Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1226/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

sędzia (del.) Magdalena Kimel

Protokolant

Justyna Jarzombek

po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2022 r. w Gliwicach

sprawy J. L., R. L. (1)

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wysokość świadczenia

na skutek odwołania J. L., R. L. (1)

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 3 sierpnia 2021 r. nr (...)-1

z dnia 3 sierpnia 2021 r. nr (...)-2

1.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 3 sierpnia 2021 roku o numerze (...)-1, w ten sposób, że przyznaje odwołującemu R. L. (1) prawo do przeliczenia emerytury rolniczej za okres od 1 grudnia 2016 roku do 31 maja 2021 roku wraz z odsetkami ustawowymi od rat podwyższonej emerytury rolniczej od 21 dnia każdego miesiąca, poczynając od 21 grudnia 2016 roku do dnia wykonania decyzji z dnia 3 sierpnia 2021 roku,

2.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 3 sierpnia 2021 roku o numerze (...)-2, w ten sposób, że przyznaje odwołującej J. L. prawo do przeliczenia emerytury rolniczej za okres od 1 lutego 2016 roku do 31 maja 2021 roku, wraz z odsetkami ustawowymi od rat podwyższonej emerytury rolniczej od 21 dnia każdego miesiąca, poczynając od 21 lutego 2016 roku do dnia wykonania decyzji z dnia 3 sierpnia 2021 roku.

(-) sędzia (del.) Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 1226/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 3 sierpnia 2021r. nr (...)-1 Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ponownie ustalił ubezpieczonemu R. L. (1) wysokość emerytury rolniczej od 1 czerwca 2021r.

Decyzją z 3 sierpnia 2021r. nr (...)-2 Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ponownie ustalił ubezpieczonej J. L. wysokość emerytury rolniczej od 1 czerwca 2021r.

Odwołania od powyższych decyzji wnieśli odpowiednio R. L. (1) i J. L. domagając się ich uchylenia i zobowiązania Prezesa KRUS do przeliczenia emerytury rolniczej R. L. (1) od 1 grudnia 2016r. oraz emerytury rolniczej J. L. od 1 lutego 2016r., w związku z uwzględnieniem okresów ubezpieczenia wynikających z wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 29 stycznia 2021r. sygn. III AUa 2182/20, tj. odnośnie ubezpieczonej J. L. okresów: od 1 września 1978r. do 31 grudnia 1985r. i od 1 stycznia 1988r. do 31 grudnia 1988r. oraz odnośnie ubezpieczonego R. L. (1) okresów: od 1 lipca 1977r. do 31 grudnia 1978r., od 1 stycznia 1982r. do 31 grudnia 1985r. oraz od 1 stycznia 1988r. do 31 grudnia 1988r. Ubezpieczeni wnieśli także o zobowiązanie Prezesa KRUS do dokonania
na ich rzecz dopłaty różnicy świadczenia wynikającej z takiego przeliczenia wraz z odsetkami za zwłokę.

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonych decyzjach. Organ rentowy wskazał, że doliczył okresy podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników wynikające z wyroku Sądu Apelacyjnego
w K. od miesiąca zgłoszenia wniosków o takie przeliczenie przez ubezpieczonych, to jest od czerwca 2021r., gdy wnioski zostały zgłoszone w dniu 23 czerwca 2021r. Organ rentowy wskazał, że działał zgodnie z art.133 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz.U. z 2021r., poz.291 ze zm. ).

Sąd połączył sprawy do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego R. L. (1) z 6 grudnia 2016r., Prezes KRUS decyzją z 16 grudnia 2016r. przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury rolniczej od 1 grudnia 2016r.

Do ustalenia części składkowej świadczenia przyjęto okresy:

- od 31 maja 1976r. do 30 czerwca 1977r. – okres prowadzenia gospodarstwa rolnego,

- od 1 stycznia 1979r. do 31 grudnia 1981r. – okres opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników,

- od 1 stycznia 1986r. do 31 grudnia 1987r. i od 1 stycznia 1989r. do 31 grudnia 1989r. – okres opłacania składek na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników,

- od 1 października 1993r. do 14 września 2016r. – okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników.

W rozpoznaniu wniosku ubezpieczonej J. L. z 17 lutego 2016r. Prezes KRUS decyzja z 3 marca 2016r. przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury rolniczej od 1 lutego 2016r.

Do ustalenia części składkowej świadczenia przyjęto okresy:

- od 1 stycznia 1986r. do 31 grudnia 1987r.,

- od 1 stycznia 1989r. do 31 grudnia 1989r. – okres opłacania składek na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego Rolników,

- od 1 października 1992r. do 30 września 1993r.,

- od 1 października 1993r. do 3 marca 2016r. – okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników.

Termin płatności emerytury rolniczej przysługującej J. L. i R. L. (1) organ rentowy ustalił na 20 dzień każdego miesiąca.

We wnioskach o przyznanie emerytury rolniczej ubezpieczeni powoływali na prowadzenie gospodarstwa rolnego w ramach działu specjalnego produkcji rolnej od 1976r. do nadal.

W dniu 9 czerwca 2017r. ubezpieczeni R. L. (2) i R. L. (1) złożyli wniosek do KRUS o wydanie decyzji odnoszącej się do uwzględnienia przy naliczaniu emerytur rolniczych okresów prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej w latach 1976 – 1990.

W rozpoznaniu tego wniosku Prezes KRUS decyzją z 27 czerwca 2017r. odmówił wydania zaświadczenia o okresie ubezpieczenia społecznego rolników dotyczącego J. L. i R. L. (1) za lata:

- odnośnie J. L. w latach 1 lipca 1977r. do 31 grudnia 1985r., od 1 stycznia 1988r. do 31 grudnia 1988r., od 1 stycznia 1990r. do 31 grudnia 1990r.,

- odnośnie R. L. (1) w latach 1 lipca 1977r. do 31 grudnia 1978r., od 1 stycznia 1982r. do 31 grudnia 1985r., od 1 stycznia 1988r. do 31 grudnia 1988r., od 1 stycznia 1990r. do 31 grudnia 1990r.

W uzasadnieniu decyzji podano, że w wyniku przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego z Urzędem Gminy w T. ustalono, że brak jest zapisów o dokonaniu wymiaru i wypłaty składek. W takiej sytuacji nie ma podstaw prawnych wydania zaświadczeń o okresie ubezpieczenia społecznego rolników.

W rozpoznaniu odwołania ubezpieczonych J. L. i R. L. (1) od ww. decyzji Sąd Okręgowy w Gliwicach wyrokiem z 29 marca 2018r. sygn. VIII U 1489/17 oddalił odwołanie, natomiast w rozpoznaniu apelacji ubezpieczonych Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z 29 stycznia 2021r. sygn. III AUa 2182/20 zmienił zaskarżony wyrok wraz z poprzedzającą go decyzją organu rentowego i ustalił, że:

a) R. L. (1) podlega ubezpieczeniom społecznym rolników w okresie od 1 lipca 1977r. do 31 grudnia 1978r., od 1 stycznia 1982r. do 31 grudnia 1985r., od 1 stycznia 1988r. do 31 grudnia 1988r., oddalając odwołanie w pozostałej części,

b) J. L. podlega ubezpieczeniom społecznym rolników w okresie od 1 września 1978r. do 31 grudnia 1985r., od 1 stycznia 1988r. do 31 grudnia 1988r., oddalając odwołanie w pozostałej części. W pozostałym zakresie Sąd Apelacyjny oddalił apelację ubezpieczonych.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny w Katowicach stwierdził,
organ rentowy dokonał niewłaściwej interpretacji przepisów prawa utożsamiając okres podlegania ubezpieczeniom rolniczym z okresem opłacania składki. Tymczasem powstanie i ustanie ubezpieczenia zależy wyłącznie od zaistnienia określonych w obowiązujących przepisach przesłanek, a obowiązek opłacania składek ma w tym przypadku charakter następczy. Decydujące znaczenie ma ustalenie czy w spornych okresach J. L. i R. L. (1) podlegali ubezpieczeniu społecznemu rolników, a więc czy posiadali status rolnika. Okoliczność zaś opłacania bądź nie składki pozostawała w tym przedmiocie bez znaczenia.

Sąd Apelacyjny wskazał także, że organ rentowy potwierdził w zasadzie okresy prowadzenia działu specjalnego przez odwołujących stwierdzając przez nich podleganie ubezpieczeniom rolników w okresach zaliczonych do okresów składkowych na wysokość świadczenia, z których wyłączył okresy sporne z uwagi na nieopłacenie składek.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach stał się podstawą uchylenia decyzji odmawiającej wydania zaświadczenia o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu rolników w części dotyczącej okresów uwzględnionych w niniejszym wyroku.

W dniu 23 czerwca 2021r. ubezpieczeni R. L. (1) i J. L. złożyli w organie rentowym wniosek o przeliczenie pobieranych emerytur rolniczych przez uwzględnienie okresów ubezpieczenia społecznego rolników wynikających z wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach. Ubezpieczeni domagali się też przyznania odsetek za zwłokę.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał decyzję zaskarżone, którymi przeliczył świadczenia ubezpieczonych z uwagi na uwzględnienie okresów:

- odnośnie J. L.: od 1 września 1978r. do 31 grudnia 1985r., od 1 stycznia 1988r. do 31 grudnia 1988r.,

- odnośnie R. L. (1): od 1 lipca 1977r. do 3 grudnia 1978r., od 1 stycznia 1982r.
do 31 grudnia 1985r. oraz od 1 stycznia 1988r. do 31 grudnia 1988r.

Przeliczenia tego organ rentowy dokonał od 1 czerwca 2021r.

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego oraz aktach sprawy o sygn. VIII U 14889/17 jako okoliczności jednoznacznie wynikające z tych dowodów, niekwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołania ubezpieczonych J. L. i R. L. (1) zasługują na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie kwestia sporna sprowadzała się do ustalenia czy organ rentowy w decyzjach zaskarżonych prawidłowo przeliczył emeryturę rolniczą ubezpieczonych J. L. i R. L. (1) w związku z zaliczeniem okresów podlegania ubezpieczeniom społecznym rolników wynikających z wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 29 stycznia 2021r. sygn. III AUa 2182/20, to jest od czerwca 2021r., gdy ubezpieczeni domagali się dokonania takiego przeliczenia od przyznania im przez organ rentowy prawa do emerytury rolniczej, czyli w przypadku ubezpieczonej J. L. od 1 lutego 2016r. i w przypadku ubezpieczonego R. L. (1) od 1 grudnia 2016r.

Ustawa z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników ( tj. Dz. U.
z 2021r., poz.266 ) nie zawiera regulacji dotyczących wypłaty świadczeń i w tym zakresie przepis art.52 ust.1 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników odsyła do przepisów regulujących przyznanie i wypłatę odpowiednich świadczeń przysługujących pracownikom i członkom ich rodzin.

Jednocześnie art.52 ust. 2 powołanej ustawy stanowi, że zasady zwrotu nienależnie pobranych świadczeń oraz ustalania odsetek za opóźnienia w wypłacie świadczeń określają przepisy emerytalne oraz przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa.

Na tej zasadzie w sprawie będzie miał więc zastosowanie art.133 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. 2021r., poz.291 ze zm.) w związku z art.118 tejże ustawy oraz art.85 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( tj. Dz.U. z 2021r., poz.423 ze zm. ).

Zgodnie z art.133 ust.1 ustawy emerytalnej w razie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż:

1) od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu, z zastrzeżeniem art.107a ust.3;

2) za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, o którym mowa w pkt 1, jeżeli domowa lub przyznanie niższych świadczeń było następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego.

Zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy systemowej jeżeli Zakład - w terminach przewidzianych
w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych
z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności.

Odsetki należą się za czas opóźnienia, tj. poczynając od dnia wymagalności długu,
a kończąc na dniu jego zapłaty. Na ten zamknięty okres składają się poszczególne dni opóźnienia, a należność z tytułu odsetek narasta sukcesywnie, podwyższa się bowiem z każdym dniem o stosowną kwotę pieniężną. W prawie ubezpieczeń społecznych dniem zapłaty jest dzień określony w § 2 ust. 6 rozporządzenia z dnia 1 lutego 1999r. w sprawie szczegółowych zasad wypłacania odsetek za opóźnienie w ustaleniu lub wypłacie świadczeń z ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 12, poz. 104), to jest dzień przekazania należności na pocztę lub do banku. Przesłanką powstania obowiązku organu rentowego wypłaty odsetek jest opóźnienie tego organu w ustaleniu prawa do świadczenia pieniężnego lub wypłaty tego świadczenia – wyrok Sądu Najwyższego
z 15 września 2011r. w sprawie II UK 22/11 ).

Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy emerytalnej organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, (…). Natomiast ust. 1a stanowi, że w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego. Natomiast ustęp 2 stanowi, że jeżeli w wyniku decyzji zostało ustalone prawo do świadczenia oraz jego wysokość, organ rentowy dokonuje wypłaty świadczenia w terminie określonym w ust. 1.

Organ rentowy ponosi odpowiedzialność za odmowę przyznania świadczenia, jeżeli niezbędne okoliczności faktyczne uzasadniające nabycie prawa zostały ustalone w postępowaniu przed tym organem, a odmowa przyznania świadczenia, czy ustalenia jego prawidłowej wysokości jest wynikiem błędu. W takim wypadku późniejsze wydanie prawomocnego wyroku sądu ubezpieczeń społecznych przyznającego świadczenie ( analogicznie ustalającego prawidłową wysokość świadczenia ) i wpływ tego wyroku do organu rentowego nie mają znaczenia dla biegu terminu do wydania decyzji, od upływu którego ubezpieczonemu przysługują odsetki (wyrok Sądu Najwyższego z 7 kwietnia 2010r., w sprawie I UK 345/09 ). Pojęcie „ błąd organu rentowego ” lub „ błąd organu odwoławczego ” w prawie ubezpieczeń społecznych jest swoiste i szerokie. Obejmuje ono sytuacje, w których organ rentowy ( lub sąd ) miał podstawy do przyznania świadczenia, lecz z przyczyn leżących po jego stronie tego nie uczynił. Za takie przyczyny można uznać wszelkie zaniedbania tego organu, każdą obiektywną wadliwość decyzji, niezależnie od tego, czy jest ona skutkiem zaniedbania, pomyłki, celowego działania organu rentowego lub odwoławczego, czy też rezultatem niewłaściwych działań pracodawców albo wadliwej techniki legislacyjnej i w konsekwencji niejednoznaczności stanowionych przepisów. Pojęcie błędu organu rentowego obejmuje również niedopełnienie obowiązku działania z urzędu na korzyść osób uprawnionych do świadczeń emerytalno-rentowych. Błędy organu rentowego lub odwoławczego mogą polegać na błędach w wykładni lub niewłaściwym zastosowaniu prawa oraz błędach w ustaleniach faktycznych, będących skutkiem naruszenia przepisów proceduralnych. Błąd w wykładni lub niewłaściwym zastosowaniu prawa jest popełniany wówczas, gdy na podstawie prawidłowo i kompletnie zebranego materiału dowodowego i po ustaleniu niezbędnych okoliczności organ rentowy wydaje decyzję odmawiającą ustalenia prawa tylko dlatego, że błędnie zinterpretowano obowiązujące przepisy w przedmiotowym stanie faktycznym. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że wydanie przez organ rentowy niezgodnej z prawem decyzji odmawiającej wypłaty świadczenia, gdy było możliwe wydanie decyzji zgodnej z prawem, oznacza, iż opóźnienie jest następstwem okoliczności, za które ten organ ponosi odpowiedzialność, choćby nie można mu było zarzucić niestaranności w wykładni i zastosowaniu prawa (por. wyr. SN z 25 stycznia 2005r., I UK 159/04 ).

Należy nadto przypomnieć, że brak orzeczenia o odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, o którym mowa w art. 118 ust. 1a ustawy emerytalnej, nie pozbawia ubezpieczonego prawa do odsetek za opóźnienie w wypłacie (uchwała Sądu Najwyższego z 24 marca 2011r., w sprawie I UZP 2/11 ).

W ocenie Sądu organ rentowy Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dopuścił się błędu, o którym mowa w art.133 ust.1 pkt 2 ustawy emerytalnej, bowiem dokonał błędnej interpretacji prawa polegającej na utożsamianiu okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników z okresem opłacania składki, przy jednoczesnym braku kwestionowania prowadzenia przez ubezpieczonych działalności w zakresie działu specjalnego produkcji rolnej. Tymczasem decydujące dla sprawy miało czy ubezpieczeni posiadali w tym czasie status rolnika. Na błąd taki jednoznacznie wskazał Sąd Apelacyjny w Katowicach w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia w sprawie o sygn. III AUa2182/20.

Skoro organ rentowy dopuścił się błędu, to w myśl art.133 ust.1 pkt 2 ustawy emerytalnej jest zobowiązany do wypłaty świadczenia we właściwej wysokości, a więc z uwzględnieniem okresów podlegania ubezpieczeniom społecznym rolników wynikających z ww. wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach za okres od daty przyznania emerytury rolniczej ubezpieczonym, czyli okres poprzedzający miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości świadczenia.


Art. 133 ust.1 pkt 2 ustawy emerytalnej przewiduje bowiem w takiej sytuacji nadpłatę świadczenia za okres trzech lat poprzedzających miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne przeliczenie świadczenia. W ocenie Sądu jako datę złożenia takiego wniosku przez ubezpieczonych nie należy przyjmować dnia 23 czerwca 20121r., lecz dzień 9 czerwca 2017r. Wówczas bowiem ubezpieczeni domagali się zaliczenia spornych okresów do emerytury, czyli przeliczenia emerytury z uwzględnieniem tych okresów i organ rentowy powinien wydać wówczas decyzję o odmowie przeliczenia emerytury rolniczej z uwzględnieniem tych okresów, wymieniając je. Tymczasem organ rentowy wydał decyzję o odmowie wydania zaświadczenia o okresie ubezpieczenia społecznego rolników.

W takiej sytuacji, po wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 29 stycznia 2021r., organ rentowy wykonując ten wyrok powinien przeliczyć emeryturę, a nie tylko faktycznie zmienić decyzję o podleganiu, co uczynił, i dopiero na kolejny wniosek ubezpieczonych z czerwca 2021r. przeliczył ich świadczenia. Wprawdzie wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach dotyczy okresów podlegania ubezpieczeniom rolników, ale skoro ubezpieczeni w czerwcu 2017r. wystąpili o zaliczenie tych lat do emerytury rolniczej, czyli jej przeliczenie z uwzględnieniem tych okresów, zatem należy przyjąć, że decyzja z 27 czerwca 2017r. dotyczyła nie tylko odmowy wydania zaświadczenia o podleganiu, ale także przeliczenia emerytury.

Jednocześnie należy zauważyć, że ubezpieczeni już we wniosku o przyznanie emerytury rolniczej powoływali się na prowadzenie działu specjalnego produkcji rolnej od 1976r. i organ rentowy przy okazji rozpatrywania tych wniosków, w oparciu o zgromadzoną dokumentację, mógł właściwie wnioski takie rozpoznać i przyznać prawo do świadczenia we właściwej wysokości, a więc z uwzględnieniem okresów podlegania ubezpieczeniom rolników z tytułu prowadzenia ww. działalności, czego jednak nie uczynił i co spowodowało, że świadczenia dla ubezpieczonych zostały wypłacone od początku ich przyznania w zaniżonej wysokości.

Ubezpieczeni mają ustalony przez organ rentowy termin wypłaty emerytury rolniczej na 20 dzień każdego miesiąca. Skoro organ rentowy nie wypłacił im emerytury rolniczej od początku jej przyznania w prawidłowej wysokości w tym terminie, czyli do 20 lutego 2016r. w przypadku ubezpieczonej J. L. i do 20 grudnia 2016r. w przypadku ubezpieczonego R. L. (1), to od dnia następnego, to jest odpowiednio 21 lutego 2016r. i 21 grudnia 2016r., pozostaje on w zwłoce.

W konsekwencji powyższego Sąd z mocy art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżone decyzje w ten sposób, że:

- w pkt 1 zmienił zaskarżoną decyzję z 3 sierpnia 2021r. nr (...)-1, w ten sposób, że przyznał odwołującemu R. L. (1) prawo do przeliczenia emerytury rolniczej za okres od 1 grudnia 2016r. do 31 maja 2021r. wraz z odsetkami ustawowymi od rat podwyższonej emerytury rolniczej od 21 dnia każdego miesiąca, poczynając od 21 grudnia 2016r. do dnia wykonania decyzji z 3 sierpnia 2021r.,

- w pkt 2 zmienił zaskarżoną decyzję z 3 sierpnia 2021r. nr (...)-2, w ten sposób, że przyznał odwołującej J. L. prawo do przeliczenia emerytury rolniczej za okres od 1 lutego 2016r. do 31 maja 2021r., wraz z odsetkami ustawowymi od rat podwyższonej emerytury rolniczej od 21 dnia każdego miesiąca, poczynając od 21 lutego 2016r. do dnia wykonania decyzji z 3 sierpnia 2021r.

(-)sędzia ( del. ) Magdalena Kimel