzuca w tym kontekście, że Komornik prowadził egzekucję mimo wniosku wierzyciela z dnia 5.12.2014r. o umorzenie egzekucji oraz wniosku dłużnika o umorzenie egzekucji, co miało doprowadzić do wyrządzenia powodowi szkody.

Skarżący zarzucając brak umorzenia egzekucji w oparciu o wniosek wierzyciela z 5.12.2014r. w ogóle nie odniósł się jednak do argumentacji Sądu Okręgowego, który uznał, że brak jest wiarygodnego dowodu na to, że w dniu 9 grudnia 2014r. do Komornika wpłynęło pismo wierzyciela z 5.12.2014r. zawierające taki wniosek.

Nie zachodzą natomiast podstawy do kwestionowania w tym zakresie z urzędu dokonanej przez Sąd Okręgowy oceny dowodów w postaci kserokopii wniosku z 5.12.2014r. oraz kserokopii potwierdzenia przesyłki z 9.12.2014r., a powód nie zarzuca naruszenia art. 233 § 1 kpc.

Skarżący nie wskazuje też żadnych argumentów dla uzasadnienia tezy, że oddalenie wniosku powoda o umorzenie postępowania egzekucyjnego było sprzeczne z prawem i z tej racji skutkować miało odpowiedzialnością Skarbu Państwa.

Wskazane w apelacji powoda postanowienie Komornika z 7.03.2016r. o umorzeniu postępowania egzekucyjnego na wniosek dłużnika zostało słusznie uchylone przez Sąd Rejonowy w T. postanowieniem z dnia 22.06.2016r. z uwagi na to, że wskazane we wniosku zbycie wierzytelności będącej przedmiotem postępowania egzekucyjnego nie stanowi podstawy do umorzenia na tej podstawie postępowania egzekucyjnego i powód nie mógł domagać się umorzenia postępowania egzekucyjnego

Również zarzut błędnych ustaleń faktycznych „polegający na przyjęciu, że nie zachodzą przesłanki odpowiedzialności pozwanego podczas , gdy powód jednoznacznie wskazuje, iż w wyniku postępowania pozwanego zostały naruszone jego dobra osobiste, w tym pogorszenie stanu zdrowia, składając w tym zakresie stosowne wniosku dowodowe” nie został rozwinięty w części motywacyjnej środka odwoławczego, w której ograniczono się do przedstawienia arbitralnych, nie umotywowanych twierdzeń o niezasadnym oddaleniu wniosków dowodowych, dokonaniu błędnych ustaleń oraz teoretycznych rozważań dotyczących odpowiedzialności Skarbu Państwa za szkody wyrządzone przez komornika.

Bezpodstawny okazał się podniesiony w apelacji powódki zarzut dokonania błędnych ustaleń faktycznych mający polegać na całkowicie dowolnym i niczym nie nieuzasadnionym przyjęciu, że należy odmówić wiary przedłożonym przez powodów dokumentom tj. wnioskowi wierzyciela z dnia 5.12.2014r., kopii potwierdzenia odebrania tego wniosku przez kancelarię Komornika, dokumentu potwierdzenia nadania przesyłki (...) i wskutek tego nie ustalenie, że zachowanie Komornika miało charakter bezprawny.

Sąd Okręgowy dokonał bowiem oceny kserokopii przedmiotowych dokumentów, którą to ocenę Sąd Apelacyjny podziela, a skarżąca kwestionując tę ocenę powołała się jedynie na to, że żadna ze stron procesu nie złożyła zastrzeżeń do mocy dowodowych tych kserokopii i w konsekwencji twierdzi, że z mocy art. 230 kpc i 231 kpc należało uznać te dokumenty za wiarygodne środki dowodowe.

Tymczasem pozwany kwestionował moc dowodową kserokopii wniosku z 5.12.2014r. w piśmie procesowym z dnia 15.10.2019r.

Należy zgodzić się z Sądem Okręgowym , że w sytuacji, gdy wniosek (...) z 5.12.2014r. o umorzenie postępowania egzekucyjnego nie znalazł się w aktach komorniczych, natomiast znalazł się w nich logicznie z nim sprzeczny wniosek wierzyciela z tej samej daty, w którym wierzyciel wskazał numer rachunku do dokonywania wszelkich wpłat w przedmiotowej sprawie, to nie sposób uznać za wykazane z całą pewnością, by rzeczywiście wniosek wierzyciela z 5.12.2014r. o umorzenie egzekucji wpłynął do akt komorniczych w dniu 9.12.2014r.

Na kserokopii dokumentu z pieczątką i podpisem odbiorcy przesyłki (k. 72) brak jest wskazania, jakie konkretnie pismo zostało wówczas odebrane, mogło to być także drugie z pism z 5.12.2014r., które rzeczywiście znalazło się w aktach komorniczych.

Mogło np. dojść do pomyłki pracowników obsługujących wysyłkę poczty u wierzyciela, a nie można też wykluczyć, że wierzyciel zrezygnował z wysyłki pisma z wnioskiem o umorzeniu postępowania i wysłał do Komornika pismo wskazujące rachunek, na który mają być dokonywane wpłaty w sprawie (...).

Mogło to być spowodowane zamiarem wsparcia dla cesjonariusza, który uzyskał wprawdzie na swoją rzecz wpis hipoteki, lecz nie dysponował tytułem wykonawczym i kontynuowanie postępowania egzekucyjnego z udziałem (...) a nie jego umorzenie - do etapu podziału sumy uzyskanej z egzekucji umożliwiło cesjonariuszowi uczestniczenie w tym podziale na zasadzie art. 1036 § 2 kpc, co akcentował (...) w odpowiedzi na zarzuty do planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji, w którym to piśmie domagał się oddalenia zarzutów dłużników kwestionujących uczestnictwo cesjonariusza w tym podziale(k. 340-342 akt (...) ).

Twierdzenie (...) w odpowiedzi na pozew jakoby wysłany został wniosek o umorzenie postępowania może być wynikiem taktyki procesowej, wszak podmiot ten był pierwotnie pozwany w niniejszej sprawie.

Należy zauważyć, że Komornik informując w piśmie z 8.01.2016r. zatytułowanym „Wysłuchanie wierzyciela i dłużnika przed zawieszeniem lub umorzeniem postępowania o zamiarze umorzenia postępowania powołał się jedynie na fakt cesji wierzytelności przez (...) na rzecz wskazanego w tym piśmie funduszu sekuratyzacyjnego i nic nie wspomniał o wniosku wierzyciela o umorzenie egzekucji (k. 176 akt (...)) i dziwić musi brak reakcji wierzyciela na to, że Komornik nie powołał się na złożony jakoby przez (...) wniosek o umorzenie egzekucji (notabene (...) nie powoływał się na ten wniosek w żadnym ze swoich pism składanych w postępowaniu egzekucyjnym), lecz na okoliczność, która nie dawała podstawy do umorzenia postępowania egzekucyjnego.

Trzeba też mieć na uwadze, że złożony w kserokopii wniosek (...) z 5.12.2014r. o umorzenie egzekucji podpisał Dyrektor Biura Odzyskiwania Wierzytelności Detalicznych W. M., który nie był do tego upoważniony do składania takiego wniosku, bowiem ani nie złożył pełnomocnictwa do reprezentacji wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym, ani też nie był osobą uprawnioną do jego reprezentacji.

Kserokopię wniosku z dnia 5.12.2014r. złożył natomiast do akt komorniczych dłużnik wraz z własnym wnioskiem o zakończenie postępowania egzekucyjnego, co nastąpiło jednak w dniu 13.12.2016r. i w konsekwencji dopiero w związku z tym wnioskiem zostało umorzone postępowanie egzekucyjne w dniu 27 marca 2017r. tj. prawie dwa lata po uprawomocnieniu się postanowienia o udzieleniu przybicia i rok po uprawomocnieniu się postanowienia o przysądzeniu własności.

Ubocznie wskazać należy, że w ocenie Sądu Apelacyjnego umorzenie postępowania nie mogło nastąpić na podstawie kserokopii podpisanego przez wierzyciela wniosku, który do akt złożył dłużnik z własnym wnioskiem o zakończenie postępowania egzekucyjnego.

To wierzyciel winien sam przesłać taki wniosek, a nie dłużnik, który nie był pełnomocnikiem wierzyciela i w istocie złożył swój własny wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego.

Należy mieć wreszcie na uwadze, że z niekwestionowanych w środkach odwoławczych ustaleń Sądu Okręgowego wynika, że do egzekucji toczącej się z nieruchomości objętej księgą wieczystą (...) przyłączył się 17 lipca 2014r. – czyli przed 5 grudnia 2014r. - wierzyciel (...).

Gdyby nawet hipotetycznie założyć, że doszłoby do umorzenia postępowania egzekucyjnego wszczętego z wniosku wierzyciela Banku (...), to i tak postępowanie egzekucyjne z tej nieruchomości toczyłoby się w dalszym ciągu z wniosku Z..

Nie zasługuje na uwzględnienie podniesiony w apelacji powódki zarzut naruszenia art. 227 kpc w zw. z art. 232 kpc w zw. z art. 278 kpc poprzez oddalenie wniosku powódki o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny szacowania nieruchomości na fakt ustalenia rzeczywistej wartości rynkowej nieruchomości objętej egzekucją, która zdaniem powódki została znacznie zaniżona przez Komornika, wysokości szkody powódki oraz opinii biegłych z dziedziny chorób wewnętrznych i psychiatrii na okoliczność doznanych u powódki dolegliwości zdrowotnych w związku ze zdarzeniem objętym pozwem.

Wnioski te Sąd Okręgowy jako dotyczące ustalenia szkody i jej wysokości słusznie oddalił w sytuacji, gdy prawidłowo stwierdził, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie co do zasady.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 kpc oddalił apelacje.

Sąd Apelacyjny nie obciążył powodów kosztami postępowania apelacyjnego mając na uwadze trudną sytuację materialną powodów oraz ich subiektywne przekonanie o zasadności dochodzonych roszczeń(art. 102 kpc w zw. z art. 391 § 2 kpc).

Orzeczenie o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodom z urzędu w postępowaniu apelacyjnym znajduje oparcie w treści § 8 pkt 6 i 7 w zw. z § 16 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. 2019 poz. 18).

Mikołaj Tomaszewski

Niniejsze pismo nie wymaga podpisu własnoręcznego na podstawie § 21 ust. 4 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 czerwca 2019 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej jako właściwie zatwierdzone w sądowym systemie teleinformatycznym.

starszy sekretarz sądowy
Joanna Forycka