Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 131/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kamiennej Górze z dnia 11 października 2022 r. sygn. akt II K 113/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

----------------------

--------------------------------------------------------------

--------------

--------------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

------------------

-------------------------------------

.--------------------------------------------------------------------------

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

------------------

-------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, skutkująca poczynieniem przez Sąd meriti błędów w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia a mianowicie naruszenie art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. w zw. z art. 193 § 1 k.p.k. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę wyjaśnień oskarżonego a mianowicie:

a. uznanie tychże za wiarygodne jedynie w części przy jednoczesnej odmowie wiarygodności w.w wyjaśnień w zakresie w jakim oskarżony relacjonował o poczęstowaniu go „papierosem” w sytuacji gdy ocena wiarygodności wyjaśnień oskarżonego w tymże zakresie nastąpiła przez pryzmat analizy szczegółowych wyników pomiarów stężenia poszczególnych substancji odurzających we krwi, gdzie co do kwestii prawdopodobnej ilości czy terminu spożycia w.w substancji biegły toksykolog się w ogóle nie odnosił w swojej opinii, a zatem niniejszym Sąd w sposób nieuprawniony poczynił ocenę która możliwa byłaby do przeprowadzenia jedynie w świetle posiadanych przez biegłego w zakresie toksykologii wiadomości specjalnych;

b. pominięcie okoliczności wynikających z wyjaśnień oskarżonego które znajdowały potwierdzenie w depozycjach jedynego przesłuchanego w sprawie świadka P. W. a mianowicie iż oskarżony wieczorem w dniu 15 listopada 2020 r. oraz w dniu 16 listopada 2020 r. czuł się dobrze, jego samopoczucie nie odbiegało od normy i nie budziło zastrzeżeń ze strony mających z oskarżonym kontakt osób trzecich, oskarżony miał wówczas zdolność normalnej koncentracji, artykułowania myśli i podejmowania decyzji, zatem w świetle powyższego tym bardziej bazując na minionych doświadczeniach oskarżonego po spożywaniu substancji odurzających oskarżony nie miał podstaw do przyjmowania iż znajduje się w dniu 16 listopada 2020 r. pod wpływem jakichkolwiek substancji niedozwolonych;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, skutkująca poczynieniem przez Sąd meriti błędów w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia a mianowicie naruszenie art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. poprzez dowolną a nie swobodną ocenę depozycji świadka P. W. i w konsekwencji uznanie tychże za wiarygodne jedynie w części dotyczącej uczestnictwa oskarżonego w imprezie przy jednoczesnym pominięciu i braku oceny pozostałych okoliczności wynikających z depozycji w.w. świadka a mianowicie dotyczących braku orientacji oskarżonego w trakcie imprezy, a następnie jego dobrego samopoczucia i ogólnego stanu w dniu następnym po w.w. imprezie i domniemanym wówczas spożyciu substancji odurzających których to okoliczności uwzględnienie ma kluczowe znaczenie w kontekście ustalenia czy zarzucone zachowanie oskarżonego nie zostało aby popełnione w warunkach braku świadomości znamienia czynu zabronionego tj. niniejszym prowadzenia pojazdu w stanie pod wpływem substancji odurzających a mianowicie czy oskarżony po upływie ponad doby po domniemanym przypadkowym spożyciu substancji odurzających przy dobrym samopoczuciu i po całym dniu wypoczynku miał podstawy do przypuszczenia, iż znajduje się w stanie niezdatnym do prowadzenia pojazdów mechanicznych;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3.obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, skutkująca poczynieniem przez Sąd meriti błędów w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia a mianowicie naruszenie art. 7 k.p.k. w zw. z art. 193 § 1 k.p.k. w zw. z art.201 k.p.k. poprzez dowolna a nie swobodna ocenę dowodu z opinii kryminalistycznej biegłego w specjalizacji toksykologia E. K. (1) a nadto błędne ustalenie iż obrona nie kwestionowała wiarygodności tej opinii w sytuacji gdy:

a. przedmiotowa opinia jest niepełna i nie zawiera podstawowych a zarazem kluczowych ustaleń co do prawdopodobnego choćby momentu spożycia przez oskarżonego przedmiotowych substancji odurzających, ich ilości wówczas a następnie prawdopodobnego mechanizmu rozkładu tychże w organizmie oskarżonego jak tez mechanizmu dostania się tychże substancji do organizmu oskarżonego ( tj. zwłaszcza w kontekście tego, czy substancje te mogły być jednocześnie zawarte w jednym „papierosie” czy „skręcie” ) gdzie nawet Sąd meriti ocenił w.w opinię jedynie jako „wewnętrznie spójną” a nie pełną , jasną i merytoryczną, co w konsekwencji nie stanowi wystarczającej podstawy do przyjęcia rzeczonej opinii w takim kształcie jako podstawy do oparcia na jej niekompletnych wnioskach jakichkolwiek ustaleń faktycznych;

b. przedmiotowa opinia nie zawiera przeniesienia, wyrażonego wprost odniesienia się przytoczonych generalnych i ogólnych opisów możliwego ( a nie stwierdzonego ) oddziaływania substancji odurzających do indywidualnej i konkretnej sytuacji oskarżonego, jego warunków osobowych tj. wpływu stwierdzonych we krwi oskarżonego substancji odurzających w wskazanym stężeniu na samopoczucie, zdolności psychomotoryczne i percepcje oskarżonego w dniu 16 listopada 2020 r.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

4.obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, skutkująca poczynieniem przez Sąd meriti błędów w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia a mianowicie naruszenie art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k. w zw. z art. 201 k.p.k. w zw. z art. 193 § 1 k.p.k. poprzez oddalenie wniosku dowodowego obrońcy oskarżonego o dopuszczenie dowodu z pisemnej opinii uzupełniającej biegłego sądowego w dziedzinie toksykologii, substancji psychotropowych i środków odurzających w sytuacji gdy dotychczas sporządzona opinia kryminalistyczna biegłego w specjalizacji toksykologia jest niezwykle lakoniczna, nie zawiera indywidualnych odniesień do wpływu wykrytych substancji na zachowanie oskarżonego a nadto nie obejmuje ustalenia czasu spożycia w.w. substancji , czasu eliminacji tychże z organizmu oskarżonego – które to kwestie wymagają wyjaśnienia w kontekście ustalenia czy zachowanie oskarżonego nie zostało aby popełnione w warunkach braku świadomości znamienia czynu zabronionego t.j. niniejszym prowadzenia pojazdu w stanie pod wpływem substancji odurzających;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

5. obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, skutkująca poczynieniem przez Sąd meriti błędów w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść wydanego rozstrzygnięcia a mianowicie naruszenie art. 170 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 170 § 1 pkt 5 k.p.k. poprzez oddalenie wniosków dowodowych o przesłuchanie świadków I. K., E. B., M. K. wskutek dowolnego i błędnego uznania iż okoliczności do wykazania których zmierzały w.w. wnioski dowodowe nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, a kolejno iż wnioski te zmierzają do przewłoki postępowania w sytuacji gdy:

a. świadkowie I. K. oraz E. B. uczestniczyli w imprezie w nocy z dnia 14 na 15 listopada 2020 r. gdzie wedle wyjaśnień oskarżonego dojść mogło do nieświadomego spożycia przezeń substancji odurzających, zatem w.w. świadkowie posiadają bezpośrednią wiedzę o ówczesnym stanie oskarżonego, jego zachowaniu na rzeczonej imprezie i czy przebywając wówczas z oskarżonym podczas imprezy miał on świadomość tego czy przyjmuje jakieś środki, czy palonym papierosem jest marihuana i czy jego zachowanie obserwowane przez świadków wskazywało na to że mógł to rozpoznać czy też nie;

b. świadek M. K. miała kontakt bezpośredni z oskarżonym w dniu bezpośrednio poprzedzającym zarzucane zachowanie , zatem w.w. świadek posiada bezpośrednia wiedzę o zachowaniu oskarżonego wówczas – jego samopoczuciu oraz zdolności wysławiania się, przypominania i orientacji , a więc okoliczności mających znaczenie w kontekście świadomości lub podstaw do przypuszczania przez oskarżonego iż w dniu następującym miałby prowadzić pojazd znajdując się jeszcze pod wpływem środków odurzających;

c. wszyscy w.w. świadkowie wezwani zostali przez Sąd meriti na termin rozprawy w dniu 11 października 2021 r. celem przesłuchania, co nie miałoby racji bytu w sytuacji uznania a priori braku przydatności depozycji w.w. świadków które to uchybienia w konsekwencji doprowadziły do błędnego przyjęcia iż oskarżony w dniu 16 listopada 2020 r. w K. umyślnie dopuścił się zachowania polegającego na prowadzeniu w ruchu lądowym pod wpływem substancji odurzających podczas gdy prawidłowe i wyczerpujące prowadzenie czynności dowodowych w niniejszej sprawie a następnie swobodna ocena tychże dowodów przez Sąd meriti powinna doprowadzić do ustalenia iż w w.w. dniu oskarżony nie miał świadomości realizacji znamienia zarzucanego mu czynu zabronionego i w tym zakresie znajdował się w usprawiedliwionym błędzie co do znamienia czynu zabronionego a mianowicie pozostawania pod wpływem substancji odurzających w trakcie prowadzenia pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym- za czym idzie obowiązek uwzględnienia dyspozycji wynikającej z art. 28 § 1 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad.1 i 2

Wskazane wyżej dwa zarzuty dotyczyły oceny tych samych źródeł dowodowych tj. wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka P. W., dlatego omówione zostaną łącznie.

Zarzuty nie zasługiwały na uwzględnienie. Uznanie przez Sąd I instancji wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka za wiarygodne w części, w części zaś ich odrzucenie jako niewiarygodnych nie narusza zasady swobodnej oceny dowodów, tym bardziej że Sąd ten przekonywująco argumentował tą ocenę w pisemnym uzasadnieniu wyroku. Niesporne są wynikające z tych dowodów okoliczności zatrzymania oskarżonego przez policję w dniu zdarzenia 16 listopada 2020 r. ok. godz. 8.00 rano i jego uczestniczenie w imprezie w lokalu wieczorem i w nocy 14 listopada 2020 r., skąd jego dziewczyna P. W. odwiozła go do domu. Jednakowoż z faktu że oskarżony na imprezie wypił znaczną ilość alkoholu co powodowało „brak orientacji”, zaś w dniu następnym 15 listopada 2020 r. – jak twierdził- „czuł się dobrze”, nie wynika, że nie zostały wypełnione znamiona strony podmiotowej przypisanego mu czynu w postaci umyślności. Sąd I trafnie wskazał na fakt, iż w organizmie oskarżonego po zatrzymaniu w dniu 16 listopada 2020 r. ujawniono kilka różnych środków odurzających i to w dużych ilościach, szczegółowo wymienionych w opisie przypisanego mu czynu ( pkt. 1 części dyspozytywnej wyroku ), co w praktyce wyklucza nieświadome ich przyjęcie w papierosie czy też skręcie którym oskarżony miał być poczęstowany na imprezie. Wskazać należy na jeszcze jedną okoliczność. Z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, przede wszystkim z protokołu badania śliny wynika, że oskarżony po zatrzymaniu przez policjantów był pobudzony, przestraszony, płakał ( k. 6 odwrót, k. 2 ), co wskazywało na możliwość pozostawania pod wpływem środków odurzających. Stoi to w sprzeczności z twierdzeniami o dobrym samopoczuciu oskarżonego w dniu zatrzymania przez policję i o jego przekonaniu, iż znajduje się w stanie zdatnym do prowadzenia pojazdów mechanicznych;

Ad. 3 i 4

Obydwa wskazane zarzuty dotyczyły tej samej kwestii tj. oceny opinii biegłego sądowego w dziedzinie toksykologii, dlatego omówione zostaną łącznie.

W przekonaniu Sądu Okręgowego opinia biegłej z zakresu toksykologii, substancji psychotropowych i środków odurzających E. K. jest nie tylko spójna wewnętrznie, ale także jasna i pełna w takim stopniu, że stanowi wystarczającą podstawę do dokonania w oparciu o nią ustaleń faktycznych pozwalających na wydanie rozstrzygnięcia w sprawie. Z opinii jasno wynika, że we krwi oskarżonego pobranej po zatrzymaniu przez policję stwierdzono obecność środków odurzających wskazanych w opisie przypisanego oskarżonemu czynu i w ilościach tam wskazanych, popularnie określanych jako tzw. Ecstazy i ziele konopii. Niewątpliwie w powiązaniu z innymi dowodami przeprowadzonymi w sprawie pozwala to na ustalenie, że oskarżony prowadził samochód pod wpływem środka odurzającego w rozumieniu art. 178a § 1 k.k. Inne okoliczności których ustalenia domagał się skarżący poprzez opinię biegłego i które eksponuje obecnie w zarzutach apelacji wynikają już z innych przeprowadzonych w sprawie dowodów ocenionych według zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań doświadczenia życiowego, względnie nie maja istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Oddalenie przez Sąd I instancji wniosku dowodowego obrońcy o wydanie przez biegłą opinii uzupełniającej nie było więc obrazą prawa procesowego mającą wpływ na treść wyroku.

Ad.5

Także ten zarzut nie był zasadny. Istotnie Sąd I instancji najpierw wezwał wnioskowanych przez obrońcę świadków I. K., E. B., M. K. na rozprawę, a następnie gdy nie stawili się wydał postanowienie o oddaleniu wniosków dowodowych dotyczących ich zeznań ( k. 91 ) co jednak nie jest błędem procesowym dyskwalifikującym wydane rozstrzygnięcie, Sąd nie jest związany swoimi wcześniejszymi decyzjami w zakresie dopuszczania czy też oddalania wniosków dowodowych, tym bardziej gdy wymagające udowodnienia okoliczności wynikają z przeprowadzonych już dowodów. Przesłuchana na rozprawie świadek P. W. miała bezpośredni kontakt z oskarżonym na imprezie w dniu 14 listopada jak i w dniu 16 listopada 2020 r. sposób zachowania się oskarżonego wynikał wiec z jej zeznań. Słusznie wskazywał Sąd I instancji oddalając wnioski dowodowe na rozprawie że ewentualne zeznania matki oskarżonego M. K. co do samopoczucia oskarżonego w dniu 15 listopada 2020 r., zdolności wysławiania się, przypominania, orientacji itd. nie wskazywałyby przecież w sposób rozstrzygający na fakt zażycia przez niego lub nie środków odurzających. Zdaniem Sądu Okręgowego z całą pewnością wnioskowane dowody, nieprzeprowadzone przez Sąd, nie stanowiłyby podstawy do przesądzenia o działaniu oskarżonego pod wpływem błędu co do znamion w rozumieniu art. 28 § 1 k.k., jak tego chce skarżący.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku w całości poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji celem rozstrzygnięcia

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności zarzutów apelacji obydwa wnioski w niej zawarte okazały się niezasadne.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy utrzymał w mocy w całości zaskarżony wyrok wobec oskarżonego K. K..

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty i wnioski apelacji okazały się niezasadne w związku z czym zaskarżony wyrok należało utrzymać w mocy.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

---------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. Sąd Okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sadowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 520 zł. ( 500 zł. oplata za II instancję + 20 zł. ryczałt za doręczenia ).

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do całości wyroku

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana