Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 889/11

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2022 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie Wydział II Karny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Justyna Koska-Janusz

Protokolant: Tomasz Figat, Aneta Cegiełka, Małgorzata Kruk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście – Tomasza Mioduszewskiego i Krzysztofa Czerwińskiego,

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2019 roku, 9 stycznia 2020 r., 3 września 2020 r., 6 października 2020 r., 25 marca 2021 r., 10 maja 2021 r. i 25 stycznia 2022 r.

sprawy A. C. , córki R. i I. z domu K., urodzonej (...) w W.,

oskarżonej o to, że:

1.  w dniu 9 listopada 2005r. w Z. województwa (...) przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z J. S., B. F. i J. K. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 34.000,00 zł (...) S.A., w ten sposób, że po uprzednim sfałszowaniu zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w W. ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków J. K. (1) w tej firmie, złożyła wyżej wymieniony dokument, który miał znaczenie przy udzieleniu kredytu,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

2.  w dniu 9 listopada 2005r. w W. województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z J. S., B. F. i J. K. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 21.500,00 zł (...) S.A. w ten sposób, że po uprzednim sfałszowaniu zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w W. ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków J. K. (1) w tej firmie, złożyła wyżej wymieniony dokument, który miał znaczenie przy udzieleniu kredytu,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

3.  w dniu 4 listopada 2005r. w W. przy ul. (...) województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z J. S., B. F. i J. K. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzili do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 7.500,00 zł (...) S.A. w ten sposób, że po uprzednim sfałszowaniu zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w W. ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków J. K. (1) w tej firmie, złożyła wyżej wymieniony dokument, który miały znaczenie przy udzieleniu kredytu,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

4.  w dniu 26 września 2005r. w W. województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. F. i B. Z. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A. w kwocie 70.000,00 zł w ten sposób, że po uprzednim sfałszowaniu zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w Z. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków B. Z. w tej firmie, złożyła wyżej wymieniony dokument, który miał znaczenie przy udzieleniu kredytu,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

5.  w dniu 10 listopada 2005r. w W. Plac (...) województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. F. i D. S. (1) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A. w kwocie 14.900,00 zł w ten sposób, że po uprzednim sfałszowaniu zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w W. ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków D. S. (1) w tej firmie, złożyła wyżej wymieniony dokument, który miał znaczenie przy udzieleniu kredytu,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

6.  w dniu 19 września 2005r. w W. województwa (...) przy Al. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. K. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000,00 zł (...) w ten sposób, że po uprzednim sfałszowaniu zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w C. Al. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków K. K. w tej firmie, złożyła wyżej wymieniony dokument, który miał znaczenie przy udzieleniu kredytu,

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

7.  w okresie od września do października 2005r. w W. województwa (...) podżegała K. K., aby pobił R. K. bądź spowodował uszkodzenie pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...), w celu uniemożliwienia złożenia przez niego zeznań w sprawie o sygnaturze (...) prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową w (...),

tj. o czyn z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 245 kk ;

8.  w okresie od dnia 18 października do dnia 24 października 2005 r. w W. województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 8000 zł (...) S.A. przy ul. (...) w W., usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 100.000,00 zł (...) S.A. przy Al. (...) w W., usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 17.471,00 zł (...) S.A. przy Al. (...) w W. w ten sposób, że wprowadziła w błąd pracownika banku co do tożsamości osoby S. S., przedkładając dowód osobisty na nazwisko R. L., a także po uprzednim sfałszowaniu zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w G. ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków R. L. w tej firmie, złożyła wyżej wymienione dokumenty, który miał znaczenie przy udzieleniu kredytów,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk ;

9.  w dniu 2 listopada 2005 r. w W. województwa (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30000 zł (...) S.A. przy ul. (...) w W., w ten sposób, że wprowadziła w błąd pracownika banku co do tożsamości osoby S. S., przedkładając dowód osobisty na nazwisko R. L., a także po uprzednim sfałszowaniu zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w G. ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków R. L. w tej firmie, złożyła wyżej wymieniony dokument, który miał znaczenie przy udzieleniu kredytu,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk ;

orzeka

I.  oskarżoną A. C. w granicach oskarżenia z pkt 1-ego uznaje za winną tego, że w dniu 9 listopada 2005r. w Z., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 34.000,00 zł (...) S.A., po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów, w ten sposób, że wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ul. (...) podpisane przez prezesa zarządu tej Spółki co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków przez J. K. (1) w tej firmie, a następnie J. K. (1) złożyła wyżej wymieniony dokument ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzieleniu kredytu, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na tej podstawie skazuje ją;

II.  oskarżoną A. C. w granicach oskarżenia z pkt 2-ego uznaje za winną tego, że w dniu 9 listopada 2005r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 21.500 zł (...) SA, po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów, w ten sposób, że wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ul. (...) podpisane przez prezesa zarządu tej Spółki co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków przez J. K. (1) w tej firmie, a następnie J. K. (1) złożyła wyżej wymieniony dokument ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzieleniu kredytu, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na tej podstawie skazuje ją;

III.  oskarżoną A. C. w granicach oskarżenia z pkt 3-ego uznaje za winną tego, że w dniu 4 listopada 2005r. w W., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 7.500 zł (...) SA, po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów, w ten sposób, że podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków przez J. K. (1) w tej spółce, a następnie J. K. (1) złożyła wyżej wymieniony dokument ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzieleniu kredytu, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na tej podstawie skazuje ją;

IV.  oskarżoną A. C. w granicach oskarżenia z pkt 4-ego uznaje za winną tego, że w dniu 26 września 2005r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F. i B. Z., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A. w kwocie 70.000 zł po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez B. Z. dochodów w ten sposób, że po podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu w (...) z siedzibą w Z. (...), które to zaświadczenie B. Z. złożył ubiegając się o kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzielenia kredytu, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na tej podstawie skazuje ją;

V.  oskarżoną A. C. w granicach oskarżenia z pkt 5-ego uznaje za winną tego, że w dniu 10 listopada 2005r. w W., przy Placu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. F. i D. S. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A. w kwocie 14.900 zł po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez D. S. (1) dochodów w ten sposób, że podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w W. ul. (...), które to zaświadczenie D. S. (1) złożyła ubiegając się o kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzielenia kredytu, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na tej podstawie skazuje ją;

VI.  oskarżoną A. C. w granicach oskarżenia z pkt 6-ego uznaje za winną tego, że w dniu 19 września 2005r. w W., przy Al. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. K., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu (...) w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez K. K. dochodów usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000,00 zł (...) w ten sposób, że podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w C. Al. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków K. K. w tej spółce, a które to zaświadczenie K. K. złożył ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzielenia kredytu, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na tej podstawie skazuje ją;

VII.  oskarżoną A. C. w granicach oskarżenia z pkt 8-ego uznaje za winną tego, że w okresie od dnia 18 października 2005 r. do dnia 24 października 2005 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do tożsamości kredytobiorcy oraz jego zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 8000 zł (...) S.A. przy ul. (...) w W., w kwocie 100.000,00 zł (...) S.A. przy Al. (...) w W. i w kwocie 17.471,00 zł (...) S.A. przy Al. (...) w W. w ten sposób, że podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu R. L. w firmie (...) z siedzibą w G. ul. (...) i uzyskiwanych przez niego dochodach, a następnie S. S. podając się za R. L. i posługując się dowodem osobistym wystawionym na dane R. L., składał te dokumenty ubiegając się o wyżej opisane kredyty, a które to zaświadczenia miały istotne miał znaczenie dla udzielenia kredytów, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i za to na tej podstawie skazuje ją;

VIII.  oskarżoną A. C. w granicach oskarżenia z pkt 9-ego uznaje za winną tego, że w dniu 2 listopada 2005r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do tożsamości kredytobiorcy oraz jego zatrudnienia i wysokości osiąganych dochodów, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 zł (...) S.A. przy ul. (...) w W., w ten sposób, że podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu R. L. w firmie (...) z siedzibą w G. ul. (...) i uzyskiwanych przez niego dochodach, a następnie S. S. podając się za R. L. i okazując dowód osobisty na to nazwisko wprowadził pracownika banku w błąd co do swojej tożsamości i złożył wyżej wymieniony dokument ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzielenia kredytu, czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na tej podstawie skazuje ją;

IX.  uznając, że czyny przypisane oskarżonej A. C. w pkt od I do VIII popełnione zostały w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, stanowią ciąg przestępstw z art. 91 § 1 kk, na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 33 § 1, 2 i 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza jej karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz 250 (dwieście pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydzieści) złotych;

X.  oskarżoną A. C. uznaje za winną popełnienia zarzucanego jej w punkcie 7 -ym czynu, który kwalifikuje jako występek z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 245 kk i za to na podstawie art. 18 § 2 kk w zw. z art. 245 kk skazuje ją, a na podstawie art. 19 § 1 kk w zw. z art. 245 kk w zw. z art. 37a kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza oskarżonej 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydzieści) złotych;

XI.  na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 i 2 kk w miejsce orzeczonych w pkt IX i X kar grzywny orzeka karę łączną 300 (trzysta) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydzieści) złotych;

XII.  na podstawie art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej w pkt IX kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata;

XIII.  na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżoną do informowania Sądu jeden raz na kwartał o przebiegu okresu próby;

XIV.  na podstawie art. 44 § 2 kk orzeka przepadek dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 8-35, 43-50 i 59-60 na karcie 772-774 akt (...), poprzez pozostawienie ich w aktach;

XV.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej w pkt XI kary łącznej grzywny zalicza oskarżonej A. C. rzeczywisty okres pozbawienia wolności od dnia 14 listopada 2005 r. do dnia 2 stycznia 2006 r.

XVI.  na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonej A. C. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70,00 zł (siedemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 1.980, 00 zł (jeden tysiąc dziewięćset osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem opłaty, a w pozostałym zakresie na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżoną od uiszczenia kosztów sądowych.

sędzia Justyna Koska-Janusz

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 889/11

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. C.

w dniu 9 listopada 2005r. w Z., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 34.000,00 zł (...) S.A., po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów, w ten sposób, że wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ul. (...) podpisane przez prezesa zarządu tej Spółki co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków przez J. K. (1) w tej firmie, a następnie J. K. (1) złożyła wyżej wymieniony dokument ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzieleniu kredytu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. C. - zdarzenie chronologicznie jako trzecie z postawionych oskarżonej zarzutów - zasugerowała, że J. K. (1) powinna również ubiegać się o uzyskanie kredytu w (...).

J. K. (1) udała się więc do placówki Banku po uprzedniej rozmowie z A. C., która wyjaśniła jej, że ma postąpić podobnie jak w przypadku ubiegania się o kredyt z (...). W placówce banku w Z. wyliczono wstępnie wysokość kredytu, jaka może być J. K. (1) udzielona, skąd również otrzymała ona druk zaświadczenia o wysokości zarobków do złożenia. Druk ten J. K. (1) przekazała J. S.. Druk ten otrzymała następnie od niego wypełniony, a następnie złożyła go w banku w związku z ubieganiem się o kredyt w kwocie 34.000 zł.

Druk zaświadczenia został wypełniony treścią przez A. C., podpisany przez J. S. jako prezesa Zarządu i J. K. (1).

Z zaświadczenia o zatrudnieniu i dochodach wynikało, że J. K. (1) jest zatrudniona w spółce (...) i uzyskuje dochody 6.900 zł.

Dokumenty przedstawione przez J. K. (1) wzbudziły podejrzenia pracownic banku, które powiadomiły Policję, zaś J. K. (1) powiadomiono o możliwości odbioru kwoty kredytu w dniu 14 listopada 2005 r. Kiedy J. K. (1) zgłosiła się w placówce Banku została zatrzymana.

W czasie gdy wykonywane były z nią czynności na jej telefon komórkowy zadzwoniła A. C. i J. S.. J. K. (1) umówiła się z A. C. na spotkanie, na które przybyła A. C. wraz z B. F..

zeznania M. K. (1)

41-42 /akt (...)

protokół przeszukania pojazdu wraz ze spisem i opisem rzeczy

36-40/akt (...)

dokumenty kredytowe z (...) SA O/Z.

47/akt (...)

częściowo wyjaśnienia A. C.

54-55/akt (...)

częściowo wyjaśnienia J. K. (1)

61-62/akt (...)

zeznania D. W.

354-355/akt (...)

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

1120-1138/akt (...)

zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości dochodów w (...) z dnia 3.11.2005 r.

1086/akt (...)

1.1.2.

A. C.

w dniu 9 listopada 2005r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 21.500 zł (...) SA, po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów, w ten sposób, że wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ul. (...) podpisane przez prezesa zarządu tej Spółki co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków przez J. K. (1) w tej firmie, a następnie J. K. (1) złożyła wyżej wymieniony dokument ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzieleniu kredytu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 9 listopada 2005 r. , kierując się zamysłem opisanym w pkt 1.1.3. - A. C. spotkała się na Placu (...) z J. K. (1) i B. F. (poźniej Ś.). A. C. przekazała J. K. (1) legitymację ubezpieczeniową, która była wymagana do uzyskania kredytu, a a następnie B. F. udała się wraz z J. K. (1) do placówki (...), gdzie złożony został (chronologicznie drugi) wniosek o kredyt dla J. K. (1), mającej być rzekomo zatrudnioną w firmie (...) i uzyskiwać z tego tytułu dochody w wysokości 6.900 zł brutto. Druk zaświadczenia został wypełniony treścią przez A. C., podpisany przez J. S. i J. K. (1).

W placówce tego BankuJ. K. (1) ubiegała się o przyznanie kredytu w kwocie 21.500 zł.

Kredyt nie został ostatecznie przyznany z uwagi na zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie J. K. (1).

wyjaśnienia J. K. (1)

61/akt (...)

protokół przeszukania pojazdu wraz ze spisem i opisem rzeczy

36-40/akt (...)

zeznania J. K. (2)

1329-1330/akt (...)

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

1120-1138/akt (...)

wniosek o udzielenie kredytu wraz z załącznikami, w tym zaświadczeniem o zatrudnieniu i wysokości dochodów z dnia 3.11.2005 r.

1003/ akt (...)

1.1.3.

A. C.

w dniu 4 listopada 2005r. w W., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 7.500 zł (...) SA, po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów, w ten sposób, że podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków przez J. K. (1) w tej spółce, a następnie J. K. (1) złożyła wyżej wymieniony dokument ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzieleniu kredytu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. C. poznała B. F. i J. S., u którego J. K. (1) wykonywała dorywczo prace porządkowe w zakresie sprzątania mieszkania. A. C. i J. S. uzgodnili, że w celu uzyskania środków pieniężnych wykorzystają możliwości, jakie daje zaciąganie kredytów w bankach. Uzgodnili, że pozyskane tą drogą pieniądze będą dzielili między osoby zaangażowane w ten proceder.

Aby uwiarygodnić fakt zatrudnienia ubiegającej się o kredyt J. K. (1), J. S. zgłosił ją do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jako pracownika prowadzonej przez niego działalności pod firmą (...) i uzyskującą wynagrodzenie w kwocie 6.900 zł. W rzeczywistości J. K. (1) nigdy nie była zatrudniona na podstawie umowy o pracę w tym podmiocie i nigdy nie uzyskiwała takich dochodów.

Druk zaświadczenia z zakładu pracy został wypełniony treścią przez A. C. i podpisany w miejscu pieczęci "GŁÓWNY KSIĘGOWY E. Z.", jak też podpisany przez J. S. i J. K. (1).

W tym celu - jako chronologicznie pierwszy - w dniu 4 listopada 2005 r. J. K. (1) za namową J. S. udała się do placówki (...) przy ul. (...) w W., gdzie wystąpiła o udzielenie jej kredytu na kwotę 7.500 zł. Dokumenty niezbędne do ubiegania się o kredyt J. K. (1) otrzymała od J. S..

Wniosek kredytowy rozpoznany został pozytywnie.

Otrzymane z kredytu pieniądze J. K. (1) przekazała na spotkaniu z A. C.. Z kwoty tej 1000 zł przypadło dla J. K. (1), 600 zł dla J. S., a resztę zatrzymała dla siebie A. C.

dokumenty kredytowe z (...) w W.

46/akt (...)

wyjaśnienia J. K. (1)

62, 81-82/akt (...)

zeznania M. B. (1)

1083-1084/akt (...)

zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości dochodów w (...) z dnia 3.11.2005 r.

1086/akt (...)

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

1120-1138/akt (...)

1.1.4.

A. C.

w dniu 26 września 2005r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F. i B. Z., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A. w kwocie 70.000 zł po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez B. Z. dochodów w ten sposób, że po podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu w (...) z siedzibą w Z. (...), które to zaświadczenie B. Z. złożył ubiegając się o kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzielenia kredytu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. C. i B. F. zajęły się od strony "formalnej" przygotowaniem dokumentów dla B. Z., aby ten mógł wystąpić z wnioskiem kredytowym.

W tym celu A. C. wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu, dokument został opatrzony podrobioną pieczątką (...). Na dokumencie tym podpis naniesiony został przez A. F., córkę B. F., w miejscu osoby upoważnionej do wystawiana dokumentu, kiedy dokument ten miał formę in blanco. Zaświadczenie to stwierdzało nieprawdziwe okoliczności co do zatrudnienia B. Z. w (...)

(...) SA nie udzielił tego kredytu.

częściowo wyjaśnienia A. C.

54-55,70-70v/akt (...)

wyjaśnienia B. F.

74-75, 253v, 845/akt (...)

wyjaśnienia B. Z.

1267-1269/akt (...)

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

1120-1138/akt (...)

zeznania M. K. (2)

892-893/ akt (...)

zeznania A. F.

333-334, 906-907/ akt (...)

1.1.5.

A. C.

w dniu 10 listopada 2005r. w W., przy Placu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z B. F. i D. S. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (...) S.A. w kwocie 14.900 zł po uprzednim wprowadzeniu Banku w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez D. S. (1) dochodów w ten sposób, że podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w W. ul. (...), które to zaświadczenie D. S. (1) złożyła ubiegając się o kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzielenia kredytu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. S. (1) poznała A. C. za pośrednictwem B. F..

D. S. (1) udała się w dniu 10 listopada 2005 r. wraz z A. C. do placówki (...) SA w W. w celu złożenia wniosku o kredyt na kwotę 14.900 zł.

Zaświadczenie o wysokości zarobków w firmie (...) w W. wypełnione zostało treścią i podpisane w miejscu osoby upoważnionej do jej wystawieniu przez A. C., która zaświadczenie to przekazała D. S. (1).

Zaświadczenie to stwierdzało nieprawdziwe informacje odnośnie zatrudnienia i wysokości dochodów D. S. (1), która nigdy nie była u tego pracodawcy zatrudniona.

Kredyt nie został D. S. (1) przyznany, o czym dowiedziała się w rozmowie telefonicznej z pracownikiem Banku z uwagi na braki formalne wniosku.

wyjaśnienia D. S. (1)

1080-1080v, 1176/akt (...);

1571-1572

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

1120-1138/akt (...)

wniosek o udzielenie kredytu wraz z zaświadczeniem o zatrudnieniu D. S., zgodą na obciążanie rachunku i kopią dowodu osobistego

1002/akt (...)

Pismo (...) z dnia 29.05.2006

1000-1001/ akt (...)

zeznania P. B.

386-387/ akt (...)

1.1.6.

A. C.

w dniu 19 września 2005r. w W., przy Al. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. K., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu (...) w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez K. K. dochodów usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000,00 zł (...) w ten sposób, że podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu w (...)Sp. z o.o. z siedzibą w C. Al. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskiwania zarobków K. K. w tej spółce, a które to zaświadczenie K. K. złożył ubiegając się o ten kredyt.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. C. przygotowała dla K. K. dokumenty niezbędne do ubiegania się o udzielenie kredytu, w tym też podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu w (...) wypełniając je treścią oraz stawiając czytelny podpis (...) w miejscu imiennej pieczęcie (...), mimo że K. K. nie był pracownikiem tego podmiotu.

A. C. udała się też wraz z K. K. do placówki (...), gdzie pomagała mu przy wypełnieniu wniosku kredytowego.

Z przyznanego kredytu 15% miało przypaść dla K. K., a pozostała część dla A. C..

K. K. ubiegał się wówczas o 20.000 zł kredytu, niemniej nie został on mu przyznany.

częściowo wyjaśnienia K. K.

854v, 1058/akt (...)

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

1120-1138/akt (...)

kopia dokumentacji (...) związana z ubieganiem się K. K. o pożyczkę

545-549/ akt (...)

1.1.7.

A. C.

w okresie od września do października 2005r. w W. województwa (...) podżegała K. K., aby pobił R. K. bądź spowodował uszkodzenie pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...), w celu uniemożliwienia złożenia przez niego zeznań w sprawie o sygnaturze (...) prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową w C..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. C. zwróciła się do K. K. o to, aby "zajął się konkubentem jej wspólniczki", aby go pobił lub uszkodził samochód, którym się wówczas poruszał, aby osoba ta nie mogła dotrzeć do Sądu w C., gdzie miała złożyć zeznania.

częściowo wyjaśnienia K. K.

854/akt (...)

wyjaśnienia B. F.

675v/ akt (...)

1.1.8.

A. C.

w okresie od dnia 18 października 2005 r. do dnia 24 października 2005 r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do tożsamości kredytobiorcy oraz jego zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 8000 zł (...) S.A. przy ul. (...) w W., w kwocie 100.000,00 zł (...) S.A. przy Al. (...) w W. i w kwocie 17.471,00 zł (...) S.A. przy Al. (...) w W. w ten sposób, że podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu R. L. w firmie (...) z siedzibą w G. ul. (...) i uzyskiwanych przez niego dochodach, a następnie S. S. podając się za R. L. i posługując się dowodem osobistym wystawionym na dane R. L., składał te dokumenty ubiegając się o wyżej opisane kredyty, a które to zaświadczenia miały istotne miał znaczenie dla udzielenia kredytów.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. C. B. S. poznała przez B. F..

B. S. poinformowała, że ma klienta, który chciałby wziąć duży kredyt, na co A. C. przystała. B. S. przyjechała z tym mężczyzną, który przedstawił się jako R. L.. Wnioski na dane personalne - R. L. zostały złożone w kilku placówkach bankowych, tj. w (...), (...) przy Pl. (...), (...) przy Hotelu (...), (...), (...) przy ul. (...).

Z udzielonych kredytów A. C. i B. F. miały otrzymać po 15%.

Zaświadczenie o zatrudnieniu R. L., datowane 22 października 2005 r., zostało wypełnione treścią i podpisane w miejscu (...) przez A. C.. Zaświadczenie to stwierdzało nieprawdziwe informacje odnośnie zatrudnienia i wysokości dochodów R. L. w (...) w G. ul. (...).

(...) odmówił udzielenia kredytu, gdy w wyniku procedury sprawdzenia zatrudnienia R. L. w firmie (...), uzyskano informację, że w budynku, gdzie miała się mieści firma (...), taka firma nie jest tam znana.

W dniu 18 października 2005 r. osoba podająca się za R. L. ubiegała się o uzyskanie pożyczki w kwocie 8.000 zł w (...) SA przedkładając zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach wypełnione pismem ręcznym przez A. C. na druku bankowym, datowanym 18 października 2005 r. ze stemplem (...) i zawierające nieprawdziwe informacje odnośnie zatrudnienia i wysokości dochodów R. L..

W dniu 20 października 2005 r. osoba podająca się za R. L. ubiegała się o uzyskanie kredytu w kwocie 100.000 zł.

Zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości zarobków, datowane 18 października 2005 r., zawierające nieprawdziwe informacje o zatrudnieniu R. L. i uzyskiwaniu przez niego dochodów w wysokości 8.200 zł na potrzeby ubiegania się o kredyt w (...) SA, wypełnione zostało treścią przez A. C. i podpisane przez nią w miejscu pieczęci imiennej (...).

Kredyt nie został udzielony z uwagi na negatywną weryfikację zaświadczenia o zatrudnieniu.

wyjaśnienia B. F.

251-254,674-675, 844-845,1145-1146/akt (...)

wyjaśnienia B. S.

22/akt (...),

1760

zeznania A. P.

1017-1019/akt (...)

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

1120-1138/akt (...)

zeznania M. B. (2)

982-983/ akt (...)

zaświadczenie o zatrudnieniu w (...)

999/ akt (...)

zeznania Z. T.

955/akt (...)

zeznania A. L.

941-945/akt (...)

zaświadczenie o zarobkach na druku (...) SA

965a /akt (...)

zeznania M. S.

1127/akt (...)

pismo Banku (...) wraz z wnioskiem i zaświadczeniem o zarobkach z dnia 18.10.2005 r.

718-726/akt (...)

R. L. utracił wskutek kradzieży dokumenty, w tym dowód osobisty w dniu 8 września 2005 r., co zgłosił na Policji

zeznania R. L.

340-341/akt (...)

1.1.9.

A. C.

w dniu 2 listopada 2005r. w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, po uprzednim wprowadzeniu w błąd co do tożsamości kredytobiorcy oraz jego zatrudnienia i wysokości osiąganych dochodów, doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 zł (...) S.A. przy ul. (...) w W., w ten sposób, że podrobiła zaświadczenia o zatrudnieniu R. L. w firmie (...) z siedzibą w G. ul. (...) i uzyskiwanych przez niego dochodach, a następnie S. S. podając się za R. L. i okazując dowód osobisty na to nazwisko wprowadził pracownika banku w błąd co do swojej tożsamości i złożył wyżej wymieniony dokument ubiegając się o ten kredyt, a który to dokument miał istotne znaczenie dla udzielenia kredytu.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wniosek o udzielenie kredytu w kwocie nie mniejszej niż 30.000 zł, a postulowany o 35.000 zł został złożony w dniu 25 października 2005 r.

(...) w W. przyznał osobie podającej się za R. L. kredyt w kwocie 30.000 zł na podstawie umowy kredytu zawartej w dniu 2 listopada 2005 r.

Zaświadczenie o zatrudnieniu R. L., datowane 18 października 2005 r., zostało wypełnione treścią i podpisane w miejscu (...) przez A. C.. Zaświadczenie to stwierdzało nieprawdziwe informacje odnośnie zatrudnienia i wysokości dochodów R. L. w (...) w G. ul. (...)

umowa kredytu z dnia 02.11.2005 r. wraz z wnioskiem, zaświadczeniem o zatrudnieniu , zgodą na obciążanie rachunku i kopią dowodu osobistego

976/akt (...)

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

1120-1138/akt (...)

pismo (...) z dnia 10.03.2006 r. wraz z kopią wniosku kredytowego i jego załącznikami

740-760/ akt (...)

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

protokół przeszukania pojazdu wraz ze spisem i opisem rzeczy

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ w czasie przeprowadzania czynności przeszukania pojazdu, w którym zatrzymana została m.in. A. C., a w którym znajdowały się dokumenty związane z ubieganiem się o kredyty przez J. K. (1), B. Z., R. L., K. K.

Należy wskazać, że pojazdem, który poddano przeszukaniu, a w wyniku którego ujawniono w/w dokumenty, kierowała A. C.. Wskazują na to zeznania M. K. (1).

zeznania M. K. (1).

Zeznania rzeczowe i spójne, świadek jako funkcjonariusz Policji zaangażowany był w czynności zatrzymania A. C., po tym jak dokonano ujęcia J. K. (1), która zrelacjonowała rolę A. C., J. S. i B. F. w przestępczym procederze. Świadek ten opisał spontaniczne relacje J. K. (1), które zostały przez nią złożone bezpośrednio po zatrzymaniu i które spójne były z wyjaśnieniami J. K. (1) z etapu postępowania przygotowawczego.

dokumenty kredytowe z (...) SA O/Z.

dokumenty prywatne nie budzące wątpliwości co do powstania w okolicznościach, w jakich zeznała o tym świadek - pracownik Banku

zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości dochodów w (...) z dnia 3.11.2005 r.

dokument stwierdzający okoliczności nieprawdziwe, niemniej jest to dokument, na podstawie którego J. K. (1) ubiegała się o przyznanie jej kredytu. Na dokumencie tym umieszczona została również adnotacja o potwierdzeniu przez pracownika Banku u J. S. faktu zatrudnienia J. K. (1)

częściowo wyjaśnienia A. C.

Wyjaśnienia złożone na etapie postępowania przygotowawczego uznać należało za wiarygodne w zakresie okoliczności dotyczących poznania J. S., J. K. (1), jak również w zakresie okoliczności dotyczących składania wniosków kredytowych przez J. K. (1), w tym jej fikcyjnego zatrudnienia w firmie (...). Jej depozycje z etapu postępowania przygotowawczego w pełni korelowały z dowodami z dokumentów zabezpieczonych od banków i ujawnionych w wyniku przeszukania

częściowo wyjaśnienia J. K. (1)

Wyjaśnienia złożone na etapie postępowania przygotowawczego uznać należało za wiarygodne w zakresie okoliczności dotyczących poznania J. S., charakteru pracy, jaką wykonywała na jego rzecz, okoliczności związanych z ubieganiem się o udzielenie kredytów, udziału A. C. w realizacji tych czynów. Wyjaśnienia z tego etapu były rzeczowe, spójne, w pełni korelowały z zabezpieczonymi w toku postępowania dokumentami. Depozycje tego świadka, złożone na etapie postępowania sądowego, stanowiły już natomiast wyłącznie przyjętą przez nią linię obrony, stały w opozycji do wcześniejszych wyjaśnień, sprowadzały się w istocie do negowania faktów, które wcześniej spontanicznie sama przyznała. Depozycje te obliczone były już wyłącznie na uwolnienie się od grożącej jej odpowiedzialności karnej.

zeznania D. W.

zeznania rzeczowe, w pełni korelujące z treścią dokumentacji bankowej powstałej w związku z ubieganiem się o w/w kredyt,

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

Opinia pełna i jasna, biegły szczegółowo opisał przebieg badań i wskazał na te okoliczności, które stanowiły podstawę jego wniosków końcowych. Opinia została sporządzona w sposób rzetelny i prawidłowy. Wyprowadzone na podstawie badań wnioski końcowe były logiczne, wewnętrznie niesprzeczne i kategoryczne. Wnioski przedstawione w opinii nie budziły wątpliwości Sądu, dlatego też w pełni je podzielił. Rzetelności tej opinii nie podważała również żadna ze stron procesu, wobec czego Sąd uznał w/w dowód za wiarygodny stanowiący podstawę ustaleń faktycznych w sprawie.

1.1.2

zeznania J. K. (2)

zeznania rzeczowe, w pełni korelujące z treścią dokumentacji bankowej powstałej w związku z ubieganiem się o w/w kredyt

wniosek o udzielenie kredytu wraz z załącznikami, w tym zaświadczeniem o zatrudnieniu i wysokości dochodów z dnia 3.11.2005 r.

dokumenty, na podstawie których J. K. (1) ubiegała się o udzielenie jej kredytu; Dokumenty nadesłane przez Bank, nie budzące wątpliwości co do tego, że zostały złożone przez J. K. (1) w tym właśnie celu.

protokół przeszukania pojazdu wraz ze spisem i opisem rzeczy

jak w pkt. 1.1.1

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

jak w pkt 1.1.1

wyjaśnienia J. K. (1)

jak w pkt 1.1.1

1.1.3

dokumenty kredytowe z (...) w W.

dokumenty prywatne nie budzące wątpliwości co do powstania w okolicznościach, w jakich zeznała o tym świadek - pracownik (...).

zeznania M. B. (1)

zeznania świadka rzeczowe, znajdujące oparcie w dokumentacji bankowej, jak również w pełni korelujące z wyjaśnieniami J. K. (1) złożonymi na etapie postępowania przygotowawczego

wyjaśnienia J. K. (1)

jak w pkt 1.1.1

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

jak w pkt 1.1.1

zaświadczenie o zatrudnieniu i wysokości dochodów w (...) z dnia 3.11.2005 r.

jak w pkt 1.1.1

1.1.4

wyjaśnienia B. Z.

wyjaśnienia spontaniczne i szczere, obrazujące zaangażowanie B. F. i A. C. w ubieganie się o udzielenie kredytów B. Z..

zeznania M. K. (2)

zeznania spójne, rzeczowe, zawierające opis własnych spostrzeżeń świadka oraz podejmowanych przez nią działań zmierzających do zweryfikowania prawdziwości i rzetelności przedstawianych dokumentów w związku z ubieganiem się B. Z. o kredyt

zeznania A. F.

depozycje spójne i rzeczowe, korelujące z wynikami przeprowadzonej analizy przez biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów, niesprzeczne z wyjaśnieniami B. Z.

częściowo wyjaśnienia A. C.

jak w pkt 1.1.1

wyjaśnienia B. F.

Depozycje spójne i rzeczowe, opisujące rolę A. C., J. S. i J. K. (1) w sposób logiczny, spójny z zabezpieczonymi dowodami z dokumentów.

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

jak w pkt 1.1.1

1.1.5

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

jak w pkt. 1.1.1

wniosek o udzielenie kredytu wraz z zaświadczeniem o zatrudnieniu D. S., zgodą na obciążanie rachunku i kopią dowodu osobistego

dokumenty nadesłane przez Bank, które zostały złożone w związku z ubieganiem się o kredyt, do których dołączone zostało podrobione zaświadczenie o zatrudnieniu. Nie ma wątpliwości co do tego, że tymi dokumentami D. S. (1) posługiwała się w czasie procedury bankowej

Pismo (...) z dnia 29.05.2006

dokument prywatny, sporządzony w oparciu o informacje gromadzone przez Bank w ramach prowadzonej działalności bankowej, nie budzący wątpliwości co do prawdziwości zawartych w nim danych

zeznania P. B.

zeznania spójne, w pełni korelujące z depozycjami D. S. (1), która przyznała, że nigdy nie była zatrudniona u pracodawcy, którego zaświadczeniem się posługiwała przy ubieganiu się o kredyt.

wyjaśnienia D. S. (1)

Depozycje spójne i rzeczowe, opisujące rolę A. C. w sposób logiczny, spójny z zabezpieczonymi dowodami z dokumentów.

1.1.6

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

jak w pkt. 1.1.1

kopia dokumentacji (...) związana z ubieganiem się K. K. o pożyczkę

dokumenty nadesłane przez (...), które zostały złożone w związku z ubieganiem się o pożyczkę, do których dołączone zostało podrobione zaświadczenie o zatrudnieniu. Nie ma wątpliwości co do tego, że tymi dokumentami K. K. posługiwał się w czasie ubiegania się o to wsparcie finansowe

1.1.7

częściowo wyjaśnienia K. K.

wyjaśnienia złożone spontanicznie, w których świadek przytoczył słowa, jakie A. C. skierowała do niego, oczekując od niego zachowania polegającego na tym, że "ma się zająć mężem jej wspólniczki". Podał również, czemu miałby służyć atak na tę osobę.

W dacie, gdy świadek składał te wyjaśnienia jako podejrzany nie istniały powody, które mogłyby go skłaniać do złożenia wyjaśnień fałszywie obciążających A. C.. Z pewnością powodem tym nie mógł być fakt, jak powoływał się w toku zeznań składanych w niniejszym postępowaniu, fakt pobytu jego żony w detencji i obawy, że dzieci mogą trafić do domu dziecka, z uwagi na to, że J. K. (1) została zwolniona w dniu 2 stycznia 2006 r., a wyjaśnienia tej treści składał dopiero 19 maja 2006 r.

wyjaśnienia B. F.

depozycje B. F. w odniesieniu do tego czynu zarzucanego oskarżonej są wprawdzie lakoniczne, niemniej koresponduję z twierdzeniami K. K., do którego A. C. zwróciła się podżegając go do dokonania przestępstwa.

1.1.8

wyjaśnienia B. S.

depozycje świadka, przesłuchiwanego wówczas w charakterze podejrzanej co do popełnienia czynu, okazały się spójne z zeznaniami R. L., którzy przyznał okoliczność utraty dowodu osobistego, jak również z zeznaniami A. P., która rozpoznała, że podający się za R. L. mężczyzna jest faktycznie S. S.

zeznania A. P.

zeznania rzeczowe, świadek opisała okoliczności, których była bezpośrednim obserwatorem,

zeznania M. B. (2)

depozycje rzeczowe, oparte na informacjach, jakie Bank uzyskał w związku z ubieganiem się przez osobę podającą się za R. L. w (...) o raz o przyczynach wydania decyzji negatywnej

zeznania A. L.

zeznania rzeczowe i spójne, opierające się na spostrzeżeniach pracowników Banku, którzy powiązali ubieganie się o kredyt przez J. K. (1) i R. L. tym, że towarzyszyła im ta sama osoba, tj. B. F.

zeznania Z. T.

zeznania wiarygodne, aczkolwiek potwierdzające tylko dane wynikające z dokumentów bankowych

zaświadczenie o zarobkach na druku (...) SA

dokument prywatny, nadesłany przez Bank, a uzyskany w związku z ubieganiem się przez osobę podającą się za R. L. o kredyt, nie ma wątpliwości co do tego, że jest to ten dokument, który wykorzystany był w procedurze bankowej w związku z ubieganiem się o kredyt

zeznania M. S.

depozycje rzeczowe, oparte na informacjach, jakie Bank uzyskał w związku z ubieganiem się przez osobę podającą się za R. L. w (...) o raz o przyczynach wydania decyzji negatywnej

pismo (...) wraz z wnioskiem i zaświadczeniem o zarobkach z dnia 18.10.2005 r.

dokumenty prywatne, nadesłane przez Bank, a uzyskane w związku z ubieganiem się przez osobę podającą się za R. L. o pożyczkę, nie ma wątpliwości co do tego, że są to dokumenty, które wykorzystane były w procedurze bankowej w związku z ubieganiem się o kredyt

wyjaśnienia B. F.

Depozycje złożone na etapie postępowania przygotowawczego były spójne i rzeczowe, opisujące rolę A. C., J. S. i J. K. (1) w sposób logiczny, spójny z zabezpieczonymi dowodami z dokumentów. Depozycje złożone przez tę osobą w sprawie własnej na etapie postępowania sądowego, gdzie negowała ona swój udział, stanowiły li tylko przyjętą linię obrony

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

jak w pkt 1.1.1

zaświadczenie o zatrudnieniu w (...)

dokument prywatny, nadesłany przez Bank, a uzyskany w związku z ubieganiem się przez osobę podającą się za R. L. o kredyt, nie ma wątpliwości co do tego, że jest to ten dokument, który wykorzystany był w procedurze bankowej w związku z ubieganiem się o kredyt

1.1.9

opinia z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów

jak w pkt 1.1.1

pismo (...) z dnia 10.03.2006 r. wraz z kopią wniosku kredytowego i jego załącznikami

dokument prywatny, sporządzony w oparciu o informacje gromadzone przez Bank w ramach prowadzonej działalności bankowej, nie budzący wątpliwości co do prawdziwości zawartych w nim danych

umowa kredytu z dnia 02.11.2005 r. wraz z wnioskiem, zaświadczeniem o zatrudnieniu , zgodą na obciążanie rachunku i kopią dowodu osobistego

dokumenty prywatne, nadesłane przez Bank, a uzyskane w związku z ubieganiem się przez osobę podającą się za R. L. o pożyczkę, nie ma wątpliwości co do tego, że są to dokumenty, które wykorzystane były w procedurze bankowej w związku z ubieganiem się o kredyt

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

1.1.2

1.1.3

wyjaśnienia J. S.

Depozycje sprzeczne z wyjaśnieniami J. K. (1) i A. C. pochodzącymi z etapu postępowania przygotowawczego, kiedy to osoby te składały wyjaśnienia spontanicznie relacjonując role każdej z nich oraz mechanizm wyłudzania kredytów. Wyjaśnienia te stanowiły wyłącznie przyjętą przez J. S. linię obrony, mającą uchronić go przed odpowiedzialnością karną.

1.1.7

częściowo wyjaśnienia K. K.

zeznania K. K. w odniesieniu do podżegania go do wpłynięcia na "konkubenta" wspólniczki A. C., w których zaprzecza on tym okolicznościom, nie wytrzymują konfrontacji z faktami, na które się sam powołuje. Powód, dla którego – jak twierdzi - miałby wówczas składać wyjaśnienia tej treści, nie istniał, gdyż J. K. (1) została zwolniona na pięć miesięcy przed jego przesłuchaniem, stąd niewiarygodne jest, aby kierując się obawą, że dzieci trafią do domu dziecka, godził się na podpisywanie protokołów, co do których miał tak istotne zastrzeżenia później.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W myśl art. 286 § 1 kk karze podlega ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Nie jest wymagane, aby dla wprowadzenia w błąd sprawca podejmował szczególne czynności, polegające na działaniu podstępnym lub chytrym. Dla uznania, że mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd wystarczające jest każde jakiekolwiek działanie lub zaniechanie, które może doprowadzić do powstania błędnego wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem. Wprowadzenie w błąd dotyczyć musi natomiast tzw. istotnych okoliczności danej sprawy, które mogą mieć wpływ na podjęcie przez oszukiwaną osobą określonej decyzji rozporządzenia mieniem.

Korzyścią majątkową w myśl art. 115 § 4 kk jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo innego.

Oszustwo z punktu widzenia znamion strony podmiotowej może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim, szczególnie zabarwionym (kierunkowym - dolus coloratus), obejmującym zarówno cel, jak i sposób działania sprawcy.

Odpowiedzialności karnej na podstawie art. 297 § 1 kk podlega natomiast ten, kto w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi - kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę lub nierzetelny dokument albo nierzetelne pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia.

Zgodnie zaś z art. 13 § 1 kk odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Usiłowanie obejmuje: zamiar popełnienia czynu zabronionego, zachowanie stanowiące bezpośrednie zmierzanie do dokonania czynu zabronionego i brak dokonania zamierzonego czynu. Bezpośrednie zmierzanie do dokonania należy odnosić do znamion czynności wykonawczej czynu zabronionego, którego dokonanie jest objęte zamiarem sprawcy (zob. Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 20 listopada 2019 r., II AKa 324/19, Legalis nr 2271987).

W myśl art. 18 § 1 kk odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.

Zawarte w art. 18 § 1 k.k. znamię współsprawstwa, jakim jest "wspólne i w porozumieniu wykonywanie czynu zabronionego realizuje także ten współdziałający, który nie biorąc osobiście udziału w czynności sprawczej tego czynu, swoim zachowaniem zapewnia realizację uzgodnionego z tą osobą wspólnego przestępczego zamachu. Wkład w realizację znamienia skutkowego w ramach przyjętego między sprawcami działającymi w porozumieniu podziału ról, musi być jednak na tyle istotny, by można było przyjąć, że umożliwiał on, a nie tylko ułatwiał wykonanie wspólnego zamiaru (zob. Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 27 listopada 2019 r., II AKa 152/19, Lex 2764877). Działanie wspólnie i w porozumieniu nie ogranicza się do takich sytuacji, gdy wszystkie elementy i przebieg podjętego działania wynikają z uprzedniego uzgodnienia między współdziałającymi, lecz mieści w sobie również takie działania, których podjęcie dyktuje, czy wymusza dynamiczny rozwój wydarzeń, o ile postawa współdziałającego nie dostarczy podstaw do przyjęcia, iż nie akceptuje on działań nieuzgodnionych, wykraczających poza zakres wstępnego porozumienia (zob. Wyrok SA w Łodzi z dnia 13 listopada 2019 r., II AKa 296/19, Lex 3188597).

Natomiast w myśl art. 11 § 2 kk jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Odnosząc powyższe do rozpoznawanej sprawy Sąd w świetle zgromadzonych dowodów nie miał wątpliwości, że A. C. w dniu 9 listopada 2005 roku w Z., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić bank (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 34.000 zł poprzez wprowadzenie pracowników banku (...) S.A. w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów, w ten sposób, że wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) sp. z o. o. z siedzibą w W., ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskania zarobków przez J. K. (1) w tej firmie, podpisane przez prezesa zarządu tej spółki, które następnie J. K. (1) przedłożyła w banku w trakcie procedury o udzielenie kredytu, a które to zaświadczenie miało istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Oczywistym bowiem jest, że bank po przyjęciu wniosku kredytowego, dokonuje oceny klienta oraz weryfikuje dostarczone dokumenty, w tym ocenia zdolność kredytową klienta. To między innymi od niej zależy, czy decyzja w sprawie przyznania kredytu będzie pozytywna czy też nie. Doświadczenie życiowe podpowiada, że oskarżona zdawała sobie sprawę z faktu, że wypełnienie przez nią zaświadczenia o zatrudnieniu, w sytuacji gdy J. K. (1) nie była w ogóle pracownikiem (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. w celu złożenia tego dokumentu w trakcie przeprowadzenia procedury udzielenia kredytu, świadczy o bezprawności takiego czynu. A. C. poprzez wypełnienie zaświadczenie o zatrudnieniu J. K. (1), podpisanego przez prezesa spółki, a następnie złożonego przez J. K. (1) w banku, wprowadziła w błąd pracowników banku. Błąd polegał na tym, że u pracowników banku wywołano mylne wyobrażenie, że J. K. (1) jest faktycznie zatrudniona w (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. i, że posiada ona zdolność kredytową z uwagi na wysokość osiąganych przez nią zarobków wskazanych w tym zaświadczeniu. W rzeczywistości nie była ona zatrudniona, a co za tym idzie nie osiągała wskazanego w nim zarobku. Natomiast zgłoszenie J. K. (1) do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych miało na celu jedynie uwiarygodnienie tego zatrudnienia. Działanie oskarżonej realizowało zatem już jedno ze znamion, a mianowicie wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd. Na podstawie tego błędnego przekonania bank (...) S.A. miał podjąć decyzję o udzieleniu i wypłacie kredytu w kwocie 34.000 zł, a więc niekorzystnie rozporządzić mieniem.

Działanie oskarżonej miało niewątpliwie charakter umyślny pod postacią zamiaru bezpośredniego obejmującego nie tylko sposób działania (wprowadzenie w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych dochodów), ale także cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej, czyli powiększenie swojego majątku o kwotę kredytu w wysokości 34.000 zł. Zamiarem A. C. było uzyskanie części środków z kredytu bankowego, do czego faktycznie nie doszło. W tych okolicznościach wypełnienie treścią i podpisanie cudzymi danymi zaświadczenia o zatrudnieniu i przedłożenie go w banku przez J. K. (1) stworzyło grunt do uznania, że zachowanie oskarżonej A. C. przybrało formę usiłowania dokonania przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk, gdyż do jego zrealizowania nie doszło nie na skutek dobrowolnego odstąpienia, lecz w wyniku odmowy udzielenia tego kredytu przez bank, stąd też w kwalifikacji prawnej przyjęto także art. 13 § 1 kk. Podkreślenia bowiem wymaga, że zawnioskowany przez J. K. (1) kredyt nie został udzielony z powodów proceduralnych i negatywnej weryfikacji dokumentów ze strony banku, a nie z uwagi na złożenie przez J. K. (1) zaświadczenia wypełnionego przez A. C..

Sąd nie miał również wątpliwości, że A. C. działała wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i J. S.. O powyższym świadczy zachowanie oskarżonej, która uzgodniła sposób zaciągnięcia kredytów w bankach, wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu J. K. (1), które podpisał również J. S. i J. K. (1). Z tak wystawionym zaświadczeniem J. K. (1) za namową J. S. udała się do wybranej placówki bankowej, gdzie wystąpiła o udzielenie jej kredytu. Dokumenty niezbędne do ubiegania się o kredyt J. K. (1) otrzymała od J. S.. Oskarżona wspólnie z innymi ustalonymi współsprawcami brała zatem aktywny udział w przestępczym procederze. W pełni akceptowała zachowanie swoje i każdego ze współsprawców obejmując je świadomością i wolą. Oskarżona działała zatem metodycznie według podziału ról, co nie wyklucza uznania, że działała wspólnie i w porozumienia z innymi ustalonymi osobami. Dla odpowiedzialności karnej oskarżonej pozostaje bowiem bez znaczenia fakt, czy każdy z nich swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa.

Z kwalifikacji prawnej czynu wyeliminowano art. 270 § 1 kk, albowiem jak wynika z opinii biegłego z zakresu pisma ręcznego treść zaświadczenia o zatrudnieniu została wprawdzie wypełniona przez oskarżoną, lecz podpisane zostało przez J. S. jako prezesa zarządu tej spółki. Było to zatem oświadczenie stwierdzające okoliczności nieprawdziwe, lecz nie był to dokument podrobiony, ani też przerobiony.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk jak w pkt 3.1.

W świetle zgromadzonych dowodów Sąd nie miał wątpliwości, że A. C. w dniu 9 listopada 2005 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłowała doprowadzić (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 21.500 zł poprzez wprowadzenie pracowników (...) S.A. w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów, w ten sposób, że wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) sp. z o. o. z siedzibą w W., ul. (...) co do kwestii zatrudnienia i uzyskania zarobków przez J. K. (1) w tej firmie, podpisane przez prezesa zarządu tej spółki, które następnie J. K. (1) przedłożyła w banku w trakcie procedury o udzielenie kredytu, które to zaświadczenie miało istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Oczywistym bowiem jest, że bank po przyjęciu wniosku kredytowego, dokonuje oceny klienta oraz weryfikuje dostarczone dokumenty, w tym ocenia zdolność kredytową klienta. To między innymi od niej zależy czy decyzja w sprawie przyznania kredytu będzie pozytywna czy też nie. Bezspornym jest, że oskarżona zdawała sobie sprawę z faktu, że wypełnienie przez nią zaświadczenia o zatrudnieniu, w sytuacji gdy J. K. (1) nie była w ogóle pracownikiem (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. w celu złożenia tego dokumentu w trakcie przeprowadzenia procedury udzielenia kredytu, świadczy o bezprawności takiego czynu. A. C. poprzez wypełnienie zaświadczenie o zatrudnieniu J. K. (1), podpisanego przez prezesa spółki, a następnie złożonego przez J. K. (1) w banku, wprowadziła w błąd pracowników banku. Błąd polegał na tym, że w pracownikach banku mylnie wytworzono wyobrażenie, że J. K. (1) jest faktycznie zatrudniona w (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. i, że posiada ona zdolność kredytową z uwagi na wysokość osiąganych przez nią zarobków wskazanych w tym zaświadczeniu. W rzeczywistości nie była ona zatrudniona, a co za tym idzie nie osiągała wskazanego w nim zarobku. Natomiast zgłoszenie J. K. (1) do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych miało na celu jedynie uwiarygodnienie tego zatrudnienia. Działanie oskarżonej realizowało zatem już jedno ze znamion, a mianowicie wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd. Na podstawie tego błędnego przekonania (...) S.A. miał podjąć decyzję o udzieleniu i wypłacie kredytu w kwocie 21.500 zł, a więc niekorzystnie rozporządzić mieniem.

Działanie oskarżonej miało charakter umyślny pod postacią zamiaru bezpośredniego obejmującego nie tylko sposób działania (wprowadzenie w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych dochodów), ale także cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej, czyli powiększenie swojego majątku o kwotę kredytu w wysokości 21.500 zł. Sąd nie miał bowiem wątpliwości, że zamiarem A. C. było uzyskanie kredytu bankowego, do czego faktycznie nie doszło. Powyższe niewątpliwie oznacza, że oskarżona zdawała sobie w pełni sprawę z przestępczego zamiaru co do wyłudzenia kredytu. W tych okolicznościach wypełnienie treścią i podpisanie cudzymi danymi zaświadczenia o zatrudnieniu i przedłożenie go w banku przez J. K. (1) stworzyło grunt do uznania, że zachowanie oskarżonej A. C. przybrało formę usiłowania dokonania przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk, gdyż do jego zrealizowania nie doszło nie na skutek dobrowolnego odstąpienia, lecz w wyniku odmowy udzielenia tego kredytu przez bank, stąd też w kwalifikacji prawnej przyjęto także art. 13 § 1 kk. Podkreślenia bowiem wymaga, że zawnioskowany przez J. K. (1) kredyt nie został udzielony z powodów proceduralnych i negatywnej weryfikacji dokumentów ze strony banku, a nie z uwagi na złożenie przez J. K. (1) zaświadczenia wypełnionego przez A. C..

W zakresie działania A. C. i innych ustalonych osób wspólnie i w porozumieniu jak w pkt 3.1 (I).

Z przyczyn przywołanych w pkt 3.1. również wyeliminowano kwalifikację z art. 270 § 1 kk.

3.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk jak w pkt 3.1.

Odpowiedzialności karnej z przepisu art. 270 § 1 kk podlega kto w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa. Zachowanie się sprawcy przestępstwa polega na podrobieniu lub przerobieniu dokumentu (fałsz materialny) lub też użyciu takiego dokumentu jako autentycznego. Podrobienie oznacza wykonanie czynności, dzięki którym to, co w rzeczywistości nie jest autentyczne (w całości bądź w części), może być za takie uważane. Podrobienie dokumentu jest więc stworzeniem czegoś, co może być uważane za dokument autentyczny (lub jego część), a co w rzeczywistości dokumentem autentycznym (lub jego częścią) nie jest. Przerobieniem jest dokonywanie fizycznych zmian w istniejącym autentycznym dokumencie lecz tylko takich, które takiej przerobionej postaci nadają pozory autentyczności (zob. Kodeks karny. Komentarz, red. M. Filar, Komentarz do art. 270 Kodeksu karnego, Michał Kalitowski, WK 2014, teza nr 4, 6). Użycie za autentyczny to przedstawienie lub przedłożenie podrobionego czy przerobionego dokumentu osobie prywatnej albo instytucji, czyli wykorzystywanie funkcji, jakie może pełnić taki podrobiony czy przerobiony dokument. Używającym dokumentu może być ten, kto go podrobił lub przerobił. W takim stanie rzeczy obie te czynności stanowią jedno przestępstwo (Górniok (w:) Górniok i in., t. II, s. 372). Przestępstwo z § 1 można popełnić tylko w zamiarze bezpośrednim, jeśli chodzi o przerobienie lub podrobienie, oraz w obu postaciach umyślności, jeśli chodzi o używanie. Zgodnie z art. 115 § 14 k.k. dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji, z którym jest związane określone prawo albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne (zob. Kodeks karny. Komentarz, red. V. Konarska-Wrzosek, Komentarz do art. 270 Kodeksu karnego, A. Lach, WK 2016, teza nr 3-4).

W świetle zgromadzonych dowodów Sąd nie miał wątpliwości, że A. C. w dniu 4 listopada 2005 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 7.500 zł poprzez wprowadzenie pracowników (...) S.A. w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez J. K. (1) dochodów podrabiając zaświadczenie o zatrudnieniu z (...) sp. z o. o. z siedzibą w W., ul. (...) poprzez wypełnienie go treścią o zarobkach oraz podpisanie się na nim jako Główna Księgowa E. Z., podrabiając tym samym podpis, co do kwestii zatrudnienia i uzyskania zarobków przez J. K. (1) w tej firmie, które następnie J. K. (1) przedłożyła w banku w trakcie procedury o udzielenie kredytu, które to zaświadczenie miało istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Oczywistym bowiem jest, że bank po przyjęciu wniosku kredytowego, dokonuje oceny klienta oraz weryfikuje dostarczone dokumenty, w tym ocenia zdolność kredytową klienta. To między innymi od niej zależy czy decyzja w sprawie przyznania kredytu będzie pozytywna czy też nie. Bezspornym jest, że oskarżona zdawała sobie sprawę z faktu, że wypełnione przez nią zaświadczenie o zatrudnieniu i podpisanie się pod jego treścią jako Główna Księgowa E. Z., nie potwierdza okoliczności w nim stwierdzonych i że wypełniła je w celu przedłożenia w trakcie procedury przyznania kredytu. Oskarżona wiedziała, że J. K. (1) nie była w ogóle pracownikiem (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. i że wypełniła je w celu przedłożenia w trakcie procedury przyznania kredytu. A. C. poprzez wypełnienie zaświadczenie o zatrudnieniu J. K. (1) i podpisanie się pod nim imieniem i nazwiskiem E. Z. jako główna księgowa, jak też podpisanego przez prezesa spółki, a następnie złożonego przez J. K. (1) w banku, wprowadziła w błąd pracowników banku. Błąd polegał na tym, że u pracowników banku wywołano mylne wyobrażenie, że J. K. (1) jest faktycznie zatrudniona w (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. i, że posiada ona zdolność kredytową z uwagi na wysokość osiąganych przez nią zarobków wskazanych w tym zaświadczeniu. W rzeczywistości nie była ona zatrudniona, a co za tym idzie nie osiągała wskazanego w nim zarobku. Natomiast zgłoszenie J. K. (1) do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych miało na celu jedynie uwiarygodnienie tego zatrudnienia. Powyższe niewątpliwie oznacza, że oskarżona zdawała sobie w pełni sprawę z przestępczego zamiaru co do wyłudzenia kredytu. Na podstawie tego błędnego przekonania (...) S.A. podjął decyzję o udzieleniu i wypłacie kredytu w kwocie 7.500 zł, a więc niekorzystnie rozporządził mieniem. Wypełnienie treścią zaświadczenia o zatrudnieniu i podpisanie go przez oskarżoną jako Główna Księgowa E. Z., stanowiło podrobienie podpisu, który to fakt znalazł potwierdzenie w końcowych wnioskach opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów. Nie można mieć przy tym jakichkolwiek wątpliwości, że w/w zaświadczenie o zatrudnieniu, nosi cechy dokumentu, o jakim mowa w art. 115 § 1 i 14 kk, zaś podrobienie przez oskarżoną podpisu osoby, od której miał pochodzić, wyczerpuje znamiona ustawowe występku fałszerstwa z art. 270 § 1 kk. Jak wskazano wyżej zaświadczenie o zatrudnieniu miało istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego w rozumieniu art. 297 § 1 kk. Wobec posłużenia się przez J. K. (1) podrobionym dokumentem wprowadzenie w błąd pokrzywdzonego było oczywiste i skutkowało uszczerbkiem w majątku pokrzywdzonego będącego następstwem niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 7.500 zł.

Działanie oskarżonej miało charakter umyślny pod postacią zamiaru bezpośredniego obejmującego nie tylko sposób działania (wprowadzenie w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych dochodów), ale także cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej, czyli powiększenie swojego majątku o kwotę kredytu w wysokości 7.500 zł. Sąd nie miał bowiem wątpliwości, że zamiarem A. C. było uzyskanie kredytu bankowego.

Sąd nie miał również wątpliwości, że A. C. działała wspólnie i w porozumieniu z B. F., J. K. (1) i inną ustaloną osobą. O powyższym świadczy zachowanie oskarżonej, która uzgodniła sposób zaciągnięcia kredytów w bankach, wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu J. K. (1), które następnie podpisała ona oraz J. S. i J. K. (1). Z tak wystawionym zaświadczeniem J. K. (1) za namową J. S. udała się do wybranej placówki bankowej, gdzie wystąpiła o udzielenie jej kredytu. Dokumenty niezbędne do ubiegania się o kredyt J. K. (1) otrzymała od J. S.. Jednocześnie biorąc pod uwagę, że J. K. (1) posłużyła się zaświadczeniem o zatrudnieniu wypełnionym i podpisanym przez A. C. jako Główna Księgowa E. Z., jak również dokonała podziału przyznanego kredytu między siebie oraz innych współsprawców, przyznając sobie największą część wyłudzonych środków pieniężnych, to oskarżona A. C. zdawała sobie w pełni sprawę z przestępnego zamiaru pozostałych współsprawców co do wyłudzenia kredytu. Oskarżona w pełnia akceptowała zachowanie swoje i każdego ze współsprawców obejmując je świadomością i wolą. Oskarżeni działali zatem metodycznie według podziału ról, co nie wyklucza uznania, że działali wspólnie i w porozumienia. Dla odpowiedzialności karnej oskarżonej pozostaje bowiem bez znaczenia fakt, czy każdy z nich swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa. Oskarżona wspólnie z innymi ustalonymi współsprawcami brała aktywny udział w przestępczym procederze.

3.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

IV

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk jak w pkt 3.1.

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 270 § 1 kk jak w pkt 3.3.

W świetle zgromadzonych dowodów wątpliwości Sądu nie budziło to, że A. C. w dniu 26 września 2005 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F. i B. Z., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowała doprowadzić (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 70.000 zł poprzez wprowadzenie pracowników w/w banku w błąd co do zatrudniania i wysokości osiąganych przez B. Z. dochodów, w ten sposób, że podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu w (...) z siedzibą w Z. (...). Dokument ten w formie in blanco podpisała A. F., córka B. F. w miejscu osoby upoważnionej do wystawienia dokumentu, następnie zaś A. C. wypełniła go treścią o zatrudnieniu i wysokości osiąganego dochodu, po czym został on opatrzony podrobioną pieczątką (...). Tak wypełnione zaświadczenie, stwierdzające nieprawdziwe okoliczności co do zatrudnienia B. Z. w (...), B. Z. przedłożył w banku podczas procedury kredytowej. Nie budzi przy tym wątpliwości, że dokument ten miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Oczywistym bowiem jest, że bank po przyjęciu wniosku kredytowego, dokonuje oceny klienta oraz weryfikuje dostarczone dokumenty, w tym ocenia zdolność kredytową klienta. To między innymi od niej zależy czy decyzja w sprawie przyznania kredytu będzie pozytywna czy też nie. A. C. poprzez wypełnienie zaświadczenie o zatrudnieniu B. Z., a następnie złożonego przez B. Z. w banku, wprowadziła w błąd pracowników banku. Błąd polegał na tym, że w pracownikach banku mylnie wytworzono wyobrażenie, że B. Z. jest faktycznie zatrudniony w (...) i, że posiada on zdolność kredytową z uwagi na wysokość osiąganych dochodów wskazanych w tym zaświadczeniu. W rzeczywistości nie był on zatrudniony i nie osiągał wskazanych dochodów. W tych okolicznościach Sąd nie miał wątpliwości, że działanie oskarżonej miało charakter umyślny pod postacią zamiaru bezpośredniego obejmującego nie tylko sposób działania (wprowadzenie w błąd), ale także cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej, czyli powiększenie swojego majątku o kwotę kredytu w wysokości 70.000 zł. Sąd nie miał bowiem wątpliwości, że zamiarem A. C. było uzyskanie kredytu bankowego, do czego faktycznie nie doszło. Oczywistym jest, że oskarżona zdawała sobie sprawę z faktu, że zaświadczenie o zatrudnieniu B. Z. stwierdza nieprawdziwe okoliczności co do zatrudnienia B. Z. w (...) oraz, że wypełniła je w celu przedłożenia w banku w trakcie procedury przyznania kredytu. Powyższe niewątpliwie oznacza, że oskarżona zdawała sobie w pełni sprawę z przestępczego zamiaru co do wyłudzenia kredytu. Wypełnienie treścią zaświadczenia o zatrudnieniu stanowiło podrobienie, który to fakt znalazł potwierdzenie w końcowych wnioskach opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów. Nie można mieć przy tym jakichkolwiek wątpliwości, że w/w zaświadczenie o zatrudnieniu, nosi cechy dokumentu, o jakim mowa w art. 115 § 1 i 14 kk. Sąd w świetle powyższych okoliczności nie miał wątpliwości, że działanie oskarżonej realizowało już jedno ze znamion, a mianowicie wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd na skutek podrobienia zaświadczenia o zatrudnieniu mającego istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Na podstawie tego błędnego przekonania (...) S.A. miał podjąć decyzję o udzieleniu i wypłacie kredytu w kwocie 70.000 zł, a więc niekorzystnie rozporządzić mieniem. W tych okolicznościach wypełnienie treścią i podpisanie cudzymi danymi zaświadczenia o zatrudnieniu i przedłożenie go w banku stworzyło grunt do uznania, że zachowanie oskarżonej A. C. przybrało formę usiłowania dokonania przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk, gdyż do jego zrealizowania nie doszło nie na skutek dobrowolnego odstąpienia, lecz w wyniku odmowy udzielenia tego kredytu przez bank, stąd też w kwalifikacji prawnej przyjęto także art. 13 § 1 kk. Podkreślenia bowiem wymaga, że zawnioskowany przez B. Z. kredyt nie został udzielony z powodów proceduralnych i negatywnej weryfikacji dokumentów ze strony banku.

Sąd nie miał jednocześnie wątpliwości, że wypełnienie przez A. C. zaświadczenia o zatrudnieniu dla B. Z., opatrzenie go podrobioną pieczątką oraz sposób jego wykorzystania poprzez przedłożenie przez B. Z. w banku w celu uzyskania kredytu w kwocie 70.000 zł w trakcie procedury kredytowej, objęte były porozumieniem osób współdziałających, w tym oskarżonej A. C.. Skoro oskarżona wypełniła zaświadczenie uprzednio w formie in blanco podpisane A. F. (córka B. F.), które następnie B. Z. przedłożył w banku w celu uzyskania kredytu bankowego, to zdawała sobie w pełni sprawę z przestępnego zamiaru co do wyłudzenia kredytu. Oskarżona wspólnie z innymi ustalonymi współsprawcami brała zatem aktywny udział w przestępczym procederze. W pełni akceptowała zachowanie swoje i każdego ze współsprawców obejmując je świadomością i wolą. Oskarżona działała zatem metodycznie według podziału ról, co nie wyklucza uznania, że działali wspólnie i w porozumienia. Dla odpowiedzialności karnej oskarżonej pozostaje bowiem bez znaczenia fakt, czy każdy z nich swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa.

3.5. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

V

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk jak w pkt 3.1.

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 270 § 1 kk jak w pkt 3.3.

W świetle zgromadzonych dowodów wątpliwości Sądu nie budziło to, że A. C. w dniu 10 listopada 2005 roku przy Placu (...) w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. F. i D. S. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowała doprowadzić (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 14.900 zł poprzez wprowadzenie pracowników w/w banku w błąd co do zatrudniania i wysokości osiąganych przez D. S. (1) dochodów, w ten sposób, że podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w W., ulica (...) wypełniając je treścią o zarobkach D. S. (1) oraz podpisując je w miejscu osoby upoważnionej do jego wystawienia, które to zaświadczenie stwierdzające nieprawdziwe okoliczności co do zatrudnienia i wysokości osiąganego dochodu, D. S. (1) przedłożyła w banku w trakcie procedury o udzielenie kredytu bankowego. Nie budzi przy tym wątpliwości, że dokument ten miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Oczywistym bowiem jest, że bank po przyjęciu wniosku kredytowego, dokonuje oceny klienta oraz weryfikuje dostarczone dokumenty, w tym ocenia zdolność kredytową klienta. To między innymi od niej zależy, czy decyzja w sprawie przyznania kredytu będzie pozytywna czy też nie. A. C. poprzez wypełnienie zaświadczenie o zatrudnieniu D. S. (1), a następnie poprzez złożenie go przez D. S. (1) w banku, wprowadziła w błąd pracowników (...) S.A. Błąd polegał na tym, że u pracowników banku wywołano mylne wyobrażenie, że D. S. (1) jest faktycznie zatrudniona w (...) i, że posiada ona zdolność kredytową z uwagi na wysokość osiąganych dochodów wskazanych w tym zaświadczeniu. W rzeczywistości nie była ona zatrudniona w tej spółce i nie osiągała wskazanych w zaświadczeniu dochodów. W tych okolicznościach Sąd nie miał wątpliwości, że działanie oskarżonej miało charakter umyślny pod postacią zamiaru bezpośredniego obejmującego nie tylko sposób działania (wprowadzenie w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych przez D. S. (1) dochodów), ale także cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd nie miał bowiem wątpliwości, że zamiarem A. C. było uzyskanie części środków z kredytu bankowego, do czego faktycznie nie doszło. Oczywistym jest, że oskarżona zdawała sobie sprawę z faktu, że zaświadczenie o zatrudnieniu D. S. (1) jest podrobione i stwierdza nieprawdziwe okoliczności co do jej zatrudnienia w podmiocie (...), co znalazło potwierdzenie w końcowych wnioskach opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów oraz, że wypełniła je w celu przedłożenia tego zaświadczenia przez D. S. (1) w trakcie procedury kredytowej. Nie można mieć przy tym jakichkolwiek wątpliwości, że w/w zaświadczenie o zatrudnieniu, stanowi dokument, o jakim mowa w art. 115 § 1 i 14 kk. Sąd w świetle powyższych okoliczności nie miał wątpliwości, że działanie oskarżonej realizowało już jedno ze znamion, a mianowicie wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd na skutek podrobienia zaświadczenia o zatrudnieniu mającego istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Na podstawie tego błędnego przekonania (...) S.A. miał podjąć decyzję o udzieleniu i wypłacie kredytu w kwocie 14.900 zł, a więc niekorzystnie rozporządzić mieniem.

Sąd nie miał jednocześnie wątpliwości, że wypełnienie przez A. C. zaświadczenia o zatrudnieniu dla D. S. (1) oraz sposób jego wykorzystania poprzez przedłożenie w banku w celu uzyskania kredytu w kwocie 14.900 zł, w banku w trakcie zainicjowanej przez D. S. (1) procedury kredytowej, objęte były porozumieniem osób współdziałających, w tym oskarżonej A. C.. Skoro oskarżona wypełniła zaświadczenie o zatrudnieniu i podpisała się w miejscu dla osoby upoważnionej do jego wystawienia, które następnie D. S. (1) przedłożyła w banku w celu uzyskania kredytu bankowego, to musiała zdawać sobie w pełni sprawę z przestępnego zamiaru co do wyłudzenia kredytu, zwłaszcza że gdyby D. S. (1) była zatrudniona w (...) to udałaby się do pracodawcy, a nie znajomej B. F., a więc oskarżonej. Oskarżona wspólnie z innymi ustalonymi współsprawcami brała zatem aktywny udział w przestępczym procederze. W pełni akceptowała zachowanie swoje i każdego ze współsprawców obejmując je świadomością i wolą. Oskarżona działała zatem metodycznie według podziału ról, co nie wyklucza uznania, że działali wspólnie i w porozumienia. Dla odpowiedzialności karnej oskarżonej pozostaje bowiem bez znaczenia fakt, czy każdy z nich swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa.

3.6. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

VI

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk jak w pkt 3.1.

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 270 § 1 kk jak w pkt 3.3.

W świetle zgromadzonych dowodów wątpliwości Sądu nie budziło to, że A. C. w dniu 19 września 2005 roku w W. przy Al. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. K., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej usiłowała doprowadzić (...) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.000 zł poprzez wprowadzenie pracowników w/w instytucji w błąd co do zatrudniania i wysokości osiąganych przez K. K. dochodów, w ten sposób, że podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu w (...) z siedzibą w C. Al. (...) oraz podpisując je czytelnym podpisem (...) w miejscu imiennej pieczątki (...), które to zaświadczenie stwierdzające nieprawdziwe okoliczności co do zatrudnienia i wysokości osiąganego dochodu, K. K. przedłożył w banku w trakcie procedury o udzielenie kredytu bankowego, do którego udał się wspólnie z A. C.. Nie budzi przy tym wątpliwości, że dokument ten miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Oczywistym bowiem jest, że bank po przyjęciu wniosku kredytowego, dokonuje oceny sytuacji rodzinno-majątkowej klienta oraz weryfikuje dostarczone dokumenty, w tym ocenia zdolność kredytową klienta. To między innymi od niej zależy, czy decyzja w sprawie przyznania kredytu będzie pozytywna czy też nie. A. C. poprzez wypełnienie zaświadczenie o zatrudnieniu K. K., a następnie załączenie tego zaświadczenia przez K. K. w (...)-u wprowadziła w błąd pracowników tej placówki. Błąd polegał na tym, że u pracowników (...) wywołano mylne wyobrażenie, że K. K. jest faktycznie zatrudniony w (...) z siedzibą w C. Al. (...) i, że posiada zdolność kredytową z uwagi na wysokość osiąganych dochodów wskazanych w tym zaświadczeniu. W rzeczywistości nie był on zatrudniony w spółce (...) i nie osiągał wskazanych w zaświadczeniu dochodów. W tych okolicznościach Sąd nie miał wątpliwości, że działanie oskarżonej miało charakter umyślny pod postacią zamiaru bezpośredniego obejmującego nie tylko sposób działania (wprowadzenie w błąd), ale także cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej, Oczywistym jest, że oskarżona zdawała sobie sprawę z faktu, że zaświadczenie o zatrudnieniu K. K. stwierdza nieprawdziwe okoliczności co do zatrudnienia go w (...), co znalazło potwierdzenie w końcowych wnioskach opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów oraz, że wypełniła je w celu przedłożenia w trakcie procedury przyznania kredytu. Z resztą do placówki (...) udała się razem z K. K. w celu udzielenia mu pomocy w wypełnieniu wniosku kredytowego, w tym załączenia zaświadczenia o zatrudnieniu. Powyższe niewątpliwie oznacza, że oskarżona zdawała sobie w pełni sprawę z przestępczego zamiaru co do wyłudzenia kredytu. Nie można mieć przy tym jakichkolwiek wątpliwości, że w/w zaświadczenie o zatrudnieniu, nosi cechy dokumentu, o jakim mowa w art. 115 § 1 i 14 kk. Na podstawie tego błędnego przekonania (...) miała podjąć decyzję o udzieleniu i wypłacie kredytu w kwocie 20.000 zł, a więc niekorzystnie rozporządzić mieniem. W tych okolicznościach wypełnienie treścią i podpisanie cudzymi danymi zaświadczenia o zatrudnieniu i przedłożenie go w (...) stworzyło grunt do uznania, że zachowanie oskarżonej A. C. przybrało formę usiłowania dokonania przestępstwa z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk, gdyż do jego zrealizowania nie doszło nie na skutek dobrowolnego odstąpienia, lecz w wyniku odmowy udzielenia tego kredytu, stąd też w kwalifikacji prawnej przyjęto także art. 13 § 1 kk. Podkreślenia bowiem wymaga, że zawnioskowany przez K. K. kredyt nie został udzielony z powodów proceduralnych.

Sąd nie miał jednocześnie wątpliwości, że wypełnienie przez A. C. zaświadczenia o zatrudnieniu dla K. K., opatrzenie go podpisem (...) w miejscu imiennej pieczątki (...) oraz sposób jego wykorzystania poprzez przedłożenie przez K. K. w (...)-u w celu uzyskania kredytu w kwocie 20.000 zł w trakcie procedury kredytowej, jak też planów podziału tej kwoty oraz udanie się przez A. C. z K. K. objęte było porozumieniem osób współdziałających, w tym oskarżonej A. C.. Skoro oskarżona wypełniła zaświadczenie o zatrudnieniu i złożyła podpis jako księgowa, które następnie K. K. przedłożył w banku w celu uzyskania kredytu bankowego, to musiała zdawać sobie w pełni sprawę z przestępnego zamiaru co do wyłudzenia kredytu.

3.7. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

VII

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk jak w pkt 3.1.

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 270 § 1 kk jak w pkt 3.3.

Nadto zgodnie z art. 275 § 1 kk karze podlega ten, kto posługuje się dokumentem stwierdzającym tożsamość innej osoby albo jej prawa majątkowe lub dokument taki kradnie lub go przywłaszcza.

Pojęcie dokumentu stwierdzającego tożsamość rozumiane jest jako "dokument, który w oparciu o przepisy określonej ustawy, stanowi dowód tożsamości jego właściciela (osoby fizycznej). Tożsamość osoby jest określona przez jej wygląd, imię i nazwisko, płeć, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, miejsce zamieszkania oraz inne dane, pozwalające w sposób dostateczny na jej indywidualizację" (wyr. SA w Szczecinie z 21.12.2006 r., II AKa 170/06, Legalis). Dokumentem stwierdzającym tożsamość jest więc dowód osobisty, który został określony w art. 4 ust. 1 ustawy o dowodach osobistych jako dokument "stwierdzający tożsamość (…) osoby".

Posługiwanie się dokumentem należy rozumieć jako wykorzystywanie jego wartości dowodowej w zakresie przysługującym osobie uprawnionej na podstawie tego dokumentu. W przypadku dokumentu tożsamości będzie to podanie się za osobę w nim wymienioną, "wykorzystanie go jako własnego".

Przepis art. 12 § 1 kk wprowadza konstrukcję czynu ciągłego. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

Przesłanka powziętego z góry zamiaru oznacza, że sprawca chce popełnić dwa lub więcej zachowań albo przewiduje możliwość ich popełnienia i na to się. Przesłanka krótkich odstępów czasu między zachowaniami składającymi się na czyn ciągły to pojęcie nieostre i różnie interpretowane, oznaczające nie tylko odstępy kilku lub kilkunastodniowe, ale także kilkutygodniowe czy kilkumiesięczne. Istotne jest każdorazowo relatywizowanie tej przesłanki w odniesieniu do całego okresu, w jakim przedsiębrane są zachowania mające składać się na czyn zabroniony (tak Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz pod red. prof. dr hab. M. Królikowskiego i prof. dr hab. Roberta Zawłockiego)

Przenosząc powyższe rozważania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należało, że zachowanie oskarżonej wyczerpało znamiona przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 275 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk. Zachowanie oskarżonej polegało na tym, że w okresie od dnia 18 października 2005 roku do dnia 24 października 2005 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu z góry powziętego zamiaru, usiłowała doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem: (...) S.A. przy ulicy (...) w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 8.000 zł, (...) S.A. przy Al. (...) w W. w kwocie 100.000 zł oraz (...) S.A. przy Al. (...) w W. w kwocie 17.471 zł poprzez wprowadzenie w błąd pracowników w/w banków co do tożsamości kredytobiorcy oraz jego zatrudnienia i wysokości osiąganych dochodów, w ten sposób, że podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu R. L. w firmie (...) z siedzibą w G. ul. (...) i uzyskiwanych przez niego dochodach wypełniając je treścią oraz podpisując się jako (...), natomiast S. S. podając się za R. L. i posługują się dowodem osobistym wystawiony na dane R. L., przedłożył zaświadczenie stwierdzające nieprawdziwe okoliczności co do zatrudnienia i wysokości osiąganego przez R. L. dochodu w trakcie procedury kredytowej w kilku placówkach bankowych, między innymi (...) S.A., (...) S.A. oraz w (...). Nie budzi przy tym wątpliwości, że dokument ten miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Oczywistym bowiem jest, że bank po przyjęciu wniosku kredytowego, dokonuje oceny sytuacji rodzinno-majątkowej klienta oraz weryfikuje dostarczone dokumenty, w tym ocenia zdolność kredytową klienta. To między innymi od niej zależy, czy decyzja w sprawie przyznania kredytu będzie pozytywna czy też nie. A. C. poprzez wypełnienie zaświadczeń o zatrudnieniu i wysokości osiąganych dochodów S. S. podającego się za R. L., a następnie przedłożenie ich przez S. S. w w/w bankach, wprowadziła w błąd pracowników tychże banków. Błąd polegał na tym, że u pracowników banku wywołano mylne wyobrażenie, że S. S. jest R. L. oraz, że jest pracownikiem A., a wysokość osiąganych przez niego dochodów zapewnia zdolność kredytową. W rzeczywistości R. L. nie był pracownikiem A., a siedziba spółki nie mieściła się w miejscu wskazanym w zaświadczeniu. W tych okolicznościach Sąd nie miał wątpliwości, że działanie oskarżonej miało charakter umyślny pod postacią zamiaru bezpośredniego obejmującego nie tylko sposób działania (wprowadzenie w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych dochodów), ale także cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej, czyli powiększenie swojego majątku o kwotę stanowiącą 15% kwot zawnioskowanych kredytów. Sąd nie miał bowiem wątpliwości, że zamiarem A. C. było uzyskanie w okresie od dnia 18 października 2005 roku do dnia 24 października 2005 roku przyznanie R. L. kredytów bankowych, do czego faktycznie jednak nie doszło. Oczywistym jest, że oskarżona zdawała sobie sprawę z faktu, że zaświadczenie o zatrudnieniu i osiąganych dochodach wystawione S. S. na dane R. L. stwierdza nieprawdziwe okoliczności co do jego zatrudnienia i osiąganych dochodów w A., co znalazło potwierdzenie w końcowych wnioskach opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów oraz, że wypełniła je w celu przedłożenia w trakcie procedury przyznania kredytów. Powyższe niewątpliwie oznacza, że oskarżona zdawała sobie w pełni sprawę z przestępczego zamiaru co do wyłudzenia kredytu. Sąd w świetle powyższych okoliczności nie miał wątpliwości, że działanie oskarżonej realizowało już jedno ze znamion, a mianowicie wprowadzenie pokrzywdzonego w błąd na skutek podrobienia zaświadczenia o zatrudnieniu mającego istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Na podstawie tego błędnego przekonania w/w placówki bankowe miały podjąć decyzję o udzieleniu i wypłacie kredytów w kwotach 8.000 zł, 100.000 zł oraz 17.471 zł, a więc niekorzystnie rozporządzić mieniem.

Sąd nie miał jednocześnie wątpliwości, że wypełnienie przez A. C. zaświadczenia o zatrudnieniu dla S. S. podającego się za R. L. i opatrzenie go pieczątką (...), posłużenie się dowodem osobistym wystawionym na dane R. L. oraz sposób jego wykorzystania poprzez przedłożenie przez S. S. w w/w bankach w trakcie procedury kredytowej, jak też plan podziału tej kwoty pomiędzy oskarżoną, S. S. i B. F., która zapoznała oskarżoną z B. S. znającą osobę chcącą wziąć „duży” kredyt, objęte było porozumieniem osób współdziałających, w tym oskarżonej A. C..

3.8. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

VIII

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk jak w pkt 3.1.

Wyjaśnienie podstawy prawnej w odniesieniu do kwalifikacji z art. 270 § 1 kk jak w pkt 3.3.

Zachowanie oskarżonej polegało na tym, że w dniu 2 listopada 2005 roku w W., działając wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadziła (...) S.A. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 30.000 zł wprowadzając pracowników (...) S.A. w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych oraz tożsamości kredytobiorcy w ten sposób, że podrobiła zaświadczenie o zatrudnieniu S. S. podającego się za R. L. w firmie (...) z siedzibą w G. ul. (...) i uzyskiwanych przez niego dochodach wypełniając je treścią oraz podpisując się jako (...), natomiast S. S. podając się za R. L. i posługując się dowodem osobistym wystawionym na dane R. L., przedłożył zaświadczenie stwierdzające nieprawdziwe okoliczności co do zatrudnienia i wysokości osiąganego przez R. L. dochodu w trakcie procedury kredytowej. Nie budzi przy tym wątpliwości, że dokument ten miał istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego. Oczywistym bowiem jest, że bank po przyjęciu wniosku kredytowego, dokonuje oceny sytuacji majątkowo-rodzinnej klienta oraz weryfikuje dostarczone dokumenty, w tym ocenia zdolność kredytową klienta. To między innymi od niej zależy, czy decyzja w sprawie przyznania kredytu będzie pozytywna czy też nie. A. C. poprzez wypełnienie zaświadczenie o zatrudnieniu R. L., a następnie złożenie tego zaświadczenia przez S. S. w w/w placówce bankowej wprowadziła w błąd pracowników tej placówki. Błąd polegał na tym, że u pracowników banku wywołano mylne wyobrażenie, że R. L., za którego podawał się S. S., jest faktycznie zatrudniony w (...) i, że posiada zdolność kredytową z uwagi na wysokość osiąganych dochodów wskazanych w tym zaświadczeniu. Na podstawie tego błędnego przekonania (...) S.A. podjął decyzję o udzieleniu i wypłacie kredytu w kwocie 30.000 zł, a więc niekorzystnie rozporządził mieniem. Wypełnienie treścią zaświadczenia o zatrudnieniu i podpisanie go przez oskarżoną jako (...) Z. C. stanowiło podrobienie zaświadczenia o zatrudnieniu, który to fakt znalazł potwierdzenie w końcowych wnioskach opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego i dokumentów. Nie można mieć przy tym jakichkolwiek wątpliwości, że w/w zaświadczenie o zatrudnieniu, stanowi dokument, o jakim mowa w art. 115 § 1 i 14 kk, zaś podrobienie przez oskarżoną podpisu osoby, od której miał pochodzić, wyczerpuje znamiona ustawowe występku fałszerstwa z art. 270 § 1 kk. Jak wskazano wyżej zaświadczenie o zatrudnieniu miało istotne znaczenie dla uzyskania kredytu bankowego w rozumieniu art. 297 § 1 kk.

Działanie oskarżonej miało charakter umyślny pod postacią zamiaru bezpośredniego obejmującego nie tylko sposób działania (wprowadzenie w błąd co do zatrudnienia i wysokości osiąganych dochodów), ale także cel w postaci osiągnięcia korzyści majątkowej, czyli powiększenie swojego majątku o kwotę kredytu w wysokości 30.000 zł. Sąd nie miał bowiem wątpliwości, że zamiarem A. C. było uzyskanie kredytu bankowego przez podającego się za inną osobę S. S.. Taki skutek ich wspólnych działań został też osiągnięty.

Sąd nie miał również wątpliwości, że A. C. działała wspólnie i w porozumieniu z B. S. i S. S.. O powyższym świadczy zachowanie oskarżonej, która wypełniła treścią zaświadczenie o zatrudnieniu, sposób jego wykorzystania poprzez przedłożenie przez S. S. w w/w banku w trakcie procedury kredytowej, jak też porozumienie co do podziału kwoty kredytu między nimi.

3.9. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

IX

A. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 91 § 1 kk, w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 53 lit. a ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396) stanowi, że jeżeli sprawca popełnia w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Nie ulega wątpliwości, że zmiana ta wprowadziła w omawianym zakresie tożsamość podstawy wymiaru kary, zaś przesłanką ciągu przestępstw jest między innymi to, aby ten sam przepis ustawy stanowił podstawę wymiaru kary za poszczególne przestępstwa. Nie jest konieczne, aby kwalifikacja prawna każdego z czynów składających się na ciąg przestępstw była identyczna. W aktualnym stanie prawnym każde z przestępstw spiętych klamrą ciągłości ma w podstawie kwalifikacji prawnej wykorzystany ten sam przepis, stanowiący podstawę wymiaru kary za każde z nich i jednocześnie obok tego przepisu w podstawie kwalifikacji we wszystkich lub niektórych mogą pojawić się inne jeszcze przepisy, stanowiące element budowy kumulatywnej kwalifikacji, niestanowiące jednak podstawy wymiaru kary. Podnosi się między innymi, że "skoro obecnie przesądzającym dla przyjęcia ciągu jest tożsamość przepisu stanowiącego podstawę wymiaru kary dla każdego ze zbiegających się przestępstw, to w skład takiego ciągu mogą wchodzić przestępstwa popełniane w różnych formach stadialnych i zjawiskowych. Przestępstwa kumulatywnie kwalifikowane będą wchodziły w skład ciągu przestępstw wówczas, gdy ten sam przepis będzie stanowił podstawę wymiaru kary za te przestępstwa, zgodnie z art. 11 § 2 kk. (tak P. Kozłowska - Kalisz (w:) Kodeks karny. Komentarz aktualizowany do art. 91 Kodeksu karnego, pod. red. M. Mozgawy, LEX/el., 2018).

Nie jest zatem wykluczone przyjęcie ciągu przestępstw w sytuacji gdy jedno przestępstwo popełnione zostało jednym zachowaniem, inne zaś w warunkach czynu ciągłego z art. 12 § 1 kk.

Zmiana brzmienia art. 91 § 1 kk pozwoliła zatem objąć węzłem ciągu przestępstw wszystkie z czynów opisanych w punktach 1-6 i 8-9, albowiem podstawą wymiaru kary za każdy z tych przestępstw jest art. 286 § 1 kk. W przedmiotowej sprawie oskarżona po pierwsze swoim zachowaniem godziła w to samo dobro prawne (mienie pokrzywdzonych), po drugie sposób popełniania kolejnych czynów był podobny (wystawianie zaświadczeń o zatrudnieniu przez A. C., w tym podpisywanie się jako księgowa, którymi posługiwano się podczas procedury o udzielenie kredytu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej), po trzecie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi czynami krótkie (pierwszy czyn miał miejsce w dniu 19 września 2005 roku ostatni zaś 10 listopada 2005 roku, niektóre wnioski o udzielenie kredytu składane były kilka razy w miesiącu. Działanie oskarżonej choć rozciągnięte w czasie zostało podjęte na przestrzeni niespełna trzech miesięcy), po czwarte czyny zostały popełnione zanim zapadł pierwszy, chociażby nieprawomocny wyrok, co do któregokolwiek z nich.

W tych okolicznościach zdaniem Sądu oskarżona działała w warunkach ciągu przestępstw, opisanego w art. 91 § 1 kk.

3.10. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

X

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Dokonie oceny prawokarnej czynu przypisanego A. C. w pkt X wyroku w pierwszej kolejności wymaga podkreślenia, że nakaz wynikający z treści art. 4 § 1 k.k. nie oznacza obowiązku zastosowania jednej, wybranej ustawy do wszystkich czynów sprawcy, będących przedmiotem osądu w jednym postępowaniu, a więc do wszystkich zapadłych w nim rozstrzygnięć. Wymóg zastosowania w całości ustawy względniejszej, co wynika wprost z treści art. 4 § 1 k.k., odnosi się do poszczególnych czynów, a nie do całości wyroku obejmującego różne czyny; ustawa obowiązująca w czasie popełnienia czynu może okazać się względniejsza co do jednego z czynów, objętych osądem, a surowsza odnośnie innego czynu (tak postanowienie SN z dnia 9.12.2020 r. sygn. akt V KK 479/20).

Analizując treść przepisów mających zastosowanie w sprawie niniejszej, Sąd miał na względzie treść przepisu art. 37a kk w brzmieniu obowiązującym w dacie popełnienia czynu. Zdaniem Sądu w świetle zmian w/w przepisu, jako względniejszą dla oskarżonej uznał ustawę obowiązującą uprzednio. Sąd stosując przepis art. 37a kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 r. orzekając zamiast kary pozbawienia wolności, karę grzywny albo ograniczenia wolności, o której mowa w art. 34 § 1a pkt 1 lub 4 kk, nie był zobowiązany do orzeczenia wobec oskarżonej środka karnego, środka kompensacyjnego lub przepadku.

Odpowiedzialności karnej na podstawie art. 245 kk podlega ten, kto używa przemocy lub groźby bezprawnej w celu wywarcia wpływu na świadka, biegłego, tłumacza, oskarżyciela albo oskarżonego lub w związku z tym narusza jego nietykalność cielesną.

Natomiast w myśl art. 18 § 2 kk odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego. Forma i sposób nakłaniania nie są istotne, może to być naleganie, prośba czy obietnica korzyści, podżeganiem jest również zlecenie innej osobie popełnienia przestępstwa w zamian za korzyść majątkową lub osobistą.

Sąd na podstawie zgromadzonych dowodów stwierdził, że A. C. nakłaniała K. K. do dokonania pobicia R. K. bądź spowodowania uszkodzenia jego pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...), w celu uniemożliwienia złożenia przez niego zeznań w sprawie o sygn. (...) prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową w C., tj. popełnienia czynu z art. 18 § 2 kk w zw. z art. 245 kk.

Oskarżona A. C. swoim zachowaniem polegającym na nakłanianiu K. K. do pobicia R. K. bądź spowodowania uszkodzenia jego pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...), wywołała w nim zamiar popełnienia czynu zabronionego, który ostatecznie zrealizował przebijając opony w pojeździe R. K..

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. C.

IX

1-6, 8-9

Uznając oskarżoną za winną popełnienia przypisanych jej czynów, przy ustaleniu, że działała w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk, Sąd na podstawie art. 286 § 1 kk w zw z art. 33 § 1, 2 i 3 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, kierując się dyrektywami zawartymi w art. 53 § 1 i 2 kk, wymierzył jej karę 1 roku pozbawienia wolności oraz 250 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych.

Sąd nie miał wątpliwości, że czyny przypisane oskarżonej były zawinione. Wobec oskarżonej nie ujawniły się bowiem żadne okoliczności, które przeszkodziłyby jej w rozpoznaniu znaczenia tych czynów, ich konsekwencji, czy też pokierowania jej postępowaniem.

Stopień społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonej czynów należy ocenić jako wysoki. O stopniu społecznej szkodliwości tych czynów świadczyła wysokość korzyści, jaką drogą przestępstwa zamierzała uzyskać, jak również to, że swoim działaniem godziła w więcej niż jedno dobro prawne. Także działanie wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami stanowiło o wysokim stopniu społecznej szkodliwości tych czynów. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność oskarżonej.

Uwzględniając wyżej wymienione okoliczności, jak też właściwości i warunki osobiste oskarżonej oraz dotychczasowy sposób życia, powodują że względem oskarżonej celowe było wymierzenie kary pozbawienia wolności. Z uwagi na działanie oskarżonej w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, celem wychowawczego i prewencyjnego oddziaływania, Sąd orzekł także wobec A. C. grzywnę. Przy ustaleniu ilości stawek dziennych Sąd kierował się stopniem zawinienia, społecznej szkodliwości oraz charakterem zagrożonych działaniem oskarżonej dóbr, natomiast przy ustalaniu wysokości stawki dziennej, Sąd wziął pod uwagę obecną sytuację majątkową oskarżonej.

Tak orzeczona kara za ten ciąg przestępstw jest współmierna do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości przestępstw, których dopuściła się oskarżona, nadto czyni zadość względom prewencji indywidualnej (pozwoli oskarżonej zrozumieć jej błędne postępowanie i uniknięcie w przyszłości podobnych czynów) i generalnej (wydane orzeczenie będzie skutecznym środkiem do zwalczania tego typu przestępczości).

A. C.

X

7

Uznając oskarżoną za winną popełnienia przypisanego jej czynu, Sąd skorzystał wobec oskarżonej z instytucji przewidzianej w przepisie art. 37a kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 roku i na podstawie art. 19 § 1 kk w zw z art. 245 kk w zw. z art. 37a kk w zw. z art. 4 § 1 kk, kierując się dyrektywami zawartymi w art. 53 § 1 i 2 kk, wymierzył jej karę 60 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych.

Przypisany oskarżonej czyn miał charakter zawiniony. W ustalonym stanie faktycznym A. C. mogła zachować się zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jej winę.

Stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny. Sąd miał na względzie to, że oskarżona swoim zachowaniem godziła w dobro chronione jakim jest wymiar sprawiedliwości w zakresie zapewnienia prawidłowego przebiegu postępowania oraz bezpieczeństwo, wolność i nietykalność cielesna świadka, jak również sposób i okoliczności popełnienia czynu, w szczególności wykorzystanie sytuacji rodzinnej K. K. w celu skłonienia go do popełnienia przestępstwa.

Jednocześnie jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił brak uprzedniej karalności oraz dotychczasowy sposób życia. Nie dopatrzono się natomiast szczególnych okoliczności obostrzających.

Ustalając wysokość stawki dziennej Sąd miał na względzie możliwości finansowe oskarżonej, zaś liczbę stawek dziennych dostosował do stopnia kryminalnej zawartości przypisanego oskarżonej czynu.

Wymierzona kara jest adekwatna do zawinienia i stopnia społecznej szkodliwość czynu, jak również uwzględnia możliwości finansowe, właściwości i warunki osobiste oskarżonej oraz spełnia wymogi prewencji indywidualnej i generalnej, dając gwarancję skutecznego zwalczania przestępczych działań oskarżonych i budując zaufanie do obowiązującego systemu prawa, w tym zapewnienia bezpieczeństwa świadkom.

A. C.

XI

1-9

Na podstawie art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 i 2 kk Sąd w miejsce orzeczonych w pkt IX i X jednostkowych kar grzywny orzekł karę łączną 300 stawek dziennych grzywny ustalając wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 30 zł. Wymierzając w/w karę Sąd miał na względzie również przepis art. 85a kk, który nakazuje kierować się przede wszystkim celami zapobiegawczymi i wychowawczymi. Z uwagi na wiek oskarżonej, która jest już osobą dojrzałą, Sąd położył większy nacisk na względy zapobiegawcze kary, nie tylko wobec samej oskarżonej. Wymiar kary musi bowiem być odpowiednim sygnałem kształtującym świadomość prawną społeczeństwa i być na tyle dolegliwą, aby wzbudzić przekonanie o nieopłacalności dokonywania takich czynów i w takim rozmiarze, jak w przypadku oskarżonej. Kara musi być też odpowiednio surowa, odczuwalna przez sprawcę, tym bardziej gdy do popełnionych przestępstw dochodziło na skutek przemyślanego, zaplanowanego i realizowanego z pełną determinacją zachowania oskarżonej.

Wysokość orzeczonej kary łącznej niewątpliwie będzie realną dolegliwością dla oskarżonej oraz uzmysłowi jej, że popełnianie przestępstw wiąże się z właściwą reakcją karną. Orzeczona kara łączna spełni wymogi prewencji indywidualnej i generalnej, a także jest współmierna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynów, których dopuściła się oskarżona, nadto uwzględnia jej właściwości i warunki osobiste.

A. C.

XII

IX

Jednocześnie w oparciu o treść przepisu art. 69 § 1 i 2 kk, Sąd uznał, że wobec oskarżonej A. C. zachodzą przesłanki do zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary na okres próby wynoszący 3 lat. Zawieszając wykonanie kary Sąd miał na względzie także i to, że od czasu popełnienia przypisanych oskarżonej przestępstw upłynęło już ponad 15 lat. Nadto należy wskazać, że oskarżona nie była dotychczas karana sądownie, prowadzi ustabilizowany tryb życia, a Sąd w trakcie postępowania nie pozyskał informacji o naruszeniu przez nią porządku prawnego. Samo skazanie za przypisane jej przestępstwa, mimo warunkowego zawieszenia wykonania kary będzie dla oskarżonej wystarczające do powstrzymania jej przed powrotem do przestępstwa. Postawa oskarżonej pozwala uznać, że będzie ona przestrzegać porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa.

Biorąc zaś pod uwagę wszystkie w/w okoliczności Sąd przyjął maksymalny - trzyletni okres próby, który niezbędny jest do zweryfikowania, czy ta pozytywna prognoza kryminologiczna okazała się trafna. Obawa przed zarządzeniem wykonania kary winna powstrzymywać ją przed popełnieniem kolejnych przestępstw, a to w istocie jest celem kary.

A. C.

XIII

1-9

Z uwagi na warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności oskarżonej, Sąd kierując się przepisem art. 72 § 1 pkt 1 kk, zobowiązał ją do informowania Sądu jeden raz na kwartał o przebiegu okresu próby. Nałożony na A. C. obowiązek pozwoli w sposób rzeczywisty kontrolować jej zachowanie. Naruszenie tego obowiązku umożliwi Sądowi podjęcie względem oskarżonej działań egzekwujących właściwą postawę, w tym poprzez zarządzenie wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.

A. C.

XIV

1-9

Na podstawie art. 44 § 2 kk orzeczono środek karny w postaci przepadku dowodów rzeczowych w postaci dokumentów przedłożonych w toku procedury kredytowej, jako przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. C.

XV

1-9

Na podstawie art. 63 § 1 kk zaliczono oskarżonej na poczet kary łącznej grzywny orzeczonej w pkt XI okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie od dnia 14 listopada 2005 roku do dnia 2 stycznia 2006 roku.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XVI

Na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70,00 zł tytułem zwrotu części wydatków oraz kwotę 1.980 zł tytułem opłaty.

Wysokość opłaty ustalono na podstawie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych.

W myśl przepisu art. 627 kpk od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Natomiast zgodnie przepisem art. 624 § 1 kpk sąd może zwolnić oskarżonego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności.

Uwzględniając sytuację majątkową oskarżonej Sąd zasądził od niej na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków w części w kwocie 70,00 zł, obejmujących ryczałt za doręczenia oraz pozyskania informacji z KRK, w pozostałym zaś zakresie zwolnił ją od ciężaru ich poniesienia. Konieczność poniesienia całości kosztów postępowania sądowego byłaby dla oskarżonej zbyt uciążliwa, która musi ponosić koszty związane z codzienną egzystencją.

1.Podpis

sędzia Justyna Koska-Janusz