Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 marca 2022 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie, II Wydział Cywilny-Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Katarzyna Serafin-Tabor

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2022 roku na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Grupy (...) Spółki jawnej z siedziba w A.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedziba w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanych od wyroku Sądu Rejonowego w Wadowicach z dnia 1 gridnia 2021 r., sygn. akt I C 984/20

1.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 w ten sposób, że kwotę „872,06 (osiemset siedemdziesiąt dwa złote 06/100)” zastępuje kwotą „687,56 (sześćset osiemdziesiąt siedem złotych pięćdziesiąt sześć groszy)” a po słowach „do dnia zapłaty” dodaje słowa : „oddalając powództwo w pozostałym zakresie”;

2.  oddala apelację w pozostałej części;

3.  zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 220 zł (dwieście dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO Katarzyna Serafin-Tabor

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy rozpoznał niniejszą sprawę w postępowaniu uproszczonym, w którym apelacja ma charakter ograniczony, zaś celem postępowania apelacyjnego nie jest ponowne rozpoznanie sprawy, lecz wyłącznie kontrola wyroku wydanego przez Sąd I instancji w ramach zarzutów podniesionych przez skarżącego.

Z uwagi na brak potrzeby prowadzenia postępowania dowodowego w toku postępowania apelacyjnego, niniejsze uzasadnienie zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa, zgodnie z art. 505 ¹³ § 2 k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja strony pozwanej okazała się być w dużej mierze uzasadniona, co doprowadziło do zmiany zaskarżonego wyroku.

Sąd Rejonowy uznał, że koszty obsługi szkody w wysokości 184,50 zł brutto pozostawały w normalnym związku przyczynowo - skutkowym z przedmiotowym zdarzeniem komunikacyjnym, były uzasadnione i konieczne z punktu widzenia celowego dochodzenia roszczeń przez poszkodowanego.

Zdaniem Sądu Okręgowego w ustalonym w niniejszej sprawie stanie faktycznym dochodzone w pozwie roszczenie dotyczące zapłaty kwoty z tytułu tzw. „obsługi szkody” nie obejmowało jednak opisanych choćby w uchwale składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 roku III CZP 75/11. kosztów pomocy prawnej udzielonej poszkodowanemu.

Zakres odszkodowania ubezpieczeniowego wyznacza obecnie art. 36 ust. 1 u.u.o., nakazujący ustalenie i wypłatę odszkodowania w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym i wprowadzający jedynie limit kwotowy określony przez sumę gwarancyjną. Takie ujęcie odpowiedzialności świadczy o przyjęciu zasady pełnego odszkodowania. Trzeba jednakże rozważyć, według jakich kryteriów powinny być określane zasady zwrotu kosztów pomocy prawnej świadczonej poszkodowanemu w postępowaniu likwidacyjnym. Skoro odpowiedzialnością objęte są wydatki pozostające w normalnym związku ze szkodą, to należy przyjąć, że roszczenie z tego tytułu podlega weryfikacji nie tylko pod kątem stwierdzenia, czy koszty te były konieczne, ale także, czy pomoc świadczył podmiot dysponujący właściwymi kwalifikacjami oraz czy wysokość kosztów mieści się w granicach wyznaczonych uzasadnionym nakładem pracy i odpowiada stosownemu do niego wynagrodzeniu. Możliwość takiej kontroli wynika z ciążącego na wierzycielu, wywodzonego z art. 354 § 2, art. 362 i art. 826 § 1 k.c., obowiązku zapobiegania i zmniejszania rozmiarów szkody.

Uwagi te można odnieść także do innych form odpłatnej pomocy, jakiej poszkodowany może potrzebować w postępowaniu likwidacyjnym. Zaliczyć do nich należy skorzystanie z porady prawnej w celu sformułowania roszczenia i określenia odpowiednich dowodów, zlecenie określenia zakresu i wyceny szkody rzeczoznawcy albo pomoc w czynnościach faktycznych związanych ze zbieraniem i dostarczaniem dowodów oraz ewentualnymi innymi działaniami, które okażą się konieczne w postępowaniu likwidacyjnym. Jednakże każdorazowo konieczne jest rozważenie celowości poniesienia wydatków. W niniejszej sprawie pojęcie „obsługi szkody” zawarte w fakturze zostało sprecyzowane w pozwie jako koszt pracy pracowników serwisu związany ze zgłoszeniem szkody i kontaktów z ubezpieczycielem a więc koszt, który zdaniem Sądu Okręgowego obejmuje normalne świadczenia z umowy o dzieło zawartej pomiędzy poszkodowanym a wybranym zakładem naprawczym. Zresztą do akt nie została dołączona dodatkowa umowa dotycząca obsługi szkody, dołączone do pozwu dokumenty poza fakturami nie świadczą o udzieleniu poszkodowanemu fachowej pomocy prawej, nie zawierają argumentacji prawnej, nie stanowią skomplikowanych pism, spełniającego wymogi co do formy pism sporządzanych przez fachowych pełnomocników będących prawnikami. Ani treść ani forma pism, będących tylko krótkimi wiadomościami bądź wezwaniami, nie składania do wniosków, iż stanowiło ono fachową pomoc w postępowaniu likwidacyjnym uzasadniającą zwrot poszkodowanemu poniesionych w związku z nią kosztów. Brak także wykazania, iż poszkodowany z uwagi na osobiste warunki nie mógł sam sformułować zgłoszenia szkody.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy uznał, iż roszczenie strony powodowej nie zasługuje na uwzględnienie i zmienił zaskarżony wyrok poprzez oddalenie powództwa zaskarżonym zakresie na podstawie art. 386 par 1 k.p.c.

Korekta orzeczenia sądu I Instancji nie wpłynęła na zmianę orzeczenia w przedmiocie kosztów procesu albowiem ich rozliczenie mieści się w dyspozycji zd. 2 art. 100 k.p.c. , zresztą apelacja nie wskazała precyzyjnie żądania w powyższym zakresie. Powyższe skutkowało oddaleniem apelacji w pozostałej części z mocy art. 385 k.p.c.

O kosztach postepowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc zasądzając od powoda jako przegrywającego w całości postępowanie odwoławcze obowiązek zwrotu pozwanemu poniesionych przez niego kosztów, na które składają się opłata od wniosku o uzasadnienie w kwocie 100 zł., która obejmuje opłatę od apelacji i stawka minimalna wynagrodzenia pełnomocnika procesowego w kwocie 120 zł. ustalona na podstawie § 2 pkt. 1 w zw. z § 10 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

SSO Katarzyna Serafin -Tabor