Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 1642 /21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Miliczu z dnia 4 listopada 2021 r. wydany w sprawie o sygn. akt II K 143/20, dotyczący P. B. w sprawie o czyn z art. 209 § 1a k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obrońca zarzucił:

- obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku tj. art. 7 k.p.k. przez przyjęcie przekraczające swobodną ocenę dowodów z naruszeniem domniemania niewinności, że zgromadzony materiał dowodowy pozwala na przyjęcie, że oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów, w sytuacji gdy cały zgromadzony materiał dowodowy wskazuje na to, iż Oskarżony był niepoczytalny w chwili popełnienia przestępstwa, a wszelkie wątpliwości zgodnie z zasadą in dubio pro reo powinny być uwzględniane na korzyść Oskarżonego;

- obrazę przepisów prawa materialnego mające wpływ na treść wyroku, tj. art. 31 § 1 k.k., przez przyjęcie, że był poczytalny w chwili popełniania zarzucanych mu czynów, kiedy to z powodu choroby psychicznej wskazanej w opinii biegłych sądowych nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia i pokierować swoim postępowaniem, a także nie był w stanie pracować, co skutkowało brakiem możliwości uzyskiwania środków finansowych na pokrycie zobowiązania w postaci świadczenia alimentacyjnego;

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, mający wpływ na treść tego orzeczenia polegający na błędnym przyjęciu, że zgromadzony materiał dowodowy i ustalone na jego podstawie okoliczności uzasadniają przypisanie oskarżonemu zarzucanych mu czynów;

- ewentualnie z ostrożności procesowej, na wypadek nieuwzględnienia przez Sąd I instancji powyższych zarzutów zaskarżonemu wyrokowi zarzucił rażącą niewspółmierność wymierzonych Oskarżonemu kar za przypisane czyny, tj. wymierzonych kar jednostkowych 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonych za każdy z czynów oraz kary łącznej pozbawienia wolności w wymiarze 1 (jednego) roku, polegającą na niezastosowaniu zasady pełnej absorbcji.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy oskarżonego nie jest zasadna

Odnosząc się do zarzutów podniesionych przez obrońcę oskarżonego , a zwłaszcza do zarzutu obrazy przepisów postępowania tj art. 7 kpk to należy zauważyć, że ustalenia faktyczne wyroku tylko wtedy nie wykraczają poza ramy swobodnej oceny dowodów, gdy zostały poczynione na podstawie wszechstronnej analizy przeprowadzonych dowodów, których ocena nie wykazuje błędów natury faktycznej czy logicznej, jest zgodna ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego oraz prowadzi do sędziowskiego przekonania, którego odzwierciedleniem jest uzasadnienie orzeczenia. Ocena czy sąd meritii dokonując ustaleń faktycznych nie wykroczył poza ramy zakreślone treścią art. 7 kpk winna obejmować całokształt okoliczności sprawy, rozważenie okoliczności przemawiających na korzyść i niekorzyść sprawcy oraz czy przytoczona przez sąd orzekający argumentacja jest wyczerpująca i logiczna i uwzględnia wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego. O tym czy sąd rozpoznający sprawę spełnił powyższe wymogi świadczy treść uzasadnienia zapadłego orzeczenia. Odnosząc te uwagi do niniejszej sprawy to należy jednoznacznie stwierdzić, że przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna nie wykazała uchybień Sądu I instancji, które mogłyby skutkować wzruszeniem zaskarżonego wyroku. W szczególności bezzasadne są podniesione w obu środkach odwoławczych zarzuty obrazy prawa procesowego, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia, tj. art.7 kpk., Wnikliwa analiza akt sprawy oraz pisemnych motywów zaskarżonego rozstrzygnięcia, wskazuje jednoznacznie, że Sąd Rejonowy uwzględnił przy wyrokowaniu całokształt materiału dowodowego ujawnionego na rozprawie głównej, mając na uwadze okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Następnie dokonał poprawnej oceny dowodów, a stanowisko swoje uargumentował w sposób należyty, wskazując którym konkretnie dowodom dał wiarę i dlaczego, a którym wiary tej odmówił. Wywody sądu meriti w tym zakresie są jasne i przekonujące, poczynione ustalenia logicznie wypływają z całokształtu zgromadzonego w toku procesu materiału, natomiast przeprowadzona ocena dowodów uwzględnia zarówno wskazania wiedzy, jak i zasady doświadczenia życiowego. W konsekwencji prawidłowego procedowania Sądu I instancji, ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę zaskarżonego wyroku pozostają pod ochroną art.7 kpk. i nie mogą stanowić przedmiotu skutecznego zarzutu, o którym mowa w art.438 pkt.3 kpk.

Sąd Rejonowy czyniąc ustalenia faktyczne dotyczące czasookresu niealimentacji córki J. B., niemożności zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych osoby uprawnionej zasadnie oparł się na zeznaniach J. B., K. K., gdyż zeznania tych świadków mają potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego , a także dołączonej do akt dokumentacji. Zauważyć należy, że oskarżony w toku postępowania przygotowawczego w całości przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i sąd dając wiarę tym wyjaśnieniom miał na uwadze , że przyznanie się do popełnienia zarzucanych mu czynów z konfrontacji z dowodami przeprowadzonymi na rozprawie nie mogło być kwestionowane. Zauważyć należy, że sąd orzekający w sprawie ustalając czasookresy niealimentacji miał na uwadze ustalenia zawarte w opinii biegłych lekarzy psychiatrów ( k 163 – 170 ), którzy zgodnie orzekli, że oskarżony jest uzależniony od alkoholu i benzodiazepinu i w okresie objętym zarzutami jedynie w okresie od sierpnia 2019 r. do końca grudnia 2019 miał zniesioną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem, zaś aktualny stan zdrowia opiniowanego jest stabilny i pozwala na jego udział w postępowaniu i prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny (k. 170 ) . Sad Rejonowy jak wynika z treści uzasadnienia poddał ocenie ustalenia tej opinii, zasadnie opierając się na jej treści i wnioskach, a w konsekwencji podzielając wnioski zawarte w tej opinii dokonał modyfikacji zarzutu poprzez korektę czasookresu niealimentacji J. B. ( punkt I części dyspozytywnej wyroku ). Na marginesie obrońca zarówno w toku rozprawy, jak i w postępowaniu odwoławczym nie zakwestionował opinii biegłych w oparciu o treść art 201 kpk.

Zasadnie też Sąd Rejonowy przyjął, że zachowanie oskarżonego, który nie realizował obowiązku alimentacyjnego naraziło J. B. na niezaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych . To ustalenie ma oparcie w zeznaniach K. K. (2) ( k. 205 odwrót ), która ponosząc trud wychowania córki zmuszona była podejmować dodatkowe zatrudnienie. Słusznie też Sąd I Instancji ustalił, że oskarżony w przypisanych wyrokiem okresach miał możliwość wywiązania się z obowiązku alimentacyjnego, gdyż ma on odpowiednie wykształcenie i zawód, który mógł pozwolić na realizację obowiązku alimentacyjnego.

Także zarzut obrońcy dotyczący – zdaniem skarżącego - rażąco surowych kar jednostkowych i kary łącznej pozbawienia wolności nie znajduje uzasadnienia. Z pisemnych motywów wyroku wynika, że Sąd Rejonowy wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe pozbawienia wolności i karę łączną prawidłowo wyważył stopień winy oskarżonego i społecznej szkodliwości, a także wziął pod uwagę naganny stosunek oskarżonego do ciążącego obowiązku alimentacyjnego oraz zadania kary wynikające z realizacji zadań kary w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej, czyli do zmiany postawy oskarżonego wobec istniejącego porządku prawnego oraz nie bez znaczenia dla trafności orzeczenia o wymiarze kary pozostaje dotychczasowy trub życia oskarżonego i jego uprzednia karalność.

Mając zatem na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy nie uwzględnił apelacji obrońcy oskarżonego i dlatego utrzymał w mocy zaskarżony wyrok, zasądzając od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Miliczu) na rzecz radcy prawnego M. M. kwotę 516,60 złotych (pięćset szesnaście i 60/ioo, w tym VAT), tytułem nieopłaconej obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym oraz zwolnił oskarżonego P. B. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie P. B. od przypisanych mu czynów; ewentualnie zmianę wyroku w zakresie orzeczonych kar przez wymierzenie skazanemu łagodniejszych kar jednostkowych, a w konsekwencji łagodniejszej kary łącznej pozbawienia wolności za popełnione przestępstwa wymienione w części wstępnej zaskarżonego wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec nieuwzględnienia zarzutu, wniosek uznać należało za niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok wskazany w sekcji 1.1. części wstępnej niniejszego uzasadnienia

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego należało utrzymać w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

_____________________________________________________

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

___________________________________________________________________________________

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

________________________________________________________________________________________

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

______________________________________________________________________________________

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

_______________________________________________________________________________________

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

__________________________________________________________________________________________________

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa (Kasa Sądu Rejonowego w Miliczu) na rzecz radcy prawnego M. M. kwotę 516,60 złotych (pięćset szesnaście i 60/1oo, w tym VAT), tytułem nieopłaconej obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym.

III

Orzeczenie o kosztach oparto na treści art. 624 § 1 k.p.k., w tym w zakresie zwolnienia od obowiązku poniesienia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

ZAŁĄCZNIK NR 1 DO FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok został zaskarżony w całości.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

Zmiana