Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lutego 2022 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2022 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy A. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 12 listopada 2021r. nr (...)

1)  oddala odwołanie,

2)  przekazuje organowi rentowemu do rozpoznania nowy wniosek ubezpieczonego o przyznanie prawa do emerytury górniczej.

(-) Sędzia Grażyna Łazowska

Sygn. akt VIII U 1610/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 12 listopada 2021r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. odmówił ubezpieczonemu A. S. ( S. ) ponownego obliczenia wysokości świadczenia, z uwzględnieniem składek zapisanych na koncie ubezpieczonego po przyznaniu świadczenia na podstawie art.108 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz.U. z 2021r., poz.423 ), gdyż świadczenie można obliczyć z uwzględnieniem składek zapisanych na koncie ubezpieczonego jeżeli jest ustalone na podstawie zreformowanych zasad. Ubezpieczony posiada uprawnienia do emerytury górniczej ustalonej na podstawie dotychczasowych zasad, a zatem brak jest podstaw do obliczenia świadczenia na podstawie powołanego przepisu.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i orzeczenie co do istoty sprawy, w szczególności przez przyznanie prawa do ponownego obliczenia emerytalnego oraz obciążenie organu rentowego kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Ubezpieczony wskazał, że domaga się także przyznania prawa do nowej emerytury
ze względu na wiek.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zajęte w decyzji skarżonej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z 2 stycznia 2013r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu A. S. ( ur. (...) ) prawo do emerytury górniczej w związku z ukończeniem 50 lat, na podstawie art. 50a ust. 2 ustawy emerytalnej, od 1 listopada 2012 r., tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku o emeryturę.

Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury organ rentowy przyjął wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składek z 10 lat kalendarzowych, to jest od stycznia 1993r. do grudnia 2002r. Organ rentowy uwzględnił okresy składkowe w wymiarze 30 lat i 2 miesięcy oraz okresy nieskładkowe w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy. Do okresu pracy górniczej organ rentowy zastosował przeliczniki górnicze: 1,8%, 1,5% oraz 1,4%. Świadczenie obliczono od kwoty bazowej 2974,69 zł.

Następnie organ rentowy wielokrotnie dokonywał przeliczenia świadczenia m.in.
z uwagi na zmianę stażu pracy.

W rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego z 2 lutego 2021r. o przyznanie prawa
do kolejnej górniczej emerytury organ rentowy decyzją z 4 lutego 2021r. załatwił ten wniosek odmownie – organ rentowy wskazał, że brak jest podstaw do przyznania emerytury górniczej na podstawie art. 50a ust. 1 ustawy emerytalnej, ponieważ ubezpieczony ma już ustalone prawo do emerytury górniczej z art. 50a ust. 2 ustawy emerytalnej.

Prawomocnym wyrokiem z 29 maja 2021r. sygn. VIII U 461/21 Sąd Okręgowy
w Gliwicach oddalił odwołanie ubezpieczonego od powyższej decyzji.

W dniu 19 lipca 2021r. ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o przeliczenie emerytury przyznanej na podstawie art.53 ustawy emerytalnej, w oparciu o art.53 ust.4 tejże ustawy
w związku z przepracowaniem co najmniej 30 miesięcy po przyznaniu świadczenia.

Decyzją z 29 lipca 2021r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w C. odmówił ubezpieczonemu A. S. prawa do kolejnej emerytury górniczej na podstawie art.114 ustawy emerytalnej, ponieważ ubezpieczony nie przedłożył żadnych dokumentów, które mogłyby mieć wpływ na ustalenie prawa do emerytury z art.50a ustawy emerytalnej i zmianę decyzji odmownej z 4 lutego 2021r.

Wyrokiem z 13 października 2021r. sygn. VIII U 1202/21 Sąd Okręgowy w Gliwicach oddalił odwołanie ubezpieczonego od decyzji z 29 lipca 2021r.

W dniu 2 listopada 2021r. ubezpieczony wystąpił z wnioskiem o ponowne obliczenie świadczenia emerytalno – rentowego z uwzględnieniem składek zapisanych na koncie
po przyznaniu świadczenia.

W rozpoznaniu tego wniosku organ rentowy wydał decyzję zaskarżoną.

Powyższe Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego jako okoliczności jednoznaczne z tych dowodów, niekwestionowane przez strony.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie A. S. nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.108 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tj. Dz.U. z 2021r. z 2021r., poz.291 ) jeżeli po dniu,
od którego przyznano emeryturę określoną w art.24 lub 24a, emeryt podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość świadczenia ulega ponownemu ustaleniu w sposób określony w ust.2.

Zgodnie z art.24 ust. 1 ustawy emerytalnej ubezpieczonym urodzonym po dniu
31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego
co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Zgodnie z art.24a ust.1 ustawy emerytalnej emeryturę, o której mowa w art. 24, przyznaje się z urzędu zamiast renty z tytułu niezdolności do pracy osobie, która osiągnęła wiek uprawniający do tej emerytury oraz podlegała ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Przeliczenie, o którym mowa w cytowanym powyżej art.108 ustawy emerytalnej dotyczy emerytur, które zostały przyznane na podstawie art.24 albo art.24a ustawy emerytalnej, obliczonych w systemie zdefiniowanej składki w oparciu o art.25 i art.26 ustawy emerytalnej. Można tylko przypomnieć, że zgodnie art.26 ust.1 ww. ustawy emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust.5 i art.183. W myśl natomiast art.25 ust.1 ustawy, podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art.24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art.173 – 175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art.40a ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Tymczasem ubezpieczony pobiera emeryturę górniczą przyznaną na podstawie art.50a ustawy emerytalnej wyliczoną na dotychczasowych zasadach, a więc z uwzględnieniem okresów składkowych i nieskładkowych oraz z zastosowaniem podstawy wymiaru składek wyliczonej od wysokości wynagrodzenia i kwoty bazowej ( art.53, art.51, art.15 ustawy emerytalnej ). W takiej sytuacji, jak słusznie stwierdził organ rentowy, ubezpieczony nie spełnia przesłanek do ponownego obliczenia wysokości świadczenia z uwzględnieniem składek zapisanych na koncie po przyznaniu świadczenia, na podstawie art.108 ustawy emerytalnej.

W konsekwencji Sąd stwierdził, że zaskarżona decyzja odpowiada prawu i stąd odwołanie ubezpieczonego z mocy art.477(14) §1 k.p.c. w pkt 1 wyroku, oddalił jako bezzasadne.

W pkt 2 wyroku Sąd z mocy art.177(10)§2 k.p.c. przekazał organowi rentowemu
do rozpoznania nowy wniosek ubezpieczonego o przyznanie prawa do emerytury górniczej.

(-) sędzia Grażyna Łazowska