Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt X Ka 363/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

9 czerwca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, X Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Urszula Myśliwska

SSO Grażyna Puchalska

SSR del. Przemysław Dziwański (spr.)

Protokolant: sekr. sądowy Edyta Marcinkiewicz

przy udziale Prokuratora: Andrzeja Piasecznego

po rozpoznaniu 9.6.2022 r. sprawy

M. G.

na skutek apelacji wniesionych przez obrońców skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 17.2.2022 r. sygn. akt IV K 814/21

orzeka

1.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

2.  zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

X Ka 363/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok łączny Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie z 17 lutego 2022 r. sygn. akt IV K 814/21

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Apelacja obrońcy adw. J. S.

I. obraza przepisów prawa materialnego, tj.: art. 85 k.k. w zw. z art. 86 k.k. w zw. z art. 4 k.k. poprzez połączenie: wyroku łącznego wydanego przez Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt III K 1433/16 z dnia 17 stycznia 2018 r. oraz wyroków jednostkowych tj. wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Białej w sprawie o sygn. akt III K 1454/16 z dnia 8 września 2017 r. (zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt VII Ka 1063/17 z dnia 7 marca 2018 r.), wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w sprawie o sygn. akr IV K 1137/19 z dnia 28 maja 2021 r., wyroku Sądu Rejonowego w Zawierciu w sprawie o sygn. akt II K 604/17 z dnia 21 września 2017 r., wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie w sprawie o sygn. akt III K 171/19 z dnia 18 grudnia 2019 r., wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Woli w Warszawie w sprawie o sygn. akr III K 820/19 z dnia 29 stycznia 2020 r., wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Białej w sprawie o sygn. akt IX K 994/19 z dnia 26 maja 2020 r., wyroku Sądu Rejonowego w Żywcu w sprawie o sygn. akt II K 1198/19 z dnia 30 listopada 2020 r., wyroku Sądu Rejonowego w Pszczynie w sprawie o sygn. akt II K 873/19 z dnia 18 stycznia 2021 r. oraz wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku Białej w sprawie o sygn. akt III K 43/20 z dnia 29 marca 2021 r., podczas gdy za każde z przestępstw wymierzono kary tego samego rodzaju. Zatem sąd orzekający w drodze wyroku łącznego winien był rozłączyć wcześniej orzeczony wyrok łączny, a węzłem nowego wyroku łącznego objąć wyroki jednostkowe wyżej wskazane oraz 9 wyroków jednostkowych, tj. wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku Białej w sprawie o sygn. akt IX K 2/12 z dnia 6 lutego 2013 r., wyrok Sądu Rejonowego w Trzebnicy w sprawie o sygn. akt II K 700/15 z dnia 4 lutego 2016 r., wyrok Sądu Rejonowego w Oświęcimiu w sprawie o sygn. akt II K 1110/15 z dnia 22 marca 2016 r., wyrok Sądu Rejonowego w Wadowicach w sprawie o sygn. akt II K 337/16 z dnia 27 czerwca 2016 r., Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt III K 605/16 z dnia 4 października 2016 r., wyrok Sądu Rejonowego w Żywcu w sprawie o sygn. akt II K 590/16 z dnia 29 grudnia 2016 r., wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt IX K 1481/16 z dnia 23 lutego 2017 r., wyrok Sądu Rejonowego Katowice-Zachód w Katowicach w sprawie o sygn. akt VIII K 789/16 z dnia 1 marca 2017 r., wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt III K 158/17 z dnia 4 kwietnia 2017 r. (zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt VII Ka 613/17 z dnia 17 sierpnia 2017 r.,

II. obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia, tj.: art. 7 k.p.k. poprzez dowolną ocenę materiału dowodowego, polegającą na niewystarczającym uwzględnieniu pozytywnej prognozy kryminologicznej co do skazanego oraz nie wzięciem pod uwagę właściwości i warunków osobistych sprawcy, odbywania przez niego kary w systemie programowego oddziaływania, jego poprawnego zachowania podczas pobytu w zakładzie karnym, zatrudnienia, co poskutkowało wymierzeniem wyroku łącznego w wymiarze 9 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

III. rażąca niewspółmierność kary łącznej, wymierzonej przy zastosowaniu wadliwych kryteriów jej wymiaru, nie uwzględniając w należytym stopniu związku przedmiotowego czynów objawiających się bliskością czasową czynów, które stały się podstawą orzeczenia kary pozbawienia wolności, jak również nieuwzględniającym okoliczności dotyczących osoby skazanego, a mających wpływ na wysokość wymierzonej kary.

Apelacja obrońcy adw. M. K.

I. rażąca surowość kary łącznej polegającej na zastosowaniu w istocie zasady kumulacji kar i nieuwzględnienie podstawowej okoliczności łagodzącej polegającej na krytycznym podejściu skazanego do popełnionych przestępstw i gwarancji że skazany uległ już pełnej poprawie i nie popełni przestępstwa w przyszłości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie podnieść należy, że choć adw. J. S. napisał w apelacji, że zaskarża wyrok sądu rejonowego w części dotyczącej kary, to treść zarzutów wskazuje na wolę zaskarżenia orzeczenia w całości.

Zarzut obrazy wskazanych przez obrońcę przepisów prawa materialnego nie zasługuje na uwzględnienie. Zdaniem sądu okręgowego, sąd rejonowy prawidłowo uznał (a czego obrońca w apelacji nie kwestionował), że skoro wobec skazanego orzeczono prawomocnie kary zarówno przed 24.06.2020 r., jak i po 24.06.2020 r., a więc zarówno przed jak i po wejściu w życie ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami Covid-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzeniu układu w związku z wystąpieniem Covid-19, to do orzekania należało zastosować regułę z art. 4 §1 k.k., a więc kryterium ustawy względniejszej. Zasadność zastosowania przepisów obowiązujących od dnia 1.07.2015 r. do dnia 24.06.2020 r. sąd rejonowy starannie uzasadnił. Prawidłowo porównał sytuację skazanego w przypadku zastosowania przepisów zarówno w ówczesnym, jak i obecnym brzmieniu.

Konsekwencją zastosowania przepisów obowiązujących od dnia 1.07.2015 r. do dnia 24.06.2020 r. jest zastosowanie paragrafu drugiego art. 85 w brzmieniu: „Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1”. Tak więc prawidłowo sąd rejonowy nie dokonał rozłączenia kar łącznych orzeczonych w poszczególnych wyrokach i wcześniej wydanym wyroku łącznym, lecz te kary łączne połączył w swoim orzeczeniu.

Również zarzut obrazy art. 7 k.p.k. nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd rejonowy swobodnie ocenił dowody. Podczas ustalania stanu faktycznego wziął pod uwagę wszystkie dowody wskazane w apelacji przez obrońcę, czemu dał wyraz w uzasadnieniu. Swoje przekonanie ukształtował na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych we wzajemnym powiązaniu, swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.

Podobnie zarzuty niewspółmierności kary łącznej obu apelacji nie zasługują na uwzględnienie. Sąd rejonowy wziął pod uwagę wszelkie okoliczności, zarówno te korzystne, jak i niekorzystne dla ukształtowania kary łącznej, czemu dał wyraz w uzasadnieniu wyroku. Wymierzona kara łączna mieści się w dyrektywach wymiaru kary. Realizuje postulaty zarówno prewencji indywidualnej, odpowiada potrzebom resocjalizacyjnym skazanego, a także spełnia wymogi w zakresie społecznego oddziaływania. Zdecydowanie nie jest karą noszącą cechy rażącej niewspółmierności.

Wniosek

adw. J. S. :

zmiana zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec skazanego kary łącznej, obejmującej: wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt III K 1454/16 z dnia 8 września 2017 r. (zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt VII Ka 1063/17 z dnia 7 marca 2018 r.), wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku Białej w sprawie o sygn. akt IX K 2/12 z dnia 6 lutego 2013 r., wyrok Sądu Rejonowego w Trzebnicy w sprawie o sygn. akt II K 700/15 z dnia 4 lutego 2016 r., wyrok Sądu Rejonowego w Oświęcimiu w sprawie o sygn. akt II K 1110/15 z dnia 22 marca 2016 r., wyrok Sądu Rejonowego w Wadowicach w sprawie o sygn. akt II K 337/16 z dnia 27 czerwca 2016 r., Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt III K 605/16 z dnia 4 października 2016 r., wyrok Sądu Rejonowego w Żywcu w sprawie o sygn. akt II K 590/16 z dnia 29 grudnia 2016 r., wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt IX K 1481/16 z dnia 23 lutego 2017 r., wyrok Sądu Rejonowego Katowice-Zachód w Katowicach w sprawie o sygn. akt VIII K 789/16 z dnia 1 marca 2017 r., wyroku Sądu Rejonowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt III K 158/17 z dnia 4 kwietnia 2017 r. (zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej w sprawie o sygn. akt VII Ka 613/17 z dnia 17 sierpnia 2017 r.), wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie w sprawie o sygn. akt IV K 1137/19 z dnia 28 maja 2021 r., wyrok Sądu Rejonowego w Zawierciu w sprawie o sygn. akt II K 604/17 z dnia 21 września 2017 r., wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie w sprawie o sygn. akt III K 171/19 z dnia 18 grudnia 2019 r., wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Woli w Warszawie w sprawie o sygn. akr III K 820/19 z dnia 29 stycznia 2020 r., wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku Białej w sprawie o sygn. akt IX K 994/19 z dnia 26 maja 2020 r., wyrok Sądu Rejonowego w Żywcu w sprawie o sygn. akt II K 1198/19 z dnia 30 listopada 2020 r., wyrok Sądu Rejonowego w Pszczynie w sprawie o sygn. akt II K 873/19 z dnia 18 stycznia 2021 r. oraz wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku Białej w sprawie o sygn. akt III K 43/20 z dnia 29 marca 2021 r. i orzeczenie wobec skazanego na zasadzie pełnej absorbcji kary łącznej w wymiarze 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

adw. M. K.:

zmiana w zaskarżonej części i wymierzenie kary łącznej pozbawienia wolności istotnie złagodzonej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wobec niezasadności wszystkich zarzutów, wnioski nie mogły zostać uwzględnione.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok łączny sądu rejonowego

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzuty obu apelacji okazały się niezasadne. Brak było okoliczności, które sąd okręgowy powinien wziąć pod uwagę z urzędu.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

W myśl art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych postępowania odwoławczego, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. W zakresie tego rozstrzygnięcia uwzględniono sytuację finansową skazanego, w tym długoterminowy pobyt w jednostce penitencjarnej, co istotnie ogranicza możliwości zarobkowe i czyni uciążliwym uiszczenie kosztów postępowania.

PODPIS

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego adw. J. S.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

WYROK ŁĄCZNY

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

obrońca skazanego adw. M. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

WYROK ŁĄCZNY

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana