Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach

X Wydział Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2014 roku w Katowicach

sprawy H. K. (H. K. )

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury pomostowej

na skutek odwołania H. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 12 września 2013 roku Nr: (...)

Oddala odwołanie.

SSO Beata Torbus

Przewodniczący

Sygn. akt X U 3453)13

UZASADNIENIE

Ubezpieczony H. K. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 12 września 2013r. o odmowie przyznania mu prawa do emerytury pomostowej. Ubezpieczony domagał się zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych okresu pracy w T. (k. 3,9, e-protokół k. 57a.s.).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie wskazując, iż ubezpieczony nie udowodnił 15 lat pracy w warunkach szczególnych. (k.4).

Sąd ustalił, co następuje :

Ubezpieczony H. K. urodził się dnia (...)

W okresie od 1 września 1968r. do 15 października 1971r. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...), przy czym od 1 września 1968r. do 25 czerwca 1971r. jako uczeń (...), od 26 czerwca 1971r. jako mechanik samochodowy i od 1 września 1971r. do 15 października 1971r. jako kierowca samochodowy.

(świadectwo pracy w aktach kapitałowych, opinia, zaświadczenie o ukończeniu praktycznej nauki zawodu, świadectwo ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej k.41-45 akt o świadczenie przedemerytalne).

W kwestionariuszu z 26 października 1971r. ubezpieczony wskazał, że w (...) w K. pracował jako kierowca mechanik.

Od 2 listopada 1971r. ubezpieczony został zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w C. na stanowisku kierowcy samochodowego. W karcie obiegowej przy przyjęciu odnotowano zatrudnienie ubezpieczonego na stanowisku kierowcy z II kategorią. 8 listopada 1972r. wystąpił z wnioskiem o przeniesienie z samochodu ciężarowego na osobowy. Na wniosku uczyniono zapis, że prowadzi samochód osobowy F. (...)SM od 30 października 1972r.

W okresie od 25 kwietnia 1973r. do 11 kwietnia 1975r. ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową.

Następnie ponownie pracował w Przedsiębiorstwie (...) w C. od 2maja 1975r. do 31 stycznia 1991r. jako kierowca samochodowy. Z umowy o pracę wynika, że 2 maja 1975r. podjął pracę jako kierowca z I kategorią prawa jazdy. Od 1 grudnia 1979r. ubezpieczony na swój wniosek został przeniesiony na stanowisko kierowcy samochodu osobowego.

Od 1 lutego 1980r. do 31 grudnia 1980r. pracował jako mechanik samochodowy, a od 1 stycznia 1981r. do 31 stycznia 1991r. na stanowisku kierowcy samochodowego.

Z angaży z dnia 31października 1980r., 10 marca 1988r.,4 lipca 1988r.,22 maja 1989r., 10 lutego 1989r. wynika, że ubezpieczony pracował na stanowisku kierowcy samochodu osobowego.

(akta osobowe ubezpieczonego z (...), świadectwo pracy w aktach kapitałowych, odpis książeczki wojskowej w aktach kapitałowych).

Przedsiębiorstwo (...) dysponowało autobusami, samochodami ciężarowymi, osobowymi, dostawczymi, ciężarowymi transportowymi, wywrotkami, cysternami i sanitarkami. Ubezpieczony jeździł cysterną, autobusem o liczbie miejsc około 50, samochodami osobowymi i dostawczymi. Cysterną przewoził paliwo i produkty płynne. Autobusem dowoził pracowników do pracy do kopalń. W czasie gdy świadczyli oni pracę, to wracał do bazy i naprawiał autobus lub wykonywał inne zlecenia.

Ubezpieczony nie był przypisany do konkretnego auta. Nie było tak aby przez cały czas ubezpieczony jeździł jednym autem. W bazie transportowej pracowało wówczas około 500 kierowców, w tym m.in. M. K.. Na stanowisku kierowcy mechanika pracował tam E. C..

Świadcząc pracę jako mechanik ubezpieczony wymieniał opony w pojazdach.

(zeznania świadków M. K., E. C., ubezpieczonego e-protokół k. 57 a.s.).

W okresie od 1 lutego 1991r. do 9 lutego 1992r. ubezpieczony pracował w (...) Klubie Sportowym (...) w K. jako kierowca, palacz CO(świadectwo pracy w aktach kapitałowych, akta osobowe ubezpieczonego z (...) k. 29-46 a.s.).

W czasie zatrudnienia w (...) ubezpieczony zimą pracował jako palacz i ochraniał obiekt, latem ochraniał obiekt. Poza sezonem grzewczym wykonywał też prace porządkowe. W kotłowni były trzy kotły. W ciągu dniówki roboczej praca przy piecu zajmowała mu około 4 godzin Ubezpieczony jeździł też z zawodnikami autobusem na zgrupowania. W czasie gdy zawodnicy trenowali, to ubezpieczony czekał w autobusie lub coś przy nim naprawiał (zeznania ubezpieczonego e-protokół k. 57a.s.).

W okresie od 11 lutego 1992r. do 30 listopada 2002r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) S.A. KWK (...) w pełnym wymiarze czasu pracy, przy czym od 11 lutego 1992r. do 5 września 1994r. jako ślusarz na powierzchni, od 6 września 1994r. do 28 lutego 1995r. jako łazienny na powierzchni, od 1 marca 1995r. do 30 listopada 1999r. jako pracownik przy załadunku w transporcie na powierzchni, od 1 grudnia 1999r. do 30 listopada 2002r. jako zwrotniczy na powierzchni.

Za okres zatrudnienia od 1 grudnia 1999r. do 30 listopada 2002r. na stanowisku zwrotniczego ubezpieczony uzyskał świadectwo pracy w warunkach szczególnych.

(zaświadczenie pracy k. 2 akt kapitałowych, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych w aktach kapitałowych i k. 17 akt o emeryturę, zeznania ubezpieczonego e-protokół k. 57 a.s.)

Od 1 grudnia 2002r. do 30 listopada 2004r. ubezpieczony pracował w Zakładach Produkcyjno- (...) i (...) M. (...) sp. jawnej w D. jako zwrotniczy.

Za okres zatrudnienia od 1 grudnia 2002r. do 30 listopada 2004r. ubezpieczony uzyskał świadectwo pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczony pobierał wynagrodzenie chorobowe z okres od 16 do 27 stycznia 2003r. i od 23 do 26 września 2003r.

W dniu 22 września 2003r. był nieobecny w pracy i za ten okres nie otrzymał wynagrodzenia za czas choroby, nie korzystał z urlopu wypoczynkowego (świadectwo pracy k. 9,15 akt o świadczenie przedemerytalne, świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k. 19 akt o emeryturę, zał. do zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 23 akt o emeryturę, akta osobowe ubezpieczonego z K. KWK (...). D. sp. j.).

W okresie od 1 grudnia 2004r. do 31 marca 2007r. ubezpieczony był zatrudniony w (...) S.A., a od 1 kwietnia 2007r. do 31 sierpnia 2010r. (...) KWK (...) w pełnym wymiarze czasu pracy jako płuczkarz na powierzchni.

Za okres zatrudnienia od 1 grudnia 2004r. do 31 sierpnia 2010r. ubezpieczony uzyskał świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych(świadectwo pracy k. 19, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 25,27 akt o świadczenie przedemerytalne, k. 25-27 akt o emeryturę, zeznania ubezpieczonego e-protokół k. 57a.s.).

Od 7 kwietnia 2011r. ubezpieczony pobiera świadczenie przedemerytalne.

20 maja 2013r. ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o emeryturę do organu rentowego. Prawomocną decyzją z dnia 19 czerwca 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych w związku z nieudowodnieniem 15letniego pracy w warunkach szczególnych.

23 sierpnia 2013r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę pomostową. Na dzień złożenia wniosku ubezpieczony wykazał 44 lata 9 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Organ rentowy zaliczył ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych okres od 1 grudnia 1999r. do 30 listopada 2002r., od 1 grudnia 2002r. do 3 września 2003r. i od 5 września 2003r. do 31 sierpnia 2010r. (z wyłączeniem okresów nieskładkowych od 6 do 13 kwietnia 2000r., od 11 do 17 lipca 2000r., od 21 czerwca 2001r. do 9 lipca 2001r., od 9 sierpnia 2001r. do 24 sierpnia 2001r., od 25 kwietnia 2002r. do 2 maja 2002r., od 6 do 14 maja 2002r., od 16 do 27 stycznia 2003r., od 22 do 26 września 2006r., od 23 do 29 listopada 2005r., od 23 listopada 2006r. do 31 stycznia 2007r., od 12 do 16 lutego 2007r., od 25 września 2007r. do 5 października 2007r., od 10 do 22 stycznia 2008r., od 5 do 9 maja 2008r., od 15 do 30 września 2008r., od 10 do 24 grudnia 2008r., 16 stycznia 2009r., od 20 do 31 lipca 2009r., od 19 do 25 sierpnia 2009r., od 2 do 16 listopada 2009r., od 14 do 23 grudnia 2009r., od 15 do 19 marca 2010r., od 6 do 15 kwietnia 2010r.) tj. w wymiarze 7 lat 4 dni.

( wniosek w aktach o emeryturę pomostową, karta przebiegu zatrudnienia k. 69 w aktach o emeryturę pomostową, zaskarżona decyzja k. 71 akt o emeryturę pomostową).

Ubezpieczony uzyskał uprawnienia do kierowania pojazdami kat. B i C

17 sierpnia 1971r., D i BE oraz CE i DE 14 października 1974r.(e-protokół k. 57).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. 237, poz. 1656) prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Ustawa o emeryturach pomostowych uznaje za pracowników wykonujących pracę w pełnym wymiarze czasu pracy po dniu wejścia jej w życie tj. od 1 stycznia 2009r.

- w szczególnych warunkach,o których mowa w ust. 1(art. 3 ust.4),

- o szczególnym charakterze, w ust. 3(art. 3 ust. 5),

- w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze również osoby wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS(art. 3 ust.7).

Z mocy art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych, prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy o emeryturach pomostowych, prace o szczególnym charakterze to prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się; wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Ubezpieczony po 31 grudnia 2008r. ubezpieczony wykonywał jako pracownik pracę w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych tzn. wymienioną w załączniku nr 1, świadcząc pracę w K. M. S. na stanowisku płuczkarza do 31 sierpnia 2010r. Także w okresie od 1 grudnia 1999r. do 3 września 2003r. i od 5 września 2003r. do 31 grudnia 2008r. ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych w K. K. K., i (...) T. M. D. sp. j. jako zwrotniczy i (...) Węglu jako płuczkarz w rozumieniu art. 3 ust. 7 ustawy o emeryturach pomostowych. Organ rentowy zaliczył ten okres zatrudnienia ubezpieczonego do pracy w warunkach szczególnych. Ten okres zatrudnienia to 10 lat 8 miesięcy i 29 dni. Organ rentowy zasadnie odliczył ubezpieczonemu od tego okresu okresy nieskładkowe, przy czym nieprawidłowo je ustalił, wskazując, że ubezpieczony posiadał okres nieskładkowy od 22 września 2003r. do 26 września 2006r., podczas gdy było to od 22 do 26 września 2003r. Okres zaliczony przez organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych to 7 lat i 4 dni, podczas gdy prawidłowo powinno być 9 lat 11 miesięcy i 15 dni. Okresy nieskładkowe ubezpieczonego wynosiły bowiem w tym czasie 9 miesięcy i 14 dni. Powyższa okoliczność nie zmienia jednak sytuacji ubezpieczonego.

Z mocy bowiem art. 32 ust. 2 z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. z 2013r., poz. 1440), zwanej dalej ustawą emerytalną, za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

Na podstawie art. 32 ust. 4 tej ustawy rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. Do przepisów tych należy zaliczyć rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 z późn. zm.) zawierające wykaz prac wykonywanych w warunkach szczególnych, na których w myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy uzasadnia nabycie prawa do świadczeń. W Dziale VIII wykazu A stanowiącego załącznik do powołanego rozporządzenia w punkcie 2 wymieniono prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony i autobusów o liczbie miejsc powyżej 15 jako wykonywane w warunkach szczególnych.

Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego w okresie zatrudnienia w (...) od 2 listopada 1971r. do 31 stycznia 1991r. pracował na stanowisku kierowcy samochodowego, mechanika samochodowego, zaś w okresie od 25 kwietnia 1973r. do 11 kwietnia 1975r. odbywał zasadniczą służbę wojskową. Akta osobowe ubezpieczonego wskazują, że niewątpliwie w okresie od 30 października 1972r. do czasu powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej pracował jako kierowca samochodu osobowego. Na takim samym stanowisku świadczył też pracę od 1 grudnia 1979r. do 31 stycznia 1980r. i od 1 grudnia 1980r. do końca okresu zatrudnienia tj. do 31 stycznia 1991r.W okresie zaś od 1 lutego 1980r. do 30 listopada 1980r. pracował na stanowisku mechanika samochodowego. Wynika to z angaży ubezpieczonego i jego wniosków o przeniesienie na stanowisko kierowcy pojazdu osobowego i mechanika samochodowego. Brak było zatem podstaw do zaliczenia tych okresów pracy ubezpieczonego do pracy w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. powołanego wyżej.

Jeśli chodzi o pozostałe okresy zatrudnienia w przedsiębiorstwie (...) tj. od 2 listopada 1971r do 29 października 1972r. i od 2 maja 1975r. do 30 listopada 1979r., to wskazać należy, że z karty obiegowej przyjęcia do pracy wynika, że ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku kierowcy z II kategorią prawa jazdy. Brak było podstaw do uznania, że w tym czasie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony, bądź kierowca autobusu o liczbie miejsc powyżej 15.

Odnosząc się do okresu od 2 maja 1975r. do 30 listopada 1979r. Sąd uznał, że także tego okresu nie można zaliczyć ubezpieczonemu do pracy w warunkach szczególnych. Z umowy z 2 maja 1979r. wynika wprawdzie, że ubezpieczony został zatrudniony jako kierowca I kategorii zatrudnienia. Świadkowie zatrudnieni w T. M. K. jako kierowca mechanik i E. C. podawali, że ubezpieczony kierował wszystkimi rodzajami pojazdów ciężarowymi, cysternami, autobusami, dostawczymi i osobowymi. Nie byli w stanie wskazać w jakim okresie czasu ubezpieczony kierował poszczególnymi rodzajami pojazdów. Zeznali, że ubezpieczony nie był przypisany do konkretnego auta. Podobnie świadek M. K., który jaki kierowca prowadził zarówno samochody ciężarowe, dostawcze i autobusy. Ponadto dowożąc pracowników do pracy autobusem, w czasie gdy świadczyli oni pracę, ubezpieczony wracał do bazy i naprawiał pojazd lub wykonywał inne zlecenia. Nie stale więc prowadził autobus.

Dla stwierdzenia zaś szczególnego charakteru zatrudnienia niezbędne jest udowodnienie, że praca wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy(por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia z dnia 6 czerwca 2013r.,II UK 358/12,Lex 1331294).

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka A. P.. Świadek ten bowiem nie był zatrudniony w T., tylko w (...), wskazał, że ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracował jako kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony wożąc węgiel lub kamienia z Kopalń. Zeznania tego świadka pozostają w sprzeczności z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonego, z których wynika, że od 1 grudnia 1979r. ubezpieczony pracował jako kierowca samochodu osobowego, następnie jako mechanik i później znów jako kierowca samochodu osobowego. S. ten jest szwagrem ubezpieczonego, a zatem jest zainteresowany korzystnym dla ubezpieczonego rozstrzygnięciem sprawy.

Ubezpieczony nie wykazał, że jeszcze w innym okresie czasu faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w warunkach szczególnych. Tymczasem jak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 2008r. (I UK 193/07; OSNP z 2009r., z. 1-2, poz. 52) w postępowaniu z zakresu ubezpieczeń społecznych obowiązuje zasada kontradyktoryjności i związany z nią ciężar udowodnienia przez ubezpieczonego podnoszonych przez niego twierdzeń.

Odnosząc się do okresu zatrudnienia w ramach nauki zawodu stwierdzić należy, że okres ten nie był pracą w szczególnych warunkach w rozumieniu cytowanych wyżej przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. Sąd podziela w pełni wyrażony w omawianej materii pogląd Sądu Najwyższego, że okres nauki zawodu odbywanej przed dniem 1 stycznia 1975 r. w ramach umowy zawartej na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1958 r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy (Dz. U. Nr 45, poz. 226) był w rozumieniu prawa ubezpieczeń społecznych okresem zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Nie jest to jednak wystarczające do uznania tych okresów za okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach w myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) (wyrok z dnia 22 sierpnia 2012 r., I UK 130)12 -LEX nr 1265553).

Co się tyczy jego zatrudnienia Przedsiębiorstwie (...) w K. od 1 września 1971r. do 15 października 1971r., to w tym czasie jak wynika ze świadectwa pracy, ubezpieczony pracował do 31 sierpnia 1971r. jako mechanik samochodowy, a od 1 września do 15 października 1971r. jako kierowca samochodowy. Brak dowodów aby ubezpieczony w okresie od 1 września 1971r. do 15 października 1971r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy świadczył pracę jako kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony. W kwestionariuszu osobowym złożonym w T. przed podjęciem zatrudnienia wskazał natomiast, że w (...) pracował jako kierowca mechanik.

Jeśli chodzi o okres zatrudnienia w (...), to również ubezpieczony nie wykazał aby stale i w pełnym wymiarze czasu pracy świadczył pracę jako kierowca autobusu. Ze świadectwa pracy wynika, że pracował tam jako kierowca I kategorii zatrudnienia i palacz co. Zeznania samego ubezpieczonego wskazują jednak, że w okresie zimowym przez 4 godziny w ciągu dniówki roboczej pracował jako palacz co, a w pozostałym czasie ochraniał obiekt i wykonywał prace porządkowe. Przewoził też zawodników na zgrupowania autobusem, przy czym nie czynił tego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Brak było też podstaw do zaliczenia do pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia ubezpieczonego od 11 lutego 1992r. do 30 listopada 1999r. w K. KWK (...), gdyż ubezpieczony w tym czasie pracował jako palacz c.o., łazienny, pracownik przy załadunku w transporcie na powierzchni. Praca tego rodzaju nie jest bowiem kwalifikowana do pracy w warunkach szczególnych, zważywszy, że ubezpieczony nie udowodnił, aby jako palacz c.o. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace niezautomatyzowane palaczy i rusztowych kotłów parowych lub wodnych typu przemysłowego, o których mowa pod poz. 1 działu XIV wykazu A załącznika do rozporządzenia z 7 lutego 1983r. Szczególnego okresu zatrudnienia w tym czasie nie potwierdził także pracodawca ubezpieczonego.

Nie bez znaczenia jest też okoliczność, że decyzją z dnia 19 czerwca 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Od tej decyzji ubezpieczony nie składał odwołania. Zgodził się więc ze stanowiskiem organu rentowego, że na dzień 1 stycznia 1999r. nie wykazał 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Reasumując Sąd uznał, że ubezpieczony spełnia warunki określone w wymienionym na wstępie art. 4 pkt 1, 3, 4, 6 i 7 ustawy o emeryturach pomostowych. Urodził się po 31 grudnia 1948r., osiągnął 60 lat, ma ponad 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, po dniu 31 grudnia 2008r. wykonywał pracę w warunkach szczególnych i nie pozostaje w stosunku pracy. Nie ma jednak okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszącego co najmniej 15 lat.Wykonywał bowiem pracę w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust.1 i 7 ustawy o emeryturach pomostowych w wymiarze 9 lat 11 miesięcy i 15 dni. Ubezpieczony nie spełnił zatem warunków do przyznania mu emerytury pomostowej.

Mając powyższe na względzie na mocy powołanych przepisów i art.477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzeczono jak w sentencji wyroku.

SSO Beata Torbus