Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII Ka 206/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 08 grudnia 2021 r. w sprawie III K 937/20

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.Wnioski

uchylenie

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut nr 1.a. apelacji obrońcy oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wskutek kontroli odwoławczej zaskarżonego wyroku Sąd Okręgowy doszedł do przekonania o słuszności stanowiska Sądu Rejonowego. Analiza pisemnych motywów zaskarżonego wyroku, wskazuje, że Sąd I Instancji dokonując oceny wszystkich dowodów we wzajemnym powiązaniu wyprowadził słuszny wniosek w zakresie istnienia uzasadnionych podstaw do przypisania oskarżonemu zarzucanych mu przestępstw. Z kolei zaprezentowana przez skarżącego argumentacja stanowi jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu i nie może zmierzać do ich podważenia, zwłaszcza że skarżący usiłuje zaprezentować swoją zawężoną i dowolną wersję oceny dowodów.

Wbrew wywodom zawartym w apelacji obrońcy, Sąd Pierwszej Instancji nie dopuścił się obrazy przepisów postępowania i przeprowadził postępowanie dowodowe w sposób prawidłowy. Podczas procedowania respektował kodeksowe zasady procesowe, w tym zasadę prawdy materialnej, zasadę bezstronności (art. 4 k.p.k.) i swobodnej oceny dowodów (art. 7 k.p.k.). O poszanowaniu art. 7 k.p.k. świadczy to, że dokonał on wnikliwej i obiektywnej analizy zebranego materiału dowodowego. Prawidłowo oceniwszy zebrany materiał dowodowy poczynił właściwe ustalenia faktyczne w kwestii winy i sprawstwa M. Ż. w zakresie przypisanych mu czynów oraz wymierzonych mu jednostkowych kar pozbawienia wolności, jak również łącznej kary pozbawienia wolności - co odzwierciedla uzasadnienie wyroku spełniające wymagania, o jakich mowa w art. 424 § 1 k.p.k.

Podkreślenia wymaga to, że tą prawidłową analizą objęte zostały zeznania świadków oraz wyjaśnienia oskarżonych. Sąd Rejonowy poświęcił wszystkim oświadczeniom procesowym złożonym w sprawie należytą uwagę. W sposób prawidłowy ocenił ich znaczenie dla wyjaśnienia sprawy i ich wiarygodność. Sąd I Instancji zatem żadną miarą nie potraktował oświadczeń procesowych wybiórczo czy stronniczo. Baczył, aby wyjaśnione zostały wszystkie istotne okoliczności sprawy (art. 366 § 1 k.p.k.).

Podkreślić nadto trzeba, że o przekroczeniu zasady swobodnej oceny dowodów można mówić tylko wtedy, gdy ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego zawiera oczywiste błędy natury faktycznej (np. niedostrzeżenie istotnych dowodów czy okoliczności) bądź logicznej (niezrozumienie implikacji wynikających z treści dowodów) (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2014 roku w sprawie IV KK 31/14, Lex nr 1441277). Takich zaś uchybień w sprawie - w zakresie podnoszonych zarzutów - nie dostrzeżono.

Sąd Odwoławczy w całości podziela i uznaje za własne argumenty stanowiące fundament ustaleń Sądu Rejonowego odnośnie stanu faktycznego w sprawie. W celu uniknięcia powtórzeń za wystarczające należy uznać odesłanie skarżącego do pisemnych motywów rozstrzygnięcia, w szczególności oceny dowodów, Sądu I Instancji.

Sąd Rejonowy w przypadku pokrzywdzonej L. S. przeanalizował jej zeznania, zmiany w nich zachodzące i przyjął kwotę udzielonej oskarżonemu pożyczki w kwocie co najmniej (...),- zł. Zeznania te zmieniały się w kierunku ograniczania kwoty podstępnie uzyskanej przez M. Ż. ze (...),- zł do kwoty w czynie przypisanym. Pokrzywdzona w sposób przekonujący opisała i uzasadniła dlaczego ogranicza pierwotnie wskazaną kwotę. Jej zeznania znajdują odzwierciedlenie w zeznaniach W. M., koleżanki pokrzywdzonej. Oskarżony również od świadka pożyczył (...),- zł, cała kwota została spłacona przez L. S.. Sposób w jaki w/w wykorzystał zaufanie W. M. aby osiągnąć swój cel, przypomina po części zastosowane zabiegi w przypadku pokrzywdzonych wymienionych w przypisanych czynach. Odpis umowy kredytu gotówkowego zawartej w dniu 11 października 2017 r. również potwierdza zeznania pokrzywdzonej (k. 293-298). Wreszcie sam oskarżony przyznał się do popełnienia przestępstwa na szkodę pokrzywdzonej, opisał sposób w jaki dokonał tego czynu, wskazując, że kwota objęta czynem była mniejsza niż (...),- zł - "pożyczałem od niej ... (...) zł" (k. 84). Tym samym nie budzi najmniejszej wątpliwości, że wprowadzając w błąd w/w, budując fałszywy obraz rzeczywistości, sprawca otrzymał od pokrzywdzonej kwotę nie mniejszą niż (...),- zł.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego od przypisanych mu czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania i jednoznaczne wywiedzenie, że w przypadku oskarżonego ustalenia Sądu Pierwszej Instancji przyjęte za podstawę rozstrzygnięcia nie były obarczone zarzucanymi uchybieniami, wniosek był niezasadny.

3.2.

zarzut 2. apelacji obrońcy oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Procedowanie Sądu I Instancji mieściło się w granicach prawidłowego, logicznego rozumowania. Trudno uznać, że na podstawie prawidłowo ocenionych dowodów i okoliczności doszło do wyprowadzenia błędnych wniosków, które przybrały postać ustaleń faktycznych.

W ocenie Sądu Okręgowego sformułowane przez skarżącego twierdzenia w zakresie zarzutu błędu ustaleń faktycznych sprowadzają się w głównej mierze do polemiki z ustaleniami Sądu I Instancji i jako takie nie mogły zyskać aprobaty. Jak bowiem wynika z utrwalonego orzecznictwa sądowego (vide m.in. wyrok Sądu Najwyższego z 24 marca 1975 r., II KR 355/74, OSNPG 9/1995, poz. 84, Lex nr 16881), możliwość przeciwstawienia ustaleniom sądu orzekającego odmiennego poglądu, nie może prowadzić do wniosku o dokonaniu przez sąd błędu w ustaleniach faktycznych. Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku jest tylko wówczas słuszny, gdy zasadność ocen i wniosków wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, nie odpowiada prawidłowości logicznego rozumowania.

Tymczasem z zebranego materiału aktowego nie można było wyprowadzić innych wniosków, niż poczynione przez Sąd I Instancji. Konsekwencją uznania za prawidłową, dokonanej przez Sąd Rejonowy, oceny zgromadzonych w sprawie dowodów jest uznanie zarzutu błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia za nietrafiony, mający wpływ na jego treść. Wbrew temu, co twierdzi obrońca Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny zgromadzonych w sprawie dowodów i w oparciu o te dowody trafnie ustalił stan faktyczny w sprawie.

Obrońca twierdzi, że skoro L. S. nie zażądał zwrotu pieniędzy od oskarżonego, zwrot pożyczki może nastąpić w każdej chwili, tym samym czyn nie został popełniony. Nawiązując do prawidłowych ustaleń Sądu Rejonowego podkreślić należy, że wszystkie oszukańcze umowy, jakie zawierał M. Ż. miały formę ustną. Pokrzywdzona zeznając po raz pierwszy wskazała - "wychodziły nagłe sytuacje że potrzebuje (...) zł lub (...) zł które jutro odda" (k. 14v). Zwrot zaciągniętych pożyczek, wbrew ustaleniom stron nie następował następnego dnia po przekazaniu pieniędzy. Poza tym po zawiadomieniu organów ścigania przez pokrzywdzoną oczywistym stało się, że powodem zgłoszenia był brak zwrotu przez oskarżonego przekazanych pieniędzy. Do dnia prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy brak jest jakichkolwiek dowodów na zwrot przez w/w jakichkolwiek kwot pokrzywdzonym. Dodać należy, że jak wspomniano w punkcie 3.1. M. Ż. nie tylko przyznał się do popełnienia przestępstwa na szkodę L. S. ale również szczegółowo opisał przestępczy mechanizm, a w świetle zgromadzonych dowodów nie ma powodów aby odmówić przymiotu wiarygodności wyjaśnieniom w tej części.

Jeśli chodzi o zarzut w części dotyczącej N. K. Sąd Odwoławczy w całości podziela ocenę tego dowodu i wyciągnięte wnioski przez Sąd Rejonowy w Białymstoku. Sąd oparł się na szacunku szkody dokonanym przez pokrzywdzoną podczas pierwszego kontaktu z organami ścigania. Oskarżycielka posiłkowa stwierdziła, że łącznie przekazała wraz z "wartością biżuterii (...) zł kwotę (...) złotych" (k. 3). Ta część jej zeznań pozostawała niezmienna podczas całego procesu, w/w żądała dodatkowych, coraz wyższych kwot w oparciu o wskazania dalszych przedmiotów i kolejne szacunki przekazanych oskarżonemu przedmiotów, w tym biżuterii, jak również w oparciu o zeznania matki. Dalsza część rozważań dotycząca w tej części zarzutu - punkt 3.3. uzasadnienia.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego od przypisanych mu czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania i jednoznaczne wywiedzenie, że w przypadku oskarżonego ustalenia Sądu Pierwszej Instancji przyjęte za podstawę rozstrzygnięcia nie były obarczone zarzucanymi uchybieniami, wniosek był niezasadny.

3.3.

zarzut 1.b. apelacji obrońcy oskarżonego;

zarzut 1.a-d. apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Argumenty z punktu 3.1., 3.2.

Jak wspomniano w punkcie 3.2. w ocenie Sądu Odwoławczego Sąd I Instancji słusznie przyjął wartość szkody uczynionej przestępstwem oskarżycielce posiłkowej na kwotę "nie mniejszą niż (...),- zł". Kwota ta została podana przez pokrzywdzoną podczas zawiadamiania organów ścigania o możliwości popełnienia przestępstwa, a później znalazła odzwierciedlenie w składanych dowodach, w szczególności kserokopiach umów o pożyczkę pokrzywdzonej i jej matki, opisie biżuterii i zastawie przekazanych oskarżonemu. W dniu 06 marca 2019 r. w/w dość szczegółowo wskazała co składa się na kwotę (...),- zł - pożyczki pokrzywdzonej i jej matki, "złotą biżuterię w postaci pierścionka i kolczyków ... on twierdził, że w lombardzie uzyskał (...) zł". Oskarżycielka posiłkowa dodała, że do kwoty (...),- zł wliczyła przekazaną biżuterię, zaś w momencie kiedy oskarżony był jej winny około (...),- zł - wtedy już go nagrywała. Myli się obrońca wskazując, że z nagrań wynika przekazanie przez jej mocodawczynię oskarżonemu (...),- zł. Ponieważ w apelacji nie wskazano fragmentu nagrania o którym pisze apelująca, po przesłuchaniu nagrań Sąd Odwoławczy stwierdził, iż w pliku (...)_ (...) (...) oskarżony wypowiada słowa "na tę chwilę mam (...),- zł", jednak z kontekstu wypowiedzi wynika, że w/w mówi nie pożyczkach udzielonych mu przez pokrzywdzoną, lecz o kwocie, która ma być przekazana na leczenie jej syna, z której to kwoty zgromadził już (...),- złotych. Jeśli chodzi o zarzut związany z treścią zeznań P. P. - stwierdzenia świadka o pouczaniu przesłuchiwanych przez niego świadków o możliwości późniejszego rozszerzenia zeznań w zakresie szkody nie można przenosić na sprawę niniejszą i sytuację oskarżycielki posiłkowej, ponieważ w/w stwierdził "A w tej sprawie czy tak było nie wiem". Z zeznań drugiego policjanta - P. K. również nie można wyciągnąć wniosku jak w zarzucie obrońcy oskarżonego. Świadek ten również nie był w stanie wskazać jak wyglądało przesłuchanie pokrzywdzonej odnośnie poniesionych strat (k. 316v-317). Podobnie należy ocenić dowody ze składanych zdjęć przedmiotów przekazanych oskarżonemu przez oskarżycielkę posiłkową, które ten sprzedał oraz części zeznań świadka A. G. uznanych za niewiarygodne, bowiem w sprawie brakuje dowodów na zaistnienie dowodzonych sytuacji i słusznie Sąd Rejonowy uznał, że materiał dowody jest niewystarczający do przyjęcia za pewne w 100%, że do pożyczek i przekazania przedmiotów o wartości przewyższającej (...),- zł doszło. W świetle rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego nie ma przeszkód, aby wykazać dowodowo i dochodzić niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego (art. 46 § 3 k.k.). I w tym kontekście Sad Rejonowy stwierdza, że nie może być podstawą ustaleń faktycznych odnoszących się do dochodzonej przez oskarżycielkę kwoty zestawienie pożyczek zaciągniętych przez nią i jej matkę. Nie można wykluczyć, że w/w wpadły w spiralę zadłużeniową i część krótkoterminowych pożyczek gotówkowych zaczęły spłacać kolejnymi zaciąganymi pożyczkami. Sąd Odwoławczy nie ma wątpliwości, że również przekazania wszystkich przedmiotów wskazanych na zdjęciach załączonych do sprawy przez N. K. winno być należycie udowodnione, jak również precyzyjnie wskazana wartość każdego przedmiotu. Tylko wówczas będzie można w całości zadośćuczynić żądaniu w/w. Ramy czasowe i funkcjonalne postępowania karnego nie pozwalają na tak pełne i drobiazgowe przeprowadzenie postępowania dowodowego, bowiem wątek odszkodowawczy nie należy do nurtu głównego tego postępowania, a czas niezbędny na przeprowadzenie powyższych czynności znacznie wydłużyłby i odsunął w czasie moment zakończenia sprawy.

Wniosek

uniewinnienie oskarżonego od przypisanych mu czynów ;

zmiana rozstrzygnięcia co do czynu 2. poprzez wskazanie kwoty (...) zł jako wartości szkody wyrządzonej N. K. i zasądzenie tej kwoty na rzecz w/w tytułem naprawienia szkody

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z uwagi na powyższe rozważania i jednoznaczne wywiedzenie, że w przypadku oskarżonego ustalenia Sądu Pierwszej Instancji przyjęte za podstawę rozstrzygnięcia nie były obarczone zarzucanymi uchybieniami, wnioski były niezasadne.

3.4.

zarzut 1.e.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Bezspornym co do zasady w sprawie w świetle zapadłego rozstrzygnięcia Sądu Pierwszej Instancji jest zasądzenie od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej N. K. kwoty 1000 zł tytułem zwrotu kosztów ustanowienia jednego pełnomocnika w sprawie. Rację należy przyznać pełnomocnikowi, iż uwadze Sądu uszedł fakt złożenia do akt 3 faktur na kwotę 1000,- zł z 13 listopada 2020 r. (k. 261), 500,- zł z 07 stycznia 2021 r. (k. 313), 500,- zł z 09 marca 2021 r. (k. 312). Dlatego Sąd Odwoławczy zmienił rozstrzygnięcie z punktu IV części dyspozytywnej wyroku podwyższając zasądzoną kwotę do 2000,- złotych.

Wniosek

zmiana wyroku w punkcie IV poprzez zasądzenie od oskarżonego M. Ż. na rzecz oskarżycielki posiłkowej - pokrzywdzonej N. K. kwoty 2000,- zł tytułem zwrotu kosztów ustanowienia jednego pełnomocnika w sprawie

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W wyniku analizy złożonych faktur przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej w postępowaniu pierwszoinstancyjnym okazało się, że koszty reprezentacji, jakie poniosła oskarżycielka przed Sądem były równe 2000,- zł.

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku za wyjątkiem kosztów zastępstwa procesowego należnych oskarżycielce posiłkowej z tytułu zwrotu kosztów ustanowienia pełnomocnika w sprawie pierwszoinstancyjnej.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Apelacje obrońcy oraz pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej okazały się niezasadne, za wyjątkiem punktu IV. części dyspozytywnej wyroku. Sąd I Instancji nie dopuścił podnoszonych w nich uchybień.

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Punkt IV. części dyspozytywnej wyroku

Zwięźle o powodach zmiany

W wyniku analizy złożonych faktur przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej w postępowaniu pierwszoinstancyjnym okazało się, że koszty reprezentacji, jakie poniosła oskarżycielka przed Sądem były równe 2000,- zł.

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2018.265 j.t.) Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 840,- złotych z tytułu zwrotu poniesionych wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym.

IV.

Na podstawie § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18 j.t.) Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy oskarżonego kwotę 516,60 zł (420,-zł netto powiększone o podatek VAT w wysokości 96,60 zł) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

V.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. należało zwolnić oskarżonych od kosztów sądowych, gdyż przemawiają za tym względy słuszności.

1.PODPIS

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość wyroku

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej N. K.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

czyn z punktu 2 oraz punkt IV

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana